Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

quanqiram, ut ipsi dicunt, nominatim non sit expressum, sub gen rati tamen consessione liberae dispositionis rerum suarum etiam hoc comprehensum fatemur. Sicut et iuniori Corbeiae, ad cuius no mam hace nova instituta est, et praecipuis quibusque monathorum monasteriis antecessores nostros concessisse comperimus, et ne deinceps hinc aliqua dubietas fiat, rogatu uenerabilis uiri Adalgarii Ab batis eiusdem monasterii per hoc nostrae potestatis praeceptum decernimus atque iubemus, ut eC omnia, quae prius habuit, immunitatis praecepta rata et inconu Ta habeantur, et per hanc cola scriptio .no nostrae Cartam si ocialiter ci conccisum sciatur. ut de Dominicae. tis mansis ues nunc habitis, uel post acquirendis, a reddendis decimis plenam hoc monasterium habeat inam unitatem, nisi sicut hactenus fuit, ut dentur ad portam monasterii in susceptionem hospitum et peregrinorum. His omnibus adstipulari recens Adriani Ap cistolia ei praelato Abbati collatuin priti legium cognouimus, dum huius apud nos controuersiae quaestio uentilaretur.ri . Stilus huius diplomatis azpriuilegii apostolici mentio scrupulos quosdam nobis iniiceret, nisi formulae initiales et finis cum regulis bene congruerento Ad monasterii S. Emmermi immunitates pertinet charta, , quam PEZIUS tom. I Theso an ecdst. pari. III po in exhibuit, ex qua hanc notabi mus formulam: se statuentes firmiter iubemus, ut omnes homines, qui super easdem res commanere noscuntur, et ad praelatum Monasterium pertinere uidentur , tam Baio arii, quam Staui, libeti et se ut, ct in antea consistere, Domino donante se potuerint. Nullusi dex publicus, neque ulla potestas eos in quoquami constringere audeat, sed neque causam illorum absti ahere praesumat, nec in aliam partem ire compellar, sed liceat Rectoribus et aduocat E, et ministris: eiusdem Sedis, res superius nominatas legaliter possidere, ac regere, et omni tempore sub nostrae defensione atque immunitatis tuitione pleniter consistereo Si uero aliquis fuerit, qui contra istos homines.superius conscriptos aliquas iustitias requirere, aut eXactare uoluerit; tunc aduocati et minisset ipsius Monasterii, prout iustuin est. di ligenter rei ueritatem inquistere studeant, et emendent. Similiter quoque praecipimus, atque omnimodis iubemus; ut nullus iudex publicus neque ex iudiciaria potestate super rebus , quae pertinent ad Erloffa, et in Hariungeueli, nec non et ad Scimicha et circa Agasta seu Belsinicha, atque R Osdorf, ueI infra praedicta terminia et mar-

142쪽

riam. ubi res Sancti Petri et Sancti Emmerammi pertinere noscun- LXVIIaetur neque super homines liberos uel Slauos ullam potestatem habeat in quoquam illos ' distingendi. Sed neque ad placitum ullum,

uel in hostem ullo umquam tempore ire compellat, quamdiu aduo-2νην catus eiusdem sedis iustitiam facere uoluerit, sed sicut praediximus, cum omni integritate praenominatas res in futurum sub nostra defensione et immunitatis tuitione absque alicuius contrarietate aut im- ό Pedimento, consistant. ,, Monasterium Thuri cense ita liberatur Immunitas a potestate iudiciaria in CONRING. censura diplom. p. 36a: Denique iubentes praecipimus, ut nullus iudex publicus nec comes nec quislibet ex iudiciaria potestate in locis praefatis uel in cunctis rebus ad eadem loca respicientibus seu homines tam liberos quam et se uos qui illic 'commanere uidentur distringere aut infestare nec fide-iulsores tollendos aut ullas redhibitiones uel fredas aut bannos exigendo, aut alicuius iniuriae uim ullo unquam tempore inferre praesumat, sed sub nostra de sensione et immunitatis tuitione cum aduocatis ibi constitutis res illae secure per diuturna tempora permaneant. Prolixe rex monasterium Attalientis de tuitione sua certiorem reddit, T.

