장음표시 사용
1쪽
as par of the , Foundations os,estern Civiligatio Preservatio Project
Reproductions may noti made Without permission rom
2쪽
States Cod concems the mining of photoc optes o other reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbia Universit Librar resemes the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis udgement fulsitiment of the orderwould involve Violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT
Origina Materia a Filine M lixis lin Bibliographic Record
5쪽
6쪽
7쪽
on sis itin010 ac tiri pidatione, ing0iui lateor, insce agellas, postquam progiammatista quem vocant Suscepi provinciam, in lucem proferre animum induxi. In hac nim, qua aiostro sempor ingruit, Sophoclearum coniecturarum quasi eluvione cuin nullus sero vorsus extet qui dent criticorum aio tum it arr0SuS, eo iam re deducta est ut novi conatus, rapsortim prosecti ab hominibus nulla in hac re auctoritate praeditis, promiscuo cum aliqua suspition soloant accipi et tantum non damnari praeoccupata censura. Et prosecto drmulti communem c0niciendi quidlibet licentiam in Suum Sum ita convortorunt ut firma o nullo modo commovenda temere convellerent, certa miscerent in ortis, doniquo prases aras Sophoclis tabulas Sua eis commenta obtrudentes inquinatiores potius quam integriores redderent. Quam in temeritato viri sani sobrii tu iudicii dentidem acerbe - et terdum insto fortasso acerbius - invecti sunt. Spengelium MonacenSem cuiu egregia qu0ndam Sus Sum disciplina tostom honoris causa appello. ' Et ne auchio quidem repugnaverim qui in pra0 ad 1 od V p. X parum ructus ex ardente Sophocli emendandi Studio redundasse non dubitat contend0ro. Quamquam ii quoque ab eodem Spengelio nimis tenacitor, ut viilotu es traditum textum dolandonio odom, quo colori, nomine vituperatur. Qua cum ita sint quidnam me potuit c0mmovere ut i dubie numerum eorum, qui in Sophoclo inutilem conlocaverunt operam, hisce coniecturi augerem Pauci respondebo. Constat primum Sophoclis sabulas, quamvis in is ut explicandis vel m0ndandis tot viri sagacos o artis critica , ut ita dicam, antosignani laboraverint a vitiorunt mmunitate etiam trunc loligius abesse . quam pro pretio earum navataque ei opera queat 0lerari uius rei
Pliilol. XXI ii. 345. Eos. I, p. 186. - s. Meteli in praef. ad ed. Col. Philol. XIX, p. 437.
8쪽
- 4 causa ropololi in pStis tralaticia si ocio Odicum una colororum tum Laurontiani illius praestantissimi no vetustissimi, qui compondio La in clientur. Qui quidem nuptoritato do praevalui ut o lio colori Omnium oro iudicio dori vati consuantur. Sed tunc quamvis totius Omondationis undamentum esse apud OCil plotissimos talium rorum arbitros iam dudum constet, vitiis amon eum valde osso inquinatum multum quo illiu rostar Opera in detorgondi maculis ab iSdem uno prorsus Oro Oneseditur'. Itaque in io tanto Campo XCurrore non Ois it non permitti omnibus, quicunque alti quantulum se conferre posse putant ad sanandum textum tam malo compartitum. Lid igitur illi quoque Xeusationum. Opinor, qua ror lieo quod . une per Pelion Ompraestantissimi poetae Saope repetitam inveStigasse milii videor ea nunc, Oblata occaSione, exurata Opromo. Accedit quod ne Sana temere tonini sun , os potissimum locos tractandos mihi Sumpsi, qui a plurimis artis critieno mugistris Obolo notantur. Sunt nim ii loci quorum num ruSnnilto, quam Olim OXiStimnbntur, maior via sit D in dios crescit pius ore naturae ut, Cum quid o tu dicpro vo dubii Tit ut o fuserit indagaru in ud disti cito appareat, nil eos in integrum reStituendo coniectura siti certa non empor in promptu sit. Vario igitur ii cogitare licet, ita ut o minus quidem perito innino osperandum viddatur aliquando bonae frugis liquid serutando ac rimando S inventurum OSS0. Quodsi in uno tantuni vorsiculo verum milii contigit assoqui vo coniectui'am Pamprobare is qui Sequentia perlegere non dedignaturi sint, opseram atque olpum non ordidiSSO credam. Sin Speus cecidorit, lecturos modost rogatos volim ut lienigno contulant ut studium Sali ut meum atque industriam in ro positnm laudabili tignoscant seeundum secantatum illud: Ut desint viros, tamen Si laudanda VoluntaS.'
