장음표시 사용
201쪽
Duretis sibi in Domino univerri sanetae miaria eccle-Emiis, frater G. Herefordiensis eccisara minister, in Christo dilutionem et aahuem se eruam. NanNa contrahentium inita pacta stabile tunc demum robur accipiunt, quum eorum quorum haec firmare potest auctoritas excipiuntur literis et fimmantur sigillis. Inde eat, quo conventionem inter Herebertum canonicum nostrum, et Willelmum capessanum domini T. Cantuarienata Mehiepiscopi h bitam super ecclesia demini erga acripto commendare curavimus, ut in hoc quod inter eos interposita fide compromimum est, obligatum utrumque alteri etiam scripto rem gestam fideliter interpretante teneamus. Herebertus ei in quandam partem praebendae suae ecclesiam, scilicet demini erga cum capella ancti Laurentii et aliis omnibus ad eandem Maiam peritinentibus, jam dicto illelmo in perpetua vicaria
et eleemosyna, annua triginta olidorum pensionevnendam habendamque sono ait, et eum in nostra et capituli nostri praesentia investivit. Quia vero .canonico de praebenda sua ultra diem functionis aure disponere de jure non licet, ego et tota capituli nostri plenitudo conventione eandem in totam jam dicti Willelini vitam extendimus, hoc unanimi consensu concedente et statuentes, ut a Willelmus Hereberto superstes extiterit, ei qui Hereberto in praebenda eadem fuerit substitutus, in eandem et non ampliorem, si id sorte voluerit, summam teneatur, sed jam dictam pensionem solvendo, nostra et inpituli nostri auctoritate, securitate pleni ima potiatur.
202쪽
A.D. 1148 1.J HERMORDIRMI EPIATOLAE. 16 Post diem vero illelmi, libera sit facultas canonio nostro, quicumque uno fuerit, super eadem ecclesia disponendo, ut eam vel ipse teneat, vel cui voluerit ampliori pensione concedat. Quod quia immum inconvulsumque discemimus, ego et capitulum nostrum praesenti scripto et, sigillorum nostrorum appositione firmamua Teatibu . . . . Caetera ab L EPISTOL CXXIII.-ROBERTI HER FORD EPIs.
Dilectis in Christo fratribus univeraria sanctae matris ecclem sitis R. --ford raris Dei gratia episcoma, Dominum expecta e silicite, et verie tem -- sudantre amplectL I ecclesiam Dei regendam et in aliqua sui portione administrandam, Domino permittente, sua pimus, ejus commoditati quoad possumua consulere et providere credita nobis dispensatione debemus. Quod ita recte fieri arbitramur, si minacis olidando et quae dissipata sunt in corpus unum redigendo, tam incolumitati ejus quam ampliando divino cultui studuerimus deservire. Quoniam igitur onmLbus pie credentibus mandeatum habetur, nec forum religioni convenire, nec castellum, qui tumultu et sanguinum locus est, servientium Domino paci congruere, ecclesiam beati eis in soro Her ordimanam, et ecclesiam sancti Guthiaci intra ambitum castelli illius importune positam, et omnes possessione et parochias et dignitate earum, in unius ecclesiae corpus redegimus, et eam ecclesiam apostolorum
Petri et Pauli, et sancti Guthiaci, quam extra civit te ipsam in loco religioni aptissimo aedificari secimus, ad serviendum Domino in perpetuum episcopali
203쪽
162 GILBERTI EPISCOPI auctoritate sancirimus. Et ne auctoritate nostra
gravam quempiam, aut juri cujuspiam praejudicare videamur, tam his qui sunt, quam filiis qui nascentur et exsurgent post nos, praesenti scripto notum facimus, Rogerum de Pori, qui ecclesiam sancti Guthlacidi injuste, utpote laicus tenuerat, et possessiones ejus indigne distribuerat peccatum hoc grande cognorisse, et in praesentia mea, et fratris Radulphi decani nostri, et canonicorum nostrorum Hugonis de Clissord, et aliorum tam clericorum quam laicommquamplurium, ecclesiam ipsam ut divinis ossietis plenius assignaretur, in manu nostra enitus resut se.
