장음표시 사용
761쪽
N o T AEIictorem pro ligatore, quam Festi vel Pauli potius, a ligatiu
fascibus, aut Tyronis Tullij, alicio : non enim, credo, alimo etiam voluit ille, & imponunt nobis Gellii codices, velastimo vel alicio referunt; quor. alterum hesitantis librari j fuit alec sine exemplo: & aperte ipse in fine eiusdem capitis Gellius : Siquis est qui propterea p rat probabilito esse quodUro dixi q-nuim primas staba in li foresci ii in titio no- ducta EIE. ubi recte silentium altum de limo; quod ex prime syllabae similitudine induxisse Tyronem absurdum. Sea nee recte ille, ut dixi, a licio. Omnia enim hac sorma nomina qua lictor est a verbo suo ducuntur,& officium actionem ae notant. ligere veteribus fuisse recte notant, docti,& ab eo ita lictor fuit, ut a legendo lector SOROR is) Α Gellio x III. x. Interpretatio, est proprietas, επιρολογια, Vt monui s .ex Cicerone,Macrobio,alijs.
Infra, V. receptitium: Sed vera ess hae eius nominis interpretatio. maxime.
Lvεs huic ulceri non ego Paeonias manus. Potuit ali. quid iuuare Festus, nisi mutilatus esset a sectore barbaro.
HvMANITATEM) a Gellio x III. xv. cuius Verba mutat, sententiam retinere vult. Itaque ille appetitus boneΠorum studiorum' artium, ex ijs verbis, eruditionem ivrtitutionem. in bonaa artis, quas qui ceriter cupiunt appetuntque. Vt ex illis Gellianis, Significat dexteritatem quamdam beniuolentiam et e erga omnis homines promisiam, hcc Noniana; de benivolantia, dexteritateWin quosque communitate; sic enim lege
dum ex vestigijs librorum quet expressi, & a quibus talerant vulgo, d exteritateque Es comitate. Ab is hominibus,etaan libri, non preterquam: & paululum, non paulum. ADOR) Nonij barbarismus est, proprietate rei ves pro colere deos. Apul. Milesia xj.Isissem macum venerationepro
ρitiatur, id est colitur. De adorandi veriloquio quod ait. salsum, de quod alij de ritu antiquo, speciosius, non Verius. Retulisse manum ad ora quum adorarent, verum. Plinius, Minutius. Apuleius, Lucianus, alij. Sed non ea ratio' ne latini verba faciunt. Orare veteribus, Fari, quia fantur Orci viae & orare cum populo, cum Titio ι dc ora o ςῆ.
762쪽
Adorare idem erat. Festus, Decemviri, virgilius. Apes. Mil. rit. Et ad dicendi I alium vasculo quodam in vicem col. graciliter rutato, ac per boeguttatim de o infisa aqua populis
sic adorat. Et VIII ingulorum iuuenum genua contingens sic adorabat. Et x. ad idum modumseniore adorante. Postea Vtrum q.
pro precari: M posterius mansit in cultu deorum si Mifiea do, quia is summus in precatione. Nam quum mα sit εν Θυειν τω , ut ait Plato in Euthyphrone, precatio & quet praecationi adiunctet caerimoniae.
atq. hae poti s simum, conuersio ad dextram flexio genuum. manus ad os relatio. sessio ad aram, & umilia, adorandi nomine continentur; ut in altero propriam nomen faciendi, quod haec sere in agendo, altera in dicendo. Eodem mo- doa precando fiunt apprecari & comprecari, sacrorum propria: hoc posterilis etiam certorum: nam speciatim somnus expiandis tribuit Plautus. illud aliquoties in Apuleio.. Porro ut pium ad dicit. ita turpium alij vulgo. Arnob.vII. ut piam far moraserat, quo peragi mos fou sacrifciorum selennium
FAcit M) A Gellio xiii. xxviri. qui & udrigarium 1 . in undecimo ita dixisse faciem acidit; led legendum, o primo. Mirum enim ni eum locum intelligit ex Manli j pugna
cum Gallo: nemo audebat propter magnitudinem atq. man ratem facies. Nonius vero videtur scribsisse,totius eorporis for-n am, non tantum: certe ita debuit. In Plauti loco male libri nostri, aquilino. ecrpus aquilum est nigrum. Varro , Festus , Philoxenus. Nntra scribs, viae lijs locis constanter libri. vulgo, Napuis; scribsi hic, N.
