장음표시 사용
341쪽
3 Secunda vero sententia asserit sucpensionem indefinitam sequi condicio. nem censurae;& ideo si non sit reseruata, posse tolli ab Episcopo: unde in casu praesenti poterit etiam tolli a consessariis Regularibus. Ita Innocenti in cap. are so Di. idem Abbas in cap. t.in G
. Rosblutio huius dissicultatis pendet ex eo, an huiusinodi suspensio adivi. nis sit pura poena, an . simul etiam censura. .ia si est pura poena, remanet ex natura sua reseruata , di perpetua, cum
poenae non possint tolli, nisi ab hs, a quihus sunt impositae. Si vero est etiam censura, poterit tolli ab inferiori recedente , contumacia, quia huiusnodi poenae im. ponuntur ad irangendam cotumaciam.
Et hoc colligitur ex eo, quod sissensio aliquado reseruatur in iure Sedi Apost
Iicae. pCum ausiam dc Cap. Litterat.&Cap Dilectus. tempori ordinat. & Cap. Tam litteris. De testi. Vnde sequitur,quia quando non res eruatur relinquatur tol-Ienda ab inserioribus, & proinde non habeant rationem purae poenae,s Tenendam est igitur. Quod praedia Hasuspensio adiuinis imposita intνoducen-ribus intillein in monasteria posit tolli ab
in frioribus. atque adeo a praelatis Regularibus quo ad propriss subditos. Et proinde imposiliam esse etiam propter contuma cla . Ratio desumitur ex natura eiusdem
suspensionis, quae de se est indisserens, ut
sit pura poena,&ellari , ut sit poena medicinalis contra contumaciam.Tunc autem determinatur, ut sit poena medicinalis, quando relinquitur naturae censu orarum, ut scilicet tandiu duret, quandi lisiangit contumaeiam, quia tali pacto est secundum mensuram, & exigentiam finis, ob quem ponitur. Relinquitur autem naturae censi rarum,quando ponitur
indefinitE, ut est suspensio, de Oa agitur, nec determinatur, ut pro certo tempore duret, nec ut si perpetua, quia scilicet, tunc censetur imponi duratura, quandiderit necessaria pro frangenda contumacia. Cum enim in iure hoc duplici modo imponatur indefinit E. & cum determinatione durationis, haec diuersitas inseri , quod uno modo sit pura poena, &alio modo ordinetur contra contuma,ciam .
6 Sola videtur obstare, quod quando suspensio ponitur pro delicto praeterito,no possit ordinari contra contumacia: quia cum delictum sit consumatum, c5tumacia non amplius habet locum . Vedrum adhuc delicto consumato potest i cum nabere contumacia, nam qui deliquit, potest continuare in inobedientia,& remanere paratus ad violandam lege, si de nouo occasio se offerat.Contumacia enim consistit in eo, quod quis volunt rie nolit facete, quod sciit, se debere fac re, ut desumitur ex Capa. De dolo. con-ttim. & notant Glocibiae vel .contuma ei ieν. Vnde hςc voluntas contumax potest perseruare in eo , qui iam deliquit, atque locum habere poena ordinata c6
Deinde cum in illa Constitutione Pii V. imponatur duplex poena , nempe suspensio adiuinis,& priuatio digni tatu, ossiciorum cum inhabilitate ad illa. de alia obtinenda.Cum haec posterior poena sit sussici eutissima pro delicto puniendo, debet inserti quod poena suspensionis sit medicinalis, & etiam pro delicto puni Ado, quod est cosorme doctrinae quod pu nitus medicinaliter potest iterum puniri,
etiam a iudice laico iuxta L PIaret. ver. contravenerit. C. De sacrosane. Eccles ubi communiter Doctores G eZ. Varia ine: Iul.
342쪽
Quis possit abseluere &c, Quaest 17 3 28
s Neque obitat iundamentum Op positis sententiae. Quia, ut constat ex di. ctis, suspensio ista a diuinis non tam est paena, quam medicina contra contuma- p ciam. & ideo tolli potest ab inseriori cxL sante contumacia. Adtex. l. Seruus GDeξ ραη. Resp sayrus nu. 3. citat, quod nihil probat. Nam poenas in iure simpliciter F latas propter crimen esse perpetuas, non aliunde probat Panormit.)quhm ex illa lege ciuili citata. Quae lex, etiam si uni. versaliter loqueretur de poeni Madhuc ta-- men locum non haberet in poenis spiri-- tualibus, quarum duratio ex iure cano. nico pendet, de non ex iure ςiuisi.Sed nullo canone habetur expressum de poenis iritualibus,&poenae potius restringendae, quam ampliandae sunt Cap. Odia ac Cam paenis. De sciuν.lib. 6. Deinde lex illa civilis non loquitur uniuersaliter de omni poena ,sed de Mona lata per sen. - tentia hominis, de qua ibinst sermo. Prς-terea non constat, hunc eo sensiim illiusue legis, que durat panormitanus ibi enim lunam Oao sermo est de sententia poe- nae carceris lata sine temporis, praefinitim ne, quam particulam, sine temporis pronestione. Glkibiae ait,in sententia fuisse era; pressam. Haec tamen responsia plura contui et resicienda, quς no sunt hic pro. et sequenda.Solum aduertendum est. Quod
pr dicta lex declarat poenam, de qua ibi i agitur,. esse perpetuum . quia i definite
posita. Nam hoc proueoit ex natura cu- iuscunque poenae, quaesit pura cavi,
quod indefinit E imposita sit perpetua , , quia eo ipso,quod est posita sine termino, nou cessat, nisi tollatiar, & non potest tot li, nisi sit premo Principe, & ideo, cunia, de te non cesset, quia non habet tempus
praesinitum requirit potestatem, a qua it tollatur. Quod praesertim verum est, fi sitit imposita a lege Quia in lege superioris,
i non potest in serior dispensare, nec tollere Poenam ab ipsa impositam l. i. AdSena
tui consul. vi N. Facti quaesiis in arbi
trio ea iudicantist paena vero pr=fquutio
resp. ad dicti tex. quod praesens subnito non est pure poena, de qua ille rex. pro cedit, sed simul med cina, ut dictum est.
i Issicultas esse potest tam quo ad consessarios priuilegiatos,
quam no priuilegiatos. Quodsi,ectat ad priuilegiatos, tenendum est. Quodρ snt ab luere sante facultate concessa ah. Ap tic Sede, ut notat etiam
priuilegiati, dc qui communicant in priuilegiis possunt absoluere, non solum ab omnibus etiam reseruatis Sedi Apostolicae praeterquam in casibus Bullae coenae,&aliis quinque,.de quibus i a Decreto Cle. mentis Utar dc urbani VI it. circa hac materiam; sed etiam ab omn/bus. censuris, sententiis , ac poenis ecclesiasticis ex illis restillantibus. Ita concessit Paulus lII. Societati Iesu sub dies. Iuv is s. dc resertur in Compendio Ie Tit. Absolutio. s. Docia Compendio Pris . legio-
343쪽
tigiorum Cle . Rettit. Tit. Absolutio quo a disculam. i. Praedicta autem suspensio est censum, & poena ecclesiastica, ct ideo facultas concessa in dicto priuilegio ad eam se extendit. a Quod spectat ad Consessarios non priuilegiatos, non posse absoluere a praedicta suspensione, tradunt Henrique E lib.
censer. di de suspe .pun. s. numer 8.& alii. Fundametum huiussententiae est. Quia in tantum conceditur, quod possinteonsessarii non priuilegiati absioluere ab excommunicatione uQn reseruata in quantum est necessarium , quod praemittatur absolutio ab exeommunicati ne absblurioni a peccati Q. Et ideo in di- positione Cap.Nuper. De Antenc excomis munieat. appellatione psoprii iacerdotis dicunt venire etiam Parochum. Non est autem necessariu pro abstautione a peccatis, quod praemittatur absblutio a suspensione, &ideo facultas abseluendi non est extendenda ad Consessarios non pri uilegiatos. 3 Hoc tamen non obstante tenenda
est. quod Me suspenso tolli possis etiam .
COUessor non priuilegiatis proforo tamen
rantum conscientis. Ita Gihalin. de censu . Disquisit s. qvsu. 3. conses. I s. num. 3O. dc sequent. Fundamentum desumitur ex Cap. Nuper. De sentent. excommunicati
ubi statuitur, quod proprius sacerdos adissiluere possit ab excommunicatione mi- noti, quia non est reseruata. Et quamuis ille tex. disponat de excommunicatione minori, ratio tamen, ob quam ita dispo nitur. est uniuersalis, nempe quia, Cumatonitis Canonis ab olusionem sibi peculiter non rseruauerit, eo 'fo concessus vide-iu facultatem. Et ob hanc rationem Doctores communiter extendunt dictam
dispositionem quo ad suspensionem ad
Episcopos. Verum si haec extensio valeti valebit etiam quo ad consessarios notata, priuilegiatos. Quando enim extensio fit ob rationem in lege assignatam, fieri debet secundum mensuram eiusdem ratio. nis,3c consequenter debet illam adaequare. Ratio autem, quod .quando abiblutio
non est reseruata, censent ut concessa sa-
cultas, tanquam uniuersalis se.extendit ad om nes, quibus competit facultas a soluendi,& proinde etiam se extendet ad consessarios non priui Iegiatos. Confir. Pontifex assumit hanc ra tionem ad fundandam declarationea , ouod proprius sacerdos, atque adeo non silum Episcopus,sed etiam parochus&c. ut venit nomine proprii sacerdotis, ut
ocent comunitercu D.Th.in , diII. s. qusIL 2.a s. potata bibluere ab excommunicatione minori. Ergo, dum assumitur ad declarandum, quod a suspensionem reseruata possit absoluere Episcopus,& ad extendendam dispositionem illius tex. debet assumi eo modo, quo assumit Pontifex, atq. adeo ad extendendam diti positionem ad proprium sacerdotes ,& proinde ad Episcopum, de Parochum. s Neque Astar, quod Parochus,aut alius consessarius non priuila alius non habeat inrisdictione iis foro externos &proinde non possit ad ipsumi fieri prς dicta extensio. Nam hoc esset verum, si ageretur de absolutione pro soto externo, pro quo neque etiam abs bluere potest ab aliqua excomunicatione. Non autem Io. cum habet, sed itu pro sero interno, pro quo non est necessaria alia iurisdictio. nisi illa, quae necessaria est etiam pro absolitione a peccatis. 1 6 Ad rationem pro opposita sententia te'. Non concedi e sessarijs non priuilegiatis facultatem absoluedi ab excommunicatione, quia sit necessario Prς- mittenda absblutioni a peccatis sed quia non est reseruata Tu quia lis cratio, non illa assignatur in Cap. Nuper. De fententi a excommunicat. & propter ipsam extendi tui facultas abseluendi ad proprium sacerdotem, ut dictum est. Tum quia si excommunicatio sit reseruata, non potest tolli ab inferiori, quamuis necessarium
344쪽
sit, quod prae cedat absolutio, ut misit subsequi abQlutio a peccati; vude haec non est ratio, quam non possit tolli, quando non est reseruata, quia si esset, idem semper operaretur siue excommunicatio ei let i et uata, siue non . Sed ea est ratio, quia non est reseruata.& pr inde locum habet etiam in suspensione.
an 'alatus Tegularis dise ire post in
irregularitate ex celebratione cum
Σ Ratio em. Quia Episcopi lispensa
re possunt superhuiusmodi irregula Atato cum suis subditis, ut ita tuitur in ci,ncit. Trident. fessa e. 6.de ro manibi. Liceat Dissopo in irregularitatibus omάibus , Osuspensionibus ex Llicto occulto pνouente tuus excepta ea, quae oritur is homicino voluntario, o excudis assa dedueii ι ad δε-rum contentiosum, dispensis O e. Ergo p terit etiam Praelatus Regulatis dispentare suos subditos in iisdem irregularitatibus ex delicta occulto, cum habeat eamderi, facultatem in suos subditosi quam habet Episcopus in proprios. . ' .s Hanc consequentiam negant Sua-
Episcopis, non autem habentibus iurisdictionem quasi episcopalem. Quod deci rauit S. Congregat. Concit ut refertur 1 Collec. ad diet. Cap. 6 ConciLTria
