장음표시 사용
41쪽
in ratione. .quod vulgo numerita. ad. l. talcid. Iasi in dict.authen. noui istina nu- me. χ6.Francia; in c. si paternum. a 3. de tella. eademque cluantitas legitime taxata fuit de iure partitarum, e X.L 8.titu. Iῖ. parti. s. hodie vero per hanc. l. reiectis ini
hoc praedictis cύctitutionibus omnia bon .i filiorum praeter tertium esse legitim1as detium coitituitur de quo, tertio descendentes, ad libitum disponere valebutetiam in fauorem eXtranei. Erit tamein hoc notandum quod quamuis de iure communi institutus subtaditione , de restituendis bonis adueniente die restitutionis,posset deducere duas quartas legitimam dc Trebellianicam iuxta disposi- inmem c.Rai nuntius de testam. & eoru quae notant DD .in .l. centurio de vulga
in spetie tamen nostrae legis non poterit deducere T rebellianicam, cum de solo tertio valeant descendetes disponere. Et ille cui tertium relinquiturprelegatarius
dicatur,ita aduertunt Gregorius in. Lia. Utv.f.parti.6.gl O. O. Molina lib. I. p. IV. numero. ais . Et dum lex dicit
Eu D terti.i parte de pus bienes. Conducibilis est ad dubitationem quam semel de racto vidi controuersam n hac regia Cancellaria inter praelegatarium tertia partis bonorum & patrem qui secundas nuptias contraxerat, circa deductionem praedictitent; de cinnulo bonorum filii quia prelegat. arius conabatur id tertium deducere de portionibus fratrum primi matrimoni: qu rum bonorum proprietate terito filio superstiti, ex redem pri-n O matrimonio, cuius prelegatarius erat elle testruatam,&in eius bonis com putari debere diccbat atque consequenteri X cumulo eorum tertium esse deducendum,e conuerso pater morte ultimi filii primi matrimonii usumfractum bonorudestinctorum ad ipsum expectantem in plenam resolui proprietatem defendens X eo quod cessauerit morte nouissimi fili causa reseruationis proprietatia dc
priuationis bonorum destinctorum quibus rationibus resolutio eius di bitationas admodum dissicilis iudicibus villa fuit, ut decissionem ad alios remitcret &dmique pro patre suit iudicatum,muliuque desideraui aduocatorum allegationes & nunquam eas inuenire potui.Vidi tamen nostrum Tellum hic qui n. 68.&. 69. diligenter eXminans com quae- .sionem patris partem defendit referedo Malesl.Arcti.& Socin. pro sendam e to suae opinionis ultra quem eadem sentcntiam tenuerunt Odostediis in .l. tamina in fine.C. de secund.nup. Bald. consi.
Paul. consi. , .in fin .versi. sed si filiam, Volum. i.&iterum Lertrandus cosi. 26ῖ. volum. 3 .Aymon consit. 36. ubi dicunt
omnes quod hec pena priuationis in fauorem filiorum primi matrimoni) a iure inducta cessat morte vltimi fili; statimq; pater nanciscitur plenum dominium v-1us fructus qui resoluitur in plenam ct veram proprietatem qua ratione non potuit vlumus filius testado disponere de bonis quae post eius mortem patris es
m erant. si MMARIVM. O scendentes non succedunt descendenti. bus γἴi ex sim bona reddest ad truncis
Vsusci ob seruantiasori neces aris est pro
sus et quando sic, num .3. er.S. Obseruantia seri quomodo sit probanda.
