장음표시 사용
11쪽
diin νὶ itii argumentum, quod non alienum esset aliistoria juris litteraria eri u exponendae munere fung0r neque di 8pliceret iis, qui juris artem non profitentur. Quod ut invenirem, coepi undecunque argumenta Conquirere. iluae quin Pr parte Saltem nova SSent, nemo in dubium vocare posset; sed diu frustra usque dum aperui codicillos meos in quibus deponere soleo, quicquid milii visum est memoria dignum esse. Incidi enim in celeberrimum illum Ciceronis de perpetuis quaestionibus locum, cui examinando editores Ciceroni eam, quam debebant, Operam impendere quantum Seio, mi Serunt et Si jam XVI. saeculi nonnulli praestanti doctrina excellentes viri de integritate ejus dubitaverant. Itaque operae pretium erit, eum, quatenus in commentariorum academicorum angustii fieri potest, attentius perserutari. Non ignoro quidem rem Sse ancipitis quaestionis, cui solvendae me imparem sentio. Sit ita sane, modo efficiam, ut viri docti diligentius, quam adhuc fecerunt hunc locum inspecturi sint. Aggredior igitur ad ipsum Ciceronis locum Xaminandum.
Scribit Moysi r diligentissimus ille Bruti corrector atque emendator ):
-Rivii, quae feruntur conjecturae, plerumque non conjectura OSSe sed ipsius editionis principis lectiones praeterea haud paucos locos hac ope a me correcto emendatosque arbitror. Sed ne sic quidem Omne Corruptelae evanuerunt; re Stant etiamnunc plures loci qui novo eo die es, novas editiones desiderent. Et recte quidem dicit, restare plures locos emendandos Utinam Ose numeraSSet, neque enim dubito, quin in eorum indicem ex Bruto retuliSset
..Hic Carbo optimus illis temporibus est patronus habitus eoque forum tenente phira fieri judicia coeperunt. Nam et quaestiori e Perpetuae Oe adolescente constitutae sunt, quae antea nullae fuerunt: L. enm Pi S tribunus plebis legem primus de pecunii repetundi ACensorino et Manilio consulibus tulit.
2 Pag. . prooemii edit Bruti Hal. 1838. .
Perpetuas igitur quaestione Cicero diei constitutas esse. Sed: 1irrum' , Scriptore Romani perpetuam/m quaestionum nusquam faeiunt mentionem et vel Cicero, quotiescunque de quaestioni lius loquitur, toties simpliciter eas Commemorat, non addito Vocul ut perp , praeterquam lio loco. qu monestes' classicum vocat, hac de causa, ni Si fallor, quia unicus Oeus est. ubi quaestione perpetuae nominantur. Quod ut denion Strem, asseram nonnullo locos, ubi Cicero lilata occasione dicendi de I)eu eth i, quae Stionibus, quaestionis tantum vocabulo utitur. Or. pro Roscio Amerino IV li: Te quoque ma Xim Opere M. Fanni. quae So, ut, qualem te antea populo Itomano praebuisti, quum huic idem quaestioni judex praee8SeS' , et XXX, 85: Quamquam praee Stitui quaestioni vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentia
Aet II in Verrem Lil . I, 5, 13 ., Confringat iste sano vi sua con
silia Senatoria, quaestione Omnium perrumpat. Or.3γro uentio VII, 147: Haec quaestio Sola ita gubernatur et
LIV, 48: Jubet ex ea, qua lege haec quaρεtio constituta est, judi
cem quaeStioni - quaerere de Veneno.
Or pro Murena XX, 2: Quid tua SorS tristis, atrox quaestio peculatus. Or pro Milone V, 3 et 14: .Han Vero quaestionem, etsi non StIniqua, nunquam tamen Senatus constituendam putavit. Erant enim legeS, erant quaeδtiones, vel de caede, vel de Vi nee tantum moerorem ac luctum senatui mors P. Clodii asserobat ut nova tmestio OD-Stitueretur in OVam quaestionem nune nullam haberemus. De eernebat enim, ut veteribus legibus tantummodo extra ordinem quaereretur et c. II, De hoc igitur latum est ut quereretur. Ita et Senatu rem, non li Ominem notavit et Pompo jus de jure non do laeto quaestionem tulit . luem locum respicit Quin issianus III II. 17 v. :
hQuid non in causa Milonis ipsa conjectura refertur ad qualitate mynam si est insidiatus Clodius, Sequitur, ut recte sit occisus Cum
3 In Indice Latinitatis Clav. Ciceron. sub v. Quaestio. id not. 23.
12쪽
A. Li' si ea in aliquam rem missa causa et receSAum Si vel a quae8tione, quae erat eo tituta, hic quaesti ubi judicatio est.' ' Oi . Phil. II, 12 22: Quam tuam de morte Clodii non Satis prudenter quaestio illa quidem constituta. Quid enim estinebat nova lege quaeri de eo, qui hominem OccidiSSet, quum Sset legibus quamstioc0nstituta De Finibus II, lai, 4: Tu me de L. Tubulo puta dicere, qui quum praetor quaestionem inter sicario exercuisset. Et facile quidem possem enumerando augere loco huc pertinentes, Si commentarii fines hoc admitterent, quare eos Silenti praetereo, modo mihi liceat tres alios maxime memorabiles proferre, in quibus Cicero haud aliter atque in Bruto legem de repetundis pecuniis a Pisone latam es Se narrat, at
De Perpi tuae tantum. Sed ne quaestioni quident Oeali ut utitur.