UEsTravLA) Et hoc a Gellio xvI. v. exceptis ijs quae p. J3. I. initio de Vesta, & Ciceronis exemplo. Scribturam vel rem expressi, quae fortasse sic emendanda: Sed sue se. interigi debent, non abhorret a vocabuli proprio quod inuenitur etiam. Mox scribsi, dum introeundi , pro quum , sententia ipsa ad- suadente, & Gellio. Ita in area Palatina salutationem Caesaris exspectant apud Gellium xx. I. Constitionem recte Tut-nebus ; nec recte edidςrunt in Gellio & Macrobio; cons- nem. In Glossis recte, vetabulum πωττυλωπ . item
763쪽
Pυε ve ἶulum; quod tamen aliter sumunt Iurisconsulti, quam pars arduim est. 13. BIDENT ) Gellius xx I. r. a quo lige omnia. scribsiis Pomponii, non ut libri, Pomponius. hoc enim vult, ex Pomponio qui bidentem verrem dixerit probari non esse bidentes ovium quae duos dentes habebant proprium nomen: quamuis aliter Gellius. In Laberio scribu, b leutis, e libris. Vtrumque rectum est: munifaciam υuiuamprofumbus. De ncro propter viam Plautus, Festas, Macrobius. In Nigia dio bidentes tantum Gellius & Macrobius habent M in isto pessime, blinas be'M . pro hostiis. Verum est bidental inde dichium, quod pro euraretur bidentibus. Est enim l cus tactus de caelo, Mo Ocολιον , dc m ας Glossis. Apuleius, bidentalia. qui procurari solitus caesis ovibus. Persius, Fibris ovium Ergennaque ii bente Tristeiaces lucis evitandumque bidental.
Et sum sacer fit &-quia mouere postea ne sis. unde triste in euitandum Persio & Horatio. Pollux: πα-πι Aηλυιπα ἔγ- ωνομα ετο, ἐie α βέλος ἰ
Iverni edidi ut in nostris libris, qui cum Varronis c dicibus conseritiunt. 3. FAENvs Et hoc ad verbum e Gellio xvi. xII. ubi recte, sine alitera, quomodo & libri nostri. p.; ,'. RECEPTITIVM Ethoe ab eodem Gellio xvri. vr. im-que non exscribit verba ipsa Catonis quae initio capitis prolata a Gellio, sed ita uti ab eo repetita in fine capitis,
quem exprimit ad verbum. videntur ergo deesse paucula Verba; pecuniam viro mutuam dat. eam pecuniam: omusis a librario quae inter duas voces pecuniam, quomodo sexeenties errauit aescribtor Nonii. item, quem c um reliqua pecunia re
-ς. SITI cINTsJ Ethoe ad verbum a Gellio xx. Ir. IvMEN TYMJ Et hoc quoque a Gellio xx. r. cuius sem eentiam non exprimit tamen. Et quod de Arcera sequitur, ex eodem loco: unde dc sumserat versiculum duodecim tabularum, Si non volet arceram uesternito , quod male coalue,
764쪽
tat loco Varronis. In eo capite Gellij, ubi de talione, nota scribendum; Verum G, in Favorine, talionem pari mum seri difficillime, ubi editur, rarissimum Plautus Curculione: paris fumi sis ibus. COONAM 1in libri nostri. Coquina. in serioris seculi p. s. II.
verbum. Arnobius III1. per humam generis coquinas currat. Ammianus x IIII. huis atratum coquiuae adiungitur miniHO
INFANs Lucillium pro Curio rescribsi secutus attistori- 3ytatem Lactanti j I. xx.quod dudum Iunius monuerat. In Accii loco vox esses temere addita erat. Infansfacinus eii insanisdum,quod dudum enarrauerat doctissimus T urnebus. vabronis loco ex Eumenidibus prorsus simile apud Cic. de Divin. II. nescio quomodo nihil tam absurde dici poterE , quod non dicatur ab aliquo philosophorum. In loco Ciceronis de oratore, libri nostri, cui res non subpediat aut verba non desint, equo feci, cui res no oppeditat, at verba non desint. Suppeditare ita usi veteres. Plautus, Lucretius, Apescius, Cicero ipse in offici s. PETAvRisTA EJ non dubitaui rescriberesibeniti, admonitu magni Turncbi: quomodo infra V sanniones, de in Suetonij Tmerio . De Varronis loco vide doctissimi Scaligeri
notas ad Festum V. Petauristae.
C vR1 4M dono. naddidi e libris,quod aberat vulgo. Salu .J7.2 be, quo suam qui Me domo Senator confert. Α s s A s J tute eam est το ετυμον. di cilis intellectus est am- II . biguet & incertet originis ii Vt in nota sequenti deIelegantior intellectus. sup. vestibulum sed esc intesiem debent.
