Epistolarum Pauli Manutii libri 5. Quincto nuper addito. Eiusdem quæ Præfationes appellantur.

발행: 1561년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

losophis bonam ualetudinein expetere sapientis esse batilem hac quidem parte sapimus, , ut optime ualeamus, accurate, quaecunque uires tuentur, aut culleCt, persequimur; quae posse uidentur infirmare , ac miriuere declinamus itaque ad balneorum medicinam prius non accedemus, udm id tuto, salutariter eripo se intelligamus nunc quidem alienum tempus e si uides, quae pluuiae , qu in prae hic male dies haec dum ita se habent, nos oportunitatem eas ectantes, in his oppidis, uillusis iucunde fatis oberrasimus quod quoniam qu m diuturnum se futurum, Humare dissicile est; ego, dum te careo, fultis commoditatibus una careo tuque, ut ternis iam litteris significare uideris, non abes a me sine molesta mea caus rogo, tua hortor, ut,quanquam non dum consedimus mature tamen ius qui grauius impcditu reuertas. ut scias, quo me loco conuenire possis Pisis ad idus Iunias, dii ra, ut opinor, aliquanto.sed ad idus Iunias certe commorabimur. Vale Pi s.

HANNIBALI CARO,

Rauennam,

FOROLI v IENSI Bus male fit, qui te longius a me ab rahunt sed forum motus praesecti prudentiasedabit tuque uiscribis, Lauerinam breui recurres ibi uelim ne quid causae sit, quominus ad me quamprimum ego uolebam ad V o te;

142쪽

tir ita impediunt multa, maxime Ciceronis editio; cujus tempus aduentat, uel potius iam adest ita que occupationem onere ualde premor sed mihi

nulla res esse potes tanti,ut ab hocscribendi officio diuellar. Nunc est , quod a te uelim . sui tibi has litteras attulit, es di mihi, fratribus meis uabdefamiliaris eius opera multis in rebus usi sumus egregie fideli cum Rauenam uenturus esset, quiddam ut exigeret, quod ibi habet in nominibus p

tus a me, ut se tibi commendarem dixi,cum cause sam optimam haberet,commendatione eum non egere tamen me esse e iurum. Si quid me amas , Care, uel potius, quantum me amas, tantum hunc

hominem adiuua his temporibus , cum fides ubiaque sit angustior inereor, qui debent, ne non facile dissoluant se res in iudicium uenerit noli pati, uirum bonum,amicum meum, exhauriri longi temporis impensa beneficium non conseres in ingra-ttim memorem enim cognoui sed tu eum ne res icias me uide, qui a te peto mihi enim gratius facere nila potes nam etsi, quod ad nos attinet, ipsi quidem uter nos magis quam amamus, amare lio possumus tamen ualde laboro instro me ambitio quaedam mouet , ut homines nostram coniunStionem tuam i in me beneuolentiam perspiciant quarum alteram uitae aequalem fore, alteram eiusmodi

iam esse consido,ut nihil addi posse uideatur. Va

Eidem s

143쪽

co I D E M, Rauennam V 1 Cum te duco, qui compedes illos si angere , aliquando te in libertatem uindicar epotu ris id quod ego, qui neruos ingeni tui bene cognitos haberem , prorsus itastorei erabam ut autem etiam cum Gui siccione, id es cum homine docti si mo, ad tuam naturam apti simo, tibi uiuere Dceret hoc uero ne optare quietam unquam sum ausus quod quando accidit beneuolentiae in te meaec Gratulari, quod euenerit;prudentiae autem tus non committere, ut serus ra euenisse uideatur H rum habes, Care herum aute dico e cuius ea Dauitas est , is in te amor, ut potius aequalis potius germanistratris loco tibi tristis,quoquo nomine aph pelietur,eum certe habes, qualem uis. uare,quod

mihi, aliorum arbitratu sem uiuebas promittere solitus eras id ego nunc, quando tui iuris es, non a tepetam,sed migam, ut opera Musis, iam diu a te, nonsane tua culpa, tamen praetcrmillas,eo, qui

cum es, permittcnte, atque etiam cohortante re Lilas sed ita procul dubio te esse Sturum, uelpotius iam facere eas imo itaque hoc ne monendus quidem es illud autem etiam rogandus, ut ad nos quamprimum uenias ut possim urbanitatis tui sese ex interuallo regunare pedibus, ut fore commodius nam mari pr. Sigore obtorpueris o dulcem congressum in quem ego uix credar, qudiis I multa