ita, ut charta hanc ob caussam data et in HUNDII metrop. Salisburg. pag. ro exhibita paululum interpolata uideatur et uir quidam OKarius, quem nos quidem ad Monasterium nomine Attalia, quod in honore S. Mauricii martyris Christi est constructuin, Abbatem esse statutinus , obtulit obtutibus nostris non solum auctoritatem emunitatis Maiae memoriae Caroli aut nostri Augustissimi Imperatoris, sed et Tassionis quondam Ducis in Ducatu Batonico super eadem re Iiteras ostendit, in quibus continebatur insertum, quod praelatum Dionasterium sub suo nomine et defensione cum cellulis et locis sibi subiectis rebus et hominibus et omnibus illic pertinentibus hactenus ab inquietudine iudiciariae potestatis munitum atque defensium firmi ume fuisset. Unde etiam pro rei firmitate suggessit uir praenomia

natus clementiae nostrae, ut paternum seu praedecessorum nostrorum Regum uidelieet morem sequentes, huiusmodi nostrae emunitatis praeceptum ob amorem Dei et reuerentiam ipfius sancti ioci circa ipsum monasterium conseribere iuberemus. Cuius petitioni li-henter acquiescentes hoc emunitatis nostrae praeceptum erga ipsum monasterium gratia tuitionis et de sensionis, ac pro diuini cultus ana re, nec non et animae nostrae conscribi decrevimus, per quod fi

143쪽

3.X IL miter et omnibus modis imperamus, ut nullus iudex publicus neI qui libet ex iudiciaria potestate, aut ullus ex fidelibus nostris, tam praeis sentibus quam ct futuris, neque Comites, neque Centenarii, nequa exactores in Ecclesias aut loco uel agros , seu reliquas possessiones quas moderno tempore in quibuslibet pagis uel territoriis infra ditio nem regni nostri iusto et legaliter tenet ac possidet, uel etiam in ea, quae in iure ipsius monasteriν uoluerit diui ira pietas augeri, ad caua fas audiendas, uel Deda et tributa exigenda, aut fideiussores tollen dos, aut homines Usius monasterii tam ingenuos quam seruos, Scianos et accolas super terram ipsius eOmmanentes, nec iuste nec in iuste distringendo, et nullas res hibitiones ues inansi es aut paratas faciendas aut isticitas occasiones requirendas, nostris nec futuris temisporibus ingredi audeat, nec ea quae supra eommemorata sunt, ullo unquam tempore exigere prael uniat, sed liceat memorato uiro suis

que successi ribus res praudieii monasterii eum omnibus rebus sibi subiectis et hominibus, tam ingenuis quam seruis, cuiuscunque sint nationis, atque omnibus ad se pertinentibus uel aspicientibus, sit tituitionis atque emunitatis nostrae defensione, remota totius iudici

riae potestatis inquietudine, et uulgari appellatione quieto ordine ac tranquilla securitate possidere. Et aduocati ipsius Eccbesae omnemeausam inquirundam et discutiendami ipsi diiudicent, et finiant, et quicquid de praefatis rebus Ecclesiae ius sisti exigere poterat in integrum praedieto uiro Otigario, misque succutaribus concessimus, sculicet ut perpetuo tempore ei ad peragendum Dei seruitium augmentum et supplementum sato Alias tabulas tutelares nionasterio Metensi 2 in Ba uaria traditas ostendimus apud HUNDlUM c. I. p. 3. 6 r uir uenerabilis Nithardus Abbas ex Monasterio, quod dicitur Medema. quod est eonstructum in honore S. Michaelis Archangeli, obtulit

excellenti e nostrae quandam aues oritatem bonae memoriae aui nostri Caroli pracstantissimi Imperatoris P in qua eontinebatur insertum, qualiter idem Christianissimus Imperator praelatum Monasterium cum Abbate et Monachis ibidem Deo famulantibus, cum hominibus uehrebus ibidem pertinentibus sub sermone tuitionis suae constituisset, Ita ut in posterum tam sub suo, quam sub succetarum sitorum , Regum uidelicet sequentium Mundiburdo et defensione consisteret. Petiit celsitudinem nostram praedictus Abbas, ut nos similiter eum et Monasterium, cui praeest, cum Monachis ibidem Deo militantu

