Quinti Horatii Flacci opera

발행: 1842년

분량: 267페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Iratus buccas inflet, neque se fore posthac Tam facilem dicat, votis ut praebctat aurem 'Praeterea, ne sic, ut qui docularia. ridens

Percurram, quamquam ridentem dicere verum

Quia vetat i ut pueris olim dant crustula blandi

Doctores, elementa velint ut discere prima; Sed tamen amoto quaeramus seria ludo. Ille, gravem duro terram qui vertit aratro, Porfidus hic caupo, miles, nautaeque, per omne Audaces mare qui currunt, hac mente laborem 30 S se ferre, senes ut in otia tuta recedant, Aiunt, quum sibi sint congesta cibaria; sicut Parvula snam exemplo est) magni formica laboris Ore trahit, quodcunque Potest, atque addit acervo, Quem struit, haud ignara ac non incauta futuri: Quae, simul inversum contristat Aquarius annum, Non usquam proreΡit, et illis utitur ante Quaesitis sapiens; quum te nequct servidus aestu Dimoveat lucro, nec hiems, ignis, mare, ferrum:

Nil obstet tibi, dum no sit is ditior alter. 40Quid juvat immensum te argenti pondus et auri Furtim defossa timidum deponere terra liauod, si comminuas, Vilem redigatur ad assem.

At, ni id fit, quid habet pulchri constructus acervus 'Μulia frumenti tua triverit area centum, Non tuus hoc capiet venter plus, ac meus; ut si liculum panis v nales inter onusto Forta vehas humero, nihilo plus accipias, quam

Qui nil portarit. Vel clic, quid reserat intra

Naturae fines viventi, jugera centum an boΜulo aret i At suave est, ex magno tollere Meo . Dum ex parvo nobis tantumdem haurire relinquas, Cur tua plus laudes cumeris granaria nostris rin tibi si sit opus Iiquidi non amplius urna, Vel cyatho, ot dicas, Μagno de flumine malim. Quam ex hoc fonticulo, tantumdem sumere. Eo fit, monior ut si quos dolectet copia justo, Cum ripa simul avulsos ferat Aufidus acer: At qui tantuli eget, quanto est opus, is neque limo by COOste

142쪽

Ista Q. HORATII FLACCI

Turbatam haurit aquam, neque Vitam amittit in undis. 6οAt bona pars hominum, decepta cupidine falao, Nil satis est, inquit; quia tanti, quantum habeas, ata. Quid facias illi l jubeas miserum esse, libenter Quatenus id facit; ut quidam memoratur Athenis Sordidus ac dives populi contemnere Voces Sic solitus : Populus me sibilat, at mihi pIaudo

Ipse domi, simulae nummos contemplor in arca. Tantalus a labris sitiens fugientia captat Flumina: quid ridest mutato nomine de to Fabula narratur: congestis undique saccis Io Indormis inhians, et tanquam Parcere sacris Cogeris, aut Pictis tanquam gaudere tabellis. Nescis, quo Valent nummus quem praebeat uaum 'Panis ematur, Olus, Vini sextarius: adde, Queis humana sibi doleat natura negatis. An vigilarct metu exanimem, noctesque diesque Formidare malos fures, incendia, SerVOS,

NE te compilent fugientes, hoc juvat 7 horum

Semper ego optarim pauPerrimus Esse bonorum.

At si condoluit tentatum frigore corpus, 30 Aut alius casus lecto is assixit, habes, qui Assideat, fomenta paret, medicum roget, ut is Suscitet ae rodiat natis earisque propinquis Non uxor salvum te vult, non filius, Omnes Vicini oderunt, noti, pueri atque puellae. Μiraris, quum tu argento post omnia ponas, Si nemo praestet, quem non merearis, amorem 'An siς cognatos, nullo natura labore Quos tibi dat, retinere velis, servareque amicos 3

Infelix operam perdas, ut si quia asellum . so In campo doceat parentem currem fraeniat . Denique sit finia quaerendi; quoque habeas plus, Pauperiem metuas minus, et finire laborom Incipias, Dario, quod avebaa; no facias. quodUmmidius, qui, tam non longa est fabula dives,

