Observationes criticae in Flavi Iosephi Antiquitatibus Iudaicis

2쪽

Barbara Colline Library

5쪽

quam

ad summos in philosophia honores ab amplissimo

philosophorum ordino Erlangonai

impetrandos scripsit

Culmbacensis.

7쪽

Ρ Flavi Iosephi scriptis aliis temporibus longe aliter

iudicatum est. Fuerunt enim qui summis eum laudibus esse rent velut Ernesti, qui Iosephum dicebat non pure modo sed etiam Attice scribere voluisse, alii qui graviter in eum inveherentur, ut aber, qui in observationibus criticis Mnemosyne XIII, 3 censebat egisse videri illum id, ut quo libricarius venirent viginti libris expleret numerum quinquaginta milium versuum Equidem et in admirando et in vituperando medium quiddam tenendum esse existimo. Nam cum illius libros de antiquitatibus Iudaicis integro iudicio legere inciperem, non possum non profiteri delectatum me esse oratione

aequabiliter fluente et perspicua, imprimis miratus sum qua sollertia ea, quae usu venissent in regione a Graecia longe remota et ubi prorsus alia fuisset rerum publicarum et Iivatarum condicio atque inter Graecos, Graece describeret. Quamquam concedo non in omnibus librorum partibus aeque praestans esse dicendi genus. Sed id quod L. Dindoinus in Fleckeiseni annalibus iam contendit, quaeritur, nonne multa eorum quae minus nobis probantur librariis vitio sint danda. Cum igitur Niesii et aberi editiones nuper prodiissent, primum et secundum antiquitatum librum in utriusque editione legi et comparavi, et uti differre perspexi, ex omnibus Iosephi libris ipsis i. e. eis locis, quibus codicum non esset habenda ratio mam ne codices quidem eosdem editores illi praestantes iudicant cognoscere studebam quae esset lectio recta. morum locorum nonnullos tractavi. Exempla, quae protuli ex antiquitatum libris I-X, repetii ex aberi editione sed comparata cum iesio, cuius lectio si dissentit a Nabero in ea re, de qua agitur, locum ut ex quo nihil demonstrari

8쪽

posset plane omisi ne quis ergo haec desideret. Quae collegi ex libris X XX, ex libris de vita Iosephi, de bello Iudaico, de accabaeis, deprompsi de Immanuelis Belikeri editione.

Numerorum, quos adscripsi, ea est ratio, ut primus significet librum, secundus caput, tertius capiti partem, quartus, si paginam non notavi, lineam a Bekkero numeratam, quae si non in pagina, qua haec capitis pars incipit, in sequente deprehenditur; ubi res dubia est, paginae et eius lineae numerum addidi. Librorum contra Apionem exempla attuli ex testi editione critica Codicum cum mentionem faciebam, compendiis scripturae eisdem utebar quibus iesius Is autem ea explicat in praefatione editionis criticae p. LXXVIII). Antiquiti. I,4 21 Naber praebet: τοιτο δὴ παιδευσαι

μουσης βον θεὸς το παίδευμα τον ἐαυτον πολειας, τῆς τῶν νομBν θέσεως ν ἀπο συμβολαίων καὶ των προς ἀλληλον δικαίων ηρξατο τοῖς ἄλλοις παραπλησίως, ἀλλ' ἐπὶ τον θεον καὶ τὴν του κοσμου κατασκενην τὰς γνώριας αντῶν ἀναγαγών, καὶ πείσας τι τῶν πι γῆς εργων τον θεον τὼ κάλλιστόν σμεν-νθρωποι secutus codice SPLE,

Niesius omittit τό secundum ceterorum codicum lectionem. Locus, ubi praedicativus deprehenditur superlativus, hos repperi: Anti lib. II, 'Ρουβήλον προηγορουντος, ο ἐν πρεσβέτατος αυτῶν Iacob filiorum). 229 ἐν ὁμολογουμένως - φρονηριατός τε μεγέθει καὶ πόνων καταφρονησει Ἐβραίων ἄριστος 26 τουτο sc τὰ Σιναιο ορος δ' ἐστὶνυφηλότατον των αυτ ν οριον καὶ Ἀρος νομὰς ἄριστον. III, 40 ... οἱ την Πέτραν κατοικονντες, ο καλουνται μεν

ηιαληκιται, μαχιμώτατοι δε τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν πῆρχον. 76 τ αναιον vi γηλότατον τε ον εν ἐκείνοις τοι χωρίοις ορῶν τυγχάνον. 200 πάντων δ' ἐδη πέρας εἰληφότων, εδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργουν Βεσελέηλος καὶ Ἐλίαβος. IV, 1 πρεσβυτατοι ἀνουτοι τῶν ταυτην την φυλην νεμομένων καὶ δυνατοὶ χρημάτων περιουσί p. 40 στ α ἐμοιτων υπ' ἐμου πεπραγμενων μάρτυς ἀξιολογώτατος. 181 ταντα δε πράτεοντες ἀλκιμωτατοι μάχας διενεγκειν πάντε ον ἔσεσθε καὶ μηδενὶ τῶν ἐχθρων νάλιουτοι. I93 συνέθηκα

9쪽

ἔμιν - ποχιτείαν, η τον κοσμον φυλάξαντες παντων αν

τος. VII, 101 ubi quidem icolaus Damascenus prosertur)αριστος δοξεν εἰναι βαετιλ- δαδος). 173 πρεσβοτατος

γὰρ ήν io αττω. 224 καὶ τῆς πηρεσίας το τάχος καὶ τὴν ξυτητα κρίναντες ἄριστ' ειναι. VIII, 190 γενομενος δε πάντων βασιλεων ενδοξοτατος καὶ θεοφιλέστατος. IX, 232βαGλευσας - ὁ Μανάημος ἐπ' ετη μεν δεκα σκαιος καὶ πάντων μοτατος διέμεινεν ων XI, 8, 2 6 Γαριζεὶνορος ο κατα τὴν Σαμάρειαν ορῶν ἐστὶν φηλοτατον. XII, 4, 1 p. 95 5 ος ήν νεωτατος των Loσηπον τέκνων. XIV, 14, b in καὶ τουτο μέγαττον ἐν τρς Ἀντωνίου περὶ τον ' Ηρώδην σπουδῆς. XV, 4, 2 p. 297, 19 το βάλσαμον τιμιωτατον των ἐκεῖ καὶ παρὰ μονοις φνεται. 8, 5, 23 τῆς χώρας ἀρίστην οὐπταν ν πλησίον κατεμέριζε τοῖς

οἰκητορσιν. 9 6 p. 336, 22 προς βορραν ος ἀνέμων αἰθριώτατος. 11 1 13 του τῆς ἐπιχειρησμος una notio ἐς νυν ἐπιχειρειν ἐπιβάλλομαι, παντος ετσεβέστατον καὶ κάλ-λuστον ἐφ' ημων γενέσθαι νυν ἐκφανω Herodes apud populum verba facit de templo, quod exstructurus sit). - το δετεὶς ἐπιχειρήσεως pro subiecto est. 11, 6 p. 348 22 εργον δ' ἐν ἀξιαφηγητοτατον των φ ηλίφ. XVII, 4, 1 p. 73 12 φαρμακιωτοταται χ' εἰσὶ θυναικων ii ἐκ τῆς Ἀραβίας. XVIlI, 6 8 2 Εὐοδον, ς ήν αντ- τιμωτατος τῶν ἀπελευθέρων. 9 6, 28 Μιθριδάτην - ἐπιχνον τρινὰ ἀναθέμενος περ ἀτιμιων μεγίστη νομίζεται παρὰ Παρθυαίοις.

XIX, 1, 1, 1 τὸ ἱερον, ο Καπετωλιον μεν καλουσι, τι λιωτατον δ' ἄρ' υτοῖς ἐστὶν ἱερουν. 1 9, 15 γενναιοτατος γἀνην τουν πολιτων 1, 12, 16 i οἰχ ορατε την σημερον των θεωριων στάτην νιέραν ουσαν καὶ Γάιον ἐκπλευσουμενον;

Beli. Iud ΙΙΙ, 9 7 p. 274, 2 ii Σκιθόπολις δέ ἐστι

μεγίστη τῆς Λεκαπολεως. IV, 1, 21 ελεάζαρος - ος δὴ καὶ πιθανωτατος ἐδοκε των ἐν αυτοῖς νοῆσαί τε τα δέοντα.

10쪽

αιτοῖς sc 'ελλησιν περὶ τό συγγράφειν τα ἱστορίας ἐπι-

ριήλεια. 14 ταιτα τοῖς Ελλησιν εἰναι δοκε πάντων ἀρχαιοτατα. 21 των δηνιοσίων γραμμάτων αρχαιοτάτους εἶναί φασι τους πουράκοντος - γραφέντας νομους. 26 ουτως ἐνοριιζον αντο φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι. 163 του - των se τῶν περὶ Πυθαγοραν ἱστορηκοτων ἐπατημοτατος ἐστιν ' μιππος. II, 130 ος οττε τὼς Αθηναίων τυχας οντ τας Λακεδαιμονίων ἐνενοησεν ων τον με ἀνδρειοτάτον εἶναι, τους δε ευσεβεστάτους τῶν Ἐλληνων παντες λεγον Πν. 232 4ρ' ουν - δυο et τρεῖς εγνω τις προδοτας γενομένους των νομων Iudaeorum η θάνατον φοβηθέντας ουχὶ τον ρστον ἐκεῖνον λέγω τον συμβαίνοντα τοῖς νιαχομένοις, ἀλλἀ τον μετα λυμη των σωμάτων, ὁποιος εἰναι δοκεῖ πάντων χαλεπωτατος 27 ἐπεὶ τοίνυν ο πολυς ρε-

νος πιστενεται πάντων εἶναι δοκιμαστης ἀληθεστατος.

De accabb. 2 p. 271, 28 κυριωτάτη δε πασῶν ἰδεων της σοφίας ἡ φρονησις. His locis sententia ea est, ut Germanice articulus praedicato addendus sit, Graece non ita. Exempla autem aliusmodi superlativi qui praedicati munere fungitur, ubi nos

Germani eodem modo articulum non poneremus, affero haec: Anti II, 80 ἐν γάρ μοι νυν αραττος καὶ συνεσιν ἱκανωτατος ουπ' οἰκέτου τουμον μεμαρτυρησαι. XV, 10, 6, 32αραττος γὰρ ο τοιουτος ογισμός. XVI, 2 4 p. 6, 26 εστιτις δῆμος si πόλις si κοινὰν θνος ανθρώπων, οἶς ου μέγιστον ἀγαθον πέφηνεν et προστασία τῆς μετέρας αρχῆς XIX, 1, 10, 2 δωροδοκωτατος γὰρ ην καὶ βρMττικωτατος. 2 6, 25 οοτο δε sc. τὰ περὶ 'Pηγιον καὶ Σικελίαν εργον

ἐπινοηθεν εἰς ποδοχην των πλοίων ομολογουμένως μέγιστόν τε καὶ ωφελιριωτατον τοῖς πλέουσιν.

Beli. Iud. I, 1, 6, 4 φανεὶς αραττος κατα την μάχην.

κοηθεὶς διάθεσις, πολυτροπωτατη πάντων ουσα τῶν παθων.

Ne ordinalibus quidem praedicati munere fungentibus articulum adiungi haec demonstrant: