Archiv für katholisches Kirchenrecht

발행: 1857년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

adhuc vigentem non sufficere simplicem distinction0m circa Impensas docretam. In casia autem do quo agitur, vi solius distinctionis n-jusmodi, nulla intercedente nova lege, jus tollendi stipendia usurpatum fuit. 3. Sed non solum nulla lex recons talem potestatem confert sed reapse alia antiqua adhuc vigens eam expresse prohibet, videlicet,lo disti . Januarii 803 18. ivos an XII. qua si s hahqt: nulla pars stipendiorum eclasiasticorum api potest Quaenam lucidior lex exoptari poss0t cujus autem ratio, quamvis legislatoroam haud relari facile comperitur pecunia clero numerata ex liboralitate Gubernii minime provenit, sed ex obligation solomniter in porpetuum contracta tempore confiscati0nis bonorum cleri enm nim eius Nationalis anno 1789 0na haec occuparet, a ni o et simpliciter ad 0 aper n0 intendebat, sed declarabat se annua ex eis in perpetuum clero praestiturum esse; 0n promittebat quidem annua tota, sed necessaria et congruentia ad solvendum expensas cultus et sustentatione ministrorum ac proinde implicit s Obstringebat non ablaturum stip0ndia ministrorum cultus ). Quis non miretur tam insolitam stipendii confiscationem absquo muniorum suppressione jussam Sic exsecutioni mandatur Minist0r Cultuum ad piscopum scribit mercsidem quam hic aut illo desstrvitoro liberalitat gub0rni obtinebat, suppressam lare ex die quadam assignata, nisi ad aliam parochiam minorem immediate deputetur. Haec agendi ratio sano rovis et facilis esse videtur, sed valde nimis libidinem sapit. Reus statim damnatur, antequam ad dicendam causam venire innocentiamque suam purgare p0ssit. Tale judicii modus si solo sic jubeo appellatur. Quod si quis tunc dicat Gubernium nullam aliam habere e piam agendi contra illum deservitorem aut vicarium quem in exercitio ministerii sui adversus statum vel personas privatas deliquisse arguit, resp0nde ita non esse. 0nne enim ei praesto est articulus 6 ex Organicis, jam nuper citatus δ), ex quo licet recurrere ad Concilium Status e0ntra clericum delinquentem 0nne praesto

1 Les traiiemenis celsistastique soni insalsissabies dans leuis totalite. Bullesin des Iois CCXLI. o. 22473.2 Ddersit dura. Novembre 1789 rassemble nationale decreto quo ouales bion des celesiastique sontra a dispositio de la nation, cis rea me do

pourvoir 'uno maniere convenabi aux Dais dia culto a I'entretion de se ministres et a foulagomen dos panu res, sonscia furveillance et 'apres es instructions dos administrateur de provinces.

3 CD. Archis XLIX. p. 453.

242쪽

sunt articuli 199 et sequentes odiet poenalis Sod Concilium Status tantum abusum adesse declarare p0test, quin ullam poenam injungat et Code poenalis in articulis commemoratis poeuas quidem materiales decernit, minii ne vero suspensionem stipendii porro haec est poena maxime appetita, quia eclesiam cibo fraudare ejusque existentiae officere cupiunt.

Poenam istam prae aliis exquiri argumento est quod paulo post Gubernium a distinctions ab ipso excogitata inter mercedem doservitorum et stipendium parochorum et episcoporum destitit ut aliam viam adhiberet qua utrosque similiter pecunia mulctare posset. Etenim, sicut jam in quaestion praecedenti dietum est i), concilium Status, postquam a Ministro Justitia et Cultuum int0rrogatum uerat, ita prorsus existimavit, nempe, Gubernium p0testatem habere tollendi vel suspendendi, ni disciplinari, stipendia ministrorum quorumlibet cultus quibus a Statu pecunia numeratur, ac proinde tam stipendia quas a flante concordataria manant quam illa quae ex articulis organicis proveniunt. Caeterum insuper declaravit nunquam extitisse distinctionem, sive theorice, sive practice, inter vari0s clericos muneribus fungentes, unde mutatio in Capitulo IV. Impensarum cultuum ad annum 1883 allata statum rerum anteriorem nec voluit, nec potuit mutare. Quod tamen verbis a Ministro negotiorum internorum, mense decembris nuper elapso solemniter prolatis aperte adversabatur). Quibus praesertim rationibus ad hanc sententiam Concilium 8tatus adductum fuerat, erant sequentes 1 Sinus in omnibus et singulis officiis publici jure superiori directionis et custodiae pollet qu0 a principatu suo summo manat. Porro jus illud omni temporc usurpatum fuit, potissimum per bon0rum pr0scripti0nem temporalium.

2. Idem jus, quo reges Galliae olim quoque usi sunt, per Concordatum haud fuit ablatum, quum e contra art. 16. hujus pacti Statui id expresse assignat. Atqui huic antiquae jurisprudentias per ullam praescriptionem legalem vel regulam disciplinae nequaquam derogatum fuit. Rationes vero istae non sunt digna coetu tam gravi quam Concilium Status, ac indubitanter a priori concilio quod sui juris erat,

243쪽

Νam 1 neque antiquum jus neque novum, inquit si Gagetistdρ Tribunau du 2. Mai 1883, ad fulciondam thesim Concilii Status argumenta asserunt. Inductio juridica, quae de potestate Status in omnibus officiis publicis colligitur, hic minime valet, siquidemeterie non sint omeliae monetlanniares potestatis civilis Bene vero sunt ministri cultus illius qui a Statu s0lemniter agnitus est, quemque se obstrinxit pecunia sustentaturum. Nec metales potestatis civilis, sive ratione officiorum, sive ratione stipendii, dici p0ssunt quippe qui a Statu non fuerunt instituti ecclesia Gallica, sicut ecclesia universalis, cujus est pars originem excelsiorem et antiquiorem ducit. Ne pecuniam quidem Status ad 0lvendum clerum sibi commodavit; bonorum autem charitat et pietate Christifidolium Ecclesiae in perpetuum legatorum quae occupavit qu0rumque reditus nunc ipse clero partim numerat, factus est mere procurator. Unde stipendia clero soluta perperam dicuntur stipendi Stulus, salarium publicum, quum sint reditus ex bonis ecclesiasticis a Statu ure stricto debiti, eademque causa nunquam de Impensis cultus Budget des cultes Partamentarium disceptare deberet, quoniam illas abolere ipsi minime fas sit.

