장음표시 사용
11쪽
VOLUNTAS DEI, PRAEDESTINAT OET REPROBATI O.
8. T Iat voluntas tua , si quidem tantae activitatis est, ut circar nullum volibile potuerit manere suspensa , tantae ad -- litatis, ut absque distinstione, vel virtuali, suus sibimetipsi, sit actus: Eius formale obiectum, motivum vel terminativum hoc sit sola Divina bonitas est, quam necessario amat, contingenter vero creatam, nullo modo possibilem. Ut natura non distinguitur a se ipsa ut libera . nec virtualiter , attingit & materialc peccati, materialiter tamen
s. Omnes forte vocati sumus , praedesiuati secundum propositum eius, qui operatur omnia secundum consistim voluntatis suae (ad Eph. l.) Neque em nnos ipsum elegimus ,sed ipse elegit nos ante mavdi constitutionem ut essemust si est,(ibidem ). Quae adeoque ad sanctitatem , & ad gloriam electio , non ex praevisis meritis, sed omnino gratuita dicenda est. Praedestinatio actus est intellectus, imperium t ilicet, connotans Diis vinae voluntatis decretum: sunt ejus effectus praede itinui sua tantia, glutificatio, iustificatio, vocationesque interrupte, &c. Io. Deus, qui justus est, non potest quemquam sine demeritis dam. nare , potuit tamen reprobatione negativa excludere homines a Regno caelesti, ut beneficio praecise indebito , quotquot igitur sunt tali repro-h1tione exclusi, nullam suae reprobationis in se iplis causam reqairant, secus autem qui ad poenam in tenebras eiiciuntur. Reprobationis egeactus sunt peccatorum permissiones, finalis impae attentia, denegitio gloriae, ac denique omnia quaecumque dona collata reprobis.
ti. Ides Catholica hqc est, ut unum Deum in Trinitate, & Triis
nitatem in uniti te veneremur, neque confundentes Per
sonas, ut Sebellius, neque substantiam separantes, ut Arius. Una ergo atque indivisa existente natura, numerabilit facta es Saoti via Triviata; tribur personalibus subsistentiis 1 nempe Pater est, qui generat, Filius , qui gignitur. & Spiritus Sanctus qui ab utroque procedit, ut diis stinctiones sint in Personis, unitasin natura, quae non est generans, nemque genita, neque procedens. A a ia. Ex
12쪽
. a. Eil hac Fidei consessione duplicem ad intra processionem cogno
scere necesse est, quarum una per intellectum, per voluntatem altera: illam generationem esse, hanc minime fides docet , cuius discriminis ratio, quia Filius vi processionis in similitudinem naturae procedat, i uod Spiritui Sancto negamus. Duae igitur Processiones, tres vero Peronae, ac quatuor sunt relationes: harum tres ab invicem realem distinctionem important, spiratio autem activa a Paternitate, & filiatione non sic, nulla tamen perfectionem relativam importat . .is. In principio erat verbum, secunda scilicet Trinitatis Persona, quae ex cognitione omnium, quae sunt in Deo necessario, imo& creaturarum possibilium p mcedens, Verbi nomine proprie designatur, nec minus filii, ac imaginis titulo nuncupatur, qui termini ipsi soli sunt proprii, quippe relative dicitur Filius, relati vh verbum, ac imago, idemque omnino conceptus est ratio Verbi, ac Filij. Consubstantialis cum Patre est, ut Nicaena Synodus adversus Atrianos Fidei Symbolo inseruit,ig. Cum venerit Paraclytus, quem mittam vobis a Patre, quae utique tertia Trinitatis Persona est, ac proprie dicitur Spiritus, Donum, &Amor, cujus plocessio unicum habens principium, duas tamen Personas expostula t necessario, tantaque processionis ejus a filio necessitas et ut si ab illo non procederet, nec etiam distingueretur realiter. Eius processio generatio non est, Deus tamen est, ut contra Macedonium rides docet Catholica lac Synodus Generalis secunda, contra eosdem
i s. Eus simul ab initia utramque de nihilo condidit creatu- ram: spiritustem ,&corpoream, Angelicam videlicet,& mundanam ( cap. firmiter spirituales sunt ergo Angeli cujuscumque expertes matetit, vel si illam miti tualem essingas, ac ita numero lineti ultiplicabiles, ut impossibile sit duos esse ejusdem speciei. .Equivoce ita loco ponitur, sed ratio formalis non ejus substantia, verum p tentia operativa cum exercitio, a quo ubi eatio ipsa distincta non est, potest de extremo ad extremum sine medio transire.is. Ut se ipsum cognoscat propria ei deservit ut impressa species ecsenna, quilibet autem quamquam inlatior perfecte superiorem comprehcndit , at quo superior est Angelus, eo universiliores habet inditas spe
13쪽
species. Deus omnium corda novit, Angelus autem, quae ad ordinem universi spectant cognoscens , cum ad cordis secreta Venimus prorsus in oscuro laborat nili ad eum ordinentur: Sic de futuris contingenti bus, ac gratiae mysteriis dempta revelatione sustinemus .iI . Intellectualem creaturam in omni ordine indefectibilem abs .hite impossibilem reputamus; possibilis tamen, ac de facto impeccabilis Angelus es circa finem naturalem directe, eius autem deformitas nec in primo instanti, nec connaturaliter, nisi a peccato superbiae initium sumere potuit, quod nec error praecessit, aut potuit praecedere.
