장음표시 사용
611쪽
seruantem, In terris oculis qui laeerta videbat
Hic equidem qui morte carens nunc vescitur aura, Iut mare, quet terras, quς coelum numine complet,
Bqc nunc miratur, dubius non suspicit olimVt tecum ad Phibes radios, & lumina solis Spectro conuerto, caudam nec porrigit urst , i Sed totam prendit, totam rimatur, & intus Quicquid inest cernit, non amplius haurit aquosas Pleiadas, errantis lunt, solisque laboris Haud quςrie causas, anceps, quas carmine prodat. Est huic nunc penitus csti comprensa Mathesis, Hic quam pingebat varij siub imagine versus , Et tibi scribebat dubio sub tegmine veri.
Nunc & fallaces technas deridet Horati, suas hic augebat studio indefesses am no , t r Et te bderea sipargebat lampade alumnum . I PI 'IHuc huc tendebat, licuit nouisse Mathesim bt Cum primum nota diuum iam sede minorum , IAltius ut posset maiorum tecta subire, i 'et ZEt iam promissa discumbere in ede Deorum . . O quod certe euenit, funus comitante Philippo, Et diuis soluente preces in morte Gogau . Mic Rex quam iustus, castus, moderatus & quus,
suri Reges pietate omnes super eminet unus e
risc scis, hec nosti. Lachrymis nec parcis amice enic furor unde nouus ' num tentas vellere cetio,
frui virtute poli te collustrare docebat, regio, quecunque micat diuersa locata In coelo, pluviam quς signa notantia pandens, usque serena darent secreto tempore inensis e A :Inuidisse mihi hoc, non dilexisse videtur. Pro quo sponsor eras omnes effundere amicos r
612쪽
Incolumi , vitamque ς' ei disiegmine nullo, Incolumis tranquilla iovet per tempora vitam.
Huic tatare magis , quod clarum lumine coelum it Exultat, tandem vultus depone dolores. Indue te in faciem laetam, te vivere Oportet
L tum , nam m stos Diui haud dignantur olympo. Queis iucunda placent, talis queis ista probantur. Hunc rogita potius diuum pietate secunda , Iungaris socio, quem plus nimio siuspiras. Esto , quod dicant homines nil sortius extat Prando , nil melius, Prandoq; beatius uno, Qui lachrymas tollit socijs, & voce Calessum ni Solatur blandae, & veterem deponit amictum. Sic tu vota pijspersolues manibus huius, lini Qui te pieridum docuit lustrare vireta, .ut Perque poli doctum campos errare nitentes , I ii Vnde salus cunctis deducitur alma probatis. Desine lapa coelum varijs implere querelis, Sat lachrymis, gemit ucjue datum, sat funus abunde ornasti vicilis, & purpureis amaranthis.
Quaere nouos, animo semper remanente Gogaua, Queis cum tu veteres doctis soleris amicos .
Quosl mea musa dedit plectro non docta canente Fac credas doctum, poterit nam iure vocari Doctum, quicquid erit tibi dedicat ecce Gogaua Non virtute pari, sed nunquam victus amando. -
613쪽
Haec solum tu spirat opes f haec turbat honores IHaec intrat culti iugera mille soli ρInuidia hos tantum vexat, caecosque fatigat e Hos longas noctes non capit ulla quies ξAn potius cuncti simulato nomine iusti AHuc compelluntur praecipites animi ξVerius hoc certe. Capimur dulcedine honoris omnes, effugimus pauperiemque gravem. Nauigat extremos fortis mercator ad Indos Saxa per, & montes, vincit & omne fretum. Vt patriam repetat gazis depressus Eois, ἰEt Crassus fiat, qui prius Irus erat. Hic trahitur Phoebi stud ijs, hic Martis anheli lLaude, necesque subit, bella nec aspra timet. Hostes irrumpit densos hic impete magno, Dissipat interdum millia multa virum. Hinc in castra redit perfusius sanguine vestes, AHic vix incolumis tela relicta petit. Sit quamuis tua quassa ratis mercator, & omnes IAmittat merces, non tamen ipse cadis. Erigeris potius lucri pellectus amore, id Quo plerosque modo tessera omissa capit. Nam quos decepit, nummis subuertit, & ipsis, Inuitat rursius subdola furta sequi. Est varium hoc studium, vario di i crimine ludens INunc hos, nunc illos, quos premit altus honos,
Nos quid sectari amplecti quid Prande decebit
Diuitias nolo, at diuit ijs egeo. Multorum exemplo contemno edoctus honores, Ijs sine nil virtus, sordidus estq; labor. I. Rerum ignarus habet, quo tollat lumina laetus, . t ibi Inachus
614쪽
Inachus reus erit, si modo diues erit. De s 4 irExpers virtutis magno insignitus honore ti' bari In se conuertit lumina cuncta virum. Ij quando incedunt reges superare videntur, Quando ij discumbunt, Regia mensa nitet. Amplius haud sapiunt, hoc tantum splendet in aula Luxuriae Bacchus, est ubi laeta venus. Nil quaeras maius, nil plenius extat in illis, Lautia sunt cordi ijs, hic honor, hocq; decus, Attalicis tangor non conditionibus istis, Nec te Persarum gaZa superba mouet. Hos non miraris, nec ego hos contemplor honores . Esse bona ijs potius cuncta negata rCOr. Haec breuis est illis , breuium est haec meta dierum, Quae cadit ante diem, quam breuis hora rapit.
