Comoediae

발행: 1876년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

PRAEMISSA EST EPISTULA RITICA AD RIDER CUM RIT sc BEL VM.

MDCCCLXXVI.

7쪽

potissimurn, vir ianime idemque animo meo arissime, an comoediarum Plautinarem recognitionem sive ex parte recenatoneni dicere mavis ina ps neminem puto fore qui miretur, ubniam diu inter erussitos constat is opera TV iam per plus tria lustra Plauto emendando atque inlustrando impensa hunc poetam ita quasi TV- - vindicasse ut quidquid a sanioris quidem doctrinae rationibus profectum ad instauranda poetae verba exoogitatum sit ad Tu potissimum auctorem referendum iure videatur illud contra eum quibusdam allis tum in mirum videri possit quod ego, dum V Plautum ori pridem enixisaime hominum doctorum votis ecflagitatum nuper in lucem edere coepisti et in absolvendo isto ingenii TVI a nominis sempitem monumenυ naviter elaboras, eiusdem poetae tabulas ad artis normam correola in publicum emittere institui. itaque ne temeritatis a prudentibus vel inhonestae hieri cupiditatis a malevolis arguar, narrandum mihi esse intellego qui factum ait ut hanc ego editionem nune parare animum indueerem detulit enim librarius honestissimus ultro mihi munus recognoseendi Plautinas comoedias quas in bibliotheo sua seriptorem Graecorum et Latinorum desiderari notas esset dubius primo haerebam ne dubitationes meas dis. simulabam sed cum edoctus essem viri honestissimi firmum ac stabile eonsilium esse ut hae omoediae in illa quam dixi bibliotheca foras emitterentur antequam V recensio ad finem esset Perducta, quo in negotio nisi ego operam pollicere alieri cuilibet homini docto eandem conditionem oblatum iri, tum omnibus xemotis scrupulis et mihi et uio poetae debere visus sum ut provinciam illam ne recusarem pro sua enim cuique parte acriter enitendum esse arbitrabar ut exempla harum fabularem eaque parvo parabilia in ommunem usum Venirent quae ita essent comparata ut homines iterarum Latinarum amantes tandem aliquando salsissimam illam sed prurimorum etiam mentibus insitam de infinitis licentiis metries a prosodiacis quibus numeri Plautini repleti essent opinionem abicere et summam eorum elegantiam perspicere atque admirari possent ratio autem qua munere suscepto in hoc quidem primo tomo quem ut secundus meorum mensium intervallo xcipiat curabo perfungi studui nee sario diversa fuit in eis fabulis quarum T a in manibus habebam recensiones, quae sunt ues gloriosus et Trinummus, atque in eis in quibus meo periculo res erat gerenda, quae sunt tres relicuae. atque in illis quidem me tantum non in omnibus rebus a Vo

8쪽

exemplari pendere ipse non mirabere, cum bene scias eas rationes emendationis Plautinae quas Tu in Prolegomenis Trinummi eximia arte exposuisti adeo mihi probatas esse ut exceptis singulis quibusdam locis plane is adsentiar hos autem locos de quibus mihi aliter sentiendum videtur uberius aut metavi aut propediem tractabo partim in censura Plauti TV quam me Annalibus philologicis a RINH. LOTetro et o Dinaeacino editis inserturum esse promisi, partim in Analectis Plautinis quorum aliquot nova capita in tam Grati nostri Scudiau,EUN Philologo brevi ut spero tempore foras dabo: ex quibus locis qui omnine pauci sunt si mihi fortasse contigerit ut de uno et altero Timmeam qualemcumque sententam versuadeam vehementer laetabor. praeterea autem in Trinumno recognoscenda non mediocriter adiutus sum eis quae post TVAM Operam TEROB BERGrava et FRANQ.V.FRITEsumva in commentationibus quas indicibus scholarum ar-burgensium et Rostochiensium proximi semesim lubem praemiserunt, ille etiam in Diuinis antiquariis a se et Iun. AEaARReditis anni Dcccxxxx III p. 1324 sqq. de multis versibus eius sabula praeclare disputarunt. Longo igitur alia ratione mihi in expoliendis Amphitruone Captivis Ru ut utendum ruit hae enim comoediae, quamquam priores editores est in eis scripturae tralaticia vitia feliciter

sustularant et aut V aut Gon. HEROANNO aut ruo. BENT IVs aut alti sinu paucis versibus veterem nitorem reddideratis, tamen sordibus depravationis quas per saeculorum decursum verba Poetae traxerant nondum ita erant perpurgata quin mihi satis larga emendationum messis peragenda resiaret qua mea pella num metum sit ut eas comoedias ita instaurarem ut sine graviore saltem Offensione legi possent, eum TR, RIDERIO RITac LI, ceterosque paucos harum rerum peritos existimatores ludicium esto supellex autem critica ex libris scripti petita milii praeter eam uius aditus omnibus patet, h. e. discrepantea scripturas libroris Palatinorum a Pum. Anno in editione sua altera notata et adparatum a FRID LINDRMNNO ad Amphitruonem et captivos, a c. . cua. OENEIDER ad Rudentem congestum nulla era praesto tum quidem cum in negotio verba poetae corrigendi versabar editionum veterum praeter LAMBI-NAn nullam ad inanus habui neque ex recentioribus quasdam quas aegre desideravi,

velut GVYRTr et prima Bovari, villa maestinis nancisci potui: captivorum editiones ab AVELLINO et a Boason cinatas milii benigne commodavit tam os Ni liberalitas illis igitur quae habebam subsidiis erities ea qua par erat diligentia in ussim vocatis id potissimum egi ut perpetuo respectu habito amni quattuor rerum quarum observationi, in praelatione Militis gloriosi p. XX summo iure prurimum in ortia Plautina tribuisti, quae sunt 'integritas linguae Latinae conelavitas numerorum sententiae sauitas

