Qvaestiones Homericae, specimen privs. [microform]. Dissertatio philologica qvam..

1쪽

MICROFI MED Issi COLUMBI UNIVERSITY LIBRARIES NEW Ore

a par of the Foundations os estern CiviliZation Preservation Projeci ' undediv me

NATIONAL ENDO ENTIOR THE HUMANITIES

Reproduction ma noti made ithout permission hom

2쪽

COPYRIGHT STATEMENT

States Cod concem thema inhos photocopies orother reproductions of copyrighted materIBl. . . Columbi Universit Librar regerve the righ il refuSe toaccepi a cost orde is, inritSIud gement fulsit linent of the ortarwould involve violation of the copyright la .

3쪽

PLACE:

DA TE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARI MENT

BIBLIO GRAPHIC MICROFOR TARGET

5쪽

ssistis filiis iiiiiiiiiiiiiiiii

iiii

l. o

l. 8

6쪽

UVAESTIONES CAESPELIMEN PRIVS

DISSERTATIO PHILOLOGICA

QUAM

AD SUMMOS IN PHILOSOPITIA IIONORES

AUCTORITATE AMPLISSIMI PIIILOSOPIIORUM ORDINIS IN ALMA LITTERARUM UNIVERSITATE

RITE IMPETRANDOS

SCRIPSIT

ET UNA CUM SENTENTIIS CONTROVERSIS

BA URGENSIS.

ADVERSARIORVM PARTES SUSCIPIENT

7쪽

CHRISTIANO LASSENIOANNI GILDEMEISTER RUDOLFO ROTH

PIETATIS CAUSA.

8쪽

Nomen 'ino in numerum earum vocum S Se rodigendum quae apud Homerum digammo erant instructae, iam intellexerunt omnes viri docti, qui de hac literaspiranti eiusque usu in carminibus omericis quaestionem instituerunt, cum ad literam Aeolicam confugerent, ut metricas difficultates, voce 'Dλιο ortas, removerent. Sic

offmannus Quaestiones omerica II. 28 et Peters(Quaestione etymologicae et grammaticae de usu et vidigammatis eiusque immutationibus in lingua Graeca Borol. 186. p. 2o F nomini j o tribuerunt, atque ekkerus in altera carminum Homericorum recensione digamma, quo Iλεοσ. instruxit, in textum recepit. Sed cum linguarum cognatarum comparatione nondum allata sint gravia argumenta, quibus Sententia eorum, qui digamma huic voci insuisse dicunt, firmatur, de huius nominis ori gine accurate agere mihi liceat constatenim, literam spirantem, quae est labialis, tum demum in initio vocum iustum ac certum locum obtinere, cum argumenta, quae e re metrica repetita huic litora favent, derivatione etymologica linguis cognatis adiuvantibus Nonfirmentur. Si rationem habemus rei metricae, qualis est apud

Ηοmerum, multae extant causae, quae O movent, ut

vocem ' sis a liter spiranti inchoavisse statuamus. Efficit enim hoc nomen, quod in Iliade centum quinque locis legitur, in fine pedis tertii vicies hiatum, qui non ex

ipsa versus sede iussam nanciscitur excuSationem, cf. πρOTi

9쪽

affert auxilium, semel et vicies eadem vox brevem syl

Eandem metricam difficultatem retiam invenimus in fine pedis primi quam versus sedes eodem IIo anno teste( p. st.), hiatu veniam dat. cf. I risb. τρὴν -τα 'IDοφιν Longam syllabae rim vocalem litoram lauti diphthongum exeuntes productionem ante J Ino scrvans, quod nobis maximam offensioni isses debet, praesertim cum thesis locum obtineant. cf. di 8 db3. Il6d Z s. ii d 8.

Locorum numerum si consideramus, literam spirantem in voce ' mo valuisse dicamus neces3 est haec enim litera sola prohibere poterat, quin ne uno quidem loco in Iliade elisi earum praepositionum, quae in vocalem

desinunt, inveniretur SL quaerimus quas fuerit illa

liter initialis, argumenta, quae e linguarum cognatarUm comparatione afferam, vocem Itio a digammo inchoavisse demonstrabunt. Itaque eum quaestionem de origine nominis 'Imo suscipiamus, primum nobis statuendum St, epitheta, quibus ornatam hanc vocem in Iliade invenimus, ad nostram quaestionem illustrandam non multum valere, cum Sint eiusmodi, ut ex eorum natura et notione nihil certi de nomine 'mo concludere possimus. Sunt enim

