Gilberti ex abbate Glocestriae episcopi primum Herefordiensis deinde ...

발행: 1845년

분량: 409페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

locus, ubi dicitia, leviora ad gratiam nostri allegata, gravioribus deductis. Quae etiam tam vere quam eleganter frivola nominastis. Sed secus se habere acies negotii facile declarabit. onne in medium deducta est accusatio salai 3 unquid vobis durius actum fuisse videretur, si precum salsitas argueretur' Utinam omnia proposuissetis, facile judicibus violentia

spoliationis non solum testibus, Verum argumentia et instrumentia quibus abundamus, fides facta fuisset. Haec et his similia allegare quae causa nostri a pressistis, ad ossicium pectant advocati, cujus eat agere quod causa desiderat, ut tamen temperet ab injuria. Et vos quidem vel duriora dicere absque adversae partis injuria potuissetis, nisi Vo a causae hujus patrocinio leges pariter et canone excluderent.

Scitis enim quam diligenter hujus negotii secreta

non solum antequam iter ad dominum papam arripuissem, verum post reditum meum Wigomiam aperuerim. Facta vobis est literarum copia, quas super hoc negotio a sede apostolica impetraveram. De his quae super tranaactione posueram, nihil omnino vobis est absconditum. Quare manum ad vestra jura porrigere non audeo, ne sorte gravius amicum laedam quam ipso laesus fuerim. Et mihi satius est quaedam cum detrimento causae tacere, quam Verecundiae dicere. Nam quod ad auxesim spectat, quam rhetoricam dicitis, quae potius oratorum est, certum est quia ei nullus ad causam istam patebat accessus, cum ipsa

videlicet in ultimis duntaxat et quaestione comprobata locum elegerit. Ideo si interposita fuisset, non tam in nostram quam juria redundaret injuriam.

Sed quid plura r umquid epistola vestra tot sacraescripturae vallata praesidiis, tot gravibus onerata sententiis, tanto rhetoricae exomationis decorata fulgore, in vanum laborasse et inania ad dominum suum

172쪽

A.D. 114 61.J HEREPORDIENsI EPIaTOLAE 141 redire poterit Absit. Sed veniam petenti venia dabitur, si tamen cum vestri copiam Deus dederit,

animus vester ab oratione non discrepet. Ecce jam in occursum vestrum vetua festinat amicus. Jam in domo patris mei auditur symphonia et chorus, exultant famuli, occiditur vitula saginatus, tota vobis paratur et annulus. Expedit ergo ut utrique vitulum in ostio tabemaculi pro peccato pariter immolemus, quatinus aqua sanctuarii latis pedibus, veste competenti iterum induti, epulemur simul et exultemus, ne glorientur de nobis fratres, qui discordias seminant, et exultant in rebus pessimis, sed confundantur et pereant cum his qui perdere cuncta festinant. Valete. EPISTOL, M. AD ROGARIUM EBORACENREM

Patri avio et domino R Dei gratia Eboracena arcti-

episeopo, frater G. Herefordiensis ecclesia minister, satiatem et aervitium. Spina delectabiliter hortus aromatum, et D grantiam suavem dat odorum multorum in unum sibi

juncta auaritas. Tale pater quiddam vestra mihi pagina contulit, quam saepe jam lectam dum repeto, horto plane quodam mihi videor inesse deliciarum. Hinc enim favorabilis illa venuata eloquii, inde sententiarum mihi spirat alta prohinditas, ut dum delectat pariter et edificat, alligatum nexu gemino totum rapiat in se suum pagina jam dicta lectorem. Ad

patrem verba transmiseram, et placidam mentis ea-- tranquillitatem, me quam parum libet attemptam moratus ac ollicitus deplanxeram. Sed ecce planctum mihi convertisti in gaudium, et beate me deliquisse confiteor, qui in peccati vicissitudinem non