Ut metiretur nummos, ita sordidus, ut se Non unquam semo melius vestiret, ad usque by COOst,

143쪽

supremum tempus, ne se penuria victus Opprimeret, metuebat. At hunc liberta securi Divisit medium sortissima Tyndaridarum. 100 Quid mi igitur suades, ut vivam Maenius, Rut ala, Ut Nomentanus y Pergis pugnantia sacum

Frontibus adversia componere t non ego, norum Quum veto te fieri, vappam jubeo ac nobulonem. Eat inter Tanaim quiddam socerumque Viselli. Est modus in rebus, sunt certi denique fines, Quos vitra citraque nequit consistere rectum. Illuc, unda abii, redeo. Nemoneout mavis, '

Se probet, ni potius laudet liversa sequontos Quodqua aliena capona gerat distentius uber, Ilo

Taheaeati neque se majori Pauporiorum Turbae comparet; hunc atque hunc superare I horeti sic festinanti semper locupletior obstat: Ut, quum carceribus missos rapit ungula currus, Instat equis auriga suos vincentibus, illum Praeteritum temnens extremos inter euntem. Inclo fit, ut raro, qui se vixisse bantum Dieat, et exacto contentus tempore Vitae celat, uti conviva satur, reperire queamus. Iam antis est: ne me Crispini scrinia lippi l 20 compilasse putes, verbum non amplius addam.

AMBOBAIARure colIegia, pharmacopolae, Mendici, mimae, balatrones, hoc genus omnEMoestum ac sollicitum est cantoris morte Tigelli. Quippe benignus erat. Contra hic, ne prodigus esse Dieatur, metuens, inopi dare nolit amico, Frigus quo sturamque famem propellere possit. Hune si rconteria, avi cur atque parentia Praeclaram ingrata stringat malus ingluvie rem, Omnia conductis coemens obsonia nummis :Sordidus atque animi quod parvi nolit haberi, lo

144쪽

Respondet. Gustatur ab his, culpatur ab illis.

Fundius vappae famam timet ac nebulonia, Dives agris, dives positis in scenore nummia, Quinas hic capiti mercales Exsecat, atque Quanto perditior quisque es tanto acrius urget. Nomina sectatur modo sumta veste virili Sub patribus duris tironum. Maxime, quia non,

Iupiter, exclamat. simul atque audivit At in sorio quaestu sumtum facit hic. Vix credere mavis, Quam sibi non sit amicus; ita ut pater ille, Terenti Fabula quem miserum gnato vixissct fugato 2IInducit. non se pejus cruciaverit atque hic. Si quis nunc quaerat, Quo res haec portinet ' illuc :Dum vitant stulti vitia, in contraria Currunt. Μalthinus tunicis demissis ambulat; est qui Inguen ad obscenum subductis usque saeptus. Pastillos Rufillus olet, Gargonius hircum. Nil medium est. Sunt, qui nolint tetigisse nisi illas, Quarum subsuta talos tegat instita Veste ;Contra alius nullam, nisi olento in larnioe stantem. Quidam notus homo quum exiret fornice, Μacto a Virtute esto, inquit sententia dia Catonis ;Νam simul ac venas innavit tetra libido, Huc juvenus aequum est lescendere, non alienas Permolere uxores. Nolim laudarier, inquit, Sic me, mirator cunni Cupiennius albi. Audiro est operae pertium, procedere recte Qui moechis non vultis, ut omni parte laborent, Utque illis multo corrupta dolore voluptRS, Atque haec rara cadat dura inter saepe pericla. 40

Hic se praecipitem tecto dedit; ille flagellis

Ad mortem caesus; fugiens hic decidit acrem Haedonum in turbam; dedit hic pro corpora num-

Hunc perminxerunt calones; quin etiam illud

Accidit, ut cuidam testes caudamque salacem Demeteret serrum. Jure omnes: Galba negabat. Tutior at quanto merx est in classe facundat

