Jus Belgarum circa bullarum pontificiarum receptionem

191쪽

immota fidei constantia circa procurandos Imperii Romam honores claruerunt, δε- crevit, ac Edicto perpetuo statuit, ne ullus archiepiscopus, Epimpus. Princeps, C mes, Baro, Nobilis, Vcujuscumque conditionis existat, Ecclesiasticus seu temporalis , in quibuscumque cavis criminalibus , realibus aut per senatibus, aliquam Iurisdicctionem, θu judiciariam potest tem in subditos Ducis intra districium ipsius cosi ituros , ad instantiam cujustumque persona, intra vel extra limites distridus 6 dem exilientis, eνocando , cita io, appellando, oc. exercere praesumat. Et paulo post : Nec aliquis Hassius, Abditus, aut servitor dictorum Ducis Obuceorum inus, in quibuscumque Epistapatibus, terris, seu Dominiis secro subjectis Imperio, Ecιle astica ct tempor lii; seu cujus umque alterius Iurisdicti his existat, oc. arrestari impignorari, besi detineri, rebus aut corpore Molesari

debeat.

Quod Privilegium deinde a pluria

a Tom. I. Edictorum Ant. lib. 2,tit. Σ.

192쪽

bus Romanis Imperatoribus confirmatum est, delegati in perpetuum Senatui Brabantiae auctoritate Coercendi omnes, cujuscumque gentis ac ordinis homines, in legem committentes , etiam qui Ditionis Brabantiae non essent. Primum vero editum est exemplum coercitionis ab Imperatore ip

so in Episcopum Leodiensem , qui

Brabantos ad tribunal suum non eo serius eVocaverat, quae ejus acta Carolus solemni sententia rescidit, 2. Nonas Apr. I 3 3 4.

Hac porro Imperiali sanctione duo apparet esse constituta. Primum ne ullus eorum qui juri ldictione in Imperio funguntur , subditos Ducis Brahantiae extra limites Provinciae suae evocare ausit. Secundum ne inditionibus , quae imperio parent smanuum iri emone in personas aut bona , Brabanti detineri quavis de causa, aut aliter in Jus vocari poς sint. Evocatio Judicibus omnibus, in

193쪽

in quos Caeser Imperium habet, in terdicitur, seu eam postulet Bratiantus, seu Imperio subjectus, seu alius qui vis. Manus quoque injici Brabanto , cum intra fines Imperii erit, aut diem ei dici, generatim vetitum,tae personarum discrimine, seu id tentet Brabantus, seu quis alius, cum Caesar Judices omnes, in quos pote statem habet, abstinere ab his actibus, evocationis,prehensionis,& ciutationis voluerit. Nimis igitur in arctum cogunt sensum Aureae Bullet, qui hoc solum vetitum volunt, ne Brabantus Brahantum sob Imperio in jus trahere ausit: uti λ contrario . latius , quam par est, vim ejus extendunt, qui per

eam licere non putant extra terminos Imperii Brabantum Brabanto diem dicere, cum Caelarea auctoritas neque Brabantos vel eorum tus obstringat extra Imperium: nec

hanc legem dicere potuerit Judicibus exteris eorum regnorum, qu

194쪽

Majestatem Imperii Romani non agnoscunt, veluti Hispanis, Gallis,

BritanniS.

Quare si aliud nihil impediret,

non essct de numero vetitorum in

Regnis istis, Brabantum a Brabanto judicio pulsare. Verum ne id fieret, a Duce suo singulari beneficio obtinuerunt , quod inter ea capitula pridem relatum est, quae in auspiciisi augurationis Principes religiose populo suo promittere consueve

runt.

6. Nimirum Wen cessaus Brabantiae Dux die 3. Jan. I Hy. in viratus, ut ait , meritis & ossiciis nati nis , novam legem Brabantis dixit, ne deinceps alter alterum extra fines regionis in jus Vocaret, poena ult, mi supplicii & amissionis bonorum indicta ei, qui fecerit. Quae res potestatem Principis minime excedit, ii hi de subditis statuat in alieno territorio constitutis, cum Juriscomsulti non ambigant,leges atque mari data

195쪽

data Principum adstringere cives peregrὶ agentes, prae sertim si nominati m in eos concepta sint, ι. Cod. de commerc. l. 2. C.de vectigal. .ult. X. de constit. Pechus d. c. 8. Verba aUtem eorum Capitulorum sunt : Iuravimus o promi inius t eius firmum o flabile sore, ne alter alterum extra Provinciam in jus vocet: Vm, qui fecerit, vita θ bonis suis exue

Eum verb articulum explicatiorem atque auctiorem deinde repetierunt subsecuti Principes, addito promisso, severitatem poenae se nuuli unquam moderaturos, & eXpunctis exceptionibus paucis, quae intub

tu Ecclesiasticae jurisdictionis initio

fuerant admissae. Cum enim olim tres causarum species ad audientiam Ecclesiasticam Leodiensis vel Cameracensis Epis copi deduci possent, videlicet de testamentorum validitate , de pactis matrimonialibus & rebus in pios usus

196쪽

et . donatis , seu per amortietationem

subductis saeculari potestati ; providerunt postea Majores nostri de his etiam speciebus, & o i ferte a Principe stipulati sunt , die 26. April.

