장음표시 사용
11쪽
Prioribus eo medii temporibus haud ario an nullam ob -- quam quod ea in fragilissima re acribebant, in papyro Tantrumque tenui hie Romanae euriae moa tiaque ad initum aeculum undecimum, ut ψε papyrti vocaretur eharta Romana et aiquando esset de Mabenda membrana impetratum, diligenter gigni aretur, id contra eo uetudinem factum esse: Eiusmodi vero cripta quam cito interierint, epistolarum liber mihi dendus statim declarat in quem quidem eum monumenta tantummodo annorum fere quinquaginta proxime praeteritorum res
renda 8sent, eadema te librario nimia et tate iam eae parte diruta atque deleta erant . Carolus enim Magnu reae tit ingran centem hunc interitum hGeret, anno 79I omne quaecunque remansiseent littera et a
ponti eam Romani et ab imperatoribus Graecia ad avum suum Carolum Martellum, ad patrem Pippinum regem, adorae mi αδ in me moralibus membranis deaera i est . Quod quo
I. V. Regesta pontificum Romanorum p. 311 n. 728. 2. V. prooemium odicis Carolini insta. s. etiam summarium epistolae 5 spatio Rnnorum 758-7bs seriptae, quae anno 791 i. e. post triginta tres annos item prae nimia vetustato iam ex parte diruta erati . . prooemium codicia Carolini infra: ut universas epistolas, qua tempore bonae memoriae omni Caroli avi sui ne non et gloriosi genitoris sui Pippin suisque temporibus de summa aede apostoli ea beati Petri apostolorum prin-eipis seu etiam de imperio ad eos directae esse noscunt φ. Quae verba planiora sunt, quam ut cum Cennio Monumenta dominationi pon-
12쪽
dem essectum eat licet neque imperialium, quae eparatim congratae e/8e ridentur, epistolarum strue omnino hodie eotet, neque iam ipsum ponti clarum litterarum codicem a primo con- aeriptum habeamuδ. Nam qui vocaturio de Carolintia, membranaeeu foliorum S, forma quadrata, in bibliotaeea G area Vindobonemri aervatus GD, si ean. 83 Theol. GL I9 , quo nis epistolae illae papale a Carolo rege olligi issae ad ns pervenerunt,
quantumvis ille pretio acellat, neque tamen octavo aeculo labente', sed, ut ea ipso litterarum ductu firmis/ime comprehenditur, eaeeunte aemio non Maratu Mi. Qua de cau8a, cum in aridula memoranacea tumini codicia anteriori agglutinat manu
are. IX εω εeriptum ait: LIBER ILLIBERTI ARCHIEP ἐι--que in posterioris tegmini folio Liber illiberti, a reo
eos abesse patet, qui miliaberii archiepiscopi Rotomage is ei riter anno Sm visae librum rentur Sed apertioim fui limia libere archiepiseopi Coloniensia W0-m y , viri bene eruditi et in disini humanisque rebus prudentissimi Penitu ignoram , quando liber Colonia avorsiastis ast equando pervenerit in bubliothecam indobonensem'. Ibi autemtiseia T. I praefati p. XXII-XXIII consentiam, auctorem epistolas non ab imperatoribus sed super eisdem scriptas intelligi voluisse. 1. Vehementer erravit Lambecius v. infra p. 4 n. 1ὶ qui odicem. ad ipsius Caroli Magni bibliothecam cubicularem pertinuisse opinatus GL 2. In antoriore odicis tegmine ad orba LIBER'ILLIBERTI ARCHIEPI apposuit manus recentior haec: ut probabilo est, Rotomagensis, qui memoratur in capitulis Ludovici ii inter legatos diversarum provinciarum, qui conventui Aquisgranensi A. C. 819 habito interfuerunt φ. V. Capitulare missorum, Mon Germ. I L. I 246ὶ Idque etiam Lambecilassensu probatum est; v. insta p. 44. 1. 3. . Diimmiermeschichtolles ostisankisehon Mich II 401 n. 31. 4. V. Guntharii delaeti a chiepiscopi Coloniensis ad Adrianum II epistolam p. Floss Leonis P. VIII privilegium do investituris p. 70. b. Reginonis chronicon ad 890, Mon. Germ. SS. I 602. 6. V. Lambecii Commentarii do bibliotheca Caesarea Vindobonensi sed I T. II 322: Caeterum, per quam varias rorii Vicissitudines et quo tempore ac modo idem ille praestantissimus codex tandem pervenerit in augustissimam bibliothecam caesaream Vindobonensem, id est mihi prorsus in guitum