rus qui reddit bona ad radicem an ha beat locum tam ex testamento quam eb
Statutum seu consuetudo an possit ton re
Clausula sequens an ad praecedentia re se
42쪽
. & exi ilaatibus Gregorius α alii per rurgos de PQ di i i. rvm.; 33. cum alijs ct consequenter sic esse dicendum in foris qui reddit bona ad radicem. Quia facile respondctur id este intellim uni in roscripto iuniuersali a logibus huiu regni confritiato ut in foro, diuidendis lucris constante matrimonio quaesitis qui cum in Hispania i t totius & ilegitius Ordinam. cu a probetur atque legis vim obtineat non indigeret vlus pri batione,ut aduertit Cr gorius sup a & Purgos de Paet in. l. i.nuvie 266. iv. in foris vero panicularibus populi tantatis seu prouintiae; visunt sori de redeundi bonis ad truncii, non idem seruandian erit quiniuisa le- Dbus aprobentiar sed usus erit proban
. ut constat exsupradictis de adue at in spetie Palatius, bi num. 3ς. 'stintimium probanda erit cbscriianua s-milis seri qiuod non sussicerct eam pro
hare eo modo quo usus consat sed quo consetnido probatur,via nostra. i. deduci nibi, laculumlo, quae coiis cludinem requiritin quo singularis est addecisionein eius maxime dubitationis qua ad longum pro utraque pane explicui Burgos de Paetin. l. i.Tauri,nume.i 9 usque ad nume.1 98.scilicet an obserui tu tori, eo modo quo usus probetur, cist necessarium eam probare, sicut consuetudo prcbatur confirmando veri oessistentiam dicentium requiri probatio-ο nem consuetudinis.Secundum praece tum generale erit ad intelligentiam sim,
lis seri quod procedat ab intellito, ut sustini descendentes testari libere valcat debonis quae si decederetisintectato ad truncum reddim quia aliter per hanc. Liaret impediri liberam testameti facti
nem contra totius naris precepta, quaevu quisque res suae legata ita ius csse de
6.gl6. veri Ne sui. e. in principio ct catlatex. Libri. io. f. iii K. libr. . f is aqua sere on;ncs sori Hispaniae Originc sui ne seriint, ut infra dicti dum erit dum ea. i fori dicit . Q s. ndo. Irnino n. vrrire si, Quae in successione ab inteliato admittit sit nilcm separationem bonoru, imo de iure communi probatur ab om . nibus q ii eandem bono rum separati se
in adiiiitcbant, per tot in. l. quod scitu. .i .C.de bonis quae liberis, qui b intestato loquitur,&eX foris infra reser&dis clarius patet. Neque aduersus Thaneveritat obstabit si quis obiecerit de verbis nostrae legis, ibi, Sestio entis diu ades. Dicens quod cu lex regula 'generalem qua antea es Et ierat, vitam exrectamento, quam ab intcslato, ascendentes foliam legitimi haeredes suo riim descendentiu per ea verba restringeret, in utroque casu videtur exceptio admittenda,& clausula sequens ad omnia praecedentia histrinit cr reserenda, ex via, tam cicausata que de rescriptis, C. pria dentiam de ossi. de lega. l. talis scriptura de leg. i. ct traditur in cir. requiris de appetatio. quia facile respondetur hoc intelligendiam cste quandoaron in lucer tur aliqua legum correctio,vel non esset diuersa ratio resendi clausulam ad praecedentia in uno casu quam in alto,ut cleganter probatur per Romanum consit. 8 o. in casu propositae. Purpura. elega
ter in. Ut quis id quod. . si una actio. nu me. de iurisdictio. mnium iudicum,& referendo sit 'laria concilia Alexand.
43쪽
eae sibi an e Ecclesia de elactionem ita
in specie aduenit Castillus,hic verb. si Oro ad fn. unde ed nostrain spetiem non
bene adaptatur laec argumentatio, cina ι
ex te amento similis torus cita totius iuris correctorius & ab intestato decu torius dubitationis sipra relata: dccon sequenter sequentialem non sint referrenda ad regulam precedentem nisi quatenus egit rq ula de siccetaone ab intosato maxime quia verba exceptionis. ibi. aluo entis Q tenus si rarationem bonorum admittunt principalibter interpretamur praecedentia Bi,en i dos pus bimes de V sitiis cirse n. verba magis umerunt ad de clarationem dubitationis successionis ab intestato quam testamentariae cum in siccessione ab intestato & non testam taria dubitaretur ante hanc legem do
bonorum sti; separatione, & sic necessorio intelligenda est. ι nostra H servaquem ipsa. confirmat in successione ab
nitietudine obseruatum fuisset etiam ex test nento procedere dictum seruin,
