장음표시 사용
541쪽
C RΜΙΝ TIX C. xxv. 19 Sensu laetitiae esseror; Tangunt, crede mihi, nos quoque gaudia. Tales Albis amat dies lSed quid raucisonos Volvere vortices, Barbam pectere quid iuvat Absentem patriae quaerimus, heu, Patrem; Quis desideri modus REGE absente silet plausus, abest decusi Haec satus, virides comaSTer quassans tetrica fronte abiit senex. Mirari subit Oat magis, Quod mireris, erat. am, caput esserens Turritum, subito pia Dresila os fatidicum sic aperit loquens: Absentem patriae patreuVotis ominibusque et precibus piis Fas est poscere Sed nefas, Cura, Ex quod abest, immodica premi. Plures, auspice CAESARE, Laeto Ex populos lumine recreat. PraeSens numen adest tibi, Tellus Sarmatica, at nos quoque respicii. Avitum solium dedit Illic CAEs AR, at hic progenuit PARENS. En dextrum augurium Secant Nubes huc aquilae. REx aderit, ratiun est Omen. Plaudite Ἐς adest; Longas o utinam, Ex bone, serias Praestes Saxoniae Tuae. Longas purpureo Stamine turgeat, Qua et Parca triplex, coluS. Tu custos patriae T incolumi licet Tuta sede frui. Impulit Istas CARA AR aves, bellipotens Deus, Victrices aquila mOVenS.VAudis, Saxonia, haec Credite, post ei ilVates accipit ominη.
542쪽
NATURAE AET ARTIM INDAGATORI SAGACISSIMO,
ANNIS MERITISQUE VENERABILI CALENDAS IANUARIAS ILLIUS IPSIUS ANNI, IN QUO SEMISECULARIA SACRA SUMMI IN ARTE SALUTARI HONORIS CELEBRATURUS EST, Μ DCCCXII
Fortunate Senex, ibi quinquagesima currit Aestas et toties bruma recurrit inerS, Ex quo mirificum deus ipse Epidaurius anguem Mittens, hic serpens sit Tibi pignus, ait, Te pulsaturum sebres, nodosque Cherngrue, Pandorae et quidqiud mystica cista tegit. Pulsasti Currit Te viso tarda podagra. Pulsasti Fugiunt lepra, veternus, hydrOPS. Me quoque, nam memini, sebris male subdola regit, Firmasti alloquio mollia verba serenS, Et cum ei gelio, sospes quo SOSpite vivum, Saepe ibi placuit conserui SS cIput. Heu mihi, quod clauso non florent lilia vitro, Nec rubet egelido fornice tecta rosa; Asserrem mane ad lectum Tibi veris honores, Portarem capiti florida serta uo. Heu mihi, quod Bacchi non est bona copia, adesset Laetitiae genetrix amphora blanda Tibi, Amphora ortatrix votorum; sed mihi nullus, Praeter Misniacum, suppetit, ecce, Ludus.
543쪽
Vota tamen faciam pro TE, CARISSIME, divis, Ut quam das aliis, stet Tibi fida Salus, Sisque diu sospes, trepidaeque salutifer urbi PerStes, nec desis impiger ipse ibit Vota valent. Serus vises lutonia regnat Nebit enim Lachesis stamina larga ibi. Mira loquor, sed vera Cave regnator Averni,
Ne propere Lethes pocula moesta bibas. Vera loquor. Mors cuncta vorat, Mors cuncta trucidat,
Te luctificas abstinet illa nilanuS. In promtu causa est Sapit Orcus. am fuit illi Artis iamdudum cognita sania Tuae;
Hinc timuit, ne si validus sua regna ubi SSes, Umbris arte tua reddita vita foret.
Mille vias Lethi scis Vitae claviger audis, Quippe ibi claves tradidit ipsa Salus.
Nullum igitur, ne Te rapiat mors Saeva pericliun est, Ne titubes, caveas Mors struit arte dolos ). Quod superest, votis monitisque salubribus unum Hoc addam. dictis affore credo deum.
