Epistolarum Pauli Manutii libri 5. Quincto nuper addito. Eiusdem quæ Præfationes appellantur.

발행: 1561년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

EPISTOLARUM

PAULI MANVTI I

ILLUSTRI COMITI,

MICHAELI TVRRIANO, CENETENSI EPISCOPO, Cenetam.

NGEBAR animi, nec fieri quidquam posse me uno miserius opinabar: ita multa hoc anno praeter ex pestationem, prorsus aduersa meis rationibus, obtigerant fratris primum amantissimi, deindefi-holisuauissimi interitus, uxoris morbus, inualctv-do mea reis amiliaris incommoda qu in facile, nullo paene prepitu rerum mearum conuersus orbis es de statre, filio iamsero moderatius uel qu)d uisolet, medetur dies uel quia, quod stemna lege Deus consiluit,id abrogare uelle nonsolum iniustitiae, uerum etiam imprudentia uidetur esse. uxor conualuit: ego fatis firmus domestica uero damna, quae sarciri uix unquam arbitrabar posse, facile compensat amor in me tuus; cuius mihi recordatio molestas omnes diluit quandoquidem uis me ad omnes casusi recordor enim tua uerba sub idium in tua benignitate maximum consituepe itaque leuatus a tegrauissimis curis,premi iam on cre

212쪽

ossici me sentio in quo susinendo uiribus enitar cunStiso animi, O ingeni stantum ne e immo etiam i s quas beneuolentia erga te nostra, insingularis addet obseruantia quid porro tam disicile, aut tam amplum es, quod incitata sudio uoluntas non assequatur ueruntamen in hac re sentio esse

haud paullo dissicilius tabifatisfacere, quἀm tibi. te enim nihil in conserendo beneficii pectare praeter ipsam uirtutem, quae si gaudet acstuitur bonis , nihil extrinsecus sumit, satis mihi multo antea persuasum est praeterea nulla re indigere, non gloria, qua iam pridem abundas,non diuiti s quas j siles iam in contemnis ego uero, qui et ante annos lex quo te primum diesum allocutus, eo ipso die bellignitatis tuae praestantiam non uulgari munere sum expertus , nunc ab eadem benignitate multo etiam maiora, te iubente, cogor exspe-ῖtare:prorsus ancipiti cura distrabor, qui nequegratiam tibi unquam referre neque nudat uoluritate contentus se possim Succurrunt enim multa,quae libenter cogitem primum humanitas tua,qua me

semper complexus es; deinde liberalitas, qua iubleuasi postremo consolatio illa Chri ianae pietatis, sapientiae pleni sina, qua me quidem proximo uincIlli mense, cum ad te honoris causa Cenetam acces sem, a Si Stum erexist atque haec quibus meis erga te offici se nullis omnino, alutatione excepta, quae ipse inibitum utilis ex prudentia,a que cruditione tua, tum etiam ex dignitateperhonorisca

213쪽

nori afuit sui cum omnia colligo; eximiam clam planeq. diuinam beneficentiam, instam Abi, uel potius ingeneratam a natura,auctam doctrina, usu confirmatam, atque persectam, satis admirari non possum. Et simul ad quosdam , opibus affluentes, multis imperantes nationibus, cogitationem conuertens, doleo uicem bonarum artium ,

quae deserantur a bs, quorum patrocinio si uterentur, Frue um retribuerent eum, qui es omnibus imperijs anteponendus quid enim es immortalitate praestantius e quis autem eam, nisi beneficio litterarum consequitur e laterent in tenebris, obruti uetustate Caesares, Alexandri plane omnis antiquitas, ne rerum praeclarissime gestarum, quas cum audimus, imitandi cupiditate accendimur, semhaberemus hi oriam. Quo magis tibi gratulor Antis es, et idem Princeps egregie, qui hanc uera laudis paene uacuam hodie possessionem tam libenter occupes, veteremq. maiorum tuorum de omnibus bene merendi consuetudine, nulla propitis tuarum fortunarum ratione habita, consant i ne retineas. Quod uero clam uirtutem multis praterea uirtutibus, usu rerum maximarum, prudentia, doctrina, eloquetia,maxime uero humanitate cumulas atque exornas iccirco ct antea Romae , atque

in tuis legationibus, Ecclesie caussast sceptis, magnificentissime gessis, O nunc in urbe tua, quam diuino simulo humano iure temperas, concursus ad te quotidie sunt optimorum uirorum, et eorum

