Caji Silii Italici Punicorum libri septemdecim : ad optimas editiones collati : præmittitur notitia literaria studiis Societatis Bipontinæ

발행: 1784년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

ρνNI CORVM LIB. VI.

Flaminius: sugiat Consul manante cruore Scipio, & ad socios nati cervice vehatur. Haec mitte in populos, & adhuc majora dabuntur. Flagrantem effnges facibus, Carthago, Libyssis Romam, & dejectum Tarpeja rupe Tonantem. Interea vos, ut dignum est. ista, ocius ite o juvenes, quorum dextris mihi tanta geruntur, In cineres monumenta date. atque involvite flammis.

182쪽

C. SILII ITALICI

LIBER VII.

I in1κε, trepidis Fabius spes unica rebus.

Ille quidem socios atque aegram vulnere praeceps Ausoniam armabat, viridique ad dura laborum pellator senio jam castra movebat in hostem. Sed mens humana major, nec tela , nec enses, sNee fortes spectabat equos. Tot millia contra Poenorum invictumque ducem tot in agmina solus Ibat, & in sese cuncta arma virosque gerebat. Ac ni sacra seni vis, impressumque suisset. Sistere Fortunam cunctando adversa foveniem, 2 Ullima Dardanii transisset nominis aetas.

Ille modum Superis in punica castra livoris Addidit; & Libya, finem inter prospera bella Vincendi statuit. Tu mesamim cladibus ille Hesperiis lento paenum moderamine lusit. 1s Summe ducum, qui regna iterum labentia Trojae, Et fluxas Latii res, majorumque labores, Qui Carmentis opes, & regna Evandria servas,

183쪽

C. SILII ITALICI PUNICORUM L. VII. i

Surge, age, & emerito sacrum caput insere coelo. At Libyae ductor, postquam nova nomina lecto IoDictatore vigent, raptim mutata Latinis Imperia haud frustra reputans, cognoscere avebat, Quae sortuna viro, quodnam decus; ultima sessis Ancora cur Fabius, quem post tot Roma procellas Hannibali putet esse parem. Fervore carentes 2 sAngebant anni, fraudique ina perta senectus. Ocius accitum eaptivo ex agmine poscit progeniem ritusque ducis, dextraeque laborem. Cilnius, Arreti Tyrrhenis ortus in oris, Clarum nomen erat: sed laeva adduxerat hora 3 o Ticini juvenem ripis, sususque ruentis Vulnere equi, Libycis praebebat colla catenis. Hic ardens extrema malis, A rumpere vitam: Non cum Flaminio tibi res, nee servida Gracchi In manibus consulta, inquit. Tirynthia gens est: 3 squam si sata tuis genuissent, Hannibal. oris, Terrarum imperium Carthaginis arce videres. Non ego te longa serie per singula ducam. Hoc sat erit. Nosces Fabios certamine ab uno. Vejentum populi violata pace negabant clo Acceptare jugum, ac vicino Marte furebat Ad portas bellum, Consulque ciebat ad arma. Delectus vetiti, privataque castra penates

Herculei implevere: domo mirabile ab una

patricius iunctis exercitus ibat in armis. Ter centum exsiluere duces: quocunque liberet, Uno non pavidus rexisses bella magistro. Sed, dirum egressis omen, Scelerata minaci

184쪽

j I 6 C. SILII ITALICI

Si ridentis sonitii tremuerunt limina portae Maximaque Herculei mugivit numinis ara. Invasere hostem, numerarique aspera virtus

Haud est palla viros, & plures milite caedes.

Saepe globo dens . saepe & per devia passim

Dispersi subiere, vicis meritique labore Equato. Nulli qui 'tiam virtute secundus, 3 sDucere ter cenium Tarpeja ad templa triumphos. Spes heul sallaces, oblitaque corda caducum,

Mortali quodcunque datur. Grex ille virorum, Qui Fabia gente incolumi deforme piatabat publica bella geri, pariter cecidere Deorum 6.

Invidia. subitis circumvenientibus armis. Nec tamen occisos est cur laetere. Supersunt. Quod tibi fit Libyaeque satis, certaverit unus Ter centum dextris. Tam vivida membra. laborque providus. A cauta sollertia tem quiete. 6s Nec vero, calidi, nunc tu, cui sanguinis aetas, Foderis in pugna velocius ilia planta sellatoris equi . freni 'de momorderis ora. Quem cernens avidum leti post talia poenus. Nequidquam nosi ras, demens, ait, elicis iras 7 Et captiva paras moriendo evadere vincla. Vivendum est. Arta serventur colla catena. Haec juvenis, Divisque tumens aulisque secundis. At patres Latiasque nurus raptabat ad aras Cura Deum. Maesto suffusae lumina vultu 7s Femineus matres graditur chorus; ordine longo, Iunoni pallam conceptaque vota dicabant. Huc ades, o regina Deum, gens casia precamur, Diqitigod by Corale

185쪽

D serimus, digno quaecunque est nomine, turba Ausonidum pulchrumque & acu subtemine fulvo, sciquod nostrae nevere manus, venerabile donum.