Isti errant inopes animi, incertiqi vagantur. Horum cum vita nomen inane perit.
Ast ego Prande viam fastigia sumina docentem et
Inueni, tutum quae bona monstrat iter . :Hic labor unus erit multos seruatus in usus,
Deficiens nulli, nocte, dieque grauis. Mores, prisca fides, veri constantia , virgo , Qxiae dat cuiq; suum, pectora nostra colant. Ipse Chelym, gemino': tuos, leporemq; fugacem , Quaeq; agitant multis pectora nostra modis Linques, unde salus nulla est speranda relictis EHis terris, fatum cum stuper astra vocat. Ipse quoq; hoc studium linquam defixus in unum Qui dat militibus firma talenta suis. Hoc nos quaeramus, quod tollat pectore sordes , Quod reddat clarum, candidiusque nive. Haec, quam nos sequimur, non stulti vera voluptas, et,
615쪽
a 88 Est unus Christus, pax, animique bdnum.
Hoc in consistat studium, & syncera voluptas Nostra , dabit nobis gaudia firma Deus. Ergo cani manda, ne terraS Sirius vrat, Plenius est quando numen & intus inest. hinc stella , & valeat septem subiecta Trioni, Nec te Saturnus torqueat arce super. Quae serpunt quaeramus humi, cflestia Diuis
Linquamus, nutu numina cuncta regunt.
Nos firmata i equi, & vestigia pressa decebit,
Quae ne vanescant, inuigilare decet. Hic sit priscus honos, veterum haec sit gloria lucens, Aeternum fulgens, & super astra micans. Scis qui te obseruat , scis qui veneratur eundem. Is te carminibus Prande valere iubet. Sanctinus Baptistius Ad Franciscum Zavam. it imihi, tib in i uati naua bo OR v Most ait te velle vagae committere famae Francisce ingenij munera rara tui. Felix haec aetas, felicia secula nostra, Lumina quae reserunt candidiora nive . IO me laticem, si talia cernere possim,
Ante, oculos tenuis quam tegat umbra meos . I
Troius Aeneas Italas cupiebat ad oras
Ire, ego distipuli scripta videre mei. Ante fui Pylades fidus tibi, & alter Orestes , Insuper & Pollux castor & alter ero. Ni me lustra decem, septemq; peracta tenerent sAssiduus tecum nocte, dieque forem. Mitta feret noster pro me tibi dona salutis Saepe, neposq; meus, gratus uterque mihi. Tu
616쪽
ri quoq; musa mei reseras graue eatmeri amici,
Cuius vena nouem callet amoena Deas.
Ne tamen eximios facundi mille lepores Musia Ducis turbes , eloquiumque graue . . A Namque iuuentutis Dux nobilis agmen iturae iCaesaris ad leges , instruit, atque parat . ita Vt lubet haec Francisce tuis annecte. Sed ante
Deleat errores aequa litura meos.
Ad Sancti num Baptistiu praeceptorem sus.
Enentur Sanctine breui, quae scripta requiris , aud scio sint doctis ista colenda tamen. Felix est artas tua, sed felicior ipse, Qui fonte emittis flumina magna tuo. Nam qui versantur stud ijs in Palladis almae, E gremijs omnes exiliere tuis. Quod tua musia cupit, capient dulcissimi alumni Mitta, Neposq; tuus; quos mihi Pallas alit. Nos satis & valide tractamus munera phoebi, Qui nos grandiloqua voce valere iubet. Errent Dardanidae terris, pelagoq; strantur;
Errabo nunquam te reserante viam. l: DDigna Aganipp o vidi tua carmina coetu . Tu quoque nostra vide qualiacunque damus. Aetati addantur, cupio, tria lustra, qualem; Dena tuae, Nestor quo grauis esse queas. Huc non accedat Pylades, nec tristis Orestes, Castoris,& seatris pugna mouenda procul. Si me posse putas grates Sanctine referre,Dςςiperis, grates det super astra Deus. . I. Iuc potest meritis maiores reddere grates x Ingenue
617쪽
Ingenue hoc fateor non opis esse me .noc tibi polliceor, coelesti dum fiuar aura, Me iste peruigilem quo tibi grata feram. Viue tibi , multis lixisti, vive beatus Illis, sub musia qui didicere tua. I
Ad alia eiusdem Sanctini Carmina. Na pretium tu pone libris, non aere dabuntur. Aere mihi immenso pluris amicus erit . .' Non vendo libros, venales sunt tamen. Esto Quicquid tu scribis, plena crumena mihi.
