장음표시 사용
11쪽
- nonumqua prematur in annum membranis intus positis.
1 andom consilio poetno satis ad uerbum inpleto - uere enim anni ODCCC LXI huius libri fundamonia ne subsidia colligore coepimus - in lucem haee editio prodit, et cum ne tertium quidem uolumen, quo προλεγομενα quae uocant in ludoro in animo habemus, tam celeriter quam ipsi optemus perfectum iri praeuideamus, longiorem addidimus praelationem. ac primum quidem beniuolis lectoribus et nostratibus ot oxteris, qui tam indulgontor ne benigne uolumen primum ceperunt, gratias maXimas agentes, ut et hoc nitorum, in quod plus etiam temporis ci oporae insumpsimus, id
quod cx multo maiore codicum numero in hoc secundo uolumine in examen uocatorum et conlatorum apparet, Reeum plausum serat rogamus.
Proximum est ut de codicibus nostris disputemus, quot in primi uoluminis praelatione non enumerati sunt. etenimae ess runt treη quattuorvo primarii codices primi optimique generis:
1ὶ α unus ox uotustissimis Horatianis codicibus exeunte eo lox asa oculo nono uol ineunto decimo partim in membrana rescripta exaratus olim Auenion sensis nune Ambrosianus Mediolani ad soruatus et signo O 136 instructus, quem ex eodem Oxemplo, quo Parisinum 7900' iam in primo uolumino receptum, in eodex Asermonibus ot in maior parto spistulitrum et in arte poetica do-ficientem, et ipsum partim roscriptum insuntequo decimo saeculo Exarutum, 1luXisso manisostum est. hune codicom Modiolani ipsi contulimus; de non nullis locis dubiis Corianius u. cl. byblio-tlioeno Ambrosinnao praefectus rogantis nos officiosissimo per littoriis cortioros socii. quibus locis duo codicos A et a inueor se consontiunt, quod quidem fore conuenit ubicum suo A pxtat,
12쪽
nmbo eodicos si iis potius archotypum signo donotauimus. quom si soptimo post Christum n. snoculti adscripserimus haud sano nimis anticum aestimabimus. 23 D iura codex Argentoratensis nota C VII T insignitus codox propter lectiones optimus, saeculo inolinto decimo ni fallimur oriundus, cuius grauissimas loctiones ad carmina portinentis inprimi uoluminis appon dico supplomonti loco oxhibuimus. F. IV. Borgmanni u. cl. boni volontia adiuti domi oum ipsi contulimus. cum codicibus et id quod Ox uolumino I cognoseorelieot) ot r proximo cognatus est, ita tamen, ut cum n minus arto sit cognatus; cumque D - carmina si ex operis - nisi in sermoniblis ot paueissimis opistularum locis plano non Oxtot, in arto poetica nutem plane dosicini, τ contra in formonibus otopistulis prorsus deficiat ot in sola arto pootica Oxtet, liberarchetypus D construi uix poterat. 3) Ε pars altera codicis ex duobus divorsis quondam libris manu scriptis compositi, Saeculi XI, oriundi ex coenobio sancti Emmeramini Ratisbonensi, nune Monaconsis, signati Lat. 14685 quom codi em Oadom rati Ono qua quondam Porphyrionem Monaconsona naucti es. uol. I prnos. p. XIII) domi contulimus. eum hoc libro, cuius lectiones nd modum memorabiles sunt, nil
uorbum soro consentit fragmontum e) in bybliothoen publica
Stutgardion si adseruatum nil nisi saluino prima o u rsus sextum ad 117mum comploetons saeculi undocimi duodecimiuo. Rignit tum Psi nutem nota nass. Popi. et phil. 53 47). Stutgardino id ipsi contulimus. quibus locis codicos inter se consontiunt signo E' comprehendimus. quod siquis liunc librum nrchetypum An culo octauo nonoue et Gormanino meridionali ni scripsorit, uix saltetur. Nec ad altorum codicum genus cuius primarius tostis ostBemensis uetustissimus saoculi VIII - VIIII B) olim Floria- consis, quem in uoluinino II IIormannus V sonorus II or mannus Hagonius Ε. Κurigius in usum nostrum libern-lissimo contulerunt, defuit novom subsidium, quod domi cotisorro licuit. Monacensis enim quem modo laudauimus 14685 duabus partibus prorsus inter se diuersis manibus scriptis constat: illa pars quao Signo F n nobis notata ost, primo ordini adhaerotot cum codicibus M' cognationis quodam uinculo coniuncta est; nliora aut om quam C nuncupitulinus mirum quantum ciam
