Comoediae

발행: 1876년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

sis.

SC. et utrum tu masne an Minna's, qui num p

trem

eέs PL. Vir sum equidem DAE qua/re, uir, Porrd Patrem: 05 Ego lesam olim unam h ut eam unam εrdidi. Virsse seeus numquam illam Iego habui. m. At di dabunt. Sc. IΗem, ubi quidem hercle, Pssquis es, magnum malam, qui otatione Me deeupatos decupes. m. Duelae nos habitatis Sc quid turi qua estas Iast sud furatum uesilas uestig doca M. Petallosum esse fidMeet aemom 1 robe, quem exd praesente Raul praεterea Orfitio, Aut qui laclementer Meat homini libero. SC. Et in Meum et inpudentem hominem fidde-eet, 15 Μῶέatum vitro aduenise ad allense domum, quo dcteatur Q. BAE. Taee, Scep-lo. quid opust, advieseens huc infortistum, qui praesestinet sibi erus adsit praesoqui. Set nisi molestumst, paucis pereoninrler 120 Io ego εxte. ii Dahitur 6pera, atque innegotio. SC. quin tu in paludem is taleasque harundinem, qui pεrtegamus vinam, dum sudumst. DAE. Tace. Tu sqvid opus est vice. PL. Dic quod M rogo: Eequm tu Me hominem crispum, lneanum Heria,

242쪽

ueru

, ut aulam extarem aut siquid quid uerbis opust Veners paraui uini et puteum, Mn mihi. 136 ne lateruallam iam Madlea mulida fuit. m. 'χεrba praehibes md perisse pra4dieas. DAE. e quidem hercle caiis aQuo asa licet. SC. Heus tu, qui sina uentris ea aelammis, ID Iub--tillust με lum ornars domi. Fortisse tu vine voefitus ea ad prandium: BIeriri uocauit, nullus uenit M. dmodum. SC. Nullumst periclum te hinc ire inpransiim do

244쪽

Ν-lo pol hominum fortunae minus multo miserae

memorantur μ' Ueriundo is dέtur acerbum Ilde deo conplacitumat, med hoe drnatu ornatam is regiones tesset laeertas umidam electam infincine ego ad remnfitam iniseram ΙΜε memorabo hanesne ego partem eisio ob pietatεm praeeipuam Nam ho mi hau sit Iabdri I drem hune pollat, I90 Si me lega par/niis aut deos inplisim: Set id si parfite eurisi ut cauέrem, Tum misside indeedre, inmod&te datis M. Nam qvid habebunt posthaedi smet inpis, Si ad hunc modumst honos aput uos Innoxiis I9

Ν--εal seessae aut par4nua acifim Seeldate, minus nunc me miserer. Set eri me sollicitat acetua eius mέ habet inpiet a maleala 4mnia perdidit is mari haec eius sunt bonorum resi-quiae. quam quaeruleia Mum sn scaphas semuI, 2-lFluetuom uti dxcidit: go nunc sola sum. Quad mi ai stiva fiatέm foret, Iabos Llvior caset hie eius opera milii. Nunc quin spem aut opem aut consili quid e Hssam

245쪽

Neque quisquam umquani is Hlixdsest, qui Imri albi

246쪽

Ru rere eonaem1m oee, oculis, auribus, ut perelatigarem.

que eam usquam iuueni neque quo eam nlque qua quaeram esel eonsultumat, 225Nεque quem rogitern 6sponsorem umquam interea INHhdmlnem iuuenio. Νε magis solae serrae solae sint quam haec sunt Ioea atque had regiones. Ndque si ulult tam viva umquam quis Iuluam iuueni m

247쪽

rier.

ΑΜ. Hau Idnge abesse opdrte honi es hine ita hielepidust Ioeus. 255squisquis deus est, εneror ut nos chae aerumnadrimat, maeras, inopes, adrumnosas siquo ut auxilio fidiuuet.

248쪽

uda erat

G didatas ueniremdatiatosque ad hoc ποFfinum ad istune modum uda uenlrs aeset. ΡΛ. quisne electae ε mari alain ambae, dyaeero, Unde nothdsuas figere uiauisti huc Nilne tibi amplectimur g-ua egenita opum, quae sit locis daeila nctela πε sumus, 275' tuo rdeipias t4cto se que nos, Miseriarumque te ambfirum uti misereat, quibus nec Ioeliat est inde spes parita,

249쪽

Omnibus modis qui pauperes a in h4mines issertusuont, IM Praefestim quibus ne quadatus est nee 1rtem vidueere liuam. Neectatisteriusdquid est domicid sat est hab6ndum. Difim de ornatu pedpemodum ut locuplεtes sim acula. Hlae hini atque haec harundines sunt n6bis quaestu et cultu. Cotidie ex urbe fid mare hue prodisus pabulfitum. 295 Pro exωeltu omnisue et pa1adstrico hoc hab6mus: Eehinos, lopadas, datreas, balanda captamus, ednelias, Marinam urticam, musculos, Hagustas strifitas. Post dilacatum ham illem et saxfitilem adgredsmur, cibum eaptamus d mari si eu6ntus non euonit 300 Neque quisquam aptumat facium, salas lautique pure Domum redimus elanculum, dormisus ineenfiii. Atque ut nune ualideaticinat mare, dua nobis apεa est: Nisi qus concharum evalmus, enfiti sumus proracto. Nunc Udnerem hanc ueneremur bonam, ut nos Idplde adluerit Iidiae. 305

250쪽

Ilagdnuo i dum Me astatis Iuosi, id satis huc uenire, qui tris secum homines duceret MamydMos eum machadris 3 315 PI. IIum satae facie, ut pragdleas, uenisse hue ei-mus TR. stequem Reesuom amassonm senem, statutum, uentriclsum, Tortis superellisa, eontraeta Ddnte, fraudulantum, Deorum 6dium atque hominum, malam, mali ulti probrique ψεnum, qui dueeret munέrevias duas s6cum satia uenustas ΡΙ. Cum latius modi virtutibus perssque natus qus sit, MI Eum quidem fid carnuficemat adquius quam ad 4ne

SEARCH

MENU NAVIGATION