D. Magni Ausonii Burdigalensis Opera

131쪽

Scaurum, Probumque corde callens intimor Et Epiro te Cinea memor magis.

Sodalis, & convictor, hospes jugiter:

Parum quod hospes; mentis agitator meae. X sConsilia nullus mente tam pura dedit, vel altiore conditu texit data.tion ore gesti praesidatus inclitus,

Decies novenas iunctus annorum vices, Duos relinquens liberos, mortem oppetis, et o Dolore multo, tam tuorum, quam meo.

XVI. Emilitis Magnus Arborius, Rhetor Tolosae. INTER cognatos jam sietus, avuncule, Manes: Inter Rhetoricos nunc memorandus eris. Illud opus pietas, istud reverenda virorum Nomina, pro patriae relligione habeant.bis meritum duplici celebremus honore parentem sArborium, Arborio patre, & avo Argicio. Stemma tibi patris fiduici; Tarbellica Maurae Matris origo fuit: ambo genus procerum. Nobilis & dotata uxor, domus, & schola, cultae principum amicitiae contigerunt juveni. I ODum Constantini fratres opulenta Tolosa

Exsilii specie sepositos cohibet. Is tanti inde arcem, Thressaeque propontidis urbem Constantinopolim fama tui pepulit. Illie dives opum, doctoque ibi Caesare honorus, s soccumbis patribus, Magne, superstitibus.

132쪽

PROFESSORES.

In patriam sed te sedem . ac monumenta tuorum

principis Augusti restituit pietas. Einc renovat causam lacrimis. & flebile munus, Annuus ingrata relligione dies. XVII. Ex eritis, Rhetor Tolosae. ExupERi . memorande mihi. secunde sine arte. Incessit gravis. & verbis ingentibus, ore pulcher. & ad summam . motuque habituque venusto Copia cui fandi longe pulcherrima ; quam si Auditu tenus acciperes. dessata placeret; Dileussam scires solidi nihil edere sensus. Palladiae primum toga te venerata Tolo , Mo, pepulit levitate pari. Narbo inde recepit. illic Dalmatio genisos, fatalia regum Nomina, tum pueros grandi mercede docendi Formassi Rhetor, metam prope puberis aevi. Caesareum qui mox indepti nomen, honorem praesidis, blispaniamque tibi tribuere tribunal. Decedens, placidos mores. tranquillaque vitae Tempora praedives sinisti sede Cadurca. Sed patriae te jura vocant, & origo parentum , Burdigalae ut rursum nomen de Rhetore reddas. Atisoniun

133쪽

XVIII. Marcello Marcelli filio , Grammatico Narbonensi. Nic te Marcello genitum. Marcelle, silebo: Aspera quem genitrix urbe, domo, pepulit: Sed sortuna potens cito reddidit omnia, & auxit. Amissam ptimum Narbo dedit patriam. Nobilis hie hospes Clatentius indole motus, i

Egregiam natam conjugio attribuit. Mox schola, & auditor multus praetextaque pubes, Grammatici nomen, divitiasque dedit. Sed nunquam jugem cursum fortuna secundat, praesertim pravi nacta virum ingenii. xo Verum oneranda mihi non sunt: memoranda recepi Fata. sat est dictum, cincta perisse simul: Non tamen & nomen, quo te non fraudo, receptum Inter Grammaticos praetenuis meriti. XIX. Sedatus , Rhetor Tolosanus. N ELLicio est, tacitum si te, Sedate, relinquam, quamvis docendi munus indepte es foris. Communis patria est tecum mihi: sorte potentis 'Fati Tolosam nactus es sedem scholae. , Illic conjugium , natique, opulensque senectus, s Et fama, magno qualis est par Rhetori.

Quamvis externa tamen a regione reducit Te patria, S. civem morte obita repetit:

134쪽

PROFESSORES.

Cumque vagantem operam divisae impenderis urbi, Arbitrium de te sumit origo suum. Io Est tua nunc soboles, moremque secuta parentis, Narbonem, ac Romam nobilitat studiis.. sed Fama, velit nolit, Burdigalam reseret.

HAcrems observata mihi lex commemorandi Cives, sive domi, seu docuere soris. Externum sed fas conjungere civibus unum Te, Staphyli. genitum stirpe Novempopulis. Tu mihi, quod genitor, quod avunculus; unus utrumque e sAlter ut Ausonius, alter ut Arbosius. Grammatice ad Scaurum, atque probum, promtissime Rhetor, Ilistoriam callens Livii & Ilerodoti. Omnis doctrinae ratio tibi cognita; quantam

Condit sexcentis Varro voluminibus. I Aurea mens, vox suada tibi, tum sermo quietus, Nec cunctator eras, nec properante sono.

Pulchra senecta, nitens habitus, procul ira, dolusque; Et placidae vitae congrua meta fuit.

135쪽

XXI. Crispus S Urbicus, Grammatici Latinio Graeci. Tu quoque in aevum, Crippe, futurum

Moesti venies commemoratus Munere threni.

