Opuscula et carmina latina;

551쪽

MUNUSCULUM NATALITIUM PIE OFFERΤ

I quo iussa vocant, libelle, cursu Ad magni propera sores amici. Non te ianitor improbus fugabit, Latratusve canis ferocioris, Nec astus amuli superbioris. Horis omnibus hae patent amicis. Et ne quid titubes, Metuve pecces Vocavi hendecasyllabo loquaces, Adsint ut vigiles Tibi stupenti. Nec sunt versiculi perosi amico, Amat versiculos fovetque conatos; Nam si sorte vacat, lyram ipse pulsat, Et curis gravibus laboribusque

Interponere amat fide canoras, Quas pulsasse velint novem Camenae.

Idem praevidet horridas procellas Et ne fluctibus hauriamur, obStat Ad clavumque sedet vigil cavenSque. Quod si veneris intima ad cubicia, Virum sic celeberrimum alloquaris: Mittit me dominus novum bellum Amico veteri, diu probato, Natalis monumentum ut essem mico, Quo non candidior probatiorve est. Nuper militis in caput rogabas Poenas et trutina severiori Pendens crimina, perspicax eaVebas,

552쪽

530 CARMIXA I. ATI A. M. XXVI l . Ne Mars esserus irate et ense graSSIIis, Calcans iura, nefas Scelusque mi ScenS, Plane legibus exsolutus eSSet.

Ergo nunc cape parvulum libellum, Quem de criminibus cate notandis Iuris prodidit inclytus magister. Ridebit, puto; iam solet iocari

Risu seria temperans amicus,

Et quid cum tetrico mihi libello,

Clamabit, satis est mihi librorum. Natalis sibi laetiora poscit, Natalem roseae decent corollae, Natalem calices boni Falernil Tu, si dixerit haec, tacere noli; Pudor rusticus iste nos gravaret, Nam me forte putent ineptiorem. Hae responsa seras, libelle parve: Excusa dominum, viret cuius Et horti violis rosisque picti Sunt in topia procul iacente, Illic, unde negant redire quemquam, Et cellam modico ad resertam Fur nuper tetigit manu rapaci.

Dii, pestem date laribus gulosis lErgo qui Tibi mittit hunc libellum,

Nil praeter tenues habet libellos, His nidos habet usque quaque plenos, His si iam fierent farina chartae, Gallorum stomachos replere poSSet, Vastos. Iuppiter . et reclamitantes. Ergo nemosynon cape hunc libellinii,

Qui dat, quidquid habet, uita placetque.

At nec floribus hac die carebis, Bacchus nectare Te suo beabit. Nam Podmunitio Tu Lyaeus

Praestantissima vina foeneratur, Tam praestantia, quantus ipse Praestat, Et vii titie sua et suavitate.

553쪽

CARNIXA LATIΝ . . xxVIII. 531 Nec deerunt capiti Tu dicatae O factum bene luce ter beata, Testes laetitiae, corollae odorae. Apportant ibi osculos inemtos Ex horto Veneris Cupidinisque

Lectos, nectare roscidos recenti,

Sponsus sponsaque, queis beatiores Sol qui cuncta videt, negat fuisse. Et quod vioribus anteponis ipse, Apportant simul optimas tabellas, Vultus artifici manu absolutos, Ut spirare putes et os OVere Quos Hymen sociabit et beabit, Uno progenitos die, rastro eodem. Quanta haec gaudia. laetiora nunquam Natalis Genius tulit tributal Sed verum augurium pii poetae Si non pernis, erunt beatiora Olim munera, avo serent nepotes, Si Sol terve quaterve duxit annum, Flores, quos capiti applicent avito. Sic os floribus additus nitescet, Si hortus Tibi crescet omne in ReVum.

