De lingua qua maximum est morborum acutorum signum. Opus, in re medica, novi argumenti ... / [Prothus Casulanus]

발행: 1626년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Liber Auartus irr

i rigida, tumores etiam omnibus tempe

raturis accumulati.

Caus signorum lingua arias e se m co

rebro, II. in corde, alia in hesaie, alius in pulmone, alia tu ventriculo

alio psa Lingua, aliam esse ipsummet linguam, aliaves in horum ps

Mnis iis tignorum, quae apparent in lingua, si continens ut quae tum manifestation is passionum animi adat, vel est in cerebro, aut per essentiam, aut per consensum ut est membrum quoddam princeps, de instrumentale, quippe in eo est principium facultatis motricis quae inguam ad locutionem, ad masticatio nem deglutitionem; sensi ricis, quae adsenwingultus, jactus mouet est etiam principium comprehendendi,componendi diuide di,iratiocinandi, imaginandi. memorandi &deni

152쪽

denique internam orationem sormandi, lugdemissa per neruos sensorios in linguam Iarin cna in rima eius voce sono vestiriancipit in lingua vero articulato sonon significativo indui. In cerebro gitur, ubi fuerit temperies aliqua aut calida, ct sicca aut calida, humida; aut rigida, humida;aut cum materia, aut suae materia Qui tumor aliquis, aut obstructio, aut soluta unitas, laeditur penes aliquem sum orationis, quia est declaratro conceptuum animi, unde aut nullo modo, aut diminute, aut deprauate notificat animi cogitata sui nullo modo denotat in poplexia, epilepsia;diminute valde in lethargo, comate somnolento, in ea delapientia qua intercise aeger loquitur, leprauate in phrenitidie melancholia, in comate vigili; uue sit ille, cui piger est siue ille, in quo promptissime excitantur egroti cu in mania, tu furore, denique in omnibus desipientiis. Est etiam causa locutioinis imbecillae debilitas virtutis sermocinatricis, lus ei in cerebro, ab eo in lingua, facit glossam cratimideli, linguam impotentem, valde debilem ad term Ocinationem, De

153쪽

EBREM putridam acutam esse passionem primitus co dis, deinde totius ductus arte- riarum 'enarum, receptissimum est sere apud omnes Medicos quibus etiam compcr tum est cor persebrem poni incalefacio e ipso cxlaccari, cum utramque qualitatem an uehat in ea corpora, quae febrem recipiunt cor is extraneo febrili calore statim arteriae' venae calescunt, iccantur maiores, medi cres,&minimae , denique illae quae ad alimentum , vel temperamentum lin2uae antexta sunt quibus calciactis, extaea necesse efflinguam exugi. siccam sieri; ita ut raditas arteriarum,4 venarum sit causa ariditatis linguae; idcirco Hippoc de victisat.

an morb. acut com i ait Morbi cci tum arteriarum,tum ranarum dignoscuntur in occitare. Crea, g totam corpus occupat ariditate id ipsum paulo diuersis verbis confirmat libr. de

154쪽

ariditates sunt estectus earum siccitatum, uxorius venas, Marterjas occupauerunt, adde cor, nam assectiones partium' principibus enatarum, pendent ab ijs membris quae principii rationem habent priserrimi pari locetur prope Hsuper membrum prinzeps, ut lingua super aringem asperam arteriam, pulmonem, cor, ita est Syncope etiam di .Lipothymi qui sunt affectus cordis, iunictus amissionis vocis, cum spiritus calor

vitalis cum violentia accumulatur in coriae. ob externum errorem quare depauperato cerebro, compatiente, Virtus motrix ad linguam non demittitur, Sita motu&locutione priua

turo

155쪽

Vlmonis ast

ut lingua ex cratur, tu est foras producatur, non no loco docet Hipp. nam a lo-Uquens de repletione pulmonisu haec a Dei ai pulmo rapisti fuerit, rugistanet erectae cer u ratio, ct antitatio Olmmai exeωIn repletione pulmonis, a quacunque relateria, aeger linguam exerere cocitur ut

plurimum aerem, rigidiorem attrahat. nam humor impactus pii monis bronchijs aut quoin modocumque imbibitus, ita comprimit illum ut non perna ita eleuari ad eam distantiam ut parem res geranssi cordis indigentiae eis rem attrahat; quare quod deest, linguae exe tione, perquam major aeris,s trahitur uo-l lere conatur. Et pulmonis affectus, qui peri- pneumonia dicitur, qualem linguam redddat. docet His p --rbae ih.Pmpneumonia tristi respirat, anxierasa ei Io impareturio