Quid autem peccati eius fuerit obiectum inquitis* N m omnimoda cum Deo aequalitas, sed beatitudo naturalis sine subiectione ad super.
FINIS. BEATITUDO. VOLUNTARIVM.
I g. Audent media intrinseca bonitate . sola tamen bonitas fi- nis formaliter voluntatem specificat, illorum vero electionem , omnes ergo, & solas actiones humanas esse propter finem uutimum necesse et , adeoque Bruta non agunt propter finem formaliter. Finis ultimus peccantis mortaliter est bonum commutabile, sub rati ne boni proprii ipsius, in quo quaerit quae sua sunt. D Aug. l . Civ. c. Elt. amoressiusque ad comtemptum Dei. Finis autem ultimus susti quamvis peccantis venialiter est Deus attactus habitualiter ..is. Formalis beatitudo possessio Dei est, cujus essentia si metaphysice ccnsideretur, in sola Dei unius, & trini clara visione confiniis nempe mi es tota merces: atque adeo felix est visio, ut omnem tollat miseriam, beatosque ab intrinseco impeccabiles reddat. Ex tali Beatorum visione deinde assignandae veniunt, tum animae, tum corporis dotes nempe pro illa vitio, comprehensio, & Fruitio, pro corpore veto Subtilitas, Impassibilitas, Agilitas, & Claritas. ao. Voluntatium dicitur, quod est ab intrinseco cum cognitione, aliud perfectum, aliud imperiectum, perfectum vero, vel liberum, vel necessarium est, male proinde confunditur voluntarium cum libero, ac proinde falsae propositiones, Sola violentia repugnat libertati: is quod moluntarie sis, die. Duplex libertas est specificationis una, contradicti
nis altera: ad primam requiritur, ut voluntas possit hoc, vel illud eli. gere, hoc acceptare, illud respuere: ad secundam, ut possit hoc facere vel non facere, agere, vel non agere . . . f A s ai. Via.
14쪽
ai. viatoris voluntas I nullo ereato obiecto quoad exercitium ne cessitari potest, ac per consequens, nec violentiam pati in elicientia suorum actuum,nec Deut violentum simpliciter causare potest in creatura . Ut sit voluntaria omistio actum requirit, qui omittendi sit causa, vel occasio, imo & debitum non omittendi ii tamen omissio sit non
positio actus, insuper, ut effectus ex omissione secutus imputetur, de bet omittens aliqualiter advertere, nihil enim volitum, quin praeco gnitum.