Est ibi, sitque precor lectissima filia, dulci Haec patri innectat brachia cara diu,
' Scilicet norunt, Vir amicissimo, qui Te amant, ingeniumque
et artem Tuam exosculantur quotidie, Te nuper cum prodeambulare gra' viter decumbenti Opem laturus praesentaneam, in plana et aperta Via lapsabundum impegisse in lapidem, nec cecidisse tamen, sallente ut fit, pedis vestigio. Quo levissimo casu dici non potest, quanto mactatus is infortunio. Clamare, stomachari Omnes, ad quorum aures hic nuntius accidit, indignum facinus, Te, qui per confragosas Alpium fauces et praerupta praecipitia incolumis olim evaseris et caute pedetentimque incedendum esse in arte et vita seni per statueris, causa tam levicula tantaui Cepisse aegritudinem Nimirum hic quoque valero visum est illud Theocriti rοσσίχον εστ τ τυμόχα καὶ λικον ἄνδρα δαμασδει. Enimvero dicam Tibi quod res est. Aut egregie fallor aut Mors, teterrima bellua, cui per hos quinquaginta annos bellum indixisti internecinum, infinitas siculta est iniurias Boni hercle luctatoris functa inci est. Adversarium, quem vi aperta prosterni et pressum deiici non posse probe norat, X insidiis aggreditur. Arropit clanculum. Captat pedes supplantatura. Sed bonum factum. Quamvis momorderit, delusa tamen est bestia impurissima. Stas, vivis adhuc et si votorum nostrorum damnabimur, vives diu. Unum est, quod insusurrabo ibi in aurem, ne aucupetur sermonem nostrum monstrum , quod aures usquequaque arrigit, stringit unguos diducit sau-Ces. Itaque, mea, ut vides, facio Quintiliani verba XII, 9. 15. in his actionibus omni, ut agricolae dicunt, pede standum est. V Uακνει πασά λίθος.
544쪽
Multaque coiiiugii portet ibi pignora castitFigat avo ludens scula mille nepos l
A. Latratorem Erebi quis credat ab Hercule victum 'B. e dubites monstri victor erat medicus ). xxv E.
ADIECTIS DUOBUS UZΙΑΝΟ RUM CARMINUM NOL INIBUS, FORMA MAIORI SECUNDUM LUCULENTAM, QUAE VINDΩΒΟ-NAE APUD DEGENIUM RODIIT, EDITIONEM, I CUIUS FRONTE GENII IMAGO ENITESCIT DOMESTICI.
Horat ΙΙ d. 7. Quis e redonavit - diis patriis Re in hardi natalis adest, lux candida salve ' ), Candidior qua non itque reditque dies.' Vide Tab. II. g. d.
'' Votis solertis, in hoc carmine rite conceptis, pte congruere visa ES imago manus Olivae, aereae, ex antiquaria supellectile Borussiarunt regis, sive thesauro candelaburgico V. Begeri Thesaur T. ΙΙΙ. p. 404. petitae Tab ΙΙ. g. e.). De pervulgato et tralatitio apud antiquos ni ore, diis simulacra membrorum com ecrandi scite et pro temporum illorum captu satis erudite disputavit I. I. Wr eo, ex magni antiquarii Aldorpini Chr. Gotti Sch arZii disciplina prosectus, Aliors. 17 6 in qua disquisitionen Inus olivas quoque attigit p. 9. seqq. Non eadem tamen in manibus eiusmodi votivis ratio, quae in aliis membrorum, de quibus multa multi, donariis. In his membri a deo altilia salutari persanati effigiem templi Parietibus affixam esse, consentaneum est. In illis sensum magi reCOuditum mysticum vulgo appellant spoctatum esse, quidni largiamur. Non est inmen quod miremur manus in primis ad vota salutaria rite adhibitas esse. an in lembris humanis manu nullum e8 humanius, quod
545쪽
Cui pietas cordi, qui Sospite. 80Spes illic AESt, Excipia votis minibusque diem. Natalis Genius, vitae qui temperat horas, Qui puer uidens oscula primi dedit,
Oscula cumque daret, contingens nectare labrum,
Eloquii mel, ait, semper ab ore uet), Maiores hodie thuris sibi poscit honores; Νam prece multiplici sollicitatus adest.