a ni his verbis In hoc decreto non compreahenduntuν inferiores habenter iurisaeeti nem ordinariam, O quasi Episcopalem Hsed tantum Epycopi priuatiuὰ quo adomnes
Zi r Ontigit, quod Coisessariussi ex in aduertentia non praemi- sit absolutionem a suspensio. ne, dum audiret consessionem illius, qui introduxerat mulieres in monasterium; unde cum postea celebrauerit, supposito, quod celebrando peccauerit, et contra , xerit irregularitatem, quia sori Epotuit il- solam euitate simul cnm peccato non ad- uertens. quod non fuerit absolutus, a sus
pensione, dubitatur, an possit disipensari P super tali irregularitate a suo praelato Rei gulati . Et quia potuit delictum esse oc-l cultum, et etiam publicum. Ideo iideli. l ctum fuit oecultum dicendum est primo. ris se dispanseri is suo rislato. Quod intel- ligitur etiam pro soro externo, supposito,
quod postea publicaretur delictum, Pasqualig.Qaaest Selectae
345쪽
aρο Qvqst. Morales Iuridicae i
rap. 3. numera. Dosin. in Prax. eri subditos prosora externo. hoc habent dicti νQuoom. I ara I.De violat-cla qua Z-3o. Praelati eA Privilegio Pii V, concesso Mo. Martia. a. Ioseph, lib. I, mora tras. zo. nachis Congregationis C sinensiis, πιδε meaii. dumer. I Iat est certa ex ConIBI. Ionii anno 157 i. in Coussit.qus incipit mrsa..Pii V. Dm. Baliar. ita sub die Σι. OdCongregationem. & est Ias. ωm.r. Bia Iunν. is II. ubi declarat,quod Praelati Re- ω. dc ροι inde participatur ab omni bingulates quoad proprios subditos habe.ti habentibi statem conani unicationem, Ut illam facultatem, quam Concit Tridenti se extendit etiam ad huiusmodi priuil ιμ concedit Episcop. Ita enim habetur. 3. gia. Nam in g. i. illius Constit. conced itfareum aeeumenicum Generare Tris abbatibus, di Praedatis congregationis θυ- dentinum Concilium concesis Episcopis, ut iusmodi quescunque imus pro tempore ex, absoluere possint infro animaseu conscien. flantes Monachos, conuerss. commisios, oriae ab omuibus pereatis, O dispensare in im oblatos iam pro οι. quilin nouitior, in ra Mutaνitatibus, ou esset capia abetur, tamen perfuerantes, a quibusui, eriminiis ne Priore conuensualis . superiores Pestiti bus, eatibus,culpis. censeris, O pactis, per totius Ora uis, iam in iacta prouincia, quam eor. eoriam quemlibet tam ante,quam post extra ea cuilibetis hae parte detreioriscon illorum in Congregationem huiusnodi, ardisionitiquam clerici,aut euiarra existat, Monasteriasub illius obeditntia exi IIιntia
eis m Priori Conventuali, ct Superioribus ingressumseu profusionem regularem per erariatatis. υt Uspe sestses idem omnino pos emissam, ex quavis causa, et ' ob quemuissent in Fraues.o' Monialis alicti ruinis sim excessum, oe delictum publicum , vel Oeen bifubditos, is possunt Episcopi in cleritas, tum,casu, seu data vera , quomodolib. t ab Laisos Uubiector tim quo adabflueu. eis, agulis, etiamsi homicidium volcindi. ω dispensandi butu ossi , quam alias tarium, seu membri mutilatio, non tamen quascunque facultates eadem auctoritate. post ingre um huiusmodi pro semporeis e. tenore eam perpetuo concedimus, im quutum, seu sub quuta fuerit, incursis, dulgemus, ac etiam declaramus,ubi notan- infuturum incurrrendis, eιiam si de casibus dum est verbum,Declaramus. Et hoc con- reseruatis Sedι loablica , vel de compre-
firmatum fuit in specie a Gregotio XIII. b ι in Bulla, qua die Csus Domini gulis
in fauorem Congregat S.Bernardi Hispa. annis legi consueuit, fuerint: plenarie uties,niae, ut in Compen. Priuileg. dicti Ordin. quoties opus fuerit inructa sibi pere modo etiI- .verbo. Absolutio quo ad Fratres. g. II. ps paenitentiasalutaνi, quo ad reatum homis Neque obstat declaratio Scongre- eiss ιantum in sero conscientia tantum, ab.
