S. Ioannes Cassianus illustratus. Siue Chronologia vitae S. Ioannis Cassiani abbatis et monasterii S. Victoris ab eodem Massiliae conditi, primariae inter occidentalia coenobia antiquitatis ab anno Christi 420. Opera & studio P. Ioannis Baptistae Gue

발행: 1652년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

rum est &Petri Regis Tarasconensium fratris extant in regiis Procinctae Archiuiis duo testamenta , eadem forma, charta una, Notario eodem,& teitibus i: sdem consciipta anno Iao . mense Octob. in quibus quilibet stiuum filium instituit haeredem, eoque moriente sine liberis masculis fratrem exclusis filiabus substituit, & Mymundo filio impuberi Petrum fratrem tutorem designauit. Moritur Ildepti sus, Guillelmo socero Comste Forcsqueri, & Garcenda superstitibus, qua de causa Garcenda donec filius impubis ellet, omnem procurationem utriusque Comitatus Prouinciae & Forealqueris in se vertit. Singulare vero illud quod in sigillo Cancellariae lilium Gallicum manu gestalle Alphonsum,

ut hoc emblemate Prouinciam supremo dominatus iure non Caesaresimo Francos Reges spectare significaret. Obitum eius an.i ros. contigii levolunt Prouinciales nistorici. Turita reiicit in annum iro'. Ita honsus, inquit , Prouinciae Comes Barcinone soluens Constantiam reginam s rorem ad Federi cuin maritum Siciliae Regem magno Prouincialium MCathalanorum procerum Comitatu deducens se in Siciliam Februari mense appellit Tunestae eae nuptiae morte Ildephon si & plurium procerum, qui magna vi morbi ingrauescente Panormi decelsae.1c6. Guillelmm interim huius nominis II I. De Alimo nuncupatus post aliquot annorum dissidia mortuo Guillelmo De Petra creatur Abbas anno 12o8. decessitque anno principatus sui 3. supra menses 7. anno Incarnationis Ιχν2. Nemo tamen parum diu vixisse existimauerit qui vi tutis tam perfecto functus est munere , cum enim versi & mutata in peiorem partem ellent omnia & inter Monachos de iure praesertim electi nis ac de nominando Abbate illa, quae consanuille videbatur distensib- num aegritudo recrudesceret ita dies, pene rum ad sexcennium ducta , Innocentius III. at morum hanc corruptelam & alias id genus repurgandas , innovandumque primigeniae pietatis feruorem qui aliquantulum remiserat , conuertit animum. Instituendae igitur noui ordinis novist

ritiae inspectores & iudices designat in Regesto I libri a. Episto.8o.

Episcopo Vticens Apostolicae sedis Legato , & Petro

De Monte Laui o Aquens Archidiacono, & Magistro Tedisio Nuntio nostro Canonico Ianuensi. Commitiis Inquisitionem . Correctionem Mona ierij

CVm siper resormatione Monasteri j Massiliensis de cuius lapsit multa

nobis ruerant intimata Ve. F. N. Tolosano de Auras cen. Episcopix ac dii. fit. Priori S. Honorati Arelaten. dudum direxerimus scripta nostra. Priusquam fuisset illorum authoritate in negotio memorato processum, D. Monachus Massiliensis adsedem Agostolicam veniens pro se ac magnae