vis licet bonare irent exclusi, palmad radicem. tunc φbseruaretur milis consucti possit legitima comsuemdine induci nequi alias testamenti factionem habereot testirentur sicut L inductum videmus in omnibus qui carent fictione testati ens & sere in sit nisspetie adiictat Benedi eius. in cap. Ray
dum ex conssuetudine familia seri posses temur. Quod in omnibus bonis succedatur iure maioratus & primogeniturae exclusa factione testamenti, neque .est dubitandum de potestate similis consilintudinis, cum vim priuile j & legis obuneat imo e legem vincat, α quia faetio testamenti non est de iure naturali, se spissius dubitabitur de qualitate eius, a
ordinaria si inciat, ves requiramr inmemorialis cum in preiudicium. n. cimi riam tendat de quo dicendum erit otia. i.vt omnia suo loco sedem habearit. b
Tertium generale praeceptu est quod bnon seisciat sola coniuetudo reddeundi bona ad uim me radicem nisi et starus consuetudine munitus vigeret am mverbis nostrae. t ibi seu bra. quaesorum citius obseruanua consuetudine cc et requirit , quam quod. Li.Tauri simul &.lmostra rep*bant reliquas omnes Hispana eccnsum edines eisdem legibus contrarias quod Orissimum exi immo nisi ea consuetudo, foret immemorialis quia tunc sela susti-ciret absque solo municipali, ad es ei dum quod bona reddirent e cluso pane ad radicem, tam quod si ilis consu do vim legis obtineat, e sic Eri mutabcipalis ex glos in c. super quibus lana. praeterea. verses non extasi ec ibi Hes ensis.in fila vers. nota diligenter de verbonim fgnificatione Parisitis Consis ii
me. 37. Balbus depraescrip a. par h. 'rerm tria partis principalis. iii A. 6 num. 28
quam quod etiam si excluderem toninis consuetudo, seu praescriptio. immemo
malis nunquam excluditur, oss. simpuvin milienti. ut de caetero non fiant renuita vers . praescriptio quam dicunt O tmdam Boetius decis.39.nume. Ir. FG-no in rubri. de praescriptio.num. Lootaiora de nobilita. 7. pari. c. 7.
notaui ad interpretatione fori qui reddit bona ad radice aliquas inextiam qui bis omnes alia similes Hispaniae regulari credimus refectanti,dc latis ad mitialibre contexturae intellectum driamiam. i.
enim in sori de Sepuli da dc Molina; qui in maiori parte regni usitatur, curus tenor si credimus .cii Has de 'ecesso
44쪽
i redit in bonis mobilibus si ij ationetili
libus bonis qui sunt detrunco radice. Cuius tenoris vetitas, ut fideliter cognosceretur ad Sepultaedain imissi, & ex soris quil iis ea antiquissi ima villa utitur iudicialiter deduci saeci sequentem qui de
reddeundis bonis ad truncum apt. olim sit rado ome que uestre de heredar, asi hcrede et mus cerccno periente herede,
mo si deuen h rea r. Qui quidem Drussatis obsciimus,anno. iii q. militutus fuit
in ege Alsonso,& Regina d. Ines,ipsum subscribentibus.
Ci, de Diuet. Pero Femandiet. Stephantis titulauit. Reyna dona a ncs. Gom et Gon alus Aluar Gon alueet.
Rodrigo Gam alucet. Don Alsonso Rey. Λ LI A vero sori speties & contextura est quam praesu ponit. l. nostra in multis locis Hispaniae vigere, scilicet.
LveLan As lien rei tron ces la ν. et ala cruditior est a cedentibus ut ex incra dicendis conflab i.
Zt ut clarius constet ortynaria ratio in iiuctionis eius fori qui reddit bona ad radicem,& decidendi i iliae legis,praenotandum est, quod de iure communi inter scribentes controuersum fuit an in bonis quae ad filium obuenerant ex parte matris pater excluderet atram inarernum , vel ad ipsum auum bona excluso patre reddi ret,&denique occasione, icae. in. l. quod scitis. . . sin autem. C. de bonis quae liberi baron authen. ita C. cssim unia de successi Gnibus, tenuit ad ausi inaternum reddi re,& parrem legi: imum haeredem excludi,quod iterum legendo tenuit ipse Bart. in .l post di tem in f n. soluto matrimonio, & consul ;.d a repetit in consit. i'. 'uem in hoc reserunt ccscquuntur Iasib. in dici. l p ,st in .rtem,
tes ex similibus cassibus in quibus bonorum separatio admittitur relatis per Gonare hicinume. T. per ictu . 'ξ con uerso etiam quam plurimu sun istae aua ctoritatis viri separationem impugnati rent,& patrem in omnibus fit; decedetis abintestato bonis tanquam legitimum haeredem ad itii secure , tenent tam ex eo quod in dicto. g. in autetri nullo modo probari credant excludi
patrem per auuae, cum in eo tcxtu neis
pos non decesserit supersitibus patre, & auo materno, sed patre & auo paterno , ut ex eius verbi, constat. ibi. Supi sitibus tam patre, quam 'cus paterno.
