Homeri uita, ex Plutarcho in Latinum tralata per Io. Rhellicanum, Tigurinum unà cum eiusdem annotationibus marginalibus, ac epistola nuncupatoria in qua libri argumentum continetur, & quibusdam poietomasigon cauillis respondetur. Item eiusdem Ioan. R

2쪽

N I B U S, ERUDITIONE, AC pietate praeclaro iuueni, D. HIERONYMO FRic ERO Bemari, nunc Nisuetae iurisdivdentis oporum nauanti,amico vociarisimo, IOANNEsR HELLIcANUS, Tigurinvs,Salut er conficientiae tranquillitatem

exoptat.

N M EMO RIA habeo doctissime simul re amicissiis me FRI cE RE, quid natibi adhuc Biturigibus agenti receperim: nempe quod pro Roseis c Η R i s Τ O mihi abs te do nato, no solu gratias tibi agendas duxerarim, sed etia Commentariolo nostro illustratu eundem autore remissurus essem. At quum interea temporis εc praesegendi 8ὸ cocionandi molestissima uicissiluis dine ut scis) ita occupatus iuerim,ut inrastituto meo satisfacere no possem: dic t men fidem tibi datam frangere impium uideretur coepi tandem apud me cogitare, quo modo fidem apud te tam fidum

ρς Z amicum

3쪽

EPIs TOLA. amicu liberarem. Et ecce comodum in mentem mihi uenit quid si Roseto misisso facto, Homeri uitam, quam iuuentuti Bernen . interpretaris, Fricero pro libearada fide tua mitteres, ac dedicaresti scenim illius studiis &artati couenientior est, quam Theologicae in Rosetu adnoslationes: praesertim quando uerendum esset, ne libellus is parum uendibilis fuisturus suisset. His igit motus rationibus, a comentando in Rosetu prorsus destiti, ac manum Homerics uitae secundu Plutarchum cuius duntaxat initium, ec historicam tantumodo partem, Guarinus Veronensis,homo doctissimus, transtulit) interpretadae idcirco admoui, quod is in ea non Ium comentarii uice in totum Homerci, sed c maxime si libellu de Audienda poetica adluxeris in uniueriniam poesim esse queat. Nam queadmoin dum omnes uitarum descriptores in geonere demonstrativo uersantes,bona corporis, sertunae,ec animi, aut laudant,aut his cotraria uituperat: sic oc Plutarchus primum Homeri patriam, parentes, sortuna, ac mortis genus describit. Deinde

4쪽

NUNCUPATORI A. ad animi bona digrediens,in genere ait, eum ingen S uerborum ac sententiarum Pondus, omnium P rerum scientia perincoluisse: dum sub poeticaru fabularum inuolucris, semper aliquid arcani innuat. Atm ita ad artisi species descendens, primo loco grammaticam excutit, dumostcndit Homeru omnibus Graecorum dialcctis usum:& dum n oporti ac sthea

matu rationem adeo diserte ac luculena λter tractat,ut aediderim a nemine lucualentiori ordine exactust hac de re scriptum esse quicquam . Deinde quatuor - dicendi genera Homero probe cognita fuisse docet: ac orationem in tres diuidit partes, historica,contemplativam, ec politicam. Ac historicam quidem rursus inhreuem, ec copiosam narratione secat: atm utriusq; exempla ex Homero adducit. In conleptatiua uero, seu philosophi , ca Oratione, principio omniu rerum inlatia prosequitur, quatuor elementoru ra. tionem edocet: ac mythologia de Ioue,

Iunone, Plutone, Neptuno, V ulcano, re altis pleris diis explicat. Deinde solis ortum, oceasum, magnitudine, vim,

5쪽

EPISTOLA substantiam, ac reliquorum sidersimosius: deniq3 terraemotuum, deliquii sola.riS,Uentorum, pluuiarum, tonitruu, fulsgurum, et sulminu causam 8c originem describens : docet haec omnia Homero

non incognita fuisse, imo philosophos

haec ab illo tanquam primo autore mutuatos esse. Atm haec quidem de philososophia naturali. Caeterum in morali, prismum deos esse ex Homero comprobat.

Deinde quales sint: ubi & de Prouidentia deorum, d c fato disserit. Postremo de

anima,eius Partib',ui bus et uitiis disputat.Porro nec Arithmetica,nec Musica prstermittit, quin ostendat eas scientias ab Homero ceu primo fonte dimasnasse.Tandem ad orationis politicae scuius supra in orationis diuisione meminerat tractatione accedit, eius cp speciem dicit Rhetorica esse:atq; illius artis praecipua queq; ut est orationis dispositio, genus causae, ac personarum decoru) prosse qustur ac affirmat eam artem primitus ab Homero ortam . Ad haec legis peritia quae Sc ipsa ciuilis orationis species est Homero cognitam esse,eumi rem pol ucam

6쪽

NVNcUPATORIA.ticam primum omniu in uitam ciuilem dc militare diuisisse astruit. Praeterea nec Medicinae, nec Diuinationis, nec Traragoediemec Comoediar ignaru suisse. Denim scribendorum epigrammatu,oc pingendiartcm ad Homerum primum auratorem ac magistrum reserenda esse cenoset. Hic satis scio, σκυθρωπος, me ποικτομάσιε mihi obiecerit:Tun hominem Chrisstianum agis, qui hasce poeticaS nugas, s μυρο ιαρ c quibus multa impia e cobscoena admixta sunto non solum iuuenibus tuae disciplinae concreditis explaMnas:uemetiam in publicum edis, ut coratagio latius serpat, ac uenenum longius

spargatur c An non inquit legisti quid Plato, quavis Ethnicus philosophus, insecudo dialogo de Rep.super his naeniarum explanationibus sentiat ubi Hesiodum narrantem Coelo uitilia per Satur, num siliu amputata esse: 8c Homerum quod uincula Iunonia filio inlccta, re