aa. Oralitas essentialiter consistit in relatione transcendenta-
I li ad obiectum , ut subditum regulis morum , a quia
actus moralitas specificatur quapropteretantiali, ab obiectod sumitura circumstantiis accidentalis, utraque tum, ab actu, tum a libgrtate di- Aipguitur. Eundem actum ex diversis principiis, bonum,& malum esse repugnat, actus autem ex objecto malus nunquam potet a mali-Va excusari, quamquam bona intentione fiat: Unde falla est illa quoque: licitum es absoluto desiderio, die. i .livi. xl.& II. consimilis alimque per multae : actus in individuo indifferens repugnat per se. 23. Peceatum commissionis in positivo consistit,iicut & potentia Peccandi, omne autem peccatum legi Dei contrariatur, ac in volun tale principaliter, ac intrinsece residet, quod & suo modo appetitui
sensitivo, non tamen aut sensibus, aut membris externis concedimus, Ut autem mortale sit plena ex parte intellactus requiritur advertentia, Plenusque, ex parte voluntatis consevis, sive autem ommissio sit, vel commissio, dummodo ex eodem mortuo procedant, moraliter ad eandem pertinent speciem peccati. iad. Dividitur Peccatum in Personale ,&Originale, hoc contrahunt quotquot per seminalem propagationem ex Adam descendunt(racia, H Beatissimam virginem j atque in sola carentia Originalis justitiae consistit connotando tamen peccatum Adae in Divina abominatione irretraetitum persistens, estq; ptimo in specie superbiae, omnibusque
per se, ae intrinsech voluntarium, non quidem per m qm exercitii formalis, at vero terminative per modum effereis ex ordine ad voluntatem Adami, ut praecontinentem voluntatem Rhorum. 23. Ad peccatum reatus poenae consequitur, infinitae quidem ex iustitia quoad durationem, non tamen quoad intensionem, vel iit poenae damnia Disitiroes by Coosae
15쪽
damia, vel sensus , Pueri vero qui sine Baptismo decedunt, non sensus
poena puniuntur, sed damni. Differt mortale a veniali, quod primum iit contra legem simpliciter, secus autem secundum . Perveniens vel ad usum rationis, sub mortali tenetur se in Deum convertere amore
Uicaci atque ideo nullo pacto coniungi potest cum solo Originali
ag. TIRimus homo conditus est cum perfecta agendorum cognia I tione, & virium inferiorum subiectione, Grati Sanctificante , Fide, Spe , di Charitate decoratus, unde ex amore justitiae si eientem habebat potestatem actu datam ad implendum quod-
eumque praeceptum in particulari , tam naturale , quam supernaturale et tales enim habebat mires quae voluntas , ut perseverare , vel uora perseverare in qua relinqueretur arbitrio , es flaret per liberum arbitrium,
D. Aug. de Con. & gr. cap. I a. , at vero, quia causa secunda erat moveri debuit concursu praedeterminante.
aT. Quinque sunt status naturae, nimirum purae integrae Originalis.lui itiae, upiae,& reparatae: in omnibus indiget gratia ad cognoscem das omnes veritates collective sumptas, non tamen. divisive . In natura autem lapsa constitutus homo potest aliquod opus moraliter bonum est cere sine gratia, non igitur omnium infidelium opera m catae stini nec tamen potest fine grati , naturam lanante, Deum super omnia diligere, gravesque vincere tentationes. a X. Sine gratia nullus cognoscere potest mysteria fidei, nec ad eam sei propriis disponere viribus, adeoque facienti eisdem tantum, quod in se est, aeut se non impedienti non confert Deus infallibiliter gratiam. Agnoscimus gratiam sufficientem, agnoscimus. efficacem, primam uae ad orandum.sicut oportet susticiat, essicax tamen non sit, secunam qua Deus facit ut faciamus, praehendo vires e cacissimas voluntati.D. Aug. de gr. & lib. ath. cap. 36. , est ergo efficax ab intrinseco . ias. Gratia habitualia, qualitas est supernaturalis, naturaeque Divinae formalis participatio, hominem Deo gratum ex sua natura constutuens, adeoque t mcompossibilis cum peccato , ab illa virtutes omnes,&iptamet Fides, ae Spes dummodo eidem comproducantur, physich, realiterque dimanant, ut rigorost proprietates eiusdem : Pers
ebor simpliciter est quaeumque forma substantiali , & Beatitudine ipsa , non tamen unione Hypostatica, unde impossibilis est alia gratia. in specie perfectior . go. A,
16쪽
o. Nihil mihi re eius sum dea nou in hae tu fatus sum, nullus etenim
scire potest, an odio dignus sit, vel amore, absque revelatione specia.li . Nulla creatura potest gratiam producere principaliter, quae tamen educitur, non creatur: Denique si quis dixerit in quolibet bono opere justum saltem venialiter peccare eidem anathema dicit Sacra Trid. Syn .ses . 6. can. ai., aEtus autem qui disponunt ad gratiam ab eadem gratia habitu i et ieiuntur: 3 i. Fides es (ad Haeb. io. Sperandarum subsantia rerum argumentum
v parentium, Donum Dei, virtus infusa theologicar hinc reprobatam habes Pelagianorum haeresim propriis eam viribus committentium, ac Semipelagianorum necessitatem gratiae ad Fidei initium negantium , de quibus Arausic. a. Can. s. 6. q. s. Fidei ratio formalis sub qua est prima veritas in dicendo con notans primam veritatem in coin Oscendo, ratio autem formalis, quae, est prima veritas in esIendo .. 32. Populet in fide nihil haesitam, Iac. i. nulla etenim h litandi ratio cum Dei revelantis aut horitate nitatur, primae scilicet verita cis, quae,
nec fallere potest, nec falli , postulat ergo in alsentiendo firmitatem, quae omnem, vel levisssimam suspicionem excludat: Hinc igitur nobis excludenda venit ea propositio a sensit Fidei supernaturalis stat eum notistia solum probabili, es . (Inn. XI. a I. inter fis. Non est ergo fides opinio, nec aestimatio, ut voluit Abai lard us) sed certitudo firmior Scientia, Sa.
