Kalendaria ecclesiae universae in quibus tum ex vetustis marmoribus, tum ex codicibus, tabulis, ... ecclesiarum orientis, et occidentis, praemissis uniuscuiusque ecclesiae originibus recensentur, describuntur, notisque illustrantur studio, et opera J

발행: 1755년

분량: 434페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ιI ORIG. ECCLES. SLAR TOM. II. D 3c Gothos vocabulo quidem , non autem genere inter sese differre existimat. Constantinus de Admixi . Imperio

,, cap. 9. ait:MIazinos sive flavos appellari etiam Mares, ,, Invenerunt flavinos, qui ct Abari nuncupati . . . Sela- , , vi qui trans flumen habitobant, qui Aθari dicri .... ,, me igitur conssio Selavi sive Abari . Et eodem capite , ,, eversores illos Salonae , populatoresque Dalmatiae , m D do Suapor , modo Ahares appellat. Idem vero Consta D tinus sub initium capitis trigesimi, Sciapor semel iteruin- ,, que nominat; sed deinde perpetuo constanterque Abares,, vocat, hosque fuisse tradit , qui Saloni tame urbis excia ,, sionem , 5c Dalmatiae vastitatem intulerunt . Contra ea se Thomas Archidiaconus e Slavis & Gothis unam nationem is gentemque conflavit;& ab his Gothis sive Slavis Salonam ,, oppugnatam , captam , direptam , incensam , landitus D eversam fuisse scripsit cap. vi i. Iuamvis gravi essent didi, ferocer , ta inen Chrisiani erant, sed rudes valde . Aria-1, ua erant tabe reoersi , Gothi a Aluribus dicebautur ; ,, nihilominus flavi fecunduin Aroprietatem nominis eorum, ,, qui de Potonia , seu Bobemia venerant . . . . Igitur Dux,, Gothus , qui toti praeerat Mavoniae , coadunato magno, , exercILu equisum pedicumque , defendis de montibus , , , ct ea a ρο it m Orientali parte civitatis die. Satis ,, apparet , unde occasionem erroris sumpserit Archidiacob, nus , nimirum ex Anonymo Diocleate , qui in opusculo,, de Regno saporum , inter Gothos & Si avos nullum di- ,, scrimen agnovit . Atqui Stavos a Gothis origine,patria , ,, moribus lingua , religione plurimum differre , ut sepe, , diximus , fere omnis eruditorum hominum natio sum- ,, mo consensu affirmat P . Idem ipsum de Sta vis 3cVvi nidis dicendum , quod Farlatus de S lavis N Gothis . Pergit porro Farlatus , excusans Diocleatem , limulque ottendens , alios esse Mavos , & alios Gothos , etsi neri potuit , ut Gothorum reliquiae , initis cum blavorum gente eoti nubiis , in Stavos transierint . ' Verum enim vero postquam debellatum est cum Gothis,s anno SEq. ineunte , nullum sive nominis sive imperiiis Gothici vestigium in Dalmatia apud idoneos & probatos. ,, seri D od

52쪽

is scriptores reperire licet ὁ eaque provincia Imperio,, Orientis restituta , in fide ac potestate Graecorum Im- ,, peratorum usque ad Heraclium prrpetuo mansit. In ex- trema quidem superioris Dalmatiae parte adhuc erantis reliqui e Gothorum , quos sub initium belli Gothiel ,, Ostroyllus cum Stavis illuc induxerat; sed post Gothosis victos , & Dalmatia pariter Italiaque expulsos , quum ,, nulli e natione Gothica , plures vero quotidie ex Si , , vonica gente in eam regionem migrarent, ut alio loeci, , dixitnus,Gothorum genus paullatim descere , Si avorum ,, numerus auctior in dies seri & magis naagisque propa- ,, gari coepit. Hine factum est , ut Gothorum quod reli-

