Novum Testamentum graece

261쪽

madesinatthaeanas et Lucanas in Matthaeanis inde ab hebdomade sero ιν in Lucanis indo ab hebdomade fere fhabent seria secunda usque ad soriam lectiones ex Marci evangelio Ieiunium non ex oves stament sed ex Vetere lectiones diumas habet quas nunquam in is angelii 'libro scriptas repperi. Quae is τα πανωλα legenda sunt saepe Dominicaeri y προ mro postponuntur, interdum Sabbato agno post. ponuntur ve ad odicis finem stant. Evangelia - παθῶν et αγρῶν rirasceves agnae plerumque suo in loco, nonnunquam tamen ad codicis finem scribuntur Evangelia ἐωθινα nonnunquam post Sabbatum agnum, saepius vero ad diois finem conlocantur.

Hactenus de lectionibus dierum qui vel dominici sunt vel a dominicis pendent, ideoque cum paschatis migratione

per annos mutantur. Pars autem Evangelii A et isApostoli Maltera, quae vinologium nuncupatur lectiones dierum eorum

sestorum exhibet, qui pari iuro in quomvis hebdomadae locumines re possunt, ideoque immobiles ακροτοι sunt. -- logium Vero cum per menses μῆλα 0 dividatur a primo memsis Septembris die incipit et die monsis Augusti ultimo desinit.

Qui lectionum ordinem curiosius indagare voluerit, ei adeundi erunt catalogi lectionum μοναδαρια et μ νολο α qui multis evangeliorum et epistularum codicibus insunt et non

262쪽

lsa m. DE CODICIBUS MINUSCUQS.Io πα-χα-π-ημι στη Ν s usque ad Pentecosini ἐβδ so evangelia in unumquemque hebdomadis diem .

Μ γωρ. α--ρ. ι sc usque ad dominicam decimam septimam interdum finitur σαβ. Vel me. ιε σαβ. m. M. non nisi lectiones σαββατοκυρια-ί si plenae hebdomades

codici insunt ἐν ut ad Iohannem .

ecclesia Graeca λειτ οὐ in Mascevemam prorsus omittitur, in antiquioribus vero lectionariis invenitur sae- Pius is ' λειτουπίαν, nonnunquam ut hodie scribitur εἰ τὸ ἐσπερινον sive εἰ τὴν ἐσπέραν sis εἰσοδ λυπ-n0-σαμ s usque ad τὸ μέγα σάββαταν, quem equitur dies resurrectionis, huius partis lectionarii ultimum disM. ιννολ. M. μηπολεπιων inde a Septis die Simeonis Sinita sit initio novi anni). Locus Ioh 8, 3-11 nunc in memoriam is me Sem ια voti ), Euphemiae Sept ις , Pelagiae oci,s, Barbarae Dec δ' Eudociae viriti ruaria Aππ-tiae Apris scribitur.

263쪽

5. LECTIONARIA. MaQuae hic de Evangelio, de duabus eius partibus et de

divisionibus minoribus dixi, normam exhibent quam sequuntur plerique Evangelii codices Pauci lectionibus ex vulsctiones ex Act et se addunt nomenque prae se serunt Apostoloevangelii αποστολοσαπέλιον αποστολοενάπελον,αποστολοψ γε H, es Eri 60 104 133 241. 250'iq. 421. Pauci libri non nisi lectiones selectas habent, es Eri 1. 6. 30. 117. 131.132.142.204.206.300. Singularis indolis sunt Eri 10.305. 398 quae σαββατοκορι ων o ent, Eri438 quod etiam in is nonnisi σαβ. κωρ habet, Evt. 114.306.836 quae

κυριακα Sola praebent.

Saepe ante initium lectionum notantur sectiones Eusebianae ita ut locus in codice apud textum continuum sacilius inveniri possit Codices nonnulli προείμενα et στίχου liturgicos lectioni unicuique praemittunt. Lectionaria antiquiora litteris uncialibus exarata sunt, quorum tamen multa plurimis codicibus scriptura miniscula exaratis iuniora sunt. Scilicet in libris ecclesiarum usui destinatis scriptura uncialis usque ad saeculum undecimum vigebat. Apostolus multo rarius quam Evangelium exscriptus est, rarissime antiquitatis laudem sibi vindicat, rarissime littoris uncialibus ornatur sapiet. 19. 70. 71 80. Non est quod dicam lectionariorum testimonium in re critica ideo caute adhibendum osse quia initio Ιωuonum sere semper, ne autem et medio nonnunquam Vocabula vel addita vel omissa vel mutata sint, ut de quo ageretur illus audisntibus liquereti Lectionaria fortasse iam medio saeculo decimo sexto typis exscripta eaque ex codicibus non ex editionibus Complutensibus vel Basileensibus hausta diu Iectiones nobis in occidente minus usitatas exhibebant. i m tituli addantur: EI ON IT OVlEYATTOIOIxi

264쪽

Praesino Antonii Pinelli nomen excidit vel extrusum est ex hac editione in libro priore ad Gabrielem metropolitam Philadelphiae anno 161 ἐν ταω κλειναῖ Βενετίαι data est Evangelistario vero praetitus est Theophanea κενάκιo ὁ κυπριωσ, ad omnes orthotoxos

Graecos, anno 1614 μετίησι.