522쪽

ae Monasse. ab eo Massiliae conditi. Lib. II. cor

sarte Conuentus nobis denuntiando monistrauit. Quod cum in eodemoco videret per Abbatis incuriam enormia quam plura committi , utpote furta, periuria, simonias, de diit blutionem ordinis miserabilem, bonaque iptitas loci multiplici nihilominus dilapidatione vallari , dc alial aruna fieri contra Monasticam honestatem, & apud Abbatem quemuper his charitatiue monuerat nullatenus profecisset, ed sedein Apost Iicam appellauit. Vnde Venerabi Iibus FRNN. Regenii , Massilien. &Arausi cn Episcopis dedimus in mandatis ut ad Monasteriam ipsum personaliter accedentes inquirerent super praemissis & aliis plenius veritatem , de appellatione remota corrigerent tam in capite quam in membris quae corrigenda viderent. Interim autem priores iudices ad Monasterium accedentes, cum multorum discretorum consilio inter Abbatem dc Monachos amicabiliter componere curauerunt, interposito a Monachis iuramento ut contra compositionem huiusmodi non venirent, & si quas literas dictus D. reportaret, qui ad sedem Apostolicam venerat, essent cassy. Cum autem postea iidem Massilien. dc Arausicen. Episcopi, cum intercile tertius nequii: illet. literis nostris acceptis, quas praefatus Monachus reportauit, procedere vellent super articulis in eisdem expressis, eiusdem loci Monachi ad nostram audientiam appellarunt. Abbas quoque post citationes multiplices in eorum comparens prauciatia, vocem ad nos appellationis emist , allegans quod illae literae nullius prorsus erant momenti, in quibus de prioribus quarum authoritate compositio inter Abbatem de Monachos facta fuerat, mentio non fiebat. Sed cum iudices excepti nem huiusmodi de quasdam alias frivolas reputantes intenderent in inqui litione procedere ac recipere a fratribus iuramenta Maior Prior ac quidam alij responderunt, se super hoc nullum polle iuramentum praestare, ut pote qui se iuramento astrinxerant compositionem interpo sitam obseruare , ac non uti literis a praefato Monacho impetratis. Vnde iudices propter exceptiones propositas de intricationem negotii dubitantes procederent in eodem, nos super ipsis considere curauerunt. Nosque

dilecto filio Arelaten. Praeponto qui ob hoc nostram praesentiam . adiit, dicimur respondisse quod propter causas huiusmodi iudices super sed re negotio non debebant. Qui amillis in via literis , quas super hoe 2 nobis recepiste proponitur, tam viva voce quam suis literis , dictis iudicibus nuntiauit, ut non statuibus exceptionibus supradictis in negotio procederent memorato. Vnde iudices in negotio procedentes receptis testibus super articulis praenotatis, Abbatem ipsum tandem ab Abbatiae regimine remouerunt. Porro dilectis filiis P. Camerario Arcellae de S. Priore Murae eiusdem Abbatis, de P. Priore de Tritis & D. Monacho partis aduer procuratoribus propter hoc nuper in nostra praesentia constitutis, petierunt procuratores Abbatis processiam iudicum praedictorum, qui contra eum sententiam tulerant, irritum iudicari , tum quia post appel- Iationem ad nos interpositam per antedietas literas in quibus de prioribas mouio non fiebat, tum quia consultatione ad nos directa priusquam Apostolicae responsionis oraculum per nostras literas recepit Ient in

523쪽

eodem negotio processerunt , cum assertioni dicti Praepositi iudices mi ni me gare debuerint in hoc casu, super quo nostrae responsionis literas

expectabant, tum etiam quia conspiratores excommunicatos , Periuros,& capitales etiam inimicos in testimonium aduersus Abbatem admiserant memoratum. Sed ad haec procuratores partis responderunt adverse,

quia cum priores literae super lapsu Monalterij generales fuerint ,& posteriores extiterint super certis excessibus speciales, in subsequelatinus non oportuit fieri de praecedentibus mentionem , cum speciale mand tum deroget generali. Adiiciens quod etsi consultatione ad nos delata, non fuerit super responsione nostra supradicti Praepositi verbo istandum, quia tamen iuramento, quod Monachi super teruanda compositione praestiterant, iuramentum quod super illis excessibus praestabatur nullatenus occurrebat. Nec promissio de non utendis literis a D. Monacho impetratis , mandatum nostrum potuit impedire quod super inquisitione dichorum excellitum feceramus. Iidem iudices de consilio peritorum non immerito procedere in negotio potuerunt, de asserens nihilominus fausum elle quod conspiratores excommunicati, periuri, & capit alas intinnei aduersus Abbatem admissi suerint, memoratum. His igitur & aliis quae fuerunt coram nobis vri que yroposita intellectis, quia cognouimus dictum Coenobium in spiritualibus & temporalibus grauiter collapsum existere, per Apostolica vobis scripta mandamus , quatenus cum prouidendum sit non tam personis in Ecclesiis, quam Ecclesiis in personis , si per hane viam facilius & utilius ad restaurationem ipsius Mon steris poterit perueniri, ut videlicet de alia persona idonea iam probataeidem Monasterio consulatur. Vos authoritate nostra sussulti, sublato cuiustibet contradictionis & appellationis obstaculo, id exequi procuretis. Alioquin praefatum restituatis Abbatem & in viroque casu exclusis de ipso Coenobio personis indignis, quas merito videritis excludendas, inducatis in illud ex aliis Monasteriis personas idoneas, per quas idem Monasterium debeat reformari. Contradictores si qui suerint vel rebelles,