Lihortinarum dico, Sallustius in quas by COOst,

145쪽

Non minus insanit, quam qui moechatur. At hic si Qua res, qua ratio suaderet, quaque modesto 50Munifico esse licet, vellet bonus atque benignus Essct ; duret quantum satis esset, nec sibi damno DoctEoorique foret; verum hoc se amplectitur uno, Hoc amat, hoc laudat: Μatronam nullam ego tango. Ut quondam Μarsaeus, amator originis illo, Qui patrium mimae donui fundumque laremque, Nil fuerit mi, inquit, cum uxoribus unquam alienis. Visum est cum mimis, est cum meretricibus, unde Fama malum gravius, quam res trahit. An tibinhunde Personam satis est, non illud, quidquid ubiqus 60 Oaecit, evidire t Bonam cleperdere famam, Rem patris oblimare, malum est ubicumque. Quid

rit, in matrona, ancilla peccesne togata tutulus in Fausta Sullae gener, hoe miser uno Nomine cleceptus, poenas dedit usque SuPerque Quam satis eSt, Pugnis caesus ferroque Petitus, Elusus sore, quum Longurenus foret intus. Huic si mutonis Verbis mala tanta vidantia

DicExet haec animus : Quid vis tibit numquid egon is Magno prognatum deposco consule cunnum, 70VEIatumque stola, mea quum conferbuit ira luuio ros ponderet 8 Μagno Patre nata puella est. At quanto meliora monet pugnantiaque istis Dives opis nutura suae, si tu modo recte Disponsare velis, ac non fugienda petendis Immiscere t Tuo vitio rerumne labores, Nil referre putast quare, ne poeniteat te, Desine matronas sectarier, unde laboris Plus haurire mali est, quam ex re decerpere fructus.

Nec magis huic, niveos inter viridesquo lapillos 30 sit Hest, hoc, Cerinthe, tuo tenerum est femur aut

Roctius, atque etiam melius Persaepe togatae est.

Adde huc, quod mercem sine sucis gestat, aperte, by COOste

146쪽

I26 Q. HORATII FLACCI

Quosi vanale habet, ostendit, nec, si, quia honestiost,

Iactat habetque palam, quaerit, quo turpia celet Rogibus hic mos est: ubi equos mereantur, opertos Inspiciunt, ne, si facies, ut saepe, decora Μolli fulta podo est, emtorem inducat hiantem, Quod pulchrae clunes, breVe quod caput, ardua

cervix:

Hoc illi meis: ne corporis optima Lyncei 90 Contemplere oculis, Hypsea caecior illa, Quae mala sunt, spectes: Ocrus, o brachia i Verum Depygis, nasuta, brevi latere ac pede longo eati

Μatronae praeter faciem nil cernere Postis, Cetera, ni Catia est, demissa Veste tegentis.

Si interdicta petoa, vallo circumdata snam is Hoc facit insanum , multae tibi tum daecient res, Custodes, lectica, ciniflones, parasitae, Ad talos stola demissa et circumdatu Palla. Plurima, quae inviteant pure apparerct tibi rem. 100 Altera nil obstat; Cois tibi paene videre est Ut nudam; ne crure malo, ne Sit pede turpi, Μetiri possis oculo latus. An tibi mavis Insidias fieri, pretiumquo avellier, ante

Quam mercem ostendi 8 Leporem venator ut alta In nive sectetur, positum sic tangere nOιit,

Cantat, et opponit, Meua est amor huie similia ; nam Transvolat in medio posita, et fugientia captat. Hiscine versiculis speras tibi posse dolores Atque aestus curasque graves e pectore tolIit Il0Νonne, cupidinibus statuat natura modum quem, Quid latura, sibi quid sit dolitura negatum, Quaerere plus prodest, et inane abscindere soldor Num tibi, quum fauces urit sitis, aurea quaeris Pocular num esuriens fastidis omnia praeter Pavonem rhombumque t tument tibi quum inguina,

num, si

Ancilla aut vorna est praesto puer, immius in quem Continuo flat, malis tentigine rumpi fΝon ego; namque Parabilom amo Venorem mei

