Regia prudentiae funebre encomium Mariae Amaliae Saxoniae, Primum Neapolis, dein Hispaniarum Indiarumque catholicae reginae. Habitum in templo maximo Mexicano, / a D. Josepho Xaverio Becerra, & Moreno utriusque juris Doct. & in caesareo, regiae, ac p

발행: 1761년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

REGIA PRUDENTI

FUNEBRE ENC IUM

MARIAE AM ALIUE

SAXONIAE,

PRIMUΜ NEAPOLIS,

DEIN HISPANIARUM INDIARUMQUE

CATHOLICAE REGINAE.

HABITUM IN TEMPLO MAXIMO

& Mo1LNo utriusque juris Docti & in Caesareo, Regiae, ac Pontifi. Universitatis Mexiceae Decano, Decreti Cathedrae Moderatore: Regalis Chancellariae, & ad Fidei Iribunal causarum Patrono: in eodem pro Episcopalibus Nica-raguensi, A Guadalaxarensi, atque pro Epis' copalibus Goathematensii, R Megi canensii Ordinario Judice: olim Reg. R Insignis Collegiatae STAE. MARIAE DE GUA DALUpsi Doctorali: nuncque Metropolitanae blexi canensis Eccles. Canonico ejusdemque Archiepiscopatus Examin. Synod. & Iudice Prov. ac Uicario Graii.

7쪽

. . . . . . . .

CQUIDNAM Consili

fuit Princeps Excme Amplissimique Senatores, ut ad pro Claman dum in acerbi ssimo Re gio Funere, ad peroran dum in maxima totius'. n. . Rςgni, ne dicam orbi;,ntestina calamitate: ad deplorandum Cha-

Pirentis mel uehabile fatum: ad illius interitum meriti si inae 1llustrandum: ad emolliendos, flectendosque commiseratione animOS, Ut maestam, dilectissimi CAROLI nostri, vicem, do-

nem, nulla dicendi facultate praeditum, nullo Sententiarum pondere instructum, nulla verinorum vi, nulla arte, ingeni ove expolitum

praefigeretis pro rostris 3 q. Siccinς gratissima pectora, immensia Prope ac pia Domino rependunt beneficia ξ Siccine fidissima Corda amantissimo Patriae Ci-

- et ε

8쪽

Vitamque Parenti, adeo debita pietatis ossicia tribuunt Siccine AUGUSTISSIMAE DOMINAE su premis vocibus conclamatur Siccine Libitinae munia, justaque illi persolvuntur ZE st: quidem cuneto humano generi a natura tributum, ut inter alia, quibus caeteris praestat animantibus, eloquio fruatur, ut in Communem societatem, civili vita degentes homines, alternis fortunae vicibus, se se mutuo leVCnt. Ipsi autem homines versatilem eloquentiam, boni, malique administram Compararunt, ut in rebus prosperis, panegyri, ac laude blandirentur, in adversis autem ju Varentur solatio. Numerosam subinde Poessim excultam, perpolitamque coluerunt: ut ligato Sermonis

Concentu, Vehementius animi pathemata commoventes, in natalibus gratularentur naenἹS. in funeribus vero monodijs solarentur. Vosmetipsi Sapientissimi Domini macie confecti sordidis vestibus, Syrmatibus, ac lugubribus, maerorem profundentes, gelidos insuper lapides, dura marmora, mutas tabulaS, non tantum maestissimis induta coloribus, tacitis Vermiculatorum emblematum signis, quodammodo ululare, sentire compati: quin etiam emortuis saltem vocibus, inscriptis, videlicet Epytaphiis, qui non valuistis cantatis Epyceedijs,r i g nib

9쪽

. ignitis facium, clamosis rympanorum Iinguis, hujus frequentissimi omnium ordinum Consessus hominum animos dolore frangere, Commovere; & ad deliquium usque voluistis excitare.

Eccur igitur unum Oratorem Cladis exitii praeconem, declamatorem funerum rudem elinguem, a C pene mutum, e gravissimo eloquentissimorum hominum cartu prieripuistis e An forte vos cordatissima semper, prie doloris magnitudine, vestra de me quandoque s fellit opinio Z Α) An Vero, sicut quondam mutum filium, minitans paterna Clad CS, prete angustia cordis in voces fecit erumpere: ita me infandum communis Parentis fatum, eloquentem, elegantem, dissertum essicere posse credidistis ξ An autem horrendum immane lethum non verbis commendandum; sed gemitibus miserendum: non Sententi js illustrandum; sed ejulatibus condolendum: neque extollendum vocibus; sed lacrymis ponderandum: idcirco aptiorem me, quam maximis recenter ameetiam benefici js, planctu, atque suspirijs Parentationem, prie quibusque aliis eloquio, elegantiaque nitentibus eductivum esse judicavistis ξ An demum regalium funerum inferias tacito maerore, atque tristitia silentibus solum, quae Cada

10쪽

qvera referant simulacris celebrandas : de inter hujus gratitudinis magnifici Monumenti dolantes effigies, Oratorem etiam Velut Harpocratis silentium indicentis collocandum esse

Censuistis λMinime id vero gentium Auditores: non enim iiij sunt viri sapientissimi, qui aut Consilio falli, aut opinione decipi, aut ratione Valeant circunscribi, vel humanitatis officia omnium petaeque gentium Votis comprobata in-Vertere, alioVe trajicere viderentur. Illorum Setentiam Capio: vota intelligo: industriam teneo: percipio tandem, quo ipsorum recta collimet intentio. Equidem scio, neminemque vestrum arbitror ignorare, luetaosum pariter,

ac magificum, nostrae Parentationis argumentum, neque Verborum frico, neque Sermonum

phaleris: neque ullo alio Rethorices quasi e scplaciae foro arcessito pigmento, ad Commiserationem excitandam,doloremque egere Commovendum. Ipsa sane per se rei magnitudo, d dignitas tantam vim exerit orationi, ut impexa, licet inculta, atque indiscriminatat audientium omnium mentes, ac praecordia, ut ut saxea, ut ut ferreat in lacrymas, ac suspiria tenerrime faciat colliquescere. Quod si ultra fatum mortis vita, mores, Virtuteβque, quod

SEARCH

MENU NAVIGATION