장음표시 사용
321쪽
esue Quaest. Morales Iuridicae
alion. de I si ab eo. C. De lib. cau. est. Exqοa perfinis. 1 De regul. iur. deis- pius dixit Rota coram Seraphino deos
tinentur in ii reditate tanquam eiusdem Onera, et ideo cum ipsis xtanstunt ad haeredem,
α Si vero sit latum suecessor in principatu iure sanguinis, aut alio iure, teneri soluere dicta debita absblut E respondent ii, qui volunt, huiusmodi suecessorem teneri soluer e debita contracta ex caus concernente principatum. Ita Purpurat conss. p. dc co .2O Peregrin. alios addu.cens . num. s vol- I. Tiraquel. De iure primogen. quare. 3 s. num as. Noales De transmist. casu as. num. 83. Cum enim
lixe debita habeant causam ex principa tu, contracta sunt a Prurcipe t/mquam indministratore eiusdem principatus, et ideo assiciunt ipsum, qui cum transeat ad successorum, tribit sec*m debita contra. cta ab ipsius administratore. a Verum licet hoς verum sit, si arx eonstructa fuerit pro necessitate, 6e utili. late principatus, quia in hoc segessit tanquam honus, eindelis adminiurator tet debita censentur contracta nomine di. gnitatis. Et ideo successor quocunque iure ip principatu tenetur ea soluerς iuxta ea, quae tradunt Bald, in cap. r. vet In perpetuum. De pace coctantien. Igneus cum aliis in I. Donationes. num is C. De donar inter υir. ct uxor. Purpurat. consit. 17. nu inter consit. Feres. Diaeg. Capte,d cisa a I .num. . Castald. de Impirat.qu .
4 Si tamen aedificatio arcis non sit in utilitatem Principatus. sed in dispeh-dium , eo, quod non sit necessaria pro
tuendo territorio, sed exigat continuas expensas pro manulentione praesidii, non tenebitur successor in principatu, nisi etiam sit haeres soluere debita contracta pro illius aedificatione. Princeps enim ςst propter utilitatem populorum, vico ' muniter docent cum lib. 3. Potit.
cap. ii. Et propterea tenetur procurat avrilitatem publicam, et conseruare suum
principatum in eo statu, in quo est l. . Meminem in sine. C. Dedecurion. et notant Glossint. Moueor. Desere v. expori. Os an. conss. I .num. io M. i Sylva conor. I. uum.
an lib. I. Et ideo non potest ob inutiles,et multo minus ob damnosses sumptus de bitis ipsum aggravare. Et aggravando excedit limites potestatis. nec habet assiste. tiam facultatis. quam tradit principatus pro sui administratione, et ideo non cen sentur talia debita contracta nomine principatus, et consequenter non trans eunt ad succetarem .s Et cons r. potest. Quia princeps no potest facere ea,quae sunt in praeiudicium principatus , & hoc desectu potestatis, quia non est dominus, sed ad.Dinistrator:
et ideo tenetur manutenere: non autem
destruere: et si praeiudicat,potest,et debet reuocare ea, in quibus praeiudicauit etianon obstante iuramento, ut statuitur iaCap. Intellecto De iureiuri ubi etiam Glos init. Et proinde succesBr non tenetur stare ijs. quae tu detrimentum principatus 1 praedecessbribus facta sunt, v tradatBarta
in I. Probibere .f. Plane. 1. Quod vi aut clam. Ias consit. I.num. s.lib. I. Peregrin. De ιυνeFi citit. 3.num. 73 ib. i. Cum ergo debita contraha sint in detrimentum princi Pa. tus, quia fuerunt causa, quod nouiS, et inutilibus expensis ob arcem don necessariam constructam aggravaretur, no in
tenebitur suecesses ad illarum tutio.
6 Praesertim quia princeps eodemo modo tenetur procurare utilitatem principatus, quo Praelatus utilitatem Ecclesiae sibi commilis; cum uterque sit administraror. Vnde etiam quando successor praelati non tenetur soluere debita piae
decessoris, nec etiam tenebitur princeps-Praelatus autem non tenetur, nisi veri a sint in utilitatem ecclesiae, ut tradat Inaocent. in cap. i. De filui. Butr.in Cap. pen . num. 9. De situs Castrens. consit. 338. n.
lib. 3. Vnde Abbas in dict. Ca penulti Desi eius. nu se habet. Quod si praelatus , aut procurator ex Pecunia mutuata aedifica.