, , quum erat , nationis Stavonicae praevalentis mores, in- ,, stituta , linguam , nomenque adscisceret; ac nihil ex , , antiquo praeter Primigenium sanguinem, nec eum incor is ruptum , sed propter connubia cum Sta vis inita consuis sum mistumque cum Stavonico retineret. Reges vero, , ipsi , quamvis e Gothorum stirpe ultimam originem re- , , peterent , tamen propter crebras affinitates cum Si ,, vorum dynastis iunctas, materno genere & sanguine is,, praepollente , Stavi esse & haberi , Slavonicisque vo- , , cabulis appellari coeperunt . Quapropter historia eorumis Regum ab An ynao Diocieate non inscite inscribitur, , Regnum blavorum . Quare si ex his duabus gentibus , ,, Gothis & Slavis , in Dalmatia superiori , dc Praevalita-- na provincia sedes ac regnum jam pridem adeptis , exer- ,, citum illum conflatum putes , qui Salonae supremum is excidium anno 639.) at tulit ,eversores illius urbis Sta- , , vos rectius, quam Gothos suisse dixeris . Ceterum n ,, que Archidiaconus , neque Porphyrogenitus hinc pro- ,, sectos esse scripsit , qui Salonam everterunt, & Dal- , , n aliam vastarunt; sed eos alter quidem Consan inuris sit. ) e regione proxima , quae aliquot post annis dicta ,, est Chrobatia , sive Mazonia ; alter vero nempe Tho- , , mat ) inde usque ab septentrionalibus ultra Danubium, , provinciis e Polonia sic Bohemia ) evocavit. , ,

Mox concludit, Thomam quidem errasse , qui sapor ilios vocat Gothos ue Constantinum vero , quum non Mavo

53쪽

cum Abaribus confundat , seci utrosque populos init a s eietate in Dalmatiam excurriste assirmet , majorem apud

eruditos fidem mereri . V Nullo igitur modo D inquii J ca-

,, lamitas Salonitana , & depopulatio Dalmatiae ad Gothos , , referri potest ; dc erravit Archidiaconus, omninoque in D hoc omnis est error , quod inter Gothos & Slavos nihil ,, interesse putaverit, pr aeter diversitatem vocabuli ; AM quod Salonae everta depopulata que Dalmatiae causam in is ipsos Gothos contulerit. Constantinus Porphyrogenitus, is quamvis annis sere trecentis excidio Salonitano σ) po- ,, sterior fuerit ; totidem tamen. annis ab eodem propioris aberat , quam Thomas Archidiaconus, qui saeculo xlii. , , floruit: quapropter illius , quam hujus auctoritas pluris esse debet; praesertim quum ipsemet Thomas fateatur ,

is irai non fatis perspicuum esse , qualiter Salona mollire,, eversa fuerit . Constantinus autem sine ulla dubitatione,, assirmat cap.so. de Admin. Imperio, ab Avaribus & Sla- , , vis Salonam landitus excisam , & Dalmatiam vallatam fuisse tum , quum Heraclius in Oriente Imperium obti- ,, nebat. Quod autem superiori capite eversores Salonae, , vocet Sciapiuor , eosque etiam Mares nuncupatos tra-

,, dat, id argumento est , alteros cum alteris in ieietatem M coiisse , de gentem utramque in exitium hujus urbis con- ,, spirasse ; ex qua consiliorum 3c armorum conjunctione, , factum est, ut perinde quasi in populi unius corpus coa- is luissent , utrique alterutro vocabulo , nunc Sta vi , nuncis Abares , promiscue & communiter appellarentur. Cete-

,, rum Stavi & Abares, ut nomine , sic genere inter sese differunt. Prosequitur Farlatus pag. 3o 9. demonstrans, Aborra quidem sive Audires gentem Bunnicam fuisse , ab Aparo proprio eorum Rege sic appellatos, qui primum Graecis cogniti fuerunt sub Iustiniano Imp. uti scribit Theophanes in Chronographia ad annum 3 i. Iustiniani: Adsenu gens promus insolens atque incognita, Cohsantinopolim . Abares ei nomen. ει ad ejus spectaeatam cuncta ursa est fa