appellatione remota censura Ecclesiastica compescendo. Taliter autem mandatum Apostolicum exeqiramini, ut in nouissimo districti examini, die super hoc dignam Deo possitis reddere rationem, quod si non omnes,dec. duo vestrum ea, dec. Datum Lateran. 7. Idus Iuni j Pontificatus nostri anno i . Christi Iari. Verum indicto iterum super hoc capitulo vix dum tamen aliquid vel nihil inter conuocatos primarios Patres de confirmatione Guillelmi, vel de noui Abbatis Electione conueniebat, aliis ad Priorem S Honorati, ad Abbatem Bononiensem aliis omnia trahentibus.

Qua pugna tantum Monasterii rebus non temporalibus modo sed divinis etiam ac spiritualibus detrimenti accessit, quantum euenille alias non meminerant. Hos postmodum tempestatis fluctus sedasse per duos a se legatos Presbyteros Cardinalex Guidonem Gallum Abbatem Cister- cientem tit. S. Mariae trans Tyberin,& Petrum Placentinum tit. S. Caeciliae

testatur idem Pontifex Regesti id. libro 3. Epicto. 42. Archie

524쪽

ae Menane. ab eo Massia conditi. Lib. I I. cor

Archiepiscopo Arelaten. & S. AEgi dij & Salmodi j

Abbatibus Nemansen. Dioecesis. Vt de plano cognostant de electione Abbatis S. Victoru

steti j s. Victoris Massilien . ad nostram praesentiam accedentes postulationem ac electi in quam per se ac alios constatres eorum de Abbate S. Stephani Bononiensis Canonice celebratam ac approbatam a delegatis nobis iudicibus asserebant, postulabant authoritate Apostolica confirmari. Plurimas & diuersorum literas deprecatorias exhibςntes, quarum interuentu promouere petitionem propositam cum instantia niatebantur qui nobis demum eorum petitionem non admittentibus in hae parte, cum fratres ipsos eis super hoc Telum Dei non tamen secundum Rientiam nouerimus Ea ille , porrexerunt alias literas continentes quod dicti Monasteri, fratres , duas electiones seu nominationes eodem tempore successive tamen Canonice ac concorditer celebrarant. Vnam v

delicet de Abbate praedicto puram. Aliam verb de . . . . . Priore Sancti Honorati viro utique honesto bene literato & ad singula circumspecto conditionem huiusinodi appouentes si videlicet Abbatem eumdem non possent sorsitan obtinere. Vnde supplicabant instanter ut cum conditio iam extaret, eorum a nobis postulationem super dicto Abbate repulsa, electionem Prioris ipsius confirmare misericorditer dignaremur. Eis igiarur & B. De Nouis quondam Monacho & Maiori Priori dicti Monasterijae aliis duobus Monachis qui se super hoc opponebant, eisdem electi

nem ipsam minus Canonicam asserentes, tum quia de persona minus idonea, tum quia eis absentibus fuerat celebrata , dilectos filios nostro, Guidonem est. S. Martini& Petrum est. S. Caeciliae Presbyteros Cardina. concessimus auditores. In quorum praesentia procuratores praedicti pr cessiim electionis , sicut dictum est superius , proponentes confirmari promissam electionem cum instantia postulabant. Monachi vero praesari contra electionem eamdem , quod eis. absentibus fuerat celcbrata, contra vero personam electi quaedam honestati contraria proponentes, excommunicationis sententiam a dictis iudicibus in se latam ipso itire nra tenere dicebant, tum quia post appellationem ad nos legitime interpositam lata fuit, tum quia ex tribus iudicibus quibus fuerat causa comis in ista duo tantummodo procellieriint, tertio quod decisioni causae interesse volebat per suas literas protestante , contra quos sic procuratores excipiebant praefati, quod non tenebantur imo potius non debebant se pet his praedictis Monachis respondere cum & omnes excommunicationis vinculo tenezentur L&duo ex eis nihil haberent cum Monasterio ipso