322쪽
bit nobile aedificium in loco non expedienti, et nec effario. ita quod graue sit, et damnosum ecclesiae, factam iuisse illa impensam , ecclesia non tenetur erga ereditotem, qui quidem est casus praesens vallato aedificio materiali Ex quibus deducitur Quod si ex. pensae iaciendae in manutenenda arct ν cedant vires principatus, eo, quod sit angustus, et exiguorum proventuum . statim appareat, quod pecunia non sit conuersa in utilitatem principatus; imo in eius detrimentum ob impositionea oneris impatis viribus iuxta i&Ian υθνα Si auiae 1. De negoc ges. Ea proinde successor non tenebitur soluere debita in hune effectum contracta a praedecetate. cum non adsit ut litas principatus.
s Rursus deducitur.Quod si princeps
muniat castrum, seu oppidum alterius, ut inde facilius hostes propulset a proprio principatu, vel inde inserat alteri bellum,pon tenebitur dominus castri, seu oppidi, etiam si non sit subditus Principis ali- quid restituere pro expensis munitionis, ut notant etiam Bald in si in aliquam. g.
o Quod valet, etiam si finito bello succi ri restituatur castrum. Quia licet expensae sint resarciendae ab iis, quibus
telligitur, quando expensae iactae sunt inutilitatem rei. quae redundet in dominu , et nou quando grauarent dominum iux.ra altius.F. De a L empl. et t. Siseruor. F. De pignori, a I. In hoc autem casu expensae sui factae principaliter propter utilitatEpapendentis, quia castium fuit munitum principe, ut consuleret propriis rebus.' non autem, ut consuleret domino castri,
quamuis sorte secundario aliqua utilitasPasqualis. Est et est. ipsi sequuta sit. Inio. Si dominus cassii
non est subditus principis , cum munien . do castrum, et eo utendo ad proprimm defensionem, aut ad inferendum bellum imposuerit ipsi seruitutem, tenebitur co. pensare, et mulio magis, si munitio sue. rit causa quod caperetur ab host: hus, et diriperetur; nam tunc iuxta regulas resti. tutionis,t,nquam causa damni tenebit ut ipsum resarcire.
An qui pro sit aliquidserati, si pluri
bus micibus auferat a Domino, com
mittat multiplex furtum . aua L
Essolutio huius dissicultatis nosolum inseruit in ordine ad -- consessionem sacramentale, ut possit consessarius cognoscere numera peccatorum iuxta dispositionem Concit. Trident Mi Op. s. De paenit. Sed etiam in ordine ad forum externum, nempe ad cognoscendum, an fur puniri debeat tanquam reus unius tantum furti: an verbZ a tan-
323쪽
tanquam reus plurium. Resp.autem Par. iliolom C polia tract. De horna fur, cap. 1 f. Casum esse satis dubitabilem, inclinat tamen in eam partem, quod sit uni.
cum furtum, si surra illa continuata sint. In hac porro difficultate. a Est certum, quod si furtum unius partis illius, quod est furandum, discontinuetur a serto alterius partis cum ali. qua retractatione voluntatis surandi, erit multiplex surtu, quia multiplicatur pericatum iuxta communem Doctrinamo, quam tradunt Doctores in materia de
peccatis . Illa enim retractatio inducit quamdam poenitentiam prioris peccati, et ideo, si superueniat nouu propositum.
committitur nouum peccatum , atque adeo nouum surtum quia non solu mul.
tiplicatur actus voluntatis, seu proposituserandi. sed etiam voluntas transit ade. liberatione non surandi ad deliberation εsurandi; et ideo cum correspondeat actus etiam externus serti, multiplicatur surtu. a Maior difficultas est, si non inter. ueniat retractatio voluntatis, sed sola intei ruptio, et etiam interrumpatur su tum notabiliter, ut in prima nocte sur a u. krat partem rei, quam proposuit surari, et secunda nocte auferat aliam partem, aut aliqua alia notabilis interruptio in. terponatur. Et in hoc casu existimo ad. huc multiplicari furta iuxta doctrinam
quam tradunt caiet. a. a. quas. 66. or. 3.eirea flut 3 dc iom. t Opustract.3i.re . s. dub. a. Nauar. in Cay. Consideret.num. s. De paenit. Diu s. & Gip. 6. Manual. num. i6. SuareZdis. et a de paenisseel. s quatenus requirunt continuationem actuum internorum in materia externa, ut plures actus interni constituant unicum latum peccatum Ratio vero est. Quia concurrunt prineipia sufficientia distinctiva pec.