RrMvLcARE) potes scribere, rem austrabit. 27. Aai LE, in Sisenna scribenὸum, neq. fossas aut vallum p. J8. 2, remoraturum . nisi sit, remoratui, quod non puto. TEs TvDINEs Siserinae non medeor, veterem lectionem Io. expressi. Viderint docti AccENsi J bene maximus Scaliger, Rerum Humanarum 32. pro Rhetoricorum. addidimus e libris, quos nune dicimus depui rati. AEui huius verbam l. 3. f. 6. de Denuaeg. siquisunt immissis deputati.in MacrocolisMauricu deputati sunt qui vulneratos ex praelio exponant.
765쪽
Divost so RiA ira libri nostri; sed idem est diuerseria. Hospitia etiam nω hodie vocamus ; sed prisci religiosius usi hospitij verbo diueisoria dicebant; nec solum quo diuerterent homines, sed etiam quo iumenta in c. Th. l. D. aue operara conlat. exig. Opera adproyecuιionem equorum vel diuerserium neminemnabere compellamω. Sic legendum ; vulgo nullo sensit, diueisrum. Scilicet, quia lex; . nihil de diauersorio , & titulus solum de operis. at duo exigebantur, prosecutio & diuersorium,quae utraque inhibet Imperator. HERED1oLiJ ita libri nostri, qui in Varronis loco non agnoscunt vocem,duebantur, quae glossam sapit; nec vocem cruori quς & recte abest a Varronis manu scribtis. Nam ce te totus is locus in Varrone corruptissimus ita legendus est.
Id habetscripida ccLxxxVIII. quantum M antiquus noster ante bellum Punicum pendebat. Bina iugera quod a Romulo primum diuisa viritim, quae heredem sequerentur , heredium, appellarunt. Meredia centum, centuria dicta. Centuria es quadrata in omnes quatuorpartes ut habeat latera longa oo oo CD. pedes, Porro suatuor centuria conuincta, ut sint in utramque partem binae.
Appellantur in agris diui se viritim publice salius. Hoc ait, iuge rum esse duplicem actum quadratum; heredium, duo iugera; centum heredia, centuriam; quatuor centurias, saltum. Centuria proculdubio educentis iugeris , vi Festus & omnis anticuitas notat, nomen id a 'ntum herediJs. itaque quum actus quadratus sint centum viginti pedum in om-Mes partes, qui efficiunt i oo. pedes, iugerum quod comtiuet duos actus, constat pedibus 18scio. id eli scripulis 188. seripulum enim decem pedum in omnes partes, hoc est centum pedum. Rursus heredium quod continet iugera δuo,costat pedibus 1 6oo. Ceturia ergo pedum 376OCOP. hoc est pedum in sinsula latera 1 oo. In Varrone secuti s mus vetera exemplaria, mutata tantum distinctione; &ex, haec postea centum, fccim us, Heredia centum, manifesta rati Dei de ita constituimus optimi scribtoris insignem locum. LEovMINA Et hic solenne enatum fuit in libris: omis.ssquetum duas voces similes. nos ex vavone sentcub
766쪽
roxe Ar I iii Accio dere-e. siue diribere est diuidere. in fine,a Nonio sunt,qui secutus alios auctores aVa rone porcas ait esse signa sulcorum, quae ultra se iaci semina prohibeant, a porcendo. procul dubio intelligetis ver sum illum qui ab aratoribus transuersus ducitur ad capita arui, indicium satori, qua sint serendum. At porca aliud eshVarroni & alijs rei rusticae auctoribus. Occ AetioNit J in Varronis loco scribsi, occare didianu 2 s. quomodo & libri nostri, & in Varrone optimus codex ebibliotheca Regia. POMORYM) nescio e vox, Vesem, erasa in prostremis 3α. editionibus Varronis, quae & in optimo codice Varronis,& hic in nostris, & prorsus necessaria est. FR Acc EssERE Jstieari constanter libri nostri,non p. 62,6 In Varrone editum,per Hessingulos; Sed particula neque in libris nostris, neque in Varronis Optimo codice. CALONvu locus Homeri non placet doctis, qui cert tim alium substituunt. milii vero is satis facit: non enim
voluit probare μα esse Graecis ligna ; 8d calones ligna militibus sumministrasse: sic supra ex Homero probaui