13쪽
PRAEFATIO Veodico B consentit ita, ut nullo paene nogotio utriusquo codicis liber archetypus construi et B nota describi potuerit, nisi uariis monilis quao librarii codicum D Ot pro so quisquo secerunt, hoc propositum ut ab usu alionum inprobatum osset. nisi nos omnia saliunt, liber archetypus B qui in artis poeticao uorsu 140 dosecit, litteris uncialibus in inodum noti illius Salmasiani eodicis scriptus orat. Ad tertii goneris codicos principes duo satis uotusti accos serunt hi: 1 conoxiis cum I nrisino 1 oiusdom notatis in cuntis eodo asaoculi X) ot oriundus o coenobio Bollovaconsi Leidonsis codoxi - Lat. bibl. pubi. ur. 28, quom coniuncta Pluygorsi ot eo lex tDv Ri ou i bonignitato adiuti, dum in Batavis dogimus, domi
conserro licuit. hic codox praetor I uetustissimus eorum, qui Mavorti subscription om habent, omnino adeo cum λ consentit, ut longo plurimis locis duo codicos uno signo 1 comprehendi potu orint . qui libor λ' et ipso Francogallicus octauo foro saeculo tribuendus osso uideatur, eum ci λ et I inolinto dociniosnodulo Oxarati sint. 2) prno toron accepimus librum archetypum ad modum anticum ex concordantibus loctionibus codicum otii. ὁ - eodox Hariolanus 2725 olim ox libris I nnuis Goorgii eo te, δGraouii prosossoris Vltraiocinui. saeculi VIIII -X; a - codex eodex a IIariolanus 2688 saoculi VIIII -X. utrumque ipsi in musco Britanni eo Lotidinii contulimus ita, ut iam non, quod quidem in uolumino primo socimus, niti opus esset conlaticino illa Brou k-husinna est praes. uol. I p. X Ι), quas minus nccurata cra, quam desiderabamu8. linc autem occiisti no rouocandum 'ost quod in illa prnotatione dictum erat, Brou khusii conlationem non esουοὐ ius codicis quem Graeuianum in II oratio n so edito Boni lotus nuncupet. inimo uero ot Bontici do Graculano ot Broukhusii
do eodico nb ipso non nominato narrationes ex uno oodemquo
sonto doriunniur, idost ox nostro codice δ in bybliothoea Londiniensi quam maxima diligontia a nobismet conlato. dubitari
sane poterni num oundem Broukhusius et Bontidius codicomo narrant os diceroni; qui cum moro sui temporis Mon oa adhibita diligent in iuno nune noe immorito requiritur codicos examina-ront, nee idit ut modo Bontici modo Broukhusii culpa non nullis locis minimo inter so consentirent. cum codico ut supra diximus alius eiusdem hybliothoesto codex ad uerbum consentit . uidetur sex sacculo VIIII extromo originem trahere. quod sano
14쪽
'rara uehementer dolemus, uterquo codex adoo mancus ost, ut 3
codex apud Mediomatricos ni fallimur haeculo VII exaratus Ox- copiis lyricis nisi initio sermonum et in opistularum Parte restitui non possit. commemorandum ost otiam unum ex protiosissimis huius generis codicibus, qui tu uol. I paruo tantum fragmonto continobatur, a medio ferinonum libro altoro usquo ad extremam artem poeticam, si lacunas aliquot excoporis, non deosse: dici eo lex a mus ε - codicem Einsidiens m nr. 361), quem a reuerendo patro Gallo Morolio ut domi consorro possonius rogatu uOStro ac opimus. praeterea qua eΝt humanitato uir cl. gratissimum nobis secit quod, dum plagulao typis exscribuntur, interrogatus a nobis compluris locos dubios rouidit. Ipso, oremitarum in coenobio in IIcluetiis nobis quondam commorantibus, ut locos quosdam, de quibus dubitabamus, itorum inspi remus, narrauit Seso uore anni h. s. XXXX in sancti Geroldi monastoriolo Tyrolonsium sub monto Arula sito multos libros togumentis membrano is inscriptis inducto8 ropporisso, omnibus quo diligentor resolutis cum alios codicos tum II oratianum εcontexuisse. qui codex cum δ' ot u optimi tortilio classis libri
