Miscellaneous poems: consisting of originals and translations.

71쪽

a Salve, populis semper memorande Britannis Dive parens; nam felici tua Cura labore

π ' His lucem induxit terris, piceasque removit Erroris tenebras tu Christum, aeternaque coeli Gaudia narrabas animis incognita nostris. O longum maneat nobis tua fama per aevum Et cum reddiderit numen sua praemia justis, Innumeras inter gentes, longamqUe nepotum Progeniem, quos ipse salutis nuncie Caelo

Addideris, laudesque Deum, lauderis et ipse. I NONAS NOVEMBRIS.

IS, noli a Genti meditata inferre ruinam,

Immaturus erat Dis tibi, Roma, dolus. Successum tibi Papa quidem promisit; at ille

Et menda vates, et malUS UgUr erat.

Visa mihi nimium Papae tu credere, Pastor, Et falli, et poterit fallere, Roma, UUS.

72쪽

IN FESTUM SANCTI ANDREAE.

VIR AFFIXUM dum, sancte, cruci, lacerataque Distentum miseris urgent cruciatibus hostes; Immemor interea poenae, ignoransque ΟVeri, Adstantem alloqueris populum narrasque salutis Authorem, et lage et sacra oracula pandis; Quae Christus majora, et quot discrimina passus Ipse prius tulerat, divini testis amoris. De Christi exemplo dicis te talia ferre, Pro Christo subiisi e vel his graviora paratum.

Moerentes stant circum homines, imaque reCondunt Mente sonos, fidum genus, incertique quid optent: Te dulces nolunt moriendo abrumpere Oces ;Protrahere ingentes nolunt vivendo dolores.

73쪽

AN, Thoma, en inhians divino in Corpore Phl Inus, En Crucis et clavi livida signa vide Credulus hinc Christum agnoscas, dum vulnera monstrat Quae digito explores, vulnera Christus habet. Hinc tibi, dive, fidem, hinc aliis confirmat; et ipse Quod dubites, alios non dubitare sinit.

IN CALENDA, JANUARII.

φ TANE pater, gemino cernis qui tempora vultu, - Qui finem annorum, principiumque vides; Tempora prospicias nascentia, et omine laeto Distinguat faustos candidus ordo dies. Ferratis cohibe soribus tristem intus erynnin, Improba nec poscat civicus arma furor. Incipiat, precor, auspiciis felicibus annus, Et, quibus auspiciis incipit annus eat.

74쪽

IN EPIPHANIAM. TE domum reduces, et gaudia dicite vestras

omine laetantes suderis te, magi Vidistis totum implevit qui numine Coelum, Inter mirgitus hi recubare boum. Vidistis blandum infantem, qui regna reliquit, Ut multa in terris, hei mala multa erat: humiles animos divini o pignus amoris lQuod Deus hic noster, quis Deus alter aget λI RESURRECTIONEM. - IV IN IS rediit arus honoribus αδ En Christus domitis victor ab inferis lDevictoque sepulchro Messali egreditur novus Deceptam rabiem, cons1lia et dolos Judaeum doleat vulgus inutiles; Quod possint nihil ultra Iraeque et furor impotens Si multis laceratus cruciatibus, Si poteras, Christe, mori, diu

Non poteras mori.

HYMNUS

75쪽

HYMNUS PASCHALIS.

UEM praeserebas, horror ubi UUS, E, Orce, nondum funeribus satur Victoriae, quas actitabas, ubi sitit, avidum sepulchrum ΘMors et sepulchrum, Cedite Cedite, Vinclis solutis; mam moritUr modo, Ut vincat, et victor resurgit Ad superos Deus, ut triumphet.

IN REDITUM CAROLI SECUNDI,

Maii XXIX.

η γλε η UX alma et cresso semper signanda lapillo est, Q Carole, quae Regnis te, tibi Regna dedit;

Quae non ut semper Patriae Vagus exul abesses

Pasta, dedit manibus debita sceptra tuis. Qua scelus extinctum positis civilibus armis, Qua furor et dirus seditionis amor. date Dii, sacratam habeant an usque nepotes; Ut suus huic luci sit, date, semper honos. Caroliden lux una dedit, lux reddidit una ;Dicite, num majus quid dedit una dies λ

76쪽

A XΙ antiquis venisti moenibus hospes

I. a1n tandem, nitidoque graves in marmore vultu Erigis, o decus, o tanti laus optima tectit Nec talis prisco hau cerus conditur ingens In tumulo pater, aut vario modulamine dulcis Spenserus, non arte pares, non divitis haustu Castaliae tanto liquidive aspergine fontis. Ipse nova virtute ingentes sortior ausus Aggrederis, vates, validoque agis impete mirum Certus iter, cursusque novos ultra avia longe Limina musarum, veterisque cacumina Pindi: Quantus per Graias olim mirabilis urbes Ibat Maeonides. divumque serebat honorem Quantus in attonitis volitabat rupibus Orpheus: Ille delam sanctas stirpes et nomina vateSAEternumque Canit decus, antiquosque labores, Aut hominum genus, aut diae primordia lucis;

Turbatasque domos superis, immissaque bella,

Immanes ausus tum victis tartara triste Effugium, horrentesque umbras. Stupet undique turba Fulgura verborum et docti miracula canthi S.

Tale

77쪽

I P L U M. Tale tuum carmen nobis Quin pulchra recludis Hortorum spatia, irriguisque ingentia campis Flumina Concelebras, prina aevi Regna parentis: At dulcis conjux secta inter lucida florum Mollibus invigilat curis, ubi dives opacat Umbra toros, myrtusque viret, dubiique rubores Nascuntur violis, et se Crocus induit auro. Post autem, rupto fatali cedere, tristis Exilii poenas subeuntes rura peragrant Sola simul trepido gressi, ambiguique viarum. Limina dilectasque domos seralia flammis Tela nitent circum et saevae formidinis orat Tam facili polles citharae moderamino, tanto

Numine verborum, variarumque Uber rerum

Ingenio ergo animos quaedam divina Voluptas Percipit, aut trepidos sensus perlabit tir horror Intimus, aut vero perculsi pectora luctu Solvimur in lacrymas tecum, et miserescimus ultro. Salve, sancta mihi sedes, tuque, unice VateS, Extructumque decus tumuli, et simulacra verendi Ipsa senis, laurique Comae, et tu muneris author Egregii. -Tanto signatum nomine marmor Securum ccus et sero sibi vindicet annos.

79쪽

IRIECEPTOS pallor secum meditatus amores

Dunique recensebat falsae pes uria nymphae, Lassatum salices sustinuere Caput. Audierant Zephyri Vocem gemitusque dolentis, Et moestis venti congemuere sonis: Audierat rivus P resonumque ad murmUra Urmur,

Et questum ad questus ingeminavit aqua. Ah miserum Corydonem is durum ante omnia fatum Tristibus his lacrymans ingemit ille modis; Adspexi vultum lethoque heu sidera iniqua l)Ex illo intuitu quot graviora tulit Nusquam tutus eram L Daphnae mihi dulcis imago

Ridentis, dulcis sermo loquentis erat: Seu caneret, blando Captus modulamine, quando Tam suave, exclamo, tu, Philomela canes l