Epistolarum Pauli Manutii libri 5. Quincto nuper addito. Eiusdem quæ Præfationes appellantur.

발행: 1561년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

EPIST. LIB. IIII.

tio potes, retine consuetudinem tuam intuere teipsum uitam ante astam imitare. hic augebis quotidie tua meritatim idem quotidie meritorum praemia tuorum sumes a te ipso erit q. uirtuti merces uirtutis usus quo nihil esse iucundius , prosed Ioiam sei sis nihil autem ad memoriae perpetuitatem utilius iocemur exemplis eorum , de quibus post toti ecula litterae loquuntur. Et quoniamsequitur, atque comitaturuit umbra corpus, gloria uirtutem nec te latet, praeceptis imbutum antiquae doctrinae, improbari eos ab excellentibus in

philosophia uiris, qui,praeter tua commoda , nihil pectent, seq. sibi tantum ipsis esse natos arbitrentur: non dubito,quin Statuas, quantumcunque uel habes iam facultatis ad bene merendum, uel in omni tua uitapraeclara tibi animi tui bonapepererint, non ad rei dome licae fiuctum', aut ad angustae benignitatis usum illud esse reuocandum,sed esse totua salienas utilitates, maximeq. ad artium liberalium ornamenta quamlatissime porrigendum atque explicandum quod si fiat, limul illudfieri ne cesse est, ut, quamplurimis in tua laude consentientibus, par beneficentiae celebritas nominis fama consequatur . et que ego i ita sentire proq. tuis opibus iam praesare, non inani aliqua coniectura ductus ex imo, aut ideo ad te scribo,ut in tuam gratiam blandae orationis artificio mihi liceat irre

pere sed credidi hominum honesissimorum ac prudenti morum , istinc ad nos uel sudiorum caussa, uel

222쪽

uel cognoscendae Italiae studio commeantium , tetit montijs, maxime uero familiari meo, nihil temere assii manti, Andreae Patrici' cuius eo pluris iudicium cio, qu)d egregiam eius doctrinam ii quod

perquam raro contigit, adaequat integritas ad stabat etiam, quo sum unice delectatus, quo sq. mihi, ut uere dicam, huius epi ob caussam attulit, Dudiosum te eis scriptorum meorum,et mihi aliquid, atque adeo tantum tribuere in latina lingua , quantum optaui equidem semper assecutum me esse nunquam duxi nunc, si tu i a uir auStoritate, sopondere, ita de me sentis in dubium paene revoco iudicium meums nec me prorsus audeo contemnere, ne a te dissentiam enitar I multo etiam, udinantea diligentius, ut accedam proxime, si ulla ratione potero, qu tu me peruenisse iam exissimas; ut aliquando ueritati iure des, quod fortasse nunc humanitati magna ex parte largiris fateor enim , iudici de me tui famam mihi esse periucundam: quid oneris tamen eadem imponat, quoq redigar necessitatis, intelligo latere nullo modo potest,

quem clari uiri testimonium indicat: nec me iam ad uigilantiam , omnium scietitiarum parentem,

laudis cupiditas magis, quam infinitae metus impellit quae ilicet perci Ficilis, admoduMq. dura uideatur esse condicio tamen, quia gratus, hoc essui bonus esse uolo, a pleZior libenter os ictum tuum ab excellio quodam animo, liberaliq. prosectum quod si compensare incis of cij non potero,

223쪽

memoria tuebor, prosequar etiam laudibus quam diu uita fruare ut ex optima saltem uoluntate, qua boni, ct sapientes uiri metiri beneficia consueucrunt, aliquam tibi relatam esse gratiam existimes. Vale.

IO VINCENTIO IN ELLO,

Patauium . M A CN A fuit, atque etiamnunc inter homines est degenere uitae controuersia: cum alios ita

doctrinarum cognitio delectet, ut ab agendis rebus abhorreant alij non sibi tantum, uerum amicis, O patriae planeq. omnibus hominibus homines esse natos, existiment ex quo sequitur, ut sis entiarum sudij usum rerum anteponant hoc disse crimen, in quo ualde pro sensu partium dubia utaritas puelluat, tu quidem, quod ad te attinet, optime inesse optimisq eruditis uiris merito carissime, egregia quadam, uulgo non satis cognita ratione fusi usi semul enim utrunque ludium complexus es, tum earum disciplinarum, quibus exculta mens tiberrimos in omnisortuna serre stustus solet, tum iuris ciuilis , quod alienos ad usus maxime porrigitur ardua res operosa quod exemplorum declarat inopia sed ingenio tuo nihil dis ile, , ut se praebent initia futurum nemo

dubitat, ut instituta perficias, conflijsq. tuis breui

224쪽

respondeat euentus in philosophia quidem processus tuos admiramur qui tantisunt , ut euolare potius , qu em excurrere uidearis quanquam cur miremur e ingeniosi quis ualet, in sudio sere languet. qui utrunque coniunxit, optimam quandoque disciplinam, di rectam studiorum uiam ignorat fac in uno tamen haec inesse omnia quid assequetur aduersante fortuna, subsides destitutus 's, quae cum adsunt, fertur animus procliui cursu ad egregias res sin absint, haeret in salebra, nec facile progreditur. Quae igitur singula tantisunt , quem uis ut possint sterata litterarum gloria penitus auertere hic tibi cum suppetant uniuersiae, iure sam quam ali uix tuentur, Spartam quotidie magis illustras neque tam nobis hoc aequalibus tuis qu8d si uirtute maior, qudni illud,si te ipso minor esses, admirandum uideretur. In philosophia quidem cu

eram sudiose de M. Antonio Genthe, cui ueterum doctrinarum arcana patent, quo nemo peritior Aristotelis interpres,nemo uir melior usquam uiuit nihil mediocre neque nos a te exspestamus , neque tu praenias quo nomine tibi gratulor plurimum, O eo magis, qu)d illius mi Disce publice cumultis, consuetudine, ac sermonibus, quos humanitas eius atque amor in te est, priuatimo proprie si ueris hauries enim ex eodem fonte non ea solu, qui uel olim in Uceo, uel etiam in Academia distulabantur Si id, quod longe practantius es,Chrisianam pictaicta, a qua manat una, di in qua te

225쪽

una philosophia perficitur. Habes igitur diuini

tus oblatam,uirtutis adipiscendae facultatem:quam te uideo arSte esse complexum nec uereor ut di mittas, qui te ita flagrare cupiditate cognouerim , ut reuocandum potius a nimia contentione ualetudini uix ferenda, quἀm acuendum, incitandum, intelligam. Uam, quod ad ius ciuile pertinet, ubi

tu philosophiam, id est totum,scientia comprehenderis, quid in parte cognoscenda superesse negotii putas e minimum, sesapientes uiros, ct in breum,

quem ego omnibus iudici laude antepono, doctorem tuum Genuam audies quanquam sermo tuus, habitus interdum praesente me, cum eruditis hominibus, tractasse te iam satis diligenter ea, qu)e excellunt in uniuerso iure ciuili, id es ueterum iuri consultorum praecepta declarabat: ut uel ea dem facile posis, quandocunque libuerit, recognoscere, uel, si qua re tant, quasi racemos aliquos conseSta vindemia colligere non enim te arbitror sudiorum tuorram elegantiam ineptis imis,planeq. barbaris quorundam scriptis inquinare uelle quae cum immensa sint, pleraque tamen inania, laboris , molisiae plurimum, utilitatis, oblectamenti minimum habent. Interim, ut facis graeca cum latinis, o eloquentia cum philosophia coniunge ut politioris doctrinae copiis instrui Ius, remissiora etiam sudia colentibus aliquandosatisfacias.no enim uiuimus omnes in Atticis Dinnasis nec