173쪽

142 ILBERTI EPIMori poenam quam suspicari poteram, sed munus reporto

quod desperabam. unu enim mihi grande reputo, descendentis de monte Moyai faciem vel a longe contemplari, et claritatem Vultus ejus, quam infirmus vix capit oculus objecti saltem velaminis quibusdam quasi rarescentibus filis aliquatenus intueri. Trans- mima namque nube et caligine, in ipso mentia vertico qui sacer Vere mons eat, cum ipsa luce quam sanctae mente inhabitant, Miloquia sancta tractastis, ubi de fonte lucis hauriens, multa in paginam quae nos docendo conigerent, et occidentia noatri tenebras gratiosa sui plenitudine luminis illustrarent. Hi habitum mihi bene circa vos dispositae mentia Menditia, ut in virtutis appetitum mentem meam vel coram porito virtutis speculo provocetis. Sic auasancti bona frequenter intimant, non ut sese laudibus efferant, aedis aliis in se quod salubriter imitentur ostendant. Hinc ad mentem mihi cordis illa circa vos simulque labiorum circumcisio sancta proponitur, ut intus apud me de caetero quid vel cui vel quando dicendum ait apto rationis moderamine dispensetur, et intomus ille calor animi sic erumpat in medium, ut igne illo soria vox ardeat, quem venit Dominus in

terram mittere, non quem studet a Gehenna semper

hostia inflammare. Purgata sunt prophetas labia, ad desuper allati carboni attactum, et oris mei poterunt purgari superflua, ad patria et domini pie comm nentis exemplum. Patientiae vero quid memorem quam mihi sancte proponitis, ut hau mihi praesentando meae me possemorem animae vel de caetero

faciatis 3 Quae nimirum anima dum rationi rebellis

eat, dum repugnat spiritui, dum laea remurmurat, et in ultionem eae stimulat, et inflammat, nondum quidem possidetur Ad Christum vero conversa et in melius ommutata cum ipsius exemplo, sua re-

174쪽

A.D. 1148 1.J HARMORDIRMI EPIs-- 43 mittit inurias, adversa inmu unde sustinet, jamjam loris alligata patientiae, ab omni inordinatas voluntatia impetu cohibetur, et subjecta rationis imperio, pleno

jam dominio possidetur, atteatant veritate quae ait: In patientia vestra pomidebitis animas vestraa Persuadet idem mihi turtur ille mysticus, non abruptum habens in sacrificia, sed retortum caput ad pennulas, hoc mihi clamans, hoc praedicans, ut si quid horum quae turtur ipso figuraliter exprimit in me Domino aerificem, non inanem gloriam sectando vel gratiam, a vero Christi corpore quod eat ecclesia fuco me quodam simulationis abrumpam, sed principiae mentis, quod interiori hominia vere caput eat, ad vera virtutum pennulas, et ad illa quibus volatur in

malum duas ala caritatis sincera veritate retorqueam.

Νω minua tua me inena coelestia Binficat, quae dum labia reflectit in se, sicut sancte scribitis, divinae doctorem legis erudit, ut in his quae docet et loquitur,

naideratione sempinaedula recurrat ad se, ne verbo vita dimentiat, ne verbo quo aedificat subvertat e

emplo, juxta quod in laude bonorum acrimm eat, Sagitta Ionathae nunquam abiit retrorsum, et o diua Saulis nunquam reversu eat inani. Verbum

quippe Dei et gladius et sagitta est. Gladius, quia percutit, et eo sagitta, quod pungit. Qui nimirum

gladius inania revertitur, cum prolatus sermo nec

vitia resecat, nec ad Dugem virtutis erigit audientem. At Ionathan, qui dans eoiumbam, vel do-m cotiori dicitur, sagitta reflexa non percutit, quia spiritualis Pusque doctor, qui a Christo dona gratias percipit, et haec eadem fideliter ministrare non omittit, reflectit

labium prudenter in se, dum sapienter et innote vivit. Haec mihi de paginae vestrae collecta sunt gremio, dum per eam quasi vitae quaedam Pascua, quis o sum mentia ominatione discurro. Quibus nimirum