Et post Cinum, Albericum & Salicetusic intelligit Ccuarru.in epithome de successio
45쪽
cestionibus.ani. quam qu od iura quae patrem admiti bant ad flia ab intestato decedentis bona generaliter pro debat in omnibus cuiuscumque essent qualitatis,inducendo adhoc generalitatem. tex. in authentica destincto. Cras inui.& in authentica de haeredibus abini estito venient. . si igitur dcfunctus, versicisi autem,quibus & ali; s rationibus coacti
contrariam sententiam tenuerunt anti
quiores Petrus de Bellaperti.Cinus. Fulgosius, Salicetus,& Corneus in dict. authentica itaque.C.c immunia de successionibus. Bald. in authenti. dcfuncto. C. ad Tertul. Corneus consi. 26 s.lib. q.&consi. 9q.lib. .&consil.7.lio. 3. Bol gninus consil.69. col. 4.& iterum Bald. con si . 3 i. lib.a. Arctan. . a. institu. deseruili cognatione. Novellus de dote. Ia.pari. quaestione. r η.& alibi pasiim.
ij denique haec filii de iure communi
anceps dubitatio donec stiperuenit. I. q. titul .i 7.parii. s. ibi Ll padre 3 ti irad re
nes A su hyo. Postquam fere omnes Hiaspaniae crediderunt sublatam esse eam bonorinna separationem atque ancipite dubitationem quod mihi nunquam placere potuit, quia lex partitae in illis verbis alia ratione loge disimili fuit instituta nempe ad si ibmouedum in iustam decissionem iurii in quae patre superstite ma trem excludebant a filiis haereditate eoraequaliter iustissime admittens, &sic ad calium quo matre deiuncta, pater, dc laus maternus agerent de bonis filia non extendebatur, quare, & quia omnes leges partitarum, usque ad tempora regis Ferdinandi, quamuis promulgatae suerunt non tamen integre seruauantur. vi
probatur in . l. i Tauri, antiqui scriben- rq tium controuersia durauit. TSed quia ex.l. Io. titulo. 6. lib. 3.fori qua prima opinio admittens bonorum separationemrobatur,ibi .El ab lo que fue dei adhoerede si que De dei pa re. r et abuesique sue i. ti macte herede is que Iue dela macte.Multi eam parum secure renuerunt alii vero legent sori, nisi quatenus consuetudo legiti rea probaretur no scruari diccbant,& ita in multis locis Hispaniae tanquam serus municipalis ea lex seri obseruabatur indeque plurimi striparticulares orti fueriit, & inter ei s praedictus serus de Sepuli da,& Molina. Circa quorum obscruantiam pasiim lites nasccbantur conditores nostrae legis, scientes quod quilibct torus indisci, at communi populi obseruantia iustissimae constituerunt, quod in locis ubi similis fortis obseruaret Vr pater non esset legitimus haeres filio decedenti' abintestato, sed cuod secundum sorum loci bona reddirent ad truncum, & separatio bonorum admitteretur. Et haec fuit originaria ratio decidendi ncstae.l di indubionis sinulis fori. Qito sic utiliter, cinculter consdera i Sto summe necessarium erit ab origine Naminare, quae bona sibi reddeant ad
truncum,ut in eis verisicci urseriis a nostra. l. relatus, an ea tantiam quae aliunco
obueneriit,ut a superioribus ascendenubus,vel etiam quae a patre fuerunt quaesita,& post eius mort cm ad filium pro- Leti,autoninia quae filius aliunde quaesiuit:& videtur diccndum, quod ea tria tum bona quae ab ascendent bus fueriit
profista comprehendantur sub simili sero eX proprietate verborum. Lolucra ltron . Quae praesepuniit ad irco obuenisiciunde reddcunt. eΣ. I. cum pater. rog: de legat. a. l. i. eleganter. U.de positi. os. in c. contra Christianos dei reticis in. 6. dc declarat Abbas in cicitra pastoralis in tae de iure patronatus. Si- sicut bona de patrimonio , ct abole go quae debet obuenire aparente qui seret
eiu agnationis truncus communis. Ita quod bona a venditore, quaesita non dicerentur de patrimonio estisad egetaim ut filius haberet ius retraebis. teX. eli notandus in c. a. . in vero de successione fratrum, ibi. Iodum finitaternum, hoc
46쪽
Hoc ere si Imr illius parentis, qui eius
fuit aetnarionis communis . Et notanter
res bluunt Delius, consilio. 88.&.qTI. Iuridicam. numero. IO.&.aaz.vise pun- diligenter. numeri Benedictus in capita at nuntius,verbo. & vXorem n mine adelasiam .numero. 636.&exn stratibus Montal .in. l. IS. titulo. Io.libr. 3.fori. Verbo. De patrimonio. dc melius
omnibus Burgos de PG, consilio. 3α per totum. D ita hanc sententiam inisecie nostri fori videtur tenuisse s licet sub dubio ὶ Gregori .in.l.r. titulo. 6.partita. glossa sinat. Castellus. hic verbo.