525쪽

commune, , quo eos sententia iudicialis exclusit, sicut ex literis eorumdem iudicum & tenore sententiae apparebat. Ex abundanti tamen ad praedicta taliter respondebant. Primό quia ex praedicta Clusa non poterat nee debebat obe' e. quod electioni non interfuerant Monachi memorati, consequenter ea quae in personam cicchi obiecerant penitus falsa erant. super i plius honeltate ac idoneitate testimonia plurima fide digna oevalde idonea in nostra praesentia offerentes, de confitentes post appellationem iudices procesiille quos ea potui ite procedere ratione dicebant, quia interdicta fuerat appellatio in rescripto , & quia in appellationis libello nullum allegabant Monachi supradicti gravamen . sicut eius series ostendebat. Duos quoque processite sine tectio fatebantur, & ex eo ipsos procedere potuisse asserebant, quia mandatum Apostolicum continebat in fine quod si omnes interelle non postent duo exequi negotium procurarent, nec sibi retinuiste poterat iudex tertius, ut decisioni neg iij interellet, in exequutionis mandati Apostolici praeiudicium, te tam naue ipsius Monasterij detrimentum cum res videlicet talis estet cuius dilatio ipsum Monasterium in confusionem maximam adducebat. Quod

iidem procuratores ratione multiplici ostendere nitebantur, asserentes

quod de hoe iplum fuerat praesente Capitulo , quibusdam fratribus sa-Dioris consili, coram dictis iudicibus propositum & petitum ne ab eis d

cisio causae ac ordinatio Monasteri, celerius prouiderent. Vnde ipsos asiserebant non tam voluntarios quam coactos ad Applicationem Capituli processiile. Nos igitur his de aliis quae nobis fidelitet relata suerant ab eisdem Catilinalibus intellectis, per Apostolicum vobis scriptum maim damus . quatenus caelicis Capitulis quae in sententia iudicum continet tur, in suo robore durataris i ammatim & sine omni iudiciorum strepitu inquirentes, sed electione solicite vetitatem, si eam inueneritis Canoniace de persona idonea celebratam, non obstantibus his quae saepe dicti Monachi opponebant, ipsam sublato cuiuilibet contradictionis & appellationis obstaculo confirmetis. Alioqui de alia persomi idonea de honestaeidem Monasterio faciatis authoritate Apostolica infra quadraginta diesret electionem Canonicam prouideri. Mandatum Apostoli eum taliter impleturi quod in nouissimo districti examinis die dignam retribulosi omnium super hoc possitis reddere rationem. Quod si non omnes , &e.

Duo vestrum ea nihilominus exequantur. Datum Lateran. ra. Calend.

Iunii Pontificatus nostri Anno i s. Christi iiii. Archiepiscopus Arelatensis tacito nomine innuitur Michael de Mor sio seu de Moreuis, Patricius Arelatensis, Praepositus Collegij Canonicorum Arelatensium , eleetias Imberto defuncto successit qui 1. lectis suae anno seatribus Redemptionis captiuorum profitentibus , ex astensii Capituli & probante innocentio III. domum inhabitandam dedit sub annuo Marchae argenti censu. Ex Autographo Episcopali viridi fol. 3 1. M Autenrico Capituli fol. III. De Cardinalibus Legatis vide Cia conium in Lucio 3. Petrus Placet tinus Diaconus Cardinalis S. Nicolai in carcere Tulliano, postea Presbyter

526쪽

custram, ab eo Massiliae condisi. Lib. II. c.

incitis. Caeciliae, Clemente III. factiis , sub CVestino III legatum

eauru insignem ramune, mente, fide. Tresbter o sacrosublimis eard ne Parrum, e Moribus excessis cumen 2 o ium. , --, humilis, Pim , aDνω pudicuae

D Vs 3 came cortitus emicuit. Tot meritis Iari venerando Roma Eeata Laeotiae titulum contufit tumulum. erra suum corPm auιmamque recepit Olympi

T in mi δ' '. . Vtrumque Petrum.

rimum. Guido vel Vuido de Dore Gallus, Monachus & Abbas Cisteret,

i gationes eius quas pro Ecclesiae Gerri silan e..r. 4

panae, quam hac d causa altari attio iussit, veniam neres r

manens Hugonis electionem in Enisincrauit, clerum re in .

tunc

527쪽

tune Epistori Massiliensis, Cudinis Cistertiensis, non modo in Vice . mitatu Massiliensi sed in omni circumquaque alia ditione sua, a tributis& muneribus omnibus eximium semper haberi voluit, quam deinceps Perpetuam vacationem , ab eodem Carthulienses similiter nacti sunt. Chrysestomus Henriques in Menologio Cisterii si , exscriptum P iublegis exemplum hoc affert, in Privilegiis Privile. I 3.