54쪽

mas quidem a tergo longas admodum tanIIs retinctas ct implexas gestabant , reliquus licet habitus innuleos illimus eo piceretur . Illi storro relicta statria regione, in So-ihiae Europeat Usiae ue partes se conferentes, ut humanius in iis provinciis admitterentur , ad Iustinisnum Legatos desinaverunt , stet uter ut recisterentur . Illos Iustinianus recepit , sedesque ei Mem Sc agros trans Istrum attribuit, imprudens , ut ait Farlatus ac ignarus quantam Imperio perniciem ascisteret: nam e Xinde Per annos fere centum vix alia gens insessior , aut pestis exitialior fuit. Ad lixe Abarum Chaganus, sive Rex BGInur, Tiberio imperante , sub jus ditionemque .suam Mavos populos redegerat,

quemadmodum ex Menandro narravi Tom. I. Par. a. apag. ψ34. eosdemque . Iavos qui Sciuveni o Selasini appellantur sub Mauricio Imp. ad invadendam Romano 'um di tionem ab eodem Chagano submissos fuisse ; alios insuper Mavos, qui ad Oceani limites pertinebant , idest, qui in V vi nidorum terris habitabant , in Romanorum perniciem exstimulatos habes eod. Tom. i. Pa t. 2 a pag. II. ad 464. ubi res Abarum Mavorumque, sub Mauricio, Phoca 3e Heraclio ab anno 3S I. ad 62O. gellas fusius descripsi. Fallitur tamen idem Farlatus , dum loc. cit. postquam dis liT .P ii,

Suvos ab Hannis Aburibus subactos ec vectigales redditos flavis, quibus f dixisset , Mosos illos qui Liano Abaram Chagano pare- Abisum aerii bant, confundens cum aliis scivis , quibus Samo in Uvi--. NMatue nidorum per Germaniam usque ad Ballicum mare regioni-p φηλμς ς ρε- nibus imperabat, illos ait, bamone duce, a servitute Hunnorum in libertatem se vindieasse . Certe ex Ainwino jam vidimus , & Uvi nidos vocari Stavos, & hos ab Hunnoruis sive Aparum jugo, opera & ad jumento Sam mis, fuisse liberatos. Id ipsuin Fredegarius in claron. cap. ψη. te

statur : Erant ab antiquo Uvini di hi sulci Chimis , sue, , Hunnis , sive Avaribus eadem quippe gens fuit , - , , pius variato nomine ) quasi bisariam illos suleientes: ,, nam in praeliis praesto esse debebant Sla vi, seu Uini di ,

, , dc praeliari pro Hunnis. Hunni vero castra servabant spe- , elatores praeliorum, neque accurrebant, nisi pericli