214쪽

maxime , qui aut ipse ingenio, litteriiq. praestant, aut Ditem de ingeniorum litterarum q. praestantia iudicare possunt in quo sepefortunam accuso,quae inibifacultatem ueniendi ad te, quod eram hac ae- sate pollicitus, ct cupio uehementer adhuc quidem eripiat quod cum licebit, accurram quid enim issa amoenitate iucundius, si caelosalubrius equid porro ad beate uiuendum deesse potest ei, qui tecum uiualecuius in aedibus primum oritur ex tua disciplina uirtus, deinde excipit uirtutem liberalitas. Ido igitur, cum per negotia licebit, uti ita mature liceat.interim memoria tui ruar teq., licet hoc terrarum t alio disiunctum, colam ut praesentem, nec ullum erga te, quod ab homine tui u-

diosissimo possit exspectari,aut offici genus,aut flu

di praetermittam. Salutamus te, quam studiose quamq. ex animo licet, ego uxor, liberi,praesertim is, quem audio nunc iv cunis uagientem susceptus a te cumsalutarem aquam in baptismate reciperet cui te pro eo nomine, quod inter nos commune coepit esse, parentis officia benigne, di pie practaturum considimus i Vale Venet s. ANTONIO VERANTIO,

EPISCOPO AGRI ENSI.

vi Andrea Duditius tuis udiosissimus, praeclara non solum indolis sed iam etiam uirtutis adolescens,proxime reuersus e Pannonia, tuo me

215쪽

nomine alutasset atque hoc cium iis uerbis,

quae facile tuum de me iudicium declarabant subsecutus esset . cepi sane uoluptatem incredibilem, nec inediocres habui gratias Deo optimo Maae cujsoleo, siquid optabile contigit, acceptum referre, a quo, si quid contra, sperare meliora nec uero tua mihi quidquam amicitia uel ad meam laudem illustrius, uel omnino inplius possum existimare; cuius audio fortunam a multis ita laudari,atque extolli, ut nemo tamen sit, quin fortunae uirtutem anteponat atque ego te cum ante aliquot annos, commotus fama laudum tuarum diligere, obseruare coepissem animumq meum probare tibi litteris uehementer uellem pudor uetuit, non omnino fortasse improbandus, eq. ab hoc deterrere consilio, et quasi reprehendere natura mea maxime semper essui a quid e tu ne talem uirum grauissimarum rerum onera iustinentem, seditum studi s prae antic simarum artium,inaniscriptorumgenere appelles e reuocabat ratio, labendam mihi tum dignitatis tuae, tum modestiae meae rationem intelligebam. Sed proseSto a rectis mentibus, non ambitione sed oscio incensis, diuina nunquam benignitas abest. qualem enim ego certe uix unquam perare ausus essem, ea mihi nunc a te ipso oblata facultas est: cui de mittendo ad me emblemate eleganti Sime, , in quo summam laudem statuo, admodum pie conscripto, uenerit in mentem quo sum dupliciter

a sectus scio, laetitia primum ex ipsa re debet

enim

216쪽

enim iucunda uehementer esse amoris,ac iudicii, a tali praesertim uiro proseiula, significatio deinde molesta quadam, qu)d, qui hunnanitate uinci non facile patiar, nunc quidem a te captus, atque oppressus,tantum in hac uirtute, qua nulla magis hominem decet tibi concedam necesses, quantum in ad n quibus te Deus ornauit, induraria tua,

minime paucis quarum fama non Germaniae,aut Tannoniis, continentium regionum, ambitu terminatur, sed Europam, quanta quanta es, ac paene terrarum orbem iam pervolita uniuersu in ueruntamen,pi tibi, magnis locorum spatij disiuncto, iugularem animi mei ad te amandum, colendum q. propensionem os silere minus possum apud eos saltem, qui meam uocem audiunt, meisq. saepe sermonibus intersunt, tuam doe trinam,eloquentiam. in primis uero puram ab omni labe religionem issidue praedicando, prosecto ipse mihi aliqua ex partes rtiq.eciam nec tamen itas erilem cognouimus

ivdustriam vostram, licet mihi laudem ingenti nullam adscisco quin ea fructum aliquem, qui di decus pertineat, nec siue tuagloria peruulgetur aliquandoserre possit. quod aggrediar ita libenter, ita udiose curabo, ut euentus futuri titiam avide praeripiam, eq. eo, quod non dum praestiti, iam nunc, perinde ac si pr. x literim, ipse inmigratuler di huius quidem ueluti milenis promisi, meae testem uoluntatis, hanc ad te mittendam episeolum putaui Vale Veneti s.

Andreae

217쪽

iura

I me, et si uis etiam apud alienos ignotosq. homines ueraesolidaeq. uirtutis. Aliquot abhinc annis, cum egregio uiros, qui te non de facie solum, uerum etiam sermone a se suaq. consuetudine optime nouerant, omnia de te summa praedicantes audirem,studio tuisum incensus incredibili. nec meam deinde obseruantiam dies extinxit, aut imminuit,sed auxit potius ad summumq. perduxit atque equidem nihil habui antiquius,nihil exspectaui magis,aut obseruaui diligentius, quam ut haec ad te amandum,colendumq. ammi me propensio aliquo tibi non uulgari pateret oscio: sed mea exl ectationem sesellit euentus, nec ulla unquam satis oportuna uoluntati respondit occasio nunc igitur, quod mihi a fortuna denegatur statui a me ipso impetrare. Praeclarum aliquid praetiare, dignum uidelicet ea, quam iust sines, persona, di gnum tua uirtute, cupiebam: non licuit at quod licet, semus operam ut id consequamur licet enim certe studi erga te meisignificationem quandam, non expressam omnino, si quasi leuiter adumbratam, Vendere. O inquercu etiam quandoque exculptum placet, non modo ex ebore, simulacrum. Item domi habeo parentis me quem tibi unum cum excellenti uiro,Erasmo I stherodamo, milia ri