Cum igitur additis pluribus haud spornendis codicibus DE CC primariorum codicum ubi quo quasi in rectum oductorumne suo quorumque loco communi signo sZ comprobo n8orum numerus Rdeo auctus ossot, ut spRti parsimoniae Seruiendum essot,n ot τ in eorum codicum ordinem rodigendos censuimus, qui
communi signo ς nol ς' uol ς) notati non omnibus sed grauioribus tantum locis, at nimis potius quam parum FRPPU Pr - d ς' si serot,antur. eodicos G - Gemblaeensis collegii uetustum - eodex G Pulmanni G) et V eo dicem Blandinium uotustissimum, qui κparum accurato conlati Sunt et licet omnem Opornm et studium ad inuestiganda exemplaria contulissemus, r Poriri non potu runt, nec OZ neque ς numero inferoro ausi sumus. V codicis quidem lectiones, quod a quibusdam multum pondoris Ois nil sertur, Suis qu quo locis indicauimus seruata uota V quao in
eo, ex Gem- primo uolumino adhibita orat. Gombinconsis uero notam si qua
uuiu ius in primo uolumino usi eramus, in secundo consulto omisimus et lectio nos κttulimus rarissim . noquo quos in primo uolumino
15쪽
PRAEFATio vi Iς complexi sumus. codicem d, cuius nec uratissima iam non deerateonlatio, in sociotatem codicum sZ receptum esso SuPra narraulinus, id quod iam in uolumino primo factum ossot, nisi tum tomporis intra Brou khusi anno conlationis torminos coerciti suissemus. ot Argontoratonsis II C VI 19 saeeuli XI) in sermonibus opistulis arto pootica plano desunt. k ut qui praeter carmina et opodon partom nil nisi serm. II 6, 114 7, 118 ot particulam artis poeticae contineat, u glo tus est. αμhnpset ut insorioris notatis codices exclusi uol in numerum codicum v rolognti sunt. superorant igitur codices βο9ro ad quos accesserunt πτ cum adel). oorum omnium codicum quam diligentissimns comparauimuου conlatio nos. β - codex Bornensis 21 olim Bongarsianus saeculi X ut uidetur ineuntis potius quamox uutis, ut codicos Bψu monastorio Floriacensi oriundus, in usum uoluminis ΙΙ ab E. Nurigio artis grammati o candidato Bornae conlatus; non nullos locos Hormannus Hagoni iis ibidem officiosissimo iterum ex Rminauit. qua honignitato adiutitam bonam codicis conlationem necepimus, ut Ox codicibus et Franehcrnno, quem per SOPIIIAM augustam Batnuorum reginam intoreodontibus Λ doli, orto do Κellor ot W. do Vockhori in roginae ab opistulis nobis ipsis in Batauia consorro licetisti, utriusquo codicis libor archotypus omi possol. Franehoranus nunc LoeuWardensis olim Gon auonsis saeculo XIuoi XII exaratus est ); β originalis libor saoculo VIII adsignandus uidetur. ubicumquo hic archetypus constitui poterat, semper cum in ordinem codicum ς' re Pimus, quibus autem locis codicos inter so discedebant, singulos non codicibus ς, sodois libris adnumerandos PsAo duximu8, quos nota ν' ) compro-hensos rarius solebamus Proserre . nec aliter codicos re et Lipsien- Sem memorauimus. permultis Onim locis hi duo codicos intorso consontiunt ita, ut has Consonantis lectiones una nota re compr honderimus et, quotienscumquo codices ς commemorandi rRnt, laudauorimus. π codox Parisinus 103 10 saoculi X
XI, Lips. - codox Lipsiensis rop. I. 4. 38 XLI apud Nau mannum) sacculi X, quorum illum quidem ipsi Lutetiao deseri.
ὶ aliquot loeos Ε oleo Ver ijs cloetor doctissimus rogntu nostro benignissimo revidit. 1 de hae nota uido quem infra nddidimu indicem compendiorum.
