장음표시 사용
631쪽
Tit. XL. De verbor . significat. 619
Ioseph non cognouit Mariam , donee peperit stium suum perimogenitum. Ex hoc quidam loco peruersissim h suspicantur de alios filios habuisse Mariam, dicentes primogenitum : cum primogenitus non debeat dici , nisi qui habeat fratres , cum hiemos diuinarum sit Scripturarum , ut primogenitum non eum vocent, quem fratres sequantur ue sed eum , qui primo natus sit.
N O T AE. ia de cap. . a iis M. Priora illa .eiba , Ioseph non t donec 'peiis filiciis futi piimogenitam, a T Neodem. J Ita etiam legitur in prima mile- sunt D. Matis ei; eaetera veto D Hieron γ mi expol ctione , 5 έbe iis p. . idest D. Hieronymus nentis verbum illud Primogenisti .
INtelligentia dictorum ex causis est assumenda dicendi , quia non sermoni res, sed
a T et Irarius. J Ita etiam legitur in ptima collem uione fib hoe ii . cap. s. sane ius Hilarius Putatii ensis Episcopus floruit per annos s s s. &quamuis iam prouectae a talis baptietatus Lusset, tamen breui in ecclosiastiea doctrina ita pio secit, ut Doctot' laximus , 5e ecclesiae Catholicae e lumna mei illi habitus sit. Scripsit varia opera, quae reseit Bella rotinus a. Script . Ecet sau. d.an. n. 33 α scripsit de Ti initate, ubi reperiuntur verba in praesenti . Raymungo irati seripta, quae vi facilius intelligant ut . alii tis repetenda sint Ait liuam iis : Sequiamin rigo is e in ir, eligim , er impia, ad O ius irationes, ipsa utas ritimisam δἰ lorum ais hares, oe isti ea mqtie eo ipso , destis quaeritis, ahδεον tractabinum . nhn ausae rim tibi vitam impe istam , O mare imbi, naiam, quasdam te, ba tim eris inciari mes, fur, actio eisiam causis, e prores. Intelligentia enim dictorium ex ea, stimis a d cena e quia nιn fomoni res, ita rei sse mo fuistius. Quae ultima verba compilauit Raymundus in pras ii, quia canones pio pii a habent vel tum lignificationem , qtiam ex causi, ipsi, , & rebia, depromo ; ideo non tam proprietas, quam sensu, plerumque attendunt. Exem pia extant in cap. s. - a. de apparar. cf. ea si ιου , δι st Gal. cap. au ntiam , Δ ά . imis. Quod de iure civili pletumque admittitur .s qui dem tuendae voluntatis gratia, ut captio omnis vitetur, verba ipsa eo nita propriam signas eationem accipiuntur, ut in i. ex contacto i3. g. nnianus , . iocari , ι. i 3. 1 de excusat. Duor. Pluta de ambiguo sermone et tigesserunt Petrus Fabet,
Nihil obstat narrandi diuersitas , ubi eadem dicuntur , maxim E ctim quisque Euangelistarum eo ordine credat se dicere, quo Deus voluit.
N O T AE eollectione justuc iit. cap. 6. ubi notat Ant. Aug. a T verba hie solon transeripta stille ea D. Angustinoa N IIviti ium. J ita etiam legitur in prima de consosti Eacingitis. lib. r. cap. 3 as.
Gregorius. AD explendum affectum meum , fateor, lingua non susticit: sed quidquid de vo
bis sentio, vcster vobis melius affectus dicit. Quibusdam vero vos aduersitatibus laborare audiui. Sed non hac de re valde contristor, quia plerumque nauis, lux pcruenire ad altas pelagi tempestat cs per prosperitatem poterat, in ipj nauigationis initio vento aduersante repellitur, sed ad portum repulsa reuocatur. Propturea si proli-
632쪽
xam epistolam ad interpretandum accipere sortiae contigerit, rogo non verbUm ex verbo, sed sensum ex sensu transferre : quia plerumque dum proprietas verborum
attenditur, sensus veritatis amittitur. N O T X. lectione hoetis. cap. . de tepetitur textus hic, integento epistolarum D.Gte iij , tis. i. p .as. o Ruse . J lia etiam legit ut in prima eol- ea quo illum itanscribo.
QVamuis omnes, qui praesunt , praepositi rite vocentur ι usus tamen obtinuit, eos vocari praepositos, qui quandam prioratus curam super alios gerunt.
N OT AE. tus hic lib. io. o esu. D. Isidori, de hane etymologiam praepoliti , atque eius ossicium , dea TS a. m. J lia etiam legi ut in prima colle- dignitatem illustraul ira cap. i. de arare, ο ρ letione , si hae ta. cap. 8. & repetitui tex- tu.
Forus exercendarum litium locus, fando dictus. Qui locus & Prorostra vocatur ideo, quod ex bello Punico captis nauibus Carthaginensium rostra ablata sunt,& in foro Romano praefixa, ut essent huius insgne victorix. Constat autem sorias causa , lege , dc iudice . Causa vocatur a casu, quo euenit. Est enim materia, de origo negotij , necdum discussionis examine patefacta , quae dum proponitur , causa est , dum discutitur, iudicium I dum finitur, iustitia. Vocatur autem iudicium , quasi iurisdictio ι oc iustitia , quasi iuris status. Iudicium autem prilis
inquisitio vocabatur. Vnae Sc actores iudiciorum, praepositos, quaestores, vel quae sitores vocamus. Negotium multa significat, modo actum rei alicuius, cui contra rium est otium a modo actionem causae , quod est' iurgium litis, Sc dictum est negotium, quasi nec otium , idest sine otio. Negotium autem in causis, negotiatio in commerciis dicitur, ubi aliquid datur, ut maiora lucrentur. Iurgium dictum , quasi iuris garriuna, eo quod ij, qui causam dicunt, iure disceptent. ' Lis a contentione limitis prius nomen sumpsit. De quo Virgilius: Limes crat positus, litem ut discerneret agri. Causa aut argumento , aut probati Onc constat. Argumentum nunquam testibus, nunquam tabulis dat probationem , sed sola inuestigatione inuenit veritatem e unde& dictum argumentum, idest argutum inuentum. Probatio autem testibus , 5e fide tabulatum constat. In omni autem iudicio sex personae quaeruntur. ludcx , accusator , reus, & tres testes. Iudex dictus,quasi ius dicens populo, siue quod iure disceptet. Iure autem disceptare est iuste iudicare. Non est autem iudex , si non est in eo iustitia. Accusator vocatur, quasi ad causator, quia ad causam vocat cum , quem appcllata Rcusa re, quae petitur, nuncupatur ; quia quamuis sceleris conscius non sit, reus tamen dicitur quamdiu in iudicio pro ret aliqua petitur. Testes antiquitus su istites dicebantur, eo quod super statum causae proscrcbantur. Nunc parte ablata nominis, testes vocantur. Testis autem consideratur conditione, natura . dc vita. Conditione , si liber, non seruus: nam saepe scruus metu dominantis testimonium supprimit veritatis. Natura, si vir, non foemina. Nam varium & mutabile semper scemina. Vita , si innocens, dc integer actu. Nam ii vita bona defuerit, fide carebit ; non enim potest iustitia cum scelerato habere societatem. Duo sunt autem genera testium , aut dicendo id, quod viderunt i aut proserendo id, quod audierunt. Duobus autem modis testes delinquunt, cum aut falsa promunt, aut vera flentio obtegunt.
