장음표시 사용
121쪽
archidiaconi. Quem ab ineunte aetate, tota fere vita nostra cognitum primo conversationis honestae discipulum, post nota alia auctoritate magistrum, in publica gratulatione ausoeptum, ad ultimum e etesias Atrebate is archidiaconum, illaesam bonae opinionia ismam continuma scimus, et scripto Praesenti secure testificamur, in quod multinim religiosorum Matimonia eoncordare non ambigimus. Unde, quantum audet apud majestatem vestram caram nobis et emper honorandam parvita nostr Praesumere, rogamus ut quem tu humilitate sua respexit Dominus, Vos ea, qua Vobis omnes anteire datum est, benignitate respiciatia, et data vobis auctoritate a Domino, virtutem in ipso remuneretis, eatenus ut unius exemplo in religionis amorem cultumque vim tutis quamplurimos attendatis. Inexpugnabili muro suo circumcingat o Dominus, et armis sum P
tentiae protegat semper, in ipso dilecte pater Valete. EPISTOL LX v. D ROBERTUQ REFORDI-
Patri suo et domino R. Herefo dgeria Dei gratia e scopo, frater G. Glacesim dictus abbas, ahaemet obedientiam. SALUTATIONEM domini papae, totiua etiam curiae congratulationem, quorundam etiam suorum olit quia libenter vobis Moraum p ita conqueatione num tiarem , in nos ad praeaena ad querimoniam injuriarum compellit atrocitas, ut postquam multa sustinuimus, seram altem querelam apud justitiam Vestram deponam . Saevit in nos domini Badoronis et uxoris ejus plus justo severa potentia, et quum eos nulla ex parte timerimus, confractionibu et verberi-
122쪽
A.D. 1139 8.J monaTRIAE Emmo E. Ibus, hominum etiam nostrorum incarcerationibus, rerumque direptionibus, quod non rapuimus multiplici servitute exsolvere compellimur. Quoniam
itaque manifesta mini haec jam jamque ad judicium praecedentia, rogamus a placet, ut nobi justitiam super his exhibeatis, ipsamque exhibendo a peccato ipsos, no ab incommodo defendatia. Valete. EPISTOLA LXXV. D HI NARDUM, JOHANNEM
Frateri gratia Dei lacesime diem abbas, amisis a menardo sacristae ecclem sancti David, et magistro Johanni, et toto capitulo salutem et Meetia
SPERAMua vestram non latere prudentiam, quod mandatum mandatoria more finitur. Unde a mandatum aliquod a domino et patre vestro bonae memoriae episcopo emardo, super caua quae de ecclesia sancti Ismaelis, inter nos et monachos de emeleia ventilatur, conatat illud, re adhuc manente integra, episcopi ejusdem de Mu expireme. Nos itaque quum vos adeundi super hoc nulla cogat necessitas, monet tamen voluntas et auiam amicitia, vestrum super eadem causa judicium, a vobis tantum injunctumeat, aut ad veatrum pectat ossicium, non declinare. Sed quia consecto nuper suigati sumus itinere, et negotiis domini papae, non olum magnis immo et multis occupamur, rogamus ut ob ipsius reverentiam nos et nostra in praesenti pace eas permittatis, et praesentem actionem usque ad episcopi in ecclesiaveatra substitutionem differatis. Valete, et amicumjuata postulantem audire non omitte.
123쪽
Roberto in Mimis archidis no eariarim auo, auus G. veram et vasituram in tempo- prosperitatem. ACTIO causae nostrae usque ad adventum domini
Eboracensis in Angliam consilio domini Clarevallensis, et domini papae voluntate dilata est omnibus itaque in integritate manentibus, an pariter et alacres Domino per omnia bene juvante redivim , domino Eboracensi post quadragesimum ab adventu suo diem si sibi placuerit in praesentia et curia domini regia responsuri. Dune ensis, Wigo ensis, Bathoniensis Exoniensis, et praecipue intoniensis ab omni ossicio episcopali suspensi sunt, gratiam fortassis in posterum per bonos nuntios habituri Dominus Cantuariensia et alii quamplures episcopi, et non omne pro domino mutoniensi supplicantea, in nullo
proraua auditi sumus, sed, quod nos minus potuimus, comes Theobaldus instantia nuntiorum episcopi sperat obtinere. Dominus papa super his quae ad ecclesiam vestram pectant, domino intoniensi in nullo penitus adquiescena, plenitudinem potentatis in cons tendo ecclesiae vestrae domino Cantuariena conoemit,
ut in omnibus,s e ad id spectant, domino Cantuariensi, tanquam domino papae obediatia latera domini papae super his Robertus Folio ante discessum nostrum jam impetrans vobis allaturus est. Agatis itaque cum fiducia. Quod enim domino intoniensi super hac re magis placuerit, hoc domino papae per omnia displicebit. Hacamensem, Hul ensem, illum de Wesimustis illum depulsat dominus papa, jam
nunc multa eum indignatione, et aeveritate reprobavit. Valete.