Or in Verr ni Aet. II. Lib. III, 14, 19b: L. Piso ille Frugi, qui legem de pecuniis repetundis primus tulit et Lib. IV, 25 56: Filius enim L. PiSonis erat ejus, qui primus de pecuniis repetundis legem tulit. Dei stat ΙΙ, I, 7b , Nondum centum et decem anni Sunt, quum
de pecuniis repetundis a L. Pisone ut le.r St, nuda antea quum fuis8et. Sed non solum ex Cicerone, verum etiam ex aliis scriptoribus Itomanis exempla duci possunt, quibus probatur, quod affirmavi, nusquam apud OS mentionem fieri quaestionum per33ettiarum quorum exemplorum nonnulla hic apponam. Varro de Linqua Latinas, 1 ,.quaestore a quaerendo, qui Onquirerent publicas pecunias et maleficia, ab his postea, qui quaestionum judicia exercent, quaestores dicti '); Tacitiis, Annal. IV, 19 se nec dubie repetundarum criminibus haerebant Sed cuncta quaestione majestatis Xercitu ;4 Similiter Festus v. Parrici M. Varro l. e. 6, 79 ,,quaerere Me quod, quaere ut reciperetur, data Opera a quaerendo quaestio ab hisque Quaestor Sed dubitari potest de hoc loco. Sappissime enim quaestionem Recipiendam esse de investigatione criminis notum est. Cf. quod ad Ciceronem attinet, orcellini, Tot Lat. Lex. et lota, Ianuvio: terbuch de Latet nigehen prache.
Capitolinus, ita Caes. c. VI: Pertina quaestionem majestatis peni
non ius de Iu Caysar. c. XI: In exercenda de Sicariis quaestione eo quos, a Si Cariorum numero habuit, qui proscriptione ob relata civium Romanorum capita pecunia e aerario Ceeserant quamquam Xcepto Corneliis legibus hin; nidorus Orig. XI, 4. 6: Quaestore quaSi quae Store eo, quod quaestionibus praesunt ;doniquo etiam Seholiasta obiensis ad V. Iudices quaestionum: EOS-dem et quae Sitore nomii, abant, praepositos scilicet et ipsis judicibus, quorum certus numerus de causa pronuntiare debebatq). Inprimis autem huc pertinent urisconsulti Romani. qui in libris suis do legibus quaestionum judiciisve publicis crebro quidem quaestiones Ommemorant, ne Vero unquam perpetua' ad quam rem demonstrandam inter
alias leges hae potissimum faciunt: L. 8 . ad Leoem Iuliam Majestaris 48, 4: Papinion b. XIV.
Respongorum. In quaestionibus laesae majestatis etiam mulieres audiuntur:
conjurationem denique Sergii Catilina Julia mulier detexit et Marcum ullium Ciceronem Consulem indicium ejus instruxit. leg. Marcus Tudius Cicero Consul judicitum ejus instruxit). Coli Legum Mosaicarum et Romanarum Ι, 3, 1 rodianus Lib. VII. de in eis proco idis sub titulo de Sicariis et Veneficis: Capite primo legis Corneliae de sicariis cavetur ut is praetor judexve quaestioniS, cui sorte obvenerit quaestio de sicariis ejus, quod in urbe Roma propius mille passus leg cum Cujacio X milii pa/suum laetum sit, uti quaerat cum judicibus, qui ei ex lege sorte obvenerint. L. I, pr. et S. I D. ad Legem Corneliam de Sicariis et Veneficiis
b Crebro Suetonius quoque adhibet v. quaestionis pro investigatione criminis. E. c. in Julio Caes. 6, 2 Augusto , 4 Caligula 32, 2 Claudio 34, 2 Nerone 3b, 7; Domitiano , 14 10, 7 Sed id not. 3. Cf. etiam Dio Cassius, ibor. 19 Clavd 156 Ed Oreu P. II. P. 323.
13쪽
cauS cum et ambulaverit quive quum magistratu e S Set, id licOre jud/cio praee SS et Ola eram dedissset quo quis salsum indicium tirofiteretur, ut quis innocens Conveniretur, condemnaretur. s. l. Praeterea tenetur, qui liomitii necandi Causa venenum consecerit,mederit, quive
salsum testimonium dolo malo dixerit, quo quis publieo iudicio rei capitali damnaretur: quive magi Stratus judexve quaestionis sub capitalem au Sam pecuniam aeceperit, ut publica lege reus fieret '). Quid qu0 Pomponius in perutili illo, ilio scripsit, Enchiridio historiae juris Romani. Cornelium Sullan quaestiones γε Mim instituisse tradit: L. 2 S. 32. D de Originebulis I, 2: Cornelius Sulla quarationes publieas instituit, veluti de salso de parricidio, de sicariis. Porro Ulpianus Lib. I. ad Edictum in L 1, pr. . ad Se Sila λὶ num 29 5 , Senatusc0nsulta introducta esse de publica quaestione a familia necatorum habenda ' scribit J. Constantinus M. denique in c. 3 Cod Theodos de Accusationibus 9 1: neque nin faS St' ait, ut passim mulieribus accusandi permissa facultas sit alioquin in publicis olim quaestionibus interdum aut admissa probatio est aut accusandi auctoritas. Quae quum ita Sint neminem me temeritatis accusaturum es Se arbitror, qui vocabulium perpetuae in Bruti quem protuli, loco in dubium vocem. Adhuc enim quum juris romani tum latini serm0nis periti, perpetuae ipSius
7 Cf. etiam Macer infra in Ol. 1. 8 Disceptatur inter viros doctos de loco Pomponii, quem attuli, praesertim quum se eundum alarium Maaimum , 5 5 . L. Sulla leges vetusta abrogaverit, D Ovas tuleiit. Quaeritur enim, an Sulla recte dicatur quaestione publicas instituisso CL Hadriani an de mo Disp. de iis qui antiquitus apud Romanos de crimitii bus judicarunt, cap. VII G. Meerman, Thesaur. Supplem. p. 625 . Rostshir uberdas Omiselae Rech ala uelle des de uischen Criminatrechis. Zweites Capite Vonden Quaestiones perpetuae Neve Archi de Criminatrechis, Halle 1830. XI. B. p. 37 sqq. inprimis p. 399ὶ - . S. Zachariae, Lucius Cornelius Sulla, II. Abih. , Ne id et ber 1834. p. 49 sqq. Nol. 216. - Ieib, Geschichte des limis chen Criminal- processes. Rei peti 1842. 8 p. IT 1 sq. Controversia non spectat ad rem nostram.