gat. quia imprimis non potest praeualere fluendi ,-hberandi, ae in prisinum , O
contra declarationem Summi Pontificis in eum, in quo ante praemi a , quomodolibet modo allatam,praesertim cu haec authen- Mant, O fuerant, tum νedintegrandi.omtica sit. Deinde dicta declaratio non pro- nemque inbabilitatis, infamia maculam, cedit quo ad Praelatos Regulares ed quo seu notam inde quomodoti bet insurgentem ad saeculares inferiores Episcopis , qui ha- ab eis, eorum quolibet pro fus abolendi. at auctoritatem,Sc iurisdictionem qua- scumque.quodp amisis non obsansibus, nos episcopalem, quia hi proprie dicuntur promoti ad omnes etiam sacrasxtia Arrabite-Praelati inferiores;Praelati vero Regulares ratus oriunem momoveri, atque Monaue distinguuntur acoeteris per adiectivum . rijs eiusA Cogregationis in Abbates, iores, RegulMes. Nec obstat clausula dictae de- mq. 'statos praesici, nec no aut ad quascu. clarationis, Privati quoad omnes alios, que alias dicta clangregationis rigiaturas quia refertur ad alios inferiores Praelatos: eligi, umi. munusque benedictioni Unon autem ad Regulares, cipere, tam illi, quam qui iam ante, vel
6 Quod si delictum sit publicum, ac post prymi sunt, vel fuerintpromoti, Wg-
etiam deductum ad sorum externum.Di- fecit, ct electi, esia munus benedictioniscendum a. Posse actuc Praelatos Regula' bui modi cienter se 'int, irregularita- νυ inspensare in dicta irregularitate suos bos, reatibus, censuris, poenas huiusmodi,
346쪽
A quibus dispensari occiQugst. 276. 29 I
que Prsuturas , obedientias, adminis Irationei, O .cia O dinis, Congregationis huiusmodi retinere,recipere, gerere. exerte ν librario licitosent, leia nulla de smisi in quibusvis priuilegiis facult/tibus, aspensatio ibus, concessonibus etiag ratiam, Oel iuuitiam concernentibus, etiaper Serim A Holica Alpis tempore concessis, mentionem Iacere seneantur, miseri. ιον iur in Domino di pensani licentiam, cer saeuitatem liberam Apos&hca auctor
rate tenore prssentiumperpetuo concedimus,e,elargimus.
Quod autem in hoc priuilegio c5- cedatur facultas dispensandi quo adit.
repularitatem, constat, quia concedit facultatem tollendi inhabilitates, & res li- tuendi in pristinum statu etiam quo ad ea, quae inducunt irregularitatem, ut est mutilatio, homicidium, &quia exprent quitur de irretitis irregularitatibus. Quod aute haec facultas sit etia pro soroexterno, constat, quia in ordine ad sorum externum excludit sbium homicidium voluntarium. dum coarctat facultatem quo ad ipsum ad forum conscientiae ut constat ex illis verbis, io ad ea tum bo-mieidb tantum in foro conscientia tantum, haec enim coarctatio ad forum conscien . ii quoad homicidium, facit, quod alii casuq sint cocessi etiam pro soro externo, cum habeat vim exceptionis a soro ex. terno. Dictio namque,tantum,addita ho. micidio excludit om nes alios casus, de quibus in concessione, a restrictione; et eadem dimo repetita, de addita foro conseientiae similiter exclud t a tali restrictione eosdem cassis. l. 60ῖlis. C. De νeuocau. donat. Se LIulianus. & l. Non tantum 1. Depetit. υνώ. de mallur. s. Et quidd tantum.
A quibui dispensari pugni Retulares in
paenis contrastis ob introductas mu
i r 'Issicultas procedit quo ad poe-s B nas priuationis Oinclorunt. ν& inhabilitatis ad illa,& alia obtinenda. Si autem hae poen. ae haberent locum ante sententiam iudicis, si delictum non esset deductum ad sorum , externum, pol sent dispensaria suis Prae latis,cu fruantur facultate concessa a Tti dent. Episcopis p.6..is resormat se a vi constat ex dictis num. ques. prscedo imia tamen, ut dictum est insuperioribus, dictae poenae non habent locum , nisi sequutia declaratoria sententia. ideo videnduα est,a quibus post sententiam tollippo sint.
in eas incurreνunt Uuis Praelatis ReguIaνibus, resoluendum est. Et pro hac Parte. citantur a Donato mox citando Sancheghλω in Dee l. ev tr. num. 2. B ordon tu Con l. Regula in fol. 3. quaa. 6. Verum hi