124쪽
Venerabili domino fratrique earissimo Roberi Bou viens Dei gratia episcopo, frater G. De trisdictus abbas, a sum. PRAEVENIENTE nos in multis gratia vestra, juste aevobis ossemini et primentant servitia nostra. Si quid enim vinus, ut scimus, aut pomum , hoc honori vestro eme, et atare, et posae desideramus. Prompto igitur a libenti animo notificinus vobis, quod commodovestro et honori profuturum speramus. A domino papa domino Cantuariens creditum eat et commissum, ut juxta quod inter eos dispensatum eat, non solum abbatea, sed et episcopos terrae istius, possit ab ea qua tenentur apostolica aententia, relaxare. In quo vobis a Domino provisum esse confidimus, ne maris, et montium, et exterarum regionum discrimina
experiri oporteat, cui remedium opportunum in ipso domini archiepiscopi adventu, Domino sic disponente, accelerat. Dilectioni eatrae auggerente caritate, istud notificandum duximus, ut sic et vobis juxta hoc pr videatis, et id si placet, domino Exoniensi, domino et
amico nostro cariatim nuntietis. Valete, et moveatro precor inter amicos habete et reputate. EPISTOL LXXVIII. DAEANoNIcos CCLEsIAE
G. gratia Dei abbas, et Herefordiensis ecclesia' -- dato domini papae visarius, dilectis fratriis suis, Omnibus Herefordiensis ecclem eanonicis, salutem et duectionem. QUONIAM, dilectissimi, comitem Heres dis semel
125쪽
M GILBERTI FOLIO ABNATIae iterum, tertioque commonitium ab errore via ause pessimae revocare non possumus, hoc solum nobis
restat, ut ipsius audaciam ecclesiuatim justitia oopescamus. Unde vobis, auctoritate domini Papae et domini Cantuariensis injungimus, ut statim ex quo litera nostra susceperitis, a divinis ossiciis, excepto baptismo et confessione et viatico, emetis, et quia lugente matre, filias gaudere non oportet, mandamus vobis, ut sententiam eandem in tota rochia vestra denuntietis, et firmiter teneri faciatia. Valete. EPISTOLA LXXIX. D BRIENTIUM FILIUM
Domino et amico suo arissimo Brientis si comitis frater G. e. b. P. Glaceat, dictu abbas, bene cumrendo fructu non privari justitue. OaDAM pertrahit in stuporem quod quum liter non didiceris, librum nihilominus edidisti. Verum avis id mihi non fuisse miraculo, quum quod artia tibi negabat industria, vehementiam amoris in te ex parte dictitam cognoverim. Amor enim non acchiue impossibilitate solatium, vel ex dissicultate remedium. Semper enim perretur magna si eat, vel aloperari renuit, amor non est. Hinc est quod quum literas non didiceris, in campum tamen literarum non mediocriter impegisti. Haereat animo tuo divi regis Henrici honore digna memoria, cujus dies
bonos et aurea quondam secula patriae gens orbata
deplorat et rubigo praesentis aetatis Dequenti sed tristi recordatione commemorat. Non est tibi elapsum memoria, quod te promovit a puero, quod juve-
126쪽
A.D. 1139 8.J MoozaTRIAE PIavoLAE. 95nem educavit et donatum militiae cingulo, donis et honoribus ampliavit. Verum hinc est quod te sui memorem fecit et recenti memoria vivit apud te: quoniam obiisse sibi totius Angliae saries admodum desolata crebra miseriarum inundatione recognoscit. Ab illa enim degenerans amor tuu propagatur in stirpem regiam unicam ejus filiam et regni ipsius
haeredem, cujus causam non solum armis, sed ut audirimus et jam vidimus, eloquii ven iste simul et veritate austines et defendis Totum namque brevi eomplectis argumento, quod hactenus veritatis ignaros in favorem suae partis iniciat et jamdiu veritatis nactos vel confirmetis amici sunt, vel obtudat, ut reliberet inimicos. Ipsam tamen de qua tibi aermo est in nussius commende injuriam. Ea quae regis Henrici fuerant, unicae erus filiae, et legitimo matrimonio procreatae asseris jure deber Videtur ad id quod asseris juris cuiusque regula coaptari. Est enim divinum jus et natin ala est et humanum. Ex jure divino Dominum in Evangelio audivimus, Leente sibi