Caji Silii Italici Punicorum libri septemdecim : ad optimas editiones collati : præmittitur notitia literaria studiis Societatis Bipontinæ

발행: 1784년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

I 2 Accipit, & longo componit lumina somno. Atque ea dum variis permixtus tristia Mavors 13o Casibus alternat, jam castris Mago relictis, Jam Libyae ductor properantia signa citato

Raptabant cursu, & cessala reponere avebant Tempora caede virlim, ac multo pensare cruore.

it globus intorquens nigranti turbine nubem 33 pulveris. & surgit sublatis campus arenis rQuaque serens gressum flectit vestigia ductor, Undanti circum tempestas acta procella

Volvitur, atque altos operit caligine montes. Occubuere semur Fontanus, Buta canorum 34 Transfixi guttur, pressoque e vulnere cuspis prospexit terga. Hunc tristes luxere Fregellae

Multiplicem proavis, hunc mater Anagnia flevit. Haud dispar fortuna tibi, Laevine ; sed auso

Non eadem: neque enim Tyrio concurrere regi I 47

Tentas, sed lectus par ad certamen lihemon; Autololum moderator erat quem poplite caeso Dum spolias, gravis immiti cum turbine costas Fraxinus irrupit, collapsaque membra sub ictu . . Hoste superfuso subita cecidere ruina. Nee Sidicina cohors de fit. Viridasus armat Mille viros, nulli victus vel ponere castra, vel junxisse ratem, duroque resolvere muros Ariete, & in turrim subitos immittere pontes.

Quem postquam Libyae ductor vitiuie seroci s s s Exsultare videt, namque illi vulnere praeceps Terga dabat levibus dissus Arauricus armis

Acrius hoc pulchro Mavorte accensus in iram,

152쪽

C. SILII ITALICI

Ft dignum sese ratus in certamina saevo Comminus ire viro, referenti e eorpore telum 16o

Advolat, & sodiens pectus . Laudande laborum, Quisquis es. haud alia decuit te occumbere dextra. Ad manes teli perser decus. itala gentis Ni tibi origo solet, vita donatus abires. Hi ne Fadum petit & veterem bellare Labiciam. 3 6 sCui Siculis quondam terris congressus Hamilcar

Clarum spectato dederat certamine nomen. Immemor annorum, seniumque oblitus in arma

ille quidem cruda mente & viridissimus irae Ibat; sed vani frigentem in Marte senectam aprodebant imis: stipula crepitabat inani

Ignis iners. casiamque dabat s ne robore flammam. Quem postquam accepit patrio monstrante superbus Armigero poenum ductor, Certamina primae Ilic lue nunc, inquit, pugnae: te notus Hamilcar 37sHac trahit ad manes dextra. Tum librat ab aure In torquens jaculum. 8c versantem in vulnere sese Transigit. Extracta laedavit cuspide sanguis Canitiem, ac longos finivit morte labores. Nec minus Herminium primis obtruncat in armis, 38o Assuetum, Thrasymene, tuos praedantibus hamis Exhaurire lacus, patri aeque alimenta senectae Ducere suspenso per stagna jacentia lino. Interea exanimem maesti super arma Sychaeum Portabant poeni, corpusque in castra serebant. 18 3 Quos ubi conspexit tristi clamore ruentes Diictor, praesago percussus pectora luctu, Quinam, inquit, dolor, o laeti. quemve ira Deorum,

153쪽

pΠNICORUM LIB. V.

Eripuit nobis Z Xum te, dulcedine laudis Flagrantem & nimio primi Mavortis amore, Atra, Sychaee, dies properato funere carpsi Uique dato gemitia lacrimae assensere serentum, Et dithis pariter caedis maerentibus auctor; Cerno, ait, adverso pulchrum sub pectore vulnus Cuspidis iliacae. Dignus Carthagine, digens Hasdrubale ad manes ibis: nec te optima mater Dissimilem lugebit avis. Stygiave sub umbra

Degenerem cernens noster vitabit Hamilcar. At mihi Flaminius, tam maesti causa doloris, Morie sua minuet lumis. Haec pompa sequetur Exsequias, seroque emtum volet impia Roma, Non violasse mei corpus mucrone Sychaei. Sic memorans torquet sumantem ex ore vaporem, Iraque anhelatum proturbat pectore murmur: Ut multo accensis servore exuberat undis,

Clausus ubi exusto liquor indignatur aeno. Tum praeceps ruit in medios . solumque fatigat Flaminium incessensi nec dicto segnius ille Bella capessebat, propiorque insurgere Mavors Coeperat, Ν. campo junctus jam stabat nterque Cum subitus per saxa fragor, motique repente Horrendum colles, & summa cacumina totis Intremuere jugis; nutant in vertice silvae pini sero, kai qtie ruunt super agmina rupes. Immugit penitus convulsis ima cavernis Dissiliens tellus, nec parvos rumpit hiatus r