347쪽
292 Quaest. Morales Iuridicet.
ores non loquantui de poenis, neque de dispensatione, sed de absolutione a ce- sutis, licet deductis ad sorum externum, a quibus abibluere possunt pro soro con. scientiae latum. Hoc tamen desumitur ex Clos. in Cap. riuulanii. verbo. Di pensa
Compen. re l. frun Io. Portet. iii Dub. Regubverbo. Di pensare. num. i in Bordono in consi egui. resol, io, russi et . BrunOTI Wiuiri. Darii. , cap. a. propos Donato in Praxi reri Reguliom. I. trac levisti usqu/,23 num, s. 3 Hoc autem ex eo probant,quod tales poenae non sint reseruatae. Verum haec ratio non est sussiciens,quia quamuis poenae non sint specialiter reseruatae,dum tamen impositet sunt a lege pro puniendo delicio, non possunt tolli, nisi ab eo, qui
potest tollere effectus legis. atque adeo in ipsa dispensare ad disserentiam censurarum, quae cum imponantur ob contu. maciam, imponuntur ea tacita conditione, ut si reseruatet non sint, tollantur ab inseriori cessante contumacia . Accedit etiam, quod si poenae impositae a lege superioris possent dispensari ab inferiori-hus praelatis, essent exigui momenti,& Ω-ci IE contemnerentur . Et ita comm uniter notant cum Glos in cap. Cupientes s. Q terum.verbo. Sustenses. De eis Lin 6. De iure itaque ordinario non possunt Praelati Regulares dispensare, super huiusmodi poenis cum suis subditis, praesertim quia dispensatio debet esse quo ad
forum externum. Solum ergo dispensare poterunt, etiam quoad forum externum
ex priuilegio concesso Cogregationi Caia sine n. a Pio v. in sua Confit quae incipit. Dum ad CongregationZIdibus Iuv. Is I. atque adeo post Concit. Trident. de est 29. eiusdem Pontificis. ωm, a. Bullam ibi enim concedit, ut absoluere, de dispensare possint Professos ,& Nouitios, A qui.
quis criminibus,reatibus, culpis, censuris, panis eos O eorum quemlibet tam ante.
quemuit exce um, O delictum publicum vel occultum, e se , vel data opera, quomodo
libet ab eu, Augulis, etiamsi semici mvoluntarium, seu membri mutilasio, non M.
menροH ing sum huiusmodi pro tempore subsequutumoeusubsequutafuerit,incursit, ct in futuram incurrend ι. Cum ergo haec facultas se extendat etiam ad Poenas ea qua uis causa incursas . de incurredas, po . terunt Praelati Regulares etiam habentes suffcientem communicationem ad par.
ticipandum in hoc priuilesio, in praedi. his poenis dispensare. s Et haec facultas se extendit ad dispensandum etiam pro soro externo.Quia Pontifex ex omnibus concessis restringit tantum cassim homicidi ad solum serum internum, ut constat ex subsequentibus verbis, auo ad reatum homici tantum is fro conscientis tantum,quae rest ictio προ ratur , ut disium est, quam praeced. n meri .quod iacultas procoeteris casibus concessa, sit extensa ad forum externum, quia talis restrictio extrahit casum restri. ctum a foro externo, & relinquit coeteros
6 Est tamen aduertendum, quod Praelati Regulares non possunt in his me. nis dispensire, nisi adsit iusta, de legitima causa, de si dispensent, dispensatio erit nulla. Quia potestas dispensandi censetur
concessa solum-x legitima causa, qua deficiete, potestas excedet terminos prinprios, de proinde actus erit nullus. Ita Cinmuniter tradunt Theologi cum D. Tho.
348쪽
ut Praelati Regulares possint super his poenis dispensare suos subditos.Resp.esse necessariam causam grauem, alioquin nulla eiit dispensatio, si ea usa non sit gratiis. Et proinde erit necessaria aliqua causa ex iis, ex quibus secundum ius potest dispensari iuxta eariu ς tradunt innocen.
qui loquuntur etiam de Iegato habente plenitudinem potestatis Ratio est. Quia potestas concessa praelatis Regularibus per priuilegia est in dificationem, non autem in destructionem. Esset aut inde. structionem, si adhiberetur ad dispensan. dum in poenis ex graui delicto inflictis ex leuibus causis, quia esset causa, quod ob facilitatem dispensationis poenae non ti, merentur, de relaxaretur disciplina ec, clesiastica.