144쪽

LvDOVICI GERMANICI. Fortiis, atque rebus uel hominibus sibi peninentibus, siub nostra consti- ιXrim.

tueremus defensione et eidem auctoritati nostrana firmitatis gratia iungeremus auctoritatem. Cuius deprecationem libenter annuimus, et beneficium, quod a nobis postulauit, ob amorem Dei, et reueis rentiam ipsius sancti Ioci libenti animo ei concessiste omnium fidelium nostrorum cognoscat industria. Propterea praesentem autor,tatem nostram ei fieri iussimus, Per quam praecipimus atque iubemus, ut nullus qtiislibet ex uobis, neque de iuniori hus aut successoribus nostris, memorato uenerabili uiro Nithardo Abbati, nee Monachis seu hominibus suis, qui per eum legibus speraro noscuntur, de nullis quibuslibet illicitis occationibus iniuriare, nec inquietare, aut condemnare, neque contra rationem ordinis de rebus Monaste iii sui, unde ad praesens iusto ordine restitutus esse uidetur, aut in ante Deo largiente ibidem iuite et rationabiliter collatum fuerit, aliquid abstrahere axit minuere ullo modo praesumatis: nisi liceat et una cum Monachis et hominibus suis, sub Dei, nostrique Mundi-burdo ae de sensione quieto tramite uiuere, ac residere, et pro no bis , uxoreque ac prola uel gente Franeorum, seu stabilitate regni nostri attentius diuinam misericordiam exorare. Et si aliqui calus emissis aduersus eum et in uico suo surrexerim, aut orti fuerint, quos ibidem in prima absque graui, iniquo dispendio diiunire nequiuer l, usis hi .hat que in praesentia nostra sui pensos uel reseruatos, qualiter ibidem sineundum legem et iustitiam finitivam accipiant sententiam. Immunitatem quoque indulgebat Rex Monasterio S. Galli, testo Ralperto monacho in GoLDASTI script. reta Alein anni C. T. I pag. 8: Pra terea Rex piissimus Hludouuleus statim iussit, Monachis fieri aliam eartam firmissimae emunitatis, ut post Griinaldum deinceps potestatem in perpetuum haberent eligendi sibi Abbates, millique hominum nisi solis Regibus subiacerent; et in eadem carta conscribi tu sit regia dona sibimet ipsi secundum consuetudinem aliorum monasteriorum securitate praeditorum quot armis uentura, id est, duos caballos et duo scuta cum lanceis. Et sic etiam istam cartam manu sua confirmatam, proprio quae anulo consignatam, Monachis tradens s. Iaetos eos in scin redire pernaisit. Tabulas hasce nunc in lucem

edidit MURATOR. t. V antiquit. Ita l. p. 939: uir uenerabilis Gri- ἴAedmaldus Archi capellanus noster, ac Abba Monasterii Saneti Galli Conm matur

se ris Christi, quod est situm in Pago Turgauge super fluuium, quidi s dicitur

145쪽

s. XV dll. dicitur Stamath detulit excellentio nostre quoddam Preeeptumpr stantissimi Imperatoris et genitoris nostri Ludovici, in quo contine batur insertuin, quod idem Genitor cum predictum Monasterium beati Galli cum Monachis ibidem Deo militantibus, et curii rebus atque lis ni inibus ad se iuste et legaliter aspicientibus uel pertinentihus, sub sua constituisset defensione, atque immunitatis tuitione; et quando diuina uocatione Abbas iplius Monasterii ab hac luce mia grasset, licentiam haberent, secundum Regulam Sancti Benedicti, inter se eligere Abbatem, sic si supra nominata constitutio et confirmatio predicti Augusti et genitoris nostri Ludovici perpetuis temporibus inconuulsa manet: prefatus Abbas precibus, quibus ualuit. nostram obsecrauit clementiam, ut super eamdem confirmationem, nostram etiam iungeremus auctoritatem. Idcirco pro Dei amore,