147쪽

Illam, Post paulo, sed pluris, si exierit vir, I 20 GaIlis ; hanc, Philodemus ait, tibi, quae neque

magno Stet pretio, neque cunctetur, quum est Iussa Venire. Candida rectaque sit, munda hactenus, ut neque longa,

Noc magis alba velit, quam det natura, videri. Haec ubi supposuit dextro corpus mihi laevum, Ilia et Misia est; do nomen quodlibet illi:

Nec vereor, ne, dum futuo, Vir rure recurrat.

Janua frangatur, latret canis, unlique magno Pulsa clomus strepitu resonet, vepallida lecto Dosiliat mulier, miseram se conscia clamet; 130 Cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi. Discincta tunica fugiendum est ue pede nudo, Ne nummi pereant, aut pyga, aut denique fama. Deprendi miserum Est: Fabio vel justice vineam.

SATIRA III.

OMNIBUS hoc vitium est cantoribus, inter amicos Ut nunquam inducant animum cantare rogati, Injussi nunquam desistant. Sardus habebat Illo Tigellius hoc. Caesar, qui cogere Posset, si peteret per amicitiam patris atque suam, non Quicquam pronceret; si collibuisset, ab ovo Usqua ad mala citaret Io Bacche i modo summa Voce, modo hac, resonat quae chordis quatuor ima.

Nil aequato homini fuit illi. Saepe velut qui Currebat, fugiens hostem, Persaepe velut qui loIunonis sacra serret: habebat saepe ducentos, Saepe decem servos; modo reges atque tetrarchas,

Omnia magna loquens; modo, Sit mihi mensa tripes et concha salis puri, et toga, quae defendere frigus, Quamvis crassa, queat. Decies centena dedissos Huic parco, paucis contento: quinque diebus

Nil orat in Ioculis. Noetes vigilabat ad ipsum by COOste

148쪽

Μane; diem totum stertebat. Nil fuit unquam Sic impar sibi. Νunc aliquis dicat mihi, Quid tu Nullano habes vitiat Immo alia, haut fortasse

minora. 20Μaenius absentem Novium dum carperet, Heua tu, Quidam ait, ignoras te, an ut ignotum clarE nobis Verba putas i Egomet mi ignosco, Μaenius inquit. Stultus et improbus hic amor est, dignusque notari. Quum tua pervideas oculis male lippus inunctis, Cur in amicorum vitiis tam cernis Rcutum, Quam aut aquila aut serpens Epidauri at tibi

contra

Evenit, inquirant vitia ut tua rursus et tui. Iracundior est paulo, minus aptus Mutis Νaribus horum hominum; rideri possit eo, quod Rusticius tonso toga defluit, et mala laxus 3IIn pede calceus haeret; at est bonus, ut melior vir Non alius quisquam, at tibi amicus, at ingenium

ingens

Inculto latet hoc sub corpore: denique te ipsum Concute, num qua tibi Vitiorum inseverit olim

Natura, aut etiam consuetudo mala; namque Neglectis urenda filix innascitur agris. Illuc praevertamur, amatorem quod amistae

Turpia decipiunt caecum vitia, aut etiam ipsa haec Delectant, veluti Balbinum polypus Hagnae. 40 Vellem in amicitia sic erraremus, et isti Errori nomen Virtus posuisset honestum. At pater ut gnati, sic nos debemus, amici Si quod sit vitium, non fastidire: strabonem Appellat Paetum pater, et Pullum, malo Parvus Si cui filius est, ut abortivus fuit olimSisyphus; hunc Varum distortis cruribus, illum Balbutit Scaurum pravis fultum male talia. Parcius hic vivit: frugi dicatur. Ineptus Et jactantior hic paullo est: concinnus amicis, bo Postulat ut, videatur. At est truculentior atque Plus aequo liber: simplox sortisque habeatur.' caldior est: acres inter numeretur. Opinor, by COOste

149쪽

sATIRARUM LIB. I.

ias Haec res et jungit, junctos et servat amicos. At nos Virtutes ipsas invertimus, atque Sincerum cupimus vas incrustare. Probus quis Nobiscum vivit, multum demissus homo; illi Tardo cognomen pingui et damus. Hic si1git omnes Insidias, nullique malo latus obdit apertum, Quum genus hoc inter vitae versetur, ubi acris 60 Invidia atque vigent ubi crimina: pro bene sano

Ac non incauto, fictum astutumque Vocamus.