An post Decreta S. Contregat. seu ta mente les Vrbano VIII. possint Regulares absoluere a re e uatis Ordinatio. Q s. r 77.S V M M A
RιuocasMpriuiligo, quas ab is m, quo modo norificanda. i Egulares posse absiluere non obstantibus Decretis s. Con-
Urbano VIII. virtute priuilegiorum, tr dunt Baunius par. I.theo mora react. . de sacramen. erit. quae i. 33. ver. Dico feeuniari, Qui citat Odriquea,SuareZ, Lai man, vi tamen non iaciunt ad rem, nam Ro- iiqueZ tom. rvius V. Regu quis. 6 i. ar.3 docet solum, quod de iuro possunt Regu. lares absoluere a reseruatis Ordinario, uod tamen est falsum, ut constabit exicendis, & non loquitur in terminis prς. dictorum Decretorum, Suat ea loquitur interminis iuris communis pomnitinere a. numer i 6.dc tenet, non posse absoluere. & Laiman ιib. s. tbeia. moνa Da I. 6, cap. I 8.nu. t s. nihil de hoc habet, sed tantum explicat, quomodo accipiendum sit priuilegium absis luendi a quibuLcunque casibus, exceptis,qui continentur in Bulla coenaemo autem dicit, quod hoc priuilegiu hodie subsistat. Eamdem opinionem. quod possint absoluere, tradunt
sed solum, quod quando summi Pontifices concedunt in Iubileo, aut extra iubis
349쪽
leum iacultatem absoluendi a reseruatis Summo Pontifici , intelligitur concessita etiam facultas absolutat a reseruatis Ordinario, ut constat ex iis,quae habet nu.LImo num. I. supponit, quod facultas a
soluendi a reseruatis Ordinario sit sublata per Decretum Clementis Vi ii. & subdit hoc non obstare, quin possit concedi de nouo a successoribus: nec quin sit conces se, quando concedunt facultatem absol vendia sibi reseruatis. Ex quibus constaς quam fideliter citetur a Leandro. a Verum luce meridiana clarior est prohibitio absoluendi a reseruatis ordi.
natio,& reuocatio quoad hoc quorsicu-que priuilegiorum , ut constat ex necre..tis S. Congregati Episcop, de Ragul de
mandato Clemen.Ua tr. cuius verba sui.
Sacerdotibur omnibuι tam Sscularibus , quam Regularibus per uniuersam Italia ρκινα VAem degentibus ad consessiones au dirnos probarii, quorumuis O dinam etiam dendicantium , Muitiarώ, aut Congregationum etiam Societatiι I .ct generalite
quarumcunque aliarum quouis nomine nuncupentur, iubeς . pracipit, ne quis eorum sub praetextu priuilegiorum,indultarum, avasacultatem generali ire, vel pecialiter Keνipto , aut viviscis oraculo vel per comm
nicationem a Sede Aposalica, vel eius auctoritate eorum ordinibui, C regationibus Collegiis,υel socieratibuli aut Archieousea. ternitatibus facularium , aut sugularibus
personis seu aliat quomodocuquesub quibus
uis tenoribus 'miι, et clausulis, et deroga.ι iarum, ad cuiuiuis, etiam Imperatoris, Regum, aut aliorum Principum instantiam concessarum,su confirmatarum alicui, seu tuiusuis tus gradu , et conditionis, aut A.
gnitatis tam ecclesiasios, quam faculari .esiam Regia,υeI Imperialis ab ullo ex ea bis elaνὸ.-l dubiὸ in Bulla die Caena Do. mini legi solita eontenti vel alias quomodo. cunque Lai Apsolies reseruatis, aut in f ιurum peν sanctitatem suam eiusd)m fue4
cesso rem pro ιempore in eadem Bulla, vela. lueν refeνuanis, nec etiam a casibus, quor. Ordinary locorum hactenus reseruarunt, υHimp. εumsibi res ruabunt.nullo easu, etianece tatis, vit impedimenti, nisi in mortis Muci, sucum no , Deciali Sancti.
ratisses, aut successorum suorum, vel ordi. na torum quo ad casus ab ipsis tautum να eruatos resperatae imparata inscripsis lucentia inae narise locorum exhibenda abi lutistiti benescium de caetera impendere au.
deat,vel praesumat. Ea quibus patet . quod huiusmodi Decretu cotinet praeceptum, ut satis declarant illa verba, iubet, et pra-cipit, de etiam illa, audeat, vel praesumat. Et quod non adest tantum approbatio Pontificis, sed etiam mandatum, ut coa stat ex illis verbis. Ae de S. D. N. Clemen tu VIII. speciali mandato. Et quamuis hoc mandatum sit fictum Congregati
ni vivae vocis oraculo, non tamen Decretum est vivae vocis oraculum. Neque tale vivae vocis Oraculam de mandatoeontinetur suis reuocatione vivae vocis oraculorum, tum quia statim sortitum
est suum essectum. Tum quia sub reum
catione non con tinentur vivae vocis ora,cula facta ministris sedis Apostolicae &e. ut declarauit Vrbanus VII Lin ilia Comstitutione de haere. Hoc autem Deci tum emanauit sub die s. Mens Ianua
dem S. Congregat.ie 26. Nouembri r 6o24
de speciali mandato eiusdem Pontificis, quoad casus Summo Potifici reseruatos. ita ut solum comprehenderet casus Bulla: coenae, dc alios quinque nempe violationem immunitatis ecclesiasticae in termis Bullae Gregorii XIII. incipientis Cum alias nussi. Violationem clausurae Monialium ad malum finem. Prouocationem,& pugnatione in duello in terminis Cocii Trident. & Constiti Gregor. XIV. Iniectione manus violentae in Clericos, Simoniam realem,&confidentiam beneficialem a quibus priuilegiati non possent abselu re. Et insuper etiam casus Episcopo reser uatos. Item suit etiam moderatum, Π DP esset necessatia licentia inscriptis pro absoluendo. Et quia nonnulli praetendebant, non fuisse sussicienter derogatum specia libus priuilegiis, in hoc eodem modera torio Decreto fuit facta amplissima derogatio tenoris sequentis. Sanctitas sua Co.