Ipso itaque Rogero devote supplicante, venerabili etiam fratre nostro abbate in estriae et conventu ipsius benigne annuente, praedicta ecclesias in unum conjunximus, et hanc illamim possessionibus, dignutatibus, et pertinentiis omnibus fundatam et dotatam, perpetuae apostolorum Petri et Pauli et sancti Guth-laci venerationi designavimus. Et quia conventum ibidem fratrum Deo servientium et ibidem regulariter Visentium, per manum praedicti abbatis in estriae Deo disponente suscepturi sumus, hanc ipsam stolorum et sancti Guthiaci ecclesiam praefati abbatis,
omniumque successorum ejus obedientiae, et ecclesiae beati Petri Glo stris custodiae et subjectioni, captitulo ecclesiae nostrae in his omnibus unanimiter sentiente commisimus. Quicumque ergo hoc pi talia opus pie attenderint, manumque auxiliatricem ad hoc confirmandum cum fideli devotione porrexerint, perpetuam quae inibi agentur orationum communionem, episcopalem a me qualicumque ecclesiae ministro benedictionem, a summo autem pontifice Christo aeternam consequantur retributionem. Amen.
204쪽
Herefordiensis ecclesti minister vossiticae moli-tati debitam reverentiam et caritatem. Quo beatitudini vestrae super causa Ruperis et
honesti clerici, praesentium scilicet latoris, Simonis Lita seldensis canonici, scribimus, haec, domine, causa est, quod illatam sibi injuriam in creditae vobis
dispensationi culmen redundantem utique cum m lestia sustinemus. Qui quum adversu priorem Coventremem et Datre ejus eum a parte quadam
praebendae suae, ecclesia, scilicet demunitune, ex utere nitentes, ad audientiam vestram appellasset, postea cum dominus Cestrenais et ego ob ecclesiae negotia gomiae convenissemus, appessationem suam praesentibus nobis innovavit, et in sui rerumque suarum protectionem et patrocinium, priorem ipsum praesentem ad sublimitatem vestram ad 'Laetare Ierusalem' appellavit. Cui cum ob vestrae celsitudinis eminentiam in tuto jam omnia esse oporteret, manu tamen sacrilega prorupit in audaciam, ut ipsius decimas et praesentis huctus anni multo sibi labore collectos intra imiterii septa invaderet, et hinc ablatos asportaret. Quod sive sciente sive ne ciente priore actum sit, ab ejus tamen hominibus
perpetratum esse non ambigimus. Unde gelum nostrum temperare non possumus, quin sanctitati vestrae super hac corrigenda temeritate supplicemus, ut injuriam suam ob corrigendo alios manus apostolica
juste puniat, et misericorditer egeno laboranti subveniat Cartas enim domini Rogeri, dudum Cestrensia episcopi, et dilecti patris nostri domini Cantuariensis M 2
205쪽
Theobaldi inspeximus, quibus ecclesiam hanc in praebendam sibi conatam fuisse ante transactionem Inter
Cestrensem et Coventrensem ecclesim, per manum ainctae memoriae papae Eugenii initam pro certo cognovimus. Valeat in domino sanctitas vestra, domine pater. EPISTOLA CXXV.-AD PAROcΗIANOS NE FOR
Gubertus Dei gratia Herefordiensis episcopus, dilectis
sibi in Domin universia ejusdem ecclem parochianis et sitis, ahitem, gratiam, et benedictionem. Quo a praedecessore nostro bonae memoriae, domino Roberto episcopo, ad honorem Dei et ecclesiaeaanctae decorem pariter et utilitatem salubriter actum est et statutum, nos ejus imitati vestigia, ea quae nobis a Deo concessa est auctoritate concedimus et confirmamus. Quoniam itaque jam dictus praedecessor noster ecclesiam beati Petri in soro Heres dissaltam, et ecclesiam ancti Guthiaci intra castellum Herefordis ambitum fundatam in Orpus unum redigere, et unam beatorum apostolorum Petri et Pauli et sancti Guthiaci ex jam dictarum ecclesiarum p aeasionibus constituere, et in loco religioni aptissimo extra civitatem aedificare, et in ea monachorum conventum instaurare decrevit, nos hoc ipsum ratum habentes, annuimus, et jamdictae ecclesiae beatorum
Petri et Pauli et sancti Guthiaci omnes possessiones et dignitates et libertates, a jamdistis duabus eccleatis retroacti temporibus habitas, et sibi a jamdicto
praedecessore nostro confirmata concedimus, et praesenti scripto et sigilli nostri attestatione, ut in perpe-
206쪽