Ac dum decrescit matrum metus, hoc tibi, Diva, Interea velamen erit. Si pellere nostris Marmaricam terris nubem dabis, omnis in auro pressa tibi varia fulgebit gemma corona. 83. Nec non & proprio venerantur Pallada dono, Phoebumque, armigerumque Deum, primamque Dionem.

Tanta adeo, cum res trepidae, reverentia Divum Nascitur: at rarae sumant felicibus arae.

Dum Roma antiquos templis indicit honores, sollam Fabius . tactio procedens agmine, & arte Bellandi lento similis, praecluserat omnes Fominaeque hostiqite vias. Discedere signis Haiid licitum: summumque decus, quo tollis ad astra Imperii, Romane, capnt, parere docebat. 9 ς Verum ubi prima satis conspecta in montibus altis Signa procul, fulsitque novis exercitus armis, Arrectae spes Sidoniae; servetque secundis Fortunae juvenis. Vincendi sola videtur. quod nondum steterint acies, mora: pergite, clamat: IO ite citi; mite ad portas; propellite vallum pectoribus. Quantum campi distamus, ad umbras Tantum hosti superest. Resides ad bella vocantur, Quis pudeat certare, lenes. Quodcunque videtis, Hoc reliquum est, primo damnatum, ut inutile, bello. i o IΕn, ubi nunc Gracchi. atque ubi nunc sunt sulmina gentis Scipiadae t pulsi Ausonia non ante paventem Dimisere fugam, quam terror ad ultima talladi

186쪽

C. SILII ITALICI Q 8

Oceanumque tulit: profugus nunc errat nterque,

Nomina nostra tremens, & ripas servat Hiberi. Est etiam, cur Flaminio mihi gloria caeso Creverit, & titulis libeat cur fige te nostris

Crudum Marte viri nomen. Quot demere noster Huic annos Fabio gladius valeti & tamen audet. Andeat. Haud ultra saxo spectetur in armis. Talia voci serans volucri rapit agmina cursu, Ae, praevectus equo, nunc dextra provocat hostem. Nunc voce increpitat, missa nunc eminus hasta Fertur ovans. pugnaeque agitat simulacra futurae.

Ut Thetidis proles phrygiis vulcania campis Arma tulit, clypeo amplexus terramque polumque, Naternumque fretum, totumque in imagine mundum. Cassarum sedet irarum spectator. 9 alti Celsus colle jugi domat exsultantia corda, Infractasque minas dilato Marte fatigat Sollers cunctandi Fabius. Ceu nocte sub atra Munitis pastor stabulis per ovilia clausum Impavidus somni servat pecus: effera saevit, Atque impasta truces ululatus turba luporum Exercet, morsuque quatit restantia claustra. Irritus incepti movet inde atque Apula tardo Arva Libys passu legit, ac nunc valle residit

Conditus occulta . si praecipitare sequentem, Atque inopinata detur circumdare fraudet Nunc nocturna parat caecae celantibus umbris Furia viae; retroque abitum fictosque timores Astimulat: tum castra citus deserta re icta

Ollentat praeda, atque in vitai prodi sus hollem,

187쪽

Qualis Maeonia passim Maeandrus in ora, Cum sibi gurgitibus flexis revolutus oberrat. Nulla vacant incepta dolis: simul omnia versat

Miscetque exacuens varia ad conamina mente

Sicut aquae splendor, radiatus lampade Solis, Dissultat per tecta, vaga sub imagine vibrans Luminis & tremula laquearia verberat umbra. Jamque dolore furens ita secum immurmurat irae: Obvia si primus nobis hie tela tulisset. Nulla essent Trebiae &Thrasymeni nomina, nulli Lugerent Itali. Nunquam phaethontius amnis sanguinea pontum turbasset decolor unda. Inventum dum se cohibet, terimurque sedendo, Vincendi genus est. Quoties, velut obvius iret, Discinxit ratione dolos, fraudesque resolvit lHaec secum, mediam somni cum buccina noctem Divideret: jamque, excubias sortitus iniquas , Tertius abrupta vigil iret ad arma quiete. Vertit iter, Daunique retro tellure relicta

Campanas remeat notus populator in oras.

Hic vero, intravit postquam uberis arva Falerni, Dives ea. & nunquam tellus mentita colono Addunt frugiferis inimica incendia ramis. Haud sas, Bacche, tuos tacitum tramittere honores, Quanquam magna incepta vocant. Memorabere, sacri Largitor laticis, gravidae cui nectare vites Nulli dant praelis nomen praeserre Falernis Massica sulcabat meliore Falernus in arvo Entibus ignotis senior juga. pampinus umbras Nondum uva virides nudo texebat in arvo .