Simplicior quis et est, qualem me saepe libenter obtulerim tibi, Μaecenas, ut sorte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone molestus: Communi sensu plane caret, inquimus. Ehou lQuam temere in nosmet legem sancimus iniquam lNam vitiis nemo sine nascitur; optimus ille est, Qui minimis urgetur. Amicus clulcis, ut aequum

est,

Cum mea compenset vitiis bona, pluribus hisca, 70Si modo plura mihi bonu sunt, inclinet. AmariSi volat hac lege, in trutina ponetur eadem. Qui, ne tuberibus propriis offendat amicum,

Postulat, ignoscet verrucis illius: aequum est, Peccatis veniam poscentem reddere rursus. Denique, quatenus Excidi penitus vitium irae, Catera item nequeunt stultis haerentia; cur non Ponderibus modulisque suis ratio utitur, ac, res

Ut quaeque est, ita suppliciis delicta coercet 8 rsi quis eum servum, patinam qui tollere jussus 80SEmesos pisces tepidumque ligurrierit jus, In cruce sumeat; Labeone insanior inter sanos dicatur 8 uuanto hoc furiosius ainus Majus peccatum est: paullum deliquit amicus, Quod uisi concedas, habeare insuavis, in acerbus Odisti . t fugis, ut Rusonem debitor aeris, Qui nisi, quum tristes misero venere Calendae,

Meminem aut nummos unda unde extricat, amaras

moto jugulo historias, captivus ut, audit. Uoumminxit lectum potus, mEnsave catillum ' sone axi manibus tritum dejecit: ob hanc rem,

150쪽

Aut positum ante mea quia pullum in parte catini Sustulit esuriens, minus hoc jucundus amicus Sit mihi l quid faciam, si furtum fecerit, aut si Prodiderit commissa fide, sponsumve negarit lQuis paria esse sere placuit peccata, laborant,

Quum ventum ad Verum est: Semus moremuerepugnant,

Atque ipsa utilitas, justi prope mater et aequi. Quum prorepserunt primis animalia terris, Μutum et turpe pecus, glandem atque cubilia propter 100 Unguibus et pugnis, dein fustibus, atque ita porro gnabant armis, quae post fabricaverat usus,

Donec verba, quibus Voces SensuSque notarent,

Nominaque invenere; dehinc absistore bello, Oppida coeperunt ninnire, et ponere leges, Ne quis fur esset, neu latro, neu quis adulter. Nam suit ante Helenam cunnus teterrima belli Causa, Sed ignotis perierunt mortibus illi,

Quos Venerem incertam rapientes more ferarum Viribus editior caedebat, ut in grege taurus. Ilo Jura inventa metu industi lateare necesse est, Tompora si fastosque Velis eVolVere mundi. Nec natura potest justo secernere iniquum,

Dividit ut bona diversis, fugienda petendis: Nec Vincet ratio hoc, tantumdem ut peccet idemque, Qui teneros caules alieni fregerit horti, 'Et qui nocturnus sacra Divum legerit: adsit Regula, peccatis quae poenas irroget aequaa,

Ner scutica dignum horribili sectere sagello.

Nam ut ferula caedas meritum m*jora subire I 20 Verbera, non Vereor, quum dicas, esse Pares res Furta latrociniis, et magnis parva mineris Falce recisurum simili te, si tibi regnum Permittant homines. Si dives, qui saΡiens est, Et sutor bonus et solus formosus et est rex; Cur optas, quod habest Non nosti, quid Dater.

SEARCH

MENU NAVIGATION