A.D. 1148 1.J inunFORDIENEI EPIsTOLAE 165 tuum sibi firma permaneant. In his vero haec propriis duximus exprimenda vocabulis. Deriderantur resiφαλὶ EPISTOLA CXXVI. D FRATRE TROCHESBARIAE. G. Dei gratia Herefordiensis ecclesin mimatem dilectis sibi in Domino fratribtis Teocheaberra Domino fam latum exhibentibua, alutem. SAPIENs docetur e satali, et qui doctrinis inuunt, hos satis est succincta brevitate commoneri. Si libertati vestrae quam circa patria electionem apostolica vobis concedit et confirmat auctoritas, in magnum, quod absit, ecclesiae vestrae praejudicium sponte renunciatis, judicium utique justum est, ut ea de caetero careatis, et quod ex arbitrio suscepistis jugum illud diu sustineatis. Quod quia vobis captiosum, imo
summe periculosum est, mandamus vobis et fraterea caritate consulimus, quatinua libertati vestrae conserivandae unanimiter intendatis, ne si ob cujuscumque lavorem aliud fortasse feceritis, ecclesiae vestrae detrimentum cum id jam emendare non poteritis, sera et infructuosa poenitentia lugeatis. Valeat caritas e
tra, dilectissimi. EPISTOLA CXXVΙΙ.-AD R. COMITEM
Venerabili domino et amim in Christo carissimo comiti R. παestriae, rater G. Herefordiensis ecclesiae
minister, salutem et gratiam, et a manu patris emeela henedictumem perpet m. I iis, carissime, quae me potest sedulita adimplere debetis non uti prece, sed jussione. Est enim
207쪽
Vobis eritque apud me semper jubendi plena auctoritas, mihi vero nec deest, nec unquam deerit prompta vobis obsequendi voluntas Vestra nimirum preces pariter et praecepta sic ratio distribuit, ornat honestas, modestia aemper comes moderatur, ut volentibus quod honestum est, ea recusare sit dissicillimum. In eo siquidem negotio super quo mandatum a limit iis Vestrae nuper accepi, in negotio videlicet Dareum
de Te heaberia, promptius quidem et longe expeditius illis consilio pariter et auxilio profuissem, si die
quo me urgens mandatum domini Cantuariensis et injunctae vis obedientia illuc venire, et de facta elemtione inquirere coegit, saltem mihi vel verbo communicassent, is quibus non admissus non potui invitia beneficium praestare, quod nunc quidem pro more Dei, et pro reverentia mandati vestri, non negabo vesingratis Honestatem namque electae personae approbo et commendo, et a me cum negotium ipsum tractabitur, interesse contigerit, de ipsius promotione ad honorem et utilitatem Dareum et monasterii deI-chesberia, quantum potero, HVa pace praelatorum, Vestris prece commonitus, operam dabo. Valete. EPIS CXXVIII.-AD ROBERTUM INCOL-
Venerabili domino fratrique arissimo R. Lincolniensi Dei gratia episeopo, frater G. Herefordiensis ecci
me minister, Christum portando in a ambulare sapienter et sobrie. SuscEPTI literis quibus diligentia nos vestra laetificare dignata est, solito gratior et consueto Serenior ilico nobis dies illuxit. Auditis enim rerum . . . eVentibus, et perplexa quadam ingenii subtili-
208쪽
Λ.D. 1148 I.J HEREPORDIENaI EPIsTOLAE 167tate, pace jam sublata de medio nec Dacta cito redintegrari, ne disaidentes admodum regum animos esse sibi conciliariis ae speravimus. Sed qui ventis imperat et mari procellam cito in auram latuit, et quae turbata sunt, ad pacis bonum statim ut vult amota nube discordis imperiosa qua praeest potestate convertit. Unde quum pax nostra a domini nostri regis pace dependeat, spes ipsa Pacis quam annuncuatione jam bona concepimus, ecclesiae pariteret regno Angliae praepreratorium quoddam gaudii juvante Domino exultationis inducit. Quod vero apeciale est ad nos, sospitati vestrae quam directa declarat epistola, intimis congratulamur affectibus ob conservatam vobis incolumitatem, illi gratias reseremtes, qui cum auis benigne graditur, et iter et actua
ipsorum angelo comitante prosequitur. Ad vestrum vero jam auspensi tenemur reditum, quia cupienti animo nunquam satis eatinat, moram ipsam cum molestia sustinentes, et ut optatos occurramus in amplexus, adventu vestri nuntium de die in diem sperantes pariter et expectantes. Valeat dominus meus et frater in Christo Mimimus. EPISTOLA CXXIX. AD UNIVERsOs s. MAT.
