R.P.F. Francisci Mariae Samuellii ... Praxis noua obseruanda, in ecclesiasticis sepulturis, Christi fidelibus catholicis tradendis. Disputationum controuersiae plausibiles sanè, ac summopere scitù dignae, & desiderabiles cum suo praeuio apparatu in d

발행: 1650년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

T 1CTATUS PRIMUS

CONTROVERSI A XV.

AN Regulares valeant omnia Sacramenta ministrare , tam in Ecclesia, quam in suis Monasterijs, omnibus Christi fidelibus infirmis, & his, ex hac vita decedentibus, absq; sepulturae electione, sepelire in suis Ecclesijs, Parochis inconsultis, pleno iure, licite, ac libere queant.

EXPLICATIONES.

Huius Controuersiae origo, radix, causa potissima, & unicum motivum esticax mihi fuit, hos duos tractatus de sepulturis componere, ob Domini Caroli, de Ricasolis Florentini patriiij, obitum sequutum, in Patrum Societatis Iesu Collegio, mense Septembris , I 6 6. qui aegrotus, ex quodam suo Castello venit ad horum Patrum Collegium Senarum; post non multos dies, ex hoc mundi aergastulo ad aliam migrauit vitam, abiq; sepultur clectione, prius omnibus receptis Sacramentis ab iplis Patribus. Tandem in eorum Ecclesia honorifice tumulatus suit. Cuius causa, ortς statim suere Controuersiae magnae, inter Parochum, S ipsos Patres, quorum Collegium est aedificatum, in huius Curati parochia: Et interrogatus de huiusmodi Controuersia, quid sentire, pro nunclaui statim paucis Verbis, quae nunc prolixe traditurus sum; & quae tunc consului, actum fuit, ut legenti man, festum erit. Quae, sane Controuersia est admodum plausibilis, famosata, ac scitu digna, nostra hac tempestate, ob multos casus sequutos,irum Senis, tum Florentiae, tum alibi, ut audiui; Nob multorunescientiam huius materiar de sepiit turis, essectus sunt mali sequuti: quare in posterium, ne in similibus casibus, alij mali je Diectus sequantur, placuit copiose,tum hanc matera de sepulturis, tum hanc Controuersiam dissuse, & ample pertractare, & de illa, copiose ratiocinari, ut sic, quid in praxi sit operandum, consule-itur, ad lites, & controuersias componendas, & resoluendas. . 3 Ni CONCLUSIO Regulares indubitanter, pleno iure, licite, ae ii omnibus Christi fidelibus, de quocumq; venientibus, quomodolibet, rami ad Ecclesias, quam ad caetera sua loca exempta proficiscentes . parochis, & locorum ordinarijs penitus inconsultis, sacramentum Eucharistiae, etiam in die Paschatis administrare valent, pro satisfaciendo, etiam, praecepto annuae communionis.

192쪽

DE IEPVL D ELECTIONE.

.1 Probatur,ex uti colai R. qui 'ligiosis Teie Maris de Gual-dalve, anno, D. t 6ε. die Σῖ. Septembris, si Papatus, anno . eon rest, mi licite, ac libere liceat omnibus Chrim fidelibus, de illorum manu, ac in eorum Ecclesia, suratissima communione, die Pasche refici, ab Epimpi, aut Parothi menta . .. . EZEx Conresone muti III. facta eidem Monasterio, S. Mariae de Guardalve, quod postea fuit caeteris Regularibus extensum, per pria uilegiorum communicationem a Ro IIII. gr a Pio V. cuius concessionis unoris talis . . cintonius Cardi dis , re. Penitentiarius Pauli III. Maior. 1 3. bnuos Februarij. 11 ob de ei lim Pontificis sepeciali mandato, 'Diua vocis oraculo seuper hoc ei facti authoritate Pontisicis, indulsis, Ur concessu, quod omnes Fratres presburi, praedicis Monasterj, P. Maria de Gualdalve, tam intra, quam extra illud,in Crepellis,oratorijs, Gran esse , sir abjs locis eiusdem Monanterj, non contradicente Priore, aut eius meario , in assiἡtia, aut Sede Ira cante di, pos turdmini Dare Iacramentum Euchari se etiam in die Asiatis subditis eius m MonMμrij, mel ab eo dependentibus, sabys, illo constentibus, irrissession prasanorum locorum Curatorum . ais Rectorum, ad Me licentia munime requisita, sist sic praecepto Ecclesia fatis faciant; non obstantibus in-

