C. Iulii Caesaris Commentarii de bello Gallico et civili. Accedunt libri De bello Alexandrino, Africano et Hispaniensi e nuperrima recensione Ier. Iac. Oberlini. Tomus primus secundus 1

11쪽

quaedam, passim a doctis viris, et in hisa crypton)mo in Misceli. Lipsiens. novis t. a, sub litteris I. C. H. latente, animadversa, in USum trahenda putavi, et lectionis varietatem paullo frequentius discutiendam, qua re potissimum iis, qui, maiore ista OuDENDORPIANA editione hodie admodum rara, destituti, ad explicandum iunioribus

auCtorem accedunt, gratum me seCisse con

sido. Nec iniucundum hoc accidet aliis, qui

proprio Marte in Caesarem legendum incumbunt , quum sic de ratione lectionis acceptae aptius iudicare liceat. Tum cavendum arbitrabar, ne tirones, quod vulgo fieri con- Suevit, quamCumque lectionem in sua quisque editione invenerit, eam ipsius scriptoris fuisse putent.

Sicubi, quod parce factum, ab Oudendor-

piana, quam et Morus Suam secerat, reCem Sione receSSi, quae me ratio moverit, indicavi. Fragmenta Caesaris et testimonia veterum restitui, a Iloro neglecta. Huius diligentiae sedulae indices debet lector, quos pauculis hinc inde adspersis auxi. Recentius quaedam animadversa in Mantissam conieci. In iis locis, quae de Gallorum Germanorumque religione et moribus agunt, itemque

i Prodiit Lugduni Batavodiim i 73 . 4. a Vol. Omissis notis deinrepessita paucis mutatis in. 37 o.

12쪽

de Germaniae animalibus, recte iudicasso uorum CenSeo, si de his rebuS moderandum esse ita iudicium, ne tempora mi SCEantur, ne vel TACIT us vel CAEsΑΑ , si quando dissentiant, necessarii erroriS arguantur, ne romanis vocibus expressa propterea ad rΟ- Inan OS mores revoCentur, sed ut ipsius nationis domestica sentiendi agendique Consuetudo ab illis vocabulis exteris secernatur, ne nimium tribuatur etymologiae verborum obsoletorum .s Quod ad illa loca adtinet, quibus structurae pontium, machinarum , aliarumque rerum, item artis ipsius militaris sit mentio, ad eos auctores reCte Morus lectores ablegandos suasit, qui de talibus ex pro sesso et data Opera traCtarunt, quoarum aliquos mox iudicabimus. De ipsis Caesaris commentariis diversa doctorum virorum iudicia inde a renatis bonis littoris esse lata, notum est Satis; neque heio repetenda esse iudico, quae in utramque partem Sunt di Sputata. Veterum

testimoniis , CicERodiis , STRABONIS , SuETONII, AppiΑΝi aliorumque vindicata Sunt Satis superque sCripta sua Romano Duci, ut non audiendi videantur, qui contra SenSere. De

dubiis videri possunt Vossius de Histor. Lutinis i , i5, et FABRicius in Bibliotheca La-

CAESAR. comment. Tom. I. h

13쪽

tina L. i. Repentiori aevo labefactare Caesaris fidein studuere quidam, de quibus non abs re suerit quaedam heic notasse. Prodierat auCtore DAVON une Anni e critique des fatis militatres de C sar, raconin Par tui-mgnie. Huic respondit DE UAD DRE CODRT, Major du r/giment d infanterie de Ropergue, in Commentatres de Ctiar, traduction nouoelle, stiloia d'un examen de Paniabse critique que M. Damn a falle de ces guerres . Fusius longe per omnes Caesaris Commentarios a capite ad calcem crisin exercuit te Generati Major Ds WΑκNERY in Melange de remurques Surtout Sur Cesar et auires militiaires

etc. Mirum est videre , quam nihil hici tactum reliquerit. Ita negat, Caesaris esse Commentarios, diu post eius sata scriptos. Ridet et exagitat, quae de muro prope Ge- nevam, de celeritate Caesaris in adducendis legionibus , de bello cum Ariovisto, de Otal lignatione Bibractis, de expeditione P. Cra si, de bello cum Germanis, de expeditione in Britanniam, de bollo in Nerviis, de expeditione in Arvernos et Cevennam, de proelio ad Pharsalum , de bello Alexandrino et Hispanico reseruntur. Iniquiora esse Wariam

14쪽

pi iudicia, ut iacile patet, ita ostendere

sategit vir doctus, Centurio Wurtembergicae militiae, IAc. FRID. RogsCH in Commentaruber die Commentarian des Caesar, ais eine Beantωortoung der Remarques sur Cesar desu Gen. Maior Don Warneo. Quae paullo ante inter duumviros rei militaris peritos, CAR. GUIsCHARDUM, Sub nomine Q. Ici Lii notum, pt DE Lo-LooZ interceSSerant de Caesare lites, non praetereuridas existimo. Scilicet Guisc HARDus OCCastorio celeberrimi operis CAR. Foi Ahol Equitis, quo Polybium sibi sumserat inlustrandum, ediderat mmoires militatres des Grecs et des Romains - Ois Pon retioe les erreum de Fo- lard et aiatres, a C tanabae de la caNagne de L CHar en Afrique. Contra eius adsertiones publicavit te Cheo. L Loog Recherches d'antiquit a militatres, auec Ia ει- ferae si meo. Folard contre les allegations insὁrges cians te m/moires militatres fur tes eos et les Romaius. Ad haec respondit iterum GuiscuARD dians ses M oires criti. ques et historiques sur plusisura Potati Samtiquites militiaires. Sed nec Sic Controversiae sinis fuit. Regessit enim iterum Da Lo-

15쪽

niame de la tour construite au siue de Mums ille par les Romatas, du blocus d'Alesie, de la bataille de CLar contro Labienus etc., Omosὁe auae minoires critDiues de M. Guis-ehard In hae horum virorum lite meretur liotissimum adtendi quaestio, quo tempore Caesar commentarios Suos Scripserit. Scilicet Cel. PERROT D'ABLANCO URT putarat factum id OSSe quavis VeSpera ; GUisCHARDus circa finem singulorum bellorum; Lo-Looz demum post ortinia bella sinita. Hanc opinionem refutavit GuiscnAhDus in sine des Μ m. crit.

p. 559 ex rationibus Sequentibus. I CICERO in Bruto, Scripto ante bellum civile vel eius initio, iam loquitur de Commentariis Cae-8aris c. 75, quos inpera Se laudat. u) Si Caesar scripsisset Commentarios post bellum civi lolinitum, non adeSSet lacuna inde a L. 7. do bello Gallico, quae suisset ab HipTio Suh-plenda. Is autem loquitur otiam de libris Caesaris superioribuS et insequentibus. 5 Noc sat spatii habuisset Caesar, consecto bello civili, reversus quippe mense octo inianni DCCIX et caesus Idibus Martii a. DCCX

16쪽

ΤΑC. OBER LINI. XIII

Pendet ab ista quaestione altera de epochis rerum a CaeSare narratarum, quaS Lo-

Looet putabat fuisse a Caenre ad fastos a saemendatos adcommodatas. Negat hoc Guis- ΗΑRDUS l. o. p. 54Ο, et ex duabus epochis, quarum mentionem CAEsAa clare facit, scit.

a. d. VIII Id. Ian. DCCV et prid. Nonas Ian. anni sequentis, dilucide rem demonStrat. Scilicet 1 epocha SC. perscripti VIII. Id. Ian. DCCV, quam Caesar refert C. I, 5, eadem exhibetur a Cicerone Ep. I 6, II. Nemo Rutem dixerit, opistolam hane post fastos emendatos scriptam. a Laesar indicat C. 5, 6, diem, qua naves solvit Brundisio, prid. Non. Ian. DCCVI, et postero die pervenit in Gramciam ; tum misit Vibullium ad Pompeium, qui C. II. mox iter ex Macedonia in hi-Ι,erna habebat Apolloniam Dyrrhachiumque. Sed nulla ratio fuerat Pompeio tam Sero

in hiberna se recipiendi; potius ille dies die V Novembris anni superioris coincidit.

5 Iam tertio mense post, quam in Graeciam transfretavit Caesar, Pompeium prope Dyrrhachium cingere studuit, et quatuor menses hoc Statu uterque permansit; tum tribus

hebdomadibus post Pharsalica pugna accidit

tempore meSSis. Si autem a V Nov. adnumeres menses VII cum dimidio, incides in sinem Iunii, quo messis fieri solet in Thes-

17쪽

salia. Est ergo haec epocha pugnae Pharsalicae, quae notatur V Idus Sextiles a. DCCVI.

Hisce stabiliendis GuiscuARDus totam quutuor annorum, quibus bellum civile gestum est, seriem ita exponit, ut singulas epochas illorum annorum, qui a vera ratione temporum anni Solaris aberraverant, ad hanc, qualis mox est a Caesare restituta, reducat. Eius chronologiae potiora momenta lectoribus ob oculos ponenda duxi. Sequitur autem aeram Romanae historiae Varronianam,

ex qua belli civilis initium in A. V. DCCV ante C. 49 incidit, ponitque, ut calculus

sibi constet, et probat Contra sententiam viri clar. DE LΑ ΝΑugg in minoires de PAc vimie des Inscriptiora, I. 25. POSt Comsulatum Ciceronis nunquam Cessasse Romanos intercalare mensem Meaedonium; dein statuit cum DioΝΕ CAssio A. V. DCCVIII tui.

Caesarem ultra Merkedonium mensem non Sexaginta septem , quod CE sORisus et ΜΑ- CR Ius reserunt, et UssERius Cum aliis re

cepit, sed quadraginta quinque tantum dies

sive omnino sexaginta Septem intercalasse.

Huic sundamento innituntur tabulae chrOnologicae, quas Dissertationi Dodwelliana subiecimus.

18쪽

ΗENRICI DOD VELLI DISSERTATIO

DE AUCTORE

Auctor Prologi ad librum de Bello Gallico VIII. Hirtius potius fuisse ridetin, quam Omma. Oi quIdem recte habeat locus Suetonii, iam tum exstiterint oportet libri omnes, quos pollicetur auctor Prologi ad librum belli Gallici VIII: nondum autem, ut videtur, sub nomine Iulii Celsi, sed Oppii

dumtaxat et Hirtii: erantque sane ambo illi Ca sari A familiares. Cur autem oppio tribuerentur, eam Caussam satis verisimilem mihi videre videor, quod auctor ille, quicumque demum is fuerit, Balbo Prologum suum inscripserit. Erant enim sane oppius atque Balbus necessitudine aliqua, quam nescimus , ut videtur, invicem coniunctissi ini : sorto Officii alicuius caussa, utriusque curae a CaeSare crediti. Certe utrique inscriptas nonnullas epistola Caestiris habemus hodie pie in libro Ciceronis ad Atticum IX. Et lihros suisse epistolarum ad utruinque, docet Gellius L. XVlI. Noct. Altic. cap. 9.qui rationem addit, quod res eius absentis curarent. Literas curasse, docet Cicer. ad Quint. D. ep. I. Se autem bello Alexandrino atque Africano ab suisse,

lubens agnoscit Prologi auctor. Sed absentia illa

19쪽

xut 3IENRI I DON. EM.1 Caesaris erat in Gallia, si quidem ex epistolis a

Cicerone conservatis liceat de reliquis augurari. Spectant enim illae ad pi ima belli civilis initia. Ex his igitur epistolis ad Oppium datis rerum gestarum memorias accipere potuit, siquis iunior Oppii no mine libros edidisseti Ita fiet, ut pari fide dignae

sint rerum gestarum narrationes, seu hos libros ipse

exararit Oppius, seu iunior Oppio quispiam colle gerit e Caesaris epistolis, Oppio inscriptis atque

Balbo. Certe oppio res Caesaris etiam arcanas fuisse exploratissimas, ex eo libro colligitur, quem scri psIsse testatur oppium Suetonius Iul. cap. 52, ut probaret non fuisse Caesaris filium, quem dixerit cleopatra, nempe Caesarionem. Minus tamen ido Deus suisset Oppius ad scribendum de hoe argumento , si ipse quoque bello Alexandrino non interfuisset. Melius ergo hac de caussa Hirtium huius Prologi auctorem existimabimus. Oppii enim testimonio de filio caesaris pugnabat etiam Antonius, vix ita certe facturus, nisi Alexandriae cum Caesare adfuisset. Nescio etiam , an hic suerit Oppius Iegatus , cuius mentio in hello Africano cap. 68. Et certe Hirtio magis favet ipse Suetonius , dum uirili nomine verba ex illo ipso advocat Prologo, quae hodieque ibi reperiuntur.

20쪽

DISSERTATIO. XVuIdem auctor librorum sequentrum de bello Alexand. . A D. , Hiv. , sed post Caesaris mortem. Sic ergo res , ni fallor , habuerit. Primus auctor

praedicti Prologi, qui Caesaris scripta digessit pariter ac supplevit, non Oppius fuerit, sed Hirtius. qui proinde ibidem , ubi Balbus, suerit, quod assiduis illius non literis , sed vocibus , Coactus Onus illud scribendi susceperit. Scripsit ergo Hirtius Prologum ad amicum Caesaeis, Cornelium Balbum Gaditanum ditissimum. Et in Prologo commentarios a se scriptos supponit rerum gestarum Galliae . non comparandos superioribus atque insequentibus Caesaris scriptis. Hi commentarii alii esse non poterant ab Vlli, qui Prologum proxime excipiebat, helli Gallici libro . medio nimirum inter libros Gallici belli priores , quos censet superiores , et libros belli civilis, quos pro scriptis eiusdem Caesaris habet insequentibus. Sic nihil habent, quo se tueantur Floridus Subinus et Ludovicus Carrio. Hunc Iibrum se contexuisse testatur Hirtius e proinde icimantea scriptum , et medio tamen illo , quem dixi . loco dispositum. Haec erat nimirum scriptorum Caesaris digestio illa, de qua loquitur noster, tot se culis recentior , qua sua scriptis ipsius Caesaris meis dia contexuit coaevus Hirtius. Noster etiam editos in lucem libros Caesaris testatur ab aliis, qui rebus ipsis interfuerant. Unde hoc y Nempe ex illis Prologi verbis : qui sunt editi , ne scientia tanIarum rerum acr*Iorihus deesset. Sed perperam noster intellexit,