Dilaetis ribi in Domino universia sanctae matris ecclectis filiis, frater, missordiensis celam minister, aliam in nunc est et quam a Uamua a Domino. Qua litis inquietudine quandoque turbata sunt, ipsius sopito omite denuo revocantur ad pacem. Qua nimirum inter aliquos res mala, ne sacile quibusdam emergentibus causis evanescat, ut pactis legitimis firmanda eat, sic et excipienda scripto, et in
209쪽
perpetuam sui soliditatem literarum memoria testificanda pariter est et roboranda. oscat itaque eatra discretio aus m quae inter Iohannem clericum at Reginiadum de Maham super ecclesia de Credi tune diu agitata est, quae etiam a patre nostro domino papa Alexandro nobis delegata est, ut ipsam diligenter audiremus, et rationibus partium hinc inde diligenter auditis et cognitia ipsam remoto appellationia obstaculo mediante ruatitia decideremus, in hunc tandem modum conquievisae. Nam quum Iohannea adducta testium copia, amdictam ecclesiam in int grum ibi restitui postulasset, Reginaldus esse sciena ambigua facta causarum, anticipando judicium in integram medietatem jamdictae ecclesiae Iohanni per omni concessit, sicque cum eo transigendo liti finem imposuit Elegit enim Johami 'blatam sibi ecclesiae portionem potiua in pace suscipere, quam leates suoa probationibus et juramentis onerare. Tacti igitur evangeliis utrimque juratum est ut neuter alterum aua de caeter portione fraudet, sed uterque alteri j auum integrum illibatumque conservet. Sane aliquo ipsorum altero tamen superstite decedente jure suo
sibi in partia alterius recuperatore, salvo per omnis permanente. Quod quia coram nobis actum eat, nos ad finem pacis cuncta redigi cupientes approbarimus, et transactioni in hunc modum initae amensum pri buimus, ipsam ut in perpetuum convalescat, praesenti
scripto et sigilli nostri appositione testificando confim
210쪽
Venerabili domino fratrique carissimo R. Londoniensi Dei gratia episcopo, fratres Herefordiensis eecissis minister, salutem et duectionem. SCRIPTIIM nosti, carissime, justo Pucquid acciderit, id ipsum minime perturbare. Blud enim apostolicordia oculis intuetur, bonis in bonum cuncta cooperari. Unde prospera si inuant prophetae concinit dicens 'Cantabo Domino qui bona tribuit mihi. Adversa si obvient illud cordia labiis modulatur, obumbrasti caput meum in die belli. Haec carissime, dum mecum reputo, in te nullius impetum fortunae perhorresco. Quae laeta si Venerit, mansuete suscipitur, adversa si proruat, haud timetur. H modi mihi de te facile persuadent mentia tuae constantia et viarum tuarum jamdiu nota persectio Quae si quam firme speramus radicem suam solo mentis tuae inserunt, te quidem non in luto aquarum muli Tum Vento agitatam arundinem, sed in virtutum
Libano cedrum firme radicatam, temptationis flatus inveniet. Eo quidem ista profero quasi adversum aliquid in te mihi tuae tenor epistolae nuntiaveriti Nunciat quidem adversum te appellatum et jam factae donationis tuae celebrationem solemnem ad dominum papam interposita appellatione suspensam. In hoc vero qtud advertitur, nisi quod animi tui tepor aut torpor excitatur, aut excutitur 7 am qui hominem juxta cor tuum inveneras, te in melius gratia promovente, ipsum quidem debueras non tantum melius dico, sed et in te alterum promovisse. am