furibus amicam noctem, quia ille, - κλε πτη δί τε νυκτο, u 'αμεινω. Sic lictores olim colligasse manus, ex veteri carmi
CONTici NIVM quum auctoritatis incertet dicit vel obscuri solet intelligere Gellium,ut diximus supra. At hic credo, Macrobium , cui Satur. I. ira. conticinium post gaulicinium. ηGRVMAX Cruma est groma, sive γναμ .In Ennij loco ρ.cs libri nostri, Gruma diri ere. Mox verisimillimum quod ubsum viro docto, Deriuniari vero Lucillius, Vel potius, degrio mare; nam in ipso scribendum, degrumabis. Loci Scribe,dicta,vel ridicula G contemnenda. Dicta,hoc Ic. est, faceta dicta, ut in Ciceronis exemplo; contemnenda, ut
in Turpilij. MOLETRiNA scribe ferratrina, foetutina. Gellius x M. αε
TVI I II. non finitiones illas praerancidas, neqfoetutinas grammati-
767쪽
deinde attulerat exemplum e veteri scribtore r. prol bium es .petere amnitiam Asdem. Librarius, Ut solet, omisit quae inter Viramq. Vocem prolubium. 7, PROP AGEs operae male omiserunt me ,genin iuge litiga
PRAEGREDI TvM ita libri, non praegradat: quod tamen in textu Pacuuij , sed bene viri docti, Iam praegreditur Pa thenopaeum. Sed & Atalauta melius Vulgati,quam libri,Tam
PRAEFic AE) Plauti locus e Truculento vulgo comi- plus est. Editiones eteres, quae alios collaudat, ea δε vero non potes. libri scribti ; ab se vero non potest: unde conficta est lectio vulgata, conlaudare vera mimris,librin stri ita ut edidi. Credo fuisse in Plauto,
Sιne virtute argutum ciuem mihi habeam pro praefica, Proca quae alios collaudat, ea e vero non potest.
Repctita voce proca, sine qua versus labat. In Varrone doctissimus Scaliger,qui ludu Troicis cursitassent.quidcrecte iungit cum loco qui infra V. nania. o.6τ.11 Tum Marcus praeco sunt qui ad Marium reserant, quem primum legisse capitecensos scribit Sallustius,& ex eo Gellius xv I. X. Sed ante eum proletarios armatos scribserat Ennius. Vide quae dceare Merula in commentario Enni p. 63.'. INci PtT DE HONEsTIs honestum, verbum Grammoticorum huius saeculi, id est, elegans. Donatus in Eun
chum: Miserrimusfugitando, bone, a locutio ei , ut fer ainando, miser currendo. Servius in Bucol. honesta locutio esis dieamus, inter canandum hocsum locutus. Eidem ,honesta periphrasis, honesta elocutio, bonestishma elocutio, bon6tassermonis. Proe
dem infra, V. opuli cere, decore dictum. Nam It in superiore ' capite origines verborum exquisiuit, ita in hoc notauit quae visa noua & elegantia, pleraq. ex 'iorum obseruationibus petita; quaedam opinor , a propria lectione: e rumque plurima line ulla explicatione; nam pleraeque interpretationes additae fi erant postea, quae aut non spος xin veteribus libris, aut marginibus tantum erant adscribtq; quas omnes sustulimus,secuti fidem optimi libri: non enim misse additas ubique ab ipso auctore peruincunt plures no-
768쪽
is, in quibus nulla interpretatio addita neque in libris ii que in vulgatis editionibus. Ap v D) tintim reposui consentientibus omnibus libris feribtis . quod & olim doctiis mus & politissimus Nico laus Faber monuerat. lociis Ciceronis eit e lib. iit. de B ep ut recte inna in capite de doctorum indagine; ut videatur ibi locum adscribsisse e libro, hic paullo aliter confisum mem .riae, quae saepius fallit. Huuion, ita diserte libri, quod dudum monuitTurnebus, δc uisu quς postea Engubium.
ADAMARE) male addebant, obligare,ab hamo tractum, hquae absunt a libris, addita tamen in margine optimi codi-Pcis. Adamare s arie in Cicerone suit, non adhamare, neque aliter voluit Nonius. in praecedenti nota, melius in Cice
AEQvIMENTVM hebe monuit Turnebus esse promentum, merces pro admissa equa.