sale sana oraculum Cardinalis Antoni3 Paenitentiari j Maioris Pauli III. -nimessuatum fuit a impa Gregorio. XV.s Bulla in-

α'sita, Romam Pontifex, edita die, αι Mij. ι 62υ. tom. . Ru laxij regrinata fol. mihi. I 3 2. Mi. gi L. Me ad rem habemur. . Eirinis, tamen.,:gris silo robore permauentibus omnibus Indultis, grabis toncessionibu radictis, mimae miscis oraculo.)S. T. Cardinalibus, ad ipsorum, vel aliorum quorumcumi fauorem, pro ria. S. E. Camdinalium manus alis, pra i sis, mel alijs facilis, si z de quibus ijdem.

S. E. Cardinales tectimonium inscriptis praebuerunt. haec ibi. Sulla autem Vrsam VIII. Eordiens, Commissi Nobisia edita, die. Maj, I 629. tom. 4. Fullarij registram,fol. mihi. ν. eum non tractet de his oraculis, sed de qιub Jam clausilis interdims in patentibus, ae literis,n Oxurfacientibus ad Indias,a Regularibus; proinde, nihil ad nos. Immo. Vrbanus. VIII. anno D. I 624. die is . Aprilis, omnia minae vocis

193쪽

oracula Regularibus concessa reualicuit, st confirmauit Zegligiosis S cistaris Isu ; id , confirmauis absolutae , ab . αγlla iclausula exclusi

caeterare K ligionum. de hoc bcripto suo rectimoniΠιm perhibuerunt quidam mur Prouincialis, δ' alius Pater grauis erusem Societatis, quorum tentimoma, manu propria seu cripta ego midi. de non potest esse dubium, quod caeteri communicantes in priui ijs cum Patribus eiusdem S cietatis Iesu, gaudeant priuilegist si ibi concebis pertiva iocis oraculum. Ita scribit Porullus, ρ. 3. e 12. restonsi morat. per exosium. Hinc clarissime apparet omnibus, non nullorum curam ani, marum habentium , qui ore tenus, & inseriptis., sententiam, dicere, ac pronunciare ausi sunt ; oracula omnia a diuersis Summis Pontificibus sublata esse , cum non viderint eorumdem Bullas , sed de auditu a vulgo loqui, quod proinde DrudentiΩsime dixit Celsus Iurisconsultus, in I. in ciuilibus, his de legibus: I ciuile sit, iudicare de lege, ni lea tota perspecta. & hinc ad rem dixit D. Paulus i. ad Thimoth: cap. i. vers 7. Volentes esse legis Doctores, non intelligentes neq; quae loquuntur neq; de quibus affirmant. Caeterum Lectorem mittimus ad videndum caetera de oraculis,ad pr ludium 3 & . in huius operis apparatu,ubi dissusEdisseruimus de huiusmodi oraculis. - . , t ea; 3 Probatur conclusio, ex priuilegio. Iulii Papae II. Ordinis Minimorum concesso ,siua Sulla incipiente, Dum ad sacrum ordinem Minimoerum c. et/L9. 37. haec habentur. Et quoa Fratres ipsi Minimi, in rerum Ecclisjs constructis, ς' construendis, curialibus, mercatoribus. Peregrinis , ac transeuntibus, sest alijs quibus quis personis, Euearistia sa-.eramentum, quoties opus fuerit, mini j re, ac mihi Dari facere, sec. In quibus verbis, sunt rimanda illa verba, nimirum, toties opus furrit. quae ab eodem Summo Pontifice, holt initium suae Bullae,sie ipse recte declarat dicens: auoties deustis Ingrueret, ne cestas postularet, etiam ario quacui Superiorii licentia ministrandi, ue. Nomine vero Ecclesiarum, non dumtaxat Ecclesiae ipsae in-.telliguntur, sed Claustra quoq; ut optime notat Abbas, s Gl aedocet, merb. Monast xij, di habetur cap. Abbati, g. hae nostra, dis' i . cap. Alma mater, de sent: excommunice in 6. ibigi a , memb. mi diximus, Mona terj, tale indultum stat authenticὸ λgistratum tom.

Ex concessione facta d,Pio V. Sanctissimo Patribus Teatinis; mgistrata in compende suorum priuilegior: med. commicare, f. 3.1 ubi haec

ad rem dicuntur. .- .

Item

194쪽

D m Mercenarise, famulis, operarise, sist struis nostrae Curegate quos tunc reperiri contigerit, etiam in mortis articulo , est quoties de illo dubitari contigerit, etiam Dine sanorum locorum, Sacerdotum Curatorum quorumcum, etiam, in quorum ciuitatibus , se cessus, ac Ecclesiarum Parochialium, respective, Ecclem, sis loca i us Congregationis, tunc, ετ pro tempore fuerint, aut aliorum quorumcumf licentia, Pelidi spatium,

propter repentinam necestatem, Sacramenta Euchari G, etiam, pro eoatico , 67 extremae infitionis, ministrare, etiam alijs quibuscum. in casu necessitatis seupradicto, etiam nulla ad hoc, per Nos praedicta nee Nobis concessa licentia. 1 Ex Sulla eiusdem SanLUs. Pij V. incipiente ad Immarcescibilem. I

Et eri in ordine. 3 i. regi irata in Bullario, tom. a. fol. mihi. 28. edita idibus Februarij. is 67. rubi g. 17. tum maiori ampliatione haec habentur ad rem no iram insatiorem dictorum Patrum Theatinorum.

Et tam Praepositi, quam caeteri omnes Clerici, Romae, Venetist, Nempoli ac alias bicum , eorum degentes, Congregationis huiusemodi, nune, re pro.tempore existentis, qui tamen presbi 'teri fuerint, Euchariniae, etiam pro eviatico, ac etiam constitutus in articulo mortis , ae extremaeir Aonis, raeteris Clericis , ac Fratribus, Congregationis huiusimiai; d iacetiam mercenarise, famiais, operarijs, s siemis eorumdem, Congregeae auibusvis hospitibus, etiam Secularibus, CP extraneis, quos in locis, mel habitationibus, Congregatis: huiustmodi, tunc reperiri contigeris, etiam, Diacesianorum locorum, et Sacerdotum curatorum quorumcumi etiam in quorum Ciuitatibus, J Discesibus, ac Ecclesiarum Parochis , respecturi Ecclesiae, δν loca ipsorum Congregationis, nunc, se' pro tempore fuerint, aut aliorum quorumcum, licentia minime petita, nee obtenta, C r in casu, quo non daretur spatium petendι ratem licentiam. propter re utinam ne celsitatem, etiam quibuscumg, alijs per auis, qus in huiusimodi necessitate intra Ecclesias, Collegia, Domos, 6st habitationes Congreoationis Praedictorum reperiri contigeris , ac extra illa, alijs quibusicums infirmis, etiam in mortis articulo constitutis, et bis in casu necessitatis se radictae, etiam nullo ad hoc, per eos petita , nec eis concesse licentia, cuiusisis Sacerdotis v Curati, paenitentis Sacramenta Ecclesiastica mim irare possint. hec Pius