16쪽
Psimus, hunc intercedonio B. G. Teubnoro bybliopola hono .stissimo, cui etiam huiusco oditionis elegantissimo Oxornatae causa magna gratia habenda est, summo otio domi consorre uobis licuit. quo tacto archotypum librum π rostituero conabamur saeeulo VIII uot VII I) ni sallimur Oxaratum noe sano indignum, qui, ubicumquo codices et adhibentur, soleret laudari. nota et igitur singuli codicos βα Franckoranus Lipsiensis numquam comprehensi sunt, sed signum g denotat, archetypos libros β' ot re lectionis do qua quibusquo locis agitur socios esso, ut uota Significat, nut β aut re quorum utor dono
tetur, ubiquo ox contextu apparot) eandem Oxhibero lectionem. nec raro singulos codicos, qui nequc ς' neque s signo continentur, Sive is Sive π, si vo Fran. Si uo Lips., codicibus ς, scduoeula 'et' ab his separatos Rdiocimus. Quos constanter sormula ς significauimus codices sunt hi: νστyr, ad quos in opistulis et in arto poetica v nccedit, quom ut minoris preti codicem in sermonibuβ sprevimus. ν - codex Nieriburgensis nunc Dessauionsis A saeculi X ineuntis, quem ea ipsa do causa, quod non solum Germanicorum, Sod omnino omnium Horatianorum codicum inter uotu8tissimos Pst, praetor- mittero noluimus. nec minoris pretii ea de causa orat, quod si non OΡtimus, at inter optimos Acronis ad sermo nos et ad Rrto in poeticam St. immo uoro etiam lommata si uno dicunt ad Sormo nos et artem poeticam squao signo Λc. notaui inus) ex nullantia mombrana nisi ex eodem ν haurire potuimus. quo bono
codico ut per otium uti possemus, uiri bonignissimi, quorum sub cura im porto quo Iudi litterarum Wirtombor-giei sunt, fido sua apud Antiat liuos interposita impetrauorunt. Quod ad lectio uos porti uot codex ν sntis solitarius ost: nec minus codex G - Sangat longis oppidanus 3 12 Is I iij iam iuuolumino primo adhibitus . cuiu8 proximo amnem Petropolitanum inuenimus, ex quo una cum altero libor originalis G con
strui poterat, nisi do quo tu a ago mus Potropolitani permulta
menda atque insorior net id nobis dissuasissent. cum Petropolitanum olim Sangormnnensoni misso satis constet neque Sangallonsum sano sancti Galli oriundum osse a Wari manno bybliothecario certiores saeti simus, G quoquo uol otiam σ ox Gallia procul dubio originem duxit. in usum uoluminis II codicis σoptimam conlationum Eduardi Wosis stini Vito durani comi-
17쪽
inti di bonius, cui do boueficiis suis orga uos plurimis grai inshoc loco agimuη maximas. ab hoc uiro clarissimo uou modo se dicis, uerum otiam τ codicis Turieensis Carolini si saeculi eo lex τX conlationom diligentissimo consociam uol rotractationem Do-Etrno quondam conlationis raptim ae noctu conscriptno accepimus, undo ad insciculum uoluminis secundi nitorum eo maior
utilitas redundauit, quod ibi eodox D libro et ni in is totus formodo socii. 9 - codicem Gottianum elinrt. B si1 non anto n. SCCCC LX VI x oscriptum nota qune dicitur aquaria ossi itur. quom magni mo-
monti librum porti non tem nil gonus foeundum BQ VJ) cotori qui
haud multis tostibus comprobatum, qui Drno torva Mnuortiana in subscriptionem o ibot, intor edonto Patro alterius nostrum unu-ctis per multum tomporis domi conforro nobis licebat. codicem r Parisinnm 9345 sacculi XI conlatum n nobis, e , lex rrocognitum a Iosopho Κloinio ot Augusto Botia gliolio uiris humanissimis, ubi eumquo ς codicos inlidantur, in hoc S cundo uolumino ndhibuimus Propter nocessitudinem quae ei cum D et re π Lips.) intoreodit. componsnt qui dona nobis codicomD in fasciculo 2 paono desei sentem, nec minus in eodem lasci- eulo η - Parisinum 8213 snoculi XIII in numorum ς Odicum eo lix oroeepimus, quod u in opistulis prorsus d ficient in illi quantum compensat. et r ot v ipsi contulimus. Prrector illos codi eos sὶς uot AZ ς pormagnum narinorum codi eum uel ipsi contulimus uel ab aliis conlatos accopinati S, ut Potropolitanum codici σ proximo risfinem, testo Ed. de Mu- isopolitanus ratio apud Orellium Baitorumque X, ro uorn XIIII sacculi. quod si decimi saeculi missot , propior ninnitalom eum G maximi corio fuisset protii. tomporo Gnllici regni conii orsi ex sano saneti Germani ad Sequnnam cum alia praodn Potropolin portatus ost, ubi Augustus Nauchius academiae sodalis opistularum otariis poeticao conlationem consecit diligentissimam eon laetamque dono nobis dedit. quod Oximium orga nos bonoficium gratis