33, Im sibile es Deum mentiri (adHeb. Io. hine manifesta est Pri-.
scillianillarum blasphemia, Deum Authorem mendacii facientium F, ta n ta igitur est infallibilitas id ei, ut ei, nec per se, nec per accidens pose sit subesse falsum . Regula fidei nostrae Ecclesia est a Spiritu Sancto diis
recta , Evahelio non erederem, inquit Aug. contra ep. fuia c. 3. nil me Ecclesiae Catholicae memeret authoritas: Poterit tamen, cui aliquid immedia tu revelatum es , ut Prophetae, Angeli,/Apostoli, illud fide Divina tenere , quamvis non propositum ab Ecclesia.i q. Qui Pis adhuc prodigia, ut credat inquirit, magnum est ipse prodigium(S. Aug. de Civit. aa. 8.) evidenter enim credibilia sunt nos re fidei mysteria ; Duplex autem est credibilitas speculativa unat qua cognoscimus digna fide Divina esse mysteria ut credantur, praetica altera, qua iudicamus hie, & nune esse credenda, haec supernaturalis est, potest illa non esse, Concilia legitime congregata , Pontifex ex cathedra loquens non possunt errare in materia fidei, ac morum. - δ
17쪽
,3 s. Haec pmpositio Gemens XI. est legittimus Petri saeeest se imis
mediate de fide est, non tamen de fide est illam propositionem esse deside, quamvis contrarium aliqua censura sit dignum. Concedimus Peccatoribus fidem , neque enim per quodlibet peccatum mortale amittitur, Triden. ses I. s. c. I s. non tamen aut Haereticis, aut d imnatis,neaue etiam Beatis , adhuc autem & qui scientiam habent, fidem habere de eodem dicimus implicare. Hoc tandem neces larium est ad salutem, remuneratorem explicite credere Incarnationis, ac Trinitatis mi sterium ; reiicienda itaqae venit aa. prop. inter 6 . non nisi Aes unius Dei, ta .
36. QPes Virtus est Theologica I Fide, & Charitate distinctx
Deum attingit eius innitens auxilio ad consequend im salutem , seu vitam aeternam : Habet igitur pro obiecto Deum, Beatitudinem obiee ivam , quamquis sperat, pro ratione vero formali sub qua auxilium Divinum, ex quo sperat. De illa speciale praeceptum eis, quapropter falsa est ea pro p. H mo uulio uuluam mitae uae ola l. Alex. T. non tamen obligatet in casu, quod alicui facta fullset relevatio suae
3 . Spes sine amore esse non potes, S. Aug. Ench. ad Laur. O. 8 Amor autem quidam perfectus est, quidam vero imperfectus, primus est amicitiae, concupiscentiae secundus. Insuper,& concupiscentia, aut calta est, aut servilis, inordinata prima non est, & sic diligere bonum est, secus esset , si diligeret Deum propte r Deum habendum, em haesit sinis, in quo quiescimus, naiae diligere malum es. D. Th. op. 6 l. c. 3. Finis ergo proximus cuius gratia castae concupiscentiae Divina bonitas est. 38. Sicut Spes, ita & Timor ab Amore profluit, proinde mala unt i Iasi matur amor, bonasi bonus, D. Aug. 1 d. de Civ. c. q. quandoque homo propter mala a Deo recedit, & timor mundanus est, quandoque ad Deum accedit, & tunc vel timore poenae & servilis, vel culpae, & filia. Iis, vel utriusque, & initialis est. Bonus itaque, &utilis est filialis, initialit , atque servilis, secundum subi antiam spectatus, non ergo peccam tum est, aut peccatores facit pejores timor gehennae, per quam ad mufricordiam Dei de peccatis eois endo confugimus . Tri. sest. s. can. s. .