175쪽

oblectamen ua, a quid sorte cohaeret audi , id ν tum habeo, velat Hua admixtione totum mihi sit quasi quodam sale conditum. Ut ab hujus me causae patrocinio repellatia, annectitis, quod ejusdem secreta mihi sunt per vos immis revelata. Sed, ut pace vestra dixerim, si mecum secreta quandoque gratia oontulistia solum quid vobis de tranaactione placuerit, et quas a domino papa litem acceperitia, Mendiatis, et ipsa quidem literas non multo mat episcoporum commimas manibus, omnium indifferenter e--

municari notitiae vidi pariter et intellexi. Quid enim Brugis quasi tristatim divulgabatur, nisi dominum

Lincolniensem et Eliensem hoc accepisse in mandatis, ut causam vestram audirent, et appellatione remota dirimerent 7 Unde vero causae vestrae findetur intentio, quibus nititur amminiculis, probata ait eatium vestrorum in improbabilia opinio, sumiena

necne umerus eorundem possemionis vestras facilis

an impliesta probatio, et omnino quod ob ae vel

prodesse causae quacumque ex parte potuerit, eo

mihi in minimo patefiaetum eat Maertionibus itaque partium quum merita pandantur causarum, mihi do secreto hujus causae quid recte valet objici, cui numquam horum nihil contigit aperiri De caetero, sicut orationem qua declamat orato rhetoricam dicimus, loco etiam et colorea rhetoricos, unde illud, on est rhetoricus quem facit ira colo ' sic et eam quam sugillatia auxerim, licet oratorum ait rhetoricam

nihilominus convenienter Maero eo quod hanc rhetor edocet, cum orator eadem quod oportet, amplificet.

-- quum quaestione probata locum habeat, potuit in hac quaestione competenter interseri, ex quo caepit oculata fide de literarum deductarum in medio corruptione, non ambigi. Sed quid ista 3 An ad Ciceronia me dogmata tranasero, et ad salutata jamdudum

176쪽

et velut utiqua mihi studia notabili quadam mentis levitate a picis sint ista hinc In patria et

domini suspiro gratiam, ob mihi reconciliandam ea tuti continuari jam cartulam, etsi plena dignitate currenti minus digne responderim, cum cyathum phiala popinanti porrexerim. EPISTOLA CXII.-AD ILLuLMUM DE HINET . Guberitia Dei gratia Herefordie a mamma dilectostatri Winiam demiser eonaeerat Domino tim--a beato peraeverantesne concludere. AUDITI quae circa te sunt exultavi totus in Domino, illi gratiarum reserens actionem, qui meritum omne Praeveniens, gratiarum auia dona benigne distribuit. Audita tamen mutatione tam subita, paulis-Per obstupui, quousque reversus ad cor illud praeo sis habui, quod velociter currit sermo Domini quo vult, et ipsius dextera potenter immutat quem est. Hic ad te sermo lactus est, haec te dexter apprehendit, tuo tibi sermo consilium, haec manus auxilium ministravit, hic velle bonum formavit in te, haec ad effectum operia ipsum velle perduxit. Hic sermo coae tuum tangens caelitus et illuminans, quod, apiritu consilii conceperas, potenter in spiritu fortitudinis roboravit. Hic in tenebris latenti tibi viam qua progrederis ostendit, haec te pariter quo ostendat

tibi salutare Dei jam deduxit. Intueri mihi videor

illum superat scribae calamum cordis tui tabula exarantem, et vocationem qua sponsus et sponsa dicunt, Veia, eisdem sortiter imprimentem, qua .ux Rudio, non tu frater tepide, non segniter advertisti, sed di lecti pulsantis ad ostium, vocem prudenter audiens

