De ossium necrosi : theses quas, Deo favente, in saluberrimâ Facultate Parisiensi, praesentibus competitionis judicibus, publicis disputationibus subjectas tueri conabitur, die martis octodecimo 1827

발행: 1827년

분량: 22페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

COMPETITIO AD AGGREGATIONEM

DE OSSIUM NECROSI.

Quas, Deo favente, in saluberrima Facultate Ρarisieissi, praesentibus competitionis judicibus, publicis disputationibus subjectas tueri conabitur, die martis octodecimo I 827, LECORCHE COLOMBE pRANCiscus-MARIA , D. M. Ρ.,

PRIVA TUS IN ARTE OBSTETRICIA PROFESSOR , ETC.

PARISIIS,

5쪽

DE OSSIUM NECROM.

Inter omnes ossium assectiones, recentiorum sane temporum pathologicis maxime spectata fuit necrosis. Illa tot et tanta quibus stipata apparet phaenomena, vehementes naturae illius invasionibus

subvenientis conatus attentionem Omnium moVerunt, atque ex

plicandis illius causis elucubrationes per multa experimentaque decurrerunt; quibus maximum quidem additum pondus, exiguum

vero ad iam opimam recensendam materiam Concessum tempus

alia insuper adjicere vetat. Ariamen, etsi eminentissimis scriptis Monro, Wideman, experimentisque Troia, Duhamel, etc., nec non complures inter recentiores chirurgi prosessoresque doctissimi materiam mere illustraverunt , sunt de quibus non nihil adhuc dissentiant patho

logici.

Hac collecta observationum silva , nonnullisque propriis, quam maxime potuimus, additis, necroseos historiam describere aggredimur, et quae sint illius causae , quae comitantia subsequentiaque phaenomena, quibusque medelis curanda sit. Et sane, ad gravis adeo operae ComPlementum sorSitan non supervacuum fuisset, si quid de ossis anatomia, de caIcari illius substantia geminisque membranis, et de earum proprietatibus et origine tetigissemus ; sed nos illa, quam adeo alte scrutati sunt mar-ieriam Bichat, Mechel, Fre derio, Be clard, et . , longe ultra propositam quaestionem tempusque concessum produXisSet. NEC ROSI, quae VOX X graeco Nεκροω , mortifico decurrit, designatur osset texti mortificatio.

6쪽

Hano quidem assectionem veteres cognoverunt : sphacetismum

Hippocrates, Celsius gangraenam , sedetis siderationeta , Echen-hacli mortificationem vocant. Mira etiam sagacitate Ruish, Cheseiden , Morand observavere pauca Albucasis. Cui primus Louis necroseos nomen indixit; hac autem designatione, ossis, in universa altitudine, longiori vero nitrio rive extensione, mortem indicabat. At recentius Wid mann , David observationibus, Duhanael, Troja frequentibus experimentis, naturam hujus morbii, sormationem regenerationemque Ossium vulgo comitantem maximo lumine perfuderunt. Nunc per nec rosint intelligitur mors ossium, in majori minorive altitudine pro

Natura. Haec assectio diu habita est tanquam cariet quaedam species, quae caries sicca .dicta est. At collata carie cum partium mollium ulceribus, neCrosique Cum Sphacelo et gangraena, Moni Oplane explicavit quantum esset inter duas illas assectiones diserimen. Eamdem et Widmanu comparationem instituit : u Nunc D vero, inquit, sicuti ossa inflammatione et suppuratione laedi, sic etiam veluti carues gangraena vel spha celo corripi possunt Haec ingeniosa Collutio comparatioque, non modo in Omnibussere relationibus Convenit, at non mihi, praelibat de propria indole naturaque ipsa assectionum illarum osset textus, quae, ut existimat

id man, nihil aliud sunt nisi varii inflammationis gradus. L enim pro violentia qua Sese explicat, Pro assecti textus vitalit 's, fit in

ossibus caries aut nec rosis in mollioribus partibus. phlegmon auteSChara. Inter phe non ena quae assectiones illas comi 'ri 40lent, omnia reperiuntur inflammationi Propria.

os sane juvaret ideas illas majori extensione pro lucere, alque in cari ei explicatione symptomata , progressus , finem inflammationis Sequi: quae quidem singulatim spectata nos longius digredi cogerent riarSus vero usurpare in animo. est, quuIn de mechel naturaliter ex istis considerationibus decurrente dicendum erit

7쪽

Necrosim Ergo cum carie nullo modo confundere licet, et sicut nonnulli recentiores tanquam unam camdemque assectionem considerare; etenim ita consonderetur anthrax cum Phlegmone , pars mortua cum parte illa in qua tantummodo vila alteratur atque pervertitur. Inter has ambas alterationes insigne discrimen instituit

ille summus practicus Dei pecti si Chirurgio Priatique aut in Cario

textus osseus fit mollion vivit, Mantum, perturbatur ossificatio ;sed in nocrosi os ut durius, Nitaque ex textu recedit. siu 1l nS'a ruellement poliat de Decrose sans carie , M inquit peritissimus chirurgus Cloquet, re i raison potir laquelles on a si fouventn conssin tu ensemble sies de ux mala lies. Lorsqu'en esset une par B tie est privee de la vie, esse est 1solee des parties demeu rees sainesn Par une veritable ulceration , une destruction partiello de celle-B ci; ii setablit unire elles une ruini ire de demareation plus oun molns large uia 111oyen de laquelle elles so separent. Cette alte - γγ ration dia tissu osseux est toute semblabi a celle qui a lieu dansn Ies parties molles pour la separation des escari eS gang 'e

omnia necrosi assiciuntur ossa, at praesertim compacta, minus spongiosa : frequentius in dia physi longiorum ossium et in planis reperitur. Huie vero morbo maxime obnoxia femur, humerus , radius cubitusque , clavis, maxilla inferior: in superiore etiam maxilla et in scapulo observata est Ribbes, Dictionnairo des sciencess medicales , artiCle Necroso , in coxis Vid man) in uni

versis ossiculis, in cucullis, Samuel Cooper) necnon similia

exempla collegerunt Astriae et Henri. Haec assectio sub omni Coelo , in utroque sexu, in omnibus vitae temporibus conditionibusque deprehenditur; cui nec obstare aut favere valet hominum natura sive praedispositio; magis tamen obnoxii iuvenes 17'' et 18'' annum agentes, magis

etiam qui caeli patiuntur intemperiem , ictibus objiciuntur , et

graves exercent labores.