Ciceronis 88 putant, ducti argumentis, qua sibi visi sunt in v nisso in edicto praetori et antiquo judiciorum publicorum ordine. Quorum uorum ut quisque maxime eruditionis laude excellit, ita pernecessarium est mihi ar umenta, quibus nituntur, X plorare, et quoad intra finos hujus libelli su set sexaminare Si quidem aliquid difficultatis in hoc negotio quod hic et ille vird 0ctus de argumento in argumentum quasi transiliens verbis ambiguis utitur ex qu ambiguita ip8a Oci perpetuae cognoscitur Verum 1 litto Sectu Sili vel Sa Issa interpretationes in tres potis Sinnian sententias cogi posse urbitror quarum communi fon videtur esse verbi adJectivi perpetuu et adverbii perpetii Var i e xl licatio. Ac immuni luisti m complures. o ciuilius Anti erit Domin nre alteram tim'), Iugonem 'θ, Grib Dn 9, ohouloy bonis, jura si Gn ultos ex initae
14쪽
doctrinae legitima esse putant V perpetua quae sytione ha IN SOCU Re ρrpetita dies praetorum idem igitur et perpetur edicti et perpriuis tua Attollibus significari illo v est, jus constat iter et sine ullii die torum mutatio nodicundum lioe piae Stiones Odom modo e Xercenda S. Verum quanti equidem faciam au toritatem Virorum illorum, tamen vereor ne magi Verborum Son dueti. qutim e VOCem Perpetuae X ph DRVerint.
Videtur enim eos n0n solum L 7 pr. D. de Jurisdict. . l. hi Ulpianus
scribit . . Si quis id quod jurisdictioni perpetuae Ru Sa, non illis id . rout res incidit, in albo propositum erit, dolo mali, Corruperit' ' Vorum etiam e XCornelia. Plae Secundum M oi uim in Cister Oni orat pro Cornelio inje Statis re O δ jussit in tu praetore ex edictis suis perpetuis jus die et Ont . in
pertulit et altera in hujusmodi Urnet Ores quilibet solebant jurn a SP eundum luno essent judicaturi, Seripta edicto troponere. Neque vero omnia jura Sintia Ornnt, quae ad contra eius dirigendos pertinerent nequo id simul semelque erant, Multa seri Ptojuri stetera ut Sed id mutaverant saepius inultuque tu hac re disi stini vel diuincerto ruria OIn inuin, veluti fieri A solet g riebantur. Igitur lege in tulit ut i statima principio praetores ante edi erent, quo jure S Sent usuri , et Pinde Pqi in Din m ab eo deli peierent. Lach. cui displicet perpetuis apud Asconium, Orriuit perpetuo Hist jurispr. Om. d. t. v kλλι ann. p. 2l 5, not. m Ou In reprehPIN lit tuo . . . 712, not. 1, P te, nam Valerius de Notis antiquis, g 5 . In fictis εν ρε tuis line e I. D P. ira die undo ira est. ' Momin sera muri ichte di irino nixi. Sit elisis chen Gesoll- se han . UiSSen Seliuste D. H. V. 11. 3. p. 124 C et in Zi mnern Gese hi lite os RO-migchen Privat rechis. i. 1. p. 1l9. Not. J0 Sonatusconsultum a. M i. 585 de
rror se indu Xisse. At verbis . perpetuae jurisdictionis' in L 7 cit nihil aliud significatur, nisi uri S dictionem a praetore illi ra annum, quo munere fungeretur ad edicta ab pSO POPOS ita Continuo XerCendam S se iliand Onvenit cui b ge Ornelia, quae reserenda est ad edicta, quae praetores ipsi juris dicundi causa, ut ex o lictis suis jus dicerent, ait AS contus - albo proposuerunt Sinnitatque magi Stratum inierunt'), ut Scirent cives quod jus per totum annum de tuaque re dicturi e S Sent ad iliani igitur edicta a magistratu
noni Pii hiilm runt ut distiliquerentur ali odietis. sine utillii uni veri is utar. prout ros ne illit, edebantur. Verunt si id Causam dedit ad trihuelidum annuis Oili Plistis, in Onpseri P tuorum edi Cictilia D. Bli dupleti nilii Ci possit ad quaestione S. v able dii ii in istippe tuae eon Stitutae erant nil, hei legibus, quarum vortia ruet Orit m S. lui Il tacere non poterant propo Sitis prout res in eidit,edietis explieare, Diuture a m litis en re non liguit ii auctoritas legum infringeretur. Nec pu il lidem erat edietis, fluum 'ge ita Seirent lives, quomodo magistratus quae Stionem de Singulis erini initibus inquisitioni
eju C inniis Sis Xer Citu tu e S Set. Quamquam igitur trita Silue generis praetores set eausarunt Civilium et quaestionum noli ultra annum munere fungebantur tamen in Sola de Cau Sa perpetuorvin edictorum nomen non pote Stapplicari tuae Stionibu S. Haec de prima sententia progredior ad alteram quae in medio tua Si p0- situ est inter tirobatam et eam de qua OStea dicturus sum. Existimant nime dictis perpetuis, quod profert istius Annal. rom. Antvorpias si in sol. P. II 37η commini licium esse se monstrat inesse ling. Probas, ilium Lib. sing. Ultrajecti To8. p. 357. Verba Ct se eundum Pighium hae fuerunt: .X. K. Aprilis /ra. Octava. Senatus. Conetus. n. Hostilia. S. C. uetum. Est Uti Praetores. Ex Suis. Perpetuis. dietis. Jus. Dicerent. of ia in Historia duris Romano-Justinianei. UOl. I. p. 39, not. 9 enumerat editiones Uti . f. etiam ac h l. o p. 2l6. Lurcharili, phrbuch des O miselle Rechis T. 1. tuti gar Ib41. g. 62. S. 16 non dubitare videtur, quin hoc C. exstiterit. Ilus h he ad Incertum Auctorem Magistratuum ratis laviae 1829 p 7 sq. praetores non primo postquam introducti sunt, sed subsoqonte demum tempore nnua