1 SI s. ne ulla ex causa ad tribunalia Ecclesiastica, municipes vel incolae Brabantiae evocari postent, aut Iuri dictionem vicinorum Episcoporum agnoscere cogerentur, nisi apUd d legatos eorum , qui in Brabantia residerent. Q asu nova cautio solenni Principis sacramento firmata , ad hanc diem religiose custoditur.

Unde non est, quod quis existimet, ad civilia negotia & saeculares Jud,

Ces tantum pertinere juratas Princi, pum pactiones , quas attulimus ;cum ex his quae jam memoraVi, manifestum sit, non minus de E clesiasticis causis actum fuisse, quam de civilibus ; atque appareat, nullum omnino casum omissum esse , quo pertingere vel potestas vel amb

197쪽

citia Principis poterat, quin emm-ptum esse voluerit, & in perpetuum fore juraverit, a peregrinis judiciis& ImperitS. Adeo vero cordi fuit populo Br bantico , ne etiam Ecclesiasticis evocationibus ad extraneos Judices pertraherentur, ut speciali ac solenni conventione ad mutuum auxilium Primores Provinciae cum populo sie obstrinxerint. 6. Novemb. I 86. ad avertenda decreta, & mandata omnia, quibus praeter morem Majorum incolae ad Ecclesiastica judicia vo

carentur.

CAPUT II.

Jus Belgarum de non admittendis evocationibus extra Provinciam, respicit non tantum civilem , sed & Ecclesiasticam &Pontificiam jurisdictionem. ι . Ostenditur Iusjurandum Principum de non

evocandis Belgis comprehendere etiam Pontificias evocationes. Solenne exemplum irrita hujusmodi evoca-

198쪽

m- Abbatis Pareensis in Arabantu Mo

3. Archidux Maximilianus Pontificie evocationi se opponit, adact- , ut ais, juramento Gruinibus prastito. . Principes Belii in Lato Introitu non minus jurant Ecclesiasticis, quam Sacularibus. s. Non excediι Principum potestatem hujusmodi Priυilegia Clericis concedere, o tueri 6. Referuntur plura Edicta, quibus modus positus est evocationibus Romanis, ct cohibita rurisdictio Ecclesiastica 7 . dictasunt, confirmantur exemplis optimorum e vetustate Principum. g. concernunt ordinem publica disciplina, spectant ad ossicium Principum. 9. Muniti sunt insuper Belga Pontificio priυLlegio anni I FIS. I o. Concilium Tridentinum eum hac cautione admissum est, ne evocationes admittantur extra Provinciam, etiam Episcoporum a Pontificem. II. Oceurritur contraria rationi. I 2. Scriptores exteri privilegii Belgici memine

runt.

I 3. Idem agnoscunt Cardinales , Concilii Di- demini Interpretes, Anno I 6 Is. I . Luculentum de eo testimonium Internuntii Belgici

NE Vero quempiam turbet, qUod

tam generatim de Ecclesiastica auctoritate , ad eum m6dum de non

199쪽

eVocando extra Provinciam arct ta, diximus, ut videatur etiam, quae

a Romana Curia nomine Sedis Apostolicae exercetur jurisdictio, comprehendi , ejus tamen summam dignitatem atque fastigium a nemine in ordinem cogi polle, atque a communibus regulis semper intelligieXemptam, tam Theologiae quam Canonu Consulti consentiunt , pamlh accuratius de hac re dicendum atque ostendendum est, id non tam tum pluribus seculis constanter scobservatum; sed & ipsius Romani Pontificis privilegio diserte stabilitum, edictis deinde Principum nostrorum saepe renovatum, aequitati etiam & sacris Canonibus tum gentium plerarumque usui consent neum; denique Pontificiae auctoriatatis amplitudini minimh esse adversum.

I. Atque imprimis neutiquam ambiguum est, hanc Principum nostrorum , tam supremorum Magi-B α stratuum,

200쪽

28 stratuum, ac eorum , qui jurisdictione funguntur quando jurejurando capitulis Lati Introitia se adstringunt, mentem esse, ac fuisse semper, ita submovere peregrina judicia , ut non minUs eas , quae auctoritate Pontificia in Urbem fiunt evocationes, facessere juberent , quam quae ab aliis inferioris ordinis Judicibus emanant, atque, si fas est d, cere , non sine gravibus causis horruisse majores nostros prae caeteris Romanorum judicia, pluribus i

commodis obnoxia, non obscure testatum nobis reliquerunt.

Id vero quod dixi de jurisjurandi

sententia , non potest evidentius, quam ex rebus publice gestis & scriptis, atque contestationibus Princ pum cum Pontifice, secutoque negotiorum eventu cognosci.

2. Sixtus IV. Pontifex litteris Romae datis die ΣJunii, Anni 1Φ77. Theodorisum Thulden , Ccenobii Parcensis in Brabantia Abbatem , in

urbem