Sermo Sophocleus quatenus cum scriptoribus Jonicis congruat differat ab Atticis [microform]

31쪽

quibus hoc Voenbulum Surpavit, Tim. p. 22 E. id C. II. legrum. p. 32s A. Plato nil maiorem dicendi elationem adscendit Semel

i Nuper haec quaestio iractata est a Glasero, de rat quae intercedit inter Bermonem Pol et eum, qui in titulis Saee. III, II, , apparet, Diss inaug. Gistae 18sa. p. s. qq.

32쪽

Semel vero apud Pint oecurrit, steli. i. I 83 E. - ἀνδα vis pro

33쪽

di p. 3 A D. iii verbis Semonidis, Ale it p. las D in Vel Sumomerieo, Euthyph. p. 12 A. ex contextu Cypriorum xpoetapetu legitur in titulo

Atthide talia oecurrunt, nisi quod hic illic ut titulis privatis talia

34쪽

di Singula obvia tint, cum prorsus respuantur in titulis publice seriptis i Tragici autem poetae haud raro Joni eo illo more articulum adhibuerunt ac sunt quidem Sophoclis exempla hirn qu im APSehyli, Aeschyli phira quam Euripidis Phliquiis oeis quibus articuliis pro pronomine exstat, hiatus Vitanti ausa usurpatus esse Videtur. N im Aesch. g. id Cho 'di 8. Soph. El. iid . . R. ldis. D. C. do . 125 . h. Id Eur Andr. Io. ipp. 'radi. si forma Atti esse Seriptae Ssent, hiatu ortus esset. . . b. igitur eum Elmsteio puto in pro Sy quod eod. . exhibet scribendum esse, eum in senariis formas Joniens usurpaVisse non videantur, nisi propter intum. Lyrteis vero in partibus ibi quoque articuli formas pro sormis pronominis legimus, ubi Atticis formis adhibitis intus factus non esset, Aesch. Cho. Ib2. Soph. i. 'NIA. El. ' ob Ph. Nor quam licentiam, quomodo orta Sit, facile intelleges, si reputaVeriS, Dorico

quoque in Sermone articulum idem ValuiSSe, quod pronomen relatiVum. Pronomina a et os et ita, uno Attici Seriptores ita usurpant, ut seto ad rem, quaerantecedit, Spectet oed rudiam quae insequitur, Jonicis scriptoribus tragicisque poetis haud raro prorSus confusiduntur. Ut legimus Eipp. p. 3IT.: eto, e taeduco et poeteteto para

μυλ tvrit telaech et tibi, o tot arat; Formne pronominis personalis tertiae perSonne os, r, et Hua , et smet pud Seriptores Atticos liabent notionem reflexiVam, si modo ab eis dhibentur. Nam uti et a perraro occurrunt in Sermoner Attico ' Apud IIer putem et tragi eos pro formi pronominis uetoc

pro setotc. h Apud Ilipp. quoque etsi h ibet demonstrativstui notionem p. 2 d. ii bos. 88. bd. II bys. I S. 6 . SI I 2s2. A qui Sophoclis se huc pertinent, cum Uerodoti ratione dieendi plane congruunt. Uno enim loco, quo stat apud hunc legitur, D. C. s. re exiViam St, set Vero, Nod O. . 2 l. etsi eod. ., ovi Elinsteius quia haec forma Vere Sophoclea esse videtur a d.

35쪽

oeciirrit, omitibiis his loci demonstrativium est. Praeterea est et pictu demonstrativum AeSeh. r. a8l. , ut Aesch. r. 2A2 dbet. Sept. 22. Per iss. Eur Med. Os Jn Attico Sermone et pictu erat reflexivum et apud JS. quidem omnibus, quibus XSint loci cuni datiVo pronominiS ueto coniunctum, eum Eer ad steti hoc pro-nonten plerumque non addiderit.

ab Attieis scriptoribus, i apud tragicos rarum Soph. autem quinquies usurpaVit, i. dad. O. R. 12d8. D. C. 163s. r. 266. ' 2b. Praeterea XStat AeSeh. Sept. al.

d. ile nil verbiis.

Ar uno loco XStat, ran. 12 3. hi ore Euripidis. - Forma et pilarii, et taetri Joni ea est pro et poetaeetαetu, Reperitur er limos.

Jontea nam eum prosae orationi Seriptores an prorsus Vitii Verint

36쪽

liliena ab Atti eorum genero dicondi. e adverbia modi.καpet pro luetae duobus exstat Ar loeis, Aeli Ada. quiloeus ex Eur Teleptio sumptus PSSo videtur, nam the preeed ing Vord et nouos a ea certainly comes rom ille Telephusos Euristides, ns do severa moro clausos and linos immodi tot be foro nil astor, and f καὶ καset tutabetet is no directi, froni the Same solirce illonorii et set is Pyoni question intendet to harmonige illi ille parod ' es. Nuthers. l. l. p. b. et nV. Id2. ubi tinnivis non Sittierstite va, linien Sintili enuSa SuboSSo putanda est. Deinde semel occurrit pud Plat. Tim. p. II., ubi uetust lectio. erodoti vero et Iliplioerati loci, quibus ille Vox operiatur, Sunt pernu tineque pud tragico raro legitur EXSint enim Aesch. Sept. di .