matre sua, Fili, quid fecisti nobis sicyrespondit ei Dominus: Quid est quod me quaerebatisynesesebatis quia in his quae patris mei sunt, oportet me Maer agnus est Dominus ad compassionem ancillae, et magna est caelestia haereditas, temporali comparata et transitoriae. Sic tamen loquitur Dominus, ac si neminem dubitare oporteat, quin ea quae patris sunt naturali eius filio jure debeantur. Sed qui nullam praeteriniuit occasionem, si sibi oblata sierint, quin tua dicta remordeat, non filium, aedfiliam de qua agimus esse contendet, et quae filio magis competunt non debere filiae regalia sceptra addici. Quid contra istud lex divina respondeat, audiamus. In libro Numeri, capitulo ultimo, super hoc aliquid invenies Salphaat homo erat Iudaeus,
127쪽
do tribu Manassae huic filiae tantum erant et nullus filius. Visum est quibusdam ob sexus imbecillitatem, non debere ea in bona patria admitti De hoc requisitus Dominus legem promulgarit, ut filiabus Salphaat totum cederet integrum quod fuerat ab
earum Patre possessum Eant qui volunt; ponant in caelum o suum, atria si placet machinentur insidias. obis fixum erit quod erema lege mutatum est. Si vero jua naturale percurras, a se huic non mediocre firmamentum et robur invenim Ius enim naturale est quod natura non tantum nosse omnia animalia docuit, secundum quod singula juxta genua suum amorem ibi quendam conciliant, foetus propngant, propagatos diligunt et conservant. Si te ex tenore hujus juris interroges, quid rebus hujusmodi
sit natura propinquius, recte respondeas, id esse quibusque natura propinquius, ad quod ea naturalia plus trahit affectus. Sed volo dicas manifestiua Singui eum ad id magis affectus trahitur, quod ex iisdem quodam velut carina et sanguinis participatio pro matur. Attende igitur ut vel homine a natum sece nas, vel idem in his eas debere naturali jure comoedas A patre et matre prima est in filium filiamve progressio. Nepotem atatu vel quemlibet alterum in sanguinis linea gradum. Iam languet amor et tepescit affectus, et sanguis ipse cura quodammodo longiore deservuit. Est ergo in filium et filiam aequo
ferventi 'mor affectus promptior et natura convinctior. Sed dices haec omnia quae de naturali jure diximus, ad interioris habitus qualitatem, non ad
possessionis spectare successionem. on ita est. Quem enim reputas natura proximum, restat ut ab
eo quod possidetur minus estimes alienum. Vide quid te natura perdoceat. Dactus maria et in littorum pisce inhabitant, in quibua eo naturalia
128쪽
Α.D. II39 8. GLOCERTRIAE PIsTOLAE. 97 parius effudit. In quibus educatae sunt, saltus serae non desinunt. Silvas aviculae, in quibus concreatae
sunt, suis implent organulis, et natura in singulis, non solum intime trajicit qualitatis affectum, sed ipsi suo Misae suae soboli exteriora quae possidet, quo potest jure largitur. Vide naturam ne expellas a te, prudenter ejus acquiesce judicio Regis Henrici condignam sobolem, unicam ejus filiam, legibus editam et educatam, regis ipsius haeredem inconcussa ratione pronuntia. Hoc divinum, hoc jus naturalesuadet hoc juris humani sanxio protestaturi amjua humanum partim civile, partim jus gentium appellatur Civile est quod observandum sibi civitas unaquaeque constituit. Ius gentium est quod non civita una sed unaquaeque gens sibi censuit observandum. Sed et civili et jure gentium caute decretum est, ne liceat cuiquam patrifamilias filium filiamve legitimo procreatam matrimonio, nisi certis intercurrentibus causis abdicare. Causae vero hujusmodi sunt ut si quis patri manum injecerit, vel ejus mortem indiciis manifestis optaverit, vel beneficiis ingratus extiterit et quae hujusmodi sunt, quibus intervenientibus culpis, lex etiam liberos abdicare permittit. Sed nihil horum in praesenti causa reperies. Illa enim, cujus cauam tam sollicita cura