a TSta u. J Iia legitur in prima eollectione,
633쪽
Tit. XL. De Verbor. Iagnificat. 62 I
vereres forum a reo. Lucilius sis. 3. Romanis lauti fiditis olim ornatus ι-onis. Probant Phili p. st deus ad porri . cap. i. Gibal imis denegat. tom. i. Ll. 1. Op. D aret. . inde solenses di euntiit , qui in solo vellantur. Vitruvius M. 6 e p. 8.ibit Foren cisa rem , ct ab semiis elerantis 'asti fibra ad ἐ-Mntus excipiendos. Et controuersiae ipsae , quae ibi dis optantur. solenses appellantur. v vi pertus lib. Letha Doris Ires. 4. Nempe τι ρε tim compeιὰ -- Apas , d e inso amriam triris, nora solum claruerant 'na ct metro, voti frenses conroetiosas actis O dii et Mia. mentis deprehensas experiebam, foramisti uni stata. Notauit Bosquetus au Arioc.Iutis.1. eris. Cf.
e Liuitatim. J vitias aeceptiones iudiei j addi xerunt Abbas , Ripa .& alij repetentes ad tubibsam supra d. ividi . Marant. de ordine AHic. I. pari. di . 1 . D. Perer in in P. t h. I .lis. 3 . ordia. Scaeciari tau elis. i cap. i . m. D priscin. Caluinus, & alii Lexieographi eris. Dulcium. Communiter accipit ut pro litigantium conficiu de forensium dileeptantium e eitamine , ut probat Cuiae. M titiora δε itiae. Explieant Abbas in prasenti, n. i. Decius latina t. m. s. Ripa num so solus vi Asaia lib.
q. A. nam. I. Soccia a. lib. a. eap. I. a num. a. a qua
etymologia non mulidis diserepat alia Cuiae ii is supra, ut iudicium dieatur quasi iurisdictio i cui L. uete videtur Mareus vallo ιλ d. ι t- dum iudieium , iure 3e dicendo deriuat, ut proseis
d Duiam. J Fessus ait: Iurgitiis linis amis os, u
trasentibus u. imo quoi contreetiosa es, i nautas stimere itisen in . Notauit D. Gaicias , Marsa in no ris A DI Arum, in praesenti.
PActum dicitur inter partes ex pace conueniens scriptura legibus aut moribus pro bata. Dicitur pactum quasi ex pace factum.
gruam esse probat Fornelius lib. νο.θ Miu. e. 4.a , D m. J Ita etiam legitur in presina collectione, si ab ea expungatur mentio seripturae,quae non tam Isib hoc illa. 1 1. & tepetitui textus hie ad stibilantiam pacti, qose ad probationem petitis et mola. 2 . N praesentem etymologiam exposui in net, Ilaestim a7. cam proponas a i .c.Apiasis.
Idem in eodem. IVs dictum est a iuste possidendo ; hoc enim iure possidetur, quod iustE: hoc iust E,
quod bene: quod autem male possidetur, alienum est : male autem possidet, qui . vel suis malE utitur, vel aliena praesumit.
N O T AE. tum et riuologiam hane desumpssse ex D. Augustino relato a Graiiano in cap. ri . t Qquast . . Latεa TDem. J Ita etiam legitur in ptima eollectione, tuti, et1m logiam 'illustriui in principio Appara-1μ hoe tis. cap. i a. se tepetii ut textus hio diei. tus ad hae commentaria. lib. et motu. cap. as. videturque sanctum Docto-
' Paschalis Papa Il. Canonicis S. Martini.
CAusa Carpen. plebis , dcc. Et infra : Caeterum b primitiae, decimae, . oblationes
in solis Ecclesiarum bonis praecipue numerantur : oblationes ver b dicimus quaecunque de propriis, & in licitis rebus Ecclesiae a e fidelibus offeruntur. Quicunque igitur eas per manum, vel f potestatem obtinet saecularem, proculdubio contra Domini,ci contra Sanctorum Patrum nititur institutiones , quin imm5 dc qui accepit, & qui tradit, raptor, A sacrilegus iudicatur. NOTAE.
634쪽
a π Ashas . lia etiam legit ut in ptima colle
ctione . 65 53e iii. e. s. Paselialis Il. antea Renatus, vel Rarnelius dictas . Blea anus patria,
monachus B nedictinus, ereatus suit Potiti sex anno ios . sci ipsi vatias epistolas, inter quas sol. sin extat praesens te, tui 3 sed cum illis careamus, integiam teddite non possumus.
e Oblation . J Oblatio est quaedam donatio
bonorum tempotalium facta Deo, vel Ecelesae, cap.qui oblationes, cap.clerici a 3 q. i. de sicut omne, quod hominibus donat ut diei tui donatio ita quod Deo offert ut, appellatur oblatio. si initium oblationum repetamus , constat in lege veteri earu in pReceptum exl tisse Edio . e. 1 3. tersis. ibi: Non
Vparebis into pectu meo iactiu . Numerorum cop.6.
praeceptum tepetitum sit in lege gratiae, disputati tanterpretes id assimant Aetor i. n i .mo ala s. .
cap. 17. plures relati a Leandro in aecept. eces . tract. 6AU. io . . . Mouent ut ex textu in cap. omnis
christian d. e. Hν. d. . i. ubi te petuntiat ipsa verba Exodi stipi, telata. Deinde fauet eis textus in
eprater, I x.d s. ubi eadem formula verborum re .sertur praee tum de de eimis plimitiis, fle oblationibus. Ergo se ut deeimae . re primitiae sunt sub praecepto Eeeles x, ita de oblationes. Faciunt etiam
Christans rara o intonina est eti, mendam. sed eoniatraria sementia verior est . videlicet non dati prae .eeptum in Eeelesia de oblationibus : quae expres, e probatur in Concit. Cabilon. sub Carolo, cap. 16. ibi: Anima, disti Zm inquiore sacerdos, non lacria triona ribet ; otioniam eles au νυ fui tanaas mis
u. I. Deinde quia de ratione oblationis est ut sat sponte. iuxta illud Exodi c. as. Ab omni ho ne, effert thronos, accipieris eas. Deinde quia nullum sat praeceptum in iure de similibus oblationibu,.sed tant sim monitio ut in canonibus pro eontratia
sententia adductis, de in Concilio Moguntino sub Carolo eo. . Oblationem, o pacem in Ecelsa D. cere Agito admoriatur poparus Chrisianus, quia ipsa Graii, Ini . ct f h magnum es remediam an martim.