Clerici igitur metalibus publicis aequiparari nequeunt, nec proinde iisdem regulis subjici.

Quod ad confiscationem bonorum temporalium sub imperio regum pertinet, n0nnulla sunt adnotanda Ante annum 1789, religio catholica dicebatur relistio Status atque rex Gallias protector fiebat religionis hujus nunc autem, etsi plerique Galli religionem catholicam adhuc profiteantur, Status nullam prorsus sibi agn0scit. Praeterea lim confiscatio bonorum temp0ralium nunquam exsecuti0nimandata fuit, quin prius transgressi praescript0rum regis per magistiatus solemniter declarata fuerit hodie vero tacitum judicium sufficit Olim etiam sortio dicta ongrua semper incolumis erat; nunc autem tot tollitur sustentatio. Nonne insuper, subjiciebat Senator quidam, res odiosa et inaudita, quando priscum regimen Status ob ejus abusus saepe saepius contumelia a vobis am-citur, vosmetipsos nunc conari plures ex eis revocare, quibus nitamini is 2. Gubernium, inquit Concilium Status, jus illud quod olim

reges Galliae exercebant, a temp0re Concordati non amisit, quum econtra hoc pactum in articulo 16 ipsi id expresse tribuit. Quod quidem verum esse videretur, nisi in causis a Concilis Status allatis, textus articuli praedicti, prout opus erat, adulteratus suisset. Nam in concordato sic se habet: Sa Salutetsi reconnuit dans lepremier Consul de la sipublique Francais te memes ruit et 16.

244쪽

prorogative doniciossimai pres 'ella ancie gouuernementi in relation vero a Concilio Status facta, verba pres 'elle suppressa fuerunt, ut articulus adversus clerum adhiberi posset, exindeque as- firmatur gubernium adversus clerum eadem jura a privilegia exercendi potestatem habere ac priscum gubernium, dum Sancta Sedes

novo regimini simpliciter eadem jura ac privilegia apud se pres d'ello)concesserat. Ite est bona fides et aequitas quibus nune niundiu lSenala D. Balbie, in Sessione diei 5. Maii 1883, injustitiam istius sententiae, qua mens legis tam aperte violatur, haud difficile d0monstravit. Cui respondit Minister iterum actitando jus supremum principatus status, quod est perturbationum civilium axioma vi cujus etiam in magistratus inamovibilos atqus duces militias poenae absque ullo judicio praevio irrogari possunt; dein adjuravit

se nolle christianam religionem e Gallia evellere Scimus autem quid verbis hujusmodi intelligendum sit. Cruentam quidem perso-cutionem edere non intendunt, sed aliam perfidam et opertam ita ut ecclesiam cibariis fraudentur, delectui novorum clericorum impedimenta inserant, annua debita ad solvendum cultus sumptus sensim supprimant, facultatemque tollant clero docendi libere doctrinam christianam et etiam fidem catholicam extra templa palam prodendi. Interea, quum Ministro objectum fuerit non esse consentaneum potestati Meeutivae cujus est legibus servandis invigilare jus quoddam concedere quod p0testati legiferae negatur, tunc ministri Justitiae vicem-gerens perplexus respondere non dubitavit: Hoc concedo stipendia cleri via legislativa non posse tolli, sed gubernium potestatem habet parochos singillatim ita mulctandi. κUtquid enim opus lege, quum praeter legem gubernium jam

adversus plures quam 2000 rectores parochiarum poenas statuere ausus fuerit Sic, ex una parte, declaratur tollendi stipendia clerio legibus nullum esse jus ex altera autem parte haud paucis clericis quotidie tamen auseruntur. Huic tandoni rei finem imponamus asserendo novum documentum non leve quo Gubernii ratio agendi iterum damnatur. Congressus advocatorum Urbis Parisiensis, praeside D. Oscar Falateus, quaestionem hanc recenter prop0suit, excluso quolibet respectu ad res civiles vel religi0gas: Utrum, ex verbis articulorum

1, 4, 16 Concordati, Mot 70 ex Organicis, stipendia parochorum

I Sua Sanctitas recognosei in primo Consulo Gallicanae Reipublicaoeadem jura ac privilegia quibus apud Sanctam edem ruebatur antiquum

regimen.

245쪽

et episcoporum suspendi aut tolli vi disciplinari possint typ - Respondit negative. Lex igitur diui . Januarii 1803 nulla pars stipendiorum ecclesiasticorum capi potest nulla de causa violari polost. Itaqu0 Summus Pontifex Leo XIII in epistola sua novissima ad D. 0rsivy, praesidem Reipublicae, verbis acribus, ulsi tamen placidis urbanisque, urit declarat suppressionem salarii paroch 0rum via disciplinari jussam poenam esse quae Concordato, quale R0maucceptum fuit, null0m0do comperitur.

246쪽

246 xv.

248쪽

Kendi solo.

SEARCH

MENU NAVIGATION