554쪽

adiecta eieri disquisitione de economia doctrinae Paulinae, libello bonae frugis pleno, qui ut locus sibi detur in bibliotheca instructis

Lux ibi nunc natalis adest Quae vota dicabo' Quae ibi tam est munera luce feram Dives agris dives numi nec munera OScis, Nec mihi, si poscas, copia maior adest. Parvos parva decent. Parvum ne sperne libelliina, Qui natalitium iam Tibi portat avel Mille hodie ibi vota sonant ain mille clientes, Quos Tua cura ovet, iis pia vota serunt. Tu, latricte cohamen, rebusque levamen in arctis Saxoniam cura pervigili recreas. Semper Te curaeque catenatique labores Urgent, me dissers, quod ibi surgit, opus. Ergo, qu0s patriae donas, Deus optimus annos Ingemineti iam, Te sospite, cuncta Vigent. Dispereant, qui bella movent, dulcesque resingunt In gladi08 pereat, qui stra bella fovet. At nobis. Pax alma veni Tuba bellica, silet Rex redeat miles factus arat0r aret l

555쪽

Dl NATALI A. D. XXI. APRILIS IIDCCCXIII.

Quo Te carmine prosequn Poetam, Quo nec candidior benigniorque, Sed nec doctior eruditiorve est, Quos Versus ego, qui Poeta non una, Ad Te, Pieridum decus Perenne,

Hac luce expediam Pichlerianis Solvam carminibus . favete Musae, Quod lux optima postulat. Sereno

Vultu Tu excipies pii Canorum,

Quod matrona dedit pudica, casta, Pectus quae rigat haustibusque tingit sacro lenitidos uento; Gaudebis simili, l0etriamque

Castam, castus et ipse comprobabis. Nunquam pectus enim Tibi aestuavit, Quandocunque iam lyram OVereS, Flammis mollibus. improbis, prosanis. Et si sorte lyrae sono inceSSiS, Adstat elligio, lyram ministranS, Qua virtus probitasque vindicatur, Qua sodalitii catena ubique Certo foedere rob0rata crescit Atque arcana fides stat absque labe, Qua sensus pietatis excitantur Atque aeterna salus iii Parntur.

Te talia qui potes. beatum ldii est suavius, elegantiuSVe, Quam, sudore laborioso abacto, Captare otia, recrenre mentem, Interponere seriis Camenas Musarumque nemus Perambulare.

His selix seueris, velut procellis Fessus navita litore adquiescit.

556쪽

Vis natalitium ii sodalis, Qui Te plus oculis sui amavit, Qui Te plus oculis suis amabit, Votum audire Breve est sed auspicatum. Adsit Musa ibi per Omne ecluin, Vati carmina semper inSuSurrauS, Quae chillerus amet reduc ab Orco, Quae anilerus amet collecta dulci Umbris Elysiis citare Voce. laetae subolis patrem inVidendum, Hinc Te versiculi. tenella proleS, Blandis vocibus usque consaluinni, Salve, mi pater, undique adStrepentes. Illinc filiolae, larentis almae Faustis in thalamis probe educatae, Iunctae foedere prospero maritis Vivas effigies tori pudici Apportant similes v nepoteS. Quis hanc dinumeret notetque prolem l laetae subolis patrem beatum lFRc nos carcere crinii severi, Quo duri imperiis patri tenemur, Emittas volitare geStienteS. xxx

A. D. XXI. APRILIS DCCCXIV.

Exiguus liber est, at magnum carmen in illo; Sic latet in parvo munere magnus illor.

Lux ter candida, ter beata salvet Magnum Saxoniae dedisti alumnum, Firmum praesidium probis amicis,

557쪽

CARMI VA I. ATINA. M. xxxi. 535 Nostrum Nostitium L novem sororeo Finxerunt puerum suis in antri S. Mos et pura fides, pud0rque, Amorque Illo in pectore castum habent acellum.

Ite, ite, hendecasyllabi, volate, Quid cessatis, habet sub urbe sitam Villam. Flora amat hanc, molunt Camende,

Hortos irriguos vireta moena Percurrunt lepidissimae puellae. Illic nunc habitat ni eus PatronuS, Spectatissimus omnium meorum, Quotquot sunt et erunt, fuere et unquam, Amicorum Hodie diem celebrat Natalem atque hedera fore coronat.