15쪽
Cetur, perpetuarum quaeStiOIrum nomen derivandum esse et quaestiones haud
Secus atque edictum praetoris, quod translatum de albo in album actum esset stabile et perpetuum, perpetua suisse. Sed an recte ita existimaverint, equidem dubito, nam praetorum edictum, quamvis tralaticium, jam Carbonis et vel Ciceronis aetate perpetuum sui SSe appellatum, non recordor me legisse δ'), immo non poterat perpetuum appellari, nam tunc mutabile erat et varium atque inconditum. Posterioris igitur aetatis dicti perpetui nomen sit oportet quo Juliani potissimum compositio edicti tamquam certa et perpetua juris dicundi formula sive lex a superioris temporis edicto tralaticio
discernatur. 15 Sebastiani torraui Commen Marius Ι Quom T. Ciceronis de Claris Oratoribus i liber, qui dicitur Brutus, et loci pene cinnumerabiles, tum aliorum scriptorum tum CiceroIiis ipsius explicantur. Florentiae apud Laurentium Torrentinum Duealem l Typographum D LII. Cum Privilegio. o p. 165: Perpetuae, quibus
Romani perpetuo uterentur: unde queritur Cie in oratione pro Milone, novam quaestionem latam fuisse, quum veteres essent quaestiones sie Optator duris consulti perpetuum edictum vocant. Corradi commentarium a posterioribus Bruti editoribus omnino paene praeteritum Sse, miror.
16 Manutius in ed. p. Cicer Venetiis Is 82 sol repetit, Corradi, paucis aliquantulum mutatis.17 Vissi supra not. 11.18 l. c. p. 394: Im libri gen Iamin derisu stellun de quaestiones perpetua urspriinglie heine Abiinderuntdes Systems si verhiel te sicli simile et de heretis frither orgehommenen quaestiones, wie das edictum perpetuum g de edietis, die de Prator frithser, prout res incidit gemachi atte d. h. es urdecietat ineratnrichiun ste hend die frithe bios fur in gelnosiille stati atte. Ceterum Rosshirtaccurate disserit de quaestionibus i. e. p. 406 sqq. 19 Ejusdem sententiae videtur esse Hugo, qui Geschichtes Rom. Rechis XI. d. p. 16, not. 2 , , den Nahmen, inquit, , edictum perpetuum findet man e Ohnlic erat seit Hadrian vid. not. 10 et p. 295 sq.: Unter Hadrian ging mit de Edicto derobrighelten etwas vor, a den doe menigstens die Veraniassun daetu egeben haben muss, das man ersi mi Hadrian de Namen edictum perpetuum antangen lassi. f. etiam p 802, not. 3. In contrariam sententiam discedunt Burchardi l. o. T. I. p 260 Boching, Institutionen. Bon 1843. . . 16, not. II, p. 30 et Pandectend. Rom. Privatr. Bonu 1852. . T. 1. g. 16, not. , p. 33; sed es udo , RU-mische Rechis geschichto. Leipeti 1857. T. I. g. 7, Not. 8, p. 269. - Assentiri non possum clarissimo omni senio, qui in Dis s. liber de Inhal de Rubris chen Geseletes ordino legis Rubriae ex edicto Juliani interpretatur vid. Jahrbuch de gemeinende uischen Rechis, heraus g. v phher und Muther T. ΙΙ. p. 320 . - Ceterum scripturam perpetui edicti in c. 10 C. de Cond. ind. 4 5 incertam esse, cognoseitur ex Herrmamra ed. Cod Gust.
Ans inius, Juliani aequalis, qui primus perpetui edicti mentionem facit
adscripsit enim Oct. Att. lib. X. e. 25 ex edicto perpetu Verba praetoris do flamine diali et o sacerdote Vestae-lioc verbum pro Juliani edicto usurpaverit, incertum quidem St, at Ver certum, ab exeunte Secundo p. C. demum seculo juris consultos et imperatore hoc secisse, de quibus nominandi
sunt Pupinianus in l. 77. g. 29 de Legati II. Paulus in Sent. 4, 7 6 et t. T. g. de Appeli reci p. 49, 5; Ulpianus in Fr Vatic. g. 3IT et t. i. de Extraord crimin. 47, 11 Callistratus in l. I. g. 1 D. de Jure fisci 4 I ota 5. g. i. de Extraord. 0gnit. 5, 3 Mode8dinus in l. 2. g. m. de Oblig. taction. 44, , qui juri S con Sulli partim ultimi Seculi Secundi, Omnes vero prioribus tertii p. C. seculi histris vixerunt; tum imperator A Severus et Antoninus Gordianus, Valerianu et Gallienus, Diocletismi et Marinitanus m c.
porro Iustinianus in l. 2. g. 8 de et jur en uel I, II et g. 1 Const. Onuiem reipublicae neque Silenti praetereundi imita utropius 8, 17 et Hieromymus in interpret Eusebii Chron. a. t 4 sive . 133. Neutii tuain igitur ex radicto perpetuo, quod proprium erat oporis Juliani nomen, quae Stione jam Ciceroni aetate perγγetuas fuisse appellatas colligi
Hac quoque Sententia improbata, reliis Im est ut inve ligoni quid veri habeat sententia eorum, qui memore eju aetati S, qua siti gula quaeque erimina coepta sunt mandari a populo Romano vel consulibus vel praptoribus,vo dictatorii ius loge sive senatu Seon Sulto iutui relida, usque dum quum crescent in dies numero criminum in Commodum es sol vel singiua causas ab universo populo mandari magi Stratibu vel ad tempus creari quaesitores, qui do certis criminibus cogno Scerent, Sallu eSSe duxit populus quae StioneS,
Quae leges fere omnes respondent titulis sive rubris edicti Juliani.