eati , multiolicantur enim actus interni habentes obiectum peccaminosiam , et obiectum externum. Vnde in morali at, stimatione completa prima ablatione censetur, furem cessasse a iurando, et dii secunda vice accedit, inchoare nouum
. Nec obstat, quod isti actus proce. dant ea eodem proposito surandi, quia pro unitate peccati non sussicit vestas
propositi, qua do eaequutio inieri distinctos artus eaternos, quia tunc proposita se habet ut imperas actus internos , et e ternos: et proinde. cum actus interni imperati versentur circa obiecta illicita. im. perat plures actus peccaminosas, quorum alitia in unoquoque illorum consumatur etiam ratione actus externi. Quod
praesertim locu habet, quando actus sunt contra pr*cepta negativa, quia singulae vices transgi essionis sunt de per se prohibitae; unde si quis pruponeret edere carnes iis die, pro qua prohibentur, et ederet tam in prando, quam in coena, c5. mitteret duplex peccatum , quamuis ex eodem proposito. s Si autem furta cotinuentur morali modo ex eodem proposito, ita ut postquasurabstulit saccu tritici, redeat ad aus irendum secundum, et deinceps tertium, erit unicum peccatum, et unicum surtu, etiamsi interponatur aliqua mora, dum modo non sit talis, ut moraliter interru pat actionem furandi. Hor a sortiori sentiunt Doctores πιι. 3. citati, dum volunt esse unicum peccatum, licet actus inter . ni multipliceo tuti dummodo adsit con . tinuatio materiae externae. Ratio est.Quia peccatum est unicum ex parte propositi seu intentionis, et etiam ex parte obiecti. seu materiae, nam unico proposito proponit surari rem certam , quae, quamuis habeat partes, est tamen unicum obiectum, et unica materia surti: unde principi aetaeonstitutiva peccati, cum sint unica, et singularia, peecatu quoqfutti erit unicu.& singulare's, ut constat, si unica ablatim ne, auferretur res furto destinata 6 Quod autem pluribus vicibus a u. feratur, non multiplicat peccatu, na hoc pertinet ad exequutionem operis, quVest essectus voluntatis peccaminosae , et
proinde sequitur, et consor matur voluntati,ut communiter docent cum D. Th. I.2.6M ILeto. ar. I. ad i. et id eu cum sur- tum consumetur in voluntate per unica
propositum, illae ablationes successiuae erunt unica exequutio completa unius actus interni peccaminosi, et proinde v-aicum furtum. Sie etiam si quis anima verbe
324쪽
4 verba randi Clericum, assiciat ipsum sucilti cessive pluribus verberibus, unicum tan- tum peccatum committet,et unicam ta- tum excommunicationem contrahet, ve . inter alios notat Nauarian Cap.Conside etu num. S. De paenit. DiH. s.Sic etiam si quis p proponat occidere inimicum, licet plura vulnera infligat, unicum tantum pecca- tum committit, quia omnia illa vulnera hi sunt partes exequutionis propositi de occidendo. Et hoc haberet locum, etiam sici contingeret multiplicari actus internos. zi: Quamuis enim circa idem obiectum pos-a: sint ex multiplicatione actuum interno-a: rum multiplicari peccata, hoc tamen is luna contingit, quando isti acilus sella, bent disparate, nec inuicem habent mola ratem continuationem. qua se habeant P per modum unius. Oppositum autem ista contingit in prcsenti, quia cum sint ad: ii perficiendum idem furtum animo con-. ceptum ordinati, ex ordinatione ista coa π lescunt in unum actum moralem. Vndex quando D. Th. in
a & alii docent, quod peccata multiplicantur numero ex multiplicatione actuum internorum circa idem obiectum, intelli., gutit, si disparate se habeant, non autem: P quando unus ordinatur ad perficiendumih alium, nam tunc unus est continuatio G alterius, & in aestimatione morali se ha . p. bent per modum unius. iit s Denique. Cum bonitas, seu maliuis tia actus interioris. dc exterioris, sit una A, o dc eadem , quatenus bonitas actus ex. terioris, quam habet ex obiecto, de cirri cum stantiis refunditur in actum interio. , o rem. Sc bonitas actus interioris,quam h bet ex fine redundat in actu exteriorem, ut docent c6 munitet ca D.Th. t. a.qus .