fuero. Mieres in tractatu maiorat. I. parte. quaestione. . numero. ys. dum
dicit legem hanc intelligi debere de trunco maiorum, & non arborum, allegans
ad id Paul. Detium. At Nand. & alios, qui nihil de radice & trunco di Xerunt. Quibus tamen non obstatilibus, s curius credderem , omnia bona filii
decedentis ablatestato : non silum quae ad ipsum a maioribus obuenerunt, sed quae a patre empta: ad eum fuerunt profecta , reddita , moriuo ad radj-icem, &in eis yeriscari serus a norisirael .relatus quod apertissime probare. tur x teX.in. d.LIo.titulo. 6. lib. 3. fori. ibi. Herede si que fui re deIρadre. d ibi. Herede L que fuere de la madre. constat etiam ex omnibus iuris communis professoribus: qui pertex. in. d.f. sin autem
tenuerut redire ad auum maternum: quae matris erant , eN quibus debemus i
gemhanc intellus , cum ad eius legis λri,&dubitationis iuris communis de
clarationem obuenerit. ex doctrina Imol. in . l. a. .fn. num. 9. g. de dona ivonibus & in clement. i. numero. 2. det 8 iure patronatus. ' Imo & proprie in . relligendo serum de Sepulueda idem
confirmat dum secundu lecturam Ioan. 9s diciti iasiunci si γero γel consan',
I in ei materni in immobili ius fili , qui sunt de trunco radice. quae verba idesignificant ac si dicerent quae sunt detrunco & radice ipsius filii, & consequenter quae iuerunt patris , qui truncus & radix filii est , sequendo in hoc. l. fori a qua sumpsit originem,
dc qiiod magis est non violcnter,idem a lege nostra deducitur dum dicitii
us bienes. scilicet quae aut vel pa tris fuerunt , Al tranco . scilicet ad proximiorem a scendentem filiis, qui truncus & radix cius est , idemque deducitur ex secunda lectara D-ti de Sepulueda dum dicit. r lara ac, a la Ie torne. intelligendo sic ea verba . I l. ra et . id est bona immo bilia. AEla ra x e torne. id est ad truncum filiis decedentis abintcstato , qui pater est.& ita in simili statuto Neapolitano , intelligit Assiictus in comstituti Neapolitan. libr. a. rubrica. 24. de luccessione nobil .numero. as. dimcens quod in bonis paternis, succedunt ascendentes vcl proNimiores ex parte patris S in bonis maternis similita ascendetes vel proximiores eN pa te matris , & in specie probat hanc. sententiam Ioan. RMas de succession.
abimestaticapit. Jo.numero. IO.&.I I. &ex numero.3. M Qua Interpretatione iretenta : non obstant fundamenta in contrarium adducta,s c. i.wX in. d. c. I.
