Respvblica Bohemiæ aÌ‚ M. Paulo Stranskii descripta

발행: 1634년

분량: 542페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

291쪽

Boir MAE CAP. VI et V ia coepit. Iccirco presbyterium Pra tense Ecclesiarumque Ministros, M. cholarum magistros ubivis ante Om-

essus, primumque eos qui Purgae, poli-iodum vero etiam eos qui aliis in loci uat, a functionibus sine discrimine de- bavit, e toto regno relegavit, quibusisciplinae Romanae sacerdotes scholariasque substituit. Nec mora longa da-

ad Vicarios, aliosque omnis loci re ignitatis suos ministros, singularibuet: ndatis, quid caeteris incolis fieri vel et, demonstravit. Disponebantur igitus terrorem passim per opida milites praesidiarii , ac ne caetus sacri publice quam, sive in templis, sive in Scholisiberenturi solerter ed ad vigilatum 'irgines viduaeque viris ponti riciis vel

invitae junctae Euangelicis nubere pro- libitae nemo qui non pontificius esset, in civium numerum allegi permittebatur. Vt ne vero posthac ullius, praeter ontificiam, religionis pro sessio Bojemis unquam libera ei Veios et novis Impetrator, ann rcet . ab se promulgatis regni Constitutionibus . inserta lege lin- ulari sanxit Strenue hic apud eum stria scindebant frigidam veteres Euangelicae religionis adversarii quorum de nume-iso cum is exstirpando in regno ex Grae-

292쪽

tam de Luther repurgato colitia rno, duatuor-Viros constituisset, epotestate eam in rem abibluta inxisset, summis illi viribus negotium: inarunt. Summissis namque in oram partes monachis Iesuvitis de Capuc:

passim in opidis, de ubicunque locurebat, primariorum primum, post ea diocris, tandem promiscue cujusvis ditionis incolarum , in religione stantiam, nunc prensando ac mulce

nunc controvertendo ac commintentarunta Qui traditae semel sancti religione puritatis visi sunt tenacioliis dignitates abrogatae, secundae reitiones intercluse, impellex continuis merosi militis expilationibus, vel accvehementer, vel prorsus direpta.disse tunc religionem a militaribus hipyiis celeriter edoctos, confertim ruemonachisque supplicare, omnis sexus aetatis ad ponti fici sacra transfiigas, verbosis lacrificulorum pro suggestu, clamationibus, tanto in caelum subvelibantur altius, quanto in majorum fi Constanter perseverantes, in Stygis ah lium demergebantur profundius. expleri hoc pacto potuit monachoruetruscatorum insania. Nam quos in

Promissis, nec comminationibus de e

t ni

293쪽

itia poterant dimovere, iis non tans in supellectilem librariam theologia

iactitare caeteris quibusvis adi-:bant, verum etiam libros scriptorum monetae sophis icta, in religi Euangelicam contumeliosos, quinabulosos, obtrudebant, atque Ut mprehensa iis dogmata assensu com- barent, instabant. Sed cum nec ista multiplici solertia plerorumq; Onitiam expugnari posse cernerent, eos nil per magistratum loci in vincula sor- osq; carceres compactos, non prius, taximperata fecissent, dimittebant,vel, humanissime egerunt, ad purputo illos quos dixi, Quatuor-Viros debebant. Quatuor-Viri ergo illi, de iis delati erant, dictis constituebant,ontumaces lacereticos, quini perdue vocabant, divisisque in certas classes, mpus, quo regno excedere jubeban-ur, praefigebant, bona quae efferre vel isti ahere quis permittebatur, decim mi S ad distrahenda per Mandatarios, elicta ab emigrantibus soli bona, anim dabant. Duravit Manlianum hoc imperium tia vexatio integrit fere bien- ium, quo pars Bojemor i indigenarum Permagnata de in divinitus tradita relii ione confirmatior, patriis penatibus

aledicet est coacta de in omnes pro-

294쪽

remodum olbis plagas dispersa. Nob rati semestre ad emigrandum erat pri

sim tum Abstraxit abalienavitque mi hic liberes parentibus, taures a titribus maritos ab uxoribus Pupilli si iscrimine ex matrum sinu, aut agnat rum manu abrepti mares Iesuvitis,

mellae monialibus, in disciplinam su traditi e Si qui malum fuga evitarunt,

artim propinquis patria eae cesserunt. trimonio mulctabantur, eorumque quos confugerum bona publicabant

Tametsi vero iis , qui regionem qui religionem maluerunt deserere, ut hendis quae reliquissent bonis

tantis Maher fuit concessi us variis las. Quaesitis coloribus, ac speciosis a Mationibus, eo res deducebatur, ut ora interea possessoribus exturbatis li da fructus vero primo fere occuldiripiendi, relinquerentur, fundi lue ipsi, quod moveri non pote

aut quam vilissimo vaenirent, aut emtorem non invenirent, quasi res prade relicto habitae fisco regio addicere itur. btinet igitur nunc post vetituri Euangelicae religionis exercitium, se turbatos ejus cultores, Ol intermo lmos Romanae Sedi consor nais sacrorulobservantia, nec nisi in occulto resta

uita latitantes consormatae ad Eua

295쪽

ues quaedam reliquiae.

XIV. Atque haec sunt ita aede Boje-uum religionibus, deque insignioris tum variationibus memorare hamus Regimen religiosum, pro reli tum diversitate , diversum quoque Nam sicut caeteris, etiam uic Ula lucim in rebus, v. aestare diu velis, or- si te sequi, certuna gubernationis ut tenere est necesseri ita in hac ex ei uis potissima continendae sociera- mominum ratione numi:Iis nempe endi disciplina , ordinis common- . ndi tuendiq: magistros esse opori sit. semper Bojemia, tam cum profanae latilium superstitioni erat dedita, quam ad Christianos religionis cultus tra-lm a, ei renuntiavit , ideoque ad hoc aliae tern s certos a ui sacrorum

istices, Ata Se Tt,i moderatores syntilium tamen sicut Ac si s vi , ita dei chi flamines, flamines, sacrificos, vi-imario; hierophantasque CZechicos,

I qualescunque erant, perose demere hoc loco, non mulium attinet. labile est, nominibus illos a GraecOlmiter urgis magis quam re ipsa suisse leersos. X ajori absque dubio usui est

296쪽

R Et Pu BLICAE

suturus labor, quem in describendo, Bcjemis Christianis frequentato guber mitionis religiosae ordine, ponere cogit. I

mus.

Quoniam vero apud pontisiicio sen aper id genus omnia, quam apud Euan sticos(usitate illi Sua NA, hi sub TR,

Qv vocantura erant hactenusque via

in habentur, splendidiora plausibilior ec magnificentiora, ideo de ussitato in Ecclesia regimine Euangelico qui dei quamvis in Bojemia vetustiore postriori, de pontificio vero priori loco coistituimus tractare. Ordiemur aute irem, a Boles lai Lenis, Bojem i. ae princupis aetate. Is enim fuit primus, qui illium, ut diximus, in hanc oram a late sorores, sacrorum edis Romanae incirem, Bojemis commendavit, erectaqctora dia sacra D. Vito aede episcopasa llatim confirmavit.

XV. Summus igitur moderandae rei sonis arbiter inter Romani moris secti rores Bojemos, seculis aliquot sitit, cori ilitutus ab hoc Boleslao Episcopus. Hupostea successit gradu eminentior Archepiscopus. Sub ordinatos is pedetenti uterque sibi comparavit, augescente alcis sere singulis beneficiorum, quae vicant, multitudine, ordinis inferioris scerdotes, Abbates, praeposinos, Dec

297쪽

Dor x MAE CAP. VI. , dc notos Ronaanis hominibus nites caeteros, oui 3 sacris perare: ur, re eteram, Ut clericorum, itast )ejor una multitudinem, indisciplina regios continerent. Inferioris ordinis Antistitum quomodo alii aliis si accesiet, nomina, neque accirrate, uirili sortasse caenobiis consignabantur, lue quae consignabantur, propter tena, tum injuriam iutcgra ad nos trans-nitti potuerunt. Episcoporum nil allo minus de Archiepiscoporum series ac iaccessio, quamvis ipsa alicubi ut mea Vert opinio, hiulca ad aevum hoc est coamarvata