At Ripici vu) placet 'iod Visum doctis, Mu- 18sa Polyclis vestrae, indice duxit. I u uante scribtura quae imna v. ducere. Polycles inter nobiles artifices qui ex aere finxerunt, duo fuerunt. Plinius xxxi II. Ap L, DAs) habet a Gellio x I. vII. at Plinio apluda, pur- 1i gamenta milis, panici , sesami. An VLTERlONEM ) apparet habere a Gellio; XVI. VII. qui h o. s. quia locum totum non adscribserat, remittit nos Nonius ad librum. Itaque recte Iunius, Gultimi, qui titulus mansit apud Gellium , & infra v. lenis: corruptus hic, & infra v. mendicimonium. ubi prorsus similiter remittit nos ad librum, uia locus tantum tactus a Gellio. qui tamen neque memisimonium, neque adulteriouem e Cophino citat, sed ma-
Ephemeride nauali melius hoc quam quod placebat do- p. ictis, nauales, Vel niuales Etesiae. Varro Mete0 ita libri. Sed enimuero melius erat quod vulgo,Prometheo.legendumque Prometheo liberato. nam versus sunt,quos non tuisse in libris humanarum &diuinarum certum. Cetera lege ut in Coniectaneis doctissimus Scali- Humanae quandam rentis stirpem concoquit.
769쪽
Verum enim J non est mutandum. Plautus Cistellaria: Verum enim meretrixfortunatis oppidi missima. Cic. II i. de Oratore: um enim oratori omnia quaesita ,audita, lecta, dis utata, tra Tata, agitata esse debent. Ita lectio omnis Vetus, quς non fuerat mutanda. Naeuiu, pullu) fabula haec tribus locis laudatura Nonio: hic, & in v. moscatim, & in V. as eriter. nusquam liquide: nam hic & in v. Periter, Veim scribtum in libris : in v. nissescatim, Suis. Itaque censeo legendum Laeuius , non Naevius; cuius tragico cothurno minus apta pullorum inscribtio. Iocum ipsiam evelligijs scribturae veteris sic coiistituerim: eanis e iure in Ospullo do edentula, Simul assulatim ius iacis ,sumit cibum.
ΑτR1 non est quod docti corrigant, post/res Aes. In
utroque error Noni j; non minus quum dicit, quam quum poneres. hoc, quia postridie Calendas, Nonas, Idus: nefastos, ex imperita vulgi moro; quem satis damnauerat Gellius cap.VIIII .lib. IIII.& cap. XVII .lib. V. quem Vide;&disce recte a nobis scribtum e libris, ater dies, non ut vulgo,
Bietzχεὶ locum Pacuuii e Nyptra, & alterum e Medo.
ita constitui,secutus proxime Veterem scribturam quae haee fuit: Pacuuius pira: bos huic d. p. i. p. idem bibue mensi re- .liopergitur, iam ire c. p. b. proximitis lictoriJ lege, proximu/bsor, ut in Cicerone. mi decet dolonum italiori constanter. Sed omnino praestat quod in ipso Plauto, dominum. BoviNATOR Esin habet aGellio x r. vII. ex cuius man scribtorum vestigiis legendum,Hici' tricosus.nam &nostri, hie stricinus. In sequenti nota vetus icribtura a me exhibita est, cui non medeor. Varronis e Manio locus est. Cetera non adsequor.
BAL aE.) adscribsi desectus notam: desunt enim verba in quibus positum fuit. 3o. B AVB A RQ immo, biubari; idque est ululare , non I
770쪽
laria: Conssicillo consequutus es Lucurum me visiue ad Kores Sed & adsm abam videtur vacare. Co Lus TRA) veterem scribturam proposui, e qua viri cocti lecerunt, lac nouum 1umammis. quomodo &Seruiuu
CON Qv 1NiscERE bene monuit Lipsus alterum locum reesse e pseudolo, scena, forum eo vinum. minus bene quod ex Plauta vulgata lectione voluc rescribi,si bisqui,s Ur conqωm tu i potius ςx Nonio corrigendum sitit. Si c.sie, Ceu ῖς idciri quod conquiniscere; & o ouiniscere; id est inclinari. Itaque ut ocquiniscere interdum pathicis attributum,VtinPomponi; prostibulo&aliis: ara semper ceucredens dictum.
Martialis, Se Diacbre, Glosi mirorum es. hine eeuetes mollere obscae ii appellantur. haec ille grammaticus,de ceptus loco Persit, Vbi ceves putauit esse adiectivum non verbum: qui etiam locus induit virum doctum ut in Petronio pro legeret, Molles, cevetes , Deliaci manis reci Huius vocis ignoratio corrupit locum Plauti: repertamenim eam in suas abras,quum non intelligerent qui co uenia reicum voce conq liniscendi mutarunt in conquinulato. dein quia versus nimium excrescebat quidam voc)m rete' Si conquiniscet Ubie, emere αDem his discipulispriuos custodes dabo. CONGENERAT Adrasti, reponebat e vestigiis librorum
suorum eruditissimus Iunius ι cuius lecti ius um inducto, inq eius locum substituto cogitent d