perstringis, quando patri rebellis extitit Quando ingrata beneficiis Audivimus eam ad patria consilium tentasse maria, transcendere Alpes, ignotas adiisse regiones. upsisse ibidem ad patris imperium, et in ipso rerum fastigio et imperii culmine,
honeste, sancteque tam diu perstitisse, donec post viri decessum non necessitate urgente, vel impetusdemineae voluntatis leviter impellente, sed patre, qui miserat, revocante, ad ipsum reversa est. Et licet in ipso culmine rerum, ut dictum est, perstitisset, ut
129쪽
regina Romani orbis et diceretur et esset, nequaquam supercilio elata est, ae ad omnem patria nutum ipsius subdita voluntati ejus item consilio secundis potita nuptiis, viro nubena sorti, sicut audivimus, et strenuo, Andegmensium, Cenomannensium, Τ ---sium domino, Normannorum etiam tune triumph tori, ut audivimus, serenistimo. In his omnibus, quae dicta sunt, non invenim cur inhaeredari vel
abdicari a patre debuerit. Ne quidem abdicata, sed pio prudentique consilio potius est in totius Angliae
et Normanniae dominationem episcoporum omnium et totius regni hujus nobilium juramento firmata. Eorum namque qui statuto consilio patris, ut dicitur, consueverant appellari nominibus, nemo hine relic-
tua est, qui non ei consilium de obtinendo et tuendo post regis obitum regno Angliae et ducatum manniae sub juramenti religione promitteret O tempora digna taceri Reminisci pudet communis opprobrii nomen quod opprobrio duxerim id quemque jurasse quod oportuit, sed ab eo quod sancte juratum est, cito leviterque recessisse. Quis infatuavit Angliam 8Μiserum dico caput, quisquis ille est, in quem tot redundant periuria, homicidia, incendia flagitia, d solationea, et scandala. Quando sibi securus erit qui contaminavit regnum, polluit sacerdotium, et non solum praesenti aetati sed futurae posteritati grave innixit opprobrium. Vere haeredita ad quam festinatur in principio, in fine benedictione carebit. Quis jam Angliae clades enumeret Vetus habet historia, quod Alexandro mortuo puer ejus imposuerunt sibi
diademata et regnare coeperunt, unusquisque in loco auo et multiplicata sunt mala in terris. Sic siemultiplicata sunt et hodie. In aurea amici deploro quod sentio Tot reges patimur quot nuptiis angvatamur. In luto servimus et latere, et solam libertatis
130쪽
umbram habemus, jam nihil agendo libere sed servis, qui increverunt hodie, tanquam voluntarie obsequendo Nam levius fit patientia Quicquid corrigere non est fas Et quid erit finis miseriae ' Dicam quod
sentio. Dum stabit abominatio deesse non poterit desolatio. In Deum graviter offensum est et contra insensatos pro ipso pugnat orbis terrarum. Revocetur ad justitiam status bona principia laudabilis
exitus prosequetur. Inter caetera quae dixisti, laudabiliter et hoc positum est ΝΟ ex toto in perniciem vadit, qui de medio malae Vise revertitur.
Reversus quidem es, nec reVersus solum, sed conversus. Audiisti peccasse multitudinem, et ad horam impetum multitudinis es sequutus ore magis peccasti quam corde. Et quicquid ore promitterea fidem corde servabas. Filii Israel quandoque commixti sunt inter gentes, et didicerunt opera eorum et serrierunt cultilibus eorum. Tu quoque in pronum currente multitudine, non ad primos impetus
restitisti. e contra torrentem brachia inutiliter vaneque jactasti. actus opportunitatem quod corde fovebas apud te, illud opere demonstrasti sed qui te aemulo livore persequitur, geminati periurii calumniam fortassis opponet Semel pejerasse malum est, iterasse penurium multo pejus. agis igitur bis quam semel periuros a justitia recessisse, quid si
cum rege stetisses, semel quidem derasses, penurium tamen non iterasses, ideoque melius fecisses. Ne te siliqua vana perterreat, fidelitatem uni fidelitatem promisisti et alteri primo cui debebas, postmodum cui non debebas. Primo non pejerasses, nisi secundo aberasses. Ab hoc errore declinasti, et Η2