Vulcanum e Gelo a patre deturbarum, O matri pulsatae auxiliari uellet,ac deos rum uarias pugnas describit)e rep. sua in

exilium i elegat: siue per allegoriam hic,

7쪽

seu abs allegoria dicta sint. No enim, inquit, adolesces dignoscere potest: sed

Iae in ea aetate opinionibus accipiunt, reus inhaerere, dissicillimes eradicari

solenti Ut interim de Augustino doctissimo θc pietissimo Episcopo taceam: qui

lib. 2. de Ciuitate dei,Platonis sententis de eii ciendis huiusmodi poetis e ciuitas te sua,usin adeo accessit:ut putarit eu dis gniorem esse honoribus diuinis, cl; PriaPum, aut alium quempia ex poeticis Scmostrosissilis diis.Praeterea lib. I. eiusadem Civitatis dei, Varronis mytholo.

gias Sc physiologias de diis, multis excipit cachinnis: eass cui PIato adolescenubus uitandas esse monet . Quid audio mi ZoiIe c tu ne primu hoc argument nos psuadebis, ne pueris poetas prael gamus multa detestanda, ec impudica in poeticis fictionibus cotinentur:igitur iuuenibus Christianis no sunt prelegendae. Bella prosecto argumentatio, si diis placet. Eade nanq; ratione iuuenes a saricraru quom literarum ieetione arcebis. An non enim cli impiu,tum Bedu Chaomi factu Gen. s. describit quod scilicet nuda

8쪽

NUNC UPATORIA. nuda patris temulenti uerenda, reliquis

duobus fratribus ludibrii causa ostenderit c Quid Sodomitam nefanda libidinecqus in eode lib.narrat impudetius,turpius, tetrius, ac obscoenius cogitari poαtest ' Quid Gabaonitica illa libidine sceis teratius, qua uiri in uiru Levitam exarserat:& quu eo potiti no possent,eius concubina per uices tota nocte stuprado ita tractarunt,ut mane ante ostiu mortua sit inueta Denim quid facies Canticis caucoru Salomonis: quae lenociniis Θc amatoriis illecebris adeo scatet,ut nihil reminterit, siue impurus homo ec amatoriam rerum cupidus illa legat, uel Ouidiu de Arte amandi Sed dices: flagitiosoru hoaminum exempla illa non in hoc sacris literis mandata sunt, ut ea imitemur: sed ut Chami, Sodomitarum, ec Gabaonitarum poena quam ob designata flagitia dederunt a prauis facinoribus deterreamur. Et Canticu canticoru non in hunc usum a Salomone coscriptum est, ut sescundu literam, Sc pingui ut dieituo Minerua id exponamus:sed ut

inviaτ αὐαγωγίω, ad Christu sponsum,

9쪽

RPIs TOLAB eeeIesia eius sposam reseramus. Qua si uero idem in poeticis scriptis fieri non queat,psertim si eorunde profestar piussit:admoneats adolescereis inter praelegendu,quid turpe, Id honestu,quid im-Piu,quid piu, ud gente, quid Christianusit: ut illud sugia hoc sectentur. Id m Sc poetae ipsi admonet, dum fingui Tantalum,Ixione, Salmoneu,& reliquos imo pios ac facinorosos homines digno supplicio a superis assici. Deinde qua tu in

sacra scriptura permittis,ut amatoria illa Cantica secudum mysticu sensum exponant: quo tande ore ac fronte Zenone, Plutarchu, Varronem, ac reliquOS myothologos prohibebis, quo minus ide cis liceat, in Ueneris ac Martis complexu,

ac reliquis id genus fabulis,ad rerum naturam referedis c N e dica interim, quod adolescens in castissimis quibus* poeutis ut est Homerus, Pindarus,& Virgi lius sobrie,& per aetate uersatus,& prsa dictis mythologqs imbutus: longe paratior et instructior ad sacrosancta prophetarum Oracula, per allegoria intelligenis da aecedit, quam si sophistarum, et quou

is rundam

10쪽

NVM cv P ATORIA.rundam superstitiosora more, poeticam nunquam gustasset. Praesertim quu eandem propemodu phrasim, 8c genus dicendi cum prophetae, tum poetae se fientur. Adde etiam quo ductercs illi apud

Graecos Comici, ec Satyrici apud Latio

nos, Gentilibus prophetaru uice,in moriendo,docendo & carpendis uir is fuerunt. Hactenus ad prima tuam obieetionem. Csterum quod deinde PIatonis et Auguttini autoritate quoru utero poetas e sua repub. expulit)me urgcs:si alia utriusq; autoris loca, cum illis tuis, quos allegasti, contuleris : videbis eos pueris no omnino poetica interdixisse, sed delectum inter poemata habendum. Socrates nanq; in Ione, seu de Furore poetico ait, non dubium esse qum praeclara poemata,diuina, deoru P potitis,quam horaminu sint opera. Poetas uero nihil aliud esse,quam deorum interpretes. Quo fas ne in loco,tantum abest ut omne is poestas damnet, ut etiam summis laudibus honos uehat. Ut silentio interim praetes ream, quod Marsilius Ficinus in praefastione sua in Platonis libros refert: illum

Poeticae