55쪽

, , tantibus Sta vis . Praeter hare auxilia , magnis onerabantur tributis Uvi nidi, & venientibus ad se Hunnis ad hie- ,, mandum , cogebantur illis filias suas prostituere : quom barbaro agendi ritu effecerunt Hunni, ut ipsi met filii, di, quos apud Stavos genuerant, contra ipsos arma corrim puerint. D Narrat deinde , quo pacto , Samonct . homine Franco de pago a)Senonico ) cum sociis negotiatoribus , opem V vini dis Sta vis ferente , congressione cum Hunnis Abaribus circa ann. 623. facta , , vini di Hunnos superarunt, ipsumque Samonem de negotiatore Regem si hi constituerunt . Mox Farlatus pag. 3 i O. subjungit. V Ita- , , que ante Salonam anno ) eversam, anni jam erant, , amplius sexdecim, quam Stavi Avarum dominatu exem- ,, pti, sui juris erant, suis legibus utebantur , suos haα,, bebant magistratus ac duees , quorum auctoritate ductu ,, que rempublicam administrabant, & bella cum hostibus,, gerebant. Hinc fit, ut Slavi , non tamquam vectigales &subditi, ut antea, sed tamquam socii & foederati, arma Sc,, copias cum Avaribus junxerint, atque ad expeditionem M Dalmaticam contulerint. Avares quippe, ut illatas a Dal-m malis injurias, quas Porphyro genitus commemorat, ulci- , , scerentur , ab Slavis finitimis, inito cum illis foedere , is copias auxiliares sibi adsciverunt: jampridem enim ces, , satum fuerat a bellis, quae Samo Stavorum Rex cuna Avari ribus feliciter gesserat; luippe b) anno 636. armis ac vi - , , ribus ab ortu in occasum,ab Avaribus in Francos conver- ,, sis , Dago berto Francorum Regi bellum indixit , tresi, , que illius florentissimos exercitus ex Austratiis , Aleman- nis , Langobardis collectos, ad interneciopem concidit: , , quae clades, ait Atintanus , ura tam virtute Gnidorum, , accidic Frtimis , ρaam ignovia Austrassorνm . Utrique ,, igitur juncti scedere sociali Avares blavique , depopu- , , lationem & vastationem Dalmatiae ,. excisionem exci- ,, diumque Salonae intulerunt: sed in ejusinodi expeditio

a B, pago senogaro, quae pars est Betricae juxta Bluxetiam . Hatili . ia Urim au. Sacri

. Ex Alinoino l. 4. cap. 2I. eonstat, .u bellum a Samone eum Daeo reo anno I . non ais. Ec in eo bello non Aleniannos , neque Langobat . 1ed suiu a Ramcltatius suisse superatos . v de rupta .

56쪽

PARS L CAP. L i

di, ne partes priores Abarum fuisse existiirro , sub quorum imperio ductuque S lavi auxilio acciti rem gesserunt . is Uaee vir doctus , ab Aimoino & Fredegario in errorem induimis , a quibus quum Udinidor Slavos , & Hreunos , qui Uvini dis vim inserebant, Abarer appellari , Samonemur Stavorum Vinidorum Regem eonstitutum legit set , ex illimavit , de iisdem Hunnis Abaribus sermonem ibi fieri, qui trans & cis Danubium incolentes , Baiano eorum Chagano ductore , anacum subjcetis S lavis in Dalmatiam anno 639.

invasere . Verum , sicuti Flavi non uno in loco consederant , nec unum eundemque Ducem habebant , sed alii

Hunnis milli eisque subjecti cis & trans Danubium sedes fixerant; alii cum Uxini dis ad Balti cum ineanum habitabant ; ita R Hunnorum sive Abarum pars Bajano Chagano, qui in Thraciam & Dalmatiam saepius irrupisse legitur , Obtemperabant ; pars altera usque ad fines Uvi nidorum excurrerat; quos diro , ut supra dictum est , jugo premebat . De primis Hunnis , Slavisque intelligendus est Po phyrogenitus, dum ab illis ait , inita societate , Dalmatiam depopulatam , & Salonam excisam . Alteros Hunnos Stavosque sa) designant Fredegarius & Aimoinus , quum de Uinidis & Samone Rege loquuntur . Ceterum Vinidossve Slavos Samoni Regi obtemperantes , in auxilium Hunnorum Abarum in Dalmatiam irrumpentium , non fuisse accitos , constat ex eodem Fredegario , qui enarrato bello , quod Sta vi , Ut nidi dicti , Samone opitulante , cum Hunnis Abaribus gellerant , statim subjicit: fme successu