154쪽

C. SILII ITALICI

Atqoe umbras late Stygias immensa vorago Faucibus ostendit patulis; manesque profundi Antiquum expavere diem. Lacus ater, in altos Sublatus montes A sede excussus avita, 6 a a Lavit Tyrrhenas ignota aspergine silvas. Iamque eadem populos magnorum qile oppida regum Tempestas & dita lues stravitque, tulitque. Ac super haec reflui pugnarunt montibus amnes, Et retro fluctus torsit mare. Monte relicto 6as Apenninicolae fugere ad litora Fauni.

pugnabat tamen heu belli vecordial) miles,

Iactatus titubante solo, tremebundaqtie tela,

Subducta tellure ruens, torquebat in hostem; Donec pulsa vagos cursus ad litora vertit 63o Mentis inops, stagnisque illata est Daunia pubes. Quis Consul terga increpitans, nam turbine motae Ablatis terrae inciderat, Quid deinde, quid, oro, Restat io, profugis y Vos en ad moenia Romae Ducitis Hannibalem: vos in Tarpeja Tonantis 63, Tecta faces ferrumque datis. Sta, miles. & acres Disce ex me pugnas: vel, si pugnare negatum, Disce mori. Dabit exemplum non vile suturis Flaminius; ne terga Libys, ne Cantaber unquam Consulis aspiciat. Solus, si tanta libido 6 o Est vobis rabiesque fugae, tela omnia solus pectore confirmo, & moriens, sugiente per aurasllac anima, vestras revocabo ad proelia dextras. Dumque ea commemorat, densosque obit obvius hostes,

155쪽

PN NI CORVM LIB. V.

Advolat ora serus mentemque Ducarius: acri Nomen erat gentile viro, fusisque catervis Bojorum quondam patriis, antiqua gerebat vulnera barbaricae mentis: noscensque superbi Victoris vultus. Tune , inquit, maximus ille Bojorum terror 8 Libet hoc cognoscere telo, Corporis an tanti manet de vulnere sanguis. Nec vos poeniteat, populares, sortibus umbris Hoc matiare caput. Nostros hic curribus egit Insistens victos alta ad Capitolia patres. Ultrix hora vocat. pariter tunc undique lassobrii;tur telis, nimboque ruente per auras

Contectus, nulli dextra jactare reliquit Flaminium cecidisse sua. Nec pugna peremto Ulterior ductore suit: namque agmine denso primores juvenum, larva ob discrimina Martis Insensi Superis dextrisque, & cernere poenum

Victorem plus morte rati, super ocius omnes Membra ducis stratosque artus certamine magno Telaque, corporaque, A non Lusto Marte cruentas Injecere manus. Sic densi caedis acervo, Ceu tumulo, texere virum. Tum, strage per undas, per si vas sparsa, perque altam sanguine vallem in medias fratre invectus comitante catervas Caesorum juvenum poenus, Quae vulnera cernis Quas mortes inquit. premit omnis dextera serrum, Armatusque jacet servans certamina miles. Hos, en, hos obitus nostrae spectate cohortes. I 276so

156쪽

118 C. SILII ITALICI PUNICOR L. V.

Fronte minae durant. & stant in vultibus irae iEt vereor. ne . quae lania creat indole tellus

Magnanimos secunda viros, huic sata dicarint simperium, atque ipsis devincat cladibus orbem: Sic satus cessit nosti; finemque dedere Caedibus, iniuste subdi isto sole, tenebrae:

157쪽

C. SILII ITALICI

LIBER VI.

J LM . Tartessiaco quos solverat aequore. Titan, In noctem diffusus, equos jungebat Eois Litoribus, primique novo phaethonte retecti Seres lanigeris repetebant vellera lucis. Ei laeda ante oculos strages, propiusque parebat Insani Mavortis opus: simul arma virique Ac mixtus sonipes, dextraeque in vulnere, caeli Haerentes hastis: passim clypeique. jubaeque. Atque artus trunci capitum, bastisque jacebat Ossibus in duris ensis: nec cernere deerat Frustra seminecum quaerentia lumina coelum. Tnm spumans sanie lacus, & sui tantia summo

Hiernum tumulis orbata cadavera ponto. Nec tamen adversis fuerat fracta Itala virtus. Bruttius ingenti miserandae caedis acervo. Non aequum ostentans confosso corpore Martem , Extulerat vix triste caput, truncosque trahebat Per ρragem . nervis interlabentibus, artus . Silius Italicus.