litia motalis sequitur actum humanum,
quatenus talis est, atque adeo quatenus libero modo exercetur. Actus autem existernus non est talis, nisi quatenus libero modo exercetur, Ex quo tit, quod ratione actus externi non multiplicetur pec catum, atque adeo nec furtum, nisi etiam ultiplicetne actus malus internus. Noa multiplicatur autem, quando ex proposito furandi aliquam rem per partes successive aufertur, quia tunc moraliter contifiuatur idem propositum furandi, cuius virtute sequuntur illae multiplicatae abla
quando prasumitur mulneratum no
fui se mortuum ex mulnere, sed ex
oppasia cons mi Si hoe peculiare in homicidio, ut dubitans, an suerit causa iIll ta lius, debeat se habere pro irr gulari, ut statuitur in Cap. Ad audiensiam de in Cap. Signisicani a. De boniicid Etla. T 3 te
325쪽
te ectarat Suare et is censur. disp. D seri .
o. per Ioram. asserens iuxta communem
sententiam, hoc habς re locum non ibi uquoad iudices . sed etiam quoad ipsos vulnerantes, qui sie g tero debent tan. quam irregulares, non ibium in soro externo,sed etiam in sero conscientiar.Quia
licet poena non possit imponi pro delicto dubio,& in dubio sauendum sit reo iusta
regulam Cap. Cum iura. De reg. iur. in 6. Attamen in hoc casu voluerunt Pontili,ces,quod in dubio poena haberet locum, di ideo id lege sanxerunt, moti ad ita pentiendum ex conuenientia , quod in dubio in hac materia tutior pars sit sequenda, quia censuerunt , esse in conueniens, quod etiam dubie pollutus sanguine mi. uistret altari. Vnde quando in dict. textib. dicitur, quod in dubiis sequenda est tutior pars, non affertur hoc tanquam, ratio uniuersalis .ex qua deinde sequatur, id habere locum etiam in facto homicidii, sed assignatur ratio conuenientiae ita statuendi in hac materia. a Si tamen praesumatur, vulneratum, non esse mortum ex vulnere, sed aut ex negligentia curationis , aut aliqua alia causa, dubium, est. an vulnerans se habe re debeat pro irregulari. Et quidem cum iudex in dubio. an mors sequuta sit ex vulnere, an ex alia causa, qtiae superuenit, debeat pronunciare non esse sequuta
ex vulnere, ut tradunt Bald- consul. 338. in e lib.a. Dec. consit. I s nu I. Grammat. eo l. a. nam.9 enoch De arbitram casu. ars num. I 3 Si pronunciauit, non esse se. quutam ex vulnere, non erit vulnerans
habendus pro irregulari; quia non sumuς amplius in dubio, sed in certis. Nam sen. tentia iudicis, quae transiuit in rem iudi
3 Et hoc locum habet non solum, si
iudex pronuuciet, non esse ex vulnere
mortem sequutam, sed etiam si puniat
vulnerantem solum tanquam vulnerantem, & non tanquam homicidam: quia tunc tacite idem declarat, cum non imponat poenam debitam homicidio. Eae ualitate enim poenae iudicatur qualitas
cum iudex non imponat poenam debita homicidio, sed vulneranta, declarat per sententiam, non fuisse homicidam, qui non punit ut homicidam. Imo dum non est condemnatus de homicidio, habet ut pro absoluto iuxta dominani Scacciae de
appellat, qua I. i I. limit 6. membr. 9. nia. Z-& limis ai. num. 3 λ. in .sine. Absolutus au tem est etiam declaratus, quod non co-
miserit delictum. Rursus ii dubitetur, an vulneratu
sit mortuus ex vulnere, an vero ex alia
causa, & Medici. seu periti iudicent, non
esse mortuum ex vulnere, vulnerans non
erit irregularis. Iudicium enim petitorii declarat .vulnus non fuisse morrale, nec mortem ex ipso sequutam fuisse. ut tradunt Boerius quae II, 323. ai. Bald. consit. 328. ver. Tertio dixi. lib. a. Gramma voto 27. num P. Dec. consit. I s. in .sine. Menoch. de Arbitra . casu et s. n. II.