Samo a sapis ad regendum expetitus , eo quod egregia ejus delectaretitur fortitudine , de negotiatore Rex conRI-tutut , per Iriginta sex annos idest , ab anno Chr. 623. usque ad annum 639.) strenue Regnum gubernavit, adderius innumeros bellorum sumultus, quar cuω Azariι gessit , Tonet. IL C in

57쪽

i X ORIG. ECCLES. SLAM TOM. II. in quibus se er prudenti assutia usus victor exsisII. Si

ergo anno Chr. 623. bello cum Hunnis Abaribus gesto , Slavi Uini di , ope Sarionis , victores exstitere , idemque Samo Rex factus , per annos I 6. continuum cum Abaribus bellum commisit , semperque victoriam de iis retulit ;non video , quo pacto aut Samo ipse aut subjectus ei Sia-vorum Vinidorum populus , in auxilium Hunnorum Abarum in Dalmatiam excurrere volentium acciri potuerint .

Quid Z quod , Theophane teste ad annum Mauricii Augusti IX. Christi 39o. habemus , tres Scia vinos ad Imperatorem adductos &ab eo examinatos , significasse , legationem a Bajano Hunnorum Abarum Chagano nugam ad ipsbrum gentem , quae ad Oceani limites habitabat , ut auxilio sibi essent adversus Romanos. Recole Theophanis verba , quae Tom. i. Par. a. pag. φ . recitavi, ex quibus

palam fit, Mavos illos nequaquam fuisse Bajano subjectos: uanum inquiunt tres illi Sclavini ) Legatos ad se misisse , O tribuum suarum praefectos muneribus follicitasse , ut sibi suppetias a versus Romanos ferrent: se vero ab familiarum eastitibus missos , qui eos apud Getanum exeu-yarent , quod ob viarum remota tutervalla manum auxiliarem ei praebere nequeaut: octodecim vero meustam Derfecisse , ac ita demum in Romanorum manus se proianorasseverabant. Proinde Usinidi savi isti non alii sunt ab iis, quos idem Farlatus Dalmatas Germauicos vocat Tom. tatur IcI facri a p. ii 3. ad IIo. eisque regionem illam ob

tigisse affirmat , quae Albi ct Odera fluminibus in Ieriaceti eique sinitimae funi ab occasu Mi sui a spe Sorabia , a Septeutrione L fatia , ab ortu Silesia , a meridie Bobemia enam fatis constat , inquit , universis Huis regionem , quae inter Albius ae V, suum a Danubio usue a) ad mare Batticum longe lateque porrigitur , flavorum colouiis refertam fuisse , qui partim e Sarmatia , vel e Palude Murs-

a E otviai snes longius etiam in septentrovem usque adoram maritimam sinus Codante Regione Daniti , quam veteres dixere Chels elum Ciniaticana, proicit Anonymus vennas apud euad. Fulatum pag. o.

58쪽

pore, coinaxerant .

Atque haec de sedibus ac discrimine ruinidorum , Go- is L in

uorum ,Mavorum, atque Hunnorum sive Abarum, dixisse su D ile. viis Ebistodiis siciat. Ad Erancicam eorum historiam redeo. Ab anno Christi rum synodus apud

63 F., quo Dago bertus Francorum Rex obiit , usque ad Caroli Magni regnum , nulla amplius occurrit apud antiquos 2μ . ii ' 'p'Historiae Francicae scriptores , Mavorum , aut Bunnorum ps 'i,.. 24Tji'Abarum mentio , sue quod composita cum vicinis pace scopas miri rem quieverint; iive quia nihil memoratu dignum gesserint. μ' -ςς ς U Ante ipsius tamen Caroli tempora de Scupis nonnulla me morantur , tam in Pseudo synodo Marana, quam a Biogra-Nii , quae fiunt a cl. viro Ioanne Bollando ad diem v. Februarii diligenter collecta , quaeque Pagius ad annum S9O. a num. x. accurate expendit . Synodus itaque illa Schisnaticorum Episcoporum in Marano seu AIuricino , quod munitissimum Venetorum oppidum est , stagnis Adriatici maris fere circumdatum in Forojuliensi litore ad Celinam , sive , ut incolae vocant , Zelinam , ) habita anno ab Chr.59 o. in suggestione ad Maarietum Imperatorem adversus Tria Capitula , queritur , Bremensem , Tiburiessem , Augo unum Episcopos , jam a Galliarum , hoc eli Franciae, Episcopis ordinari coeptos elle , quum antea consuevise sent per Aquileis sem Metropolitanum constitui . , , Sugge di, rimus etenim , Pie Dominator in uiunt Episcopi illi, , sol utici quia tempore ordinationis nostrae, unusquis- , , que Sacerdos in Sancta Sede Aquile jensi cautionem seri- , , ptis emi limus studiose de fide ordinatoris noliri , nos Tom, II, C a , , fi

