Quinti Horatii Flacci opera

261쪽

Recte concedi: consultus juris Et actor Causarum mediocris abest virtute diserti d7ο Messalae, nec acit quantum Cascellius Aulus; Sol tamen in pretio est: mediocribus esse Poetis

Non homines, non Di, non conoemere columnae.

Ut gratas inter mensas symphonia discors, Et crassum unguentum, et Sardo cum melle papaver offendunt, poterat duci quia coena sine istis: Sic animis natum inventumque poema juvandia, Si paullum a summo decessit, vergit ad imum. Ludere qui nescit, campestribus abstinet armis, Incloetusque pilae disciva trochive quiescit, 380Νe spissae risum tollant impune Coronae: Qui nescit, versus tamen audet fingera i Quidni flaber et ingenuus, Praesertim census equestrem Summum nummorum, Vitioque remotus ab omni lTu nihil invita dices faciesve Μinerva; It tibi justicium est, ea mens : si quid tamen olim Scripseris, in Μetii descendat jucticis aures,

Et patris, et nostras, nonumque Prematur in annum,

Membranis intus positis. Delere licebit, Quod non Evideris; nescit vox missa reverti. 39o Silvestres homines sacer interpresque Deorum Caelibus Et victu foedo steterruit Orpheus; Dictus ob hoc lenira tigres, rabidosque leones: Dictus et Amphion, Thebanae conditor arcis, Saxa movere sono testudinis, et prece blanda Ducere quo vellet. Fuit haec sapientia quondam, Publica privatis secernere, sacra profanis, Concubitu prohibero vago, dare jura maritis,

Oppida moliri, leges incidere ligno:

Sic honor et nomen divinis vatibus atque 400 Carminibus venit. Post hos insignis Homerus, Tyrtaeusque mares animos in Martia bella Versibus exacuit; dictae Per carminR SorteS, Et vitae monstrata via est; et gratia regum Hariis tentata modis; ludusque repertus, Et longorum operum finis: ne sorte pudori

sit tibi Μusa lyrae solera, et cantor Apollo.

262쪽

236 Q. HORATII FLACCI

Natura fleret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est: ego nec studium sine divitE vena, Nec rude, quid possit, Video ingenium : alterius sic Altera poscit opem res, et conjurat amice. 4llQui studet optatam cursu contingere metum,

Μulta tulit fecitque puer, sudavit et alsit; Abstinuit Venore et vino : qui Pythia cantat Tibicon, didicit prius extimuitque magistrum. Νec satis est lixisse: Ego mira poemata pango: occupet extremum scabies, mihi turpe relinqui est, Et, quod non didici. sane nescire, fateri. 'Ut praeco, ast merces turbam qui cogit emendas, Assentatores dubet ad lucrum ire poeta 420 Dives agris, dives positis in foenore nummis. Si vero est, unctum qui recte ponere P sit, Et spondere leVi pro Paupere, et eri re atris Litibus implicitum, mirabor, si sciet inter-Νoscere mendaeem Verumque beatus amicum. Tu. seu donaris, seu quid donare Voles eui,

Nolito ad versus tibi tactos ducer Plenum Laetitiae ; clamabit enim, Pulchre s bene I reete JPallescet, super his etiam stillabit amicis Ex oculis rorem; saliet, tundet pedo terram. 430Ut, qui conducti plorant in funere, dicunt Et faciunt prope plura dolentibus sex animo, sic

Derisor vero plus laudatore movetur.

Reges dicuntur multis urgere cuiuilis, torquere mero, quem perspexisse laborant An sit amicitia dignus. Si carmina condes, Nunquam te fallant animi sub vulpo latentes. Quintilio si quid recitares, Corrige, sodes, Hoc, aiebat, et hoc; melius te posse negares, Bis terque expertum frustra, delere jubebat, 440 Et male tornatos incudi reddere versus. Si defendere delictum, quam Vertere, malles, Nullum ultra verbum aut operam insumebat in

nem,

Quin sine rivali teque Et tua solus amares. Vir bonus et pruiens versus reprehendet inertes,

263쪽

Culpabit duros, incomtis auinet atrum

Trunsverso calamo signum, ambitiosa recidet ornamenta, parum claris lucem clare coget, Arguet ambigue dictum, mutanda notabit: Fiet Aristarchus; non licet, Cur ego amicum εο 0 offendam in nugis 8 Hae nugae seria ducent In mala derisum semel Exceptumque siniStre. Ut mala quem scabies aut morbus regius urget, Aut fanaticus error et iracunda Diana, Vesanum tetigisse timent fugiuntque poetam, Qui sapiunt; agitant pueri, incautique sequuntur. Hic, dum sublimis Versus ructatur et errRt, Si, veluti, merulis intentus, decidit, auceps, In puteum foveamve, licet, Succurrite, longum Clamet, Io civest non sit qui tollere curet. 460 Si quis curet opem ferre, et demittere funem, Qui scis, an prudens huc se dejecerit, atque

Servari nolit 8 clicam, Siculique poetae Narrabo interitum : Deus immortalis haberi Dum cupit EmpedoclEs, ardentem frigidus aetnam Insiluit. Sit jus, liceatque perire poetis: Invitum qui servat, idem facit occidonii. Nec semel hoc fecit; nec, si retractus erit. jam

Fiet homo, Et ponet famosae mortis amorem. Nec Satis apparet cur versus factitet; utrum 470Minxerit in patrios cinores, an tristo bidental Moverit incestus: certe furit, ac Velut ursus, Objectos caveae valuit si frangere clathros, Indoctum doctumque fugat recitator acerbus; Quem vero arripuit, tenet occiditque, legendo, Non missura cutem, nisi plena cruoriS, hirudo.

264쪽

CANTABRIGIAE: