Quinti Horatii Flacci opera

31쪽

25 Dia carus ipsis; quippe ter et quater

Anno revisens aequor Atlanticum Impune. Me pascant olivae, Me cichorea, levesque malVae. Frui paratis et valido mihi, Latoe, dones, et, precor integra Cum mente; nec turpem senectam Degere, nee cithara carentem.

An LYRAM. SCIMUR : i quid vacui sub umbra simus te um, quod et hunc in annum Vivat, et Plures,--e, dic Latinum, Barbite, carmen, stilo primum modulate eivi; Qui ferox bello, tamen inter arma, Sive jactatam religarat udo Litore narim, Liberum, et Μusas, Veneremque, at illi Somper haerentem Puerum canebat, Et Lycum, nigris oeulis nigroque, Crine decorum. O locus Phoebi, et lapibus supremi Grata testudo Iovis, o laborum Dulce lenimen, mihi cunquo salve Rite vocanti.

ODE XXXIII.

AD ALBIuM TIBULLUM.ALBI, ne doleas plus nimio, memor Immitis Glycerae, neu miserabiles Decantes elegos, cur tibi junior Laesa praeniteat fide.

32쪽

Q. HORATII FLACCI

Insignem tenui fronte Lycorida Cyri torret amor, Cyrus in asperam melinat moloen: sed prius Appulis Iungentur capreae Iupis, Quam turpi Pholoe peccet adultero. Sic visum Veneri: cui placet impares Formas atque animos sub dum aenea saevo mittere eum Joco. Ipsum me melior quum peteret Venus, Grata detinuit compede Μyrtale Libertina, fretis acrior Hadriae Curvantia Calabros sinus.. ODE XXXIV.

PAncos morum cultor et infrequens, Insanientis clum sapientiae Consultus erro, nune retrorsum Vela claro, atque iteram cursus

cogor relictos. Namque Diespiter Igni eorusco nubila divido Plerumque, per purum tonantes Egit Equos volucremque currum Quo bruta tellus, Et vaga flumina, Quo Styx at invisi horrida Taenari Sedea, Atlanteusquo finis Concutitur. Valet ima summis Mutare, et insignem attenuat mus, Obscura promena. Eino apicem mPax Fortuna cum stridoro acuto Sustulit, hic posuisse gaudet.

AD FORTUNAM. O DIVA, gratum quae regis Antium, Praesens vel imo tollore de gradu Mortalo corpus, vel superbos Vertere funeribus triumphos:

33쪽

Te pauper ambit sollicita prece Ruria coIonus; te dominam aequoris, Quicunque Bithyna lacessit Carpathium pelagus carina. Te meus asper, te profugi Scythae,

Urbesque, gentesque, et Latium serox, gumque matres barbarorum, et Purpurei metuunt tyranni, In urioso ne pedB Proruas Stantem columnam, neu popuIus frequens Ad arma cessantes ad arma Concitet, imperiumque frangatri semper anteit saeva Necessitas, Clavos trabiaea et cuneos mmu

Uncus abeat, Iiquidumque plumbum. To spes et albo rara Fides colit

Velata panno: nee comitem Rhnegat, Uteunque mutata Potentes

Veste domos inimica linquis. At vulgus infidum et meretrix retro Penura cedit: eiffugiunt cassis Cum faece siceatis amici, Ferre jugum paritor dolosi.

Servos iturum Caesarem in ultim Orbis Britannos, et Iuvenum re ens aman Eois timendum Partibus, Oceanoqu. Tubro.