Adspirare autem, ut ad Episcopam taid Archiepiscopam, nemini qui Bojemus gente non esibi, aut linguam Bojemam i ion probe calleret, per leges regni li- leuit ac proinde non semel principibus,

opulo homines peregrinos Obtru lGr- libus , motae ab Ordinibus erant acres ontroversi T. Ius porro nominando una ac legendorum, ut Archiepiscopo-

um, ita re Episcoporum, conserenda-

cumque Quarta navis r e iturarum perisi exuo principibus d Ordinibus Boje- mis, ex primorum leti consilio, conr-

eximus utile liberum Investituram sive

298쪽

ive confirmationem, a Moguntino ile, Episcopi hoc modo electi, nota anei Archiepiscopi petere habebant . ceste Successerunt igitur hac vias s smoti ac alii post alios in cathedrare, gensi sederunt, hoc ordine: I. Di ethnaarus Saxo: II Wogeti echus iiive Adalbert' III Strachyquas se Hunc cum Moguntiae, ab Archiepisse IO Mellituram accepturus, coram ari prosternebatur, spiritus malignus co

it, pauloque post su cavit i. IV. Bolidalus sive Theodotus M

V. Eccardus sive Heli cardus se VI Hyra seu Iso, meet echic iv II. Sebyrius sive Severus ac VIII. Iaromirus live Gebhard ratistat Regis frater IX. Cosmas se Ita

XI. Amynta ardus asserta deceta

XIV Daniel Baro a Lippa cuXU Fridericus, NecZecia LirXVI. Valentinus , Obtrusus, XVII Bretetissaeus-Iilentacita pri

299쪽

B O CEM A C. p. VI. ceps -- VIII Daniel Milicus XIX. Andreas XX. Peregrinus et 8 irriga

Hic, quia modestus , ac politicae pru- dentia parum fuit gnatus, Xauthoratussisse scribitur. XXI. Iohannes iret gXU Burcardus et Bernardus a Su-

XXIII. Nicolaus Baro a Rosis 1 XXIAL Iohannes Draricius 11s 8XXU Tobia Bechync et TyXXVI. M. Cregorius et sc

Hagecus' praeterea ubi natalia Caroli, postea mp ejus nominis quarti attingit, ii author est, infantis regii baptismo interi fuisse cum aliis Hermannum Archiepi scopum Pragensem quem, si nullum

subest mendum, Quo loco reponam, non invenio.

XVI. Et haec quidem de Episcopis Archiepiscopi a Papa petendi ansam, O- hanni Regi praebui si sanna quadam perhibetur Uratii lavi ensis Episcopus Nan- herusta Ademit Episcopo castium te licetianum Rex, is 3 . n-que

s id,

300쪽

id, quamvis anathemate feriebatur,repetetiti restituere voluit. Videns diras nil hil proficere, dicteriis Regem impetercaepit an erus ac ad ratis aviens Cossi inter alia dixisse perhibetur Rgem istum, bonorum Ecclesiasticor Invasorem esse, qui Rex habeatur, idignum. Regulum, non Regem ipsues e. Quae verba cum ad Regem essen renuntiata, indignatus monacho, sciscitari commatis caussam ab eo jubet re spondente Episcopori Bojemiae Principem,quia Metropolitanum non habereta inunctionis in regem suae solannia ab Archiepiscopo Germano, qua prece

qua pretio, emendicare cogeretur, Regem, vel omnino non esie, vel, si sit Omnium esse minimum. Convitium sanna ista sibi factum dolens ac, quam anathemate gravius offensus Rex, non quiet vi antequam ex invidia , qua Roma conflagrabat Archipraesul Moguntinus lHenricus, tempus nactus idoneum Bul lam a Cemente P. obtinuit, qua Pra

gensis Episcopa a Moguntina sedis at

SEARCH

MENU NAVIGATION