communi consilio cum nostris fidelibus, Epii copis scilicet, Abbatibus , atque Comitibus habito, comperimus, quod ibidem status Monachorum sit Deo omnipotenti famulantium, Regulamque Sancti Benedicti custodientium. Ideoque eiusdem Abbatis atque Archicapellani nostri Grimal di petitionibus aurem accommodauimus, et hanc auctoritatem confirmationis nostre circa ipsum Monasterium eiusque Rectores fieri iussimus. Quapropter decerniamus atque iubemus, ut deinceps omni tempore absque alicuius infestatione aut Contrarietate. Domino annuente, perpetuo inconuulsum permaneat. Et ut nullus iudex publicus , aut quilibet superioris aut in serioris Reipublice Procurator, in Ecclesias aut loca, uillas uel agros, seu reliquas pollegiones memorati Monasterii, quas moderno tenm Ore infra Regnum diuinitus nobis collatum iuste et rationabiliter possidet, . uel que deinceps diuina pietas ibidem augere uoluerit, ad causas i diciario more agendas, uel Preda exigenda, aut Mansiones uel Par tas faciendas, aut fideius res tollendos, aut homines ipsius Mon sterii tam ingenuos quam et seruos, super terram ipsius commanentes, irrationabiliter distringendos, nee ullas redibitiones, aut illiciatas Occasiones requirendas, nostris et futuris temporibus ingredi a deat, uel ea quae supra memorata sunt, penitus exigere presumat.

Et liceat memorato Abbati , suisque successoribus, res predicti Monasterii cum omnibus sibi stibiectis, et rebus uel hominibus ad se iuste aspicientibus uel pertinentibus, sub tuitionis atque immunitatis nostre defensione, remota totius iudiciarie potestatis inquietudine, quieto Disit iroo by Corale

146쪽

LvDOVICI GERMANICIO Torquieto ordine possidere et nostro fideliter obedire imperio I Et quan VIIII

doquidem diuina uocatione supradictus Abbas, uel Successores eius obierunt, quandiu ipsi Monachi inter se tales inuenire potuerint, qui in ipsain congrugationem, secundum Regulam Sancti Benedicti regere ualeant. per hanc nostram auctoritatem atque consensum, et seiscundum quod in auctoritate Genitoris nostri continctur, licentiam habeant eligendi Abbatem, quatenus Monaelii ibidem Deo famulan- res, pro nobis et stabilitate Regni nostri, Domini misericordiam vigitor exorare ualeant. Statuimus etiam, ut annuatim inde Donz expost .

nostre Serenitati ueniant, sicut do ceteris Monasteriis; id est Caballiduo cum Scutis et Lanceis. Inter dona regia i. e. tributa caballos d is uis ' fuisse, innuit Capitus. Caroli M. t. I β LVI, ii allatum .. add. MU- ς bano-RATOR. c. l. p. 938. Ad ea, quae q. Ut II, 3 de monasterio S. Dionysii diximus, plenius intelligenda pertinet diploma regis nostri lancei .m Do UBI ET hiae des Pabbaye do S. Denys p. 784 asseruatum, in

quo monasterii huius possessiones in Alamannia immunitate ac tutela D 'ν si regia roborantur his quidem formulis: uir uenerabilis, propinquus Posseisi, uidelicet et aequivocus noster Hludo uuicus Abba, petiit celsitudinem nostram ut quasdam Cellulas sitas in Alamannia, Hetsi lingua in ini unitis pago Nechcragauue super fluuium Nechra, ubi sanctus Uitalis Confessor corpore requiescit, et Harbrittinga in pago Rehisa ubi sanctus Veranus corpore requiescit, et Hadalongcella in pago fleegeuua, ubi Sanctus Georgitis corpore requiescit, ad ius et potestatem Monast

rii pretiosissimorum Christi Martyrum Dionysii, Rusti cr, et Eleutheis

rii, pertinentes, quia a reliquis supradictorum martyrum rebus lonsio ge te tuo erant sub nostro munimine er defensione eum rebus et hominibus ad se pertinentibus uel aspicientibus consistere secissemus. ut nostrae immunitatis auctoritate deinceps ab inquietudine iudici