13쪽
iam tenelatur Sebastiano Tens gelio bibliotheeam eandem amministrante ab . 66 M a. I636' qui, vaticitat quadam erat rinceram epistolarum barbariem aggregδus, ψευm ood rem Molidissime Murendo e emendando inquinanie . Quod eo labat, ut, quidquid editionum odisia Carolini adhue paratum est, regnagelii nauisitatem alia magia alia redolea t. Totam enim sitam Oarturam Ghibet prinem redita editio',
I. V. Lambeci Commentarii M. I T. I 57 et M. 2. Codiolis do-
formationem a Ten agello esse, successor eius Gentilotus in suo eatalogo eodd. iuris canon. n. LXXXIII testatus est his verbis: Librarii menda confixit pleraque omnia en gna gelius sua manu, sed nimia licentia non inodo ad marginem veram Ieetionem Meribens, sed passim radens, indueens, resciens et inculcans cet. V. Kollarii Supplementa in Lambeeii Commentarii ed. II T. I p. 544. 3. Iam quinquagesimo circiter anno anto primam editionem anno 1613 a rediero euratam Matthias Taeius Illyricus
eiusquB Eoeii, cum easdem epistolas accepissent, sine ulla dubitatione ex
ipso odio hodie Vindobonensi promptas, earum Octo epp. I, 2, 3 7, 8, 10 11 47 integras pervulgaverunt anno 1565 in Octava Centuria ecclesiasticae historiae p. 687, 94, 14, 707, 11, 18, 34 ceterarum autem
epistolam sere omnium argumenta tantum, nequo ero ea quae in odico singulis opistolis praescripta inveniuntur sed qua ipsi formaverant, proposuerunt ibidem p. 725, 3l, 733 739. Omphrius autem anuinius qui, vita posita anno 1568 id est triennio post publicatam Centuriam octavam, grando opus de Vitis pontificum Romanorum bibliothemo Vaticanae eod. 5104 v. Cenni Monumenta dominationis pontificia II 16 impersectum reliquit, eidem operi item epistolarum illarum argumenta inseruerat, quae quin ex ipsa Centuria octava hausta sint dubitari non potest. Nam ea, et a Baronio anno 1600 in Annal. oecles T. I p. 277, 281, 307, 442 et a cennio Monum dom poni. I p. 133, 1 seqv. ex opere riminiano s. repetita, eum Centuriatorum summariis non solum paene omnino concinunt, sed etiam interdum si sunt in angustius deducta, ut mutilatio a Panvivio saeta appareati Quam in maximo error vereantur Gredierus Volumen epistolarum ceti p. 6 seqv. et Cennius, quibus non displicet, fieri potuisse ut perfidus nidam ex ipsius viventis Panuinii libro idiographo argumenta illa ad Iacium mitteret. Contra veri simillimum est, anuinium, qui epistolas illas integras haberi in Vaticana bibliotheca testatur', id paullo leviua professum esse, ne a vehementissimis adversariis didicisso videretur eum praesertim Baronius I p. 277 ostendat, o in bibliotheea Vmtieana easdem epistolas diu quaesitas minime invenire valuisse . Cotorum apud eundem Baronium IX p. 132, 161, 23, 25, 238, 300 non ro periuntur nisi septem epistolae integra ep. 2 ex duobus exemplaribus'; ep. 3, 7 ex bibl. Vario scrip ood concit.' ep. 8, Io duorum facta exempla. I.
14쪽
quam pia olis a regnagelio Meeptis Iacobu Gretaerua . lumen epistolarum, qua Romani ponti ea regorius III, Si phanus III, aeharia I, Paulus I, Stephanus IH Adrianu I
res T. III DI 827, anno In alisbona in retare opp. T. VI 679-ras, maximam partem anno Ira Parisiis p. Botique Re ei de historiens T. V 485-59I.