si a. addens hoc iudicium esse veram probationem. Cum ergo etiam standum sit iudicio peritorum. l. a. C. Fin. regund. dc Cap. Pro Uui Ai. De probat et notant Ab
ram Seraphino decis 66s. in edi &coram Mellinoia cisset. 1rtim i. non solii quoad forum internum . sed etiam quoad forum externum erit immunis ab irregularitate; quia non sumus amplius indubri, sed habetur pro certo quod mora non sit sequuta ex vulnere. Et proinde in facti contingentia proderit, procurata attestationem peritorum,quod mors noa sit sequuta ex vulnere, ad tollendu
326쪽
An commodatarius &c Quaest i 6 27 i
dubium de irregularitate .s Denique quando ex quocunque capite consurgit praesumptio, quod mors
non sit sequuta ex vulnere, non habebit locum irregula ritas. Pr sumptio enim habet vim probationis, ut tradunt Menoch. I rgsu ι 36. lib. I.Mascar. De probat. conclus. laa a. n*m.2. Pacia n. lib. I. de probat. cap. s. num. 3. Et ideo si adsit huiusmodi prςsuptio, censetur extra iudicialiter con. stare , quod vulnerans non fuerit causae mortiS, atque adeo quod non contraxerit irregularitatem . Praesertim quia exprςsumptionibus, et conniecturis desu. initur probatio concludens, ut tradunt
tio solet haberi pro veritate, donec de opposito constet. Lyenui. F. De probat. dc notant Glo ibid. Rota coram Pennia de
eis is et num. DAncommodatarius itens re commoda
ta ad alium einum teneatur ad alia quam restitutionem. iasi. I 67.
X duplici capite potest oriri ob
ligatio restituendi, si coitimo. datarius utatur in alium v suar, quam ei concelsum sit, re commodat :nempe ratione usus et quia commodatum perire, aut deterius fieri potest. Est autem certum, quod commodatarius non tenetur de calu fortuito succedente circa rem commodatam ivnde si casu fortuito pereat, ad nihil tenebitur, ut inter alios
casus fortuitus Abi non debeat imputa νi. Ee habetur etiam ex S. Item is. Instit. lib. mod. re contrab. 0lig. dc ι. In rebus.1. Commodati, et t. i. g. Is quoque. F. De as. crobligat. et t. C. commodata .Casus enim fortuiti,sicut non possunt pr. euideli, ita neque trahuntur ex commodatione, et ipsis res subest, siue sit apud dominum,si. ue apud commodatarium , er4deo, nisi commodatarius eos in se speetaliter i. 3seipiet. non tenebitur, ut in eod. Cap. υ n. De commodato. statuitur. a Si tamen res pereat. dum in alium usum a concessis adhibetur, aut deterior fiat, etiam ex aliquo casu fortuito, tenebit ut ad resarciendum damnum commodanti. v t desumitur ex iisdem textib. praesertim dic. Cap υn De commodato. et notant etiam citati Doliores iisdem locis.Quando enim res comodata in alium usum adhibetur, interuenit culpa commodatarii, quia non se fideliter gerit cum commodante, dum rem ad unum usum concessa. adhibet in alvim: ratione auteculpae tenetur de damno, quia est moralis causae ipsius.
a Quando autem res n5 perit, nee pat tur aliquod detrimentum, an teneatur ad aliquam restitutionem dum commodatarius utitur re commodata in alium
327쪽
27 ab Quaest. Morales Iuridicet
lium usum, asiarmatiuὶ resoluendum est . Ratio est. Quia utitur rei aliena intuito domino; nam , quamuis ei commodata sit , cum tamen non sit commodata in usum , in quem utitur, talis usus es nullo domino. Et ideo commodatarium furti teneri, si in alium usum .
Utatur re commodata, habetur ex c
Planess. Commodati. de notant Glos. ibid. Paria enim sunt, rem non esse commodatam, & non esse comodatam in talemvsum :& ideo tenetur ad resarciendum domino no secus,ac teneretur, si eiusdem
sed dubium insurgit. Quantum teneatur restituere, an tantum, quanti aestimatur totus usus, an vero solum , quanti restimatur excessus. In qua dissicultate distinguendum est. Nam vel usus conia cessus continetur in usu vstirpato tam
quam pars illius , ut si comodetur equus pro via decem milliarium, de adhibeatur pro via sexaginta milliarium. Vel non coetinetur, ut si comodetur equus pro equitando, et adhibeatur pro deserendis one. xibus. Primo modo erit restituenda sola ammatio excessus. Quia in hoc solo lar. ditur iustitia , siquidem non totus usuS, sed solus exfessus est contra voluntatem domini,pars enim illius usus est concessa:
de ideo non tenetur de eo, quod tibi concessum est. Si vero usus concessius non continetur in usurpato, tenebitur totum usum compensare , quia totus est praeter concessionem commodantis. Qui enim aliter utitur re commodata, quam con
cessiim sit, surti tenetur. l. Si vi eerto loco.LIdemq. ait. insine.=Commodari. de l. Qui iumenta. de ι si is, ρtii. de l. Qui re. de l. Si pignore. DF. Defurtis, de ideo tenetur to tum usum resarcire. tanquam furtivum s Haec autem locum habent , quan Eo non adest praesumpta, seu interpretatitia voluntas commodantis de tali usu, ut desumitur ex L Placuit. Instit de obligat. ex male . de notant Glos, in L Sicut certo.ver- . Furti tenetur. F. Commodaria secus autem, si potuit praesumere , quod commo dans contentus esset, quod in talem usu uteretur iuxta b Inter omnes. g. Rem I Destinis, et notant Menoch. de Arbirea . casu 29s n.I. in sine lib. 2.Tunc enim non contractetur res aliena inuito domino; Acideo cessat iniuria sulti, nec consurgit o ligatio tesarciendi. 6 An autem, si commodatarius via-
turre commodata in alium usum bona
fide ignorans, hoc esse illici rum, teneat ut ad resarciendum, negat Lugo Cardinat.
Ane. 1οm. . Quia sicut bona fides excusata malitia, ita etiam per accidens excusata restitutione .Quod intelligit, etiam si respereat. E contra vere Molina De GH. turmae .29 s. vult, esse restituendum, de
damnum resarciendum, quando coimmodatarius cognoscit, quod sibi non licuit ita uti, et domino displicuit. Distinguendum tamen est in haedissicultate quo ad sorum conscientiae, α quo ad serum externa. Quod spectat ad
forum conscientiae seruanda erit regula , quae communiter traditur in materia re stitutionis. Vt nimirum quando commodatarius cognoscit,se contra voluntatem .
domini usum fuisse re commodata ad alium usum, teneatur restituere fruitus,si quos ex tali usu percepit, aut id, in quo factus est ditior. Hanc regulam speciali
cap. . par 3. num Is a Couaru u. in Reg: Peccatum. par a. s. et . num a. Hostiens instim lib. . tit. de Poenit. Oremis num. 6 I. sis
Quibus . G qualite . ver. Quid de prsd. dc alii communiter, et iple Lugo De tui I Otur. Est I fecta .num. 39. Quia fructus non sunt ipsius, cum res fructificet domino; et proinde etiam, in quantum factus est ditior id habeat ex alieno, atque adeo restitutionis subiectum. Est tamen aduer. ite udum; quod in hoc casu vix potest ad. esse
328쪽
An commodatarius&c Quaest. 167. 27 3
esse bona fides. Nani fidelitas imprimis obstat bonae fidei , cum iuxta naturale. lumen ostendat, quod commodatarius debeat fideliter se gerere circa commodatum, & proinde non debeat yti in aliuvsu a concesib. Deinde dii non exprimitusum, in quam uti vult, sed alium explicat, dolore se gerit, atque adeo cum cui pa, et dolo, et declarat, quod praesumit, quod non commodaretur res, si explica rei vis m, in quem uti vult. Quae omnia non sinunt, locum habere bonam fidem. s Quod vero spectat ad forum externum non babebit locum bona fides, &ideo non excusabitur, cum enim ius resi-Bat declarando, quod commodatarius no potest uti re commodata in alium v. sum, alias tenetur commodati, ut in Si ut certo. . Se interdum. g. mmodati. Imo etia surti,ut in eod. tit. Planὸμ D. in sine, et alibi in eoitit. et hoc ius habeat assistetiam iuris naturalis, quatenus exigit fidelitatem in commodatario; non admittetur ignorantia huius iuris iuxra Reg. OP. Ignorantia. De regul. iuri in o. atque adeo nec bona fides . Praesertim quia ratio ipsa dictati quod commodatarius n5 debeat sibi usurparo alium usum,quam concessum.tamquam in hoc violetur eo. tractus commodati, et fides seruanda co modanti. undecu naturalis ratio osten dat non posse honestE commodatum adhiberi in alium usum, nec etiam in mulieribus loeum habere poterit bona fides retustente naturali lumine. 9 A ccedit etiam , quod commodatarius tenetur etiam de leuissima culpa ,
9, numeri II . & desumitur ex FIn rebus. Commodest . In rebus commodani talis d ligentia praefanda est, qualem q. que diligenti mus Paterfamilias suis rebus adsibei, ubi autem interuenit leuis cma culpa commodatarius non est diligentis limus,& statuitur expressε in Cap. Vnico. De commodato, ibi. Cum gratia fuitβKihm, quis εο ρ atum accipii, de leuis
Ama etiam culpa tenetur. Hoc enim exigit fidelitas, cum qua commodatarius se gerere debet erga commodantem circa rem commodatam. Fieri autem non po . test, quod non interueniat culpa saltem leuissima, quando commodatarius uti. tur in alium usum re commodata nam
semper scit, non esie sibi commodatam in talem usum, sed in alium proinde se non seruare legem contractus,quod si ne culpa fieri non potest,cum contractus de iure naturali obliget utramque par tem ad sui obseruantiam.