Sanctissimus V. in sua dicta Sulla. 6 Ex concessione Eugemj IIII. facta Antrictinis, s res irata I sauthentice , tomo Privilegior: Fratrum Predicator fol. mihi. 21 I. Τη exorditur, ς r si quaslibeι personas. Ubi hc habentur . Preterea, cum sipe contingat ob deuotionem, quam ad Monachos Pr

fus Congregationis non nulle per se ne habent singularem, ad huiusmodi

195쪽

Monachos pro earum salute animarum recurrere; Nos olentes, earum

deuotionifatis acere , quod liceat dicia Congregati Prelatis, sue Monaehisd putruis a IAI Superioribus ad audiendas huis modi personarum estn- fessiones accedere, illassi audire, ac persene ipse eis confieri posus, arialia suorum Superiorum licentia. Nec non eis penitentia, fst satisfactione iniunctis, quoties oportuerit aholuere ab omnibus, singulis peccatis, preterquam Sedi Apostilice dumtaxat seruatis; Nec non a quibuscum, suspensiumum, excommuni

cationum, δ' interdidit, sinten's, aby8 Ecclesiasticis rensiuris, ν prnis, quas a iure, mel ab homine latis, satisfactione imunm , incumrisse quomodolibet censibuntur. Insiuper, di mota omnia permutare, ac in omnibus, singulis casibus, etiam Ordinarijs, aut 'rsmodales, seu Prouinciales constitistiones reseruatis, cum eis distensiare, pr ercensi. ras, penas, is mota, di casius, de quibus est merito Miles Apostilia ea conjulenda; ei H ae omnibus, qui ad prefatos Monachos ob deuotionem huiusmoda recurrerint, Eucharictis sacramentum ministrare e bant , de specialis dono gratis in fauorem obseruantie Regularis, licentiam elargimur. hoc ibi. .

Conclusio nostra , ratione probatur videlicet, non esse a Tride Concilio nostram Thesem reuocatam: quia priuilegia,

in quorum reuocatione, certa forma necessario requiritur, nota censetur reuocata esse, ea non seruata: quoniam Gregorius XIII. Societati Iesu sic concessit, ac cosequenter c teris omnibus RGgularibus in his priuilegijs communicantibus ; ut scilicet, haec antiquata, imminuta, aut sublata per Papam numquam censeri possit, nisi dicte Societatis Patribus, authoritate eiusdem

Papae, ea reuocatio iuridice innotuerit; eis recte autumant Marcus Antonius de Amalis, decisi 17. Flauius Cherubinus in compendia Bullarum, tom. 2. constito 1. Gregorij XIII. Scholis 2. Stephanus Samn3, in siua morali Theologia, ρ. r . tracte s. q. I9. Diana, p. 3. trach 2. de dub. regulari resolui 6 8. cum alijs nominandis.

Sed quando priuilegia viai Religioni fiant confirmata ex certa scientia, motu proprio, ac de plenitudine potestatis; sunt caeteris Religionibus aeque confirmata per . communicationem priuilegiorum, quae inter illas reperitur, & quia etiam priuilegiorum confirmatio, est noua gratia,&nouum priuilegium; eis tradunt D Liores, in materia de legibus, ' in specie Suaret, lib. 8. de legibus,ca . I 8. num. 8. s Io. Alexande Peregrinus, in compendia prauilege Theatinorum, g. . in scholis, tit. priuilegia, g. 3. Diana, ET Muny,

196쪽

in dicto loco. ergo si Regularibus non fuerit intimata, &iusinuata reuocatio praedictorum priuilegiorum, in suo permanent robore. Immo, omnia Regularium priuilegia dicta,ac dicenda, fuere confirmata a Pio V Gregorio XIII. Sixto V. Clemente VIII. et a Paulo Rem ostendimus preludis. 3. in apparatu Sepulchrali huius nostri operis; quo Lectorem mittimus ad videndum. Quapropter ; .si obi jciatur in praesentia, quod non omnes I 8 Regulares huiusmodi priuilegijs utuntur : dicimus , hoc eue - Ο nire posse, aut quia ea ignorent existere, aut quia nesciunt sepose illis in praxi uri, ob ipsimina nescietiam; aut si multi sciant dicta Indulta, se posse in die Paschatis eis uti, tamen credunt, hia & nunc, cum Parochianis locorum minime eis expedire uti in praxi, ob rixas, & controuersias, quae fortasse oriri possunt, si id ipsi Parochi locorum scirent, communicare suos Parochianos in die Paschatis, sine illorum venia ; quod de Aduenis, &Peregrinis secus dicendum est, quod absolute possunt eos communicare in die Paschatis, non e si penitus dubitandum. . Doctorum Allegationes. ra Darente uni hanc nostram rasem Ioannes dela Crux, de priuileste Io

