장음표시 사용
31쪽
. lein, pro hypobaltein, id est, subiicea
Aeolico more a Blumda quos nec hemeat ulla potentia uent L in . mutare. Ad haec quum mutant cr in di, ac dis
Mutatio An R. cunt Odme, pro Osrnu, id eae odor: ocinorasimus en idmen, pro istae,id est nouimus. Prs- cmbesis. terea pleonasmo in quibusda dictionibus utentes, ut quum pro heculos, id est,traquillus, eucalos :& pro ara id est, sed, autar dicunt. Et quu secuna partic. se ura uerboru personae tha parrieulam dis uerboru pcr adstelut:pro eph ste, id est,fatus es, epus id σοι cla. a:Αpro icti dixeris, ειρη- consonuntiata filia dicentes. Porro consonantiu dus plicatio. plicatione alii Doriesibus atri Aeoli, Apherese Ioni hus tribuut. Cuiusmodi illud est, Corripuit mors atra. V ter ista opera,supapte edidit. Ionu aute proprietate Obsseruat, dum aphaeresi in prsteritis uer horum
34쪽
VIT A. 1 horu teporibus utitur : uelut quu hudicit pro ebdi, hoc est, ivit. & docen, id est dedit. Siquide in more habent,prsterita tepora ab haee literis inchoare, quibus & praesens:& auferre ε in SIncope IodietiJehireus,id est,sacerdos:&irin, nis. id est, accipiter.Prsterea terths subius Paragoge fructiui modi persedis σι addunt,ut quu prosthois pro et thu, id est uenerit uiliasi: 5c pro λα la,id est accepit, λα m dicut. Qua particulam & damus adhciut, θυρum, υλuor, id est, ianuis, sylvis,dicctes. Ad Smosis, rhςc dum tounoma, id est nomen, & epentheses.
di mellan pro melan, hoc est nigru, efferunt. Deniq; e caecu productu fue
ita per disresim efferui, pro φρον d Diaerem verbo est intelligens M-ων : & pro νο dd rum, σηomi est cogitans, νοεων dicentes. Eode mo ημm
do &genitivos singulareis in Ουe desi
35쪽
ts HOMERI nenteis proserui, ut Diomedeos,Sapphoos, id est Diomedis, Sappho
nis. Et circunflexos genitivos pluraraiat Poeno ieis, sui Pol eorum,Perseorum. Deniῆς, fu- kyn que& pluratiuos nominu neutri geod nexis rectos in v desinenteis, ut pectora,membra. Atq; idem de eiusde nuri Idistisimus meri geniti uis iudicium.Caeterv hoclis Ioni i ψω eis piae alijs Graecis familiare est, ut
locio imprunia ro Attica dialecto usus est, id cp pro*ψμύι picr uarietatem . nam quemadmoduAttici pro λαος, id est populus, λεωρ dicunt: sic di ipse Peneleos,& λεωρ, id est debitum. Est autem eis familiare, contractionibus non tauquam uti, ecpro duabus unam syllaba facere, ut
eoitovph inti ne est: Iroiani aut inclinauerunt tres
2 formatione que tes. Et illud, Capos lotu fereteis. optatiui actui 'Ad lisca ex huiusmodi optatiuis tolverboru in A , lunt, δεκοικedd est, utinam uidereris,
36쪽
: πιμίκρ utina honorares, τιμῶς. Est quoq3 Atticismus quado pereuo Evocasio Atti . eationem dicitur, Alii uero dijudicaae ω. ueritis celerrime. Et quii dicunt, Pluo teS deteriores, pauci uero patre melio verbisunt m res. uadoquide in comuni lingua nerμα sub Ner dicimuS, κακωνερ, 8cc. Solent quoq; iqni per*ων huiusmodi accusativos non pei diae, M -- resim efferre, boues, pisces, Bis uideri licet pro θοαe circuflectentes: ut quu sise,pro βο-
Homerus dicit, Pisces auescp . Etito lud Attice dictum est Neq; ipsum γος Sic Terent. Apehore rupit fluentes. Sic iungit,iurat rite aliquis. Praeterea re breues uocales Attici ex oerbis abiiciunt, ut lauatur existimo. δμαι
liebatur λυτο dicunt. Eorundem est Attica augmen dicere uideba re pro sui, ita ut ε praeae tum ter necessitate addat. Unde est etiam, smodis in
Vinum iri fundebat. iquo in huius quai eucitur. modi dictionibus contrahunt ut pro αιο-,id est litora, uobis: ct pro Mus aiate Nereides, dicant. Sic & illud habet, Uos autem duo admodu uole halis. Denit in dativis in ι puru desisnentibus,quoru Penultim am α obtiai, d a net,
37쪽
Σ. Η o M E R Inet, idem sit,ut cornu, sene 'uti, iubasInco αμ. ti. Est & hoc Atticu, ubi dicitur, sint, πο ἰ --. sequantur. Eiusdem cosuetudinis i proprας est, quod optatiuos pro praeteririS inorit. ΙΠῶ tim. dieatiui usurpant: qua oc Homerus cum siubstanti- identidem utitur. Praeterea quum nouosam. adimi minibus foemininis,articulos, Particivam si pia,&adiectiva masculina coniun
μ' η' gunt, ut manus,mulieres: id quod ecplatoni familiare est, ut quum dicit, agentes, & ferentes:sapiens ac iustus mulier. Sic igitur & Homerus de Iusnone ac Minerua loques, ait: Nequaquam in nostris curribus perculsi fuerint. Et, Sane Minerua intritUs erat.
