장음표시 사용
291쪽
XIV. Ad eundem Paulum. EouourAM liqui te propter, amice, Garumnam: Te propter campos incolo Santonicos. Congressus igitur nostros peter si tibi cura, Quae mihi, conspectu jam potiere meo. Sed tamen appropera, quantum pote corpore, & aevo; sUt salvum videam, sat cito te video Si post infaustas vigor integratus habenas, Et rediit membris jam sua mobilitas: Si tiguam laetis recolis Pimpleida Musis, Jam vates, & non flagrifer Automedon et rci Pelle soporiferi senium, nubemque veterni,
Atque alacri mediam carpe vigore viam. Sed citium aut pigrum cautus conscende veredum. Non tibi si rhedae, non amor acris equi. Cantheris moneo male nota petorita vites et i s Nec celeres mulas ipse Methystus agas.
Sic tibi snt Musae faciles . meditatio promta, Et memor: & liquidi mel fluat eloquii. Sic, qui venalis tam longa aetate Crebennus Non habet emtorem, si tibi pro pretio. QAttamen ut citius venias. leviusque vehare; Ilistoriam, mimos, carmina, linque domi. Grande onus in Musis. tot secula condita chartis, Quae sua vix tolerant aempora, nostra gravant. Nobiscum invenies Om--ρα πληθυμ,
292쪽
Ηoc tibi de nostris Asbraeo mixδ offero libris. Vale. valere si voles me, jam veni. XV. AUSONIUS Tetradio salutem.
sales opimas, Tetradi: Cavesque, ne si tristis & dulci catens
Qui felle carmen atque melle temperans . sTorpere Musas non sinis; pariterque fucas, quaeque gustu ignava sunt, Et quae sapore tristia: Rudes Camoenas qui Suessae praevenis: Evoque cedis, non stilo: et o Cur me propinquum Santonorum moenibus Declinas, ut Lucas boves olim resumto praeferoces proelio Fugit juventus Romula Non ut tigris te, non leonis impetu, 3 sAmo te sed caro expeto.Ausonius. R
293쪽
Videre alumni gestio vultus mei, Et indole optata sevi. Invitus olim devoravi absentiae Necessitatem pristinae, Quondam docendi munere adstrictum gravi
Iculi a cum te absconderet. Et invidebam devio, ac solo loco, Opes Camoenarum tegi. At nunc frequentes, atque claros, nee procul . a s Cum floreas inter viros: Tibique nostras ventus auras deserat, Auresque sermo verberet: Cur me supino pectoris fastu tumens Spernis poetam consulem Tuique amantem, teque mirantem, ae tua Desiderantem carmina,
Oblitus alto negligis fastigio FPlectendus exemplo tuo:
Ni stabilis aevo pelioris nostri fides 3 sQuanquam recusantes amet. Vale. valere si voles me, pervola
Cum scrinio, & Musis tuis. XVI. AUSONIUS Probo PMfecto Praetorio S. OBLATA per antiquarios mora, scio promissi mei gratiam exspectatione consumtam, Probe, vir optime. In secundis tamen habeo non fefellisse. Apologos Titiani, & Nepotis chronica, quasi alios apo et
294쪽
bilitatem tuam misi, gaudens atque etiam glorians fore aliquid , quod ad institutionem tuorum , sedulitatis meae studio, conferatur. Libello tamen apologorum antetuli paucos epodos, studio in te observantiae meae impudentissimos, paucos quidem, ut ego loquax judico: verum tu , cum legeris, etiam nimium multos putabis. Adiuro benevolentiam tuam, verecundiae Meae testem, eos mihi subita persuasione fluxisse. Nam quis hoc diu cogit ret Quod sane ipsi per se probabunt. Fors fuat, ut si mihi vita suppetet, aliquid rerum tuarum , quamvis incultus, expoliam: quod tu etsi lectum non probes, scriptum boni consulas. Cumque ego imitatus sim vesaniam Choerili, tu ignoscas magnanimitate Alexandri. Hi igitur, ut Plautus ait, interim erunt antelogium fabularum, garruli, & deceptores. Qui compositi ad honorificentiae obsequium, ad aurium convicium concurrerunt. Vale,
Ad Ebrtim , tit eat ad Probum.
Et dic hero meo. ac tuo, Ave atque salve plurimum.
Quis iste se nobis herus, Nescis, libelle an . cum scias. FLibenter audis, quod juvat tR a
295쪽
Possum absolute dicerer Sed dulcius circumloquar, Diuque fando perfruar. Ilunc dico, qui lingua potens, Minotem Atridam praeterit, orando pauca, & musica. .
Mellifluentem Nestora, Concinnatorem & Tullium. Qui solus, exceptis tribus Ileris, herorum primus est,
Dico hunc Senati praesulem, Praefectum eundem, & Consulem(Nam consul aeternum cluet Collegam Augusti Consulis,
Columen curulis Romulae, Primum in secundis fascibus. Nam primus e cunctis erit Consul, secundus principi. Geneti hic superstes aureo, Satorque prolis aureae, Convicit Ascraeum senem, Quoi seculum omne serreum: Qui vincit aevi injuriam, Stirpis novator Anni aer Paribusque comit insulis Aniciorum stemmata. Probum loquor. scis optime, Quem nemo fando dixerit,
296쪽
Qui non prius laudaverit. Perge, o libelle. & utere Felicitate intermina.Quin & require, sysinet. Tenore sari obnoxior Age vera proles Romuli,
Effare causam nominis. Utrumne mores hoc tui Nomen dederer an nomen hoc Secuta morum regula bAn ille venturi sciens Mundi supremus arbiter, Qualem creavit moribus, Jussit vocari nomine Nomen datum praeconiis, Vitaeque testimonio.
it tantus involvet suos . Nec occupari tempora Grato queretur otio.Quem mille eum vocis modis, Leni aut susurro impertiet: cuiqne vigiles luminum, Vacare dignabunt coram quem mente, & avre consciis . Quibusdam omissis, perleget. Quaecunque sortuna est tibi, Perge, o libelle, & utere Felicitate intermina.Die me valere, & vivere.