ubique de rerum caussis quasi es, ovibus contemplatio

226쪽

templatio naturae uehementer placet, iisdem tameanimi caussa tanquam in hortos Missarum diuert re non iniucundum est qua de re quia non nunquainter nos locutisumus, di, ut spero, breui colloquemur nihil addam te praesertim, quod facile interalexerint,meam sententiam comprobante cuius consilij non dubito quin maiorem quotidie uolupta tem capias. Ego hic genere uitae molesti simo quas Pataui utilite atis, iucunde quidem certe in libris, ct in tuis tuorumq. familiarium sermonibus traducebam horas perdo itaque, cum primu domesticas tricas,quibus teneor inuitus,mpediero, aduol ibo istic sitiens ues res consuetudinis quas frui perpetuo liceat, beati sim uiuerem. Interim amorem mihi tuum, cuius equidem memoria vara de recreor, cupio conserues si tua patitur hinmanitas, etiam rogo. Vale, o Petrum riuii m familiarem tuum, cuius doctrinam ct ingenium in Lucretiana interpretatione mirum in modum probo falata meis uerbis. Veneti s.

V IDO PANCIROLO,

ael i

alia me in illa urbe, quam tu praeter ceteros tua uirtute nobilitas ct ornatissimorum iuuenum coetu frequentas obieetare uehementer soleant tum nihil es,aut esse omnico potest, ni reae Duditi quotidiana consuetu sine iucundius non solum,

227쪽

EPIST. LIB. IIII. IOZ

solum, quia probitate, modestia, morum elegar tia,Omnibus denique animi bonis excellit sed etia, quia paucorum annorum studio, praestantia uidelicet ingeni , quam ego semper amavi, consecutus est, ut exquisitam, ac uariam sermo illius eruditionem praeseserat, scripta uero ad Ciceronianam eloquentiam sic accedant, ut cum hy,quisuum nomen hac laude celebrarunt, qui pauci admodumsunt conferri iurepossit, aequalibus uero cunctis facile antecellat. Hunc ego tibi iuuenem, quem olim mihi adolescentulis uir omni laude summus R, inaldus Polus Cardinalis, magnarum uirtutum indole commotus, accuratissime commendauit, etsi nec se non arbitror, commendo tamen eo studi , quod quia uerbis exprimere mihi non licet, tu quoque, tantum esse uelim existimes, ut exprimi nullo modo post is cum antea philosophiam, praesertim qio egrescis fontibus hauritur, O humanioris doctrina studia diligenter, exim q. cum laude coluit tum hoc tempore in cognoscendo iure ciuili totus est qua illum cupiditate uotidie magis incendit admiratio tuae uirtutis, quam in omniseresermone ad caelum fert, exterit . etiam gentibus, licet illustrem satis,eleganti uni declarat epipolis. pertinet igitur ad humanitatem tuam, litte tam ualde amet, tantiq. faciat, eum redamare, eiq. re conditos illos, omnium purit imos, tu scicuti fontes aperire pertinet etiam adsidem, quis totum

in tuam disciplinam tradiderit, ibus eum impertire

228쪽

re ingeni tui,quas illes egum opibus et sua Sonte,

meo iudicio, cui tribuere aliquid uidetur ,praestantiores existinat. Haec ad impetrandum magna sunt, praesertim apud optimum uirum, quam in tuis laudibus praecipuam agnoscimus uerum accedit amor in te meus ripuistaternam necessitudinem AEquat is te rogat,is prensat,qudin sudiose,quim blande potes, pro Duditio meo ut eum, quem ego merito eius in oculis sero, tu, quem amicitiae io radenegare nihil decet , quando nec Studio tuo qui squam abnuere uoluntas mea, omni benignitate complectaris, planeq. in clientelam tuam , atque acie in sinum aeque chlium meum, aeque ac me ipsum recipias quodsi feceris; obfringes tibi non uulgari beneficio iuuenem summo loco natum, dignum maioribus suis, qui Pannoniam,ut ego auguror,sua virtute aliquando Italiam faciet a me uero gratiam inibis eam , quae, si quid accedere ad meam in te beneuolentiam potes quod equidem uix arbitror, id ipsum unapostadiungere. Vale Venet s.

