장음표시 사용
61쪽
CvM Venetiis proxime discessi, ut in hancsolitudinem exsistequentia me conserrem magna sane titia perstuebar O qu)d ad ea, quae homini carissimasunt in uita, uxorem, ac liberos meos redibam , qu)d mihi otium ad studia,amoenitatem ad ualetudinem merenti,hunc esse praeter ceteros locum expetendum atque adamandum intelligebam sed, ut in rebus humanis nihil es simplex, insumma uoluptate molestia tamen hoc erat, ditasortuna tulisset, ut, quo tempore tibi perami uersarias Patauini omnasii serias Venetbs esse,
et commorari liceret, tum ego a te dipungerer, magliamq. manendi cupiditatem maxima di cedendi necessitas uinceret nec uero mihi dubium est, quin cum meosensu tuus quoquesensus congruat, , qua me cura torquet, eadem tepugnat uinci enim
in o Ficio, atque amore, qudm sit turpe si te non mea uox aliquando docui et ipse te libri, unde hauris illa praeclara, quibus ad laudem informamur penitus erudirent qu)d se, ut una simus, quod tu, ut opinor, perabas, ego certe cupiebam,per interualla locorum non licet: at quod proximum es,ut una esse uideamur,non uideo cur praestare litteris reo equi non liceat nam si propterea simul esse iucundum est, quia mutuo sermonestui-
62쪽
ntur in litteris no ego quidem tuam uocem audio, neque tu meam sed quae uoci iubes res , eam nihilo minus, quam una cum sumus , percipimus , hoc etiam maiore cum fructu,quod aliquanto scribimus accuratius , qudin loquimur quare uelim ad scribendum te des, , cum me tuae consuetudinis usu ra, ob ingeni tui suavitatem , sermonis elegantiam, mirifice capiat haec, quae in te amo,qAae nuc
abesse doleodac si me diligis,ne omnino desiderem.
debes hoc mea causa non nolle , tua uero maxime cupere.nam,cum te aliquot abhinc annis in recta u
illam antiquae eloquentiae uiam dederis, patris tui, uiri optimi,ac sapientissimi vocibus,con ilijsq. commotus, patrui uero , clarissimi ac praestantissimi ciuis , exemplo incitatus: turpe tibi est, in mediocri laude con Bere Oad summam peruenire, ines)lo assiduaq. exercitatione non licet quid enim ille nosser, cuius tu libros nunquam de manibus de ponis, quid aiebat e timere se, si frequenter decla
maret, ne, quod adeptus erat in arte oratoria facultatis,eaearesceret. Attende,mi Taule,et tuam caussam, a qua mea disiuncta non est, si placet, mecum considera Ille sibi, homo I manus, latinae orationis inopiam metuebat cum tamen omnibus in hoc
genere diuitiis abudaret nos,quibus latina lingua peregrina ess,qui in optimo scribendi aut dicendi ratiene rudes, et infantes paenesumus, de summa eloquentia hine summo nudi cogitabimus eo unam omnium discissimam rem cani cmq. omnium glo
63쪽
riosissimam ludibundi consequemur e rata equidsim, ego quidem non statuo sed sunt, quibus non esse nihil uidear nullum paene diem intermittere, quin aliquid latine scribam e u tamen, ex quo lapidem hunc uolues, annus iam uigesimus abierit. Est adolescens in uestra nobilitate, tibi non ignotus, mihi admodum familiaris quem excellentipraeditum ingenio,gloriae cupiditate Flagrantem, nisi a Romanae eloquentia laude ad huius maternae linguae Budiumfalsa quaedam opinio traduxisset; erat, cur de illo sperarem ea, quae summa sunt tantam enim operam in scribendo ponit, quantam tu
uidelicet in legendo sed neque illi in summa in iis, ta iudici satis est, qui de latinae linguae dignitate
non optime sentire uideatur neque tibi rectissime iudicanti, ad id ipsum, quod probas, obtinendum suppetit indutiria quare uellem, ut tu illum in diligentia, ille te imitaretur in sententia. quod utrunques contingeretunae ego uestra retrii que laudi praeclare consultum putarem. Sed ille desuo consilio uiderit iccirco enim se non existimat errare, quia, quos sequatur, auctores habet eos uiros, qui , quod optimum esse ducunti in eo facile omniabus hominibus antecellunt. Te uero, qui mecum in iisdem aedibus per trienni sere uixitii qui, quid quid es de meorum consiliorum praeceptorum q. fonte fluxisssi cuius a laude mea laus quodam modo pendet te, inquam , mi Paule, quantum in me erit, errare non patiar teque, coaLius amore,