riae potestatis ipsi e munitae ac defensae fuissent Cellulae: Similitet autem et de rebus in Morton ogouua et Bristhagua, ad praedictum Monasterium sancti Dionysii aspicientibus fieri petiit. Cuius petitioni assensum praebuimus, et hoc nostrae auctoritatis praeceptum erga ipsas cellulas ae supradictas res immunitatis atque tuitionis gratia pro diuini cultus amore, et animae nostrae remedio fieri decreui

mus. Per quod praecipimus atque iubemus, ut nullus Iudex publi-eus, uel quislibet ex iudi taria potestate, in Ecclesias, aut loca, ueIagros, seu reliquas Possessiones, quas moderno tempore in quibuslibezDisit iroo by Corale

147쪽

s. XX. bet pagis uel territoriis infra ditionem regni nostri iuste et legaliter memoratae tenent uel possident Cellulae, uel ea quae deinceps in iure ipsarum Cellularum uoluerit diuina pietas augeri, sub quibusluhet inlicitis occasionibus, aut fidei utares tollendos, aut homines ipsarum Cellularum tam ingenuos quam seruos super terram ipsarum commanentes intulte distringendos, nec ullas redibitiones, nec non et in his quae in Morton ogo uua et Brisikagautia preciosus Christi martyr Dionysius iure habere in praesenti uidetur, uel doinceps iuste adquirere potest, nostris nec futuris temporibus ingredi audeat, item his nec ea quae sIupra memorata sunt poenitus exigere praesumat. Si-esCibis i. NQrcatum quod in praedicta Cellula Het silinga in praesen- iti habetur, et quod tempore clarissimi aut nostri Κaroli, ac domni in ostri genitoris Hludo uulei piissimi Augusti suit, sub nostra mitione iuolumus conlistat, ut nullus de quolibet negotio ex eo teloneum ἰPer uim aut per aliquam potestatem auferre praesumat, sed ipsum te- lloneum et omnia quae supra memorata sunt, cum omnibus sibi sub- lectis, et rebus, uel hominibus ad se aspicientibus uel pertinentibus. 'supradicto Coenobio sancti Dionysii, uel Monachis ibidem Deo deseruientibus, in eorum usus nostra auctoritate permaneant sub tuitionis atque immunitatis nostrae defensione, remota totius iudiciariae potestatis inquietudine, quieto ordine uideant possidere tae.

Rex eo . Quamquam monasteria permulta libertate abbatos eligendi ut ςςdit po- rentur: eam tamen ipsam libertatem non iure suo, sed regis priuile- bd Ees fulta, habebant. Documentum nobis suppeditat coenobium eligendi Fuldense clarissimum, quod in SCHANNATI historiae Fuldensis monaste. Codice probation. num. XIlII reperitum quandoqIsidem, ait rex, d - . . '- uocatione Apra dicius Abba uel successores eius de hae lace migraturint, quamdiu ipse monacri inter se talis i enire potuerint, qui ipsam com gregationem secundum regulam pii patris Benedicti regere uaseant, per hanc Uram auctoritatem et consensum licentiam habeant eligendi Ab

bates.

a. SCHATEN. P. I p. MI chartam Corbolens similis argumenti xbrieus habet: Libuit etiam nostrae celsiitudinis pietatem erga Diuae memoriae Genitoris nostri Nobilissimi Augusti institutionem, quando diui- i

148쪽

LvDOVICI GERMANICI.