I 26.3. Id unum his adiectivis ostenditur, Ilium fuisse urbem in alta terrae regione sitam atque muris circumdatam neque magis verbis Prelleri Gr Mythol. II. p. 3id: De mme Illion Oheta nur in Oriliche De eultin auhαben, Opecten de non Troia tis en othsalom der Troer deute in radice, quae sub nomine 'Imo occulta

est, enucleanda adiuvor, cum eius argumentatio certo fundamento careat. Itaque aliam viam ingressus ad veram originem huius nominis pervenire conabor. Iam quicunque in rebus mythologicis populorum Indos Germanorum examinandi VerSafUr, Summum argumentum, quod antiquis carminibus epicis Singulorum populorum continetur mythos amplecti concedet, quibus postea adduntur descriptiones earum rerum, quas populi re vera gesserunt. Illos autem mythos Si per se atque adescriptione aliarum rerum separatos conSideramuS, antiquissimis temporibus tantum viribus, quae Sub natura latent, illustrandis inservires nostra aetate Sati conStat,

cum mythologia comparativa a edicis illis hymnis, quos Indi nobis servarunt, profecta, satis certi argumentis hanc sententiam firmaverit. Primum dei singulis viribus naturae substituuntur, quibus substituti posteaquam homi-

10쪽

nes legem et moralem et naturalem nullo omnino discrimine alteram ab altera Separatam esse senserunt, etiam

ad principia ethica repraesentanda adhibentur. Non aliter res se habet in lingua humana, quae eisdem vocibus, quibus primum res, quae ad naturam pertinent, describit, ad reS, quae tantum cogitatione concipi possunt designandas

utitur. lectori in memoriam revoco voce; si, lux et tenebrae, quae, nisi id diei naturam describendam adhibentur, notionem boni et mali amplectuntur me illa primitiva deorum matura mihil amplius statuere poSSemUS, nisi ,edici hymni Indorum nobis servati issent rubi antiquissimam et simplicissimas cogitationes, quibus homines Meorum maturam concipiebant, invenimus Apud Graecox 'edicam poesi accurate responderet illud dyricam PoeSeos Genus o quod ante Momeri tempora sub

mythicis nominibus , lini, Eumolpi Orphei aliorum

floruit Cum autem loc primum atque antiqui8Simum poes eo genuS, quo nobis purissima et simplicissima consideratio naturae rerum, qualis aerat apud populos Indo- Germanorum, describitur, tantum ab Indis atque a Persis

servatum sit, In 'edicis hymnis atque in libris, qui di

cuntur Zend-avesta multa vestigia inveniri, quae si persequimur etiam rebus mythologicis aliorum populorum, praecipue Graecorum et Germanorum, claram lucem afferunt, non est quod miremur. In carminibus epicis, quae, post hoc primum genus dyricae oeseos compoSita, reSmythologicas ex illis lyricis hymnis ad se recipiunt, primitiva deorum matura iam 'urbatam, mi ita dicam, atque

conta Sam rapeciem prae se fert cum dei i coelo ad terram revocati ut ad hominum maturam se accommodaVerint, ut nobis nunquam fere divina natura deorum in animum revocetur quia secundum humanam aes gerere videntur. AEL Oth. Militer: Irolego m. g. gr. Nyth. s. d. Ηomines cum deos ad terram revocent, suamque naturam sublimiore specie praeditam reum mis communicent, ad

eos tanquam auctores gentium, quibus olim in terris prae fuerunt, confugiunt Exemplum russeram, quin nullum maioris homenti esse sotest ad lanc quaestionem illustrandam. E. Burnous, princes ille philologorum qui res Aricavi tractaverunt, datis certe demonstravit, clarissima illa regum nomina, quae in epica PerSarum poesi extant,iemshid Feredun, Garshas eadem 38 ac Tima-k3haeta, Thraetona, Κerequ*pa, qui heroes in libris, qui nominantur Zend-avesta, primum docum obtinent; meque minus certe idem vir doctus ostendit, in edica Indorum poesi eorum heroum parte su Scipere amam, Tritam, riqaquam, quae nomina una cum eis, quae in lingua Zendica inveniuntur ad eandem Stirpem reserenda Sse constat. Quomodo tutem dactum sit, ut illi, quos modo dixi, edici dei postea apud Persas aegum Muneres functi Mescriberentur, serlucide apparet e nomines Feredian Feredunenim, quae voce nomine Zendico Thraetona ita oriebatur, ut litera thrum in pli mutaretur Phreduna), eandem stirpem prae I fert qua, latet sub ,hritico , Trita. Nomen inim . Traitana , quod semel in edicis hymnis extat, atque i , Trita derivatum est, 'oci Uendicae,Thraetona intimum conexum cum krifico , Trita intercedere ostendit. Mic Trita in edica poes , ipfya nominatur, non aliter ac Thraetonarum, qui in libris en- dicis filius, Xthmyae dicitur meus , Trita eodem modo, quo Indra, apud Indos daemonem, qui nominatur ahi s(i. e. αισx aut ivrtra Interficit, ita ut vaccae, quae ab hoc daemone retentae erant, liberentur atque in poteStatem dei . Tritae rursus redigantur quaerimus, cui rei illustrandae hic hythus inserviat, statuere debemus, hoc mytho nihil aliud describi, atque eam rem, quae Ocontinetur, quod fulmen iubes hae enim sunt vaccae adaemonibus retentae perfringit, sita ut nubibus discussis pluvia effundatur atque agri fertilitate et ubertate ornentur. Est igitur pugna lucis contra tenebras, qualis in na-