197쪽

autem Regularis, Crustra, lectet 6 .fiu mihi, 3 3 s. Partholomeus a San. ct austo, lib. 2. Eucharistia, cy. 28 o. Mephanus 'Muny, P. I. Irad I p.

q. t 9. De Theologe morae. mbi mordicus conclusion: n iram docet, ac tuetur, Alexander Peregrinus de priuilegijs, me . communicare, num. 6. Letana, tem,tom. I. cap. 2 I. num. 8. sty caeteri, de eo umbintentia.

CONCLUSIO II. Regulares pleno Iure, licite, ac libere, in die Paschatis Resurrectionis, ac in mortis articulorvalent sacramenta omnia ministrare, & communicare suos famulos, servitores, agrorum cultores , & pastores gregum, Aduenas, Peregrinos, & caeteros omnes ad suas Ecclesias confluentes, pro praecepto satisfaciendo amnuae confessionis, & communionis. In primis constat asertio ex Trade Concit. cap. 11. si' Σ . ex I dultis, Clementis IIII . g Sixti IIII. pro Benedictinis,'Martim Hii in monum or e concessione. 3 i s . ex Fulla I. Innocenti, G. pro Er mitanis,D jAuguntini, Sixi IIII. pro Carmelitis x Sulla 4 r. Leonis. X. y Innocentij. VIII. pro praedicate ex Fulla Pauli III. pro Societate Iesu; habetur in compendio priuilegiam Minorum, meris familiares , t o. di ades declaratio Sacrae Congregata data in lutem, tιmpore.

Probatur praeterea ratione ; quia nullum fit praeiudicium parochis, nec etiam Iniuria a Regularibus administrantibas Sacra Eucharistiam, suis familiaribus, servitoribus, famulis, famul, bus, factoribus, Aduenis, hospitibus, peregri his, &similibus: quia nullo iure cauetur, ut hi omnes in Ecclesia. Cathedrali, aut parochiali in die Paschatis, pro praecepto satisfacimdo, Communicent , cum possint ubilibet communicara, ct confiteri. ata . Doctorum Allegationes i. . A l . DAllegantur pro hae Thesi nos, omnes citati Dinomnum. I9. sali, nominandi, de communi sintentia, Cassaraias m sis rompendio priuilegiorum, me . familiares ,m famuli, Fratrum, uum. 2. Ro- is uer , t . 2. qq. regulari cl. 67. Oromo in . yriarn α I. Pyrinus, tom. Lyrtalerior: in constitute Leonis X. num. 4:-constit. I Iuli, II g. y F. ared, rom. de Heligione, tract: IU. lib. v. cap. 4. num. ναλraelitis; me . famuli, de dub. regula nu. I. Letana, tom' Σ. cap. Is . pre tuum, ς' alij dissili, dicendi . . e 3 .

' - CONCLUSIO III. Regulares tamen in die Paschatis, pro bono pacis, ad tolleh-

198쪽

da scandala, rixas, inimicitias, odia & omnia mala, debent consulto , ac prudenter se abstinere a communione praelianda, Curatorum Parochianis locorum. Sis, nami fuit Arche me Neapolitano, Cardinali Toncompagna rescriptum: Conque tisum, conam Sanctissmo Domino, Re res Ecclesiarum Parochialium ictius ciuitatis, de Patratus Theatinis, sest Sotiria tis Iese, quod asserere audenι , personas Laisas a mentes in eorum or

torijs, seu Congregationibus, Eucharistis sacramentum die Pasitatis, δε- et iapraecepto Fatisfacere. Cumi minime sim missum, sed frius saeram eo unionem, tempore Pasitati a proprio Parocho, mel ab alio da i us cirritis licentia, sub pana sussensionis a diuinis, sp abys sibi tine misi, id ξrohibeat praefatis ZAgiosis , moneati jses Laicos sacramentum

