D. Magni Ausonii Burdigalensis Opera

101쪽

66 AUSONII

Dicebas sed te solatia longa fovere; quod mea praecipuus fata maneret honos. Et modo conciliis animarum mixte piorum Fata tui certe nota nepotis habes. 3ci Sentis, quod quaestor, quod te praesectus. & idem Consul, honorifico munere commemoro. V. Emilia Corinthia Maura, avia. MILIAM nunc sere aviam, pia cura nepotis; Conjux praedicto quae fuit Arborio. Nomen huic joculare datum: cute fusca quod, olimstquales inter Maura vocata fuit. Sed non atra animo; qui clarior esset olore, Et non calcata qui nive candidior. Ilaec non deliciis ignoscere promta pudendis, Ad perpeadiculum seque suosque habuit. Raec me praereptum eunis, & ab ubere matris, Blanda sub austeris imbuit imperiis. Tranquillos aviae cineres praestate quietissiternum Manes, si pia verba loquor. VI. AEmilia Hilaria, matertera, virgo devota. Tuoug gradu generis matertera, sed vice matris, Assectu nati commemoranda pio, fimilia, in cunis Bilari cognomen adepta,

Quod laeta, & pueri comis ad elligiem,

102쪽

Reddebas verum non dissimulanter ephebum , sMore virum medicis artibus experiens.

Feminei sexus odium tibi semper, inde Crevit devotae virginitatis amor; quae tibi septenos novies est culta per annos. Quique aevi finis, ipse pudicitiae. Eo Ilaec, quia uti mater monitis & amore lavebas . Supremis reddo filius exsequiis. VII. Q. Contentus , S Iulius Catinio, patrui.ET patruos, Elegea, meos reminiscere cantur Contentum, tellus quem Rutupina tegit; Magna cui & variae quaesita pecunia sortis, I eredis nullo nomine tuta perit. Raptus enim laetis, & adhuc storentibus annis . sTrans mare, & ignaris fratribus oppetiit. Iulius in-longam produxit sata senectam, Assectus damnis innumerabilibus; Qui comis, blandusque, & mensa commodus unaa, Eeredes solo nomine nos habuit. i Ambo pii, vultu similes, joca seria mixti,st vi fortunam non habuere parem. Discreti quanquam tumulis, & honore jacetis, Commune hoc verbi munus habete, Vale.

103쪽

68 AUSONII

VIII. Attusdus Lticanus Tassius , socer.

VI proceres, veteremque volet celebrare Senatum,

Claraque ab exortu stemmata Burdigalae; Teque, tuumque genus memoret, Lucane Talis, Moribus ornasti qui veteres proavos. Pulcher honore oris, tranquillo pectore, comis, i Facundo civis major ab ingenio: Venatu . & ruris cultu, victusque nitore omne aevum peragens , publica despiciens: Nosci inter primos cupiens, prior esse recusans, Ipse tuo vivens segregiis arbitrio. i ci Optabas tu me generum florente juventa: Optare hoc tantum, non & habere datum.

Vota probant superi, meritisque faventia sanctis Implent sata, viri quod voluere boni. Et nunc perpetui sentis sub honore sepulcri, riquam reverens natae, quamque tui maneam.

Caelebs namque gener nunc haec pia munera solvor Nam & caelebs nunquam desinet esse gener. IX. Attusa Lucana Sabina, Uxor. HACTRNos ut caros, ita justo funere fietos Functa piis cecinit naenia nostra modis. Nunc dolor, atque cruces, nec contrectabile fulmen, Conjugis ereptae mors memoranda mihi.