et intelligens, ut ostii tui pessulum ipsi statim pej

177쪽

rirea, ilico surrexisti dicens, 'Vox dilecti pulsantis.'Usua consilio an laudabili, qui auctori vitae domicilium, non solum in te, sed et teipsum praeparasti. Experiri illud tute, quod apostolo de supervia inu init Durum est tibi eontra Mimaeo calcitrare. quidam vitae stimulus eat, et quidam mortis Et mortis quidem stimulus peccatum est am ut pecua urgetur stimulo, ut irrumpat et impingat quo vult ipse qui stimulat, sic peccatum quem pungit, urget, et impingit indubitanter ad mortem Sibpendia namque peccati mora. Longe mentem aliter stimulua amoris exagitat Vitae namque stimulus est, et amantem sortiter urget ad vitam. Contra quem calcitrare, tam durum eat, quam caritati reluctarissimile. mam fortis est ut mors dilectio. Separat a

came mora, a mundo dividit, sic et amor sanctua Mailonge nobilius, a mundo tamen et a carne aequeatrat. Illa trahit unde est, non a mundo eat, non me, non ex sanguinibus, neque a Vesuntate camia, neque

ex vestinate viri, sed ex Deo natu est. Ἀ ipsum trahat, ipae finis amoris eat. De quo David, omnis consummationi vidi finem. In hunc finem tendit

amor, nec est Vagus amor ille qui sanctus eat. Habet

prae se quem diligit, illud corde dicens, illud ore decantans, oculi mei emper ad Dominum hunc oculum defixisti, in ipso tibi complacuit, cui

veramua etiam complacuisse in te Hunc per viam arctam et arduam sequutua es, et amoris te trahente funiculo, non ad dexteram vel ad sinistram declinarii. Non revexisti ad prospera, et adversa formidare dedignatus Crucifixum crucem ejus bajulando prosequem, crucem exprimis habitu, erucem mente pertracina Haec ursum caput elevana, jam coelia imperat, insem deorsum premit, ipsius assiri manibus totam mundi latitudinem hinc et inde complectens,

178쪽

perium Domini Jesu, ut sis quandoque particeps et coronae. Ipsius stigmata portabis ad modicum, et in tua clavos ejus came defiges Vestis hori da, cibus imparatior, lactisternia dura, labor manuum disciplinae gravitas, juge silentium, ipsos qui te pungant in te clavos exprimunt Salvatoris. Mabes et instar Ianceae quae lateri ejus infixa est, ipsum caritatis aculeum, qui tuo semper pectori juge vulnus infligat. In hunc modum V ierat, qui caritatem sormat in nobis, illα spiritus unus et summus Hoc languebat vulnere, quae dicebat, Fulcite me floribus, stipate me malis, quia amore langueo vulnus bonum, et languor

suavissimus, quem mors illa comitatur, de qua scriptum est. Pretiosa mors sanctorum in conspectu

Domini. Attolle jam non olum mentia oculos, sed et orporis. sine Domini jam saltus omnes Occupat, implevit deserta, et sanctorum pugna cum amnis est Ponunt prava in directa, et aspera in visa planas, et quod intus angunt apiritu corpori me citio oris insinuant. Intus enim vitiorum aentes extirpant, annosa peccati robor caritatis igne con-stinant. umoris alta dejiciunt, terram desertam in agnosam, et inviam, virtutum reddundi copiis abundantem, peccato mortui simul et mundo, ut se Christo sanctificent praeter ipsum omnia contemnentes ors ista sanctorum est, quam esse Pr pheta memorat in conspectu Domini pretiosam. Nam

quid Christo carius, quid in nobis ipsi pretiosius,

quam ut ipsum imitando mortem morte superemus 3 Et quae tanta mors animae est, quam vitiorum foedat congeries' Mac vero morte qua mundo morimur, haec ipsa vincitur et enecatur, juxta illud prophetae, Pr equis inimicos meos et contra illos et non