ANDREAE V DITIO

S BAR DELLAT ,

Patauium . ODvLCEM reditum,o amandas litteras,

quae mihi id significant,quod non modo Die,sed nec suspicione attigeram sed quando te ipsum, mi Duditi,

229쪽

dith, uidere, quando licebit amplecti e oculos mehercule tuos, dum haec ad te scribo , intueor, in inces probi animi tui, indices humanitatis hoc mihil eorum fingit amor: quid enim aliud haec me cogitatio iucunditate perfundit incredibili quid

putas, cum erimus una dabiturque, ut ille inquit, Vera audire, ac reddere uoce et tacmo unquam, perinde aetatus es inuento thesauro, ut ego te re

uerso uideor enim amissum recuperasse: plane

amiseram . nam,etsi reliqueras hic memoriam tuae suauitabis, tu . ingeni flame, quod attinet ad ad-s eZdum, ad consuetudinem, ac sermonem, quibus

nobis tui amantissimis, nihil potentis optatius ,

totus abieras ac uerebar ne,uelprecibus tuorum uictus, uel honorum cupiditate illectus, thium te dederes aulicis muneribus, multa nobis fortasse etiam litteris,salute dicta minc te tuus bonus,lud us, inquam ita crede, bonus genius reduxit scuti malus abduxerat quid enim uinus, is adsthumanitas, , litterae e quae petuntur in otio tranquilla mente oti autem ubi plus quina in sos cessu Patauiuod nemo quenquam interpellat nolentem inuitant ad uirtutem, si minus uoces memplo certe quamplurimi patet aditus ad doctores in omni liberalium disciplinarum genere praestantes quid praeterea caeli mira clemcntia rerum, quibus alimur, suauitas incredibilis, et copia. Haec tibi optime Duditi, iure prima sunt iure tot mon

tessi eras , tot flumina traperisi, ut haec dimissa

tiatim

230쪽

satim repeteres uiues tibi, solutus ab omni cura: uiues Deo, contemptis diuitiis, abiecta illa gloria, quam falli a prorsus,et inanis honorum species sentat qu)d nisi Deo uiueres, nec tibi certe posse uiuere in illo enim uno uera ac solida uirtus, haec, quam quaerimus in libris, aut discimus ab homini bus umbra est quocirca hortor equidem te, ut libros euoluas accurate, ut magistris assidue operam des sed minimum in utrisque pone, nisi tua studia

diuino cum amore coniungas. Atque haec escribentem magnopere delectant tibi non puto fore legenti necessaria scribo tamen, in quia te mirifice diligo, cupioq. esse, qualem pater Filium: quia

commemoratione ipsa rei omnium optimae,ac praeclarissimae aspicior sic, ut nullam ex ullo sermone, aut ex ulla cogitatione maiorem hauriam voluptatem nec tu debes ossicium meum as eruari, aut in deteriorem partem trahereus tibi, etiam reStissime uiuenti sic enim existimo, plane i mihi pe fuaso con alitium laudo lubrica est enim adolescentiae uia labuntur multi, cum aliquantum iam processerint cursum uero cotiscit is, qui nititur optimis cogitationibus, ducemq. sequitur eum, qui nunquam errat,communem humani generis pareutem qui tibi omnia bona pollicetur, di dabit, quae nec ab imperatore tuos erare, nec ab ullo Rege iscet. De Episcopo Agriens, agnosco tuam in me beneuolentiam cui de emblemategratias agam. Mariam cadiit ,inuenis ornatillimi, ndreae Patricij,

SEARCH

MENU NAVIGATION