16쪽
quibus annuus magi Stratus praee S Set in Stituere, lia quae Stione propterea quoniam quotannis magi Stratus qui iis praee S Sent, creabantur ideoque semper erunt qui ea e Xercerent, perpetua appellatas esse opinantur. Hujus sententiae sunt errati is 3 Gramna f)ὶ se pr- ), For-eellinit --). Ernesti*δ), Resta δ' , salter*βὶ Γοεεhist*' , Zachariae U), Γει- 19 a Epistolarum Libri I, Venetiis 1736. 4. Epist. V. de loco Pomponii de Origine uris p. 62, 5: Anno 60 post R C. Calpurnius Piso legem tulit, quaprii num publica in quaestionem Repetundorum constituit perse tua inque Deit, ut Romae certus esset quaesitor Quamobrem QuRe Stionem publica v constituere perpetuamque fae pro nihil est aliud, quam lata lege jubere, quaesitorem creari tuo tantiis, ut Certus Judie uin numerus S Signatur certumque erimen, de quo jure u quaerere possit. 2U Origin Gur Civ. Lib. 1. e. 36 p. 36 ed. Lilas . dii T. 4. 21 Novus The. aurus Linguae Latinae V. Qua stio , , Huct nempe uno stiones perpetuae praetoribus demandatae ut toto nn eis Rearent, ut non Seni Per pus esset peculiari et extraordinario populi judicio, quotiens vellet aliquem Reeu Sare repetundarum . peeulatus aut criminis alicujus publiei. 22 T. itius Latinitatis eae icon , . Quaestio. Quaestion 's perpetuae die ebantur quaestiones de publieis criminibus, ut repetundarum , de parricidio, nὶajestatis, peculatus . te. Di tu e Sunt erpetuae, qui iis Xereendi Prne erat Silus unoesitor perpetuus et ordinarius, non ero novus et extra ordinem. Etenim ante luam Hijus in odi quaestiones instituerentur, hoe est ante ann. . . DUIU. quotiescumque publicum aliquod crimen admissum es Set, novus ei quaesitor eligebntur: OR tD Vero suis singulis est datus qui quotiescumque opus esset, de hujusmodi se teribus origii Oseeret is autem erat unus e praetoribus Cic. brut. i. Quaestiones perpetuae lio adolescente constitutae sunt, quae antea nullae fuerunt.
23 Clani. Cicεr. Inu Latin V. Quaestio: De quaestionibus perpetuis tirones haec teneant Ante L. I 'i Sonis tempora causae publicae agebantur apud populum in comitiis, unde judicia populi dicebantur, cum nullae seges essent, ex qui laus pud magistratum reus agi aliquis de crimine publico posset A. V. aut ei DCIV. Censorino et Manili COSS. tribunus plebis legem de Repetundis tulit, quam deinde aliae leges de criminibus publicis secutae sunt, quibus cautum erat, uti ad quaesitorem aliquem, cui ea quaesti obtigisset, hae ausae per judices seleelo agerentur. Et quoniam quotannis creabantur, quibus hae quaestiones mandarentur, deoque Semper essent qui RS Xercerent, propterea perpetuae sunt appellatae Idus se causa creati SuIit praeter urbanum et Peregrinum Praetorem, quattuor lii, quibus hae tui estiones
17쪽
Quod cur statuam haec habeo. Etenim secundum hanc sententiam p pulus propter Crescentem numerum criminum detulit urisdictionem suam certis quibusdam magistratibus qui de criminibus perpetuo quaererent, quasi populus de omnibus criminibus in comitiis judicasset et moderatus esset totum cujusque criminis judicium omnemque actum quaerendi, proinde judicii tquaestionis eadem noti fuisset. Atqui populus non quaesivit de crimine, sed, priusquam in comitia convocaretur, magiStratus, CeuSatori munus sustinens aut sponte jure magistratus aut mandato populi sive Senatus, toti
judicio praefuit, p0pulus autem nonnisi suffragium tulit de anquisitione
utrum reus condemnandus e Sset an absolvendus, quod quidem suffragium non poterat mole Stiu es Se eo, quod populus de legibus, crescente in dies earun nun iero, tulit et extrem etiam tempore reipublicae exercuit. Quominus autem pollulum de Cujusvis generis criminibus judicasse omniumque fere criminum illiae Stiones in perpetuo praesides quaeStionum transtulis Soeredam, impediunt me non sollim quaestiones publicae postquam quaestionum praetore lege constituti sunt, in comitiis crebro habitae, Verum etiam Crimina illa, quoruni quaestio jam antiquitus a cortis quibusdam magistratibus perpetuo Xercebatur non convocato in comitia populo, vehit B pontificibus, qui de Crimi uibus religiosi sacerdotuu et virginum Vestae judicarunt, utque
Idem videtur significare lanete Fragm. Leg. Prviline Prol. v. i. ad quam audaciam et intemperantiam in provinciis coercendam iri in judiei: Oxtraordinarit, deinde ordinaria et perpetua introdueta lint. 29h De I simischeii iiproce est. Botin 1865. . II , S. 10 distin filii run retan- lister Crimi ianu ommissionen quaestiones perpetua sei Gub de Stadi Latmulave l. e. p. 41 utitur u commission permanentes, et Dana, Lehrbuch de Gosehielite des O misellen est his Optimus liberi. I. Th. ei petig 184U. d. g. i ,: Dibenderquae Sitor, pro praetore, qui quaestioni praefuit Diei enim , , An dio Stello de Dulier furci est pinge in Criminali uiters uehuli duret, das Vol spe ei et gemithiten Magistrate, de quResit res s. quaestores, urde fili das erimen repetundarum in Folge de lex Calpurnia Pisonis i J. V u. c. die ersto quaestio ,erpetua ingesithri, uiui uersi ei Priitor sit nil derarii ge Untersu chlangen ais ti Libet, ter quaesitor eritiinni Cie. Brut. e. i. de Vir. II, I); Eo das vo dies er ei an wenigstens fur das crimen repetundarum ni elit edesma non neu frn in quaesitor est elli und in Processuer-fahren pset gliel, estgpstelli a prdo bra uelito. Ejusdem sententiae videtur esse