conis d. d. c. i. n. p. t. c. s. p. m. Primis parenti-

179쪽

bus dictum est, morte moriemini Mors enim peccati vere mortis aeterea ministra eat obedientiae vero filiis apostolus ait 'Mortui eatis, et vita vestra cum Christo abscondita est Vere beata mora quae vitae illius quae cum Christo eat, causa simul est et ministra i an tibi mortem vulnus amoris ingerit, ut de iuro tibi quod dictum eat vendicare jam pomis, Fulcite me floribua stipate me malis, qui amore langueo Quid enim floribus nisi sanctorum recena conversio, quid malis nisi eorumdem in virtute jam

solidata consummatio intelligitur ' Odor quippe

bonus, et laturi fructus in flore ape est, hunc od rem pirat ecclesiae sanctorum conversio, in quibus in virum persectum jam formati hucina vitae producitur et maturatur. His igitur jam languens anima fulciri postulat, stipari desiderat, ut exemplis sanct rum sibi propositis in suae conversionis initio beatae serveat, et provectu proficiat, et in exitu fortiter inardescat. Unde mihi flores, unde mala quibus te caria me fulciam, tuae quibus animae in Domino Iesu jam languenti satis iam Sed a me quid exiga quae penes te sunt, quae liberis jam palam conspectibus intueris 3 Cistercienais ecclesia per ombem late e ruit, quae florea mundi gratissimo undequaque decerpens, ipso transtulit in se, et in quoadam paradisi florea caelesti quadam mutatione

transformavit. Ipsos mente conspicias, ut novellas olivarum in ipsius mensae circuitu pullulantes. In ipsorum optime curre odorem, qui velut ades centulae, quarum non est numerus, in odorem ponat currere non desistunt. Quod a poma mat florea exigis, ipsa quoque est, quae caelesti sponso quadam praerogativa decantat, omnia poma nova et Vetera,

dilecte mi reservavi tibi. Incipa grex in arum est, qui deposito peccati vellere, de poenitentia I

180쪽

A.D. 1148 1.J HERMORDIENam PIETOLAE. 149 Vacro noviter Menderunt. In ipsa rex foetarum est, quae in pascuis Bethel jam commoratae diutius, virtutum lanis decentissime vestiuntur. In ipsa et oves emeritae, quae post sobolem numerosam jamjam parere desinentes, ad caulas illas inpemorum civium boni pastoris humero transferri desiderant. Ο quia ego sum, qui pastorem illum sanctum ovemque Recundissimam, Clarevallensem abbatem clarissimum digne commemorem Quia mihi stilus aut quae facundia, ut virtutis ejus vel in modico culmen attingam 7 Vir scientia clarus, sanctitate notissimus, aino fuco sanctissimus, scriptor insignis, praedicator egregius, ordinis speculum, ecclesiae dilatatio, aut temporia sol nebulae dissipatio, abjectus ibi mundo Christoque carimimus, sacerdos magnus, qui diebus suis Deo placens et justus inventus, iracundiae tempore in ipso mirabiliter operante Domino Jesu, dissidentium actus est reconciliatio. Vir quia ibus horridus, cujus consumptis carnibus, ossibus undique

cutis adhaesit, cujus nec venter crapulam, nec Os delicias praeterquam spirituales sapiebat. Quem quum corporalis intuebatur oculus, mundo despicabilis habebatur. Quum spiritualis attendebat nostri temporis hominem, longe virtutum meritia anteibat. Quis ejus labores digne reserat 3 Sociatam sibi Thamar nunquam repulit, sed ejus amara toto vitae curriculo protrahens, intus Virtutum delicias, foris spinas portabat. Doctus agricola plantabat undique sortiter, inuenter rigabat, et plantationibus ejus innumeris abundanter Dominus incrementa praestabat. Unde non tibi Paulos, Dater, non Antonios, non Hilariones,

non Arsenios, non antiquarum arborum paradisi Vetustos Ductus in tui recreationem spiritus antes nam Hic ecce praesens eat, cujus recens auctoritR quem oculis ipse conspicere quemque docentem, ut

SEARCH

MENU NAVIGATION