Quare hane sententiam probarunt Dahomas a. a. M amr. i. Couar. lib. I .var ap. t .a 3. alij relati , Leandio iut in. δε oblat. Eo. o. q. . sunt tamen
casus, in quibus adhue fideles tenentur ad oblati Des faetendas. Primus est si consuetudo adsit, ut adest in quibusdam regionibus ; talis enim consuetudo omnino est siluanda, coad Apostolicam nia e probat late Leander dili proxime, q. 8. se crandus est . quando quis ex voto proprio aut iussu
folim D. Matiscon . can. . probant Haaephi litis ad
vi amsancti Benedicti e. 13. Albaspitieus ita. ras . . cap. . Mendor a tab. r. io Ga ber. V. s s. Et es ira tempore Quadragesimae in Ecclesia Orientali ian- id in sabbatho, re Dominico Missae sacrificium on. serie liceret, ideo in canone η'. synodi Laodie. prohibentur oblationes seri aliis diebus , quarusabbatho. N Dominico. Oblationes autem panis, vini, aliaruntque ritum , quae in peetes a se bant, non statim altari apponebamur, sed adducebamur ad loeum freeialitet deputatum, quem veteres ga Σoph1 laeton dicebant. Concit.Catthag. . .' a. c. rationes, 9 . dist. Possidius in otia D. Au ini,
e. r . ubi exquirebat Diaconus, an oblationes digna effetit, ut ab Ecclesia ieciperent ut a de tunc in peelesia Latina saetis altaribus apro nebantur; in Graea velo antequam ad altare deicitentur, in aliam in oti ponebantur , suam propolationem ariollabant. Germanus in suo. ecclesia .lom. 1. Itioth. territim Par me de eum sacerdos osserebat. de benedi ecbat .ea, benedictiones simul offerebat, Se recitabat nomina eorum, tam vivorum, quam mortuorum , qui oblationes faciebant, aut pro quibus sebant. vi probaui in ea non e is. Coneilii illibet. Etiam illi, pilotibiis taeulis fideles ex oblationibus propriis panis .de vini communicabant, ire inde in benebant de aliena oblatione comae uia cate.
Vnde D. Cue pilanus epist. io. inerepat cuiusdam diuitis patetimoniam, qui nihil offitens de oblationibus pauperum communieabat, his verbis : Loeti
pha , ct diuti Dominicum celebrare te creais,qui coria isonara omnino non die spiri .ri in Dominico . o Aio dictis, qui pa tem de fac scio, quia pavo oliu- iis, simia. D. Augustinus fermene Ii s. ibi: μι feri j a Li horeo tuom, , s cie aliena obriari Θ .mmunicant, plura de his oblationibus eoi gessi iticanone 18.Conei iij illiberit. d με, limiti. Quaedam enim res csserri, aut in altari poni olim propter earum superstitio nem prohibebantur, de in canone 3. Applio lotum,
dum prohibet ut Episcopis, de presbyteiis in facti
scio offerre iret, aut lae , statim aiunt Apostoli:
P li istim non o aliua iapiam acimo ure auariare , Fam otiam in candela tim, O inci, stim OL Iarioni, tempore.Excipiuntur tamen canone sequenti oblationes nouatum spicatum , de vitae recenti . ut benedicerentur ; mos enim vetus fuit Eeelesiaevuam maturam, e sabas benedicete ex institutione
Entiet iani potitis cis ut constat ex pontis eati Damas. Coneil. Catthag. 3. can. 3. 6. synodus Trul. cari. 18. ibit primitia tua, ct sitim si os antur iuatia i bre Διὸ a sapectiliami perad Itis e. Consuetudiuem hane Graecorum .de formam ipsu, benedictionis reseruiit, atque illustiani Lemaisti edes,, , Melestis. i .de dri is, e. i 3. Menardus in ne is ad Luer sacriam.D. Gregori obi. i . Etiam in Eceles a Olientali mos inoleuit, ut diebus, in qoibus saeta mysteria pro insantibus offerebantur, licti et mel. E. lae ad altare deserte. de benedicere. synodus 6. in Trullo cari s 7.ad quem morem respexerunt Pa-
635쪽
Tit. XL. De verbor . significat. 623
tres in Coneilio Cartha g. sub Honorio, & Theo- δ.ev. 18. Conta, Inseν. Nee etiam excommunie dosio , p. o. ibi r Primitia an em m ilia, o lactis ti D.Clernens id. 3 .consit.cap.8 de lib. . cap.6. Necs G mos es in esse muν - ά . consti tram au inf-- etiam eiu , , qui a sacerdote aliqua censura ligatustium mysteriam. In eadem etiam synodo can. 99. suerit. synodus Ni nacare. 2 .in editione Pisana, damnat ut qiuidam Armenorum consuetudo, sole ibit utilaumqtie joriis a fateras e rigaria. , qua aisbant enim Armeni gillectarum peeudum membra calumnia passim si, non .s ab eo accipienda allatis. in templum inserte, & eotam sacris altaribus rat- Item nee eius qui sibi mortem conscivit. Conei l. tem vitieuique distribuere. Verba lixe sunt: His Altissi odorense On i .ibi: Quia que propria se quoque in Armeno m ν uiane feri diaicimus , quod Itimare in is viam ia iam is, cclo ibat me si spem
quidam intus in Deriis aliaristis cinnitim membra eo- ῶν ι, ais is a b re recipitauerit, Me qua ibet occas quenus, si a os iam faerea tibus. ta . . a s L m dol tinia se in ri ιν idoli, so iam ab ara non bu nreae quocirca Messam immae, Ata fer χιιι rati amur. Conei l. Brachar. i. ian. 3 . Nec etiam svitiimus , num licere sacerdoti separaria ea tam mulieris , quae menstrua patitui. Concit. Moguia membra erint stis acci νι, sa iis sim comem , t in. eap. 6. Omnium enim istoriun oblationes non
sis offer ii visa fuerim , em ocii Alarione facia recipiuntur , quia ut ait Cicero . s. a. de ligiluti ι lesiam. donis impij ne placare audeant Deos. .
. e Ad libis. J plures enim sint Christiani, f P sin m.4 Oblatione, enim fidelium K. F.
quorum oblationes non reeipit Ecclesia. Conei l. tὸ facta, in Ecclesia olim Episcopus tecipiebat. Lateian. sub Aloandio li L cap. 21. ibit VIu Symmachus Pontis et in i, synodo Romana , ibi: ν maru esertim oblat anem ne quis aec piat, θω - Obra ian , sitium a nemine perii piantur a θωιem acceperit, reddoe compellatur. Et e. 3. A fori . cons. Uti, O tantari D scopi, in ιωμι aenos urit Conei l. Trogeian. can. 7. Gene alio paveres diri e . parochia, s pessare. Et captan cam Eoi s . s.
urtium, aiat opprimentitim silariones non recipiaris . q. r. Coneil. Aurelian. 3. n. s. ibi: Si qua oblationes
Et cap. lasiones, 'o. . . ubi reiiciuntiat oblatim tin quili bes Fibus, a qu/to pinari bas cor ara stiriimnes fratrum duli dentium. Etiam non admittuntur Aastidis is Hai a sitis eo uritia, ad poti rem Et foblationes liaet et leo tum , c.excom unicamus i 3 .ri copi Maiiamin. Plura Antonius Aug. in epit. lib. I s. aere te. raptorum retum Ecelesiae. cap. a.ue Optopia tis. ai. Et post diuisionem parochiatum ad pi lim, ubi notaui nee eorum,qui presbyterum in is prium parochum oblationes. spectant. Srnodus stamento filiis suis tutorem inseripserunt. D. Cy- Bituricensis 1 e i. ρν si uri obrari e tellu-ptianus v s. 27. Nee eorum, qui neglecto pieta- naria, pu e s aes marivis olfe uritin . ι PAEM 'Fνiatis osseio filios suos exheredarunt, e nr i 7. q. . sea ha aut. Et es. Λ sacerdotes, c.farissa tim lo.