Ne Petrus amberius, quamvis vitia Greueriani Gempli intelleiisaei, regnagelii macula proris abstergere aestat in noua edusione ad ipsum odicem adornanda. Hi enim, magni, Syntasma tis rerum Germanicarum con/ilio capto, anno 1673 orati opus est ab ipso Codie epistolari Carolino μ epistolas uero in paginis 20 typia descripta neque chronologia -
berius appromiserat in inεcriptione', neque omnino quidquam
rium collationeq; p. 11 ex scrip ood Panvini'; p. 73, in quibus prae standis, nisi multum allor, praeter ipsam Centuriam octavam dumtaxat exempla ex eodem lacii sociorumque per tracta adhibuit. I. Quod opus Lambecius sic inscripturus erat: Syntagma Rerum Gedimanicarum, sive Germanicarum Rerum scriptores varii, variaque acta publiea, ex Augustissima Bibliotheca Caesarea Vindobonensi in lucem edita eum Annotationibus necessariis, Chronologia accurata, et amplissimis in-dieibus, Goοgraphie inprimis et Genealogico Vindobona sive Vienna , typis Matthaei Cosmerori S. Caes. Maiestatis Typographi, A. 1673 aliquot Tomis in solio eum multis Iconismis et Tabulis acri incisis'. V. Malogus librorum, quos Petrus Lam eius composuit et in lucem edidit, Vindobonae 1673 p. 45. 2 saeta his verbis: C ex epistolari Carolinus, continens Romanorum Pontificum Gregorii III, Zacharias, Stephant III vel secundum alios II, Pauli I, Stephani IV vel secundum alios III, Hadriani I et Pseudo- ripa Constantini epistolas nonaginta novem ad Principes et Reges Franeorum, Carolum Martellum, Pippinum et Carolum Magnum, anno Christi septingentesim nonagesimo primo cura et auspicio Ipsius Caroli Magni, ne vetustato et per incuriam perirent, studioso collectas et in unum redactas, Volumen membranaceum, quod olim, primo quidem ad Ipsius Caroli Magni Bibliotlieeam Cubieularem, deinde autem ad illibortum Archiepiscopum Rotomagensem pertinuit, nunc vero authenticum asservatur in Angustissima Bibliotheca Caesarea Vindobonensi Petrus amboeius Ham mensis totum Oempus summa fido et diligentia recognovit o
15쪽
aliorum monumentorum quibu ut Syntagma conotitueretur animum indirarerem Quid fuerit aviae, cur hoc opus anno 16 ine asiam erat Lamoecius, τὰ demum anno I meaeia' non longius proe aera ignoratur Mempla autem incepti Syntasma tis tam rara facta etint, via ut in amplissimi bibliotheris reperiantur me Lamberi editione Muratoris anno Ira iram us eae, ut in Rerum Italicarum Seriptorum T. IIIII p. 73 2M epistoli ad Gretierianam formam propositis lectione Lamberiana εubiceret.
Maiore quidem nee tamen magis idoneo onatu egi Caietantia Cenni, non rimus codici Carolini editor Is enim ollationem Gentilati bibliotheeae Vindobonensis praefecti, a IZ06 ad a. 7723 9 nactus, Romae anno I76 in Monumentorum, minationis pontificia tomo primo repetiis recensionem Gretaerimnam, trium bibliothecae Vindobonemis praefectorum regnagelii Lamiberii Gentilati lectionsiti nariis adauctam' Sed omnium Maena probari confido, i ea ipso eodie haurire ieeae, de illorum qui eundem descripserunt discrepantiis laborare nihil πυδ εδe. Nempe igitur, eum nobilissimum tuum Caesareae bibliothecae Vindobonen/ia Codie em Carolinum
summe gratioε liberalitate huc mi33um accepis8em, in hae mea editione procuranda unam golam veteris eo. I librarii manum rimabar, non negligena emendationes a correctore item se ii rahi illi appositas, sed putida evnvelli plenia omnino, aptiens. Ac licet non sit infitiandum, ipsis natiuae epistolarem Latinitatis uia a inferioribus librariis ais iam prineipis
eontulit, et Chronologia accurata atque necessariis annotationibus in fine adiunctis illustravitμ. l. quorum dinumerationem v in Catalogo librorum, quos Petrusiam-beeius composuit cet. p. 46 - 65. 2. V. Konarii Supplementa in Lam-boei Coinmentar se l. II T. I 538. 3. V. ollarii Supplementa l. l. T. I 30 et 48. 4. Praef. p. XXIII: Gretaerianam et ipso editionem adhibere constitui pro textu, trium Caesarem bibliothecae praesectorum varianis lectiones subiiciendo'. 5. Is interdum librarii menda non sustulit, sed suppositis punctis significaro satis habuit, o pacto: filius spm quo seribendum fuit: fides' , desimulantes' pro quo dissimulam tes seribendum uitin.
16쪽
diris, qui evanuit, is eis qui ad praeaentem aetatem reman-ou, non modis aucta esεe, tamen corrigendi illecebrae aqua quaque micanti tanto Armis obsistebam quanto minus ture adguam proprietatem id acribendi genua reduci potest, quod ab omnova fere grammaticorum praeceptis ἶhorreati Erat autem harum epistolarum ad cursum temporia disponendarum umma di cultas Etenim qui a Carolo Magno mandatum faciendae collectioni acceperat, o rerum gratarum es nem tam parvi sua interesae Mistimavit, vi et omnium litterarum elausula chronica tolleret radicitu et coacervata quidem singulorum paparum epistolaLoed permista tamen proderet. Unda factum est, ut inaestimabilia huiua operis pretium gravissim imminueretur; nam indiciorum illorum tam certorum tamque tit litim detrimentum vel aequisistissima doctrina uersutisεimoque -- genti aeumine n minimum quidem Garaeria. Ea euperiorum editionum auctoribus ordinem epistolarum refriendum inprimi duo susceperunt, Martisvi Bouque et Cai tanu Cerint. Quorum prior de hae re non potis itidisium veria argumentis confirmatum quam arbitrium Cointi et Pagi ae tua est, posterior eximia cum eura et industri seriem litterarum ac fatua, tri multa bene vidit tamen aepe inani vitiosoqueaturio motus erae cognitionis linea tramauit. In hoo enim potissimum peccandi genere vereabatur enniuatit, ob8 rarum rerum impatiens, inceris pro exploratissimis haberi vellet eomnem epistolam, utcumque te u eiu ignoraretur, ad eritim tamen annum revocaret velut annum 78 cripsis epistola 95 ob eam malime eauεam diserte appo3itam', ne amplis vagetur
In his igitur pervestigationibu a me multa opem Oεila, eum epistolae novo modo ordinarentur, insularum collocationem in adnotationibu probare non noeligebam. Sed nonnullae να-
1 paucis locis oxceptis, ubi manifesta librariorum omistola non ambiguain emendationem requirebanti . cuius auctoritati in Rogostis pontificum Romanorum plerumquo cedebam. 3. V. Monumenta dominationis pontis T. I p. 467 n. 2.
17쪽
tione latis patentes, quibus simu plurium epistolarum tempora confirmentur, opportunissime hoe Deo asserenda duri.
A Patitus I quidem papa 757-767y, accepto Mano, quod in Gisita Graii regis Aliae baptismate adhibitum erat,
regem anno 5 mum piritalem compatrem uocare coepit'. Quocirca ea ponti eis urius epistolaa, in quibus id appellationis regi resiuitur, nisi alii argumentis in angustitia tempti con- eludantur, ad patium annorum 758-76 referri oportui . quo numero une e p. 38, 39, R I. Sub atmilem rationem ea ne indicia, qua in Hadriani Ipapae 772 795 epistoli inveritantur. Et omnes odicia Carolini, ann 79 formati, epistola Hadrianinas, Mi Carolua Area Langobardorum dictu est, annorum 774-79 erae, δε- eae perspiritur. Die autem 15 Aprilis a ZSI Romae, praesentibus Carolo rege Hildigardaque regina, cum eorum Alius Pippinu ab Hadriano baptizattia reset, hic papa Carolum apseritalem compatrem auum et Hildigardam uam commatrem Oraugrat nominare. Sequitur, quae epistolae in Galliam missae daliae Caroli regia Lamgobardorum comparemitate nihil habent, eeae anni 774 Tm aeriptae int velut en 63 et 64 ff. etiam eis G, 6, 79. Reliquarum vero epistolarum, qua ob -- paternitatis titulum inditum intervallo annorum 78I-79I prodiiεδ apparet, duae parte inferno/cvntur Aliae enim, ubi reginae spiritali commatri auae i. e. Badigardae, quam quidem di m Apr. α. Zm obiisse arimus, salutem impertitur Hadrianua, eine controeerat annorum SL 783 patio tremuendae unt,
quod genua epp. 7 et 76 cf. pp. 73 et 76 aliae, in quibus regina eri Alia vel spiritalia Alia papae nuneupatur ideoquestria fra , quam uaorem Carolua duxit aeunte anno Tm, intelligenda rat, ad interrullum annorum 84 79 pertinent;
iusmodi sunt p. 99, I, 92, 3, 5, 6, 98. Verum Stephani III papae 752-757 epistolarum pluristae ad magno aliquot erentv pertinent, quorum tempora iam
accuratius cogno3cenda sunt. I. V. ep. 14.