8쪽

Causae ossicientes majori minorive physicas vitalesque ossium

tegentiumve membranarum proprietates viciant et corrumpunt. Gemino sub aspectu considerantur , externae Scilicet et internae. Ese Sunt externin Causae necrosesi: scilicet magis minusve gravis compressio, fracturae, Ustiones, congelatio, commotio, denudatio ossium, sive membranarum quibus obducuntur laesio , ab cessus , proximarum partium inflammationes, topicorum, acidorum , aromaticorum Causticorumve aut alcatinorum.

Intemo quarum non parisacilitate modcs agendi percipitur, snut venereum , SCrOPliuiosum , SCOrbuticum , Psoricum virus, her-pe. is aut psoricae asseclionis repercussio, haemorrhagiae , phlebotomise , exutorii, menstrualis aut haemorrhoidalis fluxus repressio. Quin imo visa est tanquam criticum Phaenomenon in variola et quibusdam aliis morbis supervenire.

Hae causae ne rosim determinant, I '. modo externae ossium Iaminae, I '. modo laminae internae, S'. nunc, Corporis ossium in variabili extensione et spissitudine illaesis circumcingentibus periosteis 4'. causae hujus actione absumi etiam possunt os et gemina periostea, nocrosis quae in his diversis circumstantiis producitur, maximi momenti phaenomena exhibet, in Variis ossium generibus Varia, et quae singulatim spectari debent.

9쪽

ΝECROSIS LONGIORUM OSSIUM.

Nec sis laminiae externoesios Periostealis quae adhuc in superficialem et altam diMiditur.

Illa supradictis causis determinatur et, ut saepissime, laesionibus exterioribus. Si levis fuerit contusio , brevique tempore fuerit detecta ossis peripheria, . pleruinquebrevi tempore sit cicatrixosque remanet integrum. Ut vero ObservaVit Tenon, oritur quaedam superficialis admodum et sere insensibilis exsoliatio, quae tamen facile dignoscitur rugoso aspectu quem exibet ubi retegitur illa superficies : osseae autem. exsoliatae paries sine dubio absor- heri debent. Si contra altius pervenerit causa deletrix , altior ossis lamina necrosi invaditur. Tumescunt proximae carnes,let flacicidae fiunt, nec

mutato primum Cutis Colore. Hanc non CircumScriptam tumefactionem, quae necrosim extensione multum excedit, dolor insequitur nec non magis minusye intensa rapidaque inflammatoria symptomata , per noctem creScentia , Si Causa. Sit morbo Venereum via rus aut rhumatismus, etc. Cutis demum inflammatur, fit abcessus,

pluribusque aperturis pus disiluit nonnunquam sanguinolentum, subnigrum, scelidum, alias albicans inodorumque. Ipsa tamen limites ponit sanas inter mortuasque partes natura et magis minusve prosundo sulco vitiatum fragmentum circumcluditur. Cuius, ubi elegitur aperturis fistulosis, aut denudatione vel extensione plagae, Corrumpitur color; etenim siccatum prius albescit, inde flavescit, modo fit cinereum et quasi nigrans proemilientius fieri videtur, nec nisi obtusum sonum , stylo percussum reddit. Oritur

10쪽

magis minusve abundans suppuratio inter illud fragmentum sanasque Paries, Ubi plurimae consurgunt gemmae, dum illud mobiles a Ctum Separatur, forasque erumpit per fistulosas aperturas; illius loco est cicatrix depressa quae orta ex Carnosis gemmis eadem exhibet phoenomena quae in mollibus partibus tam egregie descripsit celeberrimus Bichat nai. 'ston. Si os nec rosi totum inficiatur, si perierit portosteum exterius, Si Vedeletrici causa, sive inflammatoriis ex ea ortis accidentibus, eadem sere sunt symptomata, sitque intenSita pro nec roseos extensione, abundans emicat suppuratio sedi fistulosas' liperturia ' u Chmndantn lo periosio' interno , la inumbrano'm'ediillaire so gonflei; s'ens flammo 's'epaissilites lanies le ollulonises, 'devhnues plus epaisses,

parte , et qui ara depose magi senisui kJa' face internodia periosion dans les Cas analogues. Presque aussi tot on observe des politis D rousios itans .ette notivellet subsilriine' ad Heron te a ita inoibrano,, Gellia Iairo'; et ino tot apros dotismn duo a Fe mite dorniere par, a coulour ot' fa consistas co , olito ne Arnio pris rivoe elle qu'unν, Corps opaque, blanchatre, holhog o, d,ns risais,hur Huquel, o devel Oppo Ia structore' osseuso qui prend la placo du cylindron necrose , qui se 'delache essu appo an dehors Hi travers rianen des Ouvertures dos paritos 'niol est 1, Myci Sic tuti in eo indit doctissimus ille 'professo in hoc Phoenbmeno hac rogenei titione orta ex membrana medullari os reseoducitur: 'Ea sunt symptomata et progressus, is est finis nec roseos quam extermati diximus.

SEARCH

MENU NAVIGATION