Qui primaevos, fandique rudes, Elementorum prima docebas sSigna novorum. Creditus olim servere mero,

Ut Virgilii Flaccique locis

aemula ferres Et tibi Latiis posthabite orsis , g o Urbice. Grajis celebris, carmen

Nam tu Crispo conjuncte tuo prosa solebas, li versu loqui

Impete eodem, . . I SPliseos ut & Ileroes olim Carmine Romeri commemoratos Fando reserres:

Dulcem in paucis ut plistheniden, Et torrentis ceu Dulichii , so

Ninguida dicta,

136쪽

PROFESSORES. rogEi mellitae ne8are vocis

Dulcia fatu verba canentem Nestora regem.

Ambo loqui faciles, ambo omnia carmina docti, di s Callentes mython plasmata, & historiam. Libeii & ambo genus: sed quos meruisse deceret Nancisci, ut eluerent patribus ingenuis. XXII. Victorio Subdoctori, sis Proscholo. Vicrosii studiose, memor, celer, ignoratis Assidue in libris . nec nisi operta legens;

Exesas tineis, opicasque evolvere charta ,

Maior quam promtis cura tibi in studiis. quod jus pontificum, quae foedera. stemma quod olim sAnte Numam fuerat sacrificis Curibus: Quod Castor cunctis de regibus ambiguis, quod Conjugis e libris ediderat Rhodoperquod jus pontificum, veterum quae scita quiritum, quae consulta patrum; quid Draco, quidve Solon Iosanxerit; & Locris dederit quae iura Zaleucus; Sub Jove quae Minos, quid Themis ante Iovem: . Nota tibi potius . quam Tullius. & Maro nostri, Et quidquid Latia conditur historia Fors istos etiam tibi lectio longa dedisset: Msupremum Lachesis ni celerasset iter. Exili nostrae lacatus honore cathedrae, Libato tenuis nomine Grammatici:

137쪽

llo E

AUSONII

Longinquis posthac Romae defunctus in oris:

Ad quas de Siculo litore ta anseras. . to Sed modo nobilium memoratus in agmine, gauder pervenit ad Manes si pia cura tuos.

XXIII. D namio Burdigalens, qui in Hispania docuit, D obiit.

Sin neque te moesta, Dynami, fraudabo querela Municipem patriae causilicumque meae. Crimine adulterii quem saucia fama fugavit; parvula quem latebris lavit Ilerda suis. Quem locupletavit conjux Rispana latentem; sNamque ibi mutato nomine Rhetor eras; Rhetor Flavinii cognomine dissimulatus. Ne posset profugum prodere culpa suum. Reddiderat quamvis patriae te sera voluptas, Mox res em rursum traxit iterea domus. X qualiscunque tuae suerit fuga. famaque vitae; Jungeris antiqua tu mihi amicitia. Ossiciumque meum , sensus si Manibus ullus, Accipe jam verus morte obita, Dynami. Diversis quamvis jaceas defunctus in oris, a s Commemorat moestis te pia cura elegis.

138쪽

Io 3 XXIV. Acilio Glabrioni, Grammatico, jum Burdigalensi. DocruiNAE vitaeque pari brevitate caducum,

Glabrio, te moestis commemorabo elegis. Stemmate nobilium deductum nomen avorum,

Glabrio Aquilini Dardana progenies. Tu quondam puero compar mihi discipulor mox, Me dehine secto Rhetore, Grammaticus. Inque foro tutela reis, & cultor in agris, Digne, diu partis qui seuerere bouis. Commode, laete, benigne, abstemie, tam hone dandis

Semper consiliis, quam taciturne datis. Io Tam decus omne tuis, quam mox dolor, omnia acerbo Funere praereptus, Glabrio, destituis: Uxore & natis, genitore & matre relictis , Eheu quam multis perdite nominibus lFlete diu nobis,. nunquam satis, accipe acerbum, piGlabrio in aeternum commemorate, VALE.XXV. Coronis.

c res legis a prima deductos menide libri,

Doctores patriae scito sitisse meae , Grammatici in studio, vel Rhetoris, aut in utroque, quos memorasse mihi, morte obita, satis est. Viventum illecebra est laudatio. nomina tantum SVoce ciere, suis lassiciet tumulis.

139쪽

dio. AUSONII PROFESSORES:

Ergo, qui nostrae legis otia tristia chartae, Eloquium tu ne quaere, sed ossicium. Quo claris doctisque viris pia cura parentat; Dum decora egregiae commeminit patriae XXVI. Hem, Vactri . Manes inclitorum Rhetorum :Valete, doctores probi: Bistoria si quos . vel poeticus stilus, Forumve fecit nobilest Medicae vel artis, dogma vel Platonicum, Dedit perenni gloriae: Et si qua cunctis cura viventum placet, Juvatque honor superstitum: Accipite moestum carminis cultum mei, Textum querela flebili. Sedem sepulcris servet immotus cinis. Memoria vivat nominum; Dum remeat illud, judicis dono Dei, Commune cum Dis seculum.

140쪽

llos

II EROUM

QUI BELLO TROICO

INTERFUERUNT.

AUSONIUS Lectori suo S. rem pertinere existimavi, ut vel vanum opusculum materiae congruentis absolverem , &libello , qui commemorationem habet eorum, qui vel peregrini Burdigalae, vel qui Burdigalenses peregre docuerunt, Epitaphia subnecterem , scilicet titulos sepulcrales HEROUM , qui bello Troico interfuerunt. Quae antiqua cum apud philologum quendam reperissem , Latino sermone converti, non ut in servirent ordini persequendi, sed ut co

haererent libere, nec aberrarent.