Illi Gratia ludet et Camena,

Mira laetitia domus refulget. Adstant filiolae; patrem osculantur. Dextram filius implicat, negatque Indignum ore se parente magno. Stat grandaeva parens, rigatque fletu Genas laetifico, quod ille vivit, Cuius vita salutis est origo, Et lectissima vota landit alto Coniux pectore, vivat ut maritus. Ergo laetitia domum strepentem Quando inveneritis, Volate, AudeSO, Nostri versiculi, mihi timentes Adstate et modice caput moventes, Flexo poplite, Suaviter, decenter Urbanos decet esse in urbe natos Portate augurium novae Salutis, Et si nonnihil otii est amico Nain circumsiliunt caput latusque Iam iacto agmine mille, niille curae), De me lenibus addite nec Susurris: Qui nos missitat, advolasset ipse, Sensus pectoris intimos daturus, Ast nec currere . nec potes volare;

558쪽

Repit, claudicat improbae Podagrae, Di pestem horribilein ferocem, incerbum, Duris morsibus acriter petitus, Et vix nexibus expeditu arctis. Hoc si dixeritis, sinu pusillum Librum promite, tradite et Patrono, Atque hoc addite: lignus est amoris Parvi ponderis, at poema magnum, Quod antes cecinit redux ab orco.

Tu solus citharae modos InorOSInterponere scis severiori

Vitae et pellere versibus Sonoris Curarum agminat Tu poeta elixi Ergo suscipies favente vultii Susceptumque Tu sinu recondes Immortale opus Itali poetae. Omnes nunc legere hoc iuvat poema; omne uos quoque ab inseris reduxit Regum maximus unicus triumphus,

CELEBRATUROS SCRIPSIT BOETTIGERUS.

Paucis vos volumus. leves ministri, Parvi versiculi, volatilesque lNostis Ostitium novem soror Illi iam puero lyram dederunt, Qua versus cecinit venustiores, Quam quos huminelius canit, ii serius

559쪽

CARMI ΝΛ ΛΤΙΝΑ. x xxxii. 537 Iocorum pater et facetiarum, Sed clausos retinet domi, puellas Ut clausas retinet severa mater);

Scalis hic habitat duabus insta Sed m0x aedibus hisce derelictis

Praedam iniicibus voracibus moSHeu linquens miseros fugam capesset). Non longa est via, currite, heus, Volate Forsan dormit adhuc. labore fessus, Dum noctu ad vigilem studet lucernam,

Quod prosit patriae notare chartis Doctis, Iuppiter, et laboriosis lErgo, me strepitu aut procace risu, Nam ridere seselis impudenter, Peccantes propere ruati intro, Turbetisve virum, cnVete, quaeso.

Suspensis pedibus . lavente lingua Lecto assistite diligenter ora Observat Viri quiete re8Sa. Quodsi lumina tandem aperta tollit, Statim accedite. lenibus susurris Blandum dicite vel . salutat ore Nostro, dicite, Te pius poein,

Qui Te plus oculis suis amatum Laetatur sibi contigisse amicum, Ex quo Pleissiades utrumque Musae

Coniunxere sacro Sinu recePtum.

Te salvere iubet poeta DOSter, Natalique Tuo valere multum, Ut cum coniuge, ore seminarum, Qua nec cultior elegantiorve St, Cum tota subole, probR VenuSta,

Et cum postgenitis, nepotibusque, Ceu sylva in viridi decora quercuS, Laetis germinibus repullulantes

Ramos Semper agens vetuSta quercusillaesus senio diu vireSCAS.

lux candida, ter quater beata lQui rebus patriae avet, cupitque

560쪽

Florentem patriam diu videre, offert vota de precesque fundit, Ut qui sata regit, gubernat orbem, Tot lustris hilarem hunc diem reducat, Quot pellis gemitus, egentiumque Abstergis lacrymas levante cura Uno saepe die vel una in hora lxxx

A. D. XXm. DECEMBR. MDCCCXIV. Dii Tibi dent vegetae coelestia dona Senectae Dii Tibi dent annos Nestoris atque dies lNam populus salvus, salva est res publica, si e Sospite nossens sumine cuncta fluunt. Hoc cupit ipsa Salus D cautamus vota Saluti l Salve quod reliquum est. Tu dabis ipse ibi. xxx V.

DUAS SCILICET VINI AD EI REΝSIS AGENULAS

A. D. XVI. IAN. MDCCCXV.

D. D. D. Nunc est bibendum, munc pede libero Pulsanda tellus.

Missurus librum, captabis inania. dixi. Nec mihi, qui est luce placeret, erat. Auimoni, condis, quae docta volumina tradunt, Quidquid inest libris, ipse tuo in capite. Quae Latium docuit, quae Graecia docta profudit, Gallia quae lusit, glandia, larva tenes.