18쪽
8 ODEX CAROLINUS De annorum 751 757 memoria. De digerendi compluribva, quae inter se cohaerent, annorum 754 V5Z rebvs cognitione dignis dis/emione historicorum certatur, quamvis multa argumenta in promptu int, ea quibus veru rerum ordo plane pervici poteεα
Pippinum quidem anno ra primum bellum Aiatulf L-- gobardorum regi intulisse, compertum habemus' eo disium se potest, quin paci pa intervallo menatum Septembris i eembris ei dem anni 754 eonciliat est, quandoquidem de stea iselapsam etavam indietionem', a die I Sept. 754 ad diem 31 Aug. 755 decurrentem, foedus revoeatur in Vita Stephani III
Id ero marini dubitari reperimus, utrum anno 755 an no 756 et Aistia a violata pace Romam per trium mensium spatia scis a die I sinuarii ad ereuntem menδem Mar-1. Sigurdus Abel De Untergan de Langobardonreiciis in Italien p. 122 qu. , redegariani chronici continuati verbis ap. Boiique Reo. V 2 non recto sic interpretandis, quasi ex ipso conventu ornacensi Pippinus in Italiam prosectus sit, Langobardicum bellum prius, postquam Stephanus III papa in Gallia bis hiemaverit, anno 755 gestum esse arbitratur. Sed ut praetermittam, neque in libro pontificali nequo apud Fredegarii continuatorem legi, Stephanum plus quam semel hiemasse in Gallia, veterrimi annales, non modo Mosollani Mon Germ. SS. XVI 495 et qui cum isdem coniuncti sunt Petaviani ac Laureshamenses Mon. S. I 63), sed etiam Sangallenses Mon SS. I 63 et bellum prius ad a. 754 reserunt et inter idem bellum et Langobardicum bellum posterius anno 756 administratum definito totum anni spatium 755 interponunt. Immo vero etiam Annalea Guolserhytani Mon SS. I 29 eandem rem praeclare confirmant licet enim, frequenti annalium ex prioribus exemplis repetitorum depravatione plurium annorum memoriis pari modo simul traiectis, bellum prius perperam ad a. 753 et posterius bellum item salso ad a. 755 revocatum sit, tamen ad eum, qui inter duo bella intericitur, annum 754 xhibent haec: Franci absque bello quieverunt'. 2. IIunc annum tuentur Pagius crit in annales Baroni 755 Muratorius Annali d'It:ili 755, Boiique Recuei V praes. p. XXXVIII o eadem sontentia sui in egestis pontificum Romanorum p. 192 3. Anni 756 argumenta quaedam attulit Mansi in Baronii Annalium Lues 1743 Τ. XII 633; quem secuti sunt Troya Codico diplomatico Longobardo IV 58 squ et Abel Derinterganidos Langobarden- reiciis p. 126.
19쪽
tium obsidion preMerit, et Pippinus Langobardie bello posteriora fregerit istulfum, isque subita morte Molinclis ait. A quo temporis patio istulsu regnarerit, Omni accuratione traditum est in Chronico risiensi Mon Germ. SS. III
2399 his rebia Anno incarnationis domini nostri Iesu Christi Τέ ... accepit regnum Langobardieae gentis vir gloriosissimus Maulsus rex in mense Iulio indictione 2 ... Non longe post ipse istulfus rex obii Gubernavitquo alacium Ticinense
Ratebis, gloriosus germanus eius - a Decembri usque Martium. In mense vero Martio suscepit regnum Langobardornm vir gloriosissimus Desiderius rex anno incarnationis
Domini b indietione 10. Ea quo inrelligi defet, istulfum,
cum meme Iulio 49 praeeεδ Langobardi coepisset, metrδε Dee embri a. 756 dctioisse vivere .
