Joannis Oweni ... Epigrammata

발행: 1766년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Liber singularis.

112쪽

FAstidita meae merati Epigrammatamusae; Iamque satur carmen pene perosus eram: At tua iucundum referiint mihi scripta saporem; Provenit ex versu nausea nulla tuo.

LxUlti scripserunt Epigrammata, nuperis olim duorum vix equidem nomina nota reor: At tua ne dubites vivent pigrammatara vivent. Dum sacer in pretio sermo Latinus eriti Laus tua cum terra stabit, coeloque manebit: Nec nisi cum mundus concidet ipse, cadet.

D. Du Trimed. Idem, de eodem.

CIve iocos lepidus, seu seria tractat Oenus : Autorem hunc aliud nil agitasse putes: Sive paludatus Lector sit sive togatus, Applicat hic genium Suriptor utrique suum

113쪽

EPIGRAMMATUM

roinam, Dominam Arhesiam Stuartam.

Daedia progenie , genere illustrissima Virgo Νec minus ingenio nobilitante genus; Ingenii fructus tibi seri offertque secundos, Primitias Dominae qui dedit ante sitae: Seque tibi tanquam heila virtutis in ara consecrat, ingenium lacrificatque suum.

Ad Eandem.

Teneris idem tenor, constantia vitae, Arguit ingenii vim geniumque tui. Τ non advert, timidam tumidamve secundae Res faciunt eadem ston tibi mensque maneti Fecitis in populo tua spectatissima virtus, Ne quis adulari me tibi posse puteti

a Ad Libi L

ΤΝnumero dicenda tibi sub iudice cauet est, Arbitrium de Te non duo tresve dabunt: Forsan, illectus temere damnabitur Autor; Rarioris Iector umi reprehensor erit.

114쪽

OUis nisi mentis inops oblatum respuat aurum Z Offertur nobis Uni respuitur. viae pertam dicimin Latini unionem voc-

EThicus o inquit quantum est in rebus inanel Esse tamen Physicus monstrat inane nihil.

In Milum.

Votius aetemo laceratur carmine quanquam te duo annorum millia mortuus est Anne, quod haeredes post se tot in orbe reliquit, Pro tota poenam posteritate luit

Cent; o ad Circumferentiam.

A centro ad circum non unica Linea ducit: Terra ad caelum fert tamen una Via.

Gallicinium. Ad II. Principem.

ΑΝglorum sensit virtutem Gallia solus Ad Galli cantum non fugit iste Leo.

Bellum Grammaticale. In Quintum.

Est nummus omen , Verbum promittere Quintu in quo sperabam Nomina, Verba dediti

115쪽

Ioctua mensuris desiderat e tribus unam; Lata satis, nimium Longa Profunda Parum.

ii Ad Lectorem, de tribus prioribus

Epigro inmatum Libesiis.

Claut post varios quinquagenaria partus Iam reliquos soboli transit inepta dies: Sic tribus emissis vena meliore libellis; Aridus ivgenii iam sterilescit ager.

a d Simonem Materson, Bibliopolam.

7Atersone , mei susceptor prime Iibelli, Dum fueris gratus Bibliopola Simon: Sint quamvis contra sacras monopolia leges; Ingenii fies tu mbnopes mei.

CAIsa sitim pariunt nihil aequore saltas Ergo' euid mirum dulces quod bibat aequor aquas '

solstitium.14 In Ponticum atheum.

Olaetium vita,mors est sol stare videtur, Noti sint: omoque mori, Pontice . non moritur,

PArve Libor, patriis monitis munitus in Aula, Discito fortunam fortis utramque pati

illic

116쪽

Ini invenies aliquem tibi forsis amicum: Atque aliquis contra qui male dicat, erit. Si quis erit nimium rigidus, nimiumve molestus; Non me , sed dominum, dic, reprehende meum.

Misit tibi Rec ridebit, assecla magni Regis, ut ad motum corporis umbra movet Perseicuit Dontem Rex Aulicus illico vultum Contrahit, ut, cum Sol occidet umbra iugiti

t In Corbulonem.

oeaeritur in capitis Dondosi vertice quare Non habet crinem Corbulo Τ crimen habeti

i Ad Pontilianum.

Mius Christophorus te, Pontiliane, Vocavu: Non te, sed nummos Pontiliane, tuoS.

i Ad D. iam Herebertum, ordinis Bathon. Equitem doctis um.

TE versus laudare meos mihi iam sularem ro par si possem laudibus esse tuis luit tenues tantomula dignaris honore, Dignus es musa tu meliore cani

Invidiae Genealogia. ao M D. Ioannem Haringtonina seu L

um, D. Earonis aringtoni haredem, maxima spei adolescentem.

Nuidiam virtus peperit, partamque tuetur: Ex virtute unum nassatur hoc vitium. Hoe

117쪽

Hoc pigramma tibi , quaeris cur dedico dicam Sperare invidiam nam tibi jure liceti

a De virtute, Paradoxon.

medio virilis vitiorum quaeque duorum est: Praestaret, vitii si foret iste locus.

DRrantes inter stellas bene, aula notasti uinque mares, generis semineique duas.

a In Marcum.

DLus tibi pollicitis praestaridum non minus unde Una data est homini ingua, manusque duae At tu nil praestas promittis plurima : tanquam . Marce, duae linguae sint tibi, nulla manus.

a Sacerdos Romanus.

Is si adulterium non dignum morte Sacerdos Haud mirum coniux est tibi nulla sapis.

a Minister Genmensis.

UIs ut adulterium plectatur morte Μinister ZHaud mirum; eonjux est tibi bella sapis.

a Philatitus Poeta.

PROrima quod nostris sit maxima Luna videtur Sensibus ex septem sit luima illa licet. Si Vatum videor quia sum mihi proximus ipse sim quamvis minimus , maximus esse mihi.

118쪽

a In tenacem Clientem.

IL Iraris clausae quod sint tibi iudicis aures Cum tua iudicibus non sit aperta manus 3

28 In quendam asinum.

CF asinum voco te, potius quam nomino, mel Non asinis dantur nomina, tantur equis.

Imago in speculo. 29 Ad Pontiam.

Ubridet, qua te ridentem cernat imago '' Irrigat maestas , te lacrymante genas Gm dormis, oculos claudit tecumque movetur At tu dum loqueris' dicit imago nihil.

go Permutatio Glauci.

Suriens Dat omne suum ius vendidit Esau. Jacobus atri ius dedit omne situm.

1 Ad quendam somniatorem.

Ν somnis ignota prius mysteria discis, Μultaque, te vigilem quae latuere , doces: Quanto plus igitur scires, in mortuus esses, Tam bene quem docuit mortis imago loqui

mallia' Cantia, alias Cantium; Ad D. Robm tum Cotton, Equite

Νtiquam retinet gentem , non allia nomen et Non gentem, at priscum cantia nomen habet

119쪽

Heautontimorumenos.

33 Ad cognatum suum , D. Theodori

A gelus est nimium felix, quia corporis Mers: Bruta nec infelix bellua . mente carens. Solus homo miser est, qui mente, corpore constat, Sentiat ut fragilem se, miserrumque sciat. Scilicet omnis homo Μenestem nam sumus nines Se ratione angit, non ratione regiti

E mihi devinxi credebam cum tibi nummos: Μ tibi devinctum vis mihi redde meum.

Coelibatus. Ad amicum serum , D. Rober tum

Q coelum meritis adscribitur, & benefams, caelebs tu, caelum quo merearis, habes.

Vae soli. 36 Ad amicum suum Ioan Suc liv,

conjugatum. PRincipio lum terramque hominemque creavit cur nisi quod solus noluit esse Deus r

In Marcum.

Dis potest dives promissis quilibet. inquis; Pollicitis dives non ero, arce, tuis.

120쪽

DE caelo tectim fieret cum sermo Deoque, Tecum, qui umen nomen inane putas ἔVere dixisti: Quae supra nos, nihil ad nos; Orcus enim ad vestrum pertinet, Aule, gregem.

CPes argumentum vitae nam Fabula Vita est ruundus scena, Fides Prologus , Actu Amor.

o Ad Lectorem.

Ur ego tam studeam brevitati, forte requiris Hoc iactum est causa, Lector amice, tu Sicut iter longum facienti onerosius auro est Argentum; Iongum sic Epigramma brevi.

TIRbs veterum cultrix, rerumque inimica novarum Imposuit Fastos cur sibi Roma novos Τ

a Ad Marini m de amica sua.

I, obilitas coeli laus est, Constantia terrae Gloria, quae stabilem servat in orbe statum runde Μarine tibi coelestis tota videtur; In se terrenum nil tua Phyllis habet.

G clipsi raro patitur Sol, Luna equenter: Est magis ad Iapsum semina prona viro.

SEARCH

MENU NAVIGATION