Eheu cieatricum et sceleris pudet Fratrumque. Quia nos dura refugimus 2Einat quid intactum nefasti Liquimus t unde manum Juventus Metu morum continuiti quibus Pepercit aris i O utinam nova Incude distingas retusum in Μ aagetas Arabasque ferrum. 6 COOste

34쪽

28 Q. HORATII FLAccIODE XXXVI.

AD PLOTIUM NUMIDAM. ture et fidibus juvat Placare et vituli sanguine debito custodes Numidae Deos, Qui nunc, Hesperia sospes ab ultima, Caris multa sodalibus, Nulli plura tamen dividit oscula,

Quam dulci Lamiae, memor Acrae non alio rege puertiae, Μutataeque simul togae. Cressa ne careat pulchra dies nota: Neu promtae modus mPhorae, Neu morem in Salium sit requies pedum: Neu multi Damalia meri Bassum Threicia vincat amystile: Neu desint epulis TOSae, Neu Vivax apium, neu breve lilium. Omnes in Damalin putres Deponent oculos ; nec Damalis novo Divolletur adultero, Lascivis hederis ambitiosior.

ODE XXXVII.

AD SODALEs. NuNc ast hibendum, nunc peste libero Pulsanda tellus, nunc Saliaribus ornare pulvinar morum Tempus erat dapibus, Sodalas. Antehac nefas depromere Caecubum cellis avitis, dum Capitolio Regina clementes ruinas Flinus et Imperio parabat contaminato cum grege turpium Μorbo virorum, quidlibet impotens Sperare, fortunaque stulci Ebria. Sed minuit furorem

35쪽

cARMINUM LIB. I. 29

Vix una sospes navis ab ignibus: Μentamque lymphatam Mareotico degit in veros timores Caesar, ab Italia volantem Remis adurgens; accipiter velut Μones colambas, aut leporem citus Venator in campis nivalis Haemoniae: daret ut catenis Fatale monstrum; quae generosius Perire quaerens, nec muliebriter Expavit ensem, nec latentes

Classe cita reparavit Oraa; Ausa et jacentem visere regiam vultu aereno, fortia et asPerna Tractare serpentes, ut atrum Corpore combiberet venenum; Deliberata morte ferocior:

Saevis Liburnis scilicet invidens Privata deduci superbo Non humilia mulier triumpho.

ODE XXXVIII.

AD PURNUM. Panax Coa ocli, puer, udparatus; Displicent nexae philyra coronae; Μitis sectari, rosa quo locorum

Sera moretur.

Simplici myrto nihil adlabores

Sedulus curae; neque te ministrum Dedecet myrtus, neque me sub arta vite bibentem.

36쪽

CARMINUM

LIBER II.

AD AsINIUM POLLIONEM.ΜoTuM Ex Μetello consule civicum, Bellique causas, Et Vitia, et modos, Luctumque Fortunae, graVesque Principum amicitias et arma, Nondum expiatis uncta cruoribus, Periculosae plenum Opus aleae, Tractas, Et incessis per ignes Suppositos cineri doloso. Paullum severae Μusa tragoediae Dasit theatris: mox, ubi publicas Res ordinaris, grande munus Cecropio repetes cothurno, Insigne moestis praesidium reis, Et consulenti, Pollio, curiae, Cui laurus aeternos honores Dalmatico peperit triumpho. Iam nunc minaci murmure cornuum Perstringis aures : jam litui strepunt Iam fulgor amorum fugaces Terret equos equitumque VultuS.

37쪽

Non indecoro pulvere sordidos, Et cuncta terrarum subacta Praeter atrocem animum Catonis. Iuno et morum quisquis amicior Afris inulta cesserat impotens Tellurct, Victorum nepot

Retulit inferias Iugurthae. Quis non Latino sanguine pinguior Campus sepulcris impia proelia Testatur, auditumque Medis Hesperiae sonitum ruinae Qui gurges, aut quae numina Iugubris Ignara belli ' quod mare Dauniae

Non decoloravere caedes Quae caret ora cruore nostro Sed ne, relictis, Musa procax, locis, Ceae retractes munera Naeniae :Μeeum Dionaeo sub antro Quaere molos Ieriore plectro.