Vos, quoscunque Saliis me in hardi tangit, et i uiues Tangit, quos iungit lingua, Thuisco, tua)
Νostis, quam dubio trepidarent corda timore Res est solliciti plena timoris amor), Cum stimulis tandem morbi cruciantibus impar
Cederet assiduo, corrueretque malo.
I rumor, centumque movens in gutture lingu's, Vim saevam m0rbi praevaluisse, refert. Quis n0n ingemuit, quis non Suspiria duxit, Fervida prosundens vota precesque Deo 'Nec rumore malo tantum pavet incola resilae,
Aut doctus Salae oldaviaeque choruS; Sed quacunque viri facunda volumina didit fidelides ). ingens luctus et angor erat.
multis seculis ante Bussonium observaverat iam naxagoras, monente Et frustra cavillante Plutarcho de frat amor. p. 478. E. T. II. p. 3b I. Uyit. et quem fugit Quintilianeum illud manus ipsae loquuntur, Instit. Orat.
XI, 3. 5. Enimvero tam Hare loquitur nostra quoque manuS, quam primae agellae aere impressam dedimus, ut, quid in universum sibi Velit, primo obtutu facile extrices. Votum est natalitium, pro infante recen nato Vel a puerpera, quam cum puerulo decumbentem in ima ianuvides, Vel a patre susceptum et Serapidi Conservatori, qui per uniVersum orbo Romanum Aesculapi successerat, nuncupatum. Exstat caput dei in vota manus expressum. Sed ubi ad singula explicanda ventum est, haeret aqua ue nec operae pretium facturum esse , qui in his interpretandis valde aestuet, recte monuit iam elegantissimus supellectilis huius antiquariae spectator de Caylus, in manu, cui in omnibus sere cum ο-
Stra convenit, recensenda Nec vel J Antiquit T. V. pl. 63 p. 176. Quid scarabeus et gladiolus in interiore manu, quid situla Isiaca, libra, flagellum, cum tribus bestiolis, serpente scilicet circumplicato, testudine et lacerta sibi velint, scire cupientem adire iubemus post ignorium Iac. Phil. Tomasinum in dilucidatione manus aeneae, Cecropii votum σgrentis, Amstelod 1670 4. et Caus eum in explicatione uti a ipsius, quae
in manu est, manus votivae e Barioli museo una cum luceritis Berotinum olim translatae in Muse Romano p. 309 se l. quae in usum suum, ut Olet, convertit egerus. Sufficit huc loco monumentum lii spectari votivum et natalitium.' Quis nescit, sic appellari typographum et librarium ut Abaciensem
546쪽
524 Alim Irix L TLΝ C. x VII. Aedes hic sacra est, quo confluit undique coetus,
Sophia selix nomen et omen habet. Hic, Re in harde, Tuae victrix facundia linguae
Ignibus aethereis enthea corda lavet. Obsidet auditor, servent subsellia, turba Densa humeris adstans occupat aut locum. Pauperibus stipem qui cogit sacculus, haeret,
Vixque eluctatur per caput atque manuS. Iamque lavet linguis circumflua turba; SuSurruSΝullus; tu, strepitiis, tu, mala tussis, rabeS. Herculis auritum populum ductantis ab ore
Ad Rhodanum quondam picta tabella fuit );
Fabula in ambiguo est Hic sunt miracula Verct, Grex pius unius pendet ab ore viri. Lumina habent alii defixa loquentis in ora, Queis ac divina concaluere tuus; Verba notant alii tabulis. his litera verbum est, Nondum lingua suum, dextra peregit opus ).
in Palatinatu superiore, qui incunabulis gloriatur Re in hard nostri
Prostant apud illum quotquot fere prodierunt sermonum a rorum a magno oratore abiborum volumina Vir est cordatus et spectatae, si quis alius fidei, vel hoc nomine commendandus, quod prela eius nunquam
desudarunt in abortivo aliquo ingenii foetu et inciri nomine, quod illustrat illam incinam, indigno. Lepidissima fabella de Hercule Ogmio, multitudinem catenulise aure devinctam post se trahente, quem in pictura Gallica admirabundum se conspexisSe narrat Lucianus T. III p. 82. Vetsten. multifariam exposita est ab ingeniosissimis nationis Francogallicae scriptoribus. rOxime a vero hic quoque best sagacissimi reret sententia, in dissertatione de oli 0nibus priscorum Gallorum in emo ire de Acad. des Inscripti. IV, 370. , Lucianum, suavissimum nugatorem, aut rem O-
tam ex ingenio confinxi SSe, aut certe, ut argumento Suo SerViret, obscuram, quam sando acceperat, rei famam callide interpolasse tradentis. Hariolantur qui cum Bochari e sonte Arabico gmii nomen derivant, V. c. Mignotus, Memo ire de Acad. de Inscripti. I. M., qui in ve bosis de idololatria Phoenicum dissertationibus totus pendet a Bocharto. Satius est affirmare, Herculi in illis regionibus Mercurii του λογίου a te traditas esse, quo reseras illud πείσας in loco nobilissimo Pindari Olymp. III. 28 si, ossi sententiam amplexus, Hyperboreos ad Celtas releges ornavit hanc de Hermeracle sententiam Vir doctus Schmid-tius in Archaeologia Britannica in dissertatione demercule gnito T. I. p. 262 - 279. Utcunque praestat in memoriam nobis revocare insigne Catonis originibus fragmentum a Charisio grammatico nobis servatum P. 181 ex tr. visch, e quo, quomodo Hercules ille ad Gallos penetraverit, facillime intelligitur Graphice pingit mores gentis: Pleraque Gallia duas res industriosissime persequitur rem militarem et argute loqui.'Locus laudatur iam a Bochario T. I. Opp. p. 663.
'' Manil. IV, 160 Martiat. XIV, 202.
547쪽
CARMIN, LATIX C. Wii. 52b Hinc mox sermo sacer transscriptus pervolat omnem Saxoniam, hunc sitiens pectore quisque bibit.,, Proh dolori obticuit, qua non secundior ulla Lingua sui monitus exposuisse Dei;
Cernis, in aede sacra subito excoecata acerna est, Qua splendente, animis rigus et error abesti Sic queritur quicunque sacro meditatur amores, Quos alit in nostro pectore Sermo Viri.
Tu quoque, orta, remis, dubio decumbere morbo Re in hardum, voluit qui patris esse loco. Et nemus, in cuius platanis tibi psallere dulce est,
Nescio quid querulii concinuisse serunt. Tu, Viteberga, coquens nutri Sub pectore vulnuS, Re in hardi morbum cum tibi fama refert. Hoc etenim magno semper doctore Superbi S, Hunc tibi autorem semper deSSe VideS. Nuper adhuc, coetus cum iam remetret ad aedem, Qua saevo belli turbine pulsus erat,
Nonne tibi ut templi species renovata placeret, Hanc tibi Re in hardus contulit alinus opem ) Ergo te, Viteberga, et te quoque, Lipsia, cari Credibile est morbo condoluisse Viri. Ipse uos, meminisse licet, Re in harde dolores
Deplorans questus nocte dieque dedi. Ante oculos semper Tua decumbentis imago, Nulla venit sine Te nox mihi, nulla dies. Pomonae, Floraeque decus, riguusque perenni Fonte, suburbani gloria magna Soli,
' Legat, cui Volup est his immorari, duas orationes sacras a S. Ven Nit Eschio, summo sacrorum apud Vitebergenses antistite, in en caeniis instauratae aedis Sanctae Virginis fani illius urbis primarii, habitas et Vitebergae apud Sethtium excusas. Quis non laetabitur, Augustanae consessionis templum unum Omnium antiquissimum, in quo magnus ille doctor omeranus primus percellebat auditorum animos, obsoletum situ, turbis bellicis dehonestatum, Nitetschii inprimis, quem verum pastoris exemplar appelles, indefesso studio et labore ad pristinum splendorem revocatum laetius iam exsplendescere, quam antea. Atqui bis professus os in hoc libello itetschius, Re in hardo imprimis suasore et persectore factum esse, ut sumtibus suppeditaret aerarium, quippe qui a generosis simo et de rebus sacris et civilibus in Saxonia longe meritissimo Comite demolient hal precibus ea impetraverit, quae angustiis aerarii benigne succurrerent. Vide sis notam ad calcem libelli p. 65.
548쪽
Hortus odoriseras e blande invitat ad umbras, Vere novo, Zephyris si viret herba novis, Hic habitas, cum fugit hiems, clamosaque vitans
Urbis fumosae iurgia, murmur maS,Murmur aquae purae, qua Se fugiensque sequenSque Nympha loquax undis emicat atque cadit. Hic Te, nam quo non penetrat vis noxia, morbus occupat et capto vincula mille parat.
Huc ego Saepe PedeS, curarum merSus amaris
Fluctibus, obstrictos anxietate tuli. Heu mihi, qua currunt per humum Segmenta Viartim, Qua sociare umbras Sessilis arbor amat,
Non ego Te vidi spatiantem et frigus amoenum Captantem clanguens sibilat arbor: ubi est
Areolas tristis percurro, spargit odores Flora suos, sed cui Spargat, abest dominus. Scansilibus lignis exstructa sedilia surgunt Ad latus innumero vascula flore rubent.
Explicat hic calyces populus quos dicit ocellos, Pictis arte comis caryophyllus hians , , Hunc desideri domini marcescere vidi; Suspirat moriens; heu mihi, abest dominus lΙpsae etiam laetis quae bombis alvear intrant, Delicias dominae quas herus esse iubet, Torpent mellificae Ohicres ), nec tecta coarctant Nectare largi fluo qui fuit inte labor.
Oeilleis Formosi flores, quos plebs quoque dicit Ocellos V versus est Renati Rapini, cultis sinit poetae Iortorum libr. I. p. 26 edit. ἰ-
trai qui locus argumento St, non abhorrere a Vero, quae disputata sunt
in collectione bonae frugis plena: Allo eme ines T. Garten - Magazin VII. 131. de Francogallia, prima huius oris nutrice. Dianthum caryophγllum, familiam aemulatione quorundam in hoc genere mirifice luxuriantium et vendaci nundinatione in immensum auctam, miris artibus Variatam esse a studiosis harum deliciarum, neminem praeterit, qui vel Rudolphi de in numeris pulcherrimi floris arietatibus attigerit multiplices libellos. umerosissima est pictorum foliorum varietas. Mixturas iam plus quam nongentas enumerant, qui haec intelligitnt. Sed saepe Cuni longos ambitiose texi viderem indices, succurrit illud linianum XXI, 1. Inenarrabilis florum varietas, quando nulli potest esse facilius loqui, quam rerum
Apium indolem non tantum tempestatum praesagam, sed amoris etiam philtra in dominum, quem ex voco et odore noscitant, sentientem multi enarrant apiarii Proinde non iniuria ἐρωτικάς appellavit Aelianus de ni in XII. 37.
549쪽
CAR IIΝ LATIΝ H. 527 Quae cum conspicerem, lacrimae, qui talia cernens Temperet a lacrymis, prosiluere genis. Sed ceu stella micat, cum nimbus inhorruit ater, Qua visa exultat navita, cedit hiems; Sic Tu visa mihi mulces solamine pectuS, Coniux, magnamin semina digna viro. Est deus, alloquio tali solata timentem S, Numine propitio profugit omne malimi. Est deus, augurio verus non defuit auctor,
Adstitit hic aegro vita saliisque redit. Cura vigil abiit, qua Tu, lectissima coniux, Aegro exquisitam fida serebas opem; Templa saltatis eram iactent Epidauria divam lUxor casta suo Sola Hygien viro. Cura frequens abiit, qua praesens parta medela est; Vera medicina est Verus mor medici.
Vos Asclepiadae, coquitis qui pocula taetra, Diligite aegrotuml terga gravedo dabit. Qui plausus, quot vota sonant, cum laetus ubique
Nuntius exiret, Verba Secunda ferens: Cras, qui convaluit, cathedram conscendet in aede, Assuetosque dabit vox rediviva OnOS.
Qui sensus, cum Te qui vitae redditus esses, Audirent lacrymis quo maduere genael Quando parta Salus, tu gallum, Graecia, mactas ); Cur amulum mactas, qui tibi cantat have Vivat avis tubicen, gallinarumque maritus,
Det pullos, dominae quos in ipsa manuS. Laetos laeta decent niveas, age, concute PennaS, Magne Geni, canimus cui geniale melos, Sparge rosas capiti caro, plue filia, nec sit Totos iam calathos exonerare pudor.
Et ne diripiunt venti sine pondere flores, Addam aliquid. Calathum porrige parVa Ora St.
Innotuit ritus e Platonis Phaedone Sed quid in causa suerit, ut alluin praecipue victimam sibi posceret esculapius, nec Havercam ius ad Tertuli Apologet. ψ6. ne Wylton bachius ad Platonis Phaelon. p. 33 . aperuit uuio allum in bravis et Basilidianis gemmis intol-
exerit, resin facile explicabit.
550쪽
528 CARMINA LATIN'. s. XXVI . En librum librum iuvat imo abscondere sim lo, Dignum, crede mihi, quem ros multa tegat. Carmina sunt vatis, quo se Germania iactat, Qui tulit ambrosias ex Helicone OSRS. Quae cecinit sanctus Phoebi castuSque sacerdos, Cast oratori carmina casta placent. Uzius est, mundus Sosiorum pumice charta Lacteola intacta candidiorque nive; Litera carbones nitida nigredine vincit, Constat et ad normam pagina quaeque sibi. Hanc mihi Vindobonae visenti moenia nuper
Degenii celebris pulchra taberna tulit ). Ut vidi, tu me dixi, comitabere. am te Re in hardi capiet bibliotheca mei. Ergo me iubites splendentem, splendide, librum Apportare, Geni; rontis honore nitet. Si frontem spectes, Genii splendentis imago In vitulo est ) Genius sic reseret Genium lΑst Tu ne spernas tenuis munuscula cenSuS
Cui non est pinguis victima, thure tui. Quae genius tortat, Re in harde, aequiques bonique Consule Quae seci, sint rata vota VALEt
ramorunt, qui in libraria supellectile conquirenda elegantiam spectant et nitorem, egenium, Vindobonensem γpographum, plura artis
suae ad summum fastigium evectae edidisse specimina. Ugii carmina evestigio consequutum est te Iandi, poetarum, quos Germania exosculatur, principis, Ilusarion, Caelatum novem Musis pus. Nuperrime luculentam Lucani a cultissim Equite ΙΗycino recensit editionem molitus palmam in hoc praeripuisse visus est omnibus, qui in eodem curriculo decurrerent, dignus profecto talibus meritis in hac tempestate, ubi parvus honos iterulis, magnus armis, quem Imperator Austriacus iure imaginum
In fronte secundi voluminis carminum Zianorum aere nitidissimo insculptam vides imaginem Genii, quem Hymenaeum esse facile digno
scas. Subit hic animum suavissima recordati conspectae in aedibus Frisiorum Comitum statuae, e marmore Lunensi a Zauner celeberrimo apud Vindobonenses statuario mira Sollertia confectae, ad cuius exemplar
hanc tabellam aere delineatam dedit Iolinius, chalcographus politissimus. Scilico statuam illam felicissimi connubii monumentum, Ornamentum Sse voluit cubiculi laudatissimis picturis exculti in aedibus bona copia resertissimis Frisius comes, generosa indole ad optimas artes iuvandas amplificandasque natus factusque Mihi vero imprimis amisit hic Genius, Re in hardo me vel hoc nomine carus, quod et ipsum beet et domestica, id est, solida felicitato cumulet faustissimum cum lectissima con iuge matrimonium.