D. Augustinus et . r. ibi: ne rear me scipere ob- q. l. Leander dicta disp. d. obriarionibus. q. 9. Laiei lationes sanas, oblationes sanctas A /m i se .eio eas aeeipientes grauiter puniuntur in Conei- cisti Aia βο , o mo lena Gm exhin dat .s iati et, lio Romano sub Calietto . cap. 34. ibi: Sanam
modo ergo Ilio fas toti te habeat param, etiitis an . e M smis , O R. a rana simo altari Mari Petri, ora haerea tarem. Idem D.Augustinus epistola is . s. Saluisset, , ct Sancta Mariae Rotunda , acit de adiis militet fatetur se non admitiise oblationen eius qui , Ecelsarum adtaristis, e crucibus aiaι is aufeis. contra immunitatem ere lesiasticam aliquem ex Ee. peristia interditimus , I puma anathematis prosis elesa abstulerit, ibi: Oblinio domuis tri a clerieis ne s vij. Et cap.perum s 1 6.quabi. T. Carea eteligiosos, scipiarum Tandem impiorum oblationes ab Ee- an videlicit oblationes in suis monastet iis factas clesia reiiciuntur, c.non es putanda a. q. i. cap. -- re ipere possint, non consentiunt interpretes. Etror II. q. . Petrus Diamianus epist. 36. ibi: Enim has ad parochos spectate , docuerunt Triillench. vero dona ab Aiquis fusi is pia aliis is, qhiam ii 3 .in Decal. p. 3 . m. i 3. Aroi tom. I .i it 2 b. a. propriam animam ea tantis Avia,e fida,/. Nee eap. 1 ., sed contraria sententia verior est , piet, etiam oblatio admittitur eius , qui non eommuniis torque expressὸ D eq. ..is stam monach. v. nimis, eat, can. 23. Concit. Id ei .imit se scopum plaeti G custas Prasis. & variis priuilegii, id sit heo, qui non comm kat, munera incipe / non ci rie. omnibus religionibus eoncessum sui ite probat Nee illius,qui poenitentiam solennem saetisv de Leander ibi supra , quast. Io. Excblatior ibus ta-
viso i 2.3 2. ibi: Secundo too anno aut/fονὸι Ecele- meri factis occasione sutietis, quartam partem pa- se e commmione mameam: tritio loro anΜs Eeel - toelio debeti iam probaui in cap. a. de sepia tirisam ne in ediamur, ct in re d. vi , ad tini sM Vnde patet tecte in praesenti doctri oblationes, os arione. Et capisos γοι, δε cons e r. a M. . Con- in Eeclesia factas non polli pet Potestatem saee cil. Ancyra n. can. . illet densi e . y. plata dedi in latem v sut pati.
debeat obseruati: praesertim cum quidam inter vigiliam , dc festum velint diem interponere. Nos itaque tibi duximus respondendum, quod Sacerdos uno praesente clerico, α etiam solus infirmum vngere potest.
636쪽
I. a ' LMana o III. J lta etiam legitur in stima
Aeollectione, ab hoc sit. cap. 9. & post Concilium Latetati p. so.c. M. nulli bi tamen exprimit ut eui Praelato rescribat Pontifex. Concitis addidit carnsteis usopo, cui assentire videtur Antonius Augustinus ira praesenti, qui eae lib. i R I sit ipsin, Pontificis citat textum hune Lib. 27. A. 4s Pon istit. i. cap. g. Dedicetes Carnot. non nulla adduxi in cap. i i. cie estic arteib D mtim. J Subiectum enim ea pax huius sa-
eramenti est ramum fidelis infirmus de vita reti-elitans . ut eonstat ex epistola canonica D. laeobi, c.s. Iormatur quis in vis s. Et epistola l. lnnoe papae ad Decentium,cap.8.e. ictae finia tinctum. Concit. Mogunt. relatum in c.ab infirmis a s. q. . Aquin
documen tim, cui etiam a creta patram consonanι. λ-
in 3 p.dis . a. Summistae de hoe Getamento agen . tes. Vnde cognoscii ut quam absurde nonnulli hae. reti ei sacramentum hoe eontulerint defunctis , ut uagit sciatius in opus μι. de hoc sacramento, cap. 3. num. 16. de constat ex Epiphanio lams 36. qui deseripsi Sileneum lib.i Nip. i s. ubi docet,eos oleum aqua mixtum capiti defuncti immisisse, ex quo seri aiebant. Vt de inctus a daemonum potestate eti- petetur sea esse aptitam stoliditatem, iam picba. vii Theophilus tom. is an Hereroe spirit. a. p.ses. l. punct. t . me. Nee cuilibet insimo administrati debet boe sacramentum , sed grauiter periclitanii febri. vulnere , vel alia infirmitate naturali: non tamen consilii debet aliis etiam existentibus in vi. taediscriminae , veluti ultimo supplicio damnatis; Dauigantibus , praegnantibus , Ac similibus. Vnde improbanda est salsa pietas quorundam Graeco tum, qui hoc sacramentum conserunt bene valen-.tibus, si illum flagitauerint in remissionem peccatorum, ut tradit Frane. Richardus Id. δε expedis au si am 4. Denes, cap. ix. quam heteroclesia lenti, reprehendit Theophilus Raynaud. t m. iέ. inmierocl. punct. I. I. is . qui etiam reprehendit
nimiam laiditatem aliquorum, qui ne mors acce-Ieretur tetrito aegro , illud conserunt pene iam mortuis: eum ut scieramentum hoc tile admini-
metui, debeant esse instini in eo statu, ut possint essectum vitae, si illi, expediat. consequi.aliis si ita
morti proximi reperiantur,vi naturaliter vivere nequeant , erit tune petere miraculuin i Deo.
V X prima parte huius textus talis communiter D Ll, d dueitui assertior P .sbyter etiam nis pores
p. 3.c pH. Alla iuris testimonia eongctit Ant. Augustinus in epit linis Pon . p. i .i s. 27. sis. i. Illulti .mtvltra eongestos , Balbosa in praesemi, Layman.
Vetum hae assertio dissicilis reddit ut se uetiti O iuris eoiis deratione ; nam plures presbythios de
te saeramentum hoe administrate , constat cx tii, ,, epistola I. laeobi , e p. s. ibi: In matur qui in tο- si inim
Orientali consuetudo est, ut septem piesbyteri sacramentum hoe extremae unctari s infirmis eoiis rant, vi ex si meo ne Thessalonicensi epist 3.cap. 3. de aliis probat Setatius in opusc. δε hoc si amenso,
cap. tr. ntim. ias. igitur non iecte in piae semi aD serit ut , ptesbuterum tantum unum polle sacramentum hoc administrate.