Reuerendissimo Guidoni Dei dispositione Cistertiensi

Abbati , uniuersoque Sanctorum Patrum Capitulo Barratis, Gaufredus eiusdem gratia Vicecomes Massiliae.

Imeficientem in sancta perfrione laetitiam, quoniam teste humani generis

redemptore, non habent Opus fami medico sed qui male habens, multis ct in mensis peccatorum depressus Irimam inibiti, diuina fauente gratia remedia a Potentibus subueniendi expotato , siquidem ab omnipotenti Dei in abili bonitate , trienti impietase ct iniquitate mea longe Decius, nisi forte in ead xerim esse merum, qnod gratia ipsius iniquitatem meam ego cognosco ct peccatum meum contra me esseemper, ad eius asse res cst cottiterales atqueus testante amicos , id est ad vos orarimum et e Irarum Issi Via implorando confugio. De et Hiri ergo Ordinis abundanti charitate confisus, absens licet Fore, praesens tamen mente, ini rami deuotione deposio, ut me in fratrem st delem recipiatis , ct pro anima bona memoria fratris mei Guillelmi Gros, iuges Domino preces fundatis, ct utrumque omnium bonorum vestrorum Paditicipem faciatis, arque ingens missarum debitum quod tro eo teneor perso Aere intuitu Maritatis si placet ex parte reuelare cureras , ut a vobis semper impleatur quod Apo Holus praecipit, alter alterius onera portate. Ego enim qui stiritualia a vobis requiro non quidem indignum sed Paruum duco, cum temporalia vobis porrigo, hoc tamen concedo, laudo, est iure perpetuo confise

mo , quia scut Abbates vestri ordinis, qui mihi vicini sunt, iis cst omnes unge ct prope positi, liberi cst securi ab omni exactione in urbe Massiliae ct

per omnem terram meam eant 2 redeant, vendenres 2 ementes quaecumque

Abisuerint necessaria. Hactenus de amplissimis non dico Osticiis vel metitis potius Innocenti; lIL in familiam S. Cassiani, sequuntiar alia in caetcras id genus familias, non pauca. Clausula haud iniucunda lectori , ut enim rara inter homines lucra non damnis immista sunt; Quo tempore MasIiliae dissipari ac etiam defeci ite aliquantulum videbatur religiosus ordo, eodem Romae & hominum & institii torum numero miri tiplicato , stirpes florentissimas in prope iam quingentesimum annum propagauit. Illud certEconstat natum esse Franciscanti in ordinem anno post Christi aduentii midia. Hoc enim anno legitur regulam a Francisco ad Innocentium III.

delatam & ab eo confirmatam tenui qi 'dem ac debili eius ordinis principio,

528쪽

ae Monane. ab eo Mabsiliae conditi. Lib. II. c t s

cip:o, sed qui tam celeriter quasi miraculo excreuerit, ut p. ulo se,st in generali Conuentu Assisinate, numerata sim quinque millia capita, atque eo ipso tempore quingenta simul adiuncta. Donrini cani paucis post annis id est quatuor, cepere Tolose, ubi S. Dominicus coactis aliquot eiusdem coni iiij sociis, nouam formam nouumque institutum excogitauit quod Euangelio praedicando sese impenderet,quam ob causam Praedicatorum ordinem appellari voluit, quae vitae ratio prius ab eodem Innocentio IlI. Concili j Lateranensis tempore voce approbata traditur, deinde etiam scriptis ab Honorio 3 .anno iras. Ordo fratrum Eremitarum S .Pauli Eremitae in Hungaria a B. Eusebio Strigonensi instituitur sub Innocentio III. Pontifice anno i iis . Ordinis S. Trinitatis autor suit Ioannes de Mata qui regulam suam ab Innocentio III. confirmari petens, Ponti Iex re maturius considerata totam laudauit , at Honorius III. Poncificatus sui anno . solenni ritu Romae probauit, cuius munus fuit ut fratres eius ordinis sub potet late Ministri, de cuius obedientia in castitate sine proprio viverent. Ex quorum bonorum tertia parte captiui a Saracenis redimerentur. Poelix saeculum non horum modo quatuor ordinum ill ultrissimorum propagatione, sed aliorum etiam de quibus mox infra dicemus institutione. Hoc Abbate Roncelinus partem Vicecomitatu a Massiliensis, quae sorte cum Hugone De Baucio de Gerardo Adhemario eorumque uxoribus Barrata & Mobilia vicecomitissis ductit, ei obtigerat, Monachis S. Vict his large effuseque donauit ex commentario, ac paulo post Castellum de Iullians pretio librarum regalium centum coronatarum mercatus, eisdem vendidit Ex Archiuis S. Vaeoru Anno Inca arianis ilia. Manis A sit omnibiu uod γο Roucetium Viceremes est Dominuι Masmia, &c. do Domino Deo st Mona lenis S. Victoris Massim Ο tibi Guillelmo Abbati Dium Dominiumor ii, & Orionem quod vel quam habeo vel habere debeo tu Masilia ct iuin portu Massiliab in eorum toto tenemento, dcc.