Duorum aliorum librorum Bambergon sis ot Barcino nonsis) n . . I, nobi8met domi accuratissimo conlatorum, cum longo Plurimis locis intor so consentirent, librum archetypum indagaro poto ramus indagatumquo nota α' iam signavo ramus: attamen eodi - : cibus ς oum insororo propterea ni, utili into alienum uisum est,
18쪽
quod codex re in rebus Grthographicis parum tractabilis orat, quippo qui modo in modo u signo denotot, ita ut, quotienscumque litterarum n uel m oxomplis occurrontibus codex re Barcino non sis) compendium exhiber l, sex pressis id uorbis adnotati- dum ossol. cum praeteron utroquo codice Sino ullo dii inno carero possimus et Barcinonensis codicis Ritterus satis coriam conlationem publici iuris socerit, in uoluinino tortio suo loco, ubi do cognatis utriusquo codicis libris disseremus, memorabiliores nrehotypi libri ce' loctio nos una cum indico corum locorum, quibus Rittorinna illa codicis a conlatio mendosa est, supplo uiΝso Entiri habebimus. hic nutoni eodox in uolumino I nota ci, in uolumino ΙΙ numquam o a littora, Noa Barcino nonsis nomino ubi quo signatus ineunto saeculo XI in Hispania Oxaratus csso putandus ost, nunc in hybliotheca univomitatis uni sensis exint. liberali. t illo equitis de Mithlor v. cl. Dorussorum roi littorarino et scholastic no pra os octi ot humanitate Thoodori
por duo sermo mensis domi nostrao romnia rut, ita ut etiam scholia quao illo continet Oxcorpore set qua cumquo commodauidorentur in usum huius uoluminis convortoro posSomus. Xoodem tanto mannuit codox Bamborgonsis it r. K 2. M IV 7.ὶ exo uiato saoculo X ni fallimur in Gormnii in Oxaratus . talium suisso dicitur in sneramentario Rntoldi Corb. ur. 58T', nune in byblio. thoca eniti. capituli Bambergonsis extat. Hune librum euius scholia quoquo cum Barcino nonsi prorsus consontiunt per longum tempus domi consorro licobat, cum conlogium inlustrissimum eorum qui regi Wirtomborgico Sunt a robus scholasticis sponsion o so nobis obstrinxissol. veruin nim uero hic libur minimo in logor ost, sed nil modum incor. Argontoriit 'usom III - hybliothecno sonat uitrii euangelici Λrgontoratonsis Λ IV 195 olim Io. Ine. Gambsii saec. XII XIII, contino rite in arto in poeticam formo nos opistulas Icaro i ii s Langius uir do Vogotio maxime omnium meritus qua ostingonua erga nos amicitia in formonibus d scripsit.
Basil. Ι bybliothoeno publieno Basilion sis F IV 26 saoeuli XIII ox n doscriptum Fridorici II agoni, ne hi nostri solita comitato et Oxim in Franci set Doro th oi Gerlaebili horalitato domum accoptum coutulimus ipsi, licuitque complu-Di lirco by Corale
19쪽
ribus locis, ubi ν uel ui parum liquet, uoram codiciκ liuiu κloetionem eruero ex Basiliensi. Borolinonsis 269 saeculi XIII opistulas artem po ticam sermones continens post Theodorum Apiigium itorum a Karolo I λ ili liolo nostro diligo latissime in sermonibus conintus oSt. Brux ollis in bybliotboea publiea Burgundica transcripSimus '' ' R duo codices, quorum alter orat Signatus numeris 10063 et 10064 10 vis ii asstoeuli XIII continoiis carmina ei dos artem poeticam Sermon Sopistulas, olim collogii societatis Iosii Louantonsis, altor isquo maioris protii signatus numeris 9776 carmina , 977T eodo Bin formones), 9778 ars poetica , 9778 bis opistulae , Enc- 977 ;977Meuli XI cum subscription o Mavorti ann. Burno ianus 179 olim ΛskoWinnus nune musot Britannici eos ex nur-
men fine . PPOdON Rrt. POEL Sermones opistulas, in Sormonibus conlatus a nobis.