59쪽

ao ORIG. ECCLES. SLAR TOM. II. se fidem integram Sanctae Reipublicae servaturos : quod ipse

, , novit Dominus , nos fideliter toto corde & servasse , &is hucusque jugiter conservare . Si conturbatio illa & com- pulsio piis jussionibus vestris remota non fuerit , si quem is de nobis, qui nunc esse videmur , defungi contingeret , is nullus plebium nostrarum ad ordinationem Aquile jensis, , Ecclesiae post hoc pateretur accedere ; sed quia Gallia- rum Archiepiscopi vicin L sunt , ad ipsorum sine dubio or- , , dinatione na accurrent : de dissolvetur Metropolitana Aqui- ,, te jensis Ecclesia sub vestro Imperio constituta , per, , quam , Deo propitio , Ecclesias in Gentibus possidet M,, ut quod ante annos iam fieri coeperat, R in tribus Ec-

,, clesiis nostri Concilii, idest ca) , Bremensi , Tiburiensi, , , 3c Augustana , Galliarum Episcopi constituerant Sacerdo- tes: & nisi ejusdem tunc divae memoriae Iustiniani Prin-

cipis jussione commotio partium nostrarum remota suti set, , , pro nostris iniquitatibus pene omnes Ecclessitas ad Aquile- ,, j ensem Synodum pertinentes , Galliarum Sacerdotes pervaserant V . Haec II trianarum provinciarum Episcopi Sehismati ei ad Mauricium Imperatorem , conquerentes , Brementis , Tiburniensis & Augustanae Ecclesiarum Sacerdotes non amplius ab Aquile jensi Metropolitano constitui ,

sed ab Episeopis Galliarum , idest Franciae : Irictis eoim

Gothis , ex urses tu Francoram patefacem reciderunt . Id

veroa Atifusta νῖ-- ,-- Metropolixerat Mediolanens Episeopo eo nitibuta. Tibαν-nia , quae de Teiarnsa , Uths erat Notiui, hodie in Cati ithia , uulso V I a. s. sed Brema ad visui gim sta, Urbs elisa veteris saxoniae , quae necdum Chiilli fidem eo tempore re-eeperat , longe ab Aquileiensi provineia distu . Mendosus itaque uit codex . quo usus est Baronitis , neque alium superesse seimus. Bollandita eitatus dieit, Uix sibi dubium esse, quin Ioeo ρνem. A, legcndum hie sit Ereonensis. aut Bνetinensis , sive Eretione A . quos Populos Ptolemaeus Tab. v. Eut AE cap. ι 3. inter Vindelicos lodat, i cuti ct sitabo lib. 4. de quibus plura tuidem Bollandus . sed quum hie non os elidat horum Populorum Urbem Episcopalem suille , hae conse . tuta non admittenda . Haee Pagius . sunt qui titia dubitant , quin pro , II remensas , legendum sit, Ri tinensis : θνMn.r liqui. dem, Brana ineρlis . Bon Gcimani , Ut bs Rohemiae Regni, beaput Motaviae Provinciae, ad suvariam fluvium , qui ibi in Zuῖttam ea te quinque intiliatibus Germanteis distans ab Olmnueio Meridiem vellus. Vide Baudranatum in V. Bνίnniam . S E una. Farissatus loe.eit .pto s=emeare, seu B et aeni, aut Bruae L habet, Boeotioni. Pergit Pagi ut Quum Initue Francorum Impetio in manniti Hadrias subjecti essent, Galliarum Episeopi iis illis partim: Episcopos ordinarunt, qua de re querutitur Sehismat lci . Hactenus Pagitit ad an i. spo. num. vi v. -οἱ υώIue arrideι ei. Hian lasi I n e ι a , qui in G i aiian, Saer. to n. i. v. s4. Dro Meonetis , Ati mens N Btimens, legendum ait fictovcri i seu e M o. F , cujus V ibit laudantur L υ; scopi victolinus p. ai. Mireus p. cr. lien rans Hii rem quoque attigille videtur , dum ibidem augustum existimat itur aliam cae Actse a, cui uchi nomen elat cede/a Clauάia .