188쪽

16o c. SILII ITALICI

pocula nec norant succis mulcere Lyaei,

Fonte sitim & pura soliti defendere lympha. Attulit hospitio, pergentem ad litora Calpes Exiremumque diem, pes dexter k hora Lyaeum: Nec pigitum parvosque lares humilisque subire

Limina coelicolam tecti. Cepere volentem Fuinos postes & ritu pauperis aevi Ante socos mensae: laetus nec senserat hospes Advenisse Deum; sed enim de more parentum Grato cursabat studio, instabatque senectae. Donec opes sellas puris nunc poma canistris Composuit, nunc irriguis citus extulit hortis Borantes humore dapes. Tum lacte favis lite Distinxit dulces epulas, nulloque cruore Polluta castus mensa cerealia dona Attulit, ac primum vestae decerpsit honorem

undique. 9 in mediam jecit libamina flammam Deesse tuos latices hac sedulitate senili Captus, Iacche, vetas. Subito mirabile dictu Fagina pampineo spumarunt pocula succo , Pauperis hospitii pretium: vilisque rubenti

Fluxit mulctra mero, & quercu in cratera cavata Dulcis odoratis humor sudavit ab uvis. Eii cape, Bacchus ait, nondum tibi nota, sed olim Viticolae nomen pervulgatura Falerni, Munera: ti haud ultra latuit Deus. lnde nitentem Lumine purpureo frontem cinxere corymbi, Et suste per colla comae, dextraque pependit Cantharus, ac vitis. thyrso delapsa virenti, Festas Nisaeo redimivit palmite mensas. II 17 18 o

189쪽

PUNICORUM LIB. VII. I 6 I

Nee facilis laeto certasse, Falerne, sapori Postquam iterata tibi sunt pocula, jam pede risum, xo a Jam lingua titubante moves, patrique Lyaeo Tempora quassatus, grates ic praemia digna Vix intellectis eo naris reddere verbis. Donec composuit luctantia lumina Somnus, Somnus, Bacche, tibi comes additus. Hic ubi primo rio sUngula dispersit rores phaethontia Phoebo, UViseris late florebat Massicus arvis, Niratus nemora & lucentes sole racemos. Id monti decus: atque ex illo tempore dives Tmolus, & ambrosis Ariusia poeula succis, a QAc Methymna ferox lacubus cessere Falernis Haec dum vasta dabat, terrisque insessus agebat

Flannibal, A scei stimulabant sanguinis enses. Ludificante ducem Fabio ; jamque improba castris Ausoniis vota, & pugnandi prava libido a r sGliscebat; proni decurrere monte parabant. aDa samae, da, Musa, virum . cui vincere bina Concessum castra , 8c geminos domitare surores. Fervida si nobis corda abruptumque putassent Ingenium patres, A si clamoribus, inquit, ago Turbati facilem mentem; non ultima rerum Et deplorati mandassent Martis habenas. Stat pensata diu belli sententia, vincam Servare invitos urgentesque ultima sata.

Ν illi per Fabium e vobis cecidisse licebit. si lucis piget. & supremis esse cupido est

Nominis Ausonii, tardetque in tempore tali Nullum clade nova claraeque fragore ruinae

Silius Balteus. ' L

190쪽

ν61 . C. AILII ITALICI

Insignem fecisse locum; revocandus ab atris Flaminius vobis est se libiis . ille tuendi Jam dudum properans signum auspiciumque dedisset. An nondum praeceps vicinaque Lia videtis λὶ Ina, ut debellet, satis est victoria Poeno State, viri, A senii te ducem. Cum optabile tempus Deposcet dextras, tinnc ista ferocia di sta AEqtientur lactis. Non est, mihi credite, non est Arduus in pugnas ferri labor. Una reclusis Omnes jam portis in campum effuderit hora Magnum illud, soli 'ite datum, quos mitis euntes Jupiter aspexit, magnum est, ex hoste reverti. Fortunae Libys incumbit, statuque secundo Fidit agens puppim. Dum desinat aura, si nusque Destituat tumidos subducto flamine ventus,

In rem cunctari fuerit. Non ulla perenni Amplexu Fortuna fovet. Jam copia quanto Artior est nullo a yriis certaminet Quantum Detritum est famael Quin inter cetera nostra

Haud laude afuerit, modo qui . sed parcere dictis Sit melius. Jam vos acies & proelia & hostem Poscitis t O maneat. Superi, fiducia talis linterea, exclusa majoris sorte pericli Ne solum, quaeso, toti me opponite bello. Hi, dictis fractus suror ti rabida arma quierunt.

Ut cum turbatis placidum caput extulit undis Neptunus, totumque videt, totique videtur Regnator ponto; saevi sera murmura venti

Dimittunt, nullasque movent in frontibus alas: Tum, sensim insula tranquilla per aeqlidra pace, a Io

24sa o

SEARCH

MENU NAVIGATION