Et, In cIytus Hippodamea.Porro qUu Diale et i multa quom inconstruetioanibus proprietatem habeant: quado Poeta dicit,
Attica constru- Ast age diuini iaculisperem Menelai: eho,genuiuus Attica costructionem refert. Et quannecto tristigo do ait, Accepit sibi sceptrum:& Thestingit midi pulchrigens acceperat pateram. Uaricta In hoc uero ostendit, quod omnium ossu'. ς Groeorum uoces cogerendo uariam oratione essiciat, dum utitur nonnun
38쪽
sis scutum: nonnunquam uero comα
munibus 8c assuetis, ut quando ait, gladius,clypeus. In cofesso etiam, re Dee oorti admiratione dignu est, quod uulga lianus lib. 1o.
res dictiones apud eu orationis gras* cap. Uitatem retinent. Caeterum quoniam Ornata oratio a communi consuetudi .
ne discedit, undere euidentior, g onti ore Dior, ac modis omnibus iucudior sit: in uicatcpuerboru immutatio, tropus: senη Iige Fabia lib. tentiaru autem,schema Vocatur: hO- 8 ubmem s. etrum deniq; species in arte dicedi pera a initio 6.cap. scripis sunt: uideamus num horu ali- Item cic.in B quid ab Homero praetermissum sit, toseu de claris num ue aliud quiddam a posteris inis oratoribM. Mentum sit, quod ille non prius dixesiit. Inter tropos itaq; Onomatopccia Nominissalo. admodu illi familiaris est. Noverat enim priscam nominu origine, quod . hi, qui primitus nomina rebus indi Pri rerumnoderat, pleram ab euentu appellassent, me utores. ec inarticulatas uoces in scripta res tulissent: ut quum dicerent, inflare,
39쪽
22 HOMERI AV nde S ipse quaedam nomina prsus non existentia, ita finxit, ut cosormia Pictilia Homer essent rebus per ipsa significatis . cuσMerba. iusmodi est quuait, sonitu, strepitu, hombii. Crepa, di resonabat: bulli. alia in istiusmodi,quibus nemor lyctia pro magis insignia inuenerit. Et rursus erasa efficiente: ubi alias dictiones ad alias res periis id quod alij ad nenteis at is tribuit: ut quia dicit,Mas tonmmrcst tum incendium ferens, efficaciam in
m conflagrando significans. Et dum sehrem pro igne ponit. Quibus & hoe affine est, V ulnera ferro percussa: serro nanq; inflicta significare uult. Denique ut summatim omnia compleactar, multa uerborum nouitale, mulsta cum licentia usus est: alia quidem Praeter cossic tudinem immutans, alia Uero eam ob causam insigniora redodes, ut orationi decus di magnificen posita eu tiam adderet. Praeterea epithetorum adiectivi pro copia illi est, quae proprie & suo loco substantiin subiectis accomodata, uim propriis p pri A nominibus aequipollente habent ut
quum singulis D is, singulas appellationes attribuit, lovem consultum, alla. . . E utonantem,
40쪽
thonantem:& solem hyperionem id est super nos gradientem,& Apollis Apollo curis
nem splendidum uocans. Caeterum perions absoluta Onomatopoeia, alios quo . tropos uideamus. Abusio quidem catachresis.cqus usum ex eo,in quo aliquid proprie significatur,in aliud, propriti no nomen non habens, transfert apud poetam est, ubi ait, catenam auream. Seira nanq3 iuniculum proprie deno wωνα quidpr tar.Et ubi dicit, caprinam galeam: sin prie. quidem galea ideo apud eum canis sima. na appellatur, quod ea olim ex canisna pel le conficeretur. Inibi uero et ea galeam caninam uocat, qUae ex caprina pelle facta erat.Tras latio aut quae Μαφbora inde nomen sortita est, quoi rem a propria significatione in aliam, cu coaeueniete utriusq; rei similitudine traia
ferat) & multa, &uaria apud illa est, ut illud:
contubi huc fractost magni uertice montis. Et, Insiuti,uram pontus circumluit, ais coronat.
Quam enim ratione uertex in homisne,eam Ac cacumen in monte:& qua corona ad eum cui imponitur eande