na uoratione Abbas praedicti monasterii uitam finierit mortalem, L MLquamdiu ipsi monachi inter se talem inuenire huiusce citae qaeuerint, qui ipsam congregationem secundum regulam S. Benedicti, primi instruetoris illius normae, regere ualeat, per hanc nostram auctoritatem licentiam habeant eligendi Abbatem. IB. p. I 42 iterum haec facultas cum Corbeiens tum He ordiensibus indulgetur et His etiam adiimgere placuit liberam utrique loco concessionem eligendae de propria cingregatione in regimen suis per futura semper tempora congruae personae. Apud c. l. T. II pag. 8 charta singularis eXtat, ait is qua monachis Altahensibus abbatem eligendi libertas permittitur: uir uenerabilis Gotsbaldus WirtZburgensis Ecclesiae Episcopus, nostram adiens Serenitatem , postulans ut fratribus in Monasterio S. Nauritii martyris Christi, uocabulo Altaha consistentibus , quibus

nunc sub eius regimine Deo famulari noscuntur, post illius transactae mortalis uitae terminum, si talis frater inter illos inueniri poterit, qui fratris ossicio idonetur, et rationabiliter fungi ualeat, cum eligendi mostraeis licentia tribueretur. Cuius petitioni aurem mansuetudinismostrae accommodantes hoc ita perdonasse per praesentem auctoritatem nostram omnium fidelium nostrorum cognoscat magnitudo ita tamen, ut praefatum est, si talis secundum regulam S. Benedim, aptabilis et idoneus, tam in moribus, quam in scientia, seu caeteris bonis ornatus ad seruitium Dei omnipotentis ibi inuenitur, per praefati uenerabilis Episcopi petitionem et amorem assensum praebemus, etc. Eamdem potestatem impertiuit Rex monasterio Rhinaugiem aliis: - -s in SAMMARTHAN I Gallia Christiana T. V inter instrumenta sensi. Pag. so' num. 2: Post obitum uero praedicti abbatis eiusdem monasterii, fratres licentiam habeant secundum regulam S. Benedicti abbatem eligendi, quamdiu inter se possit inueniri, ac si non posse contimat inuicem reperiri, quod absit, a quacunque monachicae professionis congregatione sibi placeat, salua electione sui, sibi rectorem eligant, donec rursus eorum aliquem diuina clementia inibi votivum disponet fieri iuspensatorem. De monasterio S. Galli uid.

g. XVIIII, 9.

I. XXI.

Etsi Rex eodem iure, quo rebus sacris prouidebat. reliqua maiestatis munera administrauit; tantulum tamen indulgendum est theoo riae, Disit iroo by GO le

149쪽

. XXI.

sonem

per uiua stanen

rias. ut sacra a politicis secernantur. Ante vero' quam istemam re mi formam, gubernandi rationem ae leges intueamur, fines regni L douici nostri explorare studebimus, qui diuersi fuerunt pro diuersiis late temporum. Iam anno Sir per diuisioneni patris obtinuerar Baio ariam et Carentanos et Bebei mos et Avaros atque S clauos, quFab orientali parte Baio ariae sunt , et insuper duas uillas dominicales ad suum seruitium in paζo NordDoae Luttraos et Ingoldestat. uid: t. I commentari f. LXXVI l, a et p. gyr. Anno 83 'atres re ges, Ludovico patre custodiae tradito, imperium intersu diuisisse ui dentur; nam ab his initiis Ludovictis rex saepissimo annos Franctae orientalis repetit. Nouas diuisionis regni tabulas antro 83 s Stremiavci adornatas, et anno 337 Aquisgrani in generali populi conuentu approbatas ohibuimus t. I p: 463. Baiuuarium tum refere

bant Toringimis totam, Ripuarios, Atrarios , Sa me , Frisiae Pinden na, Hasbi uia, Bragmenta, Tranderer, Mempiscon, Metunenti, AEuxu, AHlarbon, Adertelli, Termιane is, Bolctyis P igni mico, Camasicen sis, Virdomadensis. As Alamaniam totam Burgundiam, excepto quoi Pippino datum est, totam Prouinciam, et totam Gonam, et de isa medis Francia mare sis, Vngensis, Castrensis, Potiano. Rem ensis, Gudu neniis, Mosellis, Breueris. Quum Ludovicus noster diuisionem Caaroli fratris gratia factam moleste serens, iterum turbas aduersus pa, trem' concitaret; hic anno 838 fluo quidquid ultra citraque Menum iuris paterni usurpaue ut baeIenus' Afaciam, Sax iam, Thurin anti striam atque Alamanni r ademit, testibus ANNAL. BERTI NIAN. atque adeo, sola Bauaria Ludovico relicta; regna inter L marium et Carolum dimidit; Ludovicus hac re multo magis incensus aduersus patrem noua molitur; at pater, quod ex auctore uitae