io . e Bitum Guillelmi III. subsequuta est Boni j Abbatis inausu - ratio anno m3. Innocentio III. summo Pontifice Imperat re res letico II. AEnobarbi nepote. Exactis Boni filius in imperio anilis

nouem decim migrauit anno Ir 2. Erat Abbas anno 122Ο. tempore Ho-atorii Papae III. vi habetur in libro Instrumentorum fol. ioi. Cum enim Manilieides , Vicecomitum suorum dominio & potestate pecunia se li- bcrassent, atque adeo pro ea Vicecomitatus parte , quam Roncelinus Guillelirio III. Abbati donauerat, multae de magnae contentiones ellcnt inter ipsos de Monachos S. Victoris in tutis controuersia positae, quod

529쪽

Massilienses a Ron celino parteria illam Vicecomitatus mercari & eo mere non potuit lent, quam priori iam donatione penitus,se abalienauerat, prouocante Boni filio ad Apostolicam sedem , Honorius III. L satos tres causae cognitores ac iudices , Regiensem de Antipolitanum Episcopos, atque Abbatem Toroneti designauis, a quibus pro iutis defensione Monachorum contrae Massilienses de sella & tribunali pronun-- tiatum est , terroribus insuper ac minis Censurarum iactatis , si quis latae sententiae non suam vim modo sed etiam suuna scelus aut nomen opponeret, De vindiciis libertatis suae tutelaribus, quam Massilienses pretio sibi compararunt ex subiecto diplomate lector certius agnoicet.

Ex Arebiuis Massilia. Ad omnia consilia omnesve actus no Irosprogredi mur per i um atatam , ciuitatis noma libertatem sumus consequuti , ct peri um Rempublicam nostram decor.υιimus 2 eiusdem riuittatis iuri ct commodo magnum dedimus incrementum , cr per i um riuitatis κinra pacem

conseruamus , ipso volente conseruabimu in futurum, Deo G. nobis a Dre n stram guberna te ciuimrem , Massiliae praelibata riuitatis ninrae emolumenti Iractantes, volentes eidem ciuitaui in Pinerum prouidere , habito nonro communi consilio consiliariorum cst capitum minMeriorum ad senum campanaeo regato. Nos Remres , &c.

Hac tempestate Guillelmus Comes Folcesquerij bonorum legationem, quodam ciue Forealqueriensi factam Monachis S. Victoris non assensi modo sed sigilliae nominis sui praesidiis maioribus muniuit atque fria'

uit. Generalem ordinis Conuentum celebrauit Boni filius Calend. N uemb. anni ira ς. in quo sigillatim statutum & decretum de nouis legibus condendis , quarum usu siperarent usque ad memoriam deinceps vitae M vasticae disciplinam & gloriam remansuram. Porro duo sunt ad rem nostram quae Pontificatum Honorij maxime iubistrarunt. Primum fuit confirmatio plurium ordinum Religiosorum, scilicet Praedicatorum ac Minorum a SS. Dominico & Francisco constia

tutorum quos Christianae Reipublicae utilissimos a sede Apostolica as Probari oportuit, ut corruptis hominum moribus disciplinaeqWρ Christianae pene ruenti consulerent ae mederentur. Praeterea ordinem Vallis Scholarium anno 3 Pontificatus sui confirmauit , Christi anno rans