C. I Zunipi, de Legibus Judieiisque Repetundarum in Republica Romana Commentationes Duas Berotini 1845. 4. p. 9 sq.
a senatu, qui necessitate urgente in crimina extra urbsem ejusque lapido mcommissa inquisivit in Italia aut in provincii S, et si credere licet Pomponio in L . g. 23 D de Orig. ur. I, 2. a quaeStoribuS.
Crescentem numerum criminum aliquatenuSContulis Sead quaestiones eo n-stituenda concedo quidem, neque vero eum Ohim hoc esse ei Sse crediderim.
ρ quidem judici non ex una, Sed e lilii ribus au Sis origo et multiplicatio
quaestionum derivanda St. v l ertinent inaudita Sive nova Crimina praesertim in provincii Commi SSa, PlorUm notio, ut nonnullorum aliorum criminum, tune erat perple X et Ob Scura, adeo ut eorum quaesti O, Cujus forma nondum erat definita populo non ΡOSSet delegari, veluti quaesti criminis repetundarum ost Cicerone lege Calpurnia demum introducta deindo morum hi pristinam ii tegritatem propter Salutem publicam restituendorum corruptio tum perturbatus tumultibus civilit us tutus si publicae judiciorumque ), quae quidem CauSae Omne et Singultae postulabant, ut novus ordo judi i runt de gravissimis Saltem criminibus constitu pretur. Neque intur
persuadere mihi OSSum nulliis alium Ru Sam ni Si re Scentem numerum
criminum movisse Ciceronem, ut quae Stione S, de quibus in Bruto loquitur,pρrpetuamini nomine a luae Stionibu huic illi magistratui commissis distingueret. At ii ii dixerit aliquis, in certa quaedam crimina inquirendi potestatem certis magistratibus a populo lege delatam suis Se quorum munus annuum laserit, ideo Die magi Stratum Iλerypeti/9 XStiti SSe, qui criminis cujusiluaesti lege ei man Lita fuerit, quae Stionem exercuerit, ad hillitis judicibus secundum legem te et is in iliae tali uias publica relatis . tuorum nominibus in
urnam Conjecti eo Sortitu Sit, . tui eidem judices unius rei in perpetuum
sient δ'). Quae luidem me non praetereunt, attamen nihil aliud meo judicio significant, ni Si magi Stratu ConStituto S suisSe eum munere inquirendi in certa luaedam crimina. Sed magi Stratu jam antiquitus fuisse, qui de certis criminibus populo non concurrente judicarent jam supra dixi eorum autem tuae Stiones nullo veterum Scriptorum doc perpetuamim nomine ab ciliis
Dconius in Cic. pro Corneli p. 73: tune senatus decrevit, ne judieia, dum
tumultus Itali eus esset, exercerentur. id etiam noti 9
18쪽
-- 18-- quaestionibus di Stinguiuiitur. Praeterea, ut taceam quae Stione S, qua perpe , tua voeare Sole II et Vel earunt primam lege Calpurnia de repetundis constitutan perpeSSa esse multas vicissitudines 'l, quotannis praetor judexve quaeStioni munere abdicavit, quo facto alius praetor judexve Hiae Stionis Successit et praetor urbanus Sive peregrinus sed post Sullam plerumque praetor urbanu novam uilleum selectorum tabulam in publico propo Suit, e quibu Succe S Sori in munere ad unumquodque crimen de fluo Ogno Scendum erat, tot judices Ortiendi erant quot sorte ei ex lege obvenerunt. Quotannis igitur variantibus judiciis quaeStiones non OSSe voenri tua Patet. Neque sententiae meae obstare puto illud , iii yerpetuum . quodHEX BPetundarum quam Commemo1'RVi hal et antecedit enim uitius rei, e X tu intelligi pote S illiu , , ii per γ' tu ινλ vi et uotio livae haec est judices ad tuae StiO-uem crimini alicujus electos, O Si tuam et accusator et reu eo rejecerunt, quibus fidem non liabebant. On commutari cum aliis judicibus, sed ii itius permanere tu offici usque ad sent sentiam latam' ' '). Quas ob auSRS Verbum perpetui apte applicari quae Stionibus nego. Quod ut negem penitu Smihi persuadent uris consulti Romani iluippe tui lit, ros in quibus de inquirendiSpuniendisque criminibus disserunt non inscripsisSei. de publies juviciis Sive publicorunt, nec simpliciter derii aestionibus, Sed de perpriui quaeStionibus, Si lio quidem Diaestionum OnStan et legitimum δε men suiSSet neque publica ea tantum judicia vocassent, quae e testibus limorurn Publi 'OmGnveniunt ut naee testatur in i l . de Publicis judiciis 41 1 liis verbis: ,. Non omnia judicia, in Hiibu crimen vertitur, et publica sunt, Sed ea tantum quae e lectibus judiciorum publici rum veniunt, ut Julia mi de Statis,
Julia de adulteriis, Cornelia de sicariis et veneficis, Pompria parricidii. Julia' Aliorum quoque judiciorum ordo antiquitus incertus erat et procedente demum tempore in constantem mutatus est; nihil Oseeius haec judicia perpetuorum nomen non obtinuerunt. Sed hujus rei et vicissitudinum, quas perpessae Sunt quaestionis, subtiliorem explicationem non capit brevis libellus academicus.' Dicerem sententiam eonfirmari I. sequente legis : , qui judices, eis ita iacti Erunt, quam tu rem et judices le eti erunt, in eam rei in perpetuum sunto nisi quae literis cursivis expressi, ab editoribus legis restituta essent.
