장음표시 사용
301쪽
129 paris firmitatis habentur; & non ra-TO EX incertis rumoribus, studiis partium & calumniis originem summunt, quaeque cum tot rationibus,& privilegiorum testimoniis ostensum sit, contra jura, & inveteratos mores esse elicita; fas est credere silentio fore obliteranda,aut ab ipsa unde prodierunt Sede, circumcidenda.Non abibit hac agendi ratione a sententia decessorum suorum Innocentius, cui hanc praeformavit definitionem Anactetus Papa, scribens omnibus Episcopis , & reliquis Christi Sacerdotibus, Episto- la I. c. 3: a Privilegia Ecelsarum, o Sacerdotum , intemerata ct inpiolata cunctis decernim in manere temporibus. Leges Erclem Apostiolica auctoritate smmamus,ct peregrina Iudicia submovemus. Cum porro humiles submissionis suae literas non unas ad sanctam S dem dederint evocati Epilcopi, ut duritiem mandatorum , quibus prem
a Raseri Gratianua causea 21. u. a. c. I.
302쪽
I 3O 'mebantur, ad benignitatem si poς sent , inflecterent; omnes numeros dicendi sunt explevisse justae obedientiae , secuti etiam moderatione, plenum Consilium Jvonis Carn tensis Episcopi, Epist. Iso. Si qui aliquando se pragravatos i ius Eccle auctoritate conqueruntur , hoc eis confilium damus, ut non descendant in Irtum propter auxilium , sed ab ipsa ad ipsam confugiant, is inde expetant levamen, unde conqueruntur accepisse gravamen , quia qua aliquando corripit parerna severitate, eadem frequenter collia git materna pietate. Si vero Egyptus ipsa,seu mund na potestas sponte sua commota ,&rei inauditae novitate provocata, ad
ossicium suum existimaverit peribnere jure protectionis, submovere fiscibus suis noxias Reipublicae molitiones , atque inde turbas & sta data suscitari contingat ; testatum erit atque perspectum omni hominum ordini , nihil ab Episcopis hac
303쪽
13 Ihac in re praetermissum, quod ad retinendam publicam quietem, aut Apostolicae Sedis dignitatem con servandam posset desiderari. CAPUT' Postremum.
Da libello famosio, in tantumeliam duorum B.ὲθ Anti tum nuper vulgato.
N On satis fuit factiosishominibus
circumvenisse Apostolicae S dis religionem , ut Decreta citatoria emitteret , inquinata iis Vitiis , quae jam commonstrata sunt; nisi etiam diffamatoriis libellis, quod est tete rimum calumniandi genus , in optimorum Praesulum famam grassarentur. Scheda tumultuaria , manu& charactere incognito scripta, nubia publica fide , aut sigillo munita, foribus Ecclesiae intempesta nocte appensa , mox detracta & explosi , communi omnium Calculo, Sycophantae opus esie, facile deprehensisF 6 est.
304쪽
est. Absit enim, ut quod jura omnia & natIones abominantur, Sedi Ap stolicae, quae & ipsa Canonibus suis hoc facinus damnat & eXecratur, adscribi possit. Absit ut ubi domicilium debet esse religionis, ibi inveniatur sedes & solium calumniae. Non vult pro suo agnosci Pontifex, aut fidem adhiberi r cripto, quod in
regulas Grammatices, & rectae mstructionis impingit. Cap. ad autemtiam II. exinde rescriptis: non minUs .
scilicet curiosus Latiς linguet, quam olim Caesar Augustus, quem Suet nius refert. H Legato Consulari successorem dedisse, ut rudi O indocto,cujus manuixi, pro is, scriptum animadverterat. Quanth major ratio est non avnoscendi Decreti pro legitimo , &Apostolico, quod tot soloecismis Juris laborat, quod praeter regulas Symtaxeos . Ossendit Ecclesiasticae disti-plinet normas,a S.Patribus & Concultis traditas : cujusmodi mandata ab
305쪽
omnibus refutanda esse civilia pari ter,& Canonica jura inculcant L. rescripta Cod. de precibus Imp. sterendis, Can. Rescripta 2 s. q. 2. Non est vero dissicile conjicere ex quo armamentario depromptum sit hoc venen 'tum telum, quo elogio libellos famosos notant Imperatores Arcadius& Honorius in Theodosiano Codi-Ce, nimirum ex illa calumniae ossicina, unde tot hodie Sycophantiet, &viris bonis infesta sibila effunduntur, ac pestilentes flatus,qua data porta ruunt, ac terras turbine perflant. Ex illo, inquam, ludo ubi mentiendi, &pejerandi, & maledicendi ars per regulas traditur, ubi inter dogmata eximia, & disputationum themata Propugnantur, leviculum esse peccatum viri in dignitate constituti auctoritatem tibi noxiam falso crimine elidere, ubi & scarii & homicidae jam invenere patronos, qui in Gymnasiis & commentariis publicis declamant impunἡ tolli e medio,
306쪽
etiam ab Ecclesiasticis viris, eos qui existimationem illorum labefactare
falsis criminationibus nituntur,qUM
scilicet ipsi privato judicio suo pro criminationibus habent , idque si Superis placet, specie quadam Iustae
defensionis, ut famam suam int gram apud populum conservent. Frustra vero quis exclamet illud vetus, ras nunc lex Remmia Dormis Ubi
lex Cornelia λ Ubi estis publica judicia P Miseras se licet leges ho
mines fastuosi novo quodam j re suo freti confidenter irrident, proculcant, & tanquam tela ar nearum impune effringunt, & his artibus atque insidiis facith cuivis quem hac ratione velut in triumphum circumducunt, insultant. In summa Donatistarum regulam sibi. sequendam proposuisse Videntur. Quod volumus sanctum est.