.is Vero, quia non principaliter deciditur ibi. quae seuda reddeant ad patrimonium sed quae sint de patrimonio. Sicut in Iegibus retraetias ubi non agitur de bonis quae debent reddire ad abolengum , sed de hi js quati. sunt de patrimonio & abolengo vendistoris, unde nimirum si neque seudum
paternu dicatur a patre quaestu neque bona de abolego a venditore empta. nos. C vero
47쪽
vero non principaliter agimus de bonis quae lum de trunco S radice , sed de hi s quae dc bent reddi re ad truncum, & radicem accipiendo vcrbum. Eo tu: m. non ut significet stridie quod bona reddeam , unde obucnerunt cum nCn sit necessarium c buenire ut reddeant sed quod vel contineat dandi significationem , vel proprius Vt significet , Boluer . scilicet seorsum a linea descendentium ad lineam ascendentium, quae radix descendentiae nuncupatur & truncus lineae est ex
i tandis. I. I. a. oc. r. titulo. s. partita
. quae lineam ascendentium fecerunt radicem & truncum descendentium. Vt
sic verba seri de Sepulueda , & I gis nostrae significent quod bona fi- Iii decedentis ab intellato, etiam quae
a patre empta ad ipsi in peruenerunt,
ad truncum ipsius si ij , id est ad asicendentes proximiores reddeant , &hanc existimo veram eius fori interm pretationem cum Io .de Rojassiipra. Imo diligenter pensitando men tem legis si forsam serus diceret. los bis nes at rrenco , I Aa la ra R. ut lex nostra praesupponit , crederem comprehendere bona quae fuerunt solius filii empta seu aliunde ab eo quaesita ut in eis pater non succedat sed integre reddeant ad radicem intestigendo verba legis huiusmodi, Bin Lati , non quod red- deant unde obuenerunt, neque quod causa principalis reddeundi ad truncum : sit obuenisse a trunco , cum si ea foret praecipua non reddirent ad radicem bona quae a patre quaesita essent , contra omni a supradicia, &quia si verba . Eueluan , intelligerentur unde obuenerunt sequeretur neces Iario proximiores ascendentes eX- cludi a remotioribus a quibus bona fuerunt prefccta : absurdum equidem magnum , quare necessario sum a cipienda verba . Noluer , non quod bona debeant reddi re unde obueneriint neque quod a patre vel auo , aut superioribi is ascendentibus obuenisse
seriis respexerit , sed quod a linea descendentium cuius principium erat pater , & per quam bona erant e riuanda si relictis flijs decederet , ad
truncum & lineas ascendentium ordine turbato reddirent seorsum diligens soriis proximiores ascendentes , ita quod verbum. Noluer, ad disserentiam eundi per lineam descendentium possitum sit , & ibi. Los bieno intelligantur scilicet filii decedentis
abintestato de cuius successione ag batur. Et ibi. Alim O. scilicet, ad
lineam ascendentium ipsius filii quae
truncus & radi X eius est. eX. d. l. I. a.&. titulo. 6.partita. q. id est ad pro-Σimiores ascendentes ex linea. 1 tirum. id est bona i mobilia de quorum succelsione similes fori agunt cum immobilibus bonis pater succedat.' tiroq. id est, ad iam dirum lineam ascendentium , Ut sc nouiter interpretatis verbis legis in sero quem lex praesupponit reddire bona ad radicem omnia filii undecumque quinsita comprehendant, quasi lex evr se constitueret quod ubi ex foro receptum esset , bona filii decedentis abintestato exclusis patre reddire ad
ascendentes maternos vel e conuerse matre exclusa ad patinios consanguineos seruetur ea consuetudo. K Qui atquiidem sortis se intellectus quamuis, nimis crudelis videatur , & iniquum similem dicerent, ut quia parentes a legi
oportune libr. i. ct magis in specie Gmilis
48쪽
initis status reddens bona ad trunm maternum seu paternum Baldus consilio. 83. praemi tendum libro. s. Casaneus
in consilietudin. Burgi md . rubrica. 7. g. 6. glossa. Verbo. Ne succede potn. mu.aa I. a.&.ῖ. Non tammi est cur si a lege confirmatur de eius iustitia aut in histitia dubitetur, sed omnino seruandus sit, neque tan morbitans est quod Albericus de Rosatis, in tractatu Liu
iorum. I. parte.quaestione. clo.&.2. parta
quaestione. IIo. non didierit valere sim tutum quod pater dc mater includantur a successione fili3, quem refert C saneus in consuetudinibus Burgund. d.