Stephanu III quoque papa in epistola II de Aiat υνο haeo prorutis: In ipsis quippe diebus, quibus hanc Romanam urbem devastandam prosectus est, post anni spatii circulum ita divino mucrone percussus est, ut profecto in eo tempore, qu0, fidem suam temptans, diversa piaculi scelera perpetratus est, in eo suam impiam finiret vitam. Itaque, cum ipso die I Ianuarii inchoatam Romae obridionem aciamus proindeque istulfum lia queat iam meme Decembri ἡ Romanam urbem deo tandam profectum esse , Stephani III relatio non modo Decembrem
supremum ei dem regia memem corroborat, uerum etiam eo I. In Benedicti S. Andreae monachi chronico Mon Gem. 88. III TM Aisivi initia ad mensem Iunium reseruntur. 2. Aistulium etiam diora λ 756 in vita misso, ostendit tabula ap. Troya Codice dipl. Longob.
IV p. 625. - Regnavit igitur Aistulius a mense Iulio 49 in m. Decembrem 756 hoo est annoso et menses sero . Neque vero hoc temporis spatiiam accurate computatum est nisi semel in Chronico Salernitano Mon. Germ. SS. III 475 sic: Aystulla roc regnavit annos 7 menses 5μ. Doreliquo attribuuntur eidem regi anni 5 et menses in Chronica S. Bonodieti Non. SS. II 200ὶ anni 7 in eatalog regum Veneto Mon. SS. VII 383 anni Min duobus catalogis Mon. S. III 18 et 872 et in Andreas Bergomatis chronteo ibid. III 233 anni Met menses in catalogo Chronieon Salomitanum praecedent sibid. 470, anni ci catalogo istoriensi Balarii Niscellanea M. Mansi I 434ὶ . Aistulphus regnavit a. 9; quando obiit, erat ind. 10μ, et in catalogo qui est in On Germ. SS. III 873.
20쪽
valet, ut, adhibiti chronio Brisiani numeria, Arulfum inteli gamus, ipsius anni 755, 3e Decemori ad deo tandam Romam profectum, urbem a die 1 m. Ianuarii ad eaeeuntem menaem Mamtium oppugnavis/e anno 756. Quibus ea omnibu ne easarie coneluditur, quod obεώδionem Romae con/ecurum t, Langobardio bellum posteris ad illum ipsum annum 756 pertinere Eandemque rem etiam planisai testimonia confirmant. Quo in genere tin Annales Sangallen3ea
Omnia vero eorum, quibu hellum ecundum anno 7554 reum 33e videbatur, error ea redegariani chronici continuutione
sup Bouque mouea de hiat V natus rei tibi post belli anno 754 aeti memoriam ista legimus Sequenti anno Aistulfus rex Langobardorum fidem suam, quam regi Pippin promiserat pec eatis facientibus sesellit. Iterum ad Romam cum exercitu veniena, finibus Romanorum pervagans, atque regionem illam vastans, ad egetesiam S. Petri perveniens, et domos quas ibidem reperit
maxime igne concremavit. Haec Pippinus rex cum per intemnuntios audisset, nimium furore et ira motus, commoto iterum omni exercitu Francorum cet. Sed nihil pertis Me quam continuatorem, cum sequenti anno 755 recte tribuisset initium novorum ho3tilium, ab eisdem re grata anni 756 non alis secrevisδe. Et ane, quidquid protulit, huius unius scriptoris omnino parum tempora distinguentis auctorica obθistere tot adigumentorum illorum conεensioni non pote8t. I. sic est in ipso annalium codico S. Galli 124. 2. In aliis annalibus videmus una eum variorum annorum rebus loco suo motis Langobardieum bellum secundum apertissimo librariorum vitio relatum aut ad a. 755 v. Annales Alamannici, Guella'ytani, Nagariani, Sangallenses maiores, Mon Germ. 8S. I 28, 29 74 aut ad a. 757 v. Ann. S. Amandi et Laubacenses, ibid. I 103.