illius discimus, usque Bedonniam Bodomam, perrexit, si ue silius, quamquam inuitus , βpplix uenit et in Uepatus ab eo , mali se egisse cana fesus, emendatur que se perperam gesto prefessus est. At Imperatorco ulta et sibi semper amica utens con sudine et filio indulsit et eum ue bis primum, ut Agnum fuit, paululum snperius increpavit, pos autem lenioribus d ultum in regno reliquit; deinde filium Baioria egredi uo:

tat; egressum uero mox exercitu usquo ad monasteriunt Hensciden se persequitur. Ludovico Pio rebus humanis erepto sata aIta omnia tulerunt, uota paterna temnebantur, , discordia fratrum et inuidia augescebat, nullumque praeter Martem arbitrum audiebat. Loth

150쪽

LUDOVICI GERMANI CL

rius paesus indignus habebatur hereditate paterna. Fratres igitur s. XXL Ludovicus et Carolus istam ex praesulum 1ententia dispertire conabam ur; sed quae utriusque portio fuerit, apud NI ARDUM hodie non legimus, nec ista diuisio optatum habuit exitum ; nam L tharius fidein fratrum implorare. et aequalem regni portionem petere, ut GTHARPUS callida illius consilia uberius memorat. Fra- nis diuia tres denique augusti anno 843 notissimam illam partitionem Virodunensem persecerunt . cuius quidem tabulas ignoramus, uerum exa. Mi. ANNALIUM RERTIN. testimonio Ludovisus ultra Rhenum stmnia. citra Rhenum uero Nemetum Mangium et Moguntiam ciuitates pagosque

sortitus REGlNO aldit: propter uini copiam. OB RE NT. in

Prodrom. reta Alsata p. εχ aliorum Austorum narrationes colligit. 3nimaduertitque Alcitiam orientali Franciae non adscriptam fume, sed Lotharium imperatorem eam tenuisse. Fragmentum histori Franci apud du CHESNE t. t I rer. Franc. Ludovici portionem ita definit: Ludaiscus praeter Noricam, quam habebat , tminit regoa , quae pater Lus illi dederat , L eL Alamanniain, Thoringia n. Austra iam, S τouiam, et Austorum i e. Hunnorum regnum. AUENTINUS Anii. Is aiota L. IV c. i s n. Iae Ludovico desinata sunt uniuersa , quae a Rbe ni mentis orientem silem longe lateque spectant: Germania magna , Rheria , Suma, idelicia. si risuin, Noricum, Pannoniae, Liburnia, Bosi aet Veneia. Anno 86o Lotharius rex metuens, auunculum filum Altitia misKarium Ludoico regi Germaniae sociatur, atque ob eandem societatem partem regni sui, id est, Helciatiam tradit. ANNAL. BEM '' UN. Anno 867 Lothariua suspeetiim habens Caroltim, ad Ludoicum reuertentem , a Metis ciuitate uersus Franconosuri pergit, et cum eo pridem sibi satis aduerso se pacificat, filioque suo de Wal-drada Hugoni ducatum Eliratium donat, eumque Ludovvico com- reddit emendat, ae caeterum regnum suum quasi Romam perrecturus et si Waldradam praemissurus committit. l Blta Quum anno 86y L tharius rex e uita decessisset , frater ipsius Ludovicus imperator regnum illius iure maximo sibi uindicare poterati Nonnulli regni proceres rogabant hanc ob caussam Carolum . ne in regnum uacuum intraret, donec Ludovicus rex Germaniae ab expeditione hostili vinedorum reuerteretur: Sed Carolus festinanter se coronari iussita mTum uero anno 37o ad fratrem Ludovicum Franco furtum legatos sit, petiitque, ut ad regnum Lotharii diuidelidum conuenirentio a Ludo- iliarii.

SEARCH

MENU NAVIGATION