Qui dubitandi ratione non obstani e vera est 3
praesens assertio , pro cuius expositone scietiis in D ν 3s- est, praemissis quae de hae unctione extrema adduxi ' L. λ es unis de faciatns . ministrum prostium hi - , e. ius saetamenti esse piesbyterum. Ri euasus senoi. M G. Episcopus in sua constitutioine, quae extat tore. 24. Ciam r.ean. o. ibi: Item oportes it eri in M
peruriam, ct itine ees coram ieent. Et quamuis nomen press)1teii apud Graecos idem sonet , quod apud Latinos septor , ut probat Caesar δε Actis
cae significationis, cap. 1 cohahir.cti cabii: Si qhis face aurum, id ns teri macem , Issiaconin. c. quia tamen ab Ecclesia determinatum est, ut presbyteri appellatione sacerdos comprehendatur, ideo dicendum est, ministrum ordinaritim huiussae tamenti esse tantum sacerdotem , ut distini tum est a nidentino et bifupra. Nihil iamen interest .an presbyter si maloi . veluti Episcopus a vel minor. vi fimplex sacerdos: quippe iacerdotum ordo bipartitus est, ut selibit A nacletus Pontifex 'i'. s. cap. i. maiorum scilicet, de minorum, cap. DIDMω,93Misaeo pres yter s. 9s dis. Tiident. γη . 23. s. r. sie competit presbyteris maioribus , id est Episeopis, huius sicia menti administiatio , ἐπ . La, dis .. p. Leander deo .im.uti pis, a s. s. &quamuit Glossa υε d.c. id M. torto CDismis . cxis ismet Episcopos debere infirmos ungete cum c biis male , ad disserentiam aliorum sacerdotiim , qui oleo tantum utuntur, verius tamen est, Episci pospotiti, ministrare dedere hoe inera enimi, Oriotantum , vi materia ordinaria. vander. δε ινλια trati. o. q. 9. Vnde quamuis magna detur recessitas, si non agst sacerdos. qui infrix tim vi pato leo sancto. non poterit alius etiam Diaeonii, eramentum hoe administrare. vi post D Thomaiuin supplement. 3.part. q. 33.a r. l. au 2. docent Nnno ad D. Thoma , . 3 l .art. a. quicquid dicat uvaldensis is sacra Ab a ea pinuti. sed licet quilibet s
eeldoi valide conserat hoc sacramentum, licite tamen solus parochus , aut de eius licentia tacita, vel expressa , alius sacerdos illud administiare valet. Ratio est . nam hoe iactamentum per modum mediet tiae . non per modum iudicii administratur. Trid. f. s. t . de extrem. IJ.c. a. 1. . Ergo ad illud valide conserendum non desiderat ut tutis b
637쪽
Tit. XL. De verbor . signi sic. . 6 a s
lieitὴ tantum illud administiat Parochus, quia ad-
initii stratio sacramento tum ad eum tantum spectat, Ciem. .de priail. Clim m. diutam , de septi l . Balbosa de est. Paroesi, cap. 11. Trullench. M. tract. v. . Ergo simplex saeeidos seeeabit glaui tetmini iliando saei amentum hoc absque plaedi L. Pa. t hi licentia veta, vel interpretativa. urgente autem ne eessitate, di absente Paloebo lieite quilibet sacerdo, etiam religiosus hoc sacramentum mini strate valet. quia tune datut licentia interpretatiua Parochi, cum ei ibile non sit. Ecclesiam velle iti. irimum priuare tanto saetamento. Solus in aes. 23 M.a. ἀνι. i. Caietanus in fon , te ira Extri macis . immo etiam Parocho praesente , & iniuste nolente hoe saetamentum conserte , poterit illud quilibet sieeido, etiam religiosus ministrare; nam tune censetur eon celsa ab Episcopo licentia. D eent sua to de fac m.di m. q. M. a. n. 3. Torreis blatica δε iura Vidiis. lib. I.c. a. n. 28. Nee interest, quod Patoe ius exeommunicat iis sit, aut suspen. sui. ut huiusmodi lieentiam concedat. Sylvester instinc , tribo Extrema in iis, quast. . Po: leuitius a 4 c.o rear. cap 9. q. 7 i. i I. Suare et dices. 3. vel 5 vigente necessitate possit iple parochus ex e mmunica ius liene saeramentum soc administrare, quaerunt Moralistae. Negant Mater dies.sea. ι n. 6. Bois naeina 28 Me fa ramento . quas. P. ZA . . v. 4. Vill aob. in furi dis esu. --6. Torrebianca Actav ia isti. 4. 13. Assirmant Nuno ad D.Thomam dict. tiast. 3 a. a l. 3. discis t. ic Zambrana, Posse- uinus, Ie alii. quos reicit, de sequitur Diana stari. tris. 3 solui cio 89. qui mouentur ex eo. nam in motria atticulo. sacerdos ctiam excommunicatus potest liei te peetatis absoluere: ergo & extremam unctionein ininistrare. Accedit, nam tempore
interdicti lieite administratui hoc faciamentum , cap. nea in te, de panit.: reia C. Ergo Dei litis ut per te necessitate potitit mini Araii a Paroelio, ei iam suspensis, via excommunicato. Hi, suppostis ratio piae sentis a scolonis ex eo I rouenit. nam cum iaceido, sit verus, ct legitimis,mius siet amenti mini iter . non indiget aliis presbyteri, de necessitate laeta menti ad eius admini. si rationem: docuit D. Thomas contra Gentes e.83.
cramentum pescere in fistum. ipsim Hosa . etita ministi, editi se,ct cuius otiam geris. Haerenti, D. I homas. Aeeegit & alia latio ab eodem Angelio Doctore adducta 3 pq 67. xi.6. nempe quod sciat principiti, auctor sacra enii , qui Cia ictus Dominus est, una peisona existit. ita minister, qui ipsi repraesentat. una tantam ret sona esse debet: non tamen potest minister huius siet menti adhibete minaiti . xt sibi te spondeat, ut probat conita Quintanadueios Leander tom. i. de sacram. q. ra.