64쪽
o scis tuis, hortari nunquam desinam,ut in ueram ac sinceram eloquentis sormam, cuius ego tibi hcellentem pulchritudinem duorum ueterum oratorum exemplo,sepe demonstraui, tuae mentis oculos acriter intendas eamq. tibi a me ueris, ut ambitror, lineis designatam , tu aliquando tuis scriptis, quas coloribus coneris exprimere. Grave, inquies, onus imponis, O difficilem mihi laborem mandas Fateor ita esse addo etiam illud, non esse nobis optandum, ut aliter sit nam, cum omnium hominum in appetenda laude par prope uoluntas
similisq sensus sit quod omnes appetunt, id se esset ejusmodi, ut consequi multi possent di quanti, o Scro, aestimares e opinor, minimi copiam enim uilitas, et uilitatem sequitur contemptus quare non tibi est dolendum, qu)d de sudoribus manatgloria.tatare potius, qu)d, cum eam omnes amabilem esse ualdeq. expetendam sentiant, plerosque tamen laboris magnitudo terret, et aemula edissitudium reidi Ficultas imminuit Ess autem tibi ad hanc laude, qu te uoco,aditus eo faciliorbatque apertior,qu)d, quae duo sunt ad comparandam eloquentiam in rumenta maxime necessaria, ingenium, et memoria, utrunques tenes, ut in altero excellas, in altera iis,qui excellere putantur,non admodum cocedas. haec tu bonas languere sinis gratiam naturae non optimam refers quae non in te benigna fuit, ut suubeneficium negligeres,sed ut ad decus,ad dignitate, ad immortalem,aetemamq. laudem conferres 2 eque
65쪽
que uero is ego sum,qui te uelim eloquentiam a philosophia seiungere totosq. dies in hoc uno expoliendae orationis studio consumere erras,si me ita sin-tire putas ego philosophiam diui irem quiddam esse dico,indicem ueritatis,magistram vitae,omnium uirtutum, omniumq laudandarum artium parentem sed idem ita fatuo si , qui optime sciat, non optime loquatur, plerunque fieri,ut id ipsum,quod
sciat, nescire, uideatur et ut in conuiuij non part intereli, qua ulla ratione condiantur hic inser monibus, aut scriptis, magni refert, quibus animi cogitata uerbis enuntietur. qu)d si cui ita stupidus, aut ita deprauatus est sensus , ut ornata, di benes ructae orationis suauitatem, S tanquam harmoniam auribus non percipiat hunc tu se sapis,neque consules in re tua; quia recte qui non intelligit, is ut recte iudicet, sperare non licet neque ipsum monebis; quia, quibus desunt principia naturae, sinutilem artem esse consat tu si me audies, missarum uocem ab rusticano sono di ingues O utinanem multorum loquacitatem oderis hic elinguem quorundam sapientiam non amabis qua in sententia uideofuisse, quos uiros e Platonem, O Xenophontem quibus ego plus crederem solis nutu s-gnificantibus quam omnibus, qui nucibiquesunt, philosophis cum iureiurando confirmantibus nonne uides magnum utrunque excellentem in philosophia fui sie, utrunque tamen in hac, quam ho
mines inepti reprehendunt,exornandae oration is facultate
66쪽
cultate ita praetiitisse, ut eorum scripta cum legiamus, nihil fieri posse purius, nihil elegantius, nihil illustrius iudicemus eo qua laude plurimum abfuissent, nisi temporis industiaeq. multum in eloquentiae studio collocassent neque uero eloquentia studuissent, nisi ex ea decoris ornamentiq.plurimum ad philosophiam accedere, tanquam ad sormosam uirginem a corporis cultu, iudicassent. Hos igitur ego te imitari malo, quorum nomina adhuc uigent, cum ipsi duobus abhinc annorum millibus obierint,quim issos, si quisunt, qui te infirmis is rationiabus pulcherrimo consilio conantur abducere. Terge, ut facis, in disciplina philosophia re qua Pataui artificem habes eximium M. Antonium G
nuam eloquentiam uero, cuius , ut opinor, in uia me ducem non contemnis, ne dimitte utrunque enim S debes, si tibi magna propositasunt di potes, si quod mesepe dixisse memini diei horas apte, et cum ratione Fribues Vale, O patrem tuum , patruum, quos ego plurimisane facii, communes amicos meo nomine saluta. Ex et lebe Sac'.