158쪽

r3o C. SILII ITALI cI

Tenuis opum, non patre nitens, linguave; sed asper Ense, nec e Volsea quisquam vir gente redemit a Plus aevi, nec magnanima puer addere sese pubescente gena castris optarat, & acri ,Flaminio spectatus erat, cum Celtica victor Obrneret bello Dixis melioribus arma. Inde honor, ac sacrae custodia Marte sub omni a s Alitis: hinc causam mat ivit gloria leti. Namque, necis certus, captae prohibere nequiret Cum poenos aquilae, postquam subsidere sata Viderat, Si magna pugnam inclinare ruina, Occulere interdum δι terrae mandare parabat. 3ΟSed. subitis rimis telis, labentia membra Prostravit super, atque injecta morte tegebat.

Verum ubi lux nocte e Stygia miseroque sopore Reddita, vicini de strage cadaveris hasta Erigitur soloque vigens conamine, late 3 Stagnantem caede Sc facilem discedere terram Ense sodit, satiumque aquilae infelicis adorans

EF giem, palmis languentibus aequat arenas. Supremus fessi tenues tum cessit in auras Halitus. 8c magnam misit sub Tartara mentem. 4OJuxta cernere erat meritae fibi poscere carmen Virtutis sacram rabiem. Laevinus, ab alto Priverno, vitis Latiae praes gnis honore,

Exanimum Nasamona Tyren super ipse jacebat

Exanimis: nos hasta viro, non enss: in artis 4 sAbstulerat Fors arma: tamen certamine nudo invenit Marii telum ὀolor. Ore cruento

Pugnatum, serrique vicena dens praebuit irae.

159쪽

Iam lacerae nares, laedataque lumina morsu, Iam truncum raptis caput auribus, ipsaque ditis Frons depasta modis, & sanguine abundat hiatus: Nee satias: donec mandentia linqueret ora Spiritus, & plenos rictus mors atra teneret. Talia dum praebet tristis miracula virtus, Diverso interea fugientes saucia turba Jactantur casu, silvisque per avia caecis Ablati furtim multo eum vulnere solos

Per noctem metantur agros. Sonus omnis k aura Exterrent . pennaque levi commota volucris. Non sopor. aut menti regnies. Agit asper acerba Nunc Mago attonitos, nune arduus Hannibal hasta. Serranus, clarum nomen, tua. Regule, proles,

Qui, longum semper fama gliscente per aevum, Infidis seruasse fidem memorabere poenis, Flore nitens primo, patriis, heul punica bella Auspieiis ingressiis erat; miseramque parentem, Et dulces tristi repetebat sorte penates Saucius. Haud illi comitum super ullus, & atris Vulveribus qui serret opem: per devia, fractae Iunitens hastae , furtoque ereptus opacae Noctis, iter tacitum perufina serebat in arvat

Ae sessus parvi quaecunque ibi ista darentur

Limina pulsabat tecti: cum membra cubili Evolvens non tarda Marus vetus ille pareatis Miles, & haud surda tractarat proelia fama γprocedit, renovata socis & paupere vesta Lumina praetendens: utque ora agnovit, ti aegrum vulneribus duris, ae lameptabile viiii l a

160쪽

C. SILII ITALI cI

Lapsantes selium truncata cuspide gressiis, Funesti rumore mali jam saucius aures quod scelus. o, nimius vitae, nimiumque ferendis Adversis genitus cernot Te, maxime, vidi, Dusronim, cum captivo Carthaginis arcem Terreres vultu, crimen culpamque Tonantis Occidere; atque hausi, quem non Sidonia tecta Expulerint eversa meo de corde. dolorem. Est is ubi, en . iterum, Superi t Dat pectora serro Regulus, ac stirpem tantae periura recidit Surgentem Carthago domus. inde aegra reponit

Nembra toro. Nec serre rudis medicamina quippe Callebat bellis in nunc purgat vulnera lympha,

Nunc mulcet succis. Ligat inde ae vellera molli Circumdat tactu, & torpentes mitigat artus. Exin cura seni. tristem depellere sesso Ore sitim , & parca vires arcesere mensa. Quae postquam properata. sopor sua munera tandem Applicat, Sc mitem fundit per membra quietem. Necdum exorta dies; Marus instat vulneris aestus Expertis meditare modis, gratumque teporem, Exutus senium, trepida pietate ministrat. Hic juvenis, maestos tollens ad fidera vultus,

Cum gemitu lacrimisque limat: Si culmina nondum Tarpeja exosus damnasti sceptra Quirini,

Extremas Italsim res Ausoniamque ruentem

Aspice, ait, genitor: tandemque adverte procellis AEquos Iliacis oculos. Amisimus Alpes, Nec deinde adversis modus est. Ticiniis, & ater Stratibus Eridanus, tuque insignite tropaeis

SEARCH

MENU NAVIGATION