Ai. 28. Θ3. r. 23θ. - Denique, ut pro oύeto haud raro exstat Ged pud Jonico Seriptores ot tr gicos ita nil verbium quoque meaendent ratione ini enimuS Surpatum, qua Attici habuerunt Letaec,

- i588 6o2 saepius, Aesch. Sept. 225. Pers. 3 3. Cho. 2I. Soph.Ai. Ido . l. o. ib. AH. bis Eur. IIol. 66 3. Prael. II. d. de coniunctionibus. olat iure particulae temporalis notionem, ut et raro habet apud Atticos Semel enim legitur apud Ar. nubh. i. ac Semel apud Plat. legg. VI p. bb A. Jones vero multo crebrius hanc signi

b2. o. i. iob 128. 13T. IX et . quibus omnibus locis cum optativo coniunctum est. Duobus tantum locis pendet indicativus exortae: IIer. VII 22s. IX 66. Tragiei temporalis coniunctionis loco usurpaverunt AeSch. PerS. 128. Soph. Ant. Ad dot i Ib. r. 265. IT. O. R. istat istas. 126A. D. C. I 638. h. id. l. 236. ias Eur Phoen. II 8. 1 bb. omnibus his locis exstat indicativus. Non minus raro coc occurrit pro cisceta id quod posterioribus demum niagis placuit SeriptoribuS dones vero saepius ita adhi

Iph. Taur Zoo. - Loeo coniunctioni in Vel etna saepius donici Scriptores usurpaVerunt particulam tuo: et e utier. V I. ipp. p.

2ro dii di 2 dl8. 21. aliis locis quae significatio apud Atticos seriptores coniunctioni Aetet raro inest. ' Plato quidem bis tantuni ita admisit, verba om laudans, Phaed. p. 266 B. et Pol. II p. 363 B., a qui huc pertinet r. loeus, ecl. 83. leni mutatione eum Bergilio corrigi poteSt, Si pro laeta Seribitur uic t. Tragici

autem poetae erebro Jonte illo more meteta SurpaVerunt, s. AeSeh.

37쪽

D. Varia.

retri apud Atticos scriptores vix aliter usurpatum reperies ne eum particulis conditionalibus temporalibusve ut eum pronominibus relativis coniunctum er vero et Ilipp. in hae particula

idlsilienda maiore usi sunt licentia. Ut legitur er III id l.

summam libent similitudinem eum Verbis er D 2. - α et C

μ, e, i, quae fere aecur ite congruunt eum Verbis illis Sophoclis. Sententia interdum pudier ita exprimitur copiosiuS, ut et reS, qualis sit dientur, et quod contrarium est, negetur ' Ut exstat

p. Isid. timet ouet et eaeareeto. Neque a Sophocle talia sunt aliena. aegitur enim

38쪽

- id Pleonasmus denique, qui vocatur, Soph. Pli. a. q.

Pauca tantum hoc capite prolatiarns Sum, cum in uniVel Sume indem nimirum enuntiata construendi rationem consecuti sint oves atque Attici Nec tamen prorsus desunt exempla, e quibus effetatur Jonicos interdum scriptores aliter Vel collocasse Verba Vel usurpaSSeae seriptores Atticos ne his quidem in rebus Sophocles dubitavit Jontea sequi vestigia. Ac primum quidem genitivum partitivi in perraro Attici seriptores inter artientiam estnique Vocem, nil quam Spectat articulus, interieiunt a quae Atlieorum liue pertinent exempla, omnia ita formata sunt, ut ante genitivum partitiVum aliud antecedat voeabulum. Ut exstat Lys dlli laeta ita

39쪽

quod notione verbi c. χάbus adhibetur Soph. l. ' 6s. Similiter ab Atticis differentes IIer et Soph. καθυβpictis, quod elam genitiVosolet coniungi iungunt cum dativo, ille verbi ausa l l 2.

vit a.

Natus sum euricus Witte inii Budingae a. d. XIII. al. Sextil. anni'. s. LXVII. patre deobo, matre Christiana e gente Meyer Fidem profiteor evangelicam Litterarum elementis illo ipso in oppido imbutus anno LXXVII discipulis gymnasii Budingensis ascriptus sum. Maturitatis testimonium adeptus anno LXXXVI. IIoidelbergam me contuli ibique per quinquies Socmense Seholas adii, quas inbuerunt viri doctissimi Bartseli, Dulin, Κ. iselier, Osthog, olide, Seholi Seminarii philologici fui sodalis ordinarius per tria Semenstria. Deinde GisSam migraVi, ubi per quinquies sex menses hi me docuerunt viri doctissimi Behaghel, Onchen, Pliilippi, de Ropp, elimidi, Sehillor, iobeeli. Vere anni XCI. examine superato Darmstadii intersui Studiis paedagogicis in seminario, quod Nodnagelii sub auspieiis oret. Postquam tum Budingae unum per

annum et Mogontiae mensos nonnullos magister fui ludus litterarum ingenuarum ungensis mihi commiSSUS St, cuius etiamnunc Summagister et rector. Liceat mihi denique cum oteris magistris mei gratias agere iussin maximas, tum . Sit, ii rati ii a quo quanta hon igni tute et i beralitate hoe in opusculo conficiendo diutu Sim. luim suam obliviscar.