297쪽
Die vivere ex voto p o, Sanctis precantem vocibus,
Ut quem curulis proxima Collegio nati dediti Bunc rursus augustos prior Suis perennet fascibus. Subneste & illud lenitere Apologos . en . mihi tibi Ab usque Rheni limite Ausonius . nomen Italum, Praeceptor Augusti tui . Asopiam trimetriam: Quam vertit exili stilo Pedestre concinnans opus. Fandi Titianus artifex. Ut hie avi ac patris decus Mixto resulgens sanguine. Probianoque . ac Anicio; Ut quondam in Albae moenibus Supremus Enea satus, Silvi os lut is miscuiti Sie iste . qui natus tuus, Flos flosculorum Romuli Nutricis inter lemmata, Lallique somniseros modos.suescat petitis fabulis
Et adde votum , quod pio Concepimus rei Deo: ut genitor Augustus dedit o
298쪽
Sle Gratianus hunc novum Stirpi futurae copulet.Rata sunt sutura . quae loquora lonSic merita, sic satum jubet. Sed jam ut loquatur Iulius. Fandi modum invita accipe volucripes dimetriar, Aveque dicto, dic, vale. o sXVII. AUSONIUS S=mmacta.ono intelligo, quam mellea res sit oratior quam delenifica, & quam suada facundia. Persuasisti mihi, quod epistolae meae apud Capuam tibi res ditae concinnatio inhumana non esset. Sed hoc non diutius, quam dum epistolam tuam legi: quae me blanditiis inhiantem tuis, velut succo nectaris delibuta, ducit. Ubi enim chartulam pono, & meipsum interrogo , tum absinthium meum resipit: &circumlita melle tuo pocula deprehendo. Si vero , id quod saepe facio, ad epistolam tuam redii, rursus illicior: & rursum ille suavissimus, ille stoei- dissimus tui sermonis affatus, deposita lectione v nescit, & testimonii pondus prohibet inesse duI-cedini. Hoc me velut aerius bracteae fucus, aut picta nebula, non longius, quam dum videtur oblectat: Chamaeleontis bestiolae vice, quae de subjectis sumit colorem. Aliud sentio ex epistola tua ,
299쪽
aliud ex conscientia mea: & tu me audes facima dissimorum hominum laude dignari Tu, inquam. mihi ista; qui te ultra commendationem hominum protulisti. Qui mi iam ne ita nitet, ut comparatus tibi non sordeat 3 Quis ita ad Asopi venustatem, quis ad sophisticas Isocratis conclusiones, quis ad .enthymemata Demosthenis, aut opulentiam Tullianam , aut proprietatem nostri Maronis accedat 3 Quis ita affectat singula, ut tu imples omnia 3 Quid
enim aliud es, quam ex omni bonarum artium ingenio collectit persectio 3 Haec , domine mi, fili
Symmache, non vereor, ne in te blandius dicta videantur esse, quam uerius. Et expertus es fidem meam, mentis, atque dictorum; dum in comitatu degimus ambo, aevo dispari. Ubi tu veteris militiae praemia tiro meruisti: ego tirocinium jam veteranus exercui. In comitatu tibi verus fui, nedum me peregrem existimes composita fabulari. In comitatu, inquam, qui frontes hominum aperit , mentes tegit: ibi me & parentem, & amicum,& si quid utroque carius est, cariorem fuisse sensisti. Sed abeamus ab his: ne isthaec commemoratio ad illam Sosiae formidinem videatur accedere. I lud quoque, quod paene praeterii. qua affectione addidisti, ut ad te didascalicum aliquod opusculum, aut sermonem protrepticum mitterem 3 Ego te docebo , docendus adhuc, si essem id aetatis ut discerem Aut ego te vegetum, atque alacrem commo
nebo Eadem opera & Musas hortabor, ut canant r& maria, ut effuant: & auras, ut vigeant: &
300쪽
agnes, Ut caleant, admonebor aut, si quid invitis quoque nobis natura fit, superfluus instigator agitabo. Sat est unius erroris, quod aliquid meorum, me poenitente, vulgatum est; quod bona fortuna, in manus amicorum incidit. Nam si contra id evenisset, nec tu mihi persuaderes, placere me posse. Haec ad literas tuas responsa sint: cetera, quae nomscere habes, compendificiam. Sic quoque jam to ga est epistola. Iulianum familiarem domus nostrae, si quid tamen de nobis percontandum arbitraris , allego : simul admoneo, ut cum causam adventus ejus agnoveris, juves studium, quod ex parte fovisti. Vale. XVIII. Ad Ursulum Grammaticum Treνlarum, etii
Frenas Ealendis Ianuariis ab imperatore non datas , reddi fecit. PatMos jucundi fuit hic tibi seu ibis honoris,
Augustae faustum munus habere manus. Proximus ex longo gradus est, quaestoris amici Curam pro strenis excubuisse tuis. Ergo, interceptos regale nomisma philippos Accipe tot numero, quot duo Geryones rQuot terni bijuges et demtoque triente Camoenae rQuotque super terram sidera Zodiaci rQuot commissa viris Romana, Albanaque satae quotque doces horis, quotque domi resides. IS