lis vel bis D. laeobi. Dauca pris te, i. Nam in K. cra pastitia frequentet sub oluiali numero , non pluralis, sed singulatis pei sona. vel personatum qualitas sqnis eator. ut apud D Lueam cap. i .ibi: P ct .stona fos sacerdotibus i idest cuilibet ge si
cerdotibui. Et D Paulus au Henaosc. i. M 83. ait: obtura uνtim sνa Danam. Et tamen qui obtura- rara Gon l. in Decretae. Tom. v. uit ora leonum , inus suit, videt ieet Daniel. sieD Matthaeus cap. i7. D. Mareus cap. II. reserunt lationes eum Christo elucifixos imbecillitatem illius exprobrasse: eam tamen D. Luta. 23. te 39. dii et te seribat: Vnti auum δε his Di 'nrisam, Miasphemiabat eum tactatunt Caietanus ibi, D. Augustin. a consensa Eua elis. cap. 16. Ioannes de Patua ia
dignatus suit. Vnde eum D. lacobus d i. epis. s. alta In ear rψ teros, accipiendus est, ut vocet unum ex presbyteris. Docuerunt Selatius in a Lepusa. . m. i. Suaris defaciam.G3. ius L 3. Filii uetus eia ιν in V. o. m. 9o. Nee etiam obstat imo, Eeeleliae Otientalis, nam ut tecte eonsiderati tDD. ibi sipra , caeteri sacerdotes praeter virum unis gente in , de formam pro serentem supelitui sunt, si intendant exeo vi , cotiscere, lint iterare saetamen-ru.D ; suo casu grauiter peccabunt. cateiam si non intendant simul conscere, aut iterare,sed unus faciat unam, pluresve unctiones pro serendo sotia mam, alitis vel 5 aeerdos compleat quod desuetit, poterit tune valide mini sitari saeramentum hoe xplutibus , 5e quandoque licite , velim urgente necessitate itis i. vel deficiente saeet dote, qui pii rem seeerat unctionem .ut docent Henti laeet Eb. 3. - , cap. 11.g. . &c. 33. . 3. Datea a ius M. 3. f. F. L. Maeelo de claudus petri tis. ea . . Diana sint. 1. I cI. 3. refol.37. chmsque m. post D.Th mam in . di . 13. quast. a. o. i. qua tunc. r. ad 3. Quo modo aeeipi potcst Graecorum eonsuetudo, vel politis, ut plures intersint, unus quidem ut ministret . caeteri veth vi respondeant. Sed sipo, traditis obstate videtot innocent.I. in gepistola i. ad Decentium, c. t. in illis verbis: Sane r. b. si iam ad hoc, si ut de careris, e stire toruis diti. xij x
-- , iustas. ad tingenutim. Hucusque verba Pori ii fiet, , qtiae inuentiuntur i. t . concidior. Seue ii,
pag. sa. & te seiuni ut a Beda irae. 6. Mamei, de in Concilio v vormae. ι .sa. Ex quibus dedi ei videtur, laicum etiam posse ungere insimum : ergo quia presbyter tantum non est ministet huius sa eramenti. Pro euias dissicultatis solutione dictu gum est, lunoe. dum assiimat omnibus Christiania uti siet te oleo illo in sua , aut suorum necessitate. aecipiendum esse passive . non active ita ut mens innocentii si, Christianos omnes uti toste oleo iri sua neeessitate . non ut ministri, qui saeramentum conseiant i sed ut personae, quibus iactamentum, sacerdotibus ministretur ita doetierunt Ian senius a cap ιι 6. D. Marci, Cottiel. , Lapide in a. pist. D. Iacui, Bellum. δε ex νι A. eap.9. Nuno ad A . quas. 3 i. D. Thom. a M. a. - . Setatius Mai l. opuscti . cap.4. ni M. i. Cranados de exrre et A. aDI. 8. nam. 2. Recantu eod. tract. cap. 27. q. 9.quamuis alii minus iecte accipiant verba illa de unctione extra sacramentum , quos reseret Ate dius di extrema A. cap. a. σ 4.
638쪽
FEstum beati Mathiae iuxta consuetudinem ecclesiasticam a vigilia eatenus praecedat , ut nec pro bissexio, nec quolibet alio modo inter se a & solennitatem aliam diem admittat. In qua utique, nisi uigilia venerit in Dominica die, ieiunium celebretur. Ipsum autem festum , sue sat in praesente die , vel in sequenti, qui duo quasi pro
uno reputantur, nullus error , sed Ecclesiae consuetudo teneatur.
potest,ut probavi is . I. e. i. . . de asoti. i. v.
IPRo bulus iratus expositione niendum est , an
tium natui aleis iuxta Assionomicam indagationem diuidi in mensis, dies, horas, puncta,
momenta , uncias, de atomos: constat vela natu
ralia annus, qui secuti Jhm diutisos diuersa principia habuit . ut tuadunt Ioannes de Saeto sto Aceuerus ecclesiastico, is A anno foliatri, Couar. Lb. . r. O8n qui & solaris dicitiit , eo quod sp tium temporis si , quo sol eitcumiens totum Zodiacum motu riortio tegreditur ad idem plinctum,
a quo digressiti suit) ιs ι .diebus, unius diei quadrante. Achille, Tacitis e. s. ibit Annus uelis appὸ Iarur ab /od MI na ad idem redeuntis cenaerso is 3 61. Aebu ,2 . uisa in per pinte. Plato in Timo, Ce sotinii, is . rari L Q. Cieero de narina mortire, Plutarchus iis Atinis, Galen a lib.LII pocratis aestsex holis, quae eonfusonis vitandae gratia integrae supponuntur, cum reuera naturalis cuisus solis ea, integras , fle completas non absumat , auctore Sacro seo et si stipia. Ex hoe autem sex horaium spatio quoniaci, dissi elle erat eas euilibet anno continuate . singulis quadtienniis dies integer collectu . & itis itus sulti quod instituisse Imperatorem Caiuin tui. Caesarem eonstat ex Suetonio ine c. U. sol ino D Piaci p. m. c. 3. Plutaret in μα de A C
c. a 3. Id probetiit Aleiatiis is latim bis vim, L V.s. Bene. γε idius iri tu. τIIa, . D. 3 3. Adae condis. ἁ/mons. itaque ubi quadrantes diem sciciebant, quod contingit quatio quoque anno, hie dies interea libat ut , idest inteis et batur, de cum praecedenti confundebatur, vi eius ratio non haberetur. Quae interealatio hodie se tuat ut ex ritu Apostoli- eo. 8e ex constitutione Gregorii Xlli. Pont. Max. λ Anat temper. quae est . in Ordine rom. 1.MAD θ. II. i. in tetea latici autem fiebat ex constitia tione Caesariι ei tea festum terminalium . nempe die r . Mensis Februarii, ut prodit Mael bius dies. c. a 3. qui dies x . computatione latina ita denotatur. 6.Latina, Ma ias. Cum ei go additi lux dies eum illo 1 .eoti sun deretur, ita eomputabant vel res, eum annus bissextilis erat, hil semo Kal. M. .
ex quo bissexti appellatio siuetit post intercalationem Iulia Caesaris . Vt eolligitur ex Macrobio , &Censetino ibi Haii . At vetb ante Iul.Caentem, cum annus constaret ex statuto Numae 3s . di bu , quatuordecim integit dies intercalab tul ad finem inens, Fibrua ij, & ita eueniebat, ut euncti hi dies eum ultimo plo eodem die, turpi ita tentur, nec numerum augerent ; tunc veth non die ebat ut
bisseditum, sed inens, interealatis, dulici ratione. Prima.quia non fiebat intercalatio in sexto die ax te Kalendas Marii l. seg in posterioli die Februaiij. Secunda, quia non unus dies cum alio interealabaiatur,qui e seiunt binalium numerum ; sed aliquat do aliquando plures, itaque bissciti appellatio fluxit . eomputatione tulis caesa iis, nec ab antiquioribus Consultis cognita fuit. Quae latili, pto.