peculiitus, Cornelia de tostamentis. Julia di vi privata. Julia de vi publica
Julia ambitu S Julia sepetundamini. Juli do uti nona ). Hactenus dixi de explicationibus verborum .pρλγ tuae qua Sti 'ne S deque rationibu S quit u ad duetv v. Perpetuo in Bruti de Hi ili sputo loco non interpOSItum lutilem Sed tamen Suppositum Sse arbitror. Jam reliquum St, ut vocabulum inveniam, quod in locum jus substituatur. Quo ut Sue ederet inihi constitui codicos consul sero. Constat inim Optimum auxilium ad corrig Mida menda. iluibus libri veterum emptiniani corrupti Junt eo dicibum manus erilitis suti nam fugit riuillum Aulen lti unβη relli Dii id 31n subsidium ad imo iidui illum Brutum , ibi
19쪽
ro avi nam ad unum omnes rescripserunt quibus viris, quum exi- o literarum amore excellentibus variaque doctrina ornatISSImIS, tuΠisinsulari humamtate conspicui debitas gratias ago, tali PotiSSinrum, quImore suo nihil neglexerunt, quo me adJuvari putarent, non Solum quae' venerant in codicibus suis mihi nuntiatiles, Verum etiam, quatenu nondum factum est in catalogis librorum manuscriptorum publice edIlIS, Odie e Smihi ab omni parte accurate Xplicante S. Sperare igitur mihi licuit, OSSe Oeem perpetuae cum alia, quae meliuS quadraret ad Bruti locum, codicum ope commutari. Attamen ea me sesellit spes eventus enim conatus studiique mei longe aliu erat, ac SperaVernm, nam omne codices habent aut perpetueri perpi tuae aut Petu Sive 'ppetua ρ, quod ad dem redit. Iolui consensum nondum autem deSperavi de OnS1li1 quod intenderam utilitate. Itaque perrexi coeptis hiStare, remedium quaeren Sin editionibus Bruti sis potissimum, quae saecul XV et ineunte Saeculo XVI in hidem prodi oriant δ' ' Crebro enim illa aetate vetuSt codice Λd
hibiti sunt ad veteres scriptores typis primum divulgandos. Sed hic quoque
labor mani erat, nam veteres editiones congruunt cum Odicibus, recentior PS
autem quum totius Ciceronis tum solius Bruti δε novi quicquam non habent. Quae quum ita essent quid sacerem diu dubitavi utrum perSiSterem In Sententia mea, an salsam abjicerem. Illud ut facerem, suasit mih argumentorum, quibus ductus vocem perpetuae suspectam habeo, gravita8, hoc ut iacerem, codicum manuscriptorum et veterum editionum consen SuSI Jam siue in eo erat, ut res, quas de Bruti bi eo colis geram in pugillaribu mei reponerem, quum dubitanti mihi in mentem seni rot cogitati O, ines e fortasse sistuli Commen' tariis in Brutum scriptis quod se diffidentem opinione mea confirmaret. Institui igitur commentarios legere, inprimis veteres V tuo irOSPeru33 Sunt autem hi: Gringe Monacensis. Bethinon: Guelp er id IDI,
- Vindobonensis, Mulier Oxoniensis Eugernus de Roalere Parisiensis, Valentinelli Venetus, de Furia Florentinus, Gorresius Aug.-TRurinus. 33a De editionibus Bruti f. Bahr, eschichte de Romischen Literatur. III. d. Cariaruhe 1845. . ΙΙ. p. 259 sq. ubi vero deest editio Romana a. 1469, quam Reeurate deseribit Eliendi L c. Praen p. X sq. deest etiam d. Venetian R. 1483. 34 Recentiorum editionum nullam a me puto praeteritam esse. 3b Nostra aetate seripseruut observationea ad Brutum sive commentarios Ostet,
mihi successit. Etsi enim in pleris ilue bonae frugis quicquam, quod ad X-
plananda pρrpetua quaeStis ne conduceret, non repert, tamen nonnullos viro sermoni latini et rerum antiquarum peritissimo OffendiSS In Oceperpetuae perSpexi. Quorum tempore primus est Sybastianus Corradu sagacissimus quondam Bruti Interpres, qui postquam de edi et perpetuo diSSeruit: Videor, inquit milii audivisse esse qui perpetua QuaestIODe Interprete itur D. hi quibus patroni perpetuis orationibu uterentur: OS ut nunc est, librum veterem libenter sequeremur in quo Seriptum St, , ut interpretetur publi 'ae quod Quaestiones essent publieae ').' Publieas igitur, non perpetuas suisse quaestione opinatur Corradu S, quae conjectura Videtur alios viros docto movisse, ut verbum Perse tuae, quod corruptum Sset corrigorent. Cuja eius enim, a quo Orradum Vltu' peratum SS Lambinus δ' et Gruter' ' salso scribunt, mavult in oti ad Institutiones ustiniani pag. ult reponi Iuaestiones pecuma in repetumlarum. Verba ejus hae sunt: Πίγρtumiarum. De pecuniis repetundis primus quaestionem OnStituit L. Piso trib. pleb. neque adduci possum ut credam eum ut plures alia8
saeculo XV., audivit gnatium Venetiis f. Ib43), publice professus est litera iuuniversitato ori Lepidi Reggio , obiit 1bb6.