quem Guillelmus quidam Anglicus qui Parisiis scholaris i ierat, & postmodum in Burgundia Rex erat, &tan dem cum Scholaribus Dis ad Er mum confugit & formam vivendi ex diuersis religionibus & sibi & suis elegit. Carmelitarum regulas ab Alberto Patriarcha Hiero lymitano renouatas & utiliter admodum auctas confirmauit & sanxit Honorius Ponti sex nocturno ut sertur B. Virginis vita admonitus, nec multo post eam quoque familiam Innocentius IV. amplissimis decretis complexus est de in sedis Apostolicae tutelam & patrocinium recepit. Clara quoque virgo suum ordinem tune a picata est qui Minoritis subiicitur. Pauci post annis Semitae quod se B. Virginis Mariae seruos esse profiterentur, cepere Florentiae , quo tempore Federicus II. Imperator Ecclesiae & Cregorio LX. ius aliis omnibus modis totam eius ditionem vexabat. Perianu

530쪽

λ amnasse. ab eo Massiae conditi. Lib. I I. crue

relin philippum Tuderium Florentinum mercatorem aliosque sex nobiles

ac locupletes viros voce coelesti admonitos in propinquum montem iecessiste, ubi cum aliquandiu delituillent ipsa coram lanctitatis luce se prodente manifestatos este mundo. Quamobrem multos ad eorum societatem se aggregalle , ipsosque in varias partes euocatos in eam quam videi nus auctos elle multitudinem. Alium Praeterea militarem ordinem iii Hispania confirmauit Honorius III. titulo militum De Calatraua ordinis Cistertientis anno 1 ino. , Sanctio Rege in agro Toletano institutum, a loco & regione Calatrauae nuncupatum , ubi Coenobium Templariorum fuerat. Templarii enim cum Saracenis reui re non pollent, nouis his militibus cedere sunt tuis, nigrum amictum cum rubra cruce gestantibus. Tertium in Hispania militarem ordinem idem Ponti sex probauit militum cruce viridi signatorum , qui Alcant ae dicitur ab oppido regni

Castellae iuxta Tagum Alcantara vocatum , quod per haec eadem rempora conditi uri fertur. Alterum fuit coronatio duorum Imperatorum Orici talis & Occidentalis: rogatus namque a Petro Altas odorensi Flandrocomitem & Iolain uxorem Romae in aede S. Laurentii, quae extra muros via Tiburtina insignis visitur. Imperiali diademate condecorauit, qui suit III. Latinorum Ocientis Imperator anno iii 6. Alterum Othone IV. olim Imperatore vita Diacto anno i 1is. Imperiali deinde corona Frideri uiri

II. donauit in Basilica Vaticana per Hugolinum Ob 'nscin Episcopum Legatum suum io. Calend. Decetob. ia2o. Licet postea ridem Friderico. cum fatali generi suo in Romanum Pontificem odio, fidem datam se- fellii let, ei decus & nomen Augusti ademptum fuerit ab Honorio , adtactaque solemnis ignominiae nota , scilicet Interdictum piorum congressu sacrisque. Verum in dies magis ac magis crescente potentia Turcarum & retrolabente fortuna Christianorum Romam venit Ioannes, qui Regis Hierosolymitant titulum adhuc tenebat, ac opem ab Honorio Papa petiit, impetrauitque ut ab eodem abiblueretur Fridericus anathemati obnoxius. Itaque consenserunt ultro pridericus & Germaniae principes ad exercitum parandum pro Ierosolymae urbis liberatione , ct Rex Hierosolymitanus tradidit Iolem filiam suam in matrimonium Friderico Caesari, de id quoque hodie est quod regni Hierosolymitant titulum vendicant sibi Siciliae Reges. Proin Ae ingenti exercitu instructo Ierusalem petebat Caesar cum multis Germaniae r incipibus inter quos & Ludovicus Lanigrauius suit cui Elisabetha nupierat & is in ea expeditione Brundru

s j obiit.

Arelatae Friderici II. de quo supra, priuilegio quodam cives innixi ae suffiilii Reipublicae sui damenta iecerunt, antiquam repetentes libertatem , vi conlustri electo qui sub Potestatis titulo Rempublicam non solum curabat sed reliqua munia supremo iure obibat. Primus qui hac dignitate functus legitur. Isnardus est de Entrauenis. Consignabantur g

ala publica eorum nomine in hunc modum. Feri rico re nante σ Uua; H de Eviri ense Por Zare Arel. I. exuieme , Caeterum tanto honore Ar

SEARCH

MENU NAVIGATION