An blasphemans euadat maiorem sta
nam, si absoluatur ὰ confessario.
sita poena mortis, ut in Ruthent. Vt non tu u . bo, con. nai. et notant Glos, in Cap. Si quii. aa. Quaesi a. Aretin. De males. verbo. Verba contumelio . ver. αμ ηρ, qu pana et insuper Cinus in I. Iureiurandi.C. De re cred. Salicet 1 . Bald. iin Ia.C.Ad leg. Iul. maies. His tamen tem iporibus valde lenita est poena huius delicti, et varia est iuxta varias consuetudines, et statuta. Quaeritur, autem an bu Dphemus possit aliquo modo euadere pi. l
329쪽
nam imponendam,&puniri alia minori
poena. a Thomas Ferratus. Cautel. Cποι inter Ira I. Varios eiusdem
dum , quo possit blasphemus euadere maiorem poenain. Quando videlicet in loco, ubi puniendus est, extat statutum ,
quod ille, qui pacem obtinuit ab offensb,
puniatur certa poena minori. Vultienim quod tunc accedat ad consessarium, confiteatur, & absolutionem obtineat, nam per hoc recociliatur Deo, quem ossendit, et pacem ab ipso obtineri ideo venit puniendus minori poena iuxta statu tota, de poena illorum , qui obtinuerunt pacem ab osten Q, quia gaudebit hoc priuilegio. Et pro hac opinione citat Bart. Gn. ALI 67 Ancharan ιn Cap. . De male . Io de Ana n. ibi Felin. in Cap. De his ver. Fallit. De accus L Philip. Dec. consit. I 37. ver. Et cum in isto delicto.
a Sed non puto hac doctrinam posse subsisteret & proinde Blasphemum squΘpuniendum sue in forosacramentali absolu rionem obtinuerit. e non obtinuerit. Ratio est. Quia iurisdictio non ex teditur ex. ea territorium L Extra tererisoriam. . De iuris eism. tuae ubi Doctores, & Cap. a. s. Statuto Episcopi. De conssit. in 6 Et proinde statuta alicuius territorii neq.etiam obligant, qui sunt illius territori,quado s ut in alieno territorio, ut tradui Abbas in Cap. A nobis r. Defentent. excommuni-Felin. alios ei tans,di testans de communi.num 6. Cardinat. in Clemen.a. ques s De celebrat. missur. Imola num. 3.Boni.
lib. 3 . de legio. cap 3 a. Salas aesp. r . De te. ob. Sanchez cum aliis lib. 3 de imatrim disp. s. numer. Ig. Barilis de lege Munieipali dissiqui . vn-g.a .num. s.Zipeusnn Analitio iur lib. 3 sit De obse uat. ieiun. Pumer. 3.& alij plures , quos adduxi in Praxi letav. deeis, arinum. a, Et proinde neque etiam leges. & statilia extendun
tur ultra territorium; & consequenter no extenduntur ad ea,quae non concernunt territorium, nec spectant ad solum tertiatorii. Unde statutum, quod mitiori poena puniatur, qui pacem obtinuit ab ostenso,
non se extendet, nisi ad illam reconciliationem, que pertinet ad forum territorii. Certum est aurem, quod ea, quae aguntur in foro poenitentiali, sint omnino extra territorium ciuiles 3c nullo pactoc cernunt forum ipsius, quia peraguntur inter poenitentem, & confessarium, tanquam vicarium Christi, ut habet Concilium Trident feF. i . cap. s. De poenit. de proinde nomine Christi abibluit. de reco ciliat Deo. Vnde statutu disponens circa poenam quo ad eos. qui obtinuerunt pacem ab offenso, no se extendit ad pacem obtentam a Deo in soro poenitentiali, nec ad personas in ipsb Deo reconciliatas,ta quam ad ea, quae sunt extra spherantia ipsius: atque adeo non poterit allegari, ut locum habeat in hac materia. Praeterea haec pax, quς obtinetur a Deo offenso in sacramento poenitentiae. pertinet ad conscientiam, & in soto tantum ipsius locum habeti nullo autem modo ad sorum ciuile, quod non seia, extendit ad ea, quae aguntur secundum, conscientiam. Lex autem ciuilis non asficit, nisi subditos,& quatenus sunt si, bditi iuxta illud Apost. Ad Roman-3. Scimus quoniam quaecunqlex loquitur.