AD CRIAPUM SALLUSTIUM. NULLUa argento color est maris duo terris, inimice lamnae Crispe Sallusti, nisi temperato υ. Splendeat usu. ivet extento Proculeius aevo Notus in fratres animi paterni rulum aget penna metuento sonii Fama superstes. et1us regnes avidum domando quam si Libyam remotis ambus jungas, Et uterque Poenus Serviat uni.

38쪽

crescit indulgens sibi dirus hydrops,

Nee sitim pellit, nisi causa morbi gerit venis, et aquosus albo Corpore languor. duitum Cyri solio Phraatem, Dissidens plebi numero beatorum imit Virtus, populumque falsis Dedocet uti Vocibus; regnum et diadem a tutum Deserens uni propriamque laurum, Quisquis ingentes oculo irretorto

Spectat acer Os.

AD DELLINM AEQUAM momento rebus in arduis Semare mentem, non secus in bonis Ab insolenti temperatam Laetitia, moritura Delli, Seu moestus omni tempore rixeris, Seu te in remoto gramine per licta Festos reclinatum bearia Interiorε nota Falerni. Qua pinus ingens albaquo populus Umbram hospitalEm consociarct amant

mis, et obliquo laborat Lympha fugax trepidam rivo:Ηue vina, et unguenta, et nimium brevia Flores amoenos ferrE Jube rosae, Dum res et aetas et Sororum Fila trium patiuntur atra. Cedes coemtis saltibus et domo,

ViIIaque-navus quam Tiberia lavit, Cedes; et exstructis in altum Divitiis potietur haeres.

39쪽

Divesne prisco natus ab Inacho, Nil interest, an pauper et infimam gente, sub divo moreris, Victima nil miserantis Orci.

Omnes eodem cogimur: omnium Versatur urna aerius ocius Sors exitura, et nos in aeternum Exsilium impositura cymbae.

AD XANTHIAM PROCRUM. Νn ait ancillae tibi amor pudori, Xanthia Phoceu l prius insolentem Serva Briseis niveo colore Μovit Achillem: Μovit Adacem Telamone natum Forma captivae dominum Tecmessae : sit Atrides medio in triumpho Virgine rapta, Barbarae postquam cecidere turmae Theapalo victora, et ademtus Hector Tradidit fessis leviora tolli Pergama Graiis. Nescias, an te genErum beati Phyllidis flavae docorent parentes :Regium certe genus et Fenates Moeret.iniquos. Crede non illam tibi is scolosta Plebo dilectam; neque sic fidelem, Sic lucro aversam, potuisse nasci Matre pudenda. Brachia et vultum teretesque suras Intoger laudo: fuge suspicari, cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum.

40쪽

NONDuM subacta ferre jugum valet Cervice, nondum munia comparia AEquare, nec tauri ruentia In Venerem tolerare pondus. Circa virentes est animus tuae Campos juvencae, nunc fluviis gravem Solantis aestum, nunc in udo Ludore cum vitulis salicto Praegestientis. Tolle cupidinem

Immitis uvae : Jam tibi lividos

Distinguet Auctumnus racemos Purpureo varius colore. Iam te semotur; currit enim ferox

AEtas, et illi, quos tibi demserit,

Apponet annos : dam Proterva Fronte petet Lalage maritum, Dilecta, quantum non Pholoe fugax, Non Chloris, albo sic humero nitens, Ut pura nocturno renidet Luna mari, Gnidiusve Gyges, Quem si puellarum insereres in D, Μire sagaces falleret hospitas Discrimen obscurum solutis Crinibus, ambiguoquct Vultu.

AD SEPTIMIUM. SEPTIMI, Gades aditure mecum, et cantabrum indoctum juga serre nostra, et Barbaraa Syrtes, ubi Μaura somperAEstuat unda: Tibur, Argeo positum colono, Sit meae sedos utinam senectae: Sit modus lasso maria et viarum Militiaeque.