104쪽

PARENT ALIAE

Nobilis a proavis, & origine clara Senatus; Moribus u us bonis clara Sabina magis Te juvenis primis luxi deceptus in annis, Perque novem caelebs te fleo Olympiadas. Nec licet obductum senio sopire dolorem:

Semper crudescit nam mihi poena recens. Admittunt alii solatia temporis aegri: Ilaec graviora facit vulnera longa dies. Torqueo deceptos ego vita caelibe canos quoque magis solus, hoc mage moestus ago.Vulnus alit . quod muta domus silet, & torus alget; quod mala non cuiquam, non bona participo. Noereo , s conjux alii bonae moereo contra, Si mala: ad exemplum tu mihi semper ades. Tu mihi crux ab utraque venis: sive est mala, quod tu

Dissimilis suetis: seu bona, quod similis. Non ego opes cassas. & inania gaudia plangor Sed juvenis juveni quod mihi rapta viro. Laeta, pudica, gravis, genus inclita, & inclita sormae.

Et dolor, atque decus conjugis Ausonii. Quae modo septenos quater impletura Decembres, Liquisti natos, pignora nostra. duos. Illa favore Dei, sicut tua vota suerunt, Florent, optatis accumulata bonis. Et precor, ut vigeant: tandemque, superstite utroque . Nuntiet hoc ciueti nostra favilla tuo.

105쪽

AUSONII

X. Aesonius parvulus, Ni . Nox ego te infletum memori fraudabo querela

primus, nate, meo nomine diste puere Murmura quem primis meditantem absolvere verbis, Indolis ut plenae planximus exsequiis. Tu gremio in proavi funus commune locatus, Invidiam tumuli ne paterere tui. XI. Pasior, nepos ex Ni Tu quoque maturos, puer immature, dolores Irrumpis, moesti luctus acerris avi. Pastor care nepos, spes cujus certa fuit res, Resperii patris tertia progenies. Nomine, quod casus dederat: quia fistula primum spastorale melos concinuit genito.Sero intellectum vit brevis argumentum: Spiritus affatis quod fugit e calamis. occidis emissae percussus pondere testae, Abiecit tecto quam manus artificis. 3 Non fuit artificis manus haec: manus illa cruenti Certa fuit fati, suppositura reum. Reu , quae vota mihil quae rumpis gaudia, pastori Illa meum petiit tegula missa caput.Dignior o, nostrae gemeres qui sata senectae; asEt quererere meas moestus ad exsequias l

106쪽

PARENTALIA.

EXII. Iulia Dr adia , foror. Si qua fuit virtus, cuperet quam femina prudens

Esse suam. soror hae Dryadia enituit. Quin etiam multas habuit, quas sexus habere Fortior optaret, nobilitasque virum. Docta satis vitamque colo , famamque tueri; Dosta bonos mores ipsa, suosque docens. Et verum vita cui carius, unaque cura, Nosse Deum. & fratrem diligere ante alios. Conjuge adhuc juvenis caruit; sed seria vitam Moribus austeras aequiparavit anus. Produxit celerem per sena decennia vitam, Inque domo, ac tecto, quo pater, opetiit. XIII. Atiitianus, frater. A. viriANUM, Musa, germanum meum Dona querela senebri. Minor iste natu me, sed ingenio prior Artes paternas imbibit. Verum juventae flore laeto perfrui,ssivique supra puberis Exire metas, vetuit insessa Atropos. Reu quem dolorem sauciis, Eeu quanta vitae decora, quem cultum spei, Germane pubes, deseris lGermane, carnis lege, & ortu sanguinis, Amore paene filius.

ll o

107쪽

II XIV. Val. Latinus Euronius, generac oruistis clati decus, o mihi lanus acerbum, Euroni, e juvenum lecte cohorte gener, Occidis in primae raptus mihi flore juventae, Lastentis nati vix bene note diater. Tu procerum de stirpe satus, praegressus & ipsos, sUnde genus clarae nobilitatis erat: Ore decens, bonus ingenio, secundus, & omni Dexteritate vigens, praecipuusque fide. Eoc praesecturae sedes, hoc Illyris ora praeside te experta est, fiscus & ipse cliens. go Nil aevi brevitate tamen tibi laudis ademtum:

Indole maturus, sunere acerbus obis.

XV. Pomponius Maximus, a nis. ET te germanum, non sanguine, sed vice fratris,

Maxime, devinctum naenia nostra canet. Conjux namque meae tu consociale sorori,

Rui fruge tui destituis viduam. Non domus hoc tantum sensit tua: sensit acerbum sSaucia prolit casum curia Burdigalae, Te primore vigens, te deficiente relabens, Inque Valentinum te moriente cadens. Reu l quare nato, cur fruge & flore nepotum, Ereptus nobis, Maxime, non seueris r o

108쪽

PΛRENT ALIAE

sed siver se divina habitat si portio Manes; quaeque futura olim gaudia, nosse datur. Longior hic etiam laetorum fructus habetur, Anticipasse diu, quae modo participas.

XVI. Veria Liceria, inor Arborii fororis filii. Tu quoque vel nuruis mihi nomine, vel vice natae, Veria, supremi carmen honoris habe.Cujus si probitas, si forma & fama, fidesque

Morigerae uxoris, lanificaeque manus, Nunc laudanda tarent; procul & de Manibus imis Arcessenda esset vox proavi Eusebii: Qui quoniam. functo jam pridem conditus aevo, Transcripsit partes in mea verba suas; Accipe funereas. neptis defleta, querelas, Conjux Arborii commemoranda mei. Cui parva ingentis luctus solatia linquens Destituis natum, quo magis excrucias. At tibi dilecti ne desit cura mariti,

Iuncta colis thalamo nunc monumenta tuo.

Ric, ubi primus hymen, sedes ibi moesta sepulcri r Nupta magis dici, quam tumulata potes.

109쪽

XVII. Pomponitis Maximus metulanus , sororis filius. Nic Rerculanum genitum germana mea . Modulamine naenia tristi Tacitum sine honore relinquat et Super indole cujus adulti Magnae bona copia laudis.

verum memorare magis, quam

Functum laudare decebit. Decus hoc matrisque, meumque, In tempore puberis aevivis perculit invida fati. Eheu l quem, Maxime, fructum PFacunde, & musce, & acer, Mente bonus, ingenio ingens, volucer pede, eorpore pulcher,

Lingua catus, ore canorus,

Cape mures triste parentum, Lacrimabilis orsa querelae; Quae funereum modulatus Tibi moestus avunculus offert

XVIII. H. Sanctus , Maritus Pudentilia, qua foror

Sabinae mea.

Qui ioca laetitiamque colis, qui tristia damnas.

Nec metuis quenquam, nee metuendus agis;

110쪽

PARENTALIA. ys

qui nullum insidiis captas, nec lite lacessis, Sed justam & clemens vitam agis. & sapiens; Tranquillos Manes, supremaque mitia sancti sore pio, & verbis advenerare bonis: Militiam nullo qui turbine sedulus egit;

praeside laetatus quo Rutupinus ager. Octoginta annos cujus tranquilla senectus Nullo mutavit deteriore die. E Ergo precare favens, ut qualia tempora vitae, Talia & ad Manes otia Sanctus agat.

XIX. Namia rident a, a nis. Tuour pudentillam verbis assare supremis, quae famae curam, quae probitatis habes. Nobilis haec, frugi. proba, laeta, pudica, decyra, Conjugium Sancti jugiter haec habuit.

Inviolata tuens castae praeconia vitae, si Rexit opes proprias, otia agente viro: Non ideo exprobrans, aut fronte obducta, marito, Quod gererer totam femina sola domum. Heu l nimium juvenis, sed laeta superstite nato, Atque viro, patiens sata suprema obiit et g o Unanimis nostrae & quondam germana Sabinae, Et mihi inoffenso nomine dicta soror. Nunc etiam Manes placidos pia cura retractat; Atque pudentillam sentis honore coliti