Eucharistiae, t via, de manu proprj Paracla teneri si cipere, mi Ecclesia pracepta satisfaciant . Da igitur pro se pactorali pietate omnino eurabis Eminentia Ventra, euι me humillime eommendo. Romae die 2 o. Asariij, r638 . Eminentiae Vestrae Reuerendisi. Humillimus Seruus Cardinalis Graupius. suod semeresicriptum non osscit muris allegatis βω- ὰ Indutiis. ωι Agreui manifesti me amaret, nec ea aufert, P consequenter manent in sua mi, ac robore, fit e alia. - 'aurea, dubitatum fuit, an Liante priuilegia Regularibus concesso, ritis amm ' tempore, praeterquam in die Dominica Resiurrectionis, post ab eis Eucharistia sumi, eo sine, mi satisfaciat praecepto Ecclesiae, de quo in eo omnis utrius sexus, damnis: r remissione.

cap. omnis, sicut muli, quod quis proprio Parocho confiteatura, ita .i proprio etiam Paracho Euchari ita Fumatur; quia Fubdit: Nisi forte de ρr pris Sacerdotis Consilio duxeriti abstinendum ab Eucharistia; ab eodem

raeji ddet Eucharistia. eius euim est destruere, cuius est condere. l. mis. de ludus, Alexant ibit num. I ,. a . I Et Sacra Concili, congregat: die Er. Maij. r cor. etiam censuit non

satis atere praecepto Ecelem eum, qui sinctissimam Eucharistiae sacramentum Fusicipit ante vi post diem Pusitatis , tum de manu Parochi, sed 'Ruularium)habentium d Sede Apostolica priuilegium ministrandi hoc sacramentum, praeterquam in ale Pasitatis e quod tamen misium setiam in die Resurrectionis, posie iss.ministrare. CONCLUSIO IIII.

Regulares non dumtaxat ministrare licite, ac libere, pleno iure valent Eucharistiam omnibus venientibus ad sua loca exe-pta, inconsultis Parochis sed etiam eiidem receptis.ad huius.

modi

199쪽

tyo TRACTATUS PRIMUS. - .a

modi sua loca, charitate Dei ad hospitium, lexire inam uncti nem infirmantibus praeliare queunt pari modo indubitanter l. lIn primis stat certissima assertio ex Superioribus priuilegijs adductis: deinde probatur. 1 Ex capite i. Religiosi, de priuilegist, in clement in 6.: bi ante finem habetur. Sane, Religiosis illis, quibus est ab Apoctolica Sede concesum, eis familiaribus suis, domesticis, aut pauperibus, in hostitatibus fluis δε- gentibus sacramenta possint Ecclesiastica ad ministrare; nullum ex prae missa olumus quoad hoc praeiudicium generari. haec ibi. sed si huiusmodi Sacramenta Religiosi in suis hospitalibus utrius , sexus persenis administrare queunt. ergo multo magis a sertiori in domibus suis. grancijs, & in alijs suis exemptis locis, inconsultis Parochis, quibus a Iure pares sunt Religiosi facti.

2 Ex multis priuilegiis etiam constat nostra assertio Ex Al xandri IIII. couce ne pro Carmelitis, Martini V. pro Benedictinis , Climentis IIII. pro Minoribus, Iut j II. ἐν Leonis X. pro Minimi , ex alijs rapis pro caeteris Regularibus. 3 Nam in compendio priuilegiorum Societatis D me . extremari Ilio, habetur, posse hos Attigisses, ijs, qui intra si ta legiorum siesu domorum infirmati fuerint; tam Ecdesiastitam communionem, quameraremiam n Bionem Apsolua autharitate, liste, se libere inconsuliis