218쪽

riola tuo, et in ore, et in amore esse, homo insigni eruditione, moribusq. sanentis imis di eas Patricius nonsemel firmauit.erus exemplar,accurate exceptum nostra etiam adiuncta imagine, ut habere cum parente silium, uenienti ad te Patricio dedi Putabis igitur, cum utrunque praesentem ad yiicies, agere utrunque tecu, maximeq. pro filio patrem intercedere, ut aditus mihi , quasi fores aperiantur ad amicitiam tuam quod si assequor additum adfortunas meas ornamenti, commodiq. plurimum exi limabo quid enim Feci sim, quid ad laudem priectantius, onmino ue utilius, quam Principum hoc est, tuisimilium uirorum, si ui beneuolentiae atque hoc uideo totum eis Ibpositum in humanitate tua, quam Patricius serebat in caelum nam ego quidem nullis plane meritis, animo tamen adhuc te colui sed ii spero merita quoque accedent conseram enim ingenium ad tuam laudem, apparebit in tuo nomine, approbante Deo, quo nihil abcluente perficitur opus

aliquod industri e nostrae eiusmodi fortasse, certe hoc enitemur quod posteritas haud omnino contemnat . Vale Venetus.

PETRO MISCO VIO,

SARMATARUM REGI CONSILIARIO.

A, o ualde probitatem, , sicundum eam, eloquentiam non Visae uerba tantum colligit, inani

219쪽

inani vocum sonitu auribus obstrepit,sed quae in xime rem continet, se l. ipsa non minus grauitate sententiarum , qudin elegantia uerborum o splendore commendat haec te audio simul expetere, ' tre Miscoui expetere autem e immo iam esse consecutum quibus ornamentis magnum te esse, a que illustrem apud homines uere sapientes exiit, ma, sic inquam, ut tua, quae plerique, qualisola bona, Decie decepti admirantur, quae ipsa quoque in te non mediocria sunt, opes, auctoritas, amicitia clarorum uirorum, addo etiam gratiam apud A gem omnium potentissimum, iris opacto conserenda uideantur . nam haec licet aliquando uirtutem consequantur, ut tu te ipso contigit, minime tamen ipsa uirtutem indicant, neque semper ad laudabialia Studia, tanquam ad caussas euenta,rcseruntur. qui uero pietatem, qui iustitiam colit, qui O MI ni ualet, di, qua ualet, ad res egregias, maximeq. ad instructam praeclaris doctrinis eloquentia

totus incumbit hunc uere se ipsum, quo esse dis

cillimum consat, ac sua bona nosse, hunc optime exercere inspumenta illa quibus homines brutis animantibus pridiant, mentem, atque ratioriem, hunc denique gloria dignum immortali dignum ouisematur in oculis ornetur lavdiblis, ne in omnium hominum, niti qui homenis nomine indignus haberi uelit unquam, abit quod ego cum apri mapueritia, domeIlico patris instituto, natura

tiam quasi suadente, scidissem confirmatus po- et ea

220쪽

PAVLI MANUTI I

stea magnopere sum clarorum uirorum exemplo: nec uenit unquam in mentem, quod ita senserim, paenitere latatus etiam ualde sum ac lator equidem nunc eo magis, qu)d accedit ad meam sententiam iudicium tuum in isdem enim sudi s laboras eaedem tibi artes curae sunt quae T. hinc manant laudes , eas esse ueras laudes, ct earum ita semper florere gloriam existimas, ut nunquam exarescat idem putamus, ct idem uterque sequimur, optime Miscoui sed tua clarior industria,hominis in excelso dignitatis gradu consilituti sortasse etiam felicior quia sicunda ingenium fortuna excitat, aduersa debilitat . qudin multa enim nobis ob alit quim saepe recta mens, optimorum consiliorum iucursu impedita, cogitur confisere. tibi uero, qui propensam uehementer ad laudabilia quaeque uoluntatem in te laudant, ijdem fluere ex uoluntate omnia confirmant, nullam aduersari, nullam pugnare tecum ex ijs rebus, quae sunt inimicae uirtuti uersari te assiduum in aula .egis, ipsi R. egi carum summis infimis iucundum, apud

exteras et ingentes illustrem, ac perhonoratum.

quae tibi esse perpetua maximeq. propria, non solum cupio,communi udiorum cauissa, quorum decus tua digilitas auget sed facile etiam adducor,ut sperem quidquid enim es, re ipso es, O ideo tantus, quia talis nec tu desine utiquam esse, qui fuisti nec ea, quae uirtus consiluit, casus euertet tantum igitur, quod facis, ct facere minimo negotio

SEARCH

MENU NAVIGATION