N a quos egelidi perfusos frigore leti
Amplius ad vitae limina serre queas, Invida te viridi succidit parca iuuenta , - . Cum tibi vix messis nona ter acta foret. Sic immaturi carpuntur ab arbore foetus, Sic rapit implumes durus arator aves. Nestoreum dederant superi tibi pectus, & ora . Nestoris & vitam viuere dignus eras.
Cremonen. Epit. Qui vitam in terris sine crimine puriter egit, Ciuibus acceptus, populo acceptissimus omni, Flaminius placida morte hic requiescit Iobus. Ambrosina virum lachrymis Antonia fusis, Sena patrem soboles luget, ciuemque Cremona.
618쪽
. Cuidam Amico. I . . I: ih ix incq ici: DAT a famae tradunt multorum carmina vatum, dira Te Sacco referunt posse placere sedi uti l IDe te fama tamen nobis haec murmura deseri. I totum tenebris implicuisse rudem. Haec quia nunc dubio certant sub iudice amice Ede, rogo, multis quod placeat senibus. IEst hoc ignari sermones fallere Vulat, .i i l Est hoc doctorum lumine posse obnxi nobi .i : HLi. Ialo' s. a lxl idia litabit
INco LvMIs seruatur honos, sic nomen amici, Qui te seruauit pectore , & usque sinu e ri Non hoc commento Pylades fallebat Orestem, Quod Rex miratus factus amicus abit. iri tamen e nostro haud tollent mendacia mille Quae vaste cringas, pectore amice, Vale.
619쪽
E N I M v s huc tandem patrijs e sedibus
Vallibus errantes', saxosis montibus antris, P. T. Πῖ. Ii Flumina tranantes , durissima quaeque
Nullus adhuc nostro modus est, fini sque labori. Sed magis, atque magis fatis agitamur acerbis. In terris regio nulla est ignara laborum Nostrorum, fatis turbantibus omnia coelo. Causa malatanti regnandi dira cupido. i T. II Haec nam squities disturbat pectora passim , Coeca virum, temere morientum more ferarum. λReges contendunt, miseri plectunitur iniquis Heu populi fatis . versat sers improba cunctos . Lilia collegisse iuuet:. Sunt lilia dumis Incultis plena, haec reddunt non pristina odores. Nascebantur humi flores, & celsis petebant is Coeli, mirandum cunctis convexa, caduci Sed fructus recidunt, amissis floribus illis IAntiquis, quorum nastuntur semina stirpe, Si tamen haec matrbvalidae radicitus haeret. a IIncassum sperare licet , si inuaserit ardor elae Phoebi. Nam superas nequeunt euadere ad auras a Plantae concisae, vires penitusque refractae. HQuod iam praesensi, praedixerat ilice cornix IISspe malum hoc nobis, si mens non laeua fuisset.
620쪽
Cuncta redundab*nt nostris crescentia votis, Vbera pendebant ovium, Iactantia quondam, Herbas carpebant tutis in montibus agni. Saltabant hilares instri pes prata iuuendi A iVna ludebant pecudes in saltibus altis. Fortunatus eram pastor, cum tanta videbam Vallibus, & sylvis errantia montibus una Agmina, Ixtabar tacitus, mecumq; fouebam Laetitiam ingentem. Gravis aere domum inde rediba. Nunc quem Diuu amens no incussi mihi iniquum Non soleam quavis Diuum reprehendere facta. Sed cui tanta animo infortunia ferre daretur . IHic sit cordatus, fortis, grauis atque Iicebit , Non tamen ista feret peruersis ordine rebus . myLiquimus , heu, patriam, nec sipes data posse reuerti. Incerti quo fata ferant, natique vagentur. Cunctorum nobis solatia tanta malorum. HQuid faciam infeIix amissa coniuge fida, Laura fuit coniunx Laurenti in littore nata. Quae solamen erat misero mihi sola futura ξSunt erepta bona populati funditus agri. Euersae sedes; patria , ah, chariq; penates. DI Hostis habet muros sibi lapsi ovilia nostra.
Quae deliquerunt errantia secta priora Distulit in seros fatum commissa nepotes. Sic nati, infandum patiuntur saepe parentum Et scelus, & noxas grauiora pericula morte. IScis igitur, cur Thyrsi mori, quam viuere malim. HΤΗΥ. Quid miserande tuas urget te linquere sedes Externosq; lares, fessum te quaerere cogit e Rauca sonas, tua vix sistunt nunc verba palato. Non teneo, quae iam dixisti. Affare. Vicissim