ptinet 'io explicandi sunt textus in ι. . um haeres s.&iebus , Osris uis Icha si . ter fasimaris, A dietis Ll. ι.itim hi ratura s8. Lantaculus i 3 a V. S. i. si de dise . ct ιι o. in tocapioni ,1 et es. quas perdocte illi stat D. Ioseph. de Rete, iri prora ust, adiis.d. Utica Ex supi, traditis apparet vetus sensus praesentis textus; nam cum dies S. Mathiae dicata sit , mensis Abrum ij , quae fuit Carnotens s Eri opus ab Alexandro , ctim in anno bisseatili in ea die in ierealatio fiat, qua in die ei et iei uitandum Et re spondit Aleianderi Il. die 13. ieiunandum esse in Oria .sue 6. Kalend. Mamj, quia illa dies sestiua est, nec propiet bissextum nautatur. De ipso etiam sisto celebrando consuluit Epit sus Alexandriam Rumnam videlicti die eelebrandum esset, sexto an bis. sexto, an utroque, quia hi duo dies pro uno computamur, de in vitoque sititur in una eademque litera Kalendat ij. di nihil de solenni computatione ire mutatur, rut notatur in Mattyrologio Romano Et respondet Alexana t. sublato omni computationis euote, posse celebrati alietuito, & his duobus diebus , quia pio uno te putamur ; sed in hoc riae Melesarum consuetudini standum esse. Eeclesia Hispana semper e librat Astura hoe gie a . forsan Eccles a italiae sis temporibus illud celη-btat. ut hodie eelebrat, die 13. quando annus est bissextilis. unde manarunt versus , quos adducit Clossa in praesenti.
IN iis , quae in se ambiguitatem continent, ad Sed. Ap. ex debito recursus habetur,
ad quam reuera, tanquam matrem, A caput Omnium Ecclesiarum maiores, ta di ficiliores quaestiones ab antiquis patribus constitutum est, & moribus utentium recidapprobatum , usquequaque conferri debere. Innotuit si quidem Apostolatui no
stro, quod cum de controuersia, quae inter Magistrum Matth ta conuersos Hospitalis
639쪽
Tit. XL. De verbor . signi Mat. 627
sancti simili eiani super eodem hospitali haberetur in praesentia V. fratris nostri O. Ar
chiep. Mediolanen. concertatio verteretur, ipse Archiepiscopus post cognitionem causae in prolatione sententiae his verbis non fuit usus, ut secundiim ius ciuile diceret : Talem partem condemno , & talem absoluo, sed pronunciauit ii a r Statuo , dc praecipio, ne de caetero, & reliqua : de infra, vi es presim continetur in instrumeniato. Quoniam igitur, sicut ex relatione dilectorum filiorum nostrorum Corinth. tit. S. Laurenti j in Lucina, & Ioan . sanctae Priscae presbyteror. Cardinalium didicimus, quos ad hoc concessimus auditores , super hoc fuit in prolatione sententiae dubitatum 1 Nos attendentes, quod hoc verbum Statuo , secundum legem rem perfectam significat, de cum c spectu, non verbo tenus accipitur : item secundhm b Gregorium,
quod praecipitur, imperatur , de quod imperatur, necesse est fieri , de aliquando si
non sat , poenam habet di considerantes nihilominus, quod iuxta eundem Gregorium , non debet aliquis verba considerare, sed voluntatem , & intentionem , quia intentio non debet verbis deseruire, sed verba intentionii interpretamur in praesenti articulo , de de fratrum nostrorum consilio, procuratoribus utriusque partis praesciatibus, distinimus quod prae sati Archiepiscopi verba tali forma prolata perpetub valiturae sententia obtineant firmitatem. Nos itaque sententiam ipsam, licet appella tionis obstaculo hucusque suerit impedita , praesenti pagina, cessante appellatione' eonfirmamus , de huius scripti patri onio communi mus, statuentes, de auctoritate Ap. praecipientes, ut ipsius hospitalis praefati fratres Abbati, eiusque successuribus obediant in perpetuum, tanquam Praelatis illis, de Dominis , sicut ipse Archiepiscopus praecepit.
ctione, fia hoc iit. p.:nie de suisse textum
CE itum est , sententiam non aliter finem controuersiae imponete , quam si iudex pronunciando absoluetit, vel condemnauetit i eum, ali quin sententia diis nititia nullius momenti est.ι. 3. Od.ris η ct intol. c. p. ei θαi i . . . finititia 1. suas. 6. Hae de causa olim non alit ei coneipiebatur sententia , quam per verbum condemnandi.
atat absoluendi , cum aeceptis tabellis , iudex qui de eausa cognoseebat , s absoluturus erat . literitu A , in urnam mittcbat ;. si vera eondemnat ei tendebat. lii eram C , ut iam probaui in cap. d. - e. de se sal. sed poliquam tabellae senien tiarum in desuetudinem abieiunt, etiam sententiae concipi coeperunt non ex formula , sed libete, pro . t iudieatilibus melili, visum fuit, de quibu, vel bis commodius expi in xi e valerent iudieium suum; de ita non sunt necessaria verba absoluo. eondemno, sed suis eiu ut x iiii pollentia Hilibus sopiatur iis, re omnino a iurgio discedat ut, i. pomponius i 3. 6 Hepisse, Letois i 9. Di A.ῶ ν tep. Lia
innitur, valere sintentiam , si iudex dixerit, s tum nummos debete . lieἡt non dixerit, piamque condemno ut soluat , i. si Piasor 71. 1 fue itidis. vel f dixerit. quantum ei debes reddere, i qui ι amen ai. f. Pomponiti , f. te inbi ν. vel seritum in causa red- ibitioni, esse, o uesct e ad lis. a Q. vel remalleolus ere . l. Pomponius o. sua O hi , .d curat. is into Me i 1 .glae excepi ei iudie. ιι ι. dehoea. - i. vel noti plobalii, aut calumniatus es, i. r. qtiorum . fad Tu pii. vel si eum plicissit et certa praefinitio summae petitae , ita lex pronuntia.
uerit: solue quod debes. i. quod petitam,
nullam iniuriam Lucium Titium 1 Gaio Seio pata
sum suisse . i. citis 11. fis his qui not. in iam. vel iniuriam aliquam feeisse , LDecuriones, Caere qui ucatis infam. ii regeris . vel salsum testamenium non esse . i.nec tale et . fau Iet co . de falsi ι vel non posse amplius de salso testamento agi , L ctim Ti. tia i s. f.ae aec sal. vel si utatur vel bo, sinus a, vi in praesenti specie, vel vetbo videtur , ut in i piau tamen Er. 6. i. fue arbitr.I. 3. g.d. his, qua in ripam. a. ent. I. D tii 17 , dili f.d. 55.ca . . cum γώ - 16.