Hoc calumniatorum genus exitio publico repertum nunquam satis coercitum fuit, nimirum quia ex ignin
307쪽
ignoto recessu , caeca; sed felle, imo sanguine tincta spicula in absentes, aut ignorantes dirigunt, modo rumores sinistros , quos ipsi co finxerunt , in vulgus spargentes; modo chartulas famosas dissem, nantes, aut publich exponentes smplici, & credulo populo : confisi, ut est verisimile veteri dicto. a Non esse remedium adversua Dcophanta momsum. Quo magis coinniti omnes boni debent , praesertim qui Reipublicae gubernacula tenent, ut hanc pestem , & flagitiosum morem , grassatione quavis , & latrocinio deteriorem e Republica Christiana eliminent. Mirum vero cum pler, que calumniam tam validὶ odisse
ideantur, patulas tamen aures ad eam excipiendam gerere, atque tam lentos esse, ac remissos, si quis ea
fraude juguletur , qua & ipsi , &optimus quisque tam facile jugulari
potest. Perniciosa sane patientia est,
308쪽
quae impunitate hoc malum alit, quod suppliciis omnibus perseqUendum erat. Non dubitarunt olim boni Principes capitali poena ulcisci hoc facinus , illo praesertim aevo, quo certamina de religione im flam- .mabant partium studia, quae deinde in funestas calumnias erumpe
Constantinus Imperator, ille calumniarum, delatorum, & jurgiorum infestus hostis , qui in Nicae- na Synodo rixantium, & invicem proscindentium Antistitum libellos ne legere quidem voluit, sed complicatos conjecit in ignem, tres de famosis libellis leges edidit Codici Theodosiano in sertas; atque imprimis cavit, Vt nullas exinde calumnias patiantAr u , quorum de factis, vel nominibus aliquid continebunt. Deinde constituit, ut scriptionis auctor requiratur, qui repertus , es vera probaverit qua scripta sunt, tamen supplicio non subtrauatur. Ait ra constitutione eosdem lse
309쪽
bellos flammisjussit aboleri, quorum a
inio statuit, famosam scriptionem, qua
nomine accusatoris caret, minime examinandam esse, sed penitus abolendam,eum que qui accusare ruit, non captiosa, atque occulta scriptione, sed libera intentione alterius vitam in judicium devorare debere. Constantini Patris sui vestigiis insistens Constantius filius , existimationem eorum, qui sic laeduntur, rursus in tutelam suam recipiens, alia lege eidem Cod. inserta, Non vita cujusquam, inquit , non dignitas concussa bis machinis vacillabit: Imo 1nnocentiae argumentum inde recthpeti decernit: Innocens creditur,ait,cui defuit accusator, cum non deesset inimicus. Si enim qui instituta accusatione non conVincitur,innocens habetur; majus innocentiae testimonium
habet, quem infestus inimicus ne ac cusare quidem palam, secundhmsolennia judiciorum audet. Tantum denique odium olim fuit
310쪽
fuit, dissamantium libellorum,ut ab Arcadio,& Honorio Imperatoribus edictum sit, etiam eos,quifamosam seriem scriptionis impudenti agnita Iectione non illicodiscerpserint,vel lectorem cogni-rum prodiderint, ultorem fluis cervicibus, gladium reformidare debere. Cujus isgis sententiam, in Codicem suum Iustinianus Imperator postea retulit , sub titulo defam is libellis. Sed di ante hos ChristianosImperatores, ipsi gentiles Principes a laeculo suo hanc infamiam abesse Voluerunt,
ne tisidiosis, & sine nomine libellis cuiusquam existimatio in discrimen
Notum est Trajant Imperatoris ad Plinium Juniorem rescriptum: a Si- ' ne auctore proposti libelli,nullo in crimine locum habere debent: nam ct pessimi emempli, nec nouri baculi est. Et hoc quisdem in causa Religionis Christianae, cui erat infestus,ita respondit: Idque . imitatus Adrianus. Traiani succes ser,