60쪽

PARS L C A P. t. al

vero quando aut quomodo contigerit, Agathias narrat lib. 1. belli Goth. ubi quum retulisset, Alemannos a Theoderico Gothorum Rege subactos ac tributarios factos, eo mortuo , ubi bellum Gothis a Justiniano illatum est , illos ait copias omnes undique contraxisse ad tutandam Italiam , caeteris neglectis: & subdit: Me itaque in mauuorum gentem per Gothos dimiss uua, δheodebe tin iuditionem accepit : quo metriuo os Theodebriduis Alium cum caeteris hi I Uul tu potesatem cessere . Successit Theodebertus , de quo hic agitur , Theoderico patri , Clodovaei primi filio , anno Chr. I. Obiit ipse anno 3 3. Ejus filius Ili eo de baldus anno III. Quod igitur queruntur Schismatici illi Episcopi , ordinatos a Gallis in Tiburni eises, Betovensi,& Augustana Ecclesia Sacerdotes, innuunt circa illud tempus contigisse,Justiniano Augusto superstite, qui demum anno 363. die I . Novemb. decessit. Et si enim Christianam fidem tune Norici Alemanni,&Vindelici,seu Pann

nes non omnes amplexi fuissent , neque omnes Francorum

Imperio subiecti essent, aut Episcopos liaberent; potuissent

tamen , ut ad alias gentes , Romani Pontificis auctoritate, e Francia ad Alemannos, Noricos,Vindelicos seu Panno

nes proficisci Zelo Apostolico Antistites, ut eos a gentilitiis superstitionibus , quas ibidem refert Agathias, ad Christum

vocarent, eaque occasione Augusta Vindelicorum,seu Celeiae Augustae, Tiburniae,&Brunae seu Beto vii Sacerdotes consecraro, quum nullus forte eis sedibus tunc Episcopus praeesset; aut alibi consecratos, in variis illarum dioeceseon locis collocare. Quo tempore e Burgundia a Theoderico Rege ac Brunichil de avia ejectus est S. Columbanus sub annum Chr. 6ι . , es cogitatis tu mensem ruit, ut Heneticorum , qui ct MMBI dicuuiur , termiuos adiret, cacccsque mentes Evangelica luce illustrares, ae ab Origine ρον δε- via oberrauiiseus viam stan rei ; uti in ejus vita xxi. Novemb. Ionas scribit . Verum ex Angelo intellexit, non

esse gentis illius in promptu fidei prosectus . Sanisti CO- lumbam discipulus Eaitatius. , qui xxix. Martii colitur , ud

ccipitavit, ut illo Ctitistiana h le imis

bueret I ab Angelota inen intellexit. nondum ad .euisse opportunum conis versionis ectrum te inpus . Eulalius

SEARCH

MENU NAVIGATION