9쪽
Locus os conclamatus et paene deSperatus. Sed ordiamur ab interprotationibus quas
Comprobatur prosecto iac quoque sarragine iudicium quod indorsus de scholiastis tulit praef. IV. d. LipS. . .), non raro eo ineptiSSima codicum Suorum Scriptura insanae interpretationis artibus explicare utcunque laborare. Hoc tantum mirum milii videtur priores oditores velut undorum in talibus ineptiis acquievisse. Qu0 vero indorsius ad locum sanae rationi rostituendum proponit: μάκτρα, τὸν εὐνπότριον hoc reiciendum arbitr0 ob dubitationem quam SchneideWinus opp0suit: an die telluder lago um dei Vater, etch de Κ0rn des edantiens bilito uni um OrontWillon Elelitra 105 ευπατρις eisSt, ars nichi in ammern um ili uigenes L00s reten. Accedit quod pronominis sormam ὀ iure, ut videtur, Sophocli abiudicandam existimant. Burghius rem ita conatu eSt expedire. 1 v. 1063, qui in stropha aequalem sedem tenet, Oeem ια, quam in cod. Ρ08 ου interp0Sitam invenimus, ut genuinam defendit ac retinet:
Quod ultro pollicitus sum me nonnisi versus ab aliis iam tentatos tractaturum, id hoc loco ad irritum cadit. Mutandam enim proponam vocem quae emendandi Studio nondum petita est. Quod qua difficultate adductus constituorim, statim enuntiabo. Latere dicunt interprete in participio χωοουντος pronomen τινός et inde SuSpenSum SSe genitivm τωνενδοθεν. at mihi a copulatio subdura videtur nec satis perspicua Planiorem puto verborum
10쪽
I aceto, ait se Orosius vo o clioroiitis uti lutS quod quom ad Oros internas audii procedentem. B,ina senim sunt foros ianua intorian et aulica et Orta Oxternu Vol Ostiunt. Ad hoc extrinsecus auscultans in eodentis 1 Ope illas auribu percipit voStigiuui. dea volim description in domuum Graecatum p. Guli et Oner. du Lcbo der riochen ud Romer I, p. 7 s qq. Aditum domus a b in soro ratione comparatum in Simili actu subulao aio phoi iam indicari Oxistimo. Ibi senim v. iis, ' Postos Ostium pulSan itu:
Secundus versuum quo Supra tranSeriΡSi pauco invenit essensores Scholiasta sano, ut Sophocli audacissima quaeque sere concedit, Ita hunc quoque vorsum haud cunctanter explicat: ε1 ε 3 γε, inquit Παγοτικῶς κειται, μοι ευχῆς τυγχανοε n ismi , iuSque interpretatium Brutichius qui se ipse nimis uiuit tribuit Sophocli in verbis novatori Cὲ laud quem ait, plurima occurrobant coloris omnibuS Oeti indicta' patrociuatur. Et ne Iorimantius qui toma volgata rec0dit, sed irae σ3 3 οι hoc loco idem ntque ira νειαι sin o Diu Significare putatur. Alitor iudicarunt r. contiores ad unum OmnUS. quo quidem cognoverim interpreteS. Qui, dum vitium statuunt hoc loco latens, de mendando vitio valde dissentiunt. Ita Bergilius in sola voco hi corrupteli1m quaerit eique verbum ζειν SubStituero conatur. Qua conisectura omnes probabilitatis numero haberet. Si modo constaret quod Iorgkius Ontundit. α ιν hic o in fragmento tuodam Sophocli idem Valere OSS ac vitam expiraro. Sed suspectam duco emendationem quae tam dubia Oci notione itatur. Moinsilii vero coniectura νυν ὁ τ0ῖ τ' εἴ s NM X i. v. 1023 ad quem nos renuttit, parum repetit praesidii. Vitii naturam accuratius indorsius perSpexit, ita quid rati loci posceret exponens: Tlana sest, inquit, verborum sontontia, si addultae 8SctiS midia obi praeciperem nunc tuum non sitis, num q/tiu vom apprecor quod citum M vestrae aetatis stellis intelligι possit. Apparet ex his absurde legi iχειν γέ μοι, quod nihil aliud significari potest quani apprecamini mihi. - Quam vero idem proΡOSuit metulationem ni Zyco MMον, οὐ και ος ra