4 Regulares etiam valent vi suorum priuilegiorum hacte nus recitatorum omnia Sacramenta ministrare Aduenis, & hospitibus ad sua loca quomodolibet aduentantibus , quoties videlicet opus fuerit, idest, necessitas expostulat, quae non postulat, nisi semel in anno ,.& in mortis articulo. ergo in

. Ex Indulto Nicolai Franthia Lagati de Latere δε ψssania, Sixti IIII. conces BenediZZinis, siti, his merbis. Et si pii intrasse u

Manasteriorum memorum ipsorum infirmati fuerint, extremam -- Sonem dare auctoritate Apostolica , cuius ligitanis ostio fugimur in hac parte, tenore praesinitum, plenariam-liberam concedimus facia. tatem Parochialis presbiaeri, mel alterius curusicums Episcopi, συκ Superioris licentia, mel assensius nullaten s requisitus :sed priuilegia, M' oon siitutiones Legatorum de latere, in omnium Doctorum sinuntia , perpetuo exiniunt, se' malenti, mi habetur, cap. sinat. de osse: Legati; bi Glosi merbr tuta, Aerola med . adicta, num. I 3 . in sua praxi. erg'. 6 Ex Regula. ii 3 . de regu l. iuris, in G. μι dicitur. Cur enim licet,

quod est plus, licitum est quos quod est mnus: sed Regulatibus si lis

200쪽

DE SEPVLD ELECTIONE. rvi

citum est secramentum paenitentiae, ac Eucharistiae sicularibus infirmis extra proprias domos administrare . ergo multo magis, in seis proprijs exemptis locis, ubi locorum ordinari I, nec Pa tochi ullam habent Iurisdictionem. ergo vera conclusio Minor constat certo 3 quia Regulares extra propriae loca sua exempta, in domibus 4cularium ubi land capellae, possunt celebrare, & communicare, & confiteri ipsos saec utares, per priuile gia, quae habent ad hunc finem. ergo: 7 Concesso, nans', Maiori, Minus concessum miti esse midetur, cap. ex parte, A. 3. de decimis a sed maius est sacramentum Eucharistiae, quam sacramentum extremς unctionis;& etiam dignius ad si trahit

minus dignum, erat ora Doctores comuniter autumant eum Glosia, in cap. quia in dubijs, de consecrati Ecclesi me . consis M. ergo Vera assertio.

8 Nam si Regulares non possunt hoc sacramentum extremae unctionis hospitibus Setcularibus infirmis manentibus quavis Occasione in suis exemptis locis, non esset de iure Animabus circa salutem necessario prouisum: nam cum non possent talia sacramenta pleno iure, libere, ac licite, administrare inconsultis P, rochisaaepe, saepius, ac passim absq; eis morerentur, & Regulares semper negarent Parochis licentiam ingrediendi ad sita ex , pta loca, ubi nullam iurisdictionem habent, nec uti valent, cum haec omnia queant ipsi; & sane, melius Parochorum s cularium, cum etiam in his sacramentis administrandis, inseruiunt suis Religiosis ; sed hoc est falsum; cum bene a Sede Apostolica sit permulta priuilegia, & a Iure communi prouisum , videlicEt Regulares omnia sacramenta in suis exemptis locis, omnibus ad uentantibus ad illa quomodolibet, Hospitibus, & Aduenis administrare. ergo.

9 Nam Sacerdos quilibet siue Regularis, siue Saecularis valet

hoc sacramentum extremae unctionis ministrare aegroto morti

proximo in absentia ipsius mei Parochi , vel hoc eo negant :quia proprius Parochus non est rationabiliter inuitus, de credi debere Summum Pontificem salutem tunc id velle ne aeger moribundus hoc priuetur sacramento, quod licet non sit de salutis necessitate, est nihilosecius, valde utile, ac esse potest, ut ab ipso sacramento, aegroti salus aeterna, id est, illius virtute, ut mori bundus suorum remissionem peccatorum consequatur, quem admodum sςpissime esse potest. ergo multo magis, Regulares in suis eaeptis locis possunt tale sacramentum Aduenis infirmis administrare, parochis inconsultis. D

SEARCH

MENU NAVIGATION