3. Imo dc statuto Senensi cauetur quod mater excludatur a successione fili; dc
bona reddeant ad truncum paternum, ut refert Iason in. l. si quando. . fines. in fn.C. de inofficio. testament. Abbar, consilio. 7s. Volumi. r. Casaneus in.d. s. 6. numero. 8. Et in ciuitate Florentina usitatur eum matrem excludi a successione filiorum stantibus agnatis usque ad tertium gradum ut reseri Bart. in .l.2. . videndum. ad Tertulian. ubilate additio Alexandri. dc de validitate si lis statuti seu consuetudinis excludentis patrem seu matrem dc redeunbona ad consanguineos seu radiacem scripsit Casan euhin. d. rubrica.' . 6.ex principio dc per totum B nedictus, in capit.Rai nuntius vel . &
24 Est tamen similis serus,tanquam odiosus omnino restringendus ad locum dccasum tantum,in quo loquituri ex Bald.
in. c. t. in prin.numero.6. de successione
udi alion post Paul.in. l. sit is qui haeres de vulgari dc magis in specie Casa
jas de successabinaesta. c. lo. numeross.&-8. Ex quo primo deducitur non extendi ad bona sita ultra locum in quo
vsitam ut in simili statuto seu censuetudine excludenti ascendentes a secessi ne descendenti uir , Prebant Paul. ccnsi.
l .consilio. ia 6.viso saluto,ec in specie probant Casellus. hic.ver .el sit Dia medium dicens. ita filisse iudicatum Ioannis Rojas de succession. abla-
melius quam alibi tradditur a Mieres intractatu maioratus I. parte quaesti .38. ex numero. η I. cum aliII, dc numer.30.
χχ. dc 66. usque ad fin. quaest. 'Secundo, deducitur in eis tantum personis quas is serus inprimeret aut in quibus consuetudine obseruarum fi ret, debere stricte veri sicari dc ad alias non extendi ex doctrina Archidiaco. in . c. squis suadente. i7.q. . dicentis quods 1inuto cabetur matre non succedere filio tale. statutum tanqtiam odiosum non excluderet ipsam a successione filiae vel alterius personae ultra situm quod sequuntur Alexand.consilio.23 6. numeri - .libr. 6.Affictus in constitu. Neapol
plurima notatu digna in propositum adducit. Omnia tamen supradicta refringit a7Mieres in tractatu maioratur. q. parte. quaestione. I9. numero. I an bonis immobilibus datis in dotem marito extimatis ea stimatione quae faceret emptio an :vt in his licet a materea radice o uenerint non succedant consanguinei materni sed pater legitimus filii haeres. eo quod cum a dominio uxoris exierinide in mariti dominiit urserintextincta fuit qualitas bonoruit callu,Scesiecta suerunt bona diuersae coditionis, sicut quae exieriit de familia su de patrimonio quae priorem qualitatem amisie-C a runt
49쪽
re terinus an antiqvitus concurreret
cum patre tu successione fratris.
1 sed omnino apparentibus excludatur,contra iura Codicis, nempe.l. quis quis.authentica defuncto. C. ad Tertolian.quae habetur in authentica de haeredibus abantesta. venient. ς. igitur defianctus. Et idem de iure partitarum recep
ce et padre a Ia madre deuen heredar almen . quae clarissitne probant, quod stantibus fratribus utrinque con iunctis, parentes non in totum ad si ijdes dentis abintestato haereditatem sunt admittendi, sed in capita cum sit perstitibus defuncti statribus, quae iura quamuis per. l. praecedentem correcta viderentur dum ascendentes esscit lagi, tin os haeredes suorum descendentium tamen quia poterant ascendentes siccedere descendentibus. secundum gradus
praerrogatiuam concurrendo cum se
tribus deliincti visitim fuit conditor,bus huius legis necessarium esse id clarius constituere, scilicet quod non solum succederent secundum gradus praeorogatiuam sed quod nullus cum eis cona curreret,ex fiatribus superstitibus. Ex
qua l.sic intellecta constat non procedere hodie sententiam Salices,in authentica matri & auiae .C. quando mulieritu' tela: sficio dicentis fratrem cum matre in tutella concurrere, quia cu in haereditate. 3 non concurrat neque in tutella. ' Scio do a fortiori deciditur ea dubitatio quam V elloniis consit .aq.Casaneta sil 9. tradiderunt non in merito de iure con muni dubitantes an concursus fratri: ex uno tantum latere coniuncti ad-
miteretur cum patre, cuius dubitationis meminit Ccuarrub. in epith m. de succession. ab intesta.num. s. vers. i .& Olanus in antino i)s, numer. i o. in verb. us & hodie reijcitur per hanc. l. dum etiam concursum fratris utrinque coniuncti impugnat.
nam opinionem ascendentibus praesc- rebatur c secundum aliam cum eis cocurrebant hodie neutrum Obseruatur. num. I. pcr totam 'lusam.