Iritationibus. ei in inationibus An licii
350쪽
innibMin fauorem quorumcunque ordinusu Institutorum Rettilarium. aut Saceia tum tam saecularium, quam Regularium citis, nec non coruorim ordinum, seu In- mutoru/n, acetiam Ecclesarum' mona. Arriorum: alioWu acotarium,seu Regu
Iarium locorum quorumcunque enam iura
uitati plenitudine . auc aliat quomodolibet
etiam n viam communicationis eu exID.
Aonis. coincessis, ac etiam iteratis vicibus v. probatis, et innovasis, eιiamsi pro illorum se iratid rogatione de illis, eorumque to . tis tenoribus. et formis specialis, specifica ,. expN a, et ina uidua arc de verbo adverbia, nomautyper clausulat generalis ira impον-tanter, seu gusnis alia expressio habAda aut
alia exquisita forma seruanda esset,lenores huius i. ac si de verbo ad υerba nibit n. nuut omisso, o firma in illis tradita ob se nata. inserti foret, praesentib i pro expresshabeus, quo ad ea qus praesentibus. aduersa. tur, iliis alias insuo robore Permansuris,hac vice aeumtaxa pecialiter, expressi μga contrarib quibuscunque non obstantia hui. Ex his autem amplissimis derogat .rijs clausulis exclusa manent quςcunque
effugia quibus praetendi possit non fuisse derogatum priuilegiis,
moderatione confirmatum, & innovatusuit ab ealem S. Congregat. de speciali mandato Pauli V. die i dan ar i 6i . Et Vrbanus Vi ii. die i7. Novembr. I 628.
approbauit de iussit inuiolabiliter obser. vati aliud Decretum eiusdem S.Congreg. quo statuit, de declarauit per subsequutas confirmationes non reuixisse. priuile a
absoluedi a casibus ordinario reseruatis,
nec in Bull coenat contentis. Quod, alibi dixi inteligitur de confirmatione informa communi.
6 inde communiter Doctores, qui post haec Decreta icripserunt, negant, posse Regulares absoluere a reseruatis Ordi patio. ita Mira in Ni nuali quas Las
iom. 2.tra Li tae potest issen. et absoLqst I. Potestas ςnim reuoca odi priuilegia in Summo Pontifice est certa, & constat etiam ex dictis Decret. de voluntate essi. c ci reuocandi. 7 Μotiu autem,exqubus Doctores citati. num. i. asserunt , quod non sint reis uocata priuilegia, sunt om ino friuolata. Quia licet no snt reuoca per Concitu Trident ut asserui quam pluris Doctores, clara tam eix est reuoc tio facta per Decretum , de quosvp. n. . Occurrit tamen Leander in cesuri trae. 2. disp. 7 f. a. quas 79. vet. Secundo. Perdictam reuocationem noR remanere reu cata, quia sunt priuilegia inserta in corpore iuris,quae no. censentur reuocata petr generalem reu
cationem priuilegiorum , sed requirit uespecifica derogatio iaciens menti nem a de ipsis. Q od autem sisti inserta in cor. pore iuris, probat ex Clement, Dudun .Lt Extra uag. Inter cunctar. 8 Sed minor, quod Doctor asiue, tus in coeteris. sestucas quoque notare incitationibus irrepentes, in hac re grauissima adeo oscitanter processerit, ut pro hibitionem absbluendi a reseruatis Ordi. nari pro priuilegio asserat . 1 utroque enim textu proliis tur. Regulatibus abrsoluetea reseruatis Episcopo . Nam in ac tennesa, Oudam. 1. P c huiusmodi autem. De