Gronoui anus - Loid sensis Gronouit F. 15 saeculi XII - .. ,...' XIII. contulimus ipsi. codicos Hariolani 2724 tu musco Britannico plui. LI B. uar-
saoeuli XII med. , 3534 in musoo Britannico plui. LXIII G. musaeeuli XII oxeuntis, 3754. 4802. contulimus ipfii. 3754. Mollic. codox saeculi XI o Francogallia sper Gersonum γ) ..
in bybliothecain Bonedietinorum Mollicensium quotidam tranS- portatus. huius codicis ad familiam A s porti noniis W illi Olmus II artolius Vindobo non sis clarus Cypriani oditor, cumpor humanissimum doctissimum tuo abbato in II olli cons omlibriim in urbem licuisset transsorri, conlatio noui socii quam mRXime accuratam nobisquo amoris causa dono dedit. quo libro cum ad eruondam archotypi primao classis formam intordum non possimus inroro, permultis locis intor codicos ν cius lectiones nitulimus nec paucas postoa in uolumino III, ubi do Archo typo classis Ι agetur, tradomus. in margino cuiusdam solii haec repperimus uerba: Isto liber rod intograt' ost ab odotrico . cui
et orat'. Monte possulanus bybliothecae schidao modi no Dr. 425 Olim eodex Mon.
Pathouanus, ex libris collogii oratorii Treconsis, n nobism t con- μlatus ot quibusdam locis dubiis a Karolo Diltholo amicissimoitorum inspoetus, saeculi XII. hic eodex intrum in modum permultas lectiones exhibet singularis nec paucim res Orthographic
20쪽
memorino Prodidit quas linud FPPruondii uidonii lur. rotorum cs. uol. Ι Ρrnotat. p. XI.
Parisinus 7977 - Ηontici Cothortinus, olim inagistri Nicol nido Clamen giis, saeculi XIII-XIIII, lite illi e a nobis inspectus. Parisinum 8219 sacculi XIIΙ - XIlII olim L. do Targny, deficientem n sortii. I9, 18 - II 8, 95 ot in opistulis ot n.
P., contulimus ipsi. Paris inuin 10101 - agmentum continens sortii. I 9, 47- II 3, 317, snec. XIII, contulimus ipsi. Reginensis olim Ioannis Luidi, nunc collegii Rogi non sis Oxontonsis; Maximiliani Mi illori diaetissimi humanissimiquo illius vostratis opora saelum ost ut in camera Radcliniana a nobis posset deseribi. uix quemquam fugiet, hiive quoquo librum iam a Bonticio saepissimo momornium in oorum numero esSeubi subseriptio inueniatur Mavortiana. Regius - Rogius Betillet, codox bybliothocsto rogino Anticii Iacobi nr. 15 B. VII. P. 240 nune musot Britanni ei sace. XIII; Mediomatricis olim quondam suisso ni parot ex hac nduotatiouo: Librii istu emi Mothis a M o Iacobo Alamano continet. Rrtompoeticam formonos opistulas. sermones contulimus ipsi.
do Sorbonensi 1578 s uol. primi uido prnosat. uol. ΙΡ. XII. Taurinensis nr. I. VI 2 silio Κ. 1 7 subscriptione Miluor
tiana insignis minorem tantum partem saeculo XI, ceterum otrecentiore nouo conscriptus ot parui protii: on parto quno XIsaeculo oria est eouti uentur opodoo ot ars poetica et Sermonum initium. contulimus codicem Augusta o Taurinorum ot Gorro si
pracsocti bybliothoeno ot Poyroni bybliothoearii lihoralitato
eximia adiuti. Valentianus silio Valentianus Ι nr. 390 sano sancti Λ mandi oriundus, saec. XΙ, n nobismet coulatus. huius codicis in rebus orthographicis non nusquam memoraudi nil nisi ap graphum est