38 Corradi o. repetita sunt in ed. Verburg Αmstelo 1721. . . . P. z H, O . 5 ad Brutum et ad usum Delph mi Genev. 1743 not. 1 ad Brutum. 39 in ed. Paris. 1566 solo. I. p. 323 et Lutet . bi solo. . . d b, eQi, ,
no 36 selectionem receptam servavi nam Se Corradus testatur, Ita eriptum SSein eo quodam vel quaestiones p. hoc adolescente et e p. autem vult Ille Ignineare Dublicae hoc non probat Cujacius noster juris consultus doctissimus Putatque scriptum initi fuisse, nam et quaestiones p. m. id est pectiniarum repetundiarum. qm dem nihil mutandum enseo. Nam lex de pecuniis repetundis a Pisone lata iee, ut quaestiones jam et essent et dicerentur perpetuae, quamquam Ihilo nuntio Ergo ambino probatur perpetuae. 40 ed. amburg 1618 solo. I. p. 252: Corradus h libro s. reponat quaestiones publicae, quod improbat Cujaeius malitque quaestiones pecuniarum repetundarum, Notis in Justiniani Institutiones. ruteri notam ad . reeeperunt romin ed. Ieer. Lugd. Bat. 1692. T. 1. p. 151, not. 37 et Verbur l. c. vid. Ol. 38 not. bd sq.
20쪽
aut onmes quaestiones publica constituisse: nam quod ait M. Tullius in Bruto Quaestiones perpotuae hoc adolos conte constituta sunt, quae antea nullae fuerunt, niihi valde a mendo suspectum est, et quia quaeStiones perpetuas nusquam legi et quia in lib. st Sebast Corradus, vir pruditissimus at Scriptuni esse annotavit Quasstion si Crodi dorim igitur initio scriptum imSS Qua tiones p. rep., quod est pecuniarum repetundarum alioquin Haeon Sequenter subjicit M. Tullius I. enim Piso trib. pleb legem primus de pecunias repetundis Consorino et Manilio Coss. tulit. Confirmat otiam moplurimum quod idem auctor iisdem pons verbis in lib. 2. mo. D pecuniis ui quὶt, repetundis a L. Pisone lata est lex nulla antea cum suisset. 0rr0 0dem e re tempore tuo=άu Humbiu, Regius Consiliarius Misenilum SS PutaVit quaestiones iiecumae publiea μ' ). Tres igitur viri doctrina praestantis sinu a saeculo XVI dubitavorun do in togritato Arriptui . te in Bruti ali 0 0co. Quod ad seliquos attin sit displico Lambino mendatio Cor- neque ei, qui Ciceronis operum editionem curavit apud P fmini te at quaestiones. p. rop. Ita scriptum in votori codico mono Sobastianus Corradus undo Cujacius in s. institut sapit quaestiones pecuniarum repetundarum, quod se so quontia confirmaro videnturda si malis ei petuas hi solsianitor in torprotari quod amon minus ly Ilia leguli quaestiones pecunia publieao.
Utrumque et Corradum et Cujacium vituperat C. F. ineleel ' ), qui:,.quae8t. perpeti, liquit, uniVerSale S, ut Erne Sti explicat in clave cum de genere univerSO quaeritur. Sine non est, cur cum Corrado Or- riga publicae, multoque minu eum C acio quaestionempe eum arum
Similitor Sehula' ' et Edem 3β), quorum illo sic: se Fru Stra Corradus quaestiones pul)licae Nec soli eius Cujacius
quaeStione pecuniarum Olu tmidarunt '. et lite: ,. q. Publicae lui Elin Corradu S. quae St. peratniami repetundarum. CujaciuS, unam Calpurniam spectans. Sed Cicero universe loquitur.
Quid oreelitui' si lirobet, non intelligitur ex nota rius ubi scribit: se Sunt qui pro perpetuae putant pi Misae legi oportere, alii lud p ρα-niariae, qui in aliquibus f s. Quaestiones P. habetur nec qui sint illi libri manuscripti dicit λ).
Protuli emendation Os sive conjecturas virorum doctorum a me repertas, quarum Summa St, legendum S Se aut publicae qua QStione S, aut I)m niarum repetum laru in quaeStioneS, aut pecuniae publicae quae Stione S, qua emendationes habere quidem in se aliquid, quo commendentur, adducit me. iit nulli perSuadeam Ructorita Virorum, qui en propOSuerunt, Sed quum inter Se di Serepent, meum esse ut examinare quid valeant. Et prinia quidem facie Coniniendi itur iij acii conjectura dupli ei modo. quando quislem crimen ad quod reprimendum ex Calpurnia lata est. et rena repetendum conuilectatur. Verum quominus eam recipiendam credam, haec me in laediunt. Etenim ieero Xpres Sit Vert um per33etuae, de quo hic quaeritur, aut literis, aut nota aliqua si quidem literis Cujacius duo verba o Suit pro uno, quod serendum non St, Sin autem
43 in od Bruti IIalao 1793 8. s. 74 Dot l. 44 Oster Cicer illis iii I8l sqq Om. II. s. 48, not. 1. ab i. c. vid. not. 32 p. 201, not. 106.46 l . vid. not. 22 ad . Quaestio. Etiam erratius . . vid. not. 13a loquitur de quaestionibus publicis, sed incerto modo. 47 Fortasse nisus est Manutio vid. not. IG), qui OVetera tamen, inquit, exemplaria habent . id est publicae quaestiones. Corradus de uno solo vetere libro loquitur.