144쪽

PAULI MANU TIT

multa reseruem, quae litteris commissa, eandem suauitatem non habent a Vale. I D E M, Rauennam. FEsTivv Moseno ripoema libenter legi, explanationem uero tuam libentissime Osum admiratus acumen ingens tui summo iudicio coniunctum e quorum alterutrum non ita multis contingit, utrunque uero paucissimis suo stire

uis, quid alijsentiant idem, quod ego nihil esse in

illo genere persectius quo magis te hortor, ut hanc facultatem adgrauiora fludia transferas, Sal quata te ab istis occupationibus uindicatum, in litteras torum abdas quod si mature seceris cerno iam animo, q/ιanta tibi hoc consili laudi, quantae nobis, qui te amamus, tiliae sitfuturum m

mini, quid tu mihi efasturum esse dixeris: neque te arbitror oblitum, quid ego tibi in eam sentetiam responderim Mi Care, induc animum , nullos praestantiores esse fiuctus, qu in qui e uirtute colliguntur et cum hoc feceris, quod facis coefecisi semper tum illud tecum existimato, acpro certo habeto, incredibilem esse ex aeStationem, quam de te apud homines concitast quam hi sustinere, ac tueri uis contende, dum integrum es, omni uilla, ut ex hoc ut genere, in quod olim te non tuu iudicium, sed uis quaedam temporum, tanquam in aliquod piseruium detrusit, quamprimum te er,

pias

145쪽

UIAE ,

, EPIST. LIB. II. 6r

pias quod quia tibi deliberatum esse, mihi sepe

ostenditii; non ero longior in te cohortando tantum haec attigi amore impulsus ut intelligeres, usummis meis occupationibus me tamen de tua laude cogitare. De Ardii bello nescio quid atrocius est allatum quod ego sane quam pro eo ac debui moleste tuli hominem enim eruditum, cum trabi amicissimum, tum a nobis, ut uisus est, non alienum cognoui uelim, tu id ad meplanius , quidsuerit, indefuerit,perscribas. Vale. I D E M, Rauennam. LITTERI tim, quas tu idibus suincti dederas, ego nonis accepi, rescripseram quo modo mihi timc occupatissimo licuit postea, cum eas per otium in manus sumpsissem, accuratiusq perlegcrem sensi me quasdam partes, quibus nim extim teruallo respondeo, imprudentem omisisse quod etiamsi ita non fuisset ego tamen aliquam scribendisententiam alicunde arripuissem nonsolum, ut quas tecum loquerer quo iubilfacio libentius sed etiam, ut tuas licerem quarum sermo O purus inprimis eis, atque ornatus, Humanitatis, ac beneuolentiae notis maxime insignis uel quas mense

proximo dedisi, qu im amabiles, quanti consili , quim multi, Victi e quod munus, quae partes in iis a tesunt hominis amanti cimi, prudentissimi, diligentisimiprietermisset quam accurate, qu mes sincte,

146쪽

PAVLI MANUTI I

ctincte, qudmperite tuam de meis Upis sententia explicasti e quibus quidem Upis ,stero fore, ut emendatissimi utar quando ad te, O ad Thomamno rum missisunt quorum alterram in labore patientissimum, alterum in iudicio elegantis imum cognoui suod autem lascribis, homines hoc animo esse, ut nihil a me nisi persectum, absolutume. ex tectent facis tu quidem ossiciose operamanter, qui ad me excitandum aliorum quoque opiniones, di iudicia colligas sed hoc ipsum genus, quod perpolim a me uis, utperficiatur, in te es suare quoniam ita casus tulit, ut unus sere hoc tempore tantum mea causa posses, quantum ego tua sim per uolui etsi mei commodi, atque etiam honoris ratio posulare uidetur, ut in te rogando pluribus uerbis utar tamen id non faciam, ne maiorem desideri mei, qu im humanitatis tuae,rationem uidear

habuisse. De artifice autem confirmando, quomsi in hoc uides esse omnia, et me longinquum nihil posse intelligis,omnem curam infusicipias oportet qui ut idem nobis seu, qui antea fuit, facile cum prudentia, tum commoditas illa tua praestabit quanquam non dubito sui ipse per se, uel sine ullo arichio tuo, ad H,quod reliquum est, persequendum ita,ut uolumus, animatus hit profecto enim constantiae rationem sibi habendam ducet sed tamen quoniagloriae magis ludio, qudm emolumenti cupiditate,

incensus, ad opus es aggressus; iubiicies tu quoque identidem insermone quasi igniculos, ut uehementius