=1.qui sub legesunt oquiitiri Non sunt autem homines tib lege ciuili, nisi quo ad ciuiliata; non autem quo ad spiritualia,& regimen conscientiae. Vt autem inducatur obligatio legis ex una parte requiritur potestas iurisdictionis circa personas, de ma teriam legis. & ex alia sit baectio in persona,& in materia , ut desumitur ex Cap. Iin. De Confiit. 6.8c L . . De iurisaeom. tia. Cum ergo statutuna civile sendetur in sola potestate temporali eiu ili, eius dispositio non se extendet ad spirituali. nec ad eos,qui obtinent pacem a Deo ossenso. s Confir. Licet per baptismum re mittatur omnis poena tam aeterna. quam temporalis, temittitur tamen solum in ordine
330쪽
ordine ad Deum: non autem in ordine ad sorum saeculare, a quo adhuc puniri possunt delicta, ut tradunt Gos. in Cari Gauimus. De diuor s. Butrius, Abbas, Innocent, Petrus de Perus. ibid. Cardin. in Clament. I I. Sani. qvsH. ι Dςvlari Io. de Ana n. in Cap. De his. De accusat. Non alia ratione, nisi quia baptismus ordinatur ad . animam , ct proinde liberat a poenaiolum anima ipsam. in foro con. scientiae ad Deum; non autem in soto se culari,cum non petineat ad ipsum. Ereo neque pax obtenta. a Deo offenso per sacra mentum poenitentiae trahet ad te statutum de mitiori poena quo ad eos, qui 'qs motαι minum istas, quamui no
Artem affirmativam videntur tradere Bald. in Li.C. An seruax δε ae. Iac in L Cum gustam obtinuerunt pacem ab Oisense, cum haec Pucllast in iuri sic.om. i. quos citat, de reconciliatio sit in foro conscientiae, nec sequitur Thomas Ferrat. L. OuieI. ea pertineat ad forum saecularae. as .alia Scautel a 3. inter tra I . Caepol. 6 Cum tamen in poenis infligendis Cuius opinionis flandamentum illud esse circumstantiae atteodendae sint. Cap Aut videt Rr,quod non possit iudex saecularis facta. g. Sediae Depueuit Dis. dc Cap. in . impedite, ne impleatur votum, di proin. De et Cap. Quarenti. De verbor. de Potest allegare, quod vult implere vo signis eati Si blasphemus confiteatur, de tum, unde tanquam persona ecclesiasti- ex corde poeniteat,& Ditendat signa spe- ca non poterit puniri . iudice laietaei alia poenitentiae, Poterit ex hoc capite a Verum non videtur hoc subsistere mitigati poena. Poenae enim sint miti. Quandiu enim votum clericatus, aut gandae l. Interpretatione st De paenit. de Cap-Poena. De poenis Dis r.ec accipi quς libet causa pro iis restringendis iuxta l. Mores. si g. De poen. Pinaiieti autem, si fit ex toto corde, est causa sufficiens ad
temperandas poenas. Vnde etiam Deus poenitentiis P nam aei nam commutat in temporalem ἰ&quo maior est poeni. tentia , eo minor redditur Poena tempo. talis.
relisionis non sortitur essectum, relinquit persisnam in eodem statu, in quo erat. prius,& ideo antequam assumat cler,
calum,aut ingrediatur religionem, remanebit non obitante voto sub iurisdictione iudicis laici. votum namqἰ & exequutio valde differunt, siquidem votum qit promissio facta Deo de eo praestando , quod
promittitur. Promissio autem facti non est ipsum factum, ut notant Glon in L Bo. nar ei.verbo. Condicturum. . De eo, quod. An motum Clericatus, 3 3ligionis ximat loco. Iasibidnum. 3. Craueta coUR. 76.
aut Religionis non inducit ipsum fi ctum, ita nec etiam inducit effectus eiusdem ficti, nempe exemptionem a iudice
laic 3 Et generalite promissio ex narii sua respicit tempus fiaturum, in quod
se , ur id quod promattitur, & ideo pro missio. & praestatio illius, quod promittitur Idat actus inter sedistinctis nec pii