9쪽

eo uetudo Plautina', aut manum Plautinam aut certe Plauto non indignam restituerem ubi vero librorum scripturae adeo eraut depravata ut quid a poeta prosectum esset neque priores editores invenisse viderentur neque ego extricare possem, ibi signo eorruptelae addito monstra optimi libri servare satius putavi quam verbis poetae aliquid immiscere quod ipsum scripsisse omni probabilitatis specie careret: has igitur maculas cum ceteris quae meos oeulos fugerunt aevo eluendas ingenii acumini reliqui, quod quam ingentes ac prope inexplicabiles visas dissicultates expedirε sciret cum alibi tum maxime nuper in Milite glorioso sabula iu-eredibiliter corrupta luculenter declarasti. Absolveram autem quinque harum comoediarum emendationem et Amphitruo cum captivis literarum formis iam erant descriptae, cum novum instrumentum criticum idque maximi momenti ex insperato dono accepi. AROLV enim HALaerea noster, ius quod ego quoque in amorem amieitiamque perveni semper inter prosperrimos vitae meae casus duxi, cum lato acerbo milii scilicet acerbo, illi quidem hercle exoptatissimo ac paene inul-dendo ex ha terra itemque vicinia mea avectus in itinere o-oachino forte tortuna ANTONI SORMAM Irin veteri amico o currisset, quem olim de edendo Plauto cogitasse et libros eius scriptos contulisse sciebat, simul atque illum hoo consilium dudum abiecisse comperit, ilico meorum studiorum memor precibus ab amico impetravit ut is quidquid adparatus critici conlegisset

sese mihi concessurum esse promitteret quod quidem promissum vir praestantissimus nuper exolvit dono enim mihi Viniis .avia ubi nunc degit tramisit exemplum suum editionis Amsielo-damensis anni Dccxxx, cuius margini non solum in omnibus sabulis Veteris codicis cauallanior sed etiam in Trinummo Pseudulo Mostellaria libri Ambrosiani discrepantes scriptura admirabili diligentia anno mucccxxx a se Romae et ediolani excerptas nitidissime scripserat: pro qua singulari benevolentia viro optimo tantas quantas maximas animus meus capere potest gratias agε eoque lubentius quo hodie rariora eius modi testimonia propensae in aliorum studia voluntatis esse solent hunc igitur adparatum,

ut supra dixi, tum demum accepi eum duae illae tabulae iam literarum formis descriptae erant, quo factum est ut in his pau- eas tantum emendationes quas nova illa optimi libri conlatio suppeditaret, quantum sine maiore operarum molestia fieri posset, postea inserendas curare mihi liceret velut egreoum illud con- Amph. v. 23 pro eo quod relicui libri exhibent eonstat alias infra addituro in Rudente autem nam ad ilitem et ad Trinummum V iam editio scripturas Veteris codicis conratissime exeerptas exhibebat ut plene illum adparatum et iuste ad expolienda verba poetae adhibere possem eo effectum est quod sinsulae huius editionis plagulae ipsi eorrigendae huc mihi tra .

10쪽

VI EPISTULA CRITIcA

missae sunt haec eadem res in fausa fuit eu et can. FRID HE . HANNI correcturas verauum Trinummi 19 sqq. et 679, 1Μqus versus 2 quas in praelatione Stichi p. I nuperrime prodidisti et Aun GVPTir naendationes eiusdem fabulae quas, dum nuper iucundissimo TV hospitio Bonnensi utor, manu et iis scriptas inspicere licuit, tu eorum versuum quos recte correxisse Videretur perpetuitatem recipiendi copia esset doleo quod idem fieri non potuit emendationibus via inlitis gloriosi quas in eadem praelatione p. VII sq. palam fecisti, quarum me aliquot occupasse non sine magna laetitia intellexi, paucas tabulae literis iam descriptae postea inserendas curavi, relicuas quas quidem veras esse mihi persuasisti infra adieci. Duae autem potissimum res sunt quibus verba poetae ut in hac editione leguntur ab eo habitu quo a B aut induta sunt aut ex proposito TV olim induentur disserunt quarum una haec es quod Omnia ea vocabula quae in libris scriptis non extant uncis inclusi ), altera quod orthographicum genus ad certam quandam normam dirigere studui et illud quidem faciendum putavi non quo eos qui hac editione uterentur quasi admonerem ut eis quae sive ego sive alii supplevimus probabiliora substituerent quam. quam si hoc actum videro magno opere laetaboo nam qui artem eriticam in his tabulis rite exercere volet plena supellectilocritica carere non poterit: sed ut uno quasi oculorum obtutu conspici posse quam multae in libris casu elapsae essent voces a Voculae quae sine maximo aut sententiae aut sermonis aut exploratarum atque indubitatisum legum metricarum damno desiderari non possent, et in simul intellegeretur quam rationi convenienter ei sacerent qui etiam ob subtiliores leges metricas sed as artificiose indagatas singulas voces supplere non Vererentur: quae quidem artis criticae pars eo minus dubitationis habet quo certius illud est quod, ex excussis membranis Ambrosianis effecisti omnium uberrimum in Plautinis fabulis cor-

φὶ venia mihi petenda est quod hanc legem mea sponte mihi impositam Per Amphitruonem non constanter a rvatim illic quae praetermis inlia addenda curavi, nam haec voculae uncta includendae erant: m. I v. illa,

075 alterum est, 13 eso item in Captivis aliquotieus in hae re erratum est: nam . 44s non solum tu, sed Iam tu ineludere debebam quod tamen supplementum ineonsiderate a me additum esse intra monuli, ν 46 -

SEARCH

MENU NAVIGATION