156쪽

iactatio dolorsub scapulis, as clauiculam ornaminam ct grauitas in pectore, quandoque etiam delirat, quod dolorem non sentiat, donectus fre incipiat ἰ verum lac morbus diuturnior,

disse in illo est: aliuam remem , 'umosim primum spuit, linguas; aest, verum progressu

temporis nigrescit,&c. Omissi linguae extertionem . quae praetermittenda non vutebatur. quamque non omittit, dum ibr. de morb. loquitur de tumente prae calore, ait enim cumptιlmo tumescit nimio calore replιtus , t stenetfortis o dura, ct recta ceruicis spiratio, a ruatim respirat, ct frequenter anhelat, o inluvies it, nares pandit, t equus incurseu,olinguam frequenter exerit Linguae etiam nigrioris causa aliquando est in pulmone, ut Io depra g. exput docet Galen quamquam, vim deliquet, non sita pulm0ne inflammato nigrities in principio, scd cum progr/diente moris

157쪽

Liber si uarius. De Cavrs, quae sunt in ventris

culo.

ventriculi humtatis, quae in existit abun-

humida existente talem par est admodum ventriculum

teram tunicam communem habeat ad Im-guam. Com. F. Epid. Sed cum in ventrocul eiusnodi aliquid contruebitur, aut multo cais lare fundente, atque inspiritus humores verteη- te insublime halitus ferentur hiscnina ostendit colorum quidunt in lingua, causam siecopiam humoris, qui est in ventriculo, siue humor per se ascendat ab eo in linguam siue halitus,calore agitate, sublatus ab eo linguam inficiat. Neque quicquam obstat sententia Atticennae, quam supra adduximus, affirmam iis mi ucile est complexionem stomachi ex colore linguae cognoscere nam aliud est dicc. re causam colorum linguae contineri saepenumero in ventriculo,ob humores,quos ipse re-

158쪽

dundantes capit; aliud, temperiem l tomachi nasci ex coloribus lingua: nam multoties bilassaua, seu amara ab hepate in ventriculum re- gurgitati ijs, qui picrochoi superna parte purgantur,qui humor cum suo colore communicatus linguae,no arguli tomachi, sed hepatis intemperiem. Hos autem biliosos appellat Hipp. lib.devia rat in acutis οχολ καὶ κατω hoc est,biliosos supra, ct infra. Hi bis tum vomunt perpetuo refluente sursum bile.

ut biliosa multa dejjciunt De causis colorum tingua .

Nit, est,me ea quidem proxima linguae colorum causa, maepe humorum color, an Vapo ris, cuius varietas, non nomo 'do colorum linguae varietatem parit nam aut humor cum suo colore e mixtus sanguini, ob errorem assimilatricis singularum partium non redditur illi conccis lar,ut in leuce, pituita alba maculis albis inimcit cutei quia sanguis pituitosus haud assimi lari potuit cretoso,secundu colorem, ut etiam

mist rosavo denigro euenire solet di hoc

159쪽

Liberis varius. In

modo linguam versicolorem fieri usu ipso noui. Quamquam di hoc modi, vario colore tirigi non est negandum. nam sicut cutis externa, dunutritur sanguine,aut biliosio aut pituitoso. aut melancholico magis quam par est, nec planhnutriendae parti assimilari potest a coctrice illius, cur in lingua quandoque dio accidate praesertim cum id vidvatur innuere Arist. sec. probi. cum quaerit, cur lingua tot coloribusCuariet, quotcuti nam quaestio potissimum intelligi debet ut lingua colore litigatur eodemodo,quo cutis, si par ratio debet esse utriusq; particule Alio modo ad sciccitur singue colCr, cum per influxum humor a parte in parte impellitiae, ut in linguae tumorephlegmonos cusanguine.qui partem praeter naturam tumefacit apponitur etiam rubor, hoc modo linguar coloratam non raro videre licet. Frequetius, di tertio modo colore imbuitur lingua,

cum tumor extrinsecus adueniens, vel a vela

tricula, vel capite priuita illi, tanquam parieti dilutaralx allinitur;aut in vaporem resolutus eam trigit, ut sumus eam inum Denique aut evenis se arteriis lingue ipsius exsudat humor tenuissui suo colore linguam maculat visam pessantuis venis es iquens cutim rubefacit. Nectis facile alios colorationis cutis es inguae Ridos afferre potest, nisi addat eos, qui

ri 6 1 e

160쪽

s34 De Lingua

vel cibo,&potione. medicamentis efficiuntur. De causa ius etentia oculenti,infeb evrente cum summa Lingua ariditate

teritum facultatis vitalis , id est, naturalis, qua humida appetimus interdum enim Galen per vitalem facultatem non intelligit eam quae a naturali Manimali distinguitur. sed quamcumque quae quomodolibet ad vitam pertinet causam esse, ut perurente lebre laborans, in multa lingua siccitate pothnem non appetat, neque eam exquirat quod maxime lethales Dum habendum est emoritur au tem haec lacultas non solum in lingua, ,en triculi ore.in quibus inhabitat,sed etiam in he pate, quisons est totius appetitionis, qaod ad esculenta,&poculenta , est enim in inccnomia membrorum, animae naturali destiuieritum, tamquam Rex quidam Perii ctiam in Crebro

quatenus appetentia quadam animali ab eo

SEARCH

MENU NAVIGATION