A te de nobis S loqui, sentire perhonorifice practarum hoc est, laudari a Principe
67쪽
uiro, O ab eo Principe, qui cumsortuna uirtutem
ita comunxerit, ut in utraque pariter emineat at
que ego testemper antea, cum nunquam essem allocutus, nunquam uidissem, tamen uehementer cohu mouebar tuis praestantissimis actionibus hominumq consantisermone omnia de tesumma prae dicantium neque uero, si quis in te laudaret opes, aut nobilitatem, aut dignitatem admirabar communia multorum haec sol optabilia potius quim laudabilia sed illa, quiae tua proprie sunt, cum audirem unum esse Christophorum Mailrutium, qui uirtutem ipse coleret Studio singulari, in ales ornaretpraemijs amplis imis, omnes . liberales disciplinas, fato quodam temporum dicam, an hominum iniuri si exsulantes exciperet, ampleἰderetuT,souerer qui denique solidam gloriami eStaret, inania, qua multi sequuntur, contemneret haec ego cum audirem, incitabar quilio meae tibi singularis erga te obseruantiae declaranda :sed ob repere litteris inanibus tali uiro,praeclaras Italiae urbes, mettitorumq populorum fortuna non potestate magis, quam usitia tuenti hominis esse uel inepti nimis, uel impudenter ambitiosi existinabam nunc au
tem, cum ad me sermones tui, mea cum laude ha
biti, reserantur occasionem cupide complector, quam mihi tua liberalitas offert tibique gratias, quas possum quidem ago, habeo autem certe ma
Ximas, atque immortales tum qu)d ornes me te
stimonio iudici tui, quod apud omnes ualere pluri
68쪽
muin intelligo; tim uero, qued isto, icio, icta tam
praelianti humanitate quasi sores mihi aperueris ad amicitiam tuam qua quidem ego me, si minus alia re licebit, perpetuo certe , ac iugulari erga testidio, assiduaq. tuarum uirtutum meis omnibus in sermonibus etscriptis praedicatione dignum praefabo quod cum antea sicerim iudicio meo com motus faciam tamen in posterum alacrius , ac dia ligentius, tua humanitate incitatus quam semper eandem in me futuram , non magis constantiae, tio, quam naturae tuae benignitas , mihi persuadet. h. Veneti s.
tu persepe queri solitus es , id mihi
nunc accidit, ut epistoli prorsus caream argumento sed ego tamen non committam, quod tu soles ut argumenti me inopia deterreat ascribendo. quin uide, quam diuersa ratio sit tu, cum sententram non habes, ualde tibi ais laboriosum esse epistolam texere ego nunquam facilius sileo scribere quimcum nihil habeo, quo scribam . . t inanes huiusmodi late sint, necesse est. Primum, hoc non semper quandoque enim accidit, ut nihil dicentes, aliquid tamen dicamus et ut insidibus est quaedam manus aberratio sine arte,in qua tamen ipsa arsset: sic in Ysolis argumentum quandoque es sine i
69쪽
gumento itaque, non temper inanes huiusmodi litterae siquidem in iis solet aliquid non nunquam exipere, quod pondus habeat. sed fac inanes esse quid
reserti non hoc spectamus, id sequimur, ut me citatione duce e perueniamus aliquando, ubi talaus uidetur eloquentiae qu8d si nobis tantum in hoc proficere non licet, ut ueteribus illis, quorum
es purissima oratio,similes esse possimus eat tent
mus tamen si possumus nonris, qui inquinate loquuntur, dissimiles esse quod , ut opinor, di multimo sepe scribendo consequemur. Ac noli putare, semper in eo nobis esse elaborandum ut philosophemur in epistolis graues sententia pro- o bantur fateor sed nunquid hoc uno latina lingua continetur e me quidem Cicero paullo minus delectat, de iocis cum agit, quam de turpi, O honesto
cum dii utat utrobique enim sunt ornamentae utrunque sepe necessarium en itaque ad utrunque me docteque, ut idem cias, etiam atque etiahortor cum I. res non erit, de qua scribas tum tu, si me audis, uel leuissima quaeque ex omni parte,ex omnigenere arripies, ct ijs pro argumento utere. hoc autem quatenus agas, aut cum quibus agas, trabi non praescribo cuius tanta prudentia esii, quantam aetas issa, qua nunc es, capere uix potest. Summa sit, ut cum argumento , senecti
mento saepissim cribas Vale Asmae. Franci
70쪽
Da paene meos oculos etsi oculi sunt, id est omnium rerum cari simi sed di certe peius quimantea hunc morbum, quo mihi nunc tuus adjectus tuus complexus eripitur aduolarem enim ad te, si ualeremti nihil me moraretur nihil esset tanti an cum tu, magni principis filius familia natus Italicarum omnium nobilissima, nec iam a maior,bus tantum , sed a te ipso clarus, Mantua me humilis hominem loci, nondum de facie notum, liti ris humanissimis tuas ori salutandum putaueris; ego, cum Pataui , hoc est prope in con ectu meo. sis, non accurram ad te efacerem sed soluta uoluatas non est impeditur enim ualetudine solatio tamen hoc,in magno dolore, iustentor,qu)d futurum breui non des ero, ut conualescam concurrunt simul anni tempus, assidua medicorum cura, mea summa continentia haech proficient adibo ad te, nulla interposita mora opto enim, quae inter nos mutuo litterarum oscio conglutinata amicitia B, eam paullo arctius mutuis sermonibus, mutua consuetudine adsitringi sin haerebit morbus obsecro te, largire hoc uel meae in te obseruantiae, uel humanitati tuae, ut omnino tuis litteris ne caream: quas ego meis udin potero creberrimis dabo operam ut electam Mitto ad te librum meum de Asmanis legibus,