147쪽

tam i

episti EPIs T. OB. II. ci

tius inflammetur. Ficus tuas qu)d ais te in aper tum reserre velle, ut aliquando uenales circumserantur, quae quotidie ab omnibus , te insciente, gustantur ego uero, ut id facias, magnopere suadeo. Ouod autem meorum Uporum ex Feflationem nimis longam esse dicis mihi quoque ita uidetur idq. cum mea caussa, tum tua non mediocriter doleo. Figurarum opus, quod te hortante tum exorsus texitur illud quidem diligenter, sed uereor ne plus oneris susceperimus, quam quantum nostra imbecillita sustinere posit quod si ita erit accurres, ut, parte aliqua nobis detracta, ct in te translatae, releuemur. Sed, amabo, quid sibi uult, quod in tuarum litterarum clausula posuisti te, siqua essent inter nos ad significandum notae, quiddam occultius fuisse scripturui in equidem, etsi, quale sit,

uideor mihi iam intelligere tutamen ut apertius declares, ualde uelim . De mandatis meis , ea,

quod tuo commodo fieri possit, si exhauries per mihi gratum perq iucundum fuerit sed illud primo quoque tempore, de quos Martellus tuus curaturum recepit quis leti promissis, reliqua ego a te exigo hin autem, quod pollicitus fuerat, non dum

exsoluit eum tu litteris appella nam de ceteris non ita ualde urgeo sages cum licebit, uel dicam etiam cum libebit in hoc autem nisi mihi quamprimum satisfacis praedico tibi flagitatorem habebis acrem, di permolerium. Vale, di amicis communibus talutem a me plurimam. Velleius. Octauiano

148쪽

OCTAVIANO MAGIO,

Romam. P RoggCTo nihil tam accidit contra voluntatem, quod aliqua demum iucunditas non temperet sic fulit humana angebar animi, quid enim di simulem es tuis DC lum occupationibus , ne te complecterer discedentem nunc idem gaudeo, euenisse quod nolebam quando tu arrepta inde tui putet indi occasione litteras ad me meisi, officio primum resertas, o humanitate singulari, is inde latine loquentes egregie, sic, ut eius urbis, inquam te cum Aloytio nocenseo, praestanti utro, Venetae I em legato, contulisti,ueterem eloquentiam redolere uideantur. Guare cum animo sum litatus erga me tuo;fuitq uoluntatis ad me amandum propens gratis ima significatio tum uero exi a quam adolescens admodum consecutus es, lati O mguae facultate, is loque, quo te uideo florere, ingenio, tantum accessit ad titiam, quantum ne conabor quidem uerbis explicare, sensu ipso uix, atquc mente comprehendo ingique equidem tibi eo etiam gratu ibor magis si tua bona noueris, id est, si , quae habes iam studio tueberis, , quae osseu utitur, ac deseruntur a sortuna, magni fac es quantum . in te erit, nunquam dimittes non

enim mihi credas, tanti esse tibi Asina debet, quia L oma est, qui prassantes olim uiros tulit, imperiij

149쪽

mi aer

terminos cum Oceano coclivnxit quantio uitius hominis consuetudinem , cuius es humanitas do- Strinae par, ioc riua uero, quae potessis e maxima.ises Octauius meus qui urbem, aqua ceteri hones antur,sua ipse uirtute nobilitat. Hunc tu uirunactus, cole, si apistis pete tuam gloriam ex illius consiles utere, qualitum licet S ut liceat plurimum exopta ipse te, si uacabit, nunquam a suo congressu nuliquam a sermone excludet commendaticij ad eum litteris juime opus es; nec fert hominis humanitas ct tu illi, quod pisola tua signiscat,satis iam notus, sortasse etiam famniimus. Quod reliquum est, non tefugit illud sua gistratus uirum indicat itidem haec legatio, qui sis, qui futurus aliquando, patefaciet quamobrem iucumbe ad laudem amplectere uirtutem illa re- hce, quae bonis artibus, ac moribus aduersantur: qi cteirpe in ista aetate , tuorum commodorum, tuae . tanquam ho es lorne circumuenient, nec facile nisi prudentiam summam adhibueris, depellentur. Vale, salutem dic meo fomine exquisitae eloquenti te uiro, Iulis Togiano, cuius tibi amicitiam , ct consuetudinem ualde gratulor.

150쪽

EPISTOLARUM

PAVLI MANVTII

LIBER TERTIUS.

HIPPOLYTO EST ENSI

CAR IN ALI,

Ferrariam. ALDA me leuauit, in hac mea fatis grauiter affecta ualetudine, oratoris uestri, Hieronymi Faleti, uiripraestantis, oratio qui cum sermonem mihi, Ferrariae tecum habitum, exposuisset, multaque, ut solet, de ingenio tuo singulari, de summagrauia tale, ac sapientia, non nulla etiam de tua nequaquam a me, ut audieram aliena uoluntate narra Sset; cepi laetitiam , quantam aliquis ex insterata, exoptataq re capere maximam possit measq satim separtes duxi, ut ad te scriberem , ageremq. gratias qu)d in eo loco, unde me depellere fortuna conaretur , tua me retineret humanitas quo fane mihi nihil optatius , nihil hoc tempore , cum infirmus langueo, ad animum meum fulientandum oportunius potuit accidere atque equidem ita se tuo, actum esse mecum misere prorsus , atque inseliciter, qu)d meam ad te ueniendi cupiditatem incredibilem pestilentia primum,deinde morbus impedierit; di in eo magnumsudia mea, incasq. res

SEARCH

MENU NAVIGATION