P, a minus mihi probatur, quippe quae, Si respicimus vel imperativi sormam minus usitatam se codicis Scripturam, audaciae crimen non effugiat. Repudiandum igitur arbitror cum seinockio aliisque indorsi οὐχ' ω ιυνον sed vocis ira 'una syllaba ut sa0po logendase')in ε corruptio. quamquam prorsus certa non St. multum tamen probabilitatis habui u
se igitur, ut motrum saltem iusto talo incollat, aequioscamus, quoad aliquid probabilius Toperiatur ')Salva ab omni part loci ratio vadit, si recipitur laydosii conisecturn a littorarum Sane ductil us minus commondata νυν ὁ του ἐπεrrani rei, ol monitatio quam Ueckieinius ita probare Studot: quum anto εν λο/ιαι omissum osset ῖν, illud λυε α in ενχεσθέ μοι roductum est: nam post Πολύ ἄν itior vovi nihil aliud sequi potest quam νυν δε τονθ' ἐν ε 0Mut. Alia mendandi via processit Eggortius hoc loco ut aliis permultis duo vocabula mutium salso iuncta osse arbitratus. Is igitur lenissinium, ut ipS Opinatur, nimi durum, ut Qquidem CenSeo, remedium proposuit Dν ε τοι et in ira n Vi ot bel iri s 0ι). Intellegi vix potest quomodo prior v0rbi δεα sorma, Cuius o duabus syllabi duae inlatum OnSonae 'olietae sunt, Son distingui poSSit. Sed iam anton IIoi totius in progr. Torg. uadem rati no sed suciliori opera locum Sanare tentavit: Ptν ε του ευχος ri tui. s. Phil. 1203. Ad sonum vorsus littorarum tuo tractum quam proximo mihi cedit 're videor hae mutatione
Quam conceperam Olim de hoc loco Suspitionem, ad eandem echloinium dolapsum inveni. η' Haec autem sunt ius verba: 'O C. 00 nullo modo καλ. r, Sed 3 shor, eis ib. ba)re stiritur vel ι ἐλει, nam clausula proximi et Su καλως in corrumpendum illud vocabulum valuisse videtur.' mihi vero librarius nimia sestinatione in aliud vitium id tur incidisso ad quod quidem id hominum genus proclive oletat. Eodem etiam qui hodie Scribunt proni Oloni revolvi. Est autem seglegentia quaedam ab ggertio p. 4 libelli laudati bene descripta: nemini inquit, tu transcribendo non accidere Solet, ut interdum libri scripturam non ceu rates intuens ipse quae verba sequi debeant cogitatione praecipiat. chl. l. 69 sqq. Sod res satis nota St. Tali igitur lilirari incuria, cum o voi Si antecedent monti adhuc inhaereret vocabulum καλόν, adverbialem eius formam in hunc ei Suni irrepsisS Conicere malim. iliuVantem autem. ut dicitur, causam corruptionis haud scio an de bicor Ρ0SSimus littera per duorum versuum' Aliam quoque coniecturam indorfitis steri, sed sine commendatione: Ῥυ καιους in ζ einet iosi legendum esse placuit, is και οὐ ni Ceterum iam Aldina iacentem numerum sutilevare Studuit omisso
' Similo vitium traxit O. R. 128 sq. ubi interpretibus repetitum m clausula vocabulum χμκα ostensioni est. Quod quidem SelmeideWinus dubitat an excusari possit, sed hanc tamen idem fert sententiam: Dergloicli Ausgangis eier aus inander folgonden rimetur is solion uni boruli meistens aut inem Vergeliendor Abgehreiber.'