18쪽
gy. Haritas virtutum omnium Regina forma est diffusa in cor- dibus nostris per Spiritum Sanctum, ab eo distincta, veraq;
inter Deum, hominemque amicitia. Cum Beguardis errat, & Beguinis, qui ad talem existimat perfectionem posse pertingere, ut ultra nequeat augeri . Hoc maximum mandatum est diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo ; tenetur itaque homo sub mortali vi hujus praecepti in principio, aliquoties in decursu, ct in sine suae vitae moralis actum dilectonis Dei super omnia elicere. o. abi dicit se nosse Deum, ta' mandata e us non eustodit, mendax est, p. Jo. a. , si quis enim diligit me sermonem meum servabit, errat itaque Quietistarum sim docens mandatorum Dei curam habendam non e
se ei, qui ad vitam pervenit unitivam, probatio si quidem dileelionis, operis est exhibitio: actus Charitatis non immediate a Spiritu Sancto, vel ab aliquo auxilio actuali, sed essentialiter procedere petit a gratia sentificante tanquam a radicali principio.
i. E T Erbum raro factum es : possibilis subinde, imo de se isto estv Incarnatio, quamquam ne fines prascribamus omnipotentiae Divinae non absolute necessaria , quae poterat solo imperio suae voluntatis humanum genus a dominatu Diaboli eruere ( S. Leo de pati. I . necessaria tamen simpliciter ad condignam, ac ex toto rigore iustitiae pro peccati; ha mini generis satisfactionem, qualem imo, & superabundantem Christus Dominus alterno Patri pro nobis exhibere dignatus est.. a. Causa Christo Domino veniendi eam dicimus, ut eo ummetur prevaricatio, , sinem accipiat peccatum , ac deleatur iniquitas (Daniel. s. vel cu n Augustino loquamur. Si homo non periissetfius hominis non memnisset (Serm. g. de verb. Ap.) tolle igitur Adae peccatum ,& incarnatio ex vi praesentis deereti non erit: An autem saltem in carne impassibili non stante eodem peccato Christus venturus esset, cum iusta revelata loquendum sit, negandum omnino nobis est.
3. Non semetipsum Christus glorificavit, ut Pontifex fieret, sed impraevisis meritis propriis pridestinatus est ad filiationem Dei naturalem; nec Patribus antiquis gratiam, nec Beatae Virgini Maternitatem in genero causae essicientis promeruit. Potuit, & quamcumque naturam
19쪽
eompletam substantialem assumere ad subsistendum, non vero sup positum , hinc habes nec materiam, formam, vel accidens posse ad iubsistentiam assumi , benE quidem ad existentiam , quam unicam eamque divinam in Christo Domino sul inemus. q. Quod verbum corpus assumpsit verum fuit, & reale, non phan
tasticum, ut non dubitarunt asserere Saturninus, Marcion,&Cerdo: Non coeleste, ut Valentinus volebat; non aeternum, ut docuit Apollinaris et sed terrenum, ac temporale: non anima destitutum, cusus loco
verbum ipsum fuisset, ut pruno somniarunt Apolina risit, sed rationali, nostrique simili anima ac uatum, non tamen, aut fomitem peccati, aut peccandi potentiam assumpsit Sanctitas, ac puritas infinita. s. Contra Monothelitarum errorem catholice asserimus creatam cognitionem in Christo cum Divina inconfusam, ac triplici eiusdem Animam decoratam scientia cognoscimus, Beata scilicet, infusa, a quisita: habes sam quid contra eosdem haereticos de voluntate sentiamus. Vidimus eum plenum gratiae,& veritatis, plenitudine tamen finita si de creata loquamur: Fuit haec ipsi necessaria ad merendum, illaque connotando gratiam unionis caput Ecclesiae constitutus est, quem tamen invenit filium Dei naturalem adoptivum non fecit.