266쪽

VIII. DE CODICIBUS MINUSCUMS.

byteri. Cf Monu PM Gr. p.63 et 31 s. etat. et Sohola. M. Martin. p. 138. Vidi 14 No 1885. Paris. M. Gr. 312.8 meo. XIV, 34.2m 28, membr, sin 30s eia 2, II. 2s.ss sine mus; habeto subsor: τι Iohracia M. Manu Gamae monaehi. edit. et Sohola curiam oni Martin. p. 13s. Vidi 16 No 1885. Paria nat. r. 307. ' saee. XIII, 30 23.8, membr, soll. 260 eou. m. 24; mus Eri se ut G ιβ'. elat et Sohola ouriam eoni. Martin. p. 140. Vidi 16 No 1885. Paris nat Or. 287. i' ineo. XIII, 32.2κ24.5, membr, soli. 142, ML 2 H. 23 Eri; propterea ingularia quia uti Io Meat non nisi lectiones indo alaria Meunda usque ad sextam παρα .), in σαββάτων-κυρμακῶν, ergo alae νηστεων continet id ea quae evangelio quod alit et Mattinet a bato-dominicati desunt, in evangeli autem hebdomadalia eum habent, hi seorsim scriptae sunt. etat et Sehes1 cursim olla. Martin. p. 140. Vidi 13 No 1885.

Paris nat. r. 30s.

Paris nat Gr. 310.

ir' meo. XIII, 30.5 A 23, membr, sin 366 oon. 2 Π.24 Pinus: Eri Ioh, Lo ιβ'. etsi et Sohiax cummisoni Vidi 16 Nova 885. Paris. M. Coistin Gr. 31.iδ' meo. XI, 37.1 26, me r ino, son. 283, eon. 2 H. 18, liti 11 - 14 inin mus aur, piet ErisI- ἐβδοι σαβ.κυρ.); tituIo ἔκλογῶ διν συν θεῶἈλου του ἐνωυτου κυριακῶν καὶ ἐορτωHi son. 1-4hom Andr Cret; sin 6r-τr,b πάσχα Iit aur, deinde et, ait rube, deinde δ' H. Mauriet atramento titulus ευαγγέλιον α του πάθου normam Latinam ripasaiovis ut dicitur, sequi videtur, namque plurali numero των παθῶν in harum lectionum titulis dieitur Olim Laura in monte Atho Nonis Bibl. Coiri. P.84. Soholg. coni. Martis. p. 141. Vidias septa 885. De oodi metatenua quem ont et saepe laudat, e g. p. 18.1 Iin cap. 19, non onstat. Ex errore ine dubio de ax mero eundem me ait atque Regius 1982 olim Cesb. 1241 qui nusso modo biblicus est.

267쪽

item euriam oris. Vidi 8as 1883. 23. Olim R. Meadii apud quem Werat vidit, deinde Aine ii destinequitis D'Mn of Εvl 184 qui in Galliam misit Hodie iretet. UNO,

268쪽

tas III. DE CODICIBUS MINT SCULIS.

post liturgias Chrysostomi milii Praesanctificatorum subiunguntur Iectiones ex Evi et Api in dies magnos sestales Deo κδ , T. L, σαμ ει κυρ. To αποκρέω, κυρ ε τῶν νηστειων νωτώsH, σαβ Lazari κυρ. τῶν βαsων ευ ιβ' των παθῶν ἐωθινά, N. Manu Michaelis χωρμου

270쪽

VIII. DE CODICIBUS MINUSCULIS.

saee. X, in , membr, UNC, mus: νι. Mariamungariae regina diem ab Iohanne Diamorinose ima aude tanquam κτῆμα s. Chrysostomi ommendatum Philippo II dono dedit. Molle auer in usum Birinii oont. Eacuriale is x. III. 12. λ meo. X vel XI, in ι, membr, soli. 204 UNC, mus: olim Huriadi demendo Molde auer in usum Birinii curiam conti Eaeurialensis X. ΙΙΙ. 13. saec. x ves XI, in 4 membr, UNC, &I.227 manibus duabus, mut: ML Olim Hurisdi de Mendo . oldenhauer loco selli mi Montanua ex errore quattuor evangelia laesae dixit. V. M. GulielmusReges Pete politanus amicissime mense Maio 1887 in meum usum inspexit. Meurialensis A. III. 18.