O. -- pccnitentes testitimos. ergo non solum cum patre non concurrit frater defuncti sed neque cum auo aut pro 'avo quod de iure communi dubitatissimum erat,quia secundum unam opini nem Iacobi de vel loliis . in authentica de linrcaabini est venient. . si vero non solum,auus vel auia cu Dat tibiis desuncti non c5currebant sed in totu ab ipsis fratribus excludebatur, quam opini nem refert A cursius verb. proximis. in authentica defuncto. C. ad Terii l. ubi Bald. num. 9.eam sequitur & additio ad ipsum refert Paul.& Angei. qui filerunt eiusdem opinionis,quani etiam dicit u riorem Casaneus in consueti Burgund.
dedes. versi. sed aduerta. ubi risere Al Nand. consit. 8o. lib. I. de Iastan in .l de quibus columna. 6. delusi. . &iure te-ncntes eius opinionem secundum aliam qua diabant scribentesveriorem in capita fratres defunest cum auo ct pro auo admittebantur ex glos in. d. authentica. defuncto, verbo. prorimis,
quam sequuti fueriant, Bariol. Paul. ibalicet. & Corneus. ibi. Nicolaus
50쪽
de Vbald . de succes abi mesu. a. pari. quaestio. a. dc dicens comi r uncni Bald. iiiii a 68.volum. . quaen de iure communi sequitur Ccuarrub. in epitho. de succes nunt. S. ersi. I. Prior tamen Opinio Iacobi de vel louillo confirmabatur a iure partitarum μ. l. q. titui.
quae a stiperstitibus fratribus auurn &auiam excludit. Et secunda Parioli, & aliorum a lege. . titul. 6. libr. 3. fori ibi. E si aliuno non I ui me destos. quae extantibus ascendentibus fratres utrinque coniunctos excludit, quare in hac dubitatione licet per. l. precedentem, dum aueendentes facit legitimos haeredes su rum descendentium posset deduci excludi concursum ascendentium & transuerialium. tamen ut omnino reluceretur praedicta iurium & scribemium controuersia superuenit. l. nostra id curissime constituens.
interpretatio ad te X. in . l. 8. Tauri.
ae r sentatis admiratis quando con Dbrini inter se concurrunt eliganter per rotam glos Rati. d. dendi ad nostram. l. n m. a.
T O, sobrinos con sis tias. illam vulgai Grem licet arduam controuersam qua inter Monem dc Acutilam viros egre-
gi s agitatam legii rus, decidunt verba nostrae legis scilicet, an consi brini inter se admiramur in capita eΣclusa ri pressentatione ad patrui abini sato deccdon-t s hereditatem vcl in stirpem reprcscnt,ndo personam patris eorum de qua latifuri Tiraquilae e rctractu. . i. glosi a. per totam & ex nc stratibus Gc incet
nouissime di. bene Matienςo in. l.s.titui. 8. libr.3.nc uae Re pii glosi. nume. IS. cum alias, dc iustissime confidinando veriorem sententiam Aetonis clare consiluit, non admiti rcprcssentatacinem , in successione transuersalium , cum age
rent consobrini inter se de succedendo, sed quando ad haereditatem patrui defuncti abinteitato cum patruis vellent
concurrere ut conflati ibi. Los ροιν nis Gn los nos. quod eX ea ratione procedit , quia quando consobrini cum patruis admitti volunt si non repres ei tarent non succederent, sed a patruis excluderentur ut a proximiorisus in gradu, respectu patrui deiuncti. Vnde ne serent exclusi priuil gio singulari ex quadam benignitate inducto,
iura authenticorum corii uerunt,quod gradum patris representarent &. respo
proximitatis ad succedendum haberent quem superilites patrui habebant, ita quod in stirpem admirerentur.authentica post fratres. C. de legitimaueres. LI. titui. i pari. 6. dcclarius per nosti ami cum igitur quando irater se concurrunt non sit necessaria representatio, ad se cedendum patruo defuncto cum nullus alio excludatur sed omnes sint inaequali gradu non procedit priuilegium in praedicto casu concesium sed in capita & non in stirpem cinnes aequaliter admatterentur . Se cundum regulam antea de iura