aetero de r. itidis. probaui in apparatu ad lixe commentalia ; imm5 s iudex pronuntiet absollienduin aliquem ess e. vel cotidemnandum, licet non ad te cer t. i tamqtie condemno, Mi absoluo, tamen Optimo tute sententia tenet, vi deduci tui ex lege . mi
Iim , s. f.ri m noribm, ibi: utila tamen lex com Ff iis ais tuebar ei, nontinet is in integitim νυ itiem rim. Ibi probatur ex validissima talione ; nam illa
qiii postea Jebere eondemnationem ab alio iudiee saetendam , sed talia esse merita pro istas , ut reus debeat eondemnari: quam opinionem tenuetiant antiquiores eum Glossa, quos letiit Glassus hi La. num. 19. f.de re itidie. Sarmiento lib. a sese Z. in c. I . num a. Osualdus Γό. I .mnes p. a sieris E. quamuis contrariam sententiam defendant plures clossi- ei apud eundem Sarmientiam ibi proxime, Maiant. inspectit.tit. defent. 6. part num .i L ct i 1L vani iugia , tia r. risiectu pocessus , num.' i. qui audent an
sitele, plutes sententias nullas declaratas suisse ob praedictim desectum : quare sorsan hodierna praxis obseruat, ut in sententiis addatur 1 F. ο θαι leano condenaro cena no. Quas non sustice tent pii ta,nisi polieriota quoque sequerentur Quaecunque
enim veiba significantia condemnationem .vel ab solutionem. sussciunt ad valorem sententiae, ut ex praesenti textu eo stat,de ex g. curaro, ubi laso Institi
640쪽
ptolequuntur Dirar.la I in sinuntia s'. si de re imis c. Donet.& Osualdus uti I, Treui l. volam. 2.feris. ais'. et s. thesi 1.LLA. Piebardus in mantid. ius Ita s. a. mi I. Matienro A dialog.ν lat. 3 Part. ex cap. 36. Areuedo in I. io. HL 7. 55. . Retopa. unde apparet tech E in praesenti Clementem a cuisse sententiam prolatam pet verbum statuo , v Iidam fuisse.
Lim tibi scripssse recolimus, ut si dii. s. Archipresbyter ,& Canonici Paduani,
quibus super hoc scripta nostra direximus, dii. f. M. G. Canonico Paduano praebendam, quae tantum residentibus de communi confertur, sicut uni ex aliis de com munibus prouem ibus, de ' manualia benescia, omni dilatione postposita non conserrent, tu cos ad id appellatione cessante compelleres. Vcrum quia , sicut nostro Apostolatui reseratum est, quidam mandatum nostrum interpretari aliter, quam deceat, moliuntur, cum beneficia principalia sint interpretanda largissime i volentes amandato nostro dubietatem auferre , non quaestionis scrupulum reseruare , ut quae mandamus, diligentii, , & liberius exequaris, nostrum tibi in eo aperiendum duximus intellectum. Videlicet quod praebendam, Mae tantum residentibus invictu, & . vestitu de communi confertur, ipsi Mag. G. plene, sicut unicae aliis residentibus, in-a unximus conserendam. Quocirca s. t. per A s m. quat in negotio ipso malitiosam interpretationem aliquam non attendens, sic quod de praefato Magistro tibi praecipimus, sublato cuiuscunque appellationis obstaculo, exequi studeas diligenter. .
a r Rad s. J Iia etiam legitur in tetria coli vi ctionestis tit de , si, pr. cap. . De Gradens Patriarcha egi in cap. ea ιδεοι. , de esse . de C. cap. a laa, δε priui b Aran tia.Jldest distributiones quotidianas, viis cap. in c. de cle A. non resta. 55.6. se probaui in cap .lii et, de ρν bena. sed tune obstat illa non leuis diis culta, a nam quod potest concedi priuilegio, potest induci eonsuetudine. & econtra, captatio, deosc.ina n. cap. seper quι- a , s.' at ex ea,ue I S. iunctis late tiadi iis , Felino in cap. vice Antes, a
Sed consuetudine introduci non potest , ut absens, di non esidens in propria Eeclesia , lueretur din
stributiones quotidianas. d. V.imeo, de cleric. non
risu. igitur nee priuilegio concedi potest absenti ius percipiendi distributiones. Cui disseisitati sue cumbens probus in se. petulc. m. I . vers. Ea qui. s, doeet summum Ponti luem non polle dispensare eum absente a propria Eeclesia. ut pereipiat dissit butiones quotidianas. quia talis dispensatio, utpote eomta naturam ipsarum dissit buti otium . repugnantiam ineluderet .iuxta textum in cap. km a Mon tim, L stasti m nach. vel dira hie sententia Deile refellitur, siquidem huiusmodi distributiones non coitiuntur praedictam naturam, ex tute diuino, aut naturali ι sed tantum ex Ecelesiae consti . tutione,ut probaui inca chm emves, de constit. suo casu plenissimam habet Pontifex dispe usandi si cultatem, cap proposit, e concesse asena. unde con-eessam legimui a Paulo III. & Pio V. inquisito- tibi , haeieti eae prauitatis eorum ministiis.& commili aliis, vi non solum seu ius suarum praebendarum. vertim Ae dist ibutiones quotidianas, dura te-bui fidei inseratiunt. percipi adit,ut re rurat, de ex
nto patio, Garcia, & Lother. quos refert Thomas lavit adopi de res 2.3esol. perret Idemque Audit tibiis saerae Rotae concessiim esse , Clemente VII. re siti Balbosa aci Tricient. n. s. Quare omissa prae dicta sententia, ut dissicultati sati, saetamus dicendum est,ptinet pium illud.videli est palim vim habete priuilegium,& eonsuetudinem, procedere data aeqitalitate rationis; in praesenti uel δ eam magnam adesse dii tentiae rationem , quia scilicet quando priuilegium conceditur conita naturam alicuius actus a lege instituti , surdam cognitio solet praecedere,quae ad id saciendum in Leat, cap.repistulae, vers N si νθον, l . . . quae mani sese cessat in consuetudine contra naturam actus , ae proinde non decebat hane vim consuetudini deserte , prout in alii, multis denegata est,ut is cap. Megar .aeeleti. cap. cie ei, ae itiale. in quibus tamen eas bus licitum est priuilegium, exponit glossa communi ictrecepta in cap. Imperiam Iotai,3. r.strato as. verbo
Cum Innocentius ii I. mandasset Capitulo
Paduatio, ut Magistro G. praebendam, & ma- Couex nualia quae tantum mi deii tibii, dari solebant o G conferrent,ip i in litiose gratiam ipsam interpre- Pi Tv , a tantes , asserebant se non teneri mandat uti adim. 'o
plore, quia ipse M a stet non tes debat, di in ipso
rescripto expressὸ canebat ut, ut illi praebendam conferrent que viai ex res dentibus assignati solsbat. Et cum eonsultus stisset Innocent. rro expli-eatione ipsus gratiae rescribit , quod eum bene seium Principis latissime si interpretandum , dicto Magistro praebenda , quae tantum res sentibus invictu . de vestitu assignatiat , erat conserenda: ex